സോവി​യറ്റ്‌ യൂണിയൻ 1991-ൽ ഇല്ലാതാ​യ​പ്പോൾ ജോർജിയ ഒരു സ്വത​ന്ത്ര​രാഷ്‌ട്ര​മാ​യി​ത്തീർന്നു. എന്നാൽ രാഷ്‌ട്രീ​യ​മാ​റ്റ​ങ്ങ​ളും ഭരണരം​ഗത്തെ അസ്വസ്ഥ​ത​ക​ളും ജനജീ​വി​തം പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ ദുസ്സഹ​മാ​ക്കി​ത്തീർത്തു. ദിവസം മുഴുവൻ ഭക്ഷണത്തി​നാ​യി കാത്തു​നിൽക്കുന്ന ആളുകളെ കാണാ​മാ​യി​രു​ന്നു എന്ന് ആ വർഷങ്ങ​ളിൽ സർക്കിട്ട് മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യി സേവി​ച്ചി​രുന്ന ഗെനാഡി ഗുഡാ​ഡ്‌സെ സഹോ​ദരൻ ഓർക്കു​ന്നു.

ആ കാലത്ത്‌ ഭക്ഷണത്തി​നു​വേണ്ടി നിരനി​ര​യാ​യി കാത്തു​നിൽക്കു​ന്ന​വ​രോ​ടു ബൈബിൾസ​ന്ദേശം പങ്കു​വെ​ക്കു​ന്നതു പതിവാ​യി​രു​ന്നു. ഗെനാഡി സഹോ​ദരൻ പറയുന്നു: “ആ ബുദ്ധി​മു​ട്ടു നിറഞ്ഞ നാളു​ക​ളിൽ മിക്കവ​രും സത്യ​ത്തോ​ടു താത്‌പ​ര്യം കാണിച്ചു. ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ ആഗ്രഹം കാണിച്ച നൂറു കണക്കിന്‌ ആളുക​ളു​ടെ മേൽവി​ലാ​സങ്ങൾ ഞങ്ങൾക്കു കിട്ടി.”

 ഓരോ മീറ്റി​ങ്ങി​നു ശേഷവും, ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​പ്പെട്ട സഹോ​ദ​രങ്ങൾ താത്‌പ​ര്യ​ക്കാ​രായ ആളുക​ളു​ടെ പേരും മേൽവി​ലാ​സ​വും വായി​ക്കും. പ്രചാ​രകർ അവർക്കു സന്ദർശി​ക്കാൻ പറ്റുന്ന ആളുക​ളു​ടെ വിവരങ്ങൾ കുറി​ച്ചെ​ടുത്ത്‌ അവിടെ പോകാ​നുള്ള ക്രമീ​ക​ര​ണങ്ങൾ ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു.

ടിബി​ലി​സി​യിൽ ഒരു മൂപ്പനാ​യി സേവി​ച്ചി​രുന്ന ലെവാനി സബാഷ്വ​ലി സഹോ​ദരൻ, മടക്കസ​ന്ദർശനം ആവശ്യ​പ്പെട്ട ഒരു ദമ്പതി​ക​ളെ​ക്കു​റിച്ച് ഓർക്കു​ന്നു: “വളരെ ദൂരെ താമസി​ച്ചി​രു​ന്ന​തി​നാൽ ഈ ദമ്പതി​ക​ളു​ടെ മേൽവി​ലാ​സം സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ആരും എടുത്തില്ല. എല്ലാവർക്കും അനേകം ബൈബിൾപ​ഠ​നങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​താ​നും.”

