1-3. (എ) യൂത്തി​ക്കൊസ്‌ മരിച്ച രാത്രി​യി​ലെ സംഭവങ്ങൾ വിവരി​ക്കുക. (ബി) പൗലോസ്‌ എന്തു ചെയ്‌തു, ഈ സംഭവം അദ്ദേഹ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എന്തു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു?

 ത്രോ​വാ​സിൽ ഒരു വീടിന്റെ മുകളി​ലത്തെ മുറി​യിൽ പൗലോസ്‌ പ്രസം​ഗി​ക്കു​ക​യാണ്‌. ധാരാളം സഹോ​ദ​രങ്ങൾ അവിടെ കൂടി​വ​ന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. പൗലോസ്‌ അവരോ​ടൊ​പ്പം ചെലവ​ഴി​ക്കുന്ന അവസാന രാത്രി​യാ​ണത്‌. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പ്രസംഗം ഏറെ നീണ്ടു​പോ​കു​ന്നു. സമയം അർധരാ​ത്രി​യാ​യി. മുറി​യിൽ പലയി​ട​ത്തും വിളക്കു​കൾ കത്തിച്ചു​വെ​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ ചൂടും പുകയും ഒക്കെ നിറഞ്ഞ ഒരു അന്തരീക്ഷം. യൂത്തി​ക്കൊസ്‌ എന്നൊരു യുവാവ്‌ അവിടെ ഒരു ജനൽപ്പ​ടി​യി​ലി​രുന്ന്‌ പ്രസംഗം കേൾക്കു​ക​യാണ്‌. അതിനി​ടെ യൂത്തി​ക്കൊസ്‌ ഉറക്കം​തൂ​ങ്ങി മൂന്നാം നിലയിൽനിന്ന്‌ താഴേക്കു വീഴുന്നു.

² ആ ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രന്റെ അടുത്ത്‌ ആദ്യം ഓടി​യെ​ത്തു​ന്ന​വ​രു​ടെ കൂട്ടത്തിൽ, ഒരു വൈദ്യ​നെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ ലൂക്കോ​സും ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം. അവർ യൂത്തി​ക്കൊ​സി​നെ എടുക്കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും “അവൻ മരിച്ചി​രു​ന്നു.” (പ്രവൃ. 20:9) എന്നാൽ പെട്ടെന്ന്‌ ഒരു അത്ഭുതം സംഭവി​ക്കു​ന്നു. പൗലോസ്‌ യൂത്തി​ക്കൊ​സി​ന്റെ​മേൽ കിടന്ന്‌ അവനെ കെട്ടി​പ്പി​ടി​ച്ചിട്ട്‌ “പേടി​ക്കേണ്ടാ, ഇവന്‌ ഇപ്പോൾ ജീവനുണ്ട്‌” എന്ന്‌ അവരോ​ടു പറയുന്നു. പൗലോസ്‌ യൂത്തി​ക്കൊ​സി​നെ തിരികെ ജീവനി​ലേക്കു കൊണ്ടു​വന്നു!—പ്രവൃ. 20:10.

³ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​ന്റെ ശക്തി വെളി​വാ​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു ഈ സംഭവം. യൂത്തി​ക്കൊ​സി​ന്റെ മരണത്തിന്‌ പൗലോ​സി​നെ കുറ്റ​പ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ആ ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രന്റെ മരണം വളരെ പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട ആ സന്ദർഭ​ത്തിന്‌ കളങ്ക​മേൽപ്പി​ക്കാ​നോ ആരെ​യെ​ങ്കി​ലും ഇടറി​ക്കാ​നോ അദ്ദേഹം ആഗ്രഹി​ച്ചില്ല. യൂത്തി​ക്കൊ​സി​നെ ഉയിർപ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ പൗലോസ്‌ സഭയി​ലു​ള്ള​വരെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ഉത്സാഹ​ത്തോ​ടെ ശുശ്രൂഷ നിർവ​ഹി​ക്കാൻ സജ്ജരാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ആളുക​ളു​ടെ ജീവന്‌ പൗലോസ്‌ വളരെ മൂല്യം കൽപ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെന്നു വ്യക്തം. “ആരു​ടെ​യും രക്തം സംബന്ധിച്ച്‌ ഞാൻ കുറ്റക്കാ​രനല്ല” എന്ന്‌ പൗലോസ്‌ പറഞ്ഞു​വെ​ന്നും ഓർക്കുക. (പ്രവൃ. 20:26) ആകട്ടെ, പൗലോ​സി​ന്റെ ഈ മാതൃ​ക​യ്‌ക്ക്‌ നമ്മെ എങ്ങനെ സഹായി​ക്കാ​നാ​കും? നമുക്കു നോക്കാം.

4. പ്രയാ​സ​ക​ര​മായ ഏത്‌ അനുഭ​വ​ത്തി​ലൂ​ടെ​യാണ്‌ പൗലോസ്‌ കടന്നു​പോ​യത്‌?

⁴ എഫെ​സൊ​സി​ലെ ശുശ്രൂ​ഷ​യ്‌ക്കി​ട​യിൽ പൗലോസ്‌ പ്രയാ​സ​ക​ര​മായ ഒരനു​ഭ​വ​ത്തി​ലൂ​ടെ കടന്നു​പോ​യ​താ​യി കഴിഞ്ഞ അധ്യാ​യ​ത്തിൽ നാം കണ്ടിരു​ന്ന​ല്ലോ. അർത്തെ​മിസ്‌ ദേവി​യു​ടെ വിഗ്ര​ഹങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി വിറ്റ്‌ ഉപജീ​വ​നം​ക​ഴി​ച്ചി​രുന്ന വെള്ളി​പ്പ​ണി​ക്കാർ ഒരു ലഹളയ്‌ക്ക്‌ തിരി​കൊ​ളു​ത്തു​ക​യും തത്‌ഫ​ല​മാ​യി പ്രക്ഷു​ബ്ധ​മായ ഒരു സാഹച​ര്യം ഉടലെ​ടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. എന്നാൽ കലഹം ശമിച്ച​പ്പോൾ പൗലോസ്‌ എന്തു ചെയ്‌തെന്ന്‌ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ  20:1-ൽ നാം വായി​ക്കു​ന്നു. അദ്ദേഹം “ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ വിളി​പ്പി​ച്ചു. അവർക്കു ധൈര്യം പകർന്ന​ശേഷം അവരോ​ടു യാത്ര പറഞ്ഞ്‌ മാസി​ഡോ​ണി​യ​യി​ലേക്കു പോയി.”

