രക്തപ്പകർച്ചകൾ—എത്ര സുരക്ഷി​തം?

ചിന്തി​ക്കുന്ന ഏതൊ​രാ​ളും ഗൗരവ​മേ​റിയ ഒരു ചികി​ത്സാ​ന​ട​പ​ടി​ക്കു വിധേ​യ​നാ​കു​ന്ന​തി​നു​മുമ്പ്‌ അതു​കൊണ്ട്‌ ഉണ്ടാകാ​നി​ട​യുള്ള പ്രയോ​ജ​ന​ങ്ങ​ളെ​യും അപകട​ങ്ങ​ളെ​യും കുറിച്ചു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കും. രക്തപ്പകർച്ച​യു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ എന്തു പറയാൻ കഴിയും? അത്‌ ഇന്ന്‌ ഒരു പ്രമുഖ ചികി​ത്സോ​പാ​ധി​യാണ്‌. തങ്ങളുടെ രോഗി​ക​ളിൽ യഥാർഥ താത്‌പ​ര്യ​മുള്ള അനേകം ഡോക്ടർമാ​രും രക്തം നൽകാൻ ഒട്ടും​തന്നെ വൈമ​ന​സ്യം കാണി​ച്ചെ​ന്നു​വ​രില്ല. ജീവദാ​യ​ക​മായ സമ്മാന​മെന്ന്‌ അതു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.

ദശലക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾ രക്തം ദാനം ചെയ്യു​ക​യോ അതു സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്‌തി​ട്ടുണ്ട്‌. 1986-87-ൽ, 25 ദശലക്ഷം ജനങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രുന്ന കാനഡ​യിൽ 1.3 ദശലക്ഷം ആളുകൾ രക്തം ദാനം​ചെ​യ്‌തു. “കണക്കുകൾ ലഭ്യമാ​യി​ട്ടുള്ള ഏറ്റവും അടുത്ത വർഷത്തിൽ ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ മാത്രം 12-നും 14-നും ഇടയ്‌ക്കു ദശലക്ഷം യൂണിറ്റ്‌ രക്തമാണു നിവേ​ശ​ന​ത്തി​നാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടത്‌.”—ദ ന്യൂ​യോർക്ക്‌ ടൈംസ്‌, 1990 ഫെബ്രു​വരി 18.

“രക്തത്തിന്‌ എന്നും ഒരു ‘മാന്ത്രിക’ ഗുണമു​ള്ള​താ​യി കണക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌” എന്ന്‌ ഡോക്ടർ ലൂയി ജെ. കീറ്റിംഗ്‌ പറയുന്നു. “രക്തം ശേഖരി​ച്ചു​വെ​ക്കുന്ന സമ്പ്രദാ​യം നിലവിൽവ​ന്ന​ശേ​ഷ​മുള്ള ആദ്യത്തെ 46 വർഷങ്ങ​ളിൽ, അങ്ങനെ സൂക്ഷി​ച്ചു​വെ​ക്കുന്ന രക്തം സുരക്ഷി​ത​മാ​ണെ​ന്നാ​ണു ഡോക്ടർമാ​രും പൊതു​ജ​ന​ങ്ങ​ളും കരുതി​പ്പോ​ന്നത്‌, വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ അത്‌ അത്ര സുരക്ഷി​തം ആയിരു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും.” (ക്ലീവ്‌ലൻഡ്‌ ക്ലിനിക്ക്‌ ജേർണൽ ഓഫ്‌ മെഡി​സിൻ, 1989 മേയ്‌) അന്നത്തെ സാഹച​ര്യം എന്തായി​രു​ന്നു, ഇന്നത്തെ സാഹച​ര്യം എന്താണ്‌?

മുപ്പതു വർഷങ്ങൾക്കു​മു​മ്പു​പോ​ലും പാത്തോ​ള​ജി​സ്റ്റു​കൾക്കും രക്തബാങ്ക്‌ ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥർക്കും ഈ ഉപദേശം ലഭിച്ചി​രു​ന്നു: “രക്തം ഡൈന​മൈ​റ്റാണ്‌! അതിനു വളരെ​യ​ധി​കം പ്രയോ​ജനം ചെയ്യാ​നോ വളരെ​യ​ധി​കം ഉപദ്രവം ചെയ്യാ​നോ കഴിയും. രക്തപ്പകർച്ച നിമിത്തം ഉണ്ടാകുന്ന മരണനി​രക്ക്‌ ഈതർ അനസ്‌തേ​ഷ്യ​യോ അപ്പെൻഡി​ക്‌സ്‌ ശസ്‌ത്ര​ക്രി​യ​യോ മൂലം ഉണ്ടാകുന്ന മരണനി​ര​ക്കി​നു തുല്യ​മാണ്‌. 1,000 മുതൽ 3,000 വരെ അല്ലെങ്കിൽ സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ 5,000 രക്തപ്പകർച്ചകൾ നടത്തു​മ്പോൾ ഏകദേശം ഒരു  മരണം സംഭവി​ക്കു​ന്ന​താ​യി പറയ​പ്പെ​ടു​ന്നു. ലണ്ടൻ പ്രദേ​ശത്ത്‌ 13,000 കുപ്പി രക്തം കയറ്റു​മ്പോൾ ഒരു മരണം വീതം സംഭവി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്നു റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.”—ന്യൂ​യോർക്ക്‌ സ്റ്റേറ്റ്‌ ജേർണൽ ഓഫ്‌ മെഡി​സിൻ, 1960 ജനുവരി 15.

ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന ആ അപകടങ്ങൾ ഒഴിവാ​ക്കാ​നും അങ്ങനെ ഇന്നു രക്തപ്പകർച്ച സുരക്ഷി​ത​മാ​ക്കാ​നും കഴിഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടോ? സത്യസ​ന്ധ​മാ​യി പറഞ്ഞാൽ ഓരോ വർഷവും ലക്ഷക്കണ​ക്കിന്‌ ആളുക​ളു​ടെ ശരീരം അന്യര​ക്ത​ത്തോ​ടു പ്രതി​കൂ​ല​മാ​യി പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ന്നു, അവരിൽ അനേകർ മരണമ​ട​യു​ന്നു. മേലു​ദ്ധ​രി​ക്ക​പ്പെട്ട അഭി​പ്രാ​യങ്ങൾ വായി​ക്കു​മ്പോൾ രക്തത്തി​ലൂ​ടെ പകരുന്ന രോഗ​ങ്ങ​ളാ​യി​രി​ക്കാം നിങ്ങളു​ടെ മനസ്സി​ലേക്കു വരുന്നത്‌. ആ വശം പരി​ശോ​ധി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പായി അത്രതന്നെ അറിയ​പ്പെ​ടാത്ത ചില അപകടങ്ങൾ പരിചി​ന്തി​ക്കാം.

രക്തവും നിങ്ങളു​ടെ രോഗ​പ്ര​തി​രോ​ധ​ശേ​ഷി​യും

ഇരുപ​താം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ ആരംഭ​ത്തിൽ, രക്തത്തിന്റെ അത്ഭുത​ക​ര​മായ സങ്കീർണത സംബന്ധിച്ച മനുഷ്യ​ന്റെ ഗ്രാഹ്യം വർധി​പ്പി​ക്കാൻ ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞർക്കു കഴിഞ്ഞു. വ്യത്യസ്‌ത രക്തഗ്രൂ​പ്പു​കൾ ഉള്ളതായി അവർ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. രക്തപ്പകർച്ച നടത്തു​മ്പോൾ ദാതാ​വി​ന്റെ​യും രോഗി​യു​ടെ​യും രക്തഗ്രൂ​പ്പു​കൾ തമ്മിൽ പൊരു​ത്ത​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാണ്‌. ‘എ’ ഗ്രൂപ്പിൽപ്പെട്ട രക്തമുള്ള ഒരാൾ ‘ബി’ ഗ്രൂപ്പിൽപ്പെട്ട രക്തം സ്വീക​രി​ക്കു​ന്നതു ഗുരു​ത​ര​മായ ഹിമോ​ലൈ​റ്റിക്‌ റിയാ​ക്‌ഷന്‌ ഇടയാ​ക്കും. ആ വ്യക്തി​യു​ടെ രക്തത്തിലെ അരുണാ​ണു​ക്കൾ വൻതോ​തിൽ നശിക്കാ​നും അയാൾ പെട്ടെന്നു മരിക്കാ​നും അതു കാരണ​മാ​യേ​ക്കാം. രക്തത്തിന്റെ ഗ്രൂപ്പ്‌ നിർണ​യി​ക്കു​ന്ന​തും (blood-typing) പൊരു​ത്തം ഉറപ്പാ​ക്കു​ന്ന​തും (cross matching) ഇന്ന്‌ ഒരു സാധാരണ സംഗതി​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും പിശകു​കൾ സംഭവി​ക്കാ​റുണ്ട്‌. പൊരു​ത്ത​മി​ല്ലാത്ത രക്തം നൽകു​ന്ന​തി​ന്റെ ഫലമായി ഉണ്ടാകുന്ന ഹിമോ​ലൈ​റ്റിക്‌ റിയാ​ക്‌ഷൻ നിമിത്തം ഓരോ വർഷവും ആളുകൾ മരിക്കു​ന്നുണ്ട്‌.