കുറച്ച് മാസങ്ങൾക്കു ശേഷം ഈ ദമ്പതികൾ തങ്ങളെ സന്ദർശി​ക്ക​ണ​മെന്നു സാക്ഷി​ക​ളോ​ടു രണ്ടാമ​തും ആവശ്യ​പ്പെട്ടു. പിന്നീടു മൂന്നാ​മ​തും. പക്ഷേ ഈ പ്രാവ​ശ്യം അതിൽ ഒരു കുറി​പ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. സാക്ഷികൾ ആരു​ടെ​യും രക്തം സംബന്ധിച്ച് കുറ്റക്കാ​രാ​ക​രു​തേ എന്നൊരു അപേക്ഷ​യാണ്‌ അതിൽ എഴുതി​യി​രു​ന്നത്‌. (പ്രവൃ. 20:26, 27) ലെവാനി സഹോ​ദരൻ ഓർക്കു​ന്നു: “പുതു​വർഷ​ത്തി​ന്‍റെ സമയമാ​യി​രു​ന്നു അപ്പോൾ. സാധാ​ര​ണ​ഗ​തി​യിൽ അത്തരം സമയങ്ങ​ളിൽ ആളുകളെ കാണാൻ ഞങ്ങൾ പോകാ​റി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ ഇനി ഒരിക്കൽക്കൂ​ടി ഈ സന്ദർശനം മാറ്റി​വെ​ക്കാൻ ഞങ്ങൾക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.”

ആ തണുത്ത പ്രഭാ​ത​ത്തിൽ ആത്മീയ​വി​ശ​പ്പുള്ള റൊയി​നി ഗ്രിഗാ​ല​ഷ്വി​ലി​ക്കും ഭാര്യ നാനയ്‌ക്കും അവരുടെ കണ്ണുകളെ വിശ്വ​സി​ക്കാ​നാ​യില്ല. ഇതാ അവരുടെ വീട്ടു​വാ​തിൽക്കൽ ലെവാ​നി​യും മറ്റൊരു സഹോ​ദ​ര​നും നിൽക്കു​ന്നു! ഉടൻതന്നെ അവർ ഒരു ബൈബിൾപ​ഠനം ആരംഭി​ച്ചു. റൊയി​നി​യും നാനയും അവരുടെ കുട്ടി​ക​ളും ഇപ്പോൾ മുൻനി​ര​സേ​വ​ക​രാണ്‌.

തങ്ങൾക്കു ലഭിച്ച സത്യം മറ്റുള്ള​വ​രെ​യും അറിയി​ക്കാൻ കടപ്പാ​ടു​തോ​ന്നിയ അനേക​രും അവരുടെ സമയവും ഊർജ​വും വസ്‌തു​വ​ക​ക​ളും ഒക്കെ നിസ്വാർഥ​മാ​യി വിട്ടു​കൊ​ടു​ത്തു. അങ്ങനെ​യുള്ള രണ്ടു പേരാണു ബാദ്രി കൊപ​ലി​യാ​നി​യും ഭാര്യ മറീന​യും. കുടും​ബ​പ​ര​മായ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​ട്ടും സത്യം അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്ന​വരെ കണ്ടെത്താൻ വിദൂ​ര​ഗ്രാ​മ​ങ്ങ​ളി​ലേക്ക് അവർ നീണ്ടയാ​ത്രകൾ നടത്തി.

വാരാ​ന്ത്യ​ങ്ങ​ളിൽ ബാദ്രി​യും മറീന​യും കൗമാ​ര​ത്തി​ലുള്ള മക്കളായ ഗോച്ച​യോ​ടും ലെവാ​നി​യോ​ടും ഒപ്പം ടിബി​ലി​സി​യു​ടെ വടക്കു​ഭാ​ഗത്ത്‌,  മനോ​ഹ​ര​മായ മലനി​ര​ക​ളുള്ള ദുഷേ​റ്റി​യി​ലേക്ക് യാത്ര ക്രമീ​ക​രി​ക്കും. അകലെ​യുള്ള ഗ്രാമ​ങ്ങ​ളിൽ എത്താൻ ചില​പ്പോൾ അവർ 150 കിലോ​മീ​റ്റർ വരെ വളഞ്ഞു​പു​ളഞ്ഞ വഴിക​ളി​ലൂ​ടെ യാത്ര ചെയ്യണ​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഒരു ദിവസം ഒരു സ്‌ത്രീ അവരുടെ ജോലി​സ്ഥ​ല​ത്തേക്കു ബാദ്രി​യെ​യും ഭാര്യ​യെ​യും ക്ഷണിച്ചു. ബാദ്രി പറയുന്നു: “ഏതാണ്ട് 50 പേർ ആ വലിയ മുറി​യിൽ ഞങ്ങളെ​യും കാത്ത്‌ ഇരിപ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു! ആദ്യം ഞാനൊ​ന്നു പകച്ചു. യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥിച്ച ശേഷം, മത്തായി 24-‍ാ‍ം അധ്യാ​യ​ത്തി​ലെ അവസാ​ന​കാ​ല​ത്തി​ന്‍റെ അടയാ​ളങ്ങൾ അവരു​മാ​യി ചർച്ച ചെയ്‌തു. ആശ്ചര്യ​ത്തോ​ടെ ഒരാൾ ഇങ്ങനെ ചോദി​ച്ചു: ‘എന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണു ഞങ്ങളുടെ പുരോ​ഹി​ത​ന്മാർ ഇതെക്കു​റി​ച്ചൊ​ന്നും പറഞ്ഞു​ത​രാ​ത്തത്‌?’”

