വിവരങ്ങള്‍ കാണിക്കുക

ഉള്ളടക്കം കാണിക്കുക

അനുതാപത്തിന്റെ ഒരു പ്രാർഥന

അനുതാപത്തിന്റെ ഒരു പ്രാർഥന

അധ്യായം ഇരുപ​ത്തി​യഞ്ച്‌

അനുതാ​പ​ത്തി​ന്റെ ഒരു പ്രാർഥന

യെശയ്യാവു 63:15–64:12

1, 2. (എ) ദിവ്യ ശിക്ഷണ​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യം എന്ത്‌? (ബി) യഹോ​വ​യു​ടെ ശിക്ഷണം ലഭിച്ച​ശേഷം യഹൂദ​ന്മാർ എന്തു തിര​ഞ്ഞെ​ടു​പ്പി​നെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കും?

 യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ന്റെ​യും അതിലെ ആലയത്തി​ന്റെ​യും പൊ.യു.മു. 607-ലെ നാശം യഹോ​വ​യിൽ നിന്നുള്ള ഒരു ശിക്ഷണ​മാ​യി​രു​ന്നു, അവന്റെ കടുത്ത അനിഷ്ട​ത്തി​ന്റെ ഒരു പ്രകട​ന​മാ​യി​രു​ന്നു. അനുസ​ര​ണം​കെട്ട യഹൂദ ജനതയ്‌ക്ക്‌ ആ കടുത്ത ശിക്ഷ ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ യഹൂദ​ന്മാർ പൂർണ​മാ​യി നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ യഹോവ ഉദ്ദേശി​ച്ചില്ല. പിൻവ​രുന്ന പ്രകാരം പറഞ്ഞ​പ്പോൾ യഹോ​വ​യു​ടെ ശിക്ഷണ​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​ത്തെ കുറിച്ച്‌ പൗലൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌തലൻ ഒരു സൂചന നൽകി: “ഏതു ശിക്ഷയും തല്‌ക്കാ​ലം സന്തോ​ഷ​ക​രമല്ല ദുഃഖ​ക​ര​മ​ത്രേ എന്നു തോന്നും; പിന്ന​ത്തേ​തി​ലോ അതിനാൽ അഭ്യാസം വന്നവർക്കു നീതി എന്ന സമാധാ​ന​ഫലം ലഭിക്കും.”—എബ്രായർ 12:11.

2 കഠിനമായ ഈ അനുഭ​വ​ത്തോട്‌ യഹൂദ​ന്മാർ എങ്ങനെ പ്രതി​ക​രി​ക്കും? അവർ യഹോ​വ​യു​ടെ ശിക്ഷണത്തെ വെറു​ക്കു​മോ? (സങ്കീർത്തനം 50:16, 17) അതോ അവർ അതിനെ ഒരു പരിശീ​ല​ന​മാ​യി കാണു​മോ? അവർ അനുത​പിച്ച്‌ സൗഖ്യം പ്രാപി​ക്കു​മോ? (യെശയ്യാ​വു 57:18; യെഹെ​സ്‌കേൽ 18:23) യഹൂദ​യി​ലെ മുൻ നിവാ​സി​ക​ളിൽ ചില​രെ​ങ്കി​ലും ആ ശിക്ഷണ​ത്തോട്‌ അനുകൂ​ല​മാ​യി പ്രതി​ക​രി​ക്കു​മെന്ന്‌ യെശയ്യാ​വി​ന്റെ പ്രവചനം സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. 63-ാം അധ്യാ​യ​ത്തി​ന്റെ അവസാന വാക്യ​ങ്ങ​ളി​ലും 64-ാം അധ്യാ​യ​ത്തിൽ ഉടനീ​ള​വും ഹൃദയം​ഗ​മ​മായ യാചന​യോ​ടെ യഹോ​വയെ സമീപി​ക്കുന്ന അനുതാ​പ​മുള്ള ഒരു ജനമായി യഹൂദ ജനതയെ ചിത്രീ​ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. പ്രവാ​ച​ക​നായ യെശയ്യാവ്‌ ഭാവി​യിൽ പ്രവാ​സി​കൾ ആയിത്തീ​രാ​നി​രി​ക്കുന്ന തന്റെ ദേശക്കാർക്കാ​യി അനുതാ​പ​ത്തി​ന്റെ പ്രാർഥന നടത്തുന്നു. അങ്ങനെ പ്രാർഥി​ക്കവേ, ഭാവി സംഭവങ്ങൾ തന്റെ കൺമു​ന്നിൽ സംഭവി​ക്കു​ന്നതു പോ​ലെ​യാണ്‌ അവൻ സംസാ​രി​ക്കു​ന്നത്‌.

അനുക​മ്പ​യുള്ള ഒരു പിതാവ്‌

3. (എ) തന്റെ പ്രാവ​ച​നിക പ്രാർഥ​ന​യി​ലൂ​ടെ യെശയ്യാവ്‌ യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ? (ബി) യെശയ്യാ​വി​ന്റെ പ്രാവ​ച​നിക പ്രാർഥന ബാബി​ലോ​ണി​ലെ അനുതാ​പ​മുള്ള യഹൂദ​ന്മാ​രു​ടെ ചിന്തകളെ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്നു എന്ന്‌ ദാനീ​യേ​ലി​ന്റെ പ്രാർഥന പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ? (362-ാം പേജിലെ ചതുരം കാണുക.)

3 യെശയ്യാവ്‌ യഹോ​വ​യോട്‌ ഇങ്ങനെ പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നു: “സ്വർഗ്ഗ​ത്തിൽനി​ന്നു നോക്കി, വിശു​ദ്ധി​യും മഹത്വ​വു​മുള്ള നിന്റെ വാസസ്ഥ​ല​ത്തു​നി​ന്നു കടാക്ഷി​ക്കേ​ണമേ!” ഇവിടെ പ്രവാ​ചകൻ, യഹോ​വ​യും അവന്റെ അദൃശ്യ ആത്മസൃ​ഷ്ടി​ക​ളും വസിക്കുന്ന ആത്മീയ സ്വർഗത്തെ കുറി​ച്ചാ​ണു പറയു​ന്നത്‌. യെശയ്യാവ്‌ തുടർന്ന്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ പ്രവാ​സി​ക​ളായ യഹൂദ​ന്മാ​രു​ടെ ചിന്തകൾ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്നു: “നിന്റെ തീക്ഷ്‌ണ​ത​യും വീര്യ​പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളും എവിടെ? നിന്റെ മനസ്സലി​വും കരുണ​യും എന്നോടു കാണി​ക്കാ​ത​വണ്ണം നീ അടക്കി​വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.” (യെശയ്യാ​വു 63:15) യഹോവ തന്റെ ശക്തി അടക്കി​വെ​ക്കു​ക​യും തന്റെ ജനത്തോ​ടുള്ള ആഴമായ വികാ​രങ്ങൾ—“[അവന്റെ] മനസ്സലി​വും കരുണ​യും”—നിയ​ന്ത്രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, യഹോവ യഹൂദ ജനതയു​ടെ ‘പിതാവ്‌’ ആണ്‌. അബ്രാ​ഹാ​മും ഇസ്രാ​യേ​ലും (യാക്കോബ്‌) അവരുടെ ജഡിക പൂർവ​പി​താ​ക്ക​ന്മാർ ആയിരു​ന്നു. എന്നാൽ അവർ ഇരുവ​രും ജീവനി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​വ​ന്നാൽ അവർ വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗി​ക​ളായ തങ്ങളുടെ സന്തതി​കളെ ഒരുപക്ഷേ തള്ളിക്ക​ള​ഞ്ഞേനെ. യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ തന്റെ ജനത്തോട്‌ അതിലു​മേറെ അനുക​മ്പ​യുണ്ട്‌. (സങ്കീർത്തനം 27:10) യെശയ്യാവ്‌ കൃതജ്ഞ​ത​യോ​ടെ പറയുന്നു: “നീയോ യഹോവേ, ഞങ്ങളുടെ പിതാ​വാ​കു​ന്നു; യുഗാ​രം​ഭം​മു​തൽ ഞങ്ങളുടെ വീണ്ടെ​ടു​പ്പു​കാ​രൻ എന്നാകു​ന്നു നിന്റെ നാമം.”—യെശയ്യാ​വു 63:16.