5, 6. (എ) പൗലോസ്‌ എത്രകാ​ലം മാസി​ഡോ​ണി​യ​യിൽ തങ്ങിയി​രി​ക്കാം, അവി​ടെ​യുള്ള സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി അദ്ദേഹം എന്തു​ചെ​യ്‌തു? (ബി) സഹവി​ശ്വാ​സി​ക​ളോട്‌ പൗലോസ്‌ എന്തു മനോ​ഭാ​വം വെച്ചു​പു​ലർത്തി?

⁵ മാസി​ഡോ​ണി​യ​യി​ലേ​ക്കുള്ള യാത്രാ​മ​ധ്യേ പൗലോസ്‌ ത്രോ​വാ​സിൽ ഇറങ്ങി അവിടെ കുറച്ചു സമയം ചെലവ​ഴി​ച്ചു. കൊരി​ന്തി​ലേക്ക്‌ അയച്ചി​രുന്ന തീത്തോസ്‌ അവി​ടെ​വെച്ച്‌ തന്നോ​ടൊ​പ്പം ചേരു​മെന്ന്‌ അദ്ദേഹം പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്നു. (2 കൊരി. 2:12, 13) എന്നാൽ തീത്തോസ്‌ വരി​ല്ലെന്ന്‌ അറിഞ്ഞ​പ്പോൾ പൗലോസ്‌ മാസി​ഡോ​ണി​യ​യി​ലേ​ക്കുള്ള യാത്ര തുടർന്നു. ‘അവി​ടെ​യു​ള്ള​വ​രെ​യെ​ല്ലാം പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌’ അദ്ദേഹം ഏതാണ്ട്‌ ഒരു വർഷ​ത്തോ​ളം അവിടെ ചെലവ​ഴി​ച്ചി​രി​ക്കണം. a (പ്രവൃ. 20:2) ഒടുവിൽ മാസി​ഡോ​ണി​യ​യിൽ പൗലോ​സി​ന്റെ അടുക്ക​ലേക്ക്‌ തീത്തോസ്‌ മടങ്ങി​യെത്തി. കൊരി​ന്തി​ലു​ള്ള​വർക്ക്‌ പൗലോസ്‌ എഴുതിയ ആദ്യ കത്തി​നോട്‌ അവർ നല്ല രീതി​യിൽ പ്രതി​ക​രി​ച്ചു​വെന്ന സന്തോ​ഷ​വാർത്ത അദ്ദേഹം പൗലോ​സി​നെ അറിയി​ച്ചു. (2 കൊരി. 7:5-7) അത്‌ മറ്റൊരു കത്തുകൂ​ടെ അവർക്ക്‌ എഴുതാൻ പൗലോ​സി​നെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചു. അതാണ്‌ 2 കൊരി​ന്ത്യർ എന്ന പേരിൽ അറിയ​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌.

⁶ പൗലോ​സി​ന്റെ സന്ദർശനം എഫെ​സൊ​സി​ലും മാസി​ഡോ​ണി​യ​യി​ലു​മുള്ള സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ ‘ധൈര്യം പകർന്നു,’ അവരെ ‘പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു’ എന്നൊക്കെ ലൂക്കോസ്‌ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. പ്രസ്‌തുത വാക്കുകൾ സഹവി​ശ്വാ​സി​ക​ളോ​ടുള്ള പൗലോ​സി​ന്റെ മനോ​ഭാ​വ​ത്തി​ലേക്കു വെളി​ച്ചം​വീ​ശു​ന്നു. പുച്ഛ​ത്തോ​ടെ മറ്റുള്ള​വരെ വീക്ഷി​ച്ചി​രുന്ന പരീശ​ന്മാ​രിൽനി​ന്നു  വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി പൗലോസ്‌ ആടുകളെ കൂട്ടു​വേ​ല​ക്കാ​രാ​യാണ്‌ കണക്കാ​ക്കി​യത്‌. (യോഹ. 7:47-49; 1 കൊരി. 3:9) ശക്തമായ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം നൽകേണ്ട സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽപ്പോ​ലും പൗലോസ്‌ അതേ മനോ​ഭാ​വം വെച്ചു​പു​ലർത്തി.—2 കൊരി. 2:4.

7. ഇന്നത്തെ ക്രിസ്‌തീയ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാർക്ക്‌ പൗലോ​സി​ന്റെ മാതൃക എങ്ങനെ അനുക​രി​ക്കാം?

⁷ ഇന്ന്‌ സഭാ മൂപ്പന്മാ​രും സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാ​രും പൗലോ​സി​ന്റെ മാതൃക അനുക​രി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്നു. ശാസന നൽകു​മ്പോൾപ്പോ​ലും സഹായം ആവശ്യ​മു​ള്ള​വരെ ബലപ്പെ​ടു​ത്തുക എന്നതാണ്‌ അവരുടെ ലക്ഷ്യം. കുറ്റം​വി​ധി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ സഹാനു​ഭൂ​തി​യോ​ടെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാൻ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാർ ശ്രമി​ക്കു​ന്നു. അനുഭ​വ​സ​മ്പ​ന്ന​നായ ഒരു സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​രകൻ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “നമ്മുടെ സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രിൽ മിക്കവ​രും ശരി​ചെ​യ്യാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രാണ്‌; പക്ഷേ, മിക്ക​പ്പോ​ഴും അവർക്ക്‌ ഇച്ഛാഭം​ഗം, ഭയം, പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഉണ്ടാകു​മ്പോൾ തങ്ങളെ​ക്കൊണ്ട്‌ അവ തരണം​ചെ​യ്യാ​നാ​വി​ല്ലെന്ന ചിന്ത എന്നിവ​യോ​ടെ​ല്ലാം പോരാ​ടേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്നു.” അത്തരം സഹവി​ശ്വാ​സി​കൾക്ക്‌ ശക്തിയു​ടെ ഒരു ഉറവാ​യി​രി​ക്കാൻ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാർക്കു കഴിയും.—എബ്രാ. 12:12, 13.