ജോർജി​യ​യി​ലെ ആത്മാർഥ​ഹൃ​ദ​യ​രായ അനേകർക്കു സത്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച് കേൾക്കാ​നുള്ള മറ്റൊരു അവസര​മാ​യി​രു​ന്നു യേശു​വി​ന്‍റെ മരണത്തി​ന്‍റെ സ്‌മാ​രകം. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, 1990-ൽ ടിബി​ലി​സി​യി​ലെ ഇയാ ബാദരി​ഡ്‌സേ സഹോ​ദ​രി​യു​ടെ വീട്ടിൽ വെച്ച് നടന്ന സ്‌മാ​ര​കാ​ച​രണം അയൽക്കാ​രിൽ വലിയ താത്‌പ​ര്യം ഉളവാക്കി.

 ബാദരി​ഡ്‌സേ സഹോ​ദരി തന്‍റെ വീട്‌ സ്‌മാ​രകം നടത്താ​നാ​യി വിട്ടു​തന്നു. ആവശ്യ​ത്തി​നു സ്ഥലം കിട്ടാൻ സ്വീക​ര​ണ​മു​റി​യി​ലെ സാധനങ്ങൾ എല്ലാം മക്കളുടെ സഹായ​ത്തോ​ടെ സഹോ​ദരി മാറ്റി. പക്ഷേ, ഇത്രയും ആളുകൾക്കുള്ള കസേര എവി​ടെ​നിന്ന് കിട്ടും? ഇത്തരം വലിയ കൂടി​വ​ര​വു​കൾ നടത്തു​മ്പോൾ മേശയും കസേര​യും വാടക​യ്‌ക്ക് എടുക്കു​ന്നതു ജോർജി​യ​യിൽ ഒരു പതിവാണ്‌. സഹോ​ദരി കസേരകൾ മാത്രം വാടക​യ്‌ക്ക് എടുത്ത​പ്പോൾ കടക്കാർ ആവർത്തിച്ച് ചോദി​ച്ചു: “മേശ വേണ്ടേ? മേശയി​ല്ലാ​തെ നിങ്ങൾ എവി​ടെ​വെച്ച് ഭക്ഷണം കഴിക്കും?”

അങ്ങനെ 13-‍ാ‍ം നിലയി​ലുള്ള തന്‍റെ വീട്ടിൽ ബാദരി​ഡ്‌സേ സഹോ​ദരി സ്‌മാ​ര​ക​ത്തി​നു വന്ന ആളുക​ളെ​യെ​ല്ലാം ഇരുത്തി. എല്ലാവ​രെ​യും അതിശ​യി​പ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട് 200 പേർ ഹാജരാ​യി! അയൽപ​ക്ക​ത്തു​ള്ള​വർക്കെ​ല്ലാം സാക്ഷി​ക​ളെ​ക്കു​റിച്ച് അന്വേ​ഷി​ക്കാൻ ഇനി വേറെ കാരണം വേണോ! ധാരാളം പേർ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളെ​ക്കു​റിച്ച് പല ചോദ്യ​ങ്ങ​ളും ചോദി​ച്ചു.