4, 5. (എ) തന്റെ വഴിക​ളിൽനിന്ന്‌ യഹൂദ​ന്മാർ തെറ്റി​പ്പോ​കാൻ യഹോവ ഇടയാ​ക്കു​ന്നത്‌ ഏത്‌ അർഥത്തി​ലാണ്‌? (ബി) യഹോവ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ​യുള്ള ആരാധ​ന​യാണ്‌?

4 ഹൃദയംഗമമായ വാക്കു​ക​ളോ​ടെ യെശയ്യാവ്‌ തുടരു​ന്നു: “യഹോവേ, നീ ഞങ്ങളെ നിന്റെ വഴി വിട്ടു തെററു​മാ​റാ​ക്കു​ന്ന​തും നിന്നെ ഭയപ്പെ​ടാ​ത​വണ്ണം ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തെ കഠിന​മാ​ക്കു​ന്ന​തും എന്തു? നിന്റെ അവകാ​ശ​ഗോ​ത്ര​ങ്ങ​ളായ നിന്റെ ദാസന്മാർനി​മി​ത്തം മടങ്ങി​വ​രേ​ണമേ.” (യെശയ്യാ​വു 63:17) അതേ, യഹോവ വീണ്ടും തന്റെ ശ്രദ്ധ തന്റെ ദാസന്മാ​രി​ലേക്കു തിരി​ക്കേ​ണമേ എന്ന്‌ യെശയ്യാവ്‌ ഇവിടെ പ്രാർഥി​ക്കു​ക​യാണ്‌. ഏത്‌ അർഥത്തി​ലാണ്‌ യഹൂദ​ന്മാർ തന്റെ വഴിക​ളിൽനി​ന്നു തെറ്റി​പ്പോ​കാൻ യഹോവ ഇടയാ​ക്കു​ന്നത്‌? യഹോ​വയെ ഭയപ്പെ​ടാ​തി​രി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വി​ധം ഇസ്രാ​യേൽ തങ്ങളുടെ ഹൃദയ​ങ്ങളെ കഠിന​മാ​ക്കി​യ​തിന്‌ യഹോ​വ​യാ​ണോ ഉത്തരവാ​ദി? അല്ല. പക്ഷേ, അവൻ അത്‌ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നു എന്നേയു​ള്ളൂ. എന്നാൽ, അത്തരം വഴി​തെ​റ്റിയ ഗതി സ്വീക​രി​ക്കാൻ യഹോവ തങ്ങൾക്കു സ്വാത​ന്ത്ര്യം നൽകി​യ​താ​യി നിരാ​ശ​രായ യഹൂദ​ന്മാർ വിലപി​ക്കു​ന്നു. (പുറപ്പാ​ടു 4:21; നെഹെ​മ്യാ​വു 9:16) തെറ്റു ചെയ്യു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു തങ്ങളെ തടയാൻ യഹോവ ഇടപെ​ട്ടി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ എന്ന്‌ അവർ ആശിക്കു​ന്നു.

5 തീർച്ചയായും, ദൈവം മനുഷ്യ​രോട്‌ ആ വിധത്തിൽ പെരു​മാ​റു​ന്നില്ല. നാം സ്വതന്ത്ര ധാർമിക കാര്യ​സ്ഥ​രാണ്‌. യഹോ​വയെ അനുസ​രി​ക്ക​ണ​മോ വേണ്ടയോ എന്നു തീരു​മാ​നി​ക്കാൻ അവൻ നമ്മെ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നു. (ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 30:15-19) നാം യഥാർഥ സ്‌നേ​ഹ​ത്താൽ പ്രചോ​ദി​ത​മായ ഹൃദയ​ത്തിൽനി​ന്നും മനസ്സിൽനി​ന്നും യഹോ​വയെ ആരാധി​ക്കാൻ അവൻ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു. അതിനാൽ, തങ്ങളുടെ സ്വതന്ത്ര ഇച്ഛാശക്തി ഉപയോ​ഗി​ക്കാൻ അവൻ യഹൂദരെ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ അവരാ​കട്ടെ ആ ഇച്ഛാസ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തെ യഹോ​വ​യോട്‌ മത്സരി​ക്കാ​നാണ്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നത്‌. യഹോവ അവരുടെ ഹൃദയ​ങ്ങളെ കഠിന​മാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നു പറയു​ന്നത്‌ ഈ അർഥത്തി​ലാണ്‌.—2 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 36:14-21.

6, 7. (എ) യഹൂദ​ന്മാർ യഹോ​വ​യു​ടെ വഴികൾ ഉപേക്ഷി​ച്ച​തി​ന്റെ ഫലമെ​ന്താണ്‌? (ബി) എന്തു വ്യർഥാ​ഭി​ലാ​ഷം അവർ പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്നു, എന്നാൽ യഹൂദ​ന്മാർക്ക്‌ എന്തു പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാ​നുള്ള അവകാ​ശ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു?