സാധാ​ര​ണ​ഗ​തി​യിൽ ആശുപ​ത്രി​ക​ളിൽ രക്തഗ്രൂ​പ്പു​ക​ളു​ടെ പൊരു​ത്തം നിർണ​യി​ക്കു​മ്പോൾ ഏതാനും ഘടകങ്ങൾ മാത്ര​മാ​ണു പരിഗ​ണി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ ഈ പരി​ശോ​ധ​നകൾ കുറ്റമ​റ്റ​താ​ണെന്നു പറയാ​നാ​വില്ല. “രക്തപ്പകർച്ച: ഉപയോ​ഗങ്ങൾ, ദുരു​പ​യോ​ഗങ്ങൾ, അപകടങ്ങൾ” (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന തന്റെ ലേഖന​ത്തിൽ ഡോ. ഡഗ്ലസ്‌ എച്ച്‌. പോസി, ജൂനിയർ ഇപ്രകാ​രം എഴുതു​ന്നു: “ഏകദേശം 30 വർഷം​മുമ്പ്‌ സാംസൺ രക്തപ്പകർച്ചയെ, താരത​മ്യേന അപകടം നിറഞ്ഞ ഒരു നടപടി​യെന്നു വിശേ​ഷി​പ്പി​ച്ചു . . . [അതിനു​ശേഷം] കുറഞ്ഞത്‌ 400 അരുണാ​ണു ആന്റിജ​നു​കൾകൂ​ടെ കണ്ടെത്തു​ക​യും അവയുടെ സവി​ശേ​ഷ​തകൾ തിരി​ച്ച​റി​യു​ക​യും ചെയ്‌തി​ട്ടുണ്ട്‌. ഈ സംഖ്യ ഇനിയും വർധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​മെ​ന്ന​തി​നു സംശയ​മില്ല, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ അരുണ രക്തകോ​ശ​ത്തി​ന്റെ ആവരണം അത്രമേൽ സങ്കീർണ​മാണ്‌.”—ജേർണൽ ഓഫ്‌ ദ നാഷണൽ മെഡിക്കൽ അസോ​സി​യേഷൻ, 1989 ജൂലൈ.

രക്തപ്പകർച്ച​യ്‌ക്കു ശരീര​ത്തി​ന്റെ രോഗ​പ്ര​തി​രോധ വ്യവസ്ഥ​യി​ന്മേ​ലുള്ള ഫലത്തെ​പ്പറ്റി ശാസ്‌ത്രജ്ഞർ ഇന്നു പഠിച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ നിങ്ങൾക്കോ ഒരു ബന്ധുവി​നോ ശസ്‌ത്ര​ക്രിയ ആവശ്യ​മാ​യി വരു​ന്നെ​ങ്കി​ലോ?

ഡോക്ടർമാർ ഹൃദയ​മോ കരളോ മറ്റ്‌ ഏതെങ്കി​ലും അവയവ​മോ പറിച്ചു​ന​ടു​മ്പോൾ സ്വീകർത്താ​വി​ന്റെ പ്രതി​രോധ വ്യവസ്ഥ ആ അന്യക​ലയെ തിരി​ച്ച​റി​യു​ക​യും പുറന്ത​ള്ളാൻ ശ്രമി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തേ​ക്കാം. എന്നാൽ രക്തപ്പകർച്ച​യും ശരീര​ക​ല​യു​ടെ പറിച്ചു​ന​ടീൽത്ത​ന്നെ​യാണ്‌. പൊരു​ത്ത​മു​ണ്ടെന്നു “കൃത്യ​ത​യോ​ടെ” നിർണ​യി​ക്ക​പ്പെട്ട രക്തം​പോ​ലും രോഗ​പ്ര​തി​രോധ വ്യവസ്ഥയെ തകരാ​റി​ലാ​ക്കി​യേ​ക്കാം. നൂറു​ക​ണ​ക്കി​നു വൈദ്യ​ശാ​സ്‌ത്ര​രേ​ഖകൾ “രക്തപ്പകർച്ചയെ രോഗ​പ്ര​തി​രോധ വ്യവസ്ഥ​യി​ലെ പ്രതി​പ്ര​വർത്ത​ന​ങ്ങ​ളോ​ടു ബന്ധിപ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്ന ആശയം പാത്തോ​ള​ജി​സ്റ്റു​ക​ളു​ടെ ഒരു കോൺഫ​റൻസിൽ അവതരി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യു​ണ്ടാ​യി.—“രക്തപ്പകർച്ച​കൾക്കെ​തി​രെ തെളി​വു​കൾ കുമി​ഞ്ഞു​കൂ​ടു​ന്നു,” (ഇംഗ്ലീഷ്‌) മെഡിക്കൽ വേൾഡ്‌ ന്യൂസ്‌, 1989 ഡിസംബർ 11.

നിങ്ങളു​ടെ രോഗ​പ്ര​തി​രോധ വ്യവസ്ഥ​യു​ടെ ഒരു മുഖ്യ ജോലി അർബു​ദ​കോ​ശ​ങ്ങളെ കണ്ടുപി​ടി​ച്ചു നശിപ്പി​ക്കുക എന്നതാണ്‌. പ്രതി​രോധ വ്യവസ്ഥ​യ്‌ക്കു തകരാറു സംഭവി​ക്കു​മ്പോൾ അത്‌ കാൻസർ പിടി​പെട്ടു മരിക്കു​ന്ന​തി​ലേക്കു നയിക്കു​മോ? രണ്ടു റിപ്പോർട്ടു​കൾ ശ്രദ്ധി​ക്കുക.

കാൻസർ എന്ന പത്രിക (1987 ഫെബ്രു​വരി 15) നെതർലൻഡ്‌സിൽ നടത്തപ്പെട്ട ഒരു പഠനത്തി​ന്റെ ഫലങ്ങൾ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ചു: “വൻകു​ട​ലിൽ അർബുദം ബാധിച്ച രോഗി​ക​ളു​ടെ ആയുസ്സി​നെ രക്തപ്പകർച്ച വളരെ​യ​ധി​കം പ്രതി​കൂ​ല​മാ​യി ബാധി​ച്ച​താ​യി കാണ​പ്പെട്ടു. അഞ്ചു വർഷത്തെ നിരീ​ക്ഷ​ണ​ത്തിൽനി​ന്നു കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്‌ ഇക്കൂട്ട​രിൽ രക്തപ്പകർച്ച​യ്‌ക്കു വിധേ​യ​രാ​കാ​ഞ്ഞ​വ​രിൽ 74% ആ അഞ്ചു വർഷവും ജീവി​ച്ചി​രു​ന്ന​പ്പോൾ രക്തം സ്വീക​രി​ച്ച​വ​രു​ടെ അതിജീ​വന നിരക്ക്‌ 48% മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു എന്നാണ്‌.” ദക്ഷിണ കാലി​ഫോർണിയ യൂണി​വേ​ഴ്‌സി​റ്റി​യി​ലെ ഡോക്ടർമാർ, അർബു​ദ​ബാ​ധയെ തുടർന്നു ശസ്‌ത്ര​ക്രി​യ​യ്‌ക്കു വിധേ​യ​രായ 100 രോഗി​ക​ളിൽ പഠനം നടത്തി. “സ്വന​പേ​ട​കത്തെ ബാധി​ക്കുന്ന കാൻസ​റി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ, രക്തം കുത്തി​വെച്ച 65% വീണ്ടും രോഗ​ബാ​ധി​ത​രാ​യ​പ്പോൾ രക്തപ്പകർച്ച സ്വീക​രി​ക്കാ​തി​രു​ന്ന​വ​രിൽ 14% മാത്രമേ വീണ്ടും രോഗ​ത്തി​ന്റെ പിടി​യി​ലാ​യു​ള്ളൂ. വായ്‌, ഗ്രസനി, മൂക്ക്‌ അല്ലെങ്കിൽ സൈനസ്‌ എന്നിവി​ട​ങ്ങ​ളി​ലെ  കാൻസ​റി​ന്റെ കാര്യ​ത്തി​ലാ​കട്ടെ, രക്തപ്പകർച്ച​യ്‌ക്കു വിധേ​യ​രാ​കാ​തി​രു​ന്ന​വ​രിൽ 31% മാത്ര​മാണ്‌ പിന്നെ​യും രോഗ​ബാ​ധി​ത​രാ​യത്‌. എന്നാൽ രക്തം സ്വീക​രി​ച്ച​വ​രിൽ 71% വീണ്ടും കാൻസ​റി​ന്റെ പിടി​യി​ലാ​യി.”—ആനൽസ്‌ ഓഫ്‌ ഓട്ടോ​ളജി, റൈ​നോ​ളജി & ലാറിൻഗോ​ളജി, 1989 മാർച്ച്‌.