1992-ൽ രാജ്യ​ത്തി​ന്‍റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങ​ളിൽ സ്‌മാ​ര​കാ​ച​ര​ണ​ത്തി​നാ​യി വലിയ ഹാളുകൾ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ വാടകയ്‌ക്കെ​ടു​ത്തു. സ്‌മാ​ര​ക​ത്തി​ന്‍റെ ഒരുക്ക​ങ്ങ​ളെ​പ്പറ്റി അറിയാൻ സഞ്ചാര മേൽവി​ചാ​രകൻ അന്വേ​ഷി​ച്ച​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച് ഗോറി നഗരത്തി​ലുള്ള ഡാവിറ്റ്‌ സാംഖാ​രാഡ്‌സെ സഹോ​ദരൻ ഓർക്കു​ന്നു.

സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾ പ്രചാ​ര​ക​രിൽ ഒരാളു​ടെ വീട്ടി​ലാ​ണു സ്‌മാ​രകം ആചരി​ക്കാൻ കൂടി​വ​രു​ന്ന​തെന്നു കേട്ട​പ്പോൾ അദ്ദേഹം ചോദി​ച്ചു: “ഈ  പട്ടണത്തിൽ വലിയ ഹാളു​ക​ളൊ​ന്നും വാടക​യ്‌ക്കു കിട്ടാ​നി​ല്ലേ?” നഗരത്തിൽ 1000-ത്തിലേറെ ആളുകൾക്കു കൂടി​വ​രാൻ പറ്റുന്ന ഹാൾ ആണ്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നത്‌. എന്നാൽ 100 പ്രചാ​രകർ മാത്രം ഉണ്ടായി​രുന്ന ആ സഭയിലെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക് ഇത്രയും വലിയ ഒരു ഹാളിന്‍റെ ആവശ്യ​മു​ണ്ടെന്നു തോന്നി​യില്ല.

സഞ്ചാര മേൽവി​ചാ​രകൻ ഈ നിർദേശം മുന്നോ​ട്ടു​വെച്ചു: “ഓരോ പ്രചാ​ര​ക​നും പത്തു പേരെ കൊണ്ടു​വ​രാൻ കഴിഞ്ഞാൽ, ഇരിപ്പി​ട​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം നിറയും.” പറഞ്ഞകാ​ര്യം അത്ര എളുപ്പമല്ല എന്നു സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക് ആദ്യം തോന്നി​യെ​ങ്കി​ലും, ആ നിർദേശം പിൻപ​റ്റാൻ അവർ കഴിവി​ന്‍റെ പരമാ​വധി ശ്രമിച്ചു. അവരെ​യെ​ല്ലാം അതിശ​യി​പ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട് 1,036 പേർ ആ സ്‌മാ​ര​ക​ത്തി​നു ഹാജരാ​യി. അവരുടെ സന്തോ​ഷ​ത്തിന്‌ അതിരി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു! *

1992 ആയപ്പോൾ, യഹോ​വ​യു​ടെ ജനം ബൈബിൾസ​ന്ദേ​ശ​വു​മാ​യി എത്തി​ച്ചേ​രാത്ത പ്രദേ​ശങ്ങൾ പിന്നെ​യും ശേഷി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. രാഷ്‌ട്രം കടുത്ത സാമ്പത്തി​ക​പ്ര​തി​സന്ധി നേരി​ടുന്ന സമയത്ത്‌ അവർ ഈ പുതിയ സ്ഥലങ്ങളി​ലേക്ക് എങ്ങനെ എത്തി​ച്ചേ​രും?

ആ സമയത്ത്‌ പടിഞ്ഞാ​റൻ ജോർജി​യ​യിൽ താമസി​ച്ചി​രുന്ന ടമാസി ബിബ്ലായ സഹോ​ദരൻ ഓർക്കു​ന്നു: “ഈ കാര്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച് ചർച്ച ചെയ്യാ​നാ​യി സഞ്ചാര മേൽവി​ചാ​രകൻ ഞങ്ങളിൽ കുറെ പേരോ​ടൊ​പ്പം കൂടി​വന്നു. ഈ പ്രത്യേക സേവന​ക്ര​മീ​ക​രണം എങ്ങനെ ആയിരി​ക്കണം എന്നതി​നെ​ക്കു​റിച്ച് ഞങ്ങൾക്കു കാര്യ​മായ അറി​വൊ​ന്നും ഇല്ലായി​രു​ന്നു. എന്നാൽ എത്രയും പെട്ടെന്നു സന്തോ​ഷ​വാർത്ത അവിടെ പ്രസം​ഗി​ക്കണം എന്നു ഞങ്ങൾക്ക് അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു.” (2 തിമൊ. 4:2) തുടർന്ന്, കൂടി​വ​ന്ന​വ​രിൽ നിന്ന് 16 മുൻനി​ര​സേ​വ​കരെ തിര​ഞ്ഞെ​ടുത്ത്‌ രാജ്യ​ത്തി​ന്‍റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങ​ളി​ലേക്ക് അയച്ചു.—ഭൂപടം കാണുക.