6 അതിന്റെ ഫലമെ​ന്താണ്‌? യെശയ്യാവ്‌ പ്രാവ​ച​നി​ക​മാ​യി പറയുന്നു: “നിന്റെ വിശു​ദ്ധ​ജ​ന​ത്തി​ന്നു അല്‌പ​കാ​ല​ത്തേക്കു മാത്രം കൈവ​ശ​മായ ശേഷം നിന്റെ വിശു​ദ്ധ​മ​ന്ദി​രത്തെ ഞങ്ങളുടെ വൈരി​കൾ ചവിട്ടി​ക്ക​ളഞ്ഞു. ഞങ്ങൾ ഇതാ, നീ ഒരിക്ക​ലും വാണി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രും നിന്റെ നാമം വിളി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രും എന്നപോ​ലെ ആയിത്തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു.” (യെശയ്യാ​വു 63:18, 19) യഹോ​വ​യു​ടെ ജനത്തിനു കുറെ​ക്കാ​ലം അവന്റെ വിശു​ദ്ധ​മ​ന്ദി​രം കൈവ​ശ​മാ​യി ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. പിന്നീട്‌ അതു നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​നും തന്റെ ജനത പ്രവാ​സ​ത്തി​ലേക്കു പോകാ​നും യഹോവ അനുവ​ദി​ച്ചു. അതു സംഭവി​ച്ച​പ്പോൾ, അവനും അബ്രാ​ഹാ​മി​ന്റെ സന്തതി​ക​ളും തമ്മിൽ ഉടമ്പടി ഇല്ലാത്തതു പോ​ലെ​യും അവന്റെ നാമം അവരു​ടെ​മേൽ വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​ത്തതു പോ​ലെ​യും ഉള്ള ഒരു അവസ്ഥ ആയിരു​ന്നു. ഇപ്പോൾ ബാബി​ലോ​ണിൽ പ്രവാ​സി​ക​ളായ യഹൂദ​ന്മാർ നിസ്സഹാ​യ​രാ​യി ഇങ്ങനെ വിളി​ച്ചു​പ​റ​യു​ന്നു: “അയ്യോ, ജാതികൾ തിരു​മു​മ്പിൽ വിറെ​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം നിന്റെ നാമത്തെ നിന്റെ വൈരി​കൾക്കു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​വാൻ തീയിൽ ചുള്ളി കത്തുന്നതു പോ​ലെ​യും തീകൊ​ണ്ടു വെള്ളം തിളക്കു​ന്നതു പോ​ലെ​യും മലകൾ നിന്റെ മുമ്പിൽ ഉരുകി​പ്പോ​ക​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം നീ ആകാശം കീറി ഇറങ്ങി​വ​ന്നെ​ങ്കിൽ കൊള്ളാ​യി​രു​ന്നു!” (യെശയ്യാ​വു 64:1, 2) യഹോ​വ​യ്‌ക്കു തീർച്ച​യാ​യും രക്ഷിക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ശക്തിയുണ്ട്‌. ആകാശം പോലുള്ള ഭരണവ്യ​വ​സ്ഥി​തി​കളെ കീറി​മു​റി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും മലകൾ പോലുള്ള സാമ്രാ​ജ്യ​ങ്ങളെ തകർത്തു​കൊ​ണ്ടും അവനു തീർച്ച​യാ​യും ഇറങ്ങി​വന്ന്‌ തന്റെ ജനത്തി​നു​വേണ്ടി പോരാ​ടാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു. തന്റെ ജനത്തെ​പ്രതി ഉഗ്രമായ തീക്ഷ്‌ണത കാട്ടി​ക്കൊണ്ട്‌ തന്റെ നാമം അവനു പ്രസി​ദ്ധ​മാ​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു.

7 കഴിഞ്ഞ കാലത്ത്‌ യഹോവ അത്തരം സംഗതി​കൾ ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. യെശയ്യാവ്‌ പറയുന്നു: “ഞങ്ങൾ വിചാ​രി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലാത്ത ഭയങ്കര​കാ​ര്യ​ങ്ങളെ നീ പ്രവർത്തി​ച്ച​പ്പോൾ നീ ഇറങ്ങി​വ​രി​ക​യും മലകൾ തിരു​മു​മ്പിൽ ഉരുകി​പ്പോ​ക​യും ചെയ്‌തു​വ​ല്ലോ.” (യെശയ്യാ​വു 64:3) അത്തരം മഹാ​പ്ര​വൃ​ത്തി​കൾ യഹോ​വ​യു​ടെ ശക്തി​യെ​യും ദൈവ​ത്വ​ത്തെ​യും പ്രകട​മാ​ക്കി. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, തങ്ങളുടെ പ്രയോ​ജ​ന​ത്തി​നാ​യി യഹോവ അത്തര​മൊ​രു വിധത്തിൽ പ്രവർത്തി​ക്കു​മെന്നു പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാൻ യെശയ്യാ​വി​ന്റെ നാളിലെ അവിശ്വസ്‌ത യഹൂദ​ന്മാർക്ക്‌ യാതൊ​രു അവകാ​ശ​വും ഇല്ലായി​രു​ന്നു.

യഹോ​വ​യ്‌ക്കു മാത്രമേ രക്ഷിക്കാ​നാ​കൂ

8. (എ) ജാതി​ക​ളു​ടെ വ്യാജ​ദൈ​വ​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ യഹോവ വ്യത്യ​സ്‌തൻ ആയിരി​ക്കുന്ന ഒരു വിധം ഏത്‌? (ബി) തന്റെ ജനത്തെ രക്ഷിക്കാൻ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു പ്രാപ്‌തി ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​ട്ടും അവൻ അങ്ങനെ ചെയ്യാ​ത്തത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌? (സി) പൗലൊസ്‌ എങ്ങനെ യെശയ്യാ​വു 64:4 ഉദ്ധരിച്ച്‌ ബാധക​മാ​ക്കു​ന്നു? (366-ാം പേജിലെ ചതുരം കാണുക.)

8 വ്യാജദൈവങ്ങൾ തങ്ങളുടെ ആരാധ​കർക്കാ​യി ശക്തമായ യാതൊ​രു രക്ഷാ​പ്ര​വൃ​ത്തി​യും ചെയ്യു​ന്നില്ല. യെശയ്യാവ്‌ എഴുതു​ന്നു: “നീയല്ലാ​തെ ഒരു ദൈവം തന്നേ കാത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​വന്നു വേണ്ടി പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നതു പണ്ടുമു​തൽ ആരും കേട്ടി​ട്ടില്ല, ഗ്രഹി​ച്ചി​ട്ടില്ല, കണ്ണു​കൊ​ണ്ടു കണ്ടിട്ടു​മില്ല. സന്തോ​ഷി​ച്ചു നീതി പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​വരെ നീ എതി​രേ​ല്‌ക്കു​ന്നു; അവർ നിന്റെ വഴിക​ളിൽ നിന്നെ ഓർക്കു​ന്നു.” (യെശയ്യാ​വു 64:4, 5എ) ‘തന്നെ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു പ്രതി​ഫലം കൊടു​ക്കു​ന്നവൻ’ യഹോവ മാത്ര​മാണ്‌. (എബ്രായർ 11:6) നീതി പ്രവർത്തി​ക്കു​ക​യും തന്നെ ഓർക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​വരെ സംരക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവൻ നടപടി എടുക്കു​ന്നു. (യെശയ്യാ​വു 30:18) യഹൂദ​ന്മാർ നീതി പ്രവർത്തി​ക്കു​ക​യും അവനെ ഓർക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​ട്ടു​ണ്ടോ? ഇല്ല. യെശയ്യാവ്‌ യഹോ​വ​യോ​ടു പറയുന്നു: “നീ കോപി​ച്ച​പ്പോൾ ഞങ്ങൾ പാപത്തിൽ അകപ്പെട്ടു; ഇതിൽ ഞങ്ങൾ ബഹുകാ​ലം കഴിച്ചു; ഞങ്ങൾക്കു രക്ഷ ഉണ്ടാകു​മോ?” (യെശയ്യാ​വു 64:5ബി) ദൈവ​ജനം ദീർഘ​കാ​ലം പാപപൂർണ​മായ ഒരു ഗതിയിൽ തുടർന്ന​തി​നാൽ, തന്റെ കോപം അടക്കി​നി​റു​ത്താ​നോ അവരുടെ രക്ഷയ്‌ക്കാ​യി പ്രവർത്തി​ക്കാ​നോ യാതൊ​രു കാരണ​വും യഹോവ കാണു​ന്നില്ല.

9. അനുതാ​പ​മുള്ള യഹൂദ​ന്മാർക്ക്‌ എന്തിനാ​യി പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാൻ കഴിയും, ഇതിൽനിന്ന്‌ നമുക്ക്‌ എന്തു പഠിക്കാ​നാ​കും?