അത്തരം പഠനങ്ങൾ രക്തപ്പകർച്ച​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എന്താണു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌? “രക്തപ്പകർച്ച​ക​ളും കാൻസ​റി​നുള്ള ശസ്‌ത്ര​ക്രി​യ​യും” (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന തന്റെ ലേഖന​ത്തിൽ ഡോ. ജോൺ എസ്‌. സ്‌പ്രാറ്റ്‌ ഇപ്രകാ​രം നിഗമ​നം​ചെ​യ്‌തു: “കാൻസർ ശസ്‌ത്ര​ക്രി​യാ​വി​ദ​ഗ്‌ധൻ ഒരു രക്തരഹിത ശസ്‌ത്ര​ക്രി​യാ​വി​ദ​ഗ്‌ധൻ ആയിത്തീ​രേ​ണ്ട​തു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം.”—ദി അമേരി​ക്കൻ ജേർണൽ ഓഫ്‌ സർജറി, 1986 സെപ്‌റ്റം​ബർ.

നിങ്ങളു​ടെ രോഗ​പ്ര​തി​രോധ വ്യവസ്ഥ​യു​ടെ മറ്റൊരു പ്രമുഖ ജോലി രോഗാ​ണു​ക്കളെ ചെറു​ത്തു​തോൽപ്പി​ക്കുക എന്നതാണ്‌. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ, രക്തം സ്വീക​രി​ക്കുന്ന രോഗി​കൾക്കു രോഗാ​ണു​ബാ​ധ​യു​ണ്ടാ​കാൻ കൂടുതൽ സാധ്യ​ത​യു​ള്ള​താ​യി ചില പഠനങ്ങൾ കാണി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അതിശ​യി​ക്കാ​നില്ല. വൻകു​ട​ലി​ന്റെ​യും മലാശ​യ​ത്തി​ന്റെ​യും ശസ്‌ത്ര​ക്രി​യ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഡോ. പി. ഐ. ടാർട്ടർ ഒരു പഠനം നടത്തി. രക്തം കുത്തി​വെച്ച രോഗി​ക​ളിൽ 25 ശതമാ​ന​ത്തിന്‌ അണുബാ​ധ​യു​ണ്ടാ​യി. എന്നാൽ രക്തം സ്വീക​രി​ക്കാ​തി​രു​ന്ന​വ​രിൽ 4 ശതമാ​ന​ത്തി​നേ അതുണ്ടാ​യു​ള്ളൂ. അദ്ദേഹം ഇപ്രകാ​രം റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യുന്നു: “ഓപ്പ​റേ​ഷനു മുമ്പോ അതിനി​ട​യ്‌ക്കോ ശേഷമോ നടത്തി​യി​ട്ടുള്ള രക്തപ്പകർച്ച അണുബാധ സംബന്ധ​മായ സങ്കീർണ​ത​കൾക്ക്‌ ഇടയാ​ക്കി​യി​ട്ടുണ്ട്‌ . . . നൽകപ്പെട്ട രക്തത്തിന്റെ അളവനു​സ​രിച്ച്‌ ശസ്‌ത്ര​ക്രി​യാ​നന്തര അണുബാ​ധ​യ്‌ക്കുള്ള സാധ്യ​ത​യും വർധി​ച്ചി​രു​ന്നു.” (ദ ബ്രിട്ടീഷ്‌ ജേർണൽ ഓഫ്‌ സർജറി, 1988 ആഗസ്റ്റ്‌) 1989-ൽ ‘അമേരി​ക്കൻ രക്തബാങ്ക്‌ സമിതി’യുടെ ഒരു യോഗ​ത്തിൽ സംബന്ധി​ച്ചവർ പിൻവ​രുന്ന കാര്യം മനസ്സി​ലാ​ക്കി: ഇടുപ്പു മാറ്റി​വെക്കൽ ശസ്‌ത്ര​ക്രി​യ​യു​ടെ സമയത്ത്‌, ദാനം ചെയ്യപ്പെട്ട രക്തം സ്വീക​രി​ച്ച​വ​രിൽ 23 ശതമാനം പേർക്ക്‌ അണുബാ​ധ​യു​ണ്ടാ​യി; എന്നാൽ രക്തം സ്വീക​രി​ക്കാ​തി​രു​ന്ന​വർക്കു രോഗാ​ണു​ബാധ ഉണ്ടായ​തേ​യില്ല.

രക്തപ്പകർച്ച​യു​ടെ ഈ അനന്തര​ഫ​ലത്തെ സംബന്ധി​ച്ചു ഡോ. ജോൺ എ. കോളിൻസ്‌ ഇപ്രകാ​രം എഴുതി: “എന്തെങ്കി​ലും പ്രയോ​ജനം ചെയ്യു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നു​ള്ള​തി​നു തെളി​വൊ​ന്നും​തന്നെ തരാത്ത ഒരു നടപടി, രോഗി​കൾ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കുന്ന പ്രധാന പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നി​നെ രൂക്ഷമാ​ക്കു​ക​കൂ​ടെ ചെയ്യു​ന്നു​വെ​ന്നി​രി​ക്കെ അതിനെ ഒരു ചികി​ത്സാ​രീ​തി​യെന്നു വിശേ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ ഒരു വൈരു​ദ്ധ്യം ആയിരി​ക്കും.”—വേൾഡ്‌ ജേർണൽ ഓഫ്‌ സർജറി, 1987 ഫെബ്രു​വരി.

രോഗ​വി​മു​ക്ത​മോ അപകടം നിറഞ്ഞ​തോ?

രക്തത്തി​ലൂ​ടെ പകരുന്ന രോഗം, ഒട്ടേറെ രോഗി​ക​ളെ​യും മനസ്സാ​ക്ഷി​ബോ​ധ​മുള്ള ഡോക്ടർമാ​രെ​യും ഉത്‌ക​ണ്‌ഠാ​കു​ല​രാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഏതു രോഗം? സത്യസ​ന്ധ​മാ​യി പറഞ്ഞാൽ അതിനെ ഒറ്റ രോഗ​മാ​യി പരിമി​ത​പ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​വില്ല; വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ അനേകം രോഗ​ങ്ങ​ളുണ്ട്‌.

ഏറെ വ്യാപ​ക​മാ​യി അറിയ​പ്പെ​ടുന്ന രോഗ​ങ്ങ​ളെ​പ്പറ്റി ചർച്ച ചെയ്‌ത​ശേഷം ടെക്‌നി​ക്‌സ്‌ ഓഫ്‌ ബ്ലഡ്‌ ട്രാൻസ്‌ഫ്യൂ​ഷൻ (1982) സിഫി​ലീസ്‌, സൈ​റ്റൊ​മെ​ഗ​ലോ വൈറ​സ്‌ബാധ, മലമ്പനി എന്നിവ​പോ​ലുള്ള “രക്തപ്പകർച്ച​യോ​ടു ബന്ധപ്പെട്ട മറ്റു സാം​ക്ര​മിക രോഗ​ങ്ങളെ”പ്പറ്റി സംസാ​രി​ക്കു​ന്നു. തുടർന്ന്‌ അതു പറയുന്നു: “ഹെർപ്പിസ്‌ വൈറസ്‌ ബാധകൾ, ഇൻഫെ​ക്‌ഷസ്‌ മോ​ണോ​ന്യൂ​ക്ലി​യോ​സിസ്‌ (എപ്‌സ്‌റ്റൈൻ-ബാർ വൈറസ്‌) ടോക്‌സൊ​പ്ലാ​സ്‌മോ​സിസ്‌, ട്രിപ്പാ​നൊ​സോ​മൈ​യാ​സിസ്‌ [ആഫ്രിക്കൻ നിദ്രാ​രോ​ഗ​വും ഷാഗസ്‌ രോഗ​വും] ലിഷ്‌മ​നൈ​യാ​സിസ്‌, ബ്രൂ​സെ​ലോ​സിസ്‌ [അൻഡ്യു​ലന്റ്‌ ഫീവർ], ടൈഫസ്‌, മന്ത്‌, മീസിൽസ്‌,  സാൽമ​ണെ​ലോ​സിസ്‌, കൊ​ളൊ​റാ​ഡോ ടിക്ക്‌ ഫീവർ എന്നിവ ഉൾപ്പെടെ മറ്റു പല രോഗ​ങ്ങ​ളും രക്തപ്പകർച്ച​യി​ലൂ​ടെ പകരു​ന്ന​താ​യി റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.”