8, 9. (എ) സിറി​യ​യി​ലേക്കു കപ്പൽ കയറാ​നുള്ള പൗലോ​സി​ന്റെ പദ്ധതി നടക്കാതെ പോയത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌? (ബി) ജൂതന്മാർ പൗലോ​സി​നോട്‌ വിദ്വേ​ഷം വെച്ചു​പു​ലർത്തി​യ​തി​ന്റെ കാരണ​മെ​ന്താ​യി​രി​ക്കാം?

⁸ മാസി​ഡോ​ണി​യ​യിൽനിന്ന്‌ പൗലോസ്‌ കൊരി​ന്തി​ലേക്കു പോയി. b അവിടെ മൂന്നു മാസം ചെലവ​ഴി​ച്ച​ശേഷം, കെം​ക്രെ​യ​യിൽ ചെന്നിട്ട്‌ സിറി​യ​യി​ലേക്കു കപ്പൽ കയറാൻ അദ്ദേഹം പദ്ധതി​യി​ട്ടു. അവി​ടെ​നിന്ന്‌ യരുശ​ലേ​മി​ലേക്കു പോകാ​നും അങ്ങനെ ബുദ്ധി​മു​ട്ടി​ലാ​യി​രി​ക്കുന്ന സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കുള്ള സംഭാ​വ​നകൾ അവിടെ എത്തിക്കാ​നും അദ്ദേഹ​ത്തി​നു കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു. c (പ്രവൃ. 24:17; റോമ. 15:25, 26) എന്നാൽ അപ്രതീ​ക്ഷി​ത​മാ​യി ഉണ്ടായ ചില സംഭവങ്ങൾ പൗലോ​സി​ന്റെ പദ്ധതി​ക​ളെ​ല്ലാം മാറ്റി​മ​റി​ച്ചു. ‘ജൂതന്മാർ (പൗലോ​സിന്‌) എതിരെ ഒരു ഗൂഢാ​ലോ​ചന നടത്തി​യെന്ന്‌’ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 20:3-ൽ നാം വായി​ക്കു​ന്നു.

⁹ ജൂതന്മാർ പൗലോ​സി​നോട്‌ വിദ്വേ​ഷം വെച്ചു​പു​ലർത്തി​യ​തിൽ അതിശ​യി​ക്കാ​നില്ല. ഒരു വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗി​യാ​യാണ്‌ അവർ അദ്ദേഹത്തെ കണക്കാ​ക്കി​യി​രു​ന്നത്‌. കൊരി​ന്തിൽ, പൗലോ​സി​ന്റെ ശുശ്രൂ​ഷ​യു​ടെ ഫലമായി അവിടത്തെ സിന​ഗോ​ഗി​ലെ അധ്യക്ഷ​നാ​യി​രുന്ന ക്രിസ്‌പൊസ്‌ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യാ​യി​ത്തീർന്നി​രു​ന്നു. (പ്രവൃ. 18:7, 8; 1 കൊരി. 1:14) മറ്റൊ​ര​വ​സ​ര​ത്തിൽ അഖായ​യി​ലെ നാടു​വാ​ഴി​യായ ഗല്ലി​യോ​ന്റെ മുമ്പാകെ പൗലോ​സി​നെ​തി​രെ​യുള്ള ആരോ​പ​ണ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ജൂതന്മാർ എത്തുക​യു​ണ്ടാ​യി. എന്നാൽ ഗല്ലി​യോൻ അടിസ്ഥാ​ന​ര​ഹി​ത​മെന്നു പറഞ്ഞ്‌ അവയെ​ല്ലാം തള്ളിക്ക​ള​ഞ്ഞത്‌ പൗലോ​സി​ന്റെ ശത്രു​ക്കളെ പ്രകോ​പി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു. (പ്രവൃ. 18:12-17) പൗലോസ്‌ വൈകാ​തെ​തന്നെ അടുത്തുള്ള കെം​ക്രെ​യ​യിൽവന്ന്‌ കപ്പൽ കയറു​മെന്ന്‌ കൊരി​ന്തി​ലെ ജൂതന്മാർക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം അല്ലെങ്കിൽ അവർ ഊഹി​ച്ചി​രി​ക്കണം. അതു​കൊണ്ട്‌ പതിയി​രുന്ന്‌ ആക്രമിച്ച്‌ അദ്ദേഹത്തെ വകവരു​ത്താൻ അവർ ഗൂഢാ​ലോ​ചന നടത്തി. ഇപ്പോൾ പൗലോസ്‌ എന്തു ചെയ്യും?

10. കെം​ക്രെ​യ​യി​ലേക്കു പോ​കേ​ണ്ടെന്നു പൗലോസ്‌ തീരു​മാ​നി​ച്ചത്‌ ഭീരു​ത്വ​മാ​യി​രു​ന്നോ? വിവരി​ക്കുക.