9 ഭൂതകാലത്തു സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങൾ ഇല്ലാതാ​ക്കാൻ യഹൂദ​ന്മാർക്കാ​വില്ല. എന്നാൽ അനുത​പിച്ച്‌ ശുദ്ധാ​രാ​ധ​ന​യി​ലേക്കു മടങ്ങി​വ​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അവർക്ക്‌ ക്ഷമയും ഭാവി അനു​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളും പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാൻ സാധി​ക്കും. ബാബി​ലോ​ണി​യൻ അടിമ​ത്ത​ത്തിൽനി​ന്നു വിടു​വി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ യഹോവ അനുതാ​പ​മു​ള്ള​വർക്കു പ്രതി​ഫലം കൊടു​ക്കും. എന്നാൽ, അവർ ക്ഷമയു​ള്ളവർ ആയിരി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. അവർ അനുത​പി​ച്ചാൽ പോലും യഹോവ തന്റെ സമയപ്പ​ട്ടി​ക​യ്‌ക്കു മാറ്റം വരുത്തു​ക​യില്ല. എന്നാൽ അവർ ജാഗ്ര​ത​യു​ള്ളവർ ആയിരി​ക്കു​ക​യും യഹോ​വ​യു​ടെ ഹിതത്തി​നു ചേർച്ച​യിൽ പ്രവർത്തി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അവർക്ക്‌ നിശ്ചയ​മാ​യും നിത്യ​മായ വിടുതൽ ലഭിക്കും. സമാന​മാ​യി, ഇന്നു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ യഹോ​വ​യ്‌ക്കാ​യി ക്ഷമയോ​ടെ കാത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. (2 പത്രൊസ്‌ 3:11, 12) പിൻവ​രുന്ന പ്രകാരം പറഞ്ഞ പൗലൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌ത​ലന്റെ വാക്കുകൾ നാം ഗൗരവ​മാ​യി എടുക്കു​ന്നു: “നന്മ ചെയ്‌ക​യിൽ നാം മടുത്തു​പോ​ക​രു​തു; തളർന്നു​പോ​കാ​ഞ്ഞാൽ തക്കസമ​യത്തു നാം കൊയ്യും.”—ഗലാത്യർ 6:9.

10. യെശയ്യാ​വി​ന്റെ പ്രാർഥ​ന​യിൽ എന്തു കഴിവി​ല്ലായ്‌മ തുറന്നു സമ്മതി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു?

10 യെശയ്യാവിന്റെ പ്രാവ​ച​നിക പ്രാർഥന പാപത്തി​ന്റെ ഔപചാ​രി​ക​മായ ഏറ്റുപ​റ​ച്ചി​ലി​നെ​ക്കാൾ കവിഞ്ഞ​താണ്‌. യഹൂദ ജനതയ്‌ക്ക്‌ സ്വയം രക്ഷിക്കാ​നുള്ള പ്രാപ്‌തി​യി​ല്ലായ്‌മ സംബന്ധിച്ച ആത്മാർഥ​മായ ഏറ്റുപ​റ​ച്ചിൽ അതിൽ കാണാം. പ്രവാ​ചകൻ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “ഞങ്ങൾ എല്ലാവ​രും അശുദ്ധ​നെ​പ്പോ​ലെ ആയ്‌തീർന്നു; ഞങ്ങളുടെ നീതി​പ്ര​വർത്തി​കൾ ഒക്കെയും കറപിരണ്ട തുണി​പോ​ലെ; ഞങ്ങൾ എല്ലാവ​രും ഇലപോ​ലെ വാടി​പ്പോ​കു​ന്നു; ഞങ്ങളുടെ അകൃത്യ​ങ്ങൾ ഞങ്ങളെ കാററു​പോ​ലെ പറപ്പി​ച്ചു​ക​ള​യു​ന്നു.” (യെശയ്യാ​വു 64:6) പ്രവാ​സ​കാ​ല​ത്തി​ന്റെ അവസാനം ആയപ്പോ​ഴേ​ക്കും അനുതാ​പ​മുള്ള യഹൂദ​ന്മാർ വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗം ഉപേക്ഷി​ച്ചി​രി​ക്കാം. നീതി​പ്ര​വൃ​ത്തി​കൾ ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ അവർ യഹോ​വ​യി​ലേക്കു തിരി​ഞ്ഞി​രി​ക്കാം. എന്നാൽ അവർ ഇപ്പോ​ഴും അപൂർണ​രാണ്‌. അവരുടെ സത്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​കൾ പ്രശം​സ​നീ​യ​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും, പാപപ​രി​ഹാ​ര​ത്തി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ അവ കറപുരണ്ട വസ്‌ത്ര​ത്തെ​ക്കാൾ ഒട്ടും മെച്ചമല്ല. യഹോ​വ​യു​ടെ ക്ഷമ അവന്റെ കരുണ​യാൽ പ്രേരി​ത​മായ ഒരു അനർഹ ദാനമാണ്‌. അത്‌ ശ്രമം ചെയ്‌ത്‌ നേടി​യെ​ടു​ക്കാ​വുന്ന ഒന്നല്ല.—റോമർ 3:23, 24.

11. (എ) പ്രവാ​സി​ക​ളായ യഹൂദ​ന്മാ​രു​ടെ ഇടയിൽ അനാ​രോ​ഗ്യ​ക​ര​മായ എന്ത്‌ ആത്മീയ അവസ്ഥ നിലനിൽക്കു​ന്നു, അത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌? (ബി) അവരുടെ ഇടയിൽ ആർ വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ ഉത്തമ മാതൃ​കകൾ ആണ്‌?

11 യെശയ്യാവ്‌ മുന്നോ​ട്ടു നോക്കവേ, അവൻ എന്താണു കാണു​ന്നത്‌? പ്രവാ​ചകൻ ഇപ്രകാ​രം പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നു: “നിന്റെ നാമത്തെ വിളി​ച്ച​പേ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​വ​നും നിന്നെ മുറുകെ പിടി​പ്പാൻ ഉത്സാഹി​ക്കു​ന്ന​വ​നും ആരുമില്ല; നിന്റെ മുഖം ഞങ്ങൾ കാണാ​ത​വണ്ണം നീ മറെച്ചു​വെച്ചു ഞങ്ങളുടെ അകൃത്യ​ങ്ങൾക്കു ഞങ്ങളെ ഏല്‌പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.” (യെശയ്യാ​വു 64:7) ജനത്തിന്റെ ആത്മീയ അവസ്ഥ അങ്ങേയറ്റം ഞെട്ടി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌. ജനങ്ങൾ പ്രാർഥ​ന​യിൽ ദൈവ​നാ​മം വിളി​ച്ച​പേ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നില്ല. വിഗ്ര​ഹാ​രാ​ധന എന്ന ഗുരു​ത​ര​മായ അപരാധം യഹൂദ​ന്മാർ മേലാൽ ആവർത്തി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, അവർ വ്യക്തമാ​യും തങ്ങളുടെ ആരാധ​ന​യിൽ ഉദാസീ​ന​രാണ്‌. യഹോ​വയെ “മുറുകെ പിടി​പ്പാൻ ഉത്സാഹി​ക്കുന്ന” ആരുമില്ല. അവർ വ്യക്തമാ​യും സ്രഷ്ടാ​വു​മാ​യി ആരോ​ഗ്യാ​വ​ഹ​മായ ഒരു ബന്ധം ആസ്വദി​ക്കു​ന്നില്ല. യഹോ​വയെ പ്രാർഥ​ന​യിൽ വിളി​ക്കാൻ തങ്ങൾക്കു യോഗ്യത ഇല്ലെന്ന്‌ ഒരുപക്ഷേ ചിലർക്കു തോന്നു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം. മറ്റു ചിലർ അവനെ കുറിച്ച്‌ യാതൊ​രു ചിന്തയും ഇല്ലാതെ തങ്ങളുടെ അനുദിന കാര്യാ​ദി​ക​ളിൽ മുഴു​കു​ന്നു. തീർച്ച​യാ​യും ആ പ്രവാ​സി​ക​ളു​ടെ കൂട്ടത്തിൽ ദാനീ​യേൽ, ഹനന്യാവ്‌, മീശാ​യേൽ, അസര്യാവ്‌, യെഹെ​സ്‌കേൽ തുടങ്ങി​യവർ ഉണ്ട്‌. അവർ വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ നല്ല മാതൃ​കകൾ ആണ്‌. (എബ്രായർ 11:33, 34) 70 വർഷത്തെ പ്രവാ​സ​കാ​ല​ത്തി​ന്റെ അവസാനം അടുത്തു​വ​ന്ന​പ്പോൾ ഹഗ്ഗായി, സെഖര്യാവ്‌, സെരു​ബ്ബാ​ബേൽ, മഹാപു​രോ​ഹി​ത​നായ യോശുവ തുടങ്ങി​യവർ യഹോ​വ​യു​ടെ നാമത്തെ വിളി​ക്കു​ന്ന​തിൽ മികച്ച നേതൃ​ത്വം നൽകാൻ തയ്യാറാ​യി നിൽക്കു​ക​യാണ്‌. അപ്പോ​ഴും പ്രവാ​സി​ക​ളിൽ ബഹുഭൂ​രി​പ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ​യും ആത്മീയ അവസ്ഥ യെശയ്യാവ്‌ തന്റെ പ്രാർഥ​ന​യിൽ വിവരി​ക്കു​ന്ന​താ​യി തോന്നു​ന്നു.