വാസ്‌തവത്തിൽ അത്തരം രോഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ ലിസ്റ്റ്‌ വലുതാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. “രക്തപ്പകർച്ച​യി​ലൂ​ടെ ലൈം രോഗ​മോ? സാധ്യ​ത​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും വിദഗ്‌ധർ ജാഗ്ര​ത​യിൽ” എന്നും മറ്റുമുള്ള വാർത്താ തലക്കെ​ട്ടു​കൾ നിങ്ങൾ വായി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം. ലൈം രോഗ​ത്തി​നുള്ള പരി​ശോ​ധ​ന​യിൽ പോസി​റ്റീവ്‌ ആയി കാണ​പ്പെ​ടുന്ന ഒരാളിൽനി​ന്നു രക്തം സ്വീക​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എത്ര സുരക്ഷി​ത​മാണ്‌? അങ്ങനെ​യുള്ള ഒരു വ്യക്തി​യു​ടെ രക്തം സ്വീക​രി​ക്കു​മോ​യെന്ന്‌ ആരോ​ഗ്യ​രം​ഗത്തെ ഒരു കൂട്ടം ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​രോ​ടു ചോദി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. “‘ഇല്ല’ എന്നായി​രു​ന്നു എല്ലാവ​രു​ടെ​യും മറുപടി, എങ്കിലും അത്തരം ദാതാ​ക്ക​ളിൽനിന്ന്‌ എടുത്ത രക്തം കളയണ​മെന്ന്‌ അവരാ​രും അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ട്ടില്ല.” തങ്ങളു​ടെ​തന്നെ ശരീര​ത്തിൽ കുത്തി​വെ​ക്കാൻ വിദഗ്‌ധർ സമ്മതി​ക്കു​ക​യി​ല്ലാത്ത, രക്തബാ​ങ്കു​ക​ളിൽ സൂക്ഷി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന അത്തരം രക്തത്തെ സംബന്ധി​ച്ചു പൊതു​ജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ വീക്ഷണം എന്തായി​രി​ക്കണം?—ദ ന്യൂ​യോർക്ക്‌ ടൈംസ്‌, 1989 ജൂലൈ 18.

ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​യ്‌ക്കു വക നൽകുന്ന മറ്റൊരു കാരണ​മുണ്ട്‌. ഒരു പ്രത്യേക രോഗം വ്യാപ​ക​മാ​യി​ട്ടുള്ള ഒരു ദേശത്തു​നി​ന്നു ശേഖരി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന രക്തം, വിദൂ​ര​ത്തുള്ള മറ്റൊരു ദേശത്ത്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം. എന്നാൽ അവിടത്തെ പൊതു​ജ​ന​ങ്ങൾക്കും ഡോക്ടർമാർക്കും അപകട​ക​ര​മായ ആ രോഗ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു യാതൊ​രു അറിവും ഇല്ലായി​രി​ക്കും. അഭയാർഥി​ക​ളും കുടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രും ഉൾപ്പെടെ ഒരു രാജ്യ​ത്തു​നി​ന്നു മറ്റൊരു രാജ്യ​ത്തേക്കു യാത്ര ചെയ്യു​ന്ന​വ​രു​ടെ എണ്ണം ഇന്നു വർധി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ ഒരു രക്തോ​ത്‌പ​ന്ന​ത്തിൽ തികച്ചും അപരി​ചി​ത​മായ ഒരു രോഗം ഉണ്ടായി​രി​ക്കാ​നുള്ള സാധ്യത വർധി​ച്ചു​വ​രു​ന്നു.

മാത്ര​വു​മല്ല, ഒരു സാം​ക്ര​മി​ക​രോ​ഗ​വി​ദ​ഗ്‌ധൻ ഇപ്രകാ​രം മുന്നറി​യി​പ്പു​നൽകി: “രക്താർബു​ദം, ലിം​ഫോമ, ഡിമെൻഷ്യ [അല്ലെങ്കിൽ അൽ​സൈ​മേ​ഴ്‌സ്‌ രോഗം] എന്നിവ ഉൾപ്പെടെ, പകരുന്ന രോഗ​ങ്ങ​ളാ​യി മുമ്പു കണക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ലാ​യി​രുന്ന പല രോഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും സംക്ര​മണം തടയാൻ, ശേഖരി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന രക്തം പരി​ശോ​ധ​നാ​വി​ധേ​യ​മാ​ക്കേണ്ടി വന്നേക്കാം.”—ട്രാൻസ്‌ഫ്യൂ​ഷൻ മെഡി​സിൻ റിവ്യൂസ്‌, 1989 ജനുവരി.

ഈ അപകട​സാ​ധ്യ​തകൾ ഭീതി​ജ​ന​ക​മാ​ണെ​ന്ന​തി​നു സംശയ​മില്ല. എന്നാൽ ഇതിലും ഭയാന​ക​മായ മറ്റു ചില സംഗതി​ക​ളുണ്ട്‌.

എയ്‌ഡ്‌സ്‌ എന്ന സമസ്‌ത​വ്യാ​പക മഹാമാ​രി

“രക്തത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ഡോക്ടർമാർക്കും രോഗി​കൾക്കും ഉണ്ടായി​രുന്ന ധാരണയെ എയ്‌ഡ്‌സ്‌ എന്നേക്കു​മാ​യി മാറ്റി​മ​റി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അതു മോശ​മായ ഒരു സംഗതി​യ​ല്ലെന്ന്‌ രക്തപ്പകർച്ച സംബന്ധിച്ച ഒരു കോൺഫ​റൻസി​നാ​യി നാഷണൽ ഇൻസ്റ്റി​റ്റ്യൂ​ട്ട്‌സ്‌ ഓഫ്‌ ഹെൽത്തിൽ കൂടിവന്ന ഡോക്ടർമാർ പറഞ്ഞു.”—വാഷി​ങ്‌ടൺ പോസ്റ്റ്‌, 1988 ജൂലൈ 5.

എയ്‌ഡ്‌സ്‌ (അക്വ​യേർഡ്‌ ഇമ്മ്യൂ​ണോ​ഡെ​ഫി​ഷ്യൻസി സിൻ​ഡ്രോം) എന്ന മഹാമാ​രി, മനുഷ്യ​രാ​ശി​യു​ടെ മുന്നി​ലേക്കു ചാടി​വീണ്‌ രക്തത്തിൽനി​ന്നു പകർച്ച​വ്യാ​ധി​കൾ പിടി​പെ​ടു​ന്ന​തി​ന്റെ അപകടം സംബന്ധിച്ച്‌ ആളുകളെ മുമ്പെ​ന്ന​ത്തെ​ക്കാ​ളും ഉണർവു​ള്ള​വ​രാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ദശലക്ഷങ്ങൾ ഇപ്പോൾത്തന്നെ രോഗ​ബാ​ധി​ത​രാണ്‌. അതു നിയ​ന്ത്ര​ണാ​തീ​ത​മാ​യി വ്യാപി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. അതിന്റെ മരണനി​ര​ക്കാ​കട്ടെ ഏകദേശം നൂറു ശതമാനം തന്നെയാണ്‌.

എയ്‌ഡ്‌സി​നു കാരണം രക്തത്തി​ലൂ​ടെ പകരാ​വുന്ന ഹ്യൂമൺ ഇമ്മ്യൂ​ണോ​ഡെ​ഫി​ഷ്യൻസി വൈറസ്‌ (HIV) ആണ്‌. എയ്‌ഡ്‌സ്‌ എന്ന ആധുനിക മഹാമാ​രി വെളി​ച്ച​ത്തു​വ​ന്നത്‌ 1981-ലാണ്‌. ഇതിനി​ട​യാ​ക്കുന്ന വൈറസ്‌, രക്തോ​ത്‌പ​ന്ന​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ പകരാൻ സാധ്യ​ത​യു​ണ്ടെന്ന്‌ ആരോ​ഗ്യ​വി​ദ​ഗ്‌ധർ പിറ്റേ വർഷം​തന്നെ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. എച്ച്‌ഐവി ആന്റി​ബോ​ഡി​ക​ളുള്ള രക്തം തിരി​ച്ച​റി​യാ​നുള്ള പരി​ശോ​ധ​നകൾ ലഭ്യമാ​യ​ശേ​ഷം​പോ​ലും രക്തവ്യ​വ​സാ​യം വളരെ സാവധാ​ന​ത്തി​ലേ അതി​നോ​ടു പ്രതി​ക​രി​ച്ചു​ള്ളു​വെന്ന്‌ ഇപ്പോൾ ആളുകൾ സമ്മതി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌. ദാതാ​ക്ക​ളിൽനി​ന്നുള്ള രക്തം പരി​ശോ​ധി​ക്കാൻ തുടങ്ങി​യത്‌ 1985-ലാണ്‌, a എന്നാൽ അപ്പോ​ഴും, ഉപയോ​ഗ​ത്തി​നു തയ്യാറാ​യി അലമാ​ര​ക​ളിൽ സ്ഥാനം​പി​ടി​ച്ചു കഴിഞ്ഞി​രുന്ന രക്തോ​ത്‌പ​ന്നങ്ങൾ പരി​ശോ​ധ​നാ​വി​ധേ​യ​മാ​ക്കി​യില്ല.