¹⁰ ജീവ​ന്റെ​യും തന്നെ ഏൽപ്പി​ച്ചി​രുന്ന സംഭാ​വ​ന​യു​ടെ​യും സുരക്ഷയെ കരുതി, കെം​ക്രെ​യ​വഴി പോകാ​തെ മാസി​ഡോ​ണി​യ​യി​ലേക്കു തിരികെ ചെന്നിട്ട്‌ കരമാർഗം യരുശ​ലേ​മി​ലേക്കു പോകാൻ പൗലോസ്‌ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. എന്നാൽ കരയി​ലൂ​ടെ​യുള്ള യാത്ര​യും അപകടം​പി​ടി​ച്ച​താ​യി​രു​ന്നു. മാർഗ​മ​ധ്യേ കൊള്ള​ക്കാ​രു​ടെ കൈയിൽ അകപ്പെ​ടാ​നുള്ള സാധ്യ​ത​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. സത്രങ്ങൾപോ​ലും അത്ര സുരക്ഷി​ത​മ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ കെം​ക്രെ​യ​യിൽ  ചെന്ന്‌ ആപത്തിൽ അകപ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ നല്ലത്‌ കരയി​ലൂ​ടെ​യുള്ള യാത്ര​യാ​ണെന്ന്‌ പൗലോസ്‌ കരുതി. ഏതായാ​ലും ഈ യാത്ര​യിൽ അദ്ദേഹം ഒറ്റയ്‌ക്കാ​യി​രു​ന്നില്ല. പൗലോ​സി​ന്റെ മിഷനറി പര്യട​ന​ത്തിൽ അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം ഈ സമയത്ത്‌ അരിസ്‌തർഹോ​സും ഗായൊ​സും തിമൊ​ഥെ​യൊ​സും തിഹി​ക്കൊ​സും ത്രൊ​ഫി​മൊ​സും സെക്കു​ന്തൊ​സും സോപ​ത്രൊ​സും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു.—പ്രവൃ. 20:3, 4.

11. സ്വയര​ക്ഷ​യ്‌ക്കാ​യി ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഇന്ന്‌ ന്യായ​മായ നടപടി​കൾ സ്വീക​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ, യേശു ഇക്കാര്യ​ത്തിൽ എന്തു മാതൃ​ക​വെച്ചു?

¹¹ ശുശ്രൂ​ഷ​യി​ലാ​യി​രി​ക്കെ സുരക്ഷ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തു​ന്ന​തി​നാ​യി പൗലോ​സി​നെ​പ്പോ​ലെ ഇന്നത്തെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളും മുൻക​രു​ത​ലു​കൾ എടുക്കാ​റുണ്ട്‌. ചില പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ ഒറ്റയ്‌ക്കു പോകു​ന്ന​തി​നു പകരം അവർ കൂട്ട​ത്തോ​ടെ​യോ കുറഞ്ഞ​പക്ഷം ഈരണ്ടു​പേ​രാ​യോ പോയി പ്രവർത്തി​ക്കാ​റുണ്ട്‌. ഉപദ്ര​വ​ങ്ങ​ളു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലോ? അത്‌ ഒഴിവാ​ക്കാ​നാ​വി​ല്ലെന്ന്‌ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ അറിയാം. (യോഹ. 15:20; 2 തിമൊ. 3:12) എന്നിരു​ന്നാ​ലും അവർ അറിഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ അപകട​ങ്ങ​ളിൽ ചെന്നു ചാടു​ന്നില്ല. യേശു​വി​ന്റെ കാര്യം​തന്നെ എടുക്കുക. ഒരിക്കൽ യരുശ​ലേ​മിൽവെച്ച്‌ എതിരാ​ളി​കൾ യേശു​വി​നെ കല്ലെറി​യാൻ ഒരുങ്ങി​യ​പ്പോൾ, “യേശു ഒളിച്ചു. പിന്നെ ദേവാ​ല​യ​ത്തിൽനിന്ന്‌ പോയി.” (യോഹ. 8:59) പിന്നീട്‌ ജൂതന്മാർ തന്നെ കൊല്ലാൻ ഗൂഢാ​ലോ​ചന നടത്തി​യെ​ന്ന​റിഞ്ഞ യേശു “ജൂതന്മാർക്കി​ട​യിൽ പരസ്യ​മാ​യി സഞ്ചരി​ക്കാ​താ​യി. യേശു അവിടം വിട്ട്‌ വിജന​ഭൂ​മി​ക്ക​രി​കെ​യുള്ള എഫ്രയീം എന്ന നഗരത്തിൽ ചെന്ന്‌ ശിഷ്യ​ന്മാ​രു​ടെ​കൂ​ടെ അവിടെ താമസി​ച്ചു.” (യോഹ. 11:54) തന്നെ സംബന്ധിച്ച ദൈ​വേ​ഷ്ട​ത്തി​നു വിരു​ദ്ധ​മാ​കാ​ത്തി​ട​ത്തോ​ളം സ്വയര​ക്ഷ​യ്‌ക്കാ​യി യേശു ന്യായ​മായ നടപടി​കൾ സ്വീക​രി​ച്ചു. ഇന്ന്‌ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളും അതുതന്നെ ചെയ്യുന്നു.—മത്താ. 10:16.

12, 13. (എ) യൂത്തി​ക്കൊ​സി​ന്റെ പുനരു​ത്ഥാ​നം സഭയു​ടെ​മേൽ എന്തു ഫലമു​ള​വാ​ക്കി? (ബി) പ്രിയ​പ്പെ​ട്ട​വരെ മരണത്തിൽ നഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്ന​വർക്ക്‌ ആശ്വാ​സ​മേ​കു​ന്നത്‌ ഏതു ബൈബി​ള​ധി​ഷ്‌ഠിത പ്രത്യാ​ശ​യാണ്‌?