‘അനുസ​രി​ക്കു​ന്നത്‌ യാഗ​ത്തെ​ക്കാ​ളും നല്ലത്‌’

12. അനുതാ​പ​മുള്ള യഹൂദ​ന്മാർ തങ്ങളുടെ നടത്തയ്‌ക്കു മാറ്റം വരുത്താൻ സന്നദ്ധരാണ്‌ എന്ന സംഗതി യെശയ്യാവ്‌ എങ്ങനെ പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്നു?

12 അനുതാപമുള്ള യഹൂദ​ന്മാർ മാറ്റം വരുത്താൻ സന്നദ്ധരാണ്‌. അവരെ പ്രതി​നി​ധാ​നം ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ യെശയ്യാവ്‌ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നു: “എങ്കിലോ യഹോവേ, നീ ഞങ്ങളുടെ പിതാവു; ഞങ്ങൾ കളിമ​ണ്ണും നീ ഞങ്ങളെ മനയു​ന്ന​വ​നും ആകുന്നു; ഞങ്ങൾ എല്ലാവ​രും നിന്റെ കൈപ്പ​ണി​യ​ത്രേ.” (യെശയ്യാ​വു 64:8) ഈ വാക്കുകൾ പിതാവ്‌ അല്ലെങ്കിൽ ജീവദാ​താവ്‌ എന്ന നിലയി​ലുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ അധികാ​രത്തെ വീണ്ടും സമ്മതി​ച്ചു​പ​റ​യു​ക​യാണ്‌. (ഇയ്യോബ്‌ 10:9) അനുത​പി​ക്കുന്ന യഹൂദ​ന്മാ​രെ വഴക്കമുള്ള കളിമ​ണ്ണി​നോ​ടു താരത​മ്യം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ശിക്ഷണ​ത്തോ​ടു പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ന്ന​വരെ ഒരു പ്രതീ​കാ​ത്മക വിധത്തിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നിലവാ​ര​ങ്ങൾക്കു ചേർച്ച​യിൽ രൂപ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യെ​ടു​ക്കാൻ സാധി​ക്കും. എന്നാൽ മനയു​ന്ന​വ​നായ യഹോവ ക്ഷമിക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ മാത്രമേ അതു സാധ്യ​മാ​കൂ. അതിനാൽ യഹൂദ​ന്മാർ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ജനമാ​ണെന്ന്‌ ഓർക്കാൻ യെശയ്യാവ്‌ രണ്ടു പ്രാവ​ശ്യം അവനോട്‌ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നു: “യഹോവേ, ഉഗ്രമാ​യി കോപി​ക്ക​രു​തേ; അകൃത്യം എന്നേക്കും ഓർക്ക​രു​തേ; അയ്യോ, കടാക്ഷി​ക്കേ​ണമേ; ഞങ്ങൾ എല്ലാവ​രും നിന്റെ ജനമല്ലോ.”—യെശയ്യാ​വു 64:9.

13. ദൈവ​ജനം പ്രവാ​സ​ത്തിൽ ആയിരി​ക്കു​മ്പോൾ ഇസ്രാ​യേൽ ദേശത്തി​ന്റെ അവസ്ഥ എന്താണ്‌?

13 പ്രവാസകാലത്ത്‌, ഒരു പുറജാ​തീയ ദേശത്തെ അടിമ​ത്ത​ത്തെ​ക്കാ​ള​ധി​കം യഹൂദ​ന്മാർ സഹിക്കു​ന്നു. യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ന്റെ​യും അതിലെ ആലയത്തി​ന്റെ​യും ശൂന്യാ​വസ്ഥ അവരു​ടെ​യും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ​യും മേൽ നിന്ദ വരുത്തി​വെ​ക്കു​ന്നു. യെശയ്യാ​വി​ന്റെ പ്രാർഥന, ഈ നിന്ദയ്‌ക്കു കാരണ​മായ ചില സംഗതി​കൾ പറയുന്നു: “നിന്റെ വിശു​ദ്ധ​ന​ഗ​രങ്ങൾ ഒരു മരുഭൂ​മി​യാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു; സീയോൻ മരുഭൂ​മി​യും യെരൂ​ശ​ലേം നിർജ്ജ​ന​പ്ര​ദേ​ശ​വും ആയിത്തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. ഞങ്ങളുടെ പിതാ​ക്ക​ന്മാർ നിന്നെ സ്‌തു​തി​ച്ചു​പോ​ന്നി​രു​ന്ന​താ​യി വിശു​ദ്ധി​യും ഭംഗി​യും ഉള്ള ഞങ്ങളുടെ ആലയം തീക്കു ഇരയാ​യ്‌തീർന്നു; ഞങ്ങൾക്കു മനോ​ഹ​ര​മാ​യി​രു​ന്ന​തൊ​ക്കെ​യും ശൂന്യ​മാ​യി കിടക്കു​ന്നു.”—യെശയ്യാ​വു 64:10, 11.

14. (എ) ഇപ്പോൾ നിലനിൽക്കുന്ന സ്ഥിതി​വി​ശേ​ഷത്തെ കുറിച്ച്‌ യഹോവ എങ്ങനെ മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി? (ബി) യഹോവ അവന്റെ ആലയത്തി​ലും അവിടെ അർപ്പിച്ച യാഗങ്ങ​ളി​ലും പ്രസാ​ദി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും അതി​നെ​ക്കാൾ പ്രധാ​ന​മാ​യി​രു​ന്നത്‌ എന്താണ്‌?