അതിനു​ശേ​ഷം, ‘രക്തശേ​ഖരം ഇപ്പോൾ സുരക്ഷി​ത​മാണ്‌’ എന്ന ഉറപ്പ്‌ പൊതു​ജ​ന​ങ്ങൾക്കു നൽക​പ്പെട്ടു, എന്നാൽ, എയ്‌ഡ്‌സി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ, ‘വിൻഡോ പീരി​യഡ്‌’ എന്നറി​യ​പ്പെ​ടുന്ന അപകട​ക​ര​മായ ഒരു കാലഘ​ട്ട​മു​ണ്ടെന്ന്‌ പിന്നീടു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്ത​പ്പെട്ടു.  ഒരാൾ വൈറ​സ്‌ബാ​ധി​ത​നാ​യ​ശേഷം മാസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാ​യി​രി​ക്കാം അയാളു​ടെ ശരീരം, പരി​ശോ​ധ​ന​യിൽ തിരി​ച്ച​റി​യാൻ കഴിയുന്ന ആന്റി​ബോ​ഡി​കൾ ഉത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌. തന്റെ ശരീര​ത്തിൽ വൈറസ്‌ ഉണ്ടെന്ന​റി​യാ​തെ അയാൾ രക്തം ദാനം ചെയ്യാൻ തയ്യാറാ​യേ​ക്കാം. പരി​ശോ​ധ​ന​യിൽ അയാളു​ടെ രക്തം നെഗറ്റീവ്‌ ആണെന്നു തെളി​യു​ക​യും ചെയ്‌തേ​ക്കാം. ഇങ്ങനെ​യുള്ള കേസുകൾ ഉണ്ടായി​ട്ടുണ്ട്‌. അത്തരം രക്തം സ്വീക​രി​ച്ച​ശേഷം ആളുകൾക്ക്‌ എയ്‌ഡ്‌സ്‌ പിടി​പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌!

പിന്നീട്‌ ചിത്രം കൂടുതൽ ബീഭത്സ​മാ​യി​ത്തീർന്നു. ദ ന്യൂ ഇംഗ്ലണ്ട്‌ ജേർണൽ ഓഫ്‌ മെഡി​സിൻ (1989 ജൂൺ 1) “നിശ്ശബ്‌ദ എച്ച്‌ഐവി ബാധ”കളെപ്പറ്റി റിപ്പോർട്ടു​ചെ​യ്‌തു. നിലവി​ലുള്ള പരോക്ഷ പരി​ശോ​ധ​ന​ക​ളി​ലൂ​ടെ തിരി​ച്ച​റി​യ​പ്പെ​ടാ​തെ ആളുകൾ വർഷങ്ങ​ളോ​ളം എയ്‌ഡ്‌സ്‌ വൈറ​സ്‌വാ​ഹി​ക​ളാ​യി വർത്തി​ച്ചേ​ക്കാ​മെന്നു സ്ഥാപി​ക്ക​പ്പെട്ടു. ഇത്‌ അപൂർവ സംഭവ​ങ്ങ​ളാ​ണെന്നു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ ഇതിന്റെ രൂക്ഷതയെ കുറച്ചു​കാ​ണി​ക്കാൻ ചിലർ ശ്രമി​ച്ചേ​ക്കാം, എന്നാൽ “രക്തത്തി​ലൂ​ടെ​യും രക്തഘട​ക​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യും എയ്‌ഡ്‌സ്‌ പകരാ​നുള്ള സാധ്യത പൂർണ​മാ​യും ഒഴിവാ​ക്കാ​നാ​വില്ല” എന്ന്‌ അവ തെളി​യി​ക്കു​ന്നു. (പേഷ്യന്റ്‌ കെയർ, 1989 നവംബർ 30) അതു​കൊണ്ട്‌ അസ്വസ്ഥ​ജ​ന​ക​മായ നിഗമനം ഇതാണ്‌: പരി​ശോ​ധ​ന​യിൽ നെഗറ്റീ​വാ​യി കാണ​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌ ഒരു വ്യക്തി പൂർണ ആരോ​ഗ്യ​വാ​നാണ്‌ എന്നതിന്റെ തെളിവല്ല. രക്തത്തി​ലൂ​ടെ ഇനിയും എത്ര പേർകൂ​ടി എയ്‌ഡ്‌സ്‌ ബാധി​ത​രാ​യി​ത്തീ​രും?

ഇനി എന്താണാ​വോ?

ഇനിയും എന്തൊക്കെ അപകട​ങ്ങ​ളാ​ണു പതിയി​രി​ക്കു​ന്നത്‌? ബഹുശാ​ലാ കെട്ടി​ട​ങ്ങ​ളിൽ താമസി​ക്കുന്ന പലർക്കും ഉണ്ടാകാ​നി​ട​യുള്ള ഒരു അനുഭവം നമുക്കി​വി​ടെ ഉദാഹ​ര​ണ​മാ​യെ​ടു​ക്കാം. മുകളി​ലത്തെ നിലയു​ടെ തറയിൽ ഒരു ഷൂ വീഴുന്ന ശബ്‌ദം കേട്ടാൽ അടുത്തതു വന്നുവീ​ഴു​ന്നത്‌ ഇനി എപ്പോ​ഴാ​ണെന്ന്‌ അറിയാൻ ഒരുതരം ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​യോ​ടെ അവർ കാത്തി​രു​ന്നേ​ക്കാം. രക്തപ്പകർച്ച​യോ​ടുള്ള ബന്ധത്തിൽ പറയു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ ഇനി എന്തെല്ലാം അപകട​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​ണു കേൾക്കാൻ പോകു​ന്ന​തെന്ന്‌ ആർക്കും അറിഞ്ഞു​കൂ​ടാ.

എയ്‌ഡ്‌സ്‌ വൈറ​സിന്‌ എച്ച്‌ഐവി എന്നാണു പേർ നൽക​പ്പെ​ട്ടത്‌, എന്നാൽ ചില വിദഗ്‌ധർ ഇപ്പോൾ അതിനെ എച്ച്‌ഐവി-1 എന്നാണു വിളി​ക്കു​ന്നത്‌. കാരണം? എയ്‌ഡ്‌സ്‌ വൈറ​സി​ന്റേ​തി​നു സമാന​മായ മറ്റൊരു വൈറ​സി​നെ (എച്ച്‌ഐവി-2) അവർ കണ്ടെത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. എയ്‌ഡ്‌സി​ന്റെ രോഗ​ല​ക്ഷ​ണങ്ങൾ ഉളവാ​ക്കാൻ കഴിയുന്ന ഇവ ചില പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ വ്യാപ​ക​മാ​യി കാണ​പ്പെ​ടു​ന്നു. മാത്ര​വു​മല്ല “ഇന്ന്‌ ഇവിടെ ഉപയോ​ഗ​ത്തി​ലുള്ള എയ്‌ഡ്‌സ്‌ പരി​ശോ​ധ​ന​ക​ളി​ലൂ​ടെ അവയെ എല്ലായ്‌പോ​ഴും തിരി​ച്ച​റി​യാൻ കഴിയു​ന്നില്ല,” ദ ന്യൂ​യോർക്ക്‌ ടൈംസ്‌ (1989 ജൂൺ 27) റിപ്പോർട്ടു​ചെ​യ്യു​ന്നു. “ഈ പുതിയ കണ്ടുപി​ടി​ത്തങ്ങൾ . . . ദാനം ചെയ്യ​പ്പെ​ടുന്ന രക്തം സുരക്ഷി​ത​മാ​ണെന്ന്‌ ഉറപ്പു വരുത്തു​ന്നത്‌ രക്തബാ​ങ്കു​കളെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം കൂടുതൽ പ്രയാ​സ​ക​ര​മാ​ക്കി​ത്തീർക്കു​ന്നു.”

ഇനി, എയ്‌ഡ്‌സ്‌ വൈറ​സി​ന്റെ അകന്ന ബന്ധുക്ക​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എന്തു പറയാൻ കഴിയും? അത്തര​മൊ​രു വൈറസ്‌ “മുതിർന്ന​വ​രിൽ കാണുന്ന T-സെൽ രക്താർബുദത്തിനും⁄ലിംഫോമയ്‌ക്കും മാരക​മായ ഒരു നാഡീ​രോ​ഗ​ത്തി​നും കാരണ​മാ​കു​ന്ന​താ​യി വിശ്വ​സി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു” എന്ന്‌ ഒരു പ്രസി​ഡൻഷ്യൽ കമ്മീഷൻ (യു.എസ്‌.എ.) പറഞ്ഞു. ഈ വൈറസ്‌ ഇപ്പോൾത്തന്നെ, രക്തദാ​താ​ക്ക​ളാ​യ​വ​രി​ലുണ്ട്‌. രക്തപ്പകർച്ച​യി​ലൂ​ടെ അവ പടർന്നു​പി​ടി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തേ​ക്കാം. ‘അത്തരം മറ്റു വൈറ​സു​കളെ കണ്ടെത്താൻ രക്തബാ​ങ്കു​കൾ നടത്തുന്ന പരി​ശോ​ധന എത്ര ഫലകര​മാണ്‌’ എന്ന്‌ ചോദി​ക്കാൻ ജനങ്ങൾക്ക്‌ അവകാ​ശ​മുണ്ട്‌.