¹² പൗലോ​സും കൂടെ​യു​ള്ള​വ​രും മാസി​ഡോ​ണി​യ​യി​ലൂ​ടെ ഒരുമിച്ച്‌ സഞ്ചരിച്ചു. അതിനു​ശേഷം അവർ പല വഴിക്കു പിരിഞ്ഞു. സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ ത്രോ​വാ​സിൽവെച്ച്‌ അവരെ​ല്ലാം വീണ്ടും ഒന്നിച്ചു. d “ഞങ്ങൾ . . . അഞ്ചു ദിവസം​കൊണ്ട്‌ ത്രോ​വാ​സിൽ അവരുടെ അടുത്ത്‌ എത്തി” എന്നു നാം വായി​ക്കു​ന്നു. e (പ്രവൃ. 20:6) ഈ അധ്യാ​യ​ത്തി​ന്റെ തുടക്ക​ത്തിൽ കണ്ടതു​പോ​ലെ യൂത്തി​ക്കൊസ്‌ എന്ന ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രനെ പൗലോസ്‌ ഉയിർപ്പി​ച്ചത്‌ അവി​ടെ​വെ​ച്ചാണ്‌. യൂത്തി​ക്കൊസ്‌ തിരികെ ജീവനി​ലേക്കു വന്നപ്പോൾ സഹവി​ശ്വാ​സി​കൾക്കെ​ല്ലാം “വലിയ ആശ്വാ​സ​മാ​യി” എന്ന്‌ വിവരണം പറയുന്നു.—പ്രവൃ. 20:12.

¹³ ഇത്തരം അത്ഭുതങ്ങൾ ഇന്ന്‌ നടക്കു​ന്നില്ല എന്നതു ശരിയാണ്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും മരണത്തിൽ തങ്ങളുടെ പ്രിയ​പ്പെ​ട്ട​വരെ നഷ്ടപ്പെ​ട്ട​വർക്ക്‌ പുനരു​ത്ഥാ​ന​മെന്ന ബൈബി​ള​ധി​ഷ്‌ഠിത പ്രത്യാശ ‘വലിയ ആശ്വാ​സ​മേ​കു​ന്നു.’ (യോഹ. 5:28, 29) അപൂർണ മനുഷ്യ​നാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ യൂത്തി​ക്കൊസ്‌ വീണ്ടും മരിച്ചു. (റോമ. 6:23) എന്നാൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പുതിയ ലോക​ത്തി​ലേക്ക്‌ പുനരു​ത്ഥാ​നം​ചെ​യ്‌തു വരുന്ന​വർക്ക്‌ എന്നേക്കും ജീവി​ക്കാ​നുള്ള പ്രത്യാ​ശ​യാ​ണു​ള്ളത്‌! കൂടാതെ സ്വർഗ​ത്തിൽ യേശു​വി​നോ​ടൊ​പ്പം ഭരിക്കാൻ ഉയിർപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​വർക്ക്‌ അമർത്യ​ത​യും ലഭിക്കു​ന്നു. (1 കൊരി. 15:51-53) ഇന്ന്‌ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌—അഭിഷി​ക്ത​രോ ‘വേറെ ആടുക​ളോ’ ആയിരു​ന്നാ​ലും—‘വലിയ ആശ്വാ​സ​ത്തി​നുള്ള’ കാരണ​മുണ്ട്‌.—യോഹ. 10:16.

14. മിലേ​ത്തൊ​സിൽവെച്ച്‌ എഫെ​സൊ​സി​ലെ മൂപ്പന്മാ​രെ കണ്ടപ്പോൾ പൗലോസ്‌ അവരോട്‌ എന്തു പറഞ്ഞു?

¹⁴ പൗലോ​സും സംഘവും ത്രോ​വാ​സിൽനിന്ന്‌ അസ്സൊ​സി​ലേ​ക്കും അവി​ടെ​നിന്ന്‌ മിതു​ലേന, ഖിയൊസ്‌, സാമൊസ്‌, മിലേ​ത്തൊസ്‌ എന്നിവി​ട​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും പോയി. എങ്ങനെ​യും പെന്തി​ക്കോ​സ്‌ത്‌ പെരു​ന്നാ​ളി​ന്റെ സമയത്ത്‌ യരുശ​ലേ​മിൽ എത്താൻ അദ്ദേഹം ആഗ്രഹി​ച്ചു. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ മടക്കയാ​ത്ര​യിൽ എഫെ​സൊ​സു​വഴി പോകാത്ത ഒരു കപ്പലിൽ യാത്ര​ചെ​യ്യാൻ അദ്ദേഹം തീരു​മാ​നി​ച്ചു. എന്നാൽ എഫെ​സൊ​സി​ലെ മൂപ്പന്മാ​രോട്‌ സംസാ​രി​ക്കാൻ ആഗ്രഹി​ച്ച​തി​നാൽ മിലേ​ത്തൊ​സിൽവന്ന്‌ തന്നെ കാണാൻ അദ്ദേഹം അവരോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെട്ടു. (പ്രവൃ. 20:13-17) അവർ വന്നപ്പോൾ പൗലോസ്‌ അവരോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഏഷ്യ സംസ്ഥാ​നത്ത്‌ കാലു​കു​ത്തിയ അന്നുമു​തൽ, നിങ്ങൾക്കി​ട​യിൽ ഞാൻ എങ്ങനെ​യാ​ണു ജീവി​ച്ച​തെന്നു നിങ്ങൾക്കു നന്നായി അറിയാ​മ​ല്ലോ. താഴ്‌മ​യോ​ടും കണ്ണീ​രോ​ടും കൂടെ ഞാൻ കർത്താ​വി​നു​വേണ്ടി ഒരു അടിമ​യെ​പ്പോ​ലെ പണി​യെ​ടു​ത്തു. എനിക്ക്‌ എതിരെ ഗൂഢാ​ലോ​ചന നടത്തിയ ജൂതന്മാ​രിൽനി​ന്നുള്ള കഷ്ടതക​ളും ഞാൻ സഹിച്ചു. പ്രയോ​ജ​ന​മു​ള്ള​തൊ​ന്നും മറച്ചു​വെ​ക്കാ​തെ എല്ലാം ഞാൻ നിങ്ങളെ അറിയി​ച്ചു; പരസ്യ​മാ​യും വീടു​തോ​റും നിങ്ങളെ പഠിപ്പി​ച്ചു. മാനസാ​ന്ത​ര​പ്പെട്ട്‌ ദൈവ​ത്തി​ലേക്കു തിരി​യു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും നമ്മുടെ കർത്താ​വായ യേശു​വിൽ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും ഞാൻ ജൂതന്മാ​രോ​ടും ഗ്രീക്കു​കാ​രോ​ടും നന്നായി വിശദീ​ക​രി​ച്ചു.”—പ്രവൃ. 20:18-21.