14 തീർച്ചയായും, യഹൂദ​ന്മാ​രു​ടെ പൂർവിക ദേശത്തി​ന്റെ അവസ്ഥ സംബന്ധിച്ച്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ നന്നായി അറിയാം. യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ന്റെ നാശത്തിന്‌ ഏകദേശം 420 വർഷം മുമ്പ്‌, ഇസ്രാ​യേൽ ജനം തന്റെ കൽപ്പന​കളെ വിട്ടു​മാ​റി അന്യ​ദൈ​വ​ങ്ങളെ ആരാധി​ച്ചാൽ താൻ “കൊടു​ത്തി​രി​ക്കുന്ന ദേശത്തു​നി​ന്നു അവരെ പറിച്ചു​ക​ളയു”മെന്നും മനോ​ഹ​ര​മായ ആലയം ഒരു “പാഴ്‌ക്കൂന” [ഓശാന ബൈ.] ആയിത്തീ​രു​മെ​ന്നും അവൻ അവർക്കു മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി. (1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 9:6-9) തന്റെ ജനത്തിന്‌ യഹോവ നൽകിയ ദേശത്തി​ലും തന്റെ മഹത്ത്വ​ത്തി​നാ​യി നിർമി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന പ്രൗഢ​മായ ആലയത്തി​ലും തനിക്കാ​യി അർപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന യാഗങ്ങ​ളി​ലും യഹോവ പ്രസാ​ദി​ച്ചി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഭൗതിക വസ്‌തു​ക്ക​ളെ​ക്കാൾ, യാഗങ്ങ​ളെ​ക്കാൾ പോലും, പ്രധാ​ന​മാണ്‌ വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യും അനുസ​ര​ണ​വും. പ്രവാ​ച​ക​നായ ശമൂവേൽ ഉചിത​മാ​യി ശൗൽ രാജാ​വി​നോട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “യഹോ​വ​യു​ടെ കല്‌പന അനുസ​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഹോമ​യാ​ഗ​ങ്ങ​ളും ഹനനയാ​ഗ​ങ്ങ​ളും യഹോ​വെക്കു പ്രസാ​ദ​മാ​കു​മോ? ഇതാ, അനുസ​രി​ക്കു​ന്നതു യാഗ​ത്തെ​ക്കാ​ളും ശ്രദ്ധി​ക്കു​ന്നതു മുട്ടാ​ടു​ക​ളു​ടെ മേദസ്സി​നെ​ക്കാ​ളും നല്ലതു.”—1 ശമൂവേൽ 15:22.

15. (എ) പ്രാവ​ച​നി​ക​മാ​യി യെശയ്യാവ്‌ യഹോ​വ​യോട്‌ എന്ത്‌ അഭ്യർഥി​ക്കു​ന്നു, അതിന്‌ എങ്ങനെ ഉത്തരം ലഭിക്കു​ന്നു? (ബി) ഒരു ജനത എന്ന നിലയിൽ യഹോവ ഇസ്രാ​യേ​ലി​നെ അന്തിമ​മാ​യി തള്ളിക്ക​ള​യു​ന്ന​തി​ലേക്കു നയിച്ച സംഭവങ്ങൾ എന്തെല്ലാം?

15 എങ്കിലും, ഇസ്രാ​യേ​ലി​ന്റെ ദൈവ​ത്തിന്‌ അനുതാ​പ​മുള്ള തന്റെ ജനത്തിന്റെ അരിഷ്ടത കണ്ടിട്ട്‌ അനുകമ്പ തോന്നാ​തി​രി​ക്കു​മോ? യെശയ്യാവ്‌ തന്റെ പ്രാവ​ച​നിക പ്രാർഥന അവസാ​നി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ അത്തരത്തി​ലുള്ള ഒരു ചോദ്യ​ത്തോ​ടെ​യാണ്‌. പ്രവാ​സി​ക​ളായ യഹൂദ​ന്മാർക്കാ​യി അവൻ ഇങ്ങനെ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നു: “യഹോവേ, നീ ഇതു കണ്ടു അടങ്ങി​യി​രി​ക്കു​മോ? നീ മിണ്ടാ​തെ​യി​രു​ന്നു ഞങ്ങളെ അതിക​ഠി​ന​മാ​യി ക്ലേശി​പ്പി​ക്കു​മോ?” (യെശയ്യാ​വു 64:12) ഒടുവിൽ, യഹോവ തന്റെ ജനത്തോ​ടു ക്ഷമിക്കു​ക​യും അവർക്ക്‌ സ്വദേ​ശത്ത്‌ വീണ്ടും സത്യാ​രാ​ധന നടത്താൻ കഴി​യേ​ണ്ട​തിന്‌ പൊ.യു.മു. 537-ൽ അവൻ അവരെ അവി​ടേക്കു തിരികെ കൊണ്ടു​വ​രി​ക​യും ചെയ്യുന്നു. (യോവേൽ 2:13) എന്നാൽ, നൂറ്റാ​ണ്ടു​കൾക്കു ശേഷം യെരൂ​ശ​ലേ​മും അതിലെ ആലയവും വീണ്ടും നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെട്ടു. തന്റെ ഉടമ്പടി ജനതയെ ഒടുവിൽ ദൈവം തള്ളിക്ക​ള​യു​ക​യും ചെയ്‌തു. എന്തു​കൊണ്ട്‌? എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ യഹോ​വ​യു​ടെ ജനം അവന്റെ കൽപ്പനകൾ അനുസ​രി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ക​യും മിശി​ഹാ​യെ തള്ളിക്ക​ള​യു​ക​യും ചെയ്‌തു. (യോഹ​ന്നാൻ 1:11; 3:19, 20) അതു സംഭവി​ച്ച​പ്പോൾ ഇസ്രാ​യേ​ലി​നെ മാറ്റി യഹോവ ഒരു പുതിയ ജനതയെ, അതായത്‌ ‘ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇസ്രാ​യേൽ’ എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ഒരു ആത്മീയ ജനതയെ അതിന്റെ സ്ഥാനത്ത്‌ ആക്കി​വെച്ചു.—ഗലാത്യർ 6:16; 1 പത്രൊസ്‌ 2:9.

യഹോവ, ‘പ്രാർഥന കേൾക്കു​ന്നവൻ’

16. യഹോ​വ​യു​ടെ ക്ഷമ സംബന്ധിച്ച്‌ ബൈബിൾ എന്തു പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു?

16 ഇസ്രായേലിനു സംഭവിച്ച കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട പാഠങ്ങൾ പഠിക്കാ​നാ​കും. യഹോവ “നല്ലവനും ക്ഷമിക്കു​ന്ന​വ​നും” ആണെന്നു നാം മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു. (സങ്കീർത്തനം 86:5) അപൂർണ മനുഷ്യർ എന്ന നിലയിൽ രക്ഷ ലഭിക്കു​ന്ന​തി​നു നമുക്ക്‌ അവന്റെ കരുണ​യും ക്ഷമയും ആവശ്യ​മാണ്‌. നാം ചെയ്യുന്ന ഏതെങ്കി​ലും പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളി​ലൂ​ടെ ആ അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ നേടി​യെ​ടു​ക്കാ​നാ​വില്ല. അതേസ​മയം, യഹോവ എല്ലാവർക്കും ക്ഷമ വെച്ചു​നീ​ട്ടു​ന്നില്ല. പാപങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച്‌ അനുത​പി​ക്കു​ക​യും അതിനു ചേർച്ച​യിൽ തിരി​ഞ്ഞു​വ​രു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​വർക്കേ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ക്ഷമ ലഭിക്കൂ.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 3:19.