യഥാർഥ​ത്തിൽ രക്തശേ​ഖ​ര​ത്തിൽ എത്രയി​നം വൈറ​സു​കൾ ഒളിച്ചി​രി​പ്പു​ണ്ടെന്നു കാലം തെളി​യി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. “കണ്ടുപി​ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന [വൈറ​സു​കളെ] അപേക്ഷിച്ച്‌ കണ്ടുപി​ടി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​ത്തവ ആയിരി​ക്കാം ആശങ്കയ്‌ക്കു കൂടുതൽ ഇടനൽകു​ന്നത്‌” എന്ന്‌ ഡോ. ഹാരൊൾഡ്‌ റ്റി. മെറി​മാൻ എഴുതു​ന്നു. “[വ്യക്തി​ക​ളിൽനി​ന്നു വ്യക്തി​ക​ളി​ലേക്കു] പകരു​ന്ന​തും എന്നാൽ വളർന്നു​വ​രാൻ വർഷങ്ങൾതന്നെ വേണ്ടി​വ​രു​ന്ന​തു​മായ വൈറ​സു​കളെ രക്തപ്പകർച്ച​യു​മാ​യി ബന്ധപ്പെ​ടു​ത്തി ചിന്തി​ക്കുക ബുദ്ധി​മു​ട്ടാണ്‌, അവയെ കണ്ടെത്തു​ന്ന​താ​കട്ടെ അതിലും പ്രയാ​സ​വും. എച്ച്‌റ്റി​എൽവി ഗ്രൂപ്പിൽപ്പെ​ട്ട​വയെ കൂടാതെ ഇനിയും പല വൈറ​സു​ക​ളും തലപൊ​ക്കാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളൂ.” (ട്രാൻസ്‌ഫ്യൂ​ഷൻ മെഡി​സിൻ റിവ്യൂസ്‌, 1989 ജൂലൈ) “എയ്‌ഡ്‌സ്‌ എന്ന മഹാമാ​രി വിതയ്‌ക്കുന്ന ദുരന്തങ്ങൾ പോരാ​ഞ്ഞി​ട്ടെ​ന്ന​വണ്ണം . . . രക്തപ്പകർച്ച​യോ​ടു ബന്ധപ്പെട്ട പുതു​തായ പല അപകട​സാ​ധ്യ​ത​ക​ളും 1980-കളിൽ വെളി​ച്ച​ത്തു​വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. ഗുരു​ത​ര​മായ വേറെ​യും വൈറസ്‌ രോഗങ്ങൾ ഉണ്ടെന്നും മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ രക്തം സ്വീക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ അവ പകരു​മെ​ന്നും മുൻകൂ​ട്ടി പറയാൻ വലിയ ഭാവന​യൊ​ന്നും ആവശ്യ​മില്ല.”—ലിമി​റ്റിങ്‌ ഹോ​മോ​ലോ​ഗസ്‌ എക്‌സ്‌പോ​ഷർ: ഓൾട്ടർനേ​റ്റീവ്‌ സ്‌ട്രാ​റ്റ​ജീസ്‌, 1989.

വളരെ​യ​ധി​കം അപകടങ്ങൾ ഇപ്പോൾത്തന്നെ കണ്ടുപി​ടി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തി​നാൽ രോഗ​നി​യ​ന്ത്രണ കേന്ദ്രങ്ങൾ “സാർവ​ലൗ​കി​ക​മായ മുൻക​രു​ത​ലു​കൾ” ശുപാർശ ചെയ്യുന്നു. അതായത്‌ ‘എല്ലാ രോഗി​ക​ളും എച്ച്‌ഐവി-യുടെ​യും രക്തത്തി​ലൂ​ടെ പകരുന്ന മറ്റു രോഗാ​ണു​ക്ക​ളു​ടെ​യും പിടി​യി​ല​ക​പ്പെ​ടാൻ സാധ്യ​ത​യു​ള്ള​വ​രാ​ണെന്ന്‌ ആരോ​ഗ്യ​ര​ക്ഷാ​പ്ര​വർത്തകർ അനുമാ​നി​ക്കണം.’ നല്ല കാരണ​ത്തോ​ടെ, ആരോ​ഗ്യ​പ​രി​പാ​ല​ക​രും പൊതു​ജ​ന​ങ്ങ​ളും രക്തത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള തങ്ങളുടെ വീക്ഷണം പുന:പരി​ശോ​ധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[8-ാം പേജിലെ ചതുരം]

“ഏകദേശം നൂറിൽ ഒന്ന്‌ എന്ന കണക്കിൽ രക്തപ്പ കർച്ച​യോട്‌ അനുബ​ന്ധിച്ച്‌ പനി യോ തണുപ്പും വിറയ​ലു​മോ ചൊറി​ഞ്ഞു​ത​ടി​പ്പോ (ഹൈവ്‌സ്‌) ഉണ്ടാകു​ന്നു. . . . ഏകദേശം 6,000-ത്തിൽ ഒന്ന്‌ എന്ന കണക്കിൽ അരുണാ​ണു​നി​വേ​ശ​നത്തെ തുടർ ന്ന്‌ ഹിമോ​ലൈ​റ്റിക്‌ ട്രാൻസ്‌ഫ്യൂ​ഷൻ റിയാ​ക്‌ഷൻ—രോഗ​പ്ര​തി​രോ​ധ​വ്യ​വ​സ്ഥ​യു​ടെ ഗുരു​ത​ര​മായ പ്രതി​പ്ര​വർത്തനം—ഉണ്ടാകു​ന്നു. പെട്ടെ​ന്നു​ത​ന്നെ​യോ ഏതാനും ദിവസ​ങ്ങൾക്കു ശേഷമോ സംഭവി​ക്കാ​വുന്ന ഒരു അവസ്ഥയാണ്‌ ഇത്‌; പെട്ടെ​ന്നുള്ള ഗുരു​ത​ര​മായ [വൃക്ക] തകരാ​റി​നും ഷോക്കി​നും കാരണ​മാ​കു​ന്ന​തി​നു പുറമേ രക്തക്കു​ഴ​ലു​ക​ളിൽ രക്തം കട്ടപി​ടി​ക്കു​ന്ന​തി​നും മരണത്തി​നു​പോ​ലും ഇത്‌ ഇടയാ​ക്കി​യേ​ക്കാം.”—നാഷണൽ ഇൻസ്റ്റി​റ്റ്യൂട്ട്‌ ഓഫ്‌ ഹെൽത്ത്‌ (എൻഐ​എച്ച്‌) കോൺഫ​റൻസ്‌, 1988.

[9-ാം പേജിലെ ചതുരം]

വൈദ്യശാസ്‌ത്രത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനം 1984-ൽ മറ്റൊ​രാ​ളോ​ടൊ​പ്പം പങ്കിട്ട ഡാനിഷ്‌ ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ നീൽസ്‌ യെർനെ രക്തപ്പകർച്ച യ്‌ക്കു വിധേ​യ​നാ​കാൻ വിസമ്മതി ച്ച ഒരു വ്യക്തി​യാണ്‌. അത്‌ എന്തു കൊണ്ടാ​ണെന്നു ചോദി​ച്ച​പ്പോൾ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ മറുപടി ഇതായി രുന്നു: “ഒരു വ്യക്തി​യു​ടെ രക്തം അയാളു​ടെ വിരല​ട​യാ​ളം പോലെ യാണ്‌—ഒരിക്ക​ലും രണ്ടു വ്യക്തി കളുടെ രക്തം പൂർണ​മാ​യും ഒരു പോലെ ആയിരി​ക്കു​ക​യില്ല.”

 [10-ാം പേജിലെ ചതുരം]

രക്തവും തകരാ​റി​ലായ കരളും . . .

“വിചി​ത്ര​മെന്നു പറയട്ടെ, രക്തത്തി​ലൂ​ടെ പകരുന്ന എയ്‌ഡ്‌സ്‌ . . . ഹെപ്പ​റ്റൈ​റ്റിസ്‌ പോലുള്ള ചില രോഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ അത്രയും ഭീഷണി ഉയർത്തി​യി​ട്ടില്ല” എന്ന്‌ വാഷി​ങ്‌ടൺ പോസ്റ്റ്‌ റിപ്പോർട്ടു ചെയ്‌തു.