15. വീടു​തോ​റു​മുള്ള സാക്ഷീ​ക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ ചില പ്രയോ​ജ​നങ്ങൾ ഏവ?

¹⁵ ആളുക​ളു​ടെ പക്കൽ സന്തോ​ഷ​വാർത്ത എത്തിക്കു​ന്ന​തിന്‌ നാം ഇന്ന്‌ പല മാർഗ​ങ്ങ​ളും സ്വീക​രി​ക്കു​ന്നു. പൗലോ​സി​നെ​പ്പോ​ലെ ആളുകളെ കണ്ടെത്താ​വുന്ന സ്ഥലങ്ങളിലെല്ലാം —ബസ്സ്‌ സ്റ്റോപ്പു​ക​ളി​ലും തെരു​വു​ക​ളി​ലും വ്യാപാ​ര​സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളി​ലും—നാം പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും ആളുകളെ സന്തോ​ഷ​വാർത്ത അറിയി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ സ്വീക​രി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന പ്രമുഖ മാർഗം വീടു​തോ​റു​മുള്ള പ്രവർത്ത​ന​മാണ്‌. എന്തു​കൊണ്ട്‌? ഒരു സംഗതി, വീടു​തോ​റു​മുള്ള സാക്ഷീ​ക​രണം എല്ലാ ആളുകൾക്കും ക്രമമായ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ സന്തോ​ഷ​വാർത്ത കേൾക്കാൻ വേണ്ടത്ര അവസരം പ്രദാ​നം​ചെ​യ്യു​ന്നു; ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മുഖപ​ക്ഷ​മി​ല്ലാ​യ്‌മ​യാണ്‌ അതിലൂ​ടെ പ്രകട​മാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌. രണ്ടാമ​താ​യി, ആത്മാർഥ​ഹൃ​ദ​യ​രായ ആളുകൾക്ക്‌ വ്യക്തിഗത സഹായം ലഭ്യമാ​ക്കാ​നും വീടു​തോ​റു​മുള്ള സാക്ഷീ​ക​രണം അവസര​മൊ​രു​ക്കു​ന്നു. മൂന്നാ​മ​താ​യി, സാക്ഷീ​കരണ വേലയിൽ ഏർപ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രു​ടെ​തന്നെ വിശ്വാ​സ​വും സഹിഷ്‌ണു​ത​യും വർധി​ക്കാ​നും അതിട​യാ​ക്കു​ന്നു. അതെ, “പരസ്യ​മാ​യും വീടു​തോ​റും” സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ലെ തീക്ഷ്‌ണത സത്യ​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​കളെ തിരി​ച്ച​റി​യി​ക്കുന്ന അടയാ​ള​മാണ്‌.

16, 17. പൗലോസ്‌ നിർഭ​യ​നാ​ണെന്നു തെളി​യി​ച്ചത്‌ എങ്ങനെ, ഇന്ന്‌ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ മാതൃക എങ്ങനെ അനുക​രി​ക്കു​ന്നു?

¹⁶ യരുശ​ലേ​മി​ലേക്കു മടങ്ങി​ച്ചെ​ല്ലു​മ്പോൾ എന്തെല്ലാം അപകടങ്ങൾ നേരി​ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നേ​ക്കാ​മെന്നു തനിക്ക​റി​യി​ല്ലെന്ന്‌ പൗലോസ്‌ എഫെ​സൊ​സി​ലെ മൂപ്പന്മാ​രോ​ടു വിവരി​ച്ചു. “എന്നാൽ എന്റെ ജീവനു ഞാൻ ഒരു പ്രാധാ​ന്യ​വും കൊടു​ക്കു​ന്നില്ല,” അദ്ദേഹം അവരോ​ടു പറഞ്ഞു. “എന്റെ ഓട്ടം പൂർത്തി​യാ​ക്ക​ണ​മെ​ന്നും കർത്താ​വായ യേശു എന്നെ ഏൽപ്പിച്ച ശുശ്രൂഷ ചെയ്‌തു​തീർക്ക​ണ​മെ​ന്നും മാത്രമേ എനിക്കു​ള്ളൂ,” അദ്ദേഹം കൂട്ടി​ച്ചേർത്തു. (പ്രവൃ. 20:24) അതെ, നിർഭയം തന്റെ നിയോ​ഗം പൂർത്തി​യാ​ക്കു​ന്ന​തിൽ പൗലോസ്‌ ശ്രദ്ധ​കേ​ന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചു. അതിൽനി​ന്നു തന്നെ തടയാൻ മോശ​മായ ആരോ​ഗ്യ​ത്തെ​യോ കടുത്ത ഉപദ്ര​വ​ത്തെ​യോ ഒന്നും അദ്ദേഹം അനുവ​ദി​ച്ചില്ല.

¹⁷ സമാന​മാ​യി, ഇന്നത്തെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കും പല ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​ക​ളും നേരി​ടേ​ണ്ട​താ​യി​വ​രു​ന്നു. ചിലർക്ക്‌ നിരോ​ധ​ന​മോ ഉപദ്ര​വ​മോ സഹി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്നു. മറ്റു ചിലർ ശാരീ​രി​ക​മോ വൈകാ​രി​ക​മോ ആയി തളർത്തി​ക്ക​ള​യു​ന്ന​തരം രോഗ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി മല്ലിടു​ന്നു. കുട്ടി​കൾക്ക്‌ സഹപാ​ഠി​ക​ളിൽനി​ന്നുള്ള സമ്മർദത്തെ നേരി​ടേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. എന്തെല്ലാം പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഉണ്ടായാ​ലും യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ പൗലോ​സി​നെ​പ്പോ​ലെ വിശ്വാ​സ​ത്തിൽ അചഞ്ചല​രാ​യി നില​കൊ​ള്ളു​ന്നു. ‘സന്തോ​ഷ​വാർത്ത സമഗ്ര​മാ​യി അറിയി​ക്കാൻ’ അവർ ദൃഢചി​ത്ത​രാണ്‌.