ഈ സ്ഥലങ്ങളി​ലേക്കു നിയമിച്ച 16 പേരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ 1992 മെയ്‌ മാസം ടിബി​ലി​സി​യിൽ മൂന്നു മണിക്കൂർ നീളുന്ന ഒരു മീറ്റിങ്ങ് ക്രമീ​ക​രി​ച്ചു. അഞ്ചു മാസ​ത്തേ​ക്കാ​യി​രു​ന്നു നിയമനം. അവരെ ആത്മീയ​മാ​യി സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​നും ഭൗതി​കാ​വ​ശ്യ​ങ്ങ​ളു​ള്ള​വരെ പിന്തു​ണയ്‌ക്കു​ന്ന​തി​നും  ഓരോ മാസവും മൂപ്പന്മാർ അവിടെ പോകു​മാ​യി​രു​ന്നു.

മുൻനി​ര​സേ​വി​ക​മാ​രായ മനിയ അഡുവാ​ഷ്വി​ലി​യെ​യും നസി സുവാ​നി​യെ​യും നിയമി​ച്ചത്‌ ഒസുർഗെറ്റി എന്ന സ്ഥലത്തേ​ക്കാ​യി​രു​ന്നു. അന്ന് 60 വയസ്സു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന മനിയ സഹോ​ദരി ഓർക്കു​ന്നു: “ഒരു താത്‌പ​ര്യ​ക്കാ​രി ഒസുർഗെ​റ്റി​ക്ക​ടുത്ത്‌ താമസി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്നു ഞങ്ങൾക്ക് അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട് ആ സ്ഥലത്ത്‌ എത്തിയ ഉടനെ അവരെ കാണാൻ ഞങ്ങൾ ക്രമീ​ക​രി​ച്ചു. അവിടെ എത്തിയ​പ്പോൾ ആ സ്‌ത്രീ അവർ ക്ഷണിച്ച ഏതാണ്ട് 30 പേരോ​ടൊ​പ്പം ഞങ്ങളെ​യും കാത്ത്‌ ഇരിക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അന്നുതന്നെ പല ബൈബിൾപ​ഠ​ന​ങ്ങ​ളും ഞങ്ങൾ ആരംഭി​ച്ചു.”

തുടർന്ന് വന്ന മാസങ്ങ​ളി​ലും ഞങ്ങൾ വളരെ ഫലം കൊയ്‌തു. വെറും 5 മാസം കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ 12 പേർ സ്‌നാ​ന​മേൽക്കാൻ തയ്യാറാ​യി​രു​ന്നു!

മുൻനി​ര​സേ​വ​ക​രായ പാവെൽ അബ്‌ഡു​ഷേ​ലി​ഷ്വി​ലി​യെ​യും പേറ്റ മോർബേ​ഡാഡ്‌സെ​യെ​യും സഗേരി എന്ന സ്ഥലത്തേ​ക്കാണ്‌ അയച്ചത്‌. പുരാ​ത​ന​മായ പാരമ്പ​ര്യ​ങ്ങ​ളും ക്രൈസ്‌ത​വ​സ​ഭ​ക​ളു​ടെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലും കൂടി​ച്ചേർന്ന ഒരുതരം വിശ്വാ​സം പിൻപ​റ്റു​ന്ന​വ​രാ​യി​രു​ന്നു ആ നാട്ടു​കാർ.

 അതിക​ഠി​ന​മായ ശൈത്യ​കാ​ല​വും അവരുടെ അഞ്ചു മാസത്തെ നിയമനം തീരാ​നുള്ള സമയവും