യേശു​വും പത്രോ​സും യാക്കോ​ബും യോഹ​ന്നാ​നും മലയിൽനിന്ന്‌ ഇറങ്ങി വരു​മ്പോൾ ഒരു വലിയ ജനക്കൂ​ട്ടത്തെ കാണുന്നു. എന്തോ കുഴപ്പ​മുണ്ട്‌. ശാസ്‌ത്രി​മാർ ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ വളഞ്ഞി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. അവർ അവരോ​ടു തർക്കി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌. യേശു​വി​നെ കാണു​മ്പോൾ ആളുകൾക്കു സന്തോ​ഷ​മാ​കു​ന്നു. അവർ അടു​ത്തേക്ക്‌ ഓടി​ച്ചെ​ല്ലു​ന്നു. “എന്തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​ണു നിങ്ങൾ അവരോ​ടു തർക്കി​ക്കു​ന്നത്‌,” യേശു ചോദി​ക്കു​ന്നു.​—മർക്കോസ്‌ 9:16.

അക്കൂട്ട​ത്തി​ലു​ള്ള ഒരു മനുഷ്യൻ യേശു​വി​ന്റെ മുന്നിൽ മുട്ടു​കു​ത്തി ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “ഗുരുവേ, ഊമനായ ഒരു അശുദ്ധാ​ത്മാവ്‌ എന്റെ മകനെ ബാധി​ച്ച​തു​കൊണ്ട്‌ ഞാൻ അവനെ അങ്ങയുടെ അടു​ത്തേക്കു കൊണ്ടു​വ​ന്ന​താണ്‌. അത്‌ അവനെ ബാധി​ക്കു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം അവനെ നിലത്ത്‌ തള്ളിയി​ടും. അവൻ പല്ലു കടിക്കു​ക​യും അവന്റെ വായിൽനിന്ന്‌ നുരയും പതയും വരുക​യും ചെയ്യും. അതോടെ അവന്റെ ശക്തി​യെ​ല്ലാം ചോർന്നു​പോ​കും. അതിനെ പുറത്താ​ക്കാൻ ഞാൻ അങ്ങയുടെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടെ​ങ്കി​ലും അവർക്കു കഴിഞ്ഞില്ല.”​—മർക്കോസ്‌ 9:17, 18.

ആ കുട്ടിയെ സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ശിഷ്യ​ന്മാർക്കു കഴിയാ​ഞ്ഞ​തു​കൊണ്ട്‌ സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ ശാസ്‌ത്രി​മാർ അവരെ കുറ്റ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യാണ്‌. ഒരുപക്ഷേ അതിന്റെ പേരിൽ അവരെ കളിയാ​ക്കു​ന്നു​മുണ്ട്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ ആ കുട്ടി​യു​ടെ അപ്പനോട്‌ ഒന്നും പറയാതെ യേശു ആ ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തോ​ടു പറയുന്നു: “വിശ്വാ​സ​മി​ല്ലാ​തെ വഴി​തെ​റ്റി​പ്പോയ തലമു​റയേ, ഞാൻ ഇനി എത്ര കാലം നിങ്ങളു​ടെ​കൂ​ടെ​യി​രി​ക്കണം? എത്ര കാലം നിങ്ങളെ സഹിക്കണം?” യേശു അടുത്ത്‌ ഇല്ലാതി​രുന്ന നേരം​നോ​ക്കി ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ ബുദ്ധി​മു​ട്ടിച്ച ആ ശാസ്‌ത്രി​മാ​രെ ഉദ്ദേശി​ച്ചാ​ണു യേശു ഇത്ര ശക്തമായ ഭാഷയിൽ സംസാ​രി​ക്കു​ന്നത്‌. തുടർന്ന്‌ ആ പാവം മനുഷ്യ​നോട്‌ യേശു പറയുന്നു: “അവനെ ഇങ്ങു കൊണ്ടു​വരൂ.”​—മത്തായി 17:17.

കുട്ടി യേശു​വി​ന്റെ അടു​ത്തേക്കു വരു​മ്പോൾ ആ ഭൂതം അവനെ നിലത്ത്‌ തള്ളിയിട്ട്‌ ഞെളി​പി​രി​കൊ​ള്ളി​ക്കു​ന്നു. അവൻ നിലത്ത്‌ കിടന്ന്‌ ഉരുളു​ക​യാണ്‌. വായി​ലൂ​ടെ നുരയും പതയും വരുന്നുണ്ട്‌. “ഇവന്‌ ഇതു തുടങ്ങി​യിട്ട്‌ എത്ര കാലമാ​യി,” യേശു അപ്പനോ​ടു ചോദി​ക്കു​ന്നു. “കുട്ടി​ക്കാ​ലം​മു​തൽ” എന്ന്‌ അയാൾ പറയുന്നു. “അവനെ കൊല്ലാൻവേണ്ടി അതു കൂടെ​ക്കൂ​ടെ അവനെ തീയി​ലും വെള്ളത്തി​ലും തള്ളിയി​ടാ​റുണ്ട്‌. എന്തെങ്കി​ലും ചെയ്യാൻ കഴിയു​മെ​ങ്കിൽ ഞങ്ങളോട്‌ അലിവ്‌ തോന്നി ഞങ്ങളെ സഹായി​ക്കേ​ണമേ,”  ആ മനുഷ്യൻ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നു.​—മർക്കോസ്‌ 9:21, 22.