18. പൗലോ​സിന്‌ രക്തച്ചൊ​രി​ച്ചി​ലി​ന്റെ കുറ്റത്തിൽനിന്ന്‌ ഒഴിവു​ള്ള​വ​നാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞത്‌ എങ്ങനെ, എഫെ​സൊ​സി​ലെ മൂപ്പന്മാർക്ക്‌ എങ്ങനെ അതിനു കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു?

¹⁸ പൗലോസ്‌ അടുത്ത​താ​യി, തന്റെതന്നെ മാതൃക ചൂണ്ടി​ക്കാ​ട്ടി​ക്കൊണ്ട്‌ എഫെ​സൊ​സി​ലെ മൂപ്പന്മാർക്ക്‌ വ്യക്തമായ ചില ഉദ്‌ബോ​ധ​നങ്ങൾ നൽകി. ആദ്യം​തന്നെ, അവരു​മാ​യുള്ള തന്റെ അവസാന കൂടി​ക്കാ​ഴ്‌ച​യാ​യി​രി​ക്കാം അതെന്ന്‌ അദ്ദേഹം അവരെ അറിയി​ച്ചു. തുടർന്ന്‌ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: “ആരു​ടെ​യും രക്തം സംബന്ധിച്ച്‌ ഞാൻ കുറ്റക്കാ​രനല്ല. ഒന്നും മറച്ചു​വെ​ക്കാ​തെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യം മുഴുവൻ ഞാൻ നിങ്ങളെ അറിയി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌.” പൗലോ​സി​നെ അനുക​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ എഫെ​സൊ​സി​ലെ മൂപ്പന്മാർക്ക്‌ എങ്ങനെ രക്തച്ചൊ​രി​ച്ചി​ലി​ന്റെ കുറ്റത്തിൽനിന്ന്‌ ഒഴിവു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു? അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: “നിങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചും മുഴുവൻ ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും ശ്രദ്ധയു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കുക. സ്വന്തം പുത്രന്റെ രക്തം​കൊണ്ട്‌ ദൈവം വിലയ്‌ക്കു വാങ്ങിയ തന്റെ സഭയെ മേയ്‌ക്കാ​നാ​യി പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാവ്‌ നിങ്ങളെ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാ​രാ​യി നിയമി​ച്ചി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ​ല്ലോ.” (പ്രവൃ. 20:26-28) “ക്രൂര​രായ ചെന്നാ​യ്‌ക്കൾ” ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ ഇടയി​ലേക്ക്‌ നുഴഞ്ഞു​ക​യ​റു​മെ​ന്നും അവർ ‘ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ വശത്താക്കി തങ്ങളുടെ പിന്നാലെ കൊണ്ടു​പോ​കാൻവേണ്ടി ഉപദേ​ശ​ങ്ങളെ വളച്ചൊ​ടി​ക്കു​മെ​ന്നും’ പൗലോസ്‌ അവർക്ക്‌ മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി. അതു​കൊണ്ട്‌  മൂപ്പന്മാർ എന്തു ചെയ്യേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു? “ജാഗ്രത പാലി​ക്കുക” എന്ന്‌ അദ്ദേഹം അവരെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു. “മൂന്നു വർഷം രാവും പകലും നിറു​ത്താ​തെ നിങ്ങൾ ഓരോ​രു​ത്ത​രെ​യും ഞാൻ കണ്ണീ​രോ​ടെ ഉപദേ​ശി​ച്ചതു മറക്കരുത്‌” എന്നും അദ്ദേഹം അവരോ​ടു പറഞ്ഞു.—പ്രവൃ. 20:29-31.

19. ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ അവസാ​ന​ത്തോ​ടെ വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗം ഉരുത്തി​രി​ഞ്ഞത്‌ എങ്ങനെ, തുടർന്നു​വന്ന നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളിൽ ഇത്‌ എന്തിനു വഴി​തെ​ളി​ച്ചു?

¹⁹ ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ അവസാ​ന​മാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും “ക്രൂര​രായ ചെന്നാ​യ്‌ക്കൾ” പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടാൻ തുടങ്ങി​യി​രു​ന്നു. ഏതാണ്ട്‌ എ.ഡി. 98-ൽ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ യോഹ​ന്നാൻ എഴുതി: ‘അനേകം ക്രിസ്‌തു​വി​രു​ദ്ധർ വന്നിരി​ക്കു​ന്നു. അവർ നമുക്കി​ട​യിൽനിന്ന്‌ പോയ​വ​രാ​ണെ​ങ്കി​ലും നമ്മളെ​പ്പോ​ലു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നില്ല. നമ്മളെ​പ്പോ​ലു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ അവർ നമ്മു​ടെ​കൂ​ടെ നിന്നേനേ.’ (1 യോഹ. 2:18, 19) മൂന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടോ​ടെ വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗം ക്രൈ​സ്‌തവ ലോക​ത്തി​ലെ പുരോ​ഹി​ത​വർഗ​ത്തി​ന്റെ ആവിർഭാ​വ​ത്തി​നു വഴി​തെ​ളി​ച്ചു. നാലാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ കോൺസ്റ്റ​ന്റൈൻ ചക്രവർത്തി ഈ ദുഷിച്ച ‘ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തിന്‌’ ഔദ്യോ​ഗിക അംഗീ​കാ​രം നൽകു​ക​യും ചെയ്‌തു. മതനേ​താ​ക്ക​ന്മാർ പുറജാ​തീയ ആചാരങ്ങൾ കടമെ​ടുത്ത്‌ അവയ്‌ക്ക്‌ ‘ക്രിസ്‌തീയ’ പരി​വേഷം നൽകി​യ​പ്പോൾ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ അവർ ‘ഉപദേ​ശ​ങ്ങളെ വളച്ചൊ​ടി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.’ ക്രൈ​സ്‌തവ ലോക​ത്തി​ന്റെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​ക​ളി​ലും ആചാര​ങ്ങ​ളി​ലും ആ വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ സ്വാധീ​നം ഇന്നും ദൃശ്യ​മാണ്‌.