അതേ, തക്കതായ ചികി​ത്സ​യൊ​ന്നു​മി​ല്ലാത്ത അത്തരം ഹെപ്പ​റ്റൈ​റ്റിസ്‌ ബാധിച്ചു നിരവധി ആളുകൾ കടുത്ത രോഗാ​വ​സ്ഥ​യി​ലാ​കു​ക​യും മരിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​ട്ടുണ്ട്‌. യു.എസ്‌.ന്യൂസ്‌ & വേൾഡ്‌ റിപ്പോർട്ട്‌ (1989 മേയ്‌ 1) പറയു​ന്നത്‌ അനുസ​രിച്ച്‌ ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ രക്തം നൽക​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രിൽ ഏകദേശം അഞ്ച്‌ ശതമാനം ആളുകൾക്ക്‌—ഒരു വർഷം 1,75,000 പേർക്ക്‌—ഹെപ്പ​റ്റൈ​റ്റിസ്‌ ബാധി​ക്കു​ന്നു. അതിൽ പകുതി​യോ​ളം പേർ അതിന്റെ സ്ഥിര വാഹക​രാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. അഞ്ചിൽ ഒരാൾക്കു വീത​മെ​ങ്കി​ലും സിറോ​സി​സോ കരളിലെ കാൻസ​റോ ഉണ്ടാകു​ന്നു. നാലാ​യി​രം പേർ മരിക്കു​ന്നെന്നു കണക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒരു ജംബോ ജെറ്റ്‌ വിമാനം തകർന്ന്‌ അതിലുള്ള യാത്ര​ക്കാർ എല്ലാവ​രും മരിക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ അത്‌ എത്ര വലിയ വാർത്ത​യാ​യി​രി​ക്കു​മെന്നു ചിന്തി​ക്കുക. എന്നാൽ 4,000 മരണം സംഭവി​ക്കു​ന്നെന്നു പറയു​മ്പോൾ അത്‌, ഓരോ മാസവും ഒരു ജംബോ ജെറ്റ്‌ തകർന്ന്‌ അതിനു​ള്ളി​ലെ ആളുക​ളെ​ല്ലാം മരിക്കു​ന്ന​തി​നു തുല്യ​മാണ്‌!

മലിന​മായ ആഹാര​ത്തി​ലൂ​ടെ​യോ ജലത്തി​ലൂ​ടെ​യോ പടരുന്ന തീവ്രത കുറഞ്ഞ ഹെപ്പ​റ്റൈ​റ്റി​സി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ (ടൈപ്പ്‌ എ) ഡോക്ടർമാർക്കു ദീർഘ​നാൾ മുമ്പു​തന്നെ അറിവു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ​യി​രി​ക്കെ, അതിലും ഗുരു​ത​ര​മായ ഒരിനം രക്തത്തി​ലൂ​ടെ പകരു​ന്നു​വെന്ന്‌ അവർ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. എന്നാൽ രക്തപരി​ശോ​ധ​ന​യി​ലൂ​ടെ അതു കണ്ടുപി​ടി​ക്കാ​നുള്ള മാർഗ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും ഇല്ലായി​രു​ന്നു​താ​നും. കാല​ക്ര​മ​ത്തിൽ ഈ വൈറ​സി​ന്റെ (ടൈപ്പ്‌ ബി) “പാദമു​ദ്രകൾ” തിരി​ച്ച​റി​യാൻ പ്രതി​ഭാ​ശാ​ലി​ക​ളായ ശാസ്‌ത്രജ്ഞർ പഠിച്ചു. 1970-കളുടെ തുടക്കം ആയപ്പോ​ഴേക്ക്‌ ചില രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഈ വൈറ​സി​നെ കണ്ടുപി​ടി​ക്കാ​നുള്ള രക്തപരി​ശോ​ധ​നകൾ നിലവിൽവന്നു. രക്തപ്പകർച്ച സുരക്ഷി​ത​മാ​ണെ​ന്നും രക്തം ഉപയോ​ഗി​ച്ചുള്ള ചികി​ത്സാ​രീ​തി​ക്കു നല്ല ഭാവി​യു​ണ്ടെ​ന്നും കാണ​പ്പെട്ടു! എന്നാൽ യഥാർഥ​ത്തിൽ അത്‌ അങ്ങനെ​തന്നെ ആയിരു​ന്നോ?

വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ആ ശുഭ​പ്ര​തീക്ഷ ഏറെനാൾ നീണ്ടു​നി​ന്നില്ല. പരി​ശോ​ധി​ക്ക​പ്പെട്ട രക്തം നൽകി​യി​ട്ടും ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുക​ളിൽ ഹെപ്പ​റ്റൈ​റ്റിസ്‌ വികാ​സം​പ്രാ​പി​ക്കു​ന്ന​താ​യി തെളിഞ്ഞു. കടുത്ത രോഗാ​വ​സ്ഥ​യി​ലായ അനേകർ തങ്ങളുടെ കരൾ തീർത്തും തകരാ​റി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കി. എന്നാൽ രക്തം പരി​ശോ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അങ്ങനെ സംഭവി​ച്ചത്‌? രക്തത്തിൽ നോൺ-എ, നോൺ-ബി ഹെപ്പ​റ്റൈ​റ്റിസ്‌ (എൻഎഎൻബി) എന്ന മറ്റൊരു വൈറ​സു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഒരു ദശകക്കാ​ലം അതു രക്തപ്പകർച്ച​യ്‌ക്ക്‌ ഒരു ഭീഷണി​യാ​യി നില​കൊ​ണ്ടു—ഇസ്രാ​യേൽ, ഇറ്റലി, ഐക്യ​നാ​ടു​കൾ, ജപ്പാൻ, സ്‌പെ​യിൻ, സ്വീഡൻ എന്നിവി​ട​ങ്ങ​ളിൽ രക്തപ്പകർച്ച​യ്‌ക്കു വിധേ​യ​രാ​യ​വ​രിൽ 8 മുതൽ 17 വരെ ശതമാനം പേരെ ഈ വൈറസ്‌ പിടി​കൂ​ടു​ക​യു​ണ്ടാ​യി.

അങ്ങനെ​യി​രി​ക്കെ, “നിഗൂ​ഢ​മായ ഹെപ്പ​റ്റൈ​റ്റിസ്‌ നോൺ-എ, നോൺ-ബി വൈറസ്‌ ഒടുവിൽ ഇതാ പിടി​യിൽ,” “ഒരു രക്തജന്യ നിഗൂ​ഢ​ത​യു​ടെ ചുരു​ള​ഴി​യു​ന്നു” എന്നൊ​ക്കെ​യുള്ള വാർത്താ​ശീർഷ​കങ്ങൾ പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടാൻ തുടങ്ങി. വീണ്ടും, ‘പിടി​കി​ട്ടാ​പ്പു​ള്ളി​യെ കണ്ടുപി​ടി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു’ എന്നതാ​യി​രു​ന്നു സന്ദേശം. 1989 ഏപ്രി​ലിൽ, എൻഎഎൻബി വൈറ​സി​നെ—ഇപ്പോൾ ഇത്‌ ഹെപ്പ​റ്റൈ​റ്റിസ്‌ സി എന്നറി​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു—തിരി​ച്ച​റി​യാ​നുള്ള പരി​ശോ​ധന ലഭ്യമാ​ണെന്നു പൊതു​ജ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടു പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെട്ടു.

ഈ ആശ്വാ​സ​വും അസ്ഥാന​ത്താ​ണോ​യെന്നു നിങ്ങൾ സംശയി​ച്ചേ​ക്കാം. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ രോഗ​ബാ​ധ​യു​ടെ മൂന്നി​ലൊ​ന്നിന്‌ ഉത്തരവാ​ദി​യാ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാ​വുന്ന മറ്റൊരു ഹെപ്പ​റ്റൈ​റ്റിസ്‌ വൈറ​സി​നെ—മ്യൂ​ട്ടേഷൻ സംഭവിച്ച ഒരു വൈറ​സി​നെ—കണ്ടുപി​ടി​ച്ച​താ​യി ഇറ്റലി​യിൽനി​ന്നുള്ള ഗവേഷകർ റിപ്പോർട്ടു​ചെ​യ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. “ഹെപ്പ​റ്റൈ​റ്റിസ്‌ വൈറസ്‌ അക്ഷരമാ​ല​യിൽ എ, ബി, സി, ഡി മാത്രമല്ല, ഇനിയും പലതും പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം” എന്ന്‌ “ചില വിദഗ്‌ധർ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​പ്പെ​ടു​ന്ന​താ​യി” ഹാർവാർഡ്‌ മെഡിക്കൽ സ്‌കൂൾ ഹെൽത്ത്‌ ലെറ്റർ (1989 നവംബർ) അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെട്ടു. ദ ന്യൂ​യോർക്ക്‌ ടൈംസ്‌ (1990 ഫെബ്രു​വരി 13) ഇപ്രകാ​രം പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു: “മറ്റു വൈറ​സു​ക​ളും ഹെപ്പ​റ്റൈ​റ്റി​സിന്‌ ഇടയാ​ക്കി​യേ​ക്കാ​മെന്നു വിദഗ്‌ധർ ശക്തമായി സംശയി​ക്കു​ന്നു, കണ്ടുപി​ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടാൽ അവ ഇ മുതലുള്ള [ഇംഗ്ലീഷ്‌] അക്ഷരങ്ങ​ളാൽ തിരി​ച്ച​റി​യ​പ്പെ​ടും.”