എന്തു ചെയ്യണ​മെന്ന്‌ അറിയാ​തെ വിഷമി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌ അയാൾ. കാരണം യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർക്കു​പോ​ലും സഹായി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ആശയറ്റ ആ മനുഷ്യ​നു യേശു പ്രോ​ത്സാ​ഹനം പകരുന്ന വിധത്തിൽ ഇങ്ങനെ ഉറപ്പു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു: “‘കഴിയു​മെ​ങ്കിൽ’ എന്നോ? വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ ഒരാൾക്ക്‌ എന്തും സാധി​ക്കും.” ഉടനെ കുട്ടി​യു​ടെ അപ്പൻ ഇങ്ങനെ വിളി​ച്ചു​പ​റ​യു​ന്നു: “എനിക്കു വിശ്വാ​സ​മുണ്ട്‌! എങ്കിലും വിശ്വാ​സ​ത്തിൽ എനിക്കുള്ള കുറവ്‌ നികത്താൻ സഹായി​ക്കണേ.”​—മർക്കോസ്‌ 9:23, 24.

ആളുകൾ തന്റെ അടു​ത്തേക്ക്‌ ഓടി വരുന്നത്‌ യേശു കാണുന്നു. അവരു​ടെ​യെ​ല്ലാം മുന്നിൽവെച്ച്‌ യേശു ഭൂതത്തെ ശാസി​ക്കു​ന്നു: “ഊമനും ബധിര​നും ആയ ആത്മാവേ, ഇവനെ വിട്ട്‌ പോകൂ. ഇനി ഇവനിൽ പ്രവേ​ശി​ക്ക​രുത്‌ എന്നു ഞാൻ നിന്നോ​ടു കല്‌പി​ക്കു​ന്നു.” അലറി​വി​ളിച്ച്‌ അവനെ വല്ലാതെ ഞെളി​പി​രി​കൊ​ള്ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അത്‌ അവനെ വിട്ട്‌ പോകു​ന്നത്‌. കുട്ടി അനക്കമി​ല്ലാ​തെ അവിടെ കിടക്കു​ന്നു. ഇതു കണ്ട്‌ പലരും, “അവൻ മരിച്ചു​പോ​യി” എന്നു പറയുന്നു. (മർക്കോസ്‌ 9:25, 26) പക്ഷേ യേശു കുട്ടി​യു​ടെ കൈയിൽ പിടി​ക്കു​മ്പോൾ അവൻ എഴു​ന്നേൽക്കു​ന്നു. “അപ്പോൾത്തന്നെ കുട്ടിക്കു സുഖമാ​യി.” (മത്തായി 17:18) യേശു ഇതു ചെയ്യു​ന്നതു കണ്ട്‌ ആളുകൾ അത്ഭുത​പ്പെ​ടു​ന്നു.

മുമ്പ്‌ യേശു ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്ത​ന​ത്തിന്‌ അയച്ച​പ്പോൾ അവർക്ക്‌ ഭൂതങ്ങളെ പുറത്താ​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞ​താണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ ഇപ്പോൾ വീട്ടിൽ എത്തിയ​ശേഷം അവർ സ്വകാ​ര്യ​മാ​യി യേശു​വി​നോ​ടു ചോദി​ക്കു​ന്നു: “അതെന്താ ഞങ്ങൾക്ക്‌ അതിനെ പുറത്താ​ക്കാൻ കഴിയാ​ഞ്ഞത്‌?” ശിഷ്യ​ന്മാ​രു​ടെ വിശ്വാ​സ​മി​ല്ലായ്‌മ​കൊ​ണ്ടാണ്‌ എന്നു യേശു വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. യേശു പറയുന്നു: “ഇത്തരം അശുദ്ധാ​ത്മാ​ക്കളെ പ്രാർഥ​ന​കൊണ്ട്‌ മാത്രമേ പുറത്താ​ക്കാൻ പറ്റൂ.” (മർക്കോസ്‌ 9:28, 29) ശക്തനായ ആ ഭൂതത്തെ പുറത്താ​ക്കാൻ ശക്തമായ വിശ്വാ​സം വേണം. കൂടാതെ ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള ശക്തി കിട്ടാൻ പ്രാർഥി​ക്കു​ക​യും വേണം.

യേശു അവരോ​ടു പറയുന്നു: “സത്യമാ​യി ഞാൻ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറയുന്നു: നിങ്ങൾക്ക്‌ ഒരു കടുകു​മ​ണി​യു​ടെ അത്ര​യെ​ങ്കി​ലും വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ ഈ മലയോട്‌, ‘ഇവി​ടെ​നിന്ന്‌ അങ്ങോട്ടു നീങ്ങുക’ എന്നു പറഞ്ഞാൽ അതു നീങ്ങും. നിങ്ങൾക്ക്‌ ഒന്നും അസാധ്യ​മാ​യി​രി​ക്കില്ല.” (മത്തായി 17:20) വിശ്വാ​സ​ത്തിന്‌ എത്ര ശക്തിയുണ്ട്‌!

യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തി​ലുള്ള നമ്മുടെ പുരോ​ഗ​തി​ക്കു തടസ്സമാ​യി നിൽക്കുന്ന പലപല പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളും ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​ക​ളും ഉണ്ടായി​രി​ക്കാം. മറിക​ട​ക്കാ​നോ നീക്കാനോ പറ്റാത്ത ഒരു പർവതം​പോ​ലെ അവ കാണ​പ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം. എങ്കിലും വിശ്വാ​സം വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ പർവത​സ​മാ​ന​മായ അത്തരം പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളും ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​ക​ളും നമുക്കു മറിക​ട​ക്കാ​നാ​കും.