17, 18. (എ) യഹോ​വ​യ്‌ക്കു നമ്മുടെ ചിന്തക​ളി​ലും വികാ​ര​ങ്ങ​ളി​ലും യഥാർഥ താത്‌പ​ര്യ​മു​ണ്ടെന്നു നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ അറിയാം? (ബി) പാപി​ക​ളായ മനുഷ്യ​രോട്‌ യഹോവ ക്ഷമ പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ?

17 നാം പ്രാർഥ​ന​യിൽ നമ്മുടെ ചിന്തക​ളും വികാ​ര​ങ്ങ​ളും യഹോ​വയെ അറിയി​ക്കു​മ്പോൾ അവൻ അവയിൽ അതീവ താത്‌പ​ര്യം പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്ന​താ​യി നാം മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു. യഹോവ ‘പ്രാർഥന കേൾക്കു​ന്നവൻ’ ആണ്‌. (സങ്കീർത്തനം 65:2, 3) പത്രൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌തലൻ നമുക്ക്‌ ഈ ഉറപ്പു നൽകുന്നു: “[യഹോ​വ​യു​ടെ] കണ്ണു നീതി​മാ​ന്മാ​രു​ടെ മേലും അവന്റെ ചെവി അവരുടെ പ്രാർത്ഥ​നെ​ക്കും തുറന്നി​രി​ക്കു​ന്നു.” (1 പത്രൊസ്‌ 3:12) മാത്രമല്ല, അനുതാ​പ​ത്തോ​ടു കൂടിയ പ്രാർഥ​ന​യിൽ നമ്മുടെ പാപങ്ങൾ താഴ്‌മ​യോ​ടെ ഏറ്റുപ​റ​യു​ന്നത്‌ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു​വെ​ന്നും നാം മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 28:13) എന്നാൽ, നാം എന്തു ചെയ്‌താ​ലും ദൈവം കരുണ കാണി​ക്കു​മെന്നു നാം വിചാ​രി​ക്ക​രുത്‌. “നിങ്ങൾക്കു ലഭിച്ച ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കൃപ വ്യർഥ​മാ​ക്ക​രുത്‌” എന്നു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കു ബൈബിൾ മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകുന്നു.—2 കൊരി​ന്ത്യർ 6:1, ഓശാന ബൈ.

18 ഒടുവിൽ, പാപി​ക​ളായ മനുഷ്യ​രോ​ടു ദൈവം ക്ഷമ പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യം നാം മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു. ‘ആരും നശിച്ചു​പോ​കാ​തെ എല്ലാവ​രും മാനസാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ടു​വാൻ ഇച്ഛിക്കുന്ന’തിനാൽ യഹോവ ക്ഷമ കാണി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ പത്രൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌തലൻ വിശദീ​ക​രി​ച്ചു. (2 പത്രൊസ്‌ 3:9) എന്നാൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ക്ഷമയെ നിരന്തരം ദുരു​പ​യോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നവർ ഒടുവിൽ ശിക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടും. ഇതു സംബന്ധിച്ച്‌ നാം ഇങ്ങനെ വായി​ക്കു​ന്നു: “[യഹോവ] ഓരോ​രു​ത്തന്നു അവനവന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​ക്കു തക്ക പകരം ചെയ്യും. നല്ല പ്രവൃ​ത്തി​ക്കു വേണ്ടുന്ന സ്ഥിരത പൂണ്ടു തേജസ്സും മാനവും അക്ഷയത​യും അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു നിത്യ​ജീ​വ​നും, ശാഠ്യം പൂണ്ടു സത്യം അനുസ​രി​ക്കാ​തെ അനീതി അനുസ​രി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു കോപ​വും ക്രോ​ധ​വും കൊടു​ക്കും.”—റോമർ 2:6-8.

19. മാറ്റമി​ല്ലാത്ത എന്തെല്ലാം ഗുണങ്ങൾ യഹോവ എപ്പോ​ഴും പ്രകട​മാ​ക്കും?

19 പുരാതന ഇസ്രാ​യേ​ലി​നോ​ടു ദൈവം ഇടപെ​ട്ടത്‌ ആ വിധത്തി​ലാണ്‌. ഇന്ന്‌ യഹോ​വ​യു​മാ​യുള്ള നമ്മുടെ ബന്ധത്തെ ഭരിക്കു​ന്നത്‌ അതേ തത്ത്വങ്ങൾ ആണ്‌. കാരണം, അവൻ മാറ്റമി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നാണ്‌. അർഹി​ക്കുന്ന ശിക്ഷ കൊടു​ക്കു​മ്പോൾത്തന്നെ യഹോ​വ​യാം ദൈവം എല്ലായ്‌പോ​ഴും ‘കരുണ​യും കൃപയും ദീർഘ​ക്ഷ​മ​യും മഹാദ​യ​യും വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യും ഉള്ളവനും ആയിരം ആയിര​ത്തി​ന്നു ദയ പാലി​ക്കു​ന്ന​വ​നും അകൃത്യ​വും അതി​ക്ര​മ​വും പാപവും ക്ഷമിക്കു​ന്ന​വ​നും’ ആണ്‌.—പുറപ്പാ​ടു 34:6, 7.

[അധ്യയന ചോദ്യ​ങ്ങൾ]

[362-ാം പേജിലെ ചതുരം/ചിത്രങ്ങൾ]

ദാനീയേലിന്റെ അനുതാ​പ​ത്തോ​ടു കൂടിയ പ്രാർഥന

യഹൂദ​ന്മാ​രു​ടെ പ്രവാ​സ​കാ​ല​മായ 70 വർഷം മുഴു​വ​നും പ്രവാ​ച​ക​നായ ദാനീ​യേൽ ബാബി​ലോ​ണിൽ ജീവിച്ചു. പ്രവാ​സ​കാ​ല​ത്തി​ന്റെ 68-ാം വർഷത്തിൽ എപ്പോ​ഴോ, യഹൂദ​രു​ടെ പ്രവാ​സ​കാ​ലം അവസാ​നി​ക്കാ​റാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു എന്ന്‌ യിരെ​മ്യാ​വി​ന്റെ പ്രവച​ന​ത്തിൽനിന്ന്‌ ദാനീ​യേൽ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. (യിരെ​മ്യാ​വു 25:11; 29:10; ദാനീ​യേൽ 9:1, 2) ദാനീ​യേൽ പ്രാർഥ​ന​യിൽ യഹോ​വ​യി​ലേക്കു തിരിഞ്ഞു. മുഴു യഹൂദ ജനതയ്‌ക്കും വേണ്ടി​യുള്ള അനുതാ​പ​ത്തോ​ടു കൂടിയ ഒരു പ്രാർഥന ആയിരു​ന്നു അത്‌. ദാനീ​യേൽ ഇങ്ങനെ വിവരി​ക്കു​ന്നു: “അപ്പോൾ ഞാൻ ഉപവസി​ച്ചും രട്ടുടു​ത്തും വെണ്ണീ​രിൽ ഇരുന്നും​കൊ​ണ്ടു പ്രാർത്ഥ​ന​യോ​ടും യാചന​ക​ളോ​ടും​കൂ​ടെ അപേക്ഷി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു ദൈവ​മായ കർത്താ​വി​ങ്ക​ലേക്കു മുഖം തിരിച്ചു. എന്റെ ദൈവ​മായ യഹോ​വ​യോ​ടു ഞാൻ പ്രാർത്ഥി​ച്ചു.”—ദാനീ​യേൽ 9:3, 4.