രക്തത്തിന്റെ ഉപയോ​ഗം സുരക്ഷി​ത​മാ​ക്കാൻ പരി​ശോ​ധ​ന​കൾക്കു വേണ്ടി​യുള്ള നീണ്ട അന്വേ​ഷ​ണങ്ങൾ രക്തബാ​ങ്കു​കൾ ഇനിയും നടത്തേ​ണ്ട​തു​ണ്ടോ? പണച്ചെ​ല​വി​ന്റെ പ്രശ്‌നം പരാമർശി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അമേരി​ക്കൻ റെഡ്‌​ക്രോ​സി​ന്റെ ഡയറക്ടർ അസ്വസ്ഥ​ജ​ന​ക​മായ ഈ അഭി​പ്രാ​യ​പ്ര​ക​ടനം നടത്തി: “ഓരോ സാം​ക്ര​മിക രോഗാ​ണു​വി​നും​വേണ്ടി നമുക്കി​ങ്ങനെ ഒന്നിനു പുറകെ ഒന്നായി പരി​ശോ​ധ​നകൾ കൂട്ടി​ച്ചേർത്തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കാൻ കഴിയു​ക​യില്ല.”—മെഡിക്കൽ വേൾഡ്‌ ന്യൂസ്‌, 1989 മേയ്‌ 8.

ഹെപ്പ​റ്റൈ​റ്റിസ്‌-ബി-ക്കുള്ള പരി​ശോ​ധ​ന​പോ​ലും പരാജ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നുണ്ട്‌; അനേകർക്ക്‌ ഇപ്പോ​ഴും അതു രക്തത്തി​ലൂ​ടെ പിടി​പെ​ടു​ന്നു. മാത്ര​വു​മല്ല ഹെപ്പ​റ്റൈ​റ്റിസ്‌-സി-ക്ക്‌ ലഭ്യമാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന പരി​ശോ​ധന ആളുകളെ തൃപ്‌തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​മോ? വൈറസ്‌ ശരീര​ത്തിൽ കടന്നു​കൂ​ടി ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞേ ചില​പ്പോൾ ഈ രോഗ​ത്തി​ന്റെ ആന്റി​ബോ​ഡി​കൾ പരി​ശോ​ധ​ന​യിൽ വെളി​പ്പെ​ടു​ക​യു​ള്ളു​വെന്ന്‌ ദ ജേർണൽ ഓഫ്‌ ദി അമേരി​ക്കൻ മെഡിക്കൽ അസോ​സി​യേഷൻ (1990 ജനുവരി 5) പ്രകട​മാ​ക്കി. ഇതിനി​ടെ വൈറ​സ്‌ബാ​ധിത രക്തം സ്വീക​രി​ക്കു​ന്നവർ വലിയ ദുരന്ത​ത്തിന്‌ ഇരകളാ​യേ​ക്കാം, അവരുടെ കരളിന്റെ പ്രവർത്തനം തകരാ​റി​ലാ​കു​ക​യും അവർ മരണ​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്‌തേ​ക്കാം.

[11-ാം പേജിലെ ചതുരം/ചിത്രം]

രക്തം രോഗ​ങ്ങളെ വിദൂര സ്ഥല ങ്ങളിലുള്ള ആളുക​ളി​ലേക്ക്‌ എത്തിക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ എന്നതിനു ള്ള ദൃഷ്ടാ​ന്ത​മാണ്‌ ഷാഗസ്‌ രോഗം. ‘ലാറ്റിൻ അമേരി​ക്ക​യിൽ 10-12 ദശ ലക്ഷം ആളുകളെ സ്ഥായി​യാ​യി ഈ രോഗം പിടി​കൂ​ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു’ എന്ന്‌ “ദ മെഡിക്കൽ പോസ്റ്റ്‌” (1990 ജനുവരി 16) റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യുന്നു. “തെക്കെ അമേരി​ക്ക​യിൽ രക്തപ്പ കർച്ച നിമിത്തം ഉണ്ടാകുന്ന ഏറ്റവും വലിയ അപകട​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്ന്‌” എന്ന്‌ അതു വിശേ​ഷി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. “കൊല​യാ​ളി പ്രാണി” ഉറങ്ങി​ക്കിട ക്കുന്ന ആളിന്റെ മുഖത്തു വന്നിരു​ന്നു ചർമം തുളച്ചു രക്തം വലിച്ചു​കു​ടി​ക്കു ന്നു. മുറി​വിൽ അതു വിസർജി​ക്കുക യും ചെയ്യുന്നു. മരണത്തി​നി​ട​യാ​ക്കു ന്ന ഹൃദയ​സം​ബ​ന്ധ​മായ തകരാറു കൾ വികാസം പ്രാപി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​മുമ്പ്‌ ഈ വ്യക്തി വർഷങ്ങ​ളോ​ളം ഷാഗസ്‌ രോഗം കൊണ്ടു​ന​ട​ക്കു​ക​യും (അതിനി​ടെ രക്തദാനം നടത്തു​ക​യും) ചെയ്‌തേ​ക്കാം.

എന്നാൽ വിദൂര ഭൂഖണ്ഡ​ങ്ങ​ളി​ലു ള്ള ആളുകൾ അതേക്കു​റിച്ച്‌ ഉത്‌ക ണ്‌ഠ​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌ എന്തിനാണ്‌? രക്തപ്പ കർച്ചയെ തുടർന്നു ഷാഗസ്‌ രോഗം പിടി​പെ​ട്ട​വരെ സംബന്ധി​ച്ചും അവ രിൽ ഒരാൾ മരിച്ച​തി​നെ​പ്പ​റ്റി​യും “ദ ന്യൂ​യോർക്ക്‌ ടൈംസി”ൽ (1989 മേയ്‌ 23) ഡോ. എൽ. കെ. ഓൾട്ട്‌ മാൻ റിപ്പോർട്ടു​ചെ​യ്‌തു. ഓൾട്ട്‌ മാൻ ഇപ്രകാ​രം എഴുതി: “പല കേസു​ക​ളും തിരി​ച്ച​റി​യ​പ്പെ​ടാ​തെ പോയി​രി​ക്കാം. കാരണം [ഇവിടെ യുള്ള ഡോക്ടർമാർക്ക്‌] ഷാഗസ്‌ രോഗം പരിച​യ​മില്ല, രക്തപ്പകർച്ച യിലൂടെ അതു പകരു​മെന്ന്‌ അവർ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്ന​തു​മില്ല.” അതേ, രോഗ​ങ്ങൾക്കു ബഹുദൂ​രം യാത്ര ചെയ്യാൻ പറ്റിയ വാഹന​മാ​യി വർത്തി​ക്കാൻ രക്തത്തിനു കഴിയും.

[12-ാം പേജിലെ ചതുരം]

ഡോ.നൂഡ്‌ ലൻഡ്‌-ഓളെ​സെൻ ഇപ്രകാ​രം എഴുതി: “എയ്‌ഡ്‌സ്‌ പിടി​പെ​ടാൻ കൂടുതൽ സാധ്യ​ത​യുള്ള ഗണത്തിൽപ്പെട്ട ചില ആളുകൾ, സൗജന്യ​മാ​യി എയ്‌ഡ്‌സ്‌ പരി​ശോ​ധന നടത്തി​ക്കി​ട്ടാൻവേണ്ടി രക്തദാ​ന​ത്തി​നു തയ്യാറാ​കു​ന്നു . . . എന്നതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ രക്തം സ്വീക​രി​ക്കാൻ വിസമ്മ​തി​ക്കേ​ണ്ട​താ​ണെന്നു ഞാൻ കരുതു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ അനേക വർഷങ്ങ​ളാ​യി ഇതിനു വിസമ്മ​തി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. അവർ ഭാവി മുൻകൂ​ട്ടി കണ്ടിരു​ന്നു​വോ?” —“ഉഗസ്‌ക്രി​ഫ്‌റ്റ്‌ ഫോർ ലേഗർ” (ഡോ​ക്ടേ​ഴ്‌സ്‌ വീക്ക്‌ലി), 1988 സെപ്‌റ്റം​ബർ 26.

[9-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

വെടിയേറ്റ പാപ്പാ അതിജീ​വി​ച്ചു. ആശു പത്രി വിട്ട അദ്ദേഹത്തെ വീണ്ടും അവി​ടേക്കു കൊണ്ടു​ചെ​ല്ലേ​ണ്ടി​വന്നു. രണ്ടു മാസം​കൂ​ടി അദ്ദേഹം ആശുപ​ത്രി​യിൽ കിടന്നു. എന്തു​കൊണ്ട്‌? രക്തപ്പകർച്ചയെ തുടർന്ന്‌ ഉണ്ടായ മരണത്തി​നി​ട​യാ​ക്കാൻ സാധ്യ​ത​യുള്ള സൈ​റ്റൊ​മെ​ഗ​ലോ വൈറ​സ്‌ബാ​ധ​യാ​യി​രു​ന്നു അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ “ദുരിത” കാരണം.

[കടപ്പാട]

UPI/Bettmann Newsphotos

[12-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

എയ്‌ഡ്‌സ്‌ വൈറസ്‌

[കടപ്പാട]

CDC, Atlanta, Ga.