20, 21. പൗലോസ്‌ ആത്മത്യാഗ മനോ​ഭാ​വം കാണി​ച്ചത്‌ എങ്ങനെ, ക്രിസ്‌തീയ മൂപ്പന്മാർക്ക്‌ അദ്ദേഹത്തെ എങ്ങനെ അനുക​രി​ക്കാം?

²⁰ ഈ നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളി​ലു​ട​നീ​ളം പലരും ആട്ടിൻകൂ​ട്ടത്തെ മുത​ലെ​ടു​ത്തി​ട്ടുണ്ട്‌. എന്നാൽ അതിൽനിന്ന്‌ തികച്ചും വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി​രു​ന്നു പൗലോ​സി​ന്റെ ജീവിതം. സഭയ്‌ക്ക്‌ ഒരു ഭാരമാ​കാ​തെ, തന്റെ ഉപജീ​വ​ന​ത്തി​നാ​യി അദ്ദേഹം അധ്വാ​നി​ച്ചു. പൗലോസ്‌ സഹവി​ശ്വാ​സി​കൾക്കാ​യി പ്രവർത്തി​ച്ചത്‌ സ്വാർഥ നേട്ടങ്ങൾ ലാക്കാക്കി ആയിരു​ന്നില്ല. ആത്മത്യാ​ഗ​പ​ര​മായ ഒരു മനോ​ഭാ​വം കാണി​ക്കാൻ എഫെ​സൊ​സി​ലെ മൂപ്പന്മാ​രെ അദ്ദേഹം ആഹ്വാ​നം​ചെ​യ്‌തു. ‘ബലഹീ​നരെ സഹായി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നും’ “‘വാങ്ങു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ സന്തോഷം കൊടു​ക്കു​ന്ന​തി​ലാണ്‌’ എന്നു കർത്താ​വായ യേശു പറഞ്ഞത്‌ ഓർത്തു​കൊ​ള്ള​ണ​മെ​ന്നും” അദ്ദേഹം അവരോ​ടു പറഞ്ഞു.—പ്രവൃ. 20:35.

²¹ പൗലോ​സി​നെ​പ്പോ​ലെ ഇന്നത്തെ ക്രിസ്‌തീയ മൂപ്പന്മാ​രും ആത്മത്യാഗ മനോ​ഭാ​വം ഉള്ളവരാണ്‌. ‘ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സഭയെ’ മേയ്‌ക്കാൻ ചുമത​ല​യുള്ള ഈ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാർ ആട്ടിൻകൂ​ട്ടത്തെ ചൂഷണം​ചെ​യ്യുന്ന ക്രൈ​സ്‌തവ ലോക​ത്തി​ലെ പുരോ​ഹി​ത​വർഗ​ത്തിൽനി​ന്നു തികച്ചും വ്യത്യ​സ്‌ത​രാണ്‌. അവർ നിസ്സ്വാർഥ​മാ​യി തങ്ങളുടെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ നിർവ​ഹി​ക്കു​ന്നു. അഹങ്കാ​ര​ത്തി​നും സ്ഥാന​മോ​ഹ​ത്തി​നും ക്രിസ്‌തീയ സഭയിൽ ഒരു സ്ഥാനവു​മില്ല. “സ്വന്തം മഹത്ത്വ​ത്തി​നാ​യി പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നത്‌” ആത്യന്തി​ക​മാ​യി ദോഷ​ത്തി​ലേ കലാശി​ക്കൂ. (സുഭാ. 25:27) അഹംഭാ​വം, അപമാനം വരുത്തു​മെ​ന്ന​തി​നു സംശയ​മില്ല.—സുഭാ. 11:2.

22. എഫെ​സൊ​സി​ലെ മൂപ്പന്മാർക്ക്‌ പൗലോസ്‌ പ്രിയ​ങ്ക​ര​നാ​യി​രു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

²² സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രോട്‌ പൗലോ​സിന്‌ ആത്മാർഥ സ്‌നേഹം ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​തി​നാൽ അദ്ദേഹം അവർക്കു പ്രിയ​ങ്ക​ര​നാ​യി​രു​ന്നു. പൗലോസ്‌ അവരെ വിട്ട്‌ പോകു​മ്പോൾ, “എല്ലാവ​രും കുറെ നേരം കരഞ്ഞു; അവർ പൗലോ​സി​നെ കെട്ടി​പ്പി​ടിച്ച്‌ സ്‌നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ ചുംബി​ച്ചു” എന്നു നാം കാണുന്നു. (പ്രവൃ. 20:37, 38) പൗലോ​സി​നെ​പ്പോ​ലെ, ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ത്തി​നു​വേണ്ടി സ്വയം ഉഴിഞ്ഞു​വെ​ക്കാൻ മനസ്സു​കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​വരെ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ അങ്ങേയറ്റം സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ക​യും വിലമ​തി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. പൗലോ​സി​ന്റെ ഉത്‌കൃ​ഷ്ട​മാ​തൃക പരിചി​ന്തി​ച്ച​ശേഷം നിങ്ങൾക്ക്‌ എന്തു തോന്നു​ന്നു? “ആരു​ടെ​യും രക്തം സംബന്ധിച്ച്‌ ഞാൻ കുറ്റക്കാ​രനല്ല” എന്ന്‌ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞ​പ്പോൾ അത്‌ അതിശ​യോ​ക്തി​യോ വീമ്പി​ള​ക്ക​ലോ ആയിരു​ന്നില്ല എന്നതി​നോ​ടു നിങ്ങൾ യോജി​ക്കി​ല്ലേ?—പ്രവൃ. 20:26.