യെശയ്യാ പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ 63-ഉം 64-ഉം അധ്യാ​യ​ങ്ങ​ളിൽ കാണുന്ന പ്രാവ​ച​നിക പ്രാർഥന യെശയ്യാവ്‌ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി ഏതാണ്ട്‌ ഇരുന്നൂറ്‌ വർഷം കഴിഞ്ഞാണ്‌ ദാനീ​യേൽ ഈ പ്രാർഥന നടത്തു​ന്നത്‌. ഈ ദുഷ്‌ക​ര​മായ പ്രവാ​സ​കാ​ലത്ത്‌ ആത്മാർഥ​ത​യുള്ള നിരവധി യഹൂദ​ന്മാർ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നു​ള്ള​തി​നു സംശയ​മില്ല. എന്നാൽ, വിശ്വ​സ്‌ത​രായ നിരവധി യഹൂദ​ന്മാ​രു​ടെ വികാ​ര​ങ്ങളെ പ്രതി​നി​ധാ​നം ചെയ്യുന്ന ഒന്നായി ദാനീ​യേ​ലി​ന്റെ പ്രാർഥ​നയെ ബൈബിൾ എടുത്തു​കാ​ട്ടു​ന്നു. യെശയ്യാ​വി​ന്റെ പ്രാവ​ച​നിക പ്രാർഥ​ന​യി​ലെ വികാ​രങ്ങൾ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ബാബി​ലോ​ണി​ലെ വിശ്വ​സ്‌ത​രായ യഹൂദ​ന്മാ​രു​ടെ വികാ​രങ്ങൾ തന്നെയാ​ണെന്ന്‌ ദാനീ​യേ​ലി​ന്റെ പ്രാർഥന വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.

ദാനീ​യേ​ലി​ന്റെ പ്രാർഥ​ന​യും യെശയ്യാ​വി​ന്റെ പ്രാർഥ​ന​യും തമ്മിലുള്ള ചില സമാന​തകൾ ശ്രദ്ധി​ക്കുക.

യെശയ്യാവു 63:16 ദാനീ​യേൽ 9:15

യെശയ്യാവു 63:18 ദാനീ​യേൽ 9:17

യെശയ്യാവു 64:1-3 ദാനീ​യേൽ 9:15

യെശയ്യാവു 64:4-7 ദാനീ​യേൽ 9:4-7

യെശയ്യാവു 64:6 ദാനീ​യേൽ 9:9, 10

യെശയ്യാ​വു 64:10, 11 ദാനീ​യേൽ 9:16-18

[366-ാം പേജിലെ ചതുരം]

“കണ്ണു കണ്ടിട്ടില്ല”

കൊരി​ന്ത്യർക്കുള്ള തന്റെ ലേഖന​ത്തിൽ, യെശയ്യാ പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽനിന്ന്‌ ഉദ്ധരി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ പൗലൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌തലൻ ഇങ്ങനെ എഴുതി: ‘“ദൈവം തന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു ഒരുക്കീ​ട്ടു​ള​ളതു കണ്ണു കണ്ടിട്ടില്ല ചെവി കേട്ടി​ട്ടില്ല, ഒരു മനുഷ്യ​ന്റെ​യും ഹൃദയ​ത്തിൽ തോന്നീ​ട്ടു​മില്ല” എന്നു എഴുതി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.’ (1 കൊരി​ന്ത്യർ 2:9) a പൗലൊ​സി​ന്റെ പ്രസ്‌താ​വ​ന​യോ യെശയ്യാ​വി​ന്റെ വാക്കു​ക​ളോ യഹോവ തന്റെ ജനത്തി​നാ​യി സ്വർഗ​ത്തി​ലോ ഒരു ഭാവി ഭൗമിക പറുദീ​സ​യി​ലോ ഒരുക്കി​യി​ട്ടുള്ള കാര്യ​ങ്ങളെ പരാമർശി​ക്കു​ന്നില്ല. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആഴമുള്ള കാര്യ​ങ്ങളെ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തും യഹോ​വ​യിൽനി​ന്നുള്ള ആത്മീയ പ്രബുദ്ധത സ്വീക​രി​ക്കു​ന്ന​തും പോലെ, ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അപ്പോൾത്തന്നെ ആസ്വദി​ച്ചി​രുന്ന അനു​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങൾക്കാണ്‌ യെശയ്യാ​വി​ന്റെ വാക്കുകൾ പൗലൊസ്‌ ബാധക​മാ​ക്കു​ന്നത്‌.

ആഴമേ​റിയ ആത്മീയ കാര്യങ്ങൾ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്താ​നുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ തക്കസമ​യത്തേ നമുക്ക്‌ അവ മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​നാ​കൂ, അതും നാം യഹോ​വ​യു​മാ​യി അടുത്ത ബന്ധമുള്ള ഒരു ആത്മീയ ജനം ആയിരി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ മാത്രം. ആത്മീയത വളരെ കുറഞ്ഞ​വർക്കും തീരെ​യി​ല്ലാ​ത്ത​വർക്കും പൗലൊ​സി​ന്റെ വാക്കുകൾ ബാധക​മാ​കു​ന്നു. അവരുടെ കണ്ണിനു കാണാ​നാ​വില്ല, അതായത്‌ അവർക്ക്‌ ആത്മീയ സത്യങ്ങൾ വിവേ​ചി​ച്ച​റി​യാ​നാ​വില്ല. അവരുടെ കാതിനു കേൾക്കാ​നാ​വില്ല, അതായത്‌ അത്തരം കാര്യങ്ങൾ അവർക്കു മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​നാ​വില്ല. തന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വർക്കാ​യി ദൈവം ഒരുക്കിയ കാര്യ​ങ്ങളെ കുറി​ച്ചുള്ള അറിവ്‌ അത്തരം മനുഷ്യ​രു​ടെ ഹൃദയ​ത്തിൽ കടക്കുന്നു പോലു​മില്ല. എന്നാൽ പൗലൊ​സി​നെ പോലെ, ദൈവ​ത്തി​നു തങ്ങളെ​ത്തന്നെ സമർപ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​വർക്ക്‌ തന്റെ ആത്മാവു മുഖാ​ന്തരം ദൈവം കാര്യങ്ങൾ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.—1 കൊരി​ന്ത്യർ 2:1-16.

[അടിക്കു​റിപ്പ്‌]

a ഈ വാക്കുകൾ പൗലൊസ്‌ ഉദ്ധരി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന അതേ വിധത്തിൽ എബ്രായ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ കാണാ​നാ​വില്ല. യെശയ്യാ​വു 52:15; 64:4; 65:17 എന്നീ വാക്യ​ങ്ങ​ളി​ലെ ആശയങ്ങൾ കൂട്ടി​ച്ചേർത്ത്‌ പൗലൊസ്‌ ഇവിടെ പറയു​ന്ന​താ​യി തോന്നു​ന്നു.

[367-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ദൈവജനത്തിന്‌ ‘അല്‌പ​കാ​ല​ത്തേക്ക്‌’ യെരൂ​ശ​ലേ​മും അതിലെ ആലയവും കൈവ​ശ​മാ​യി ഉണ്ടായി​രു​ന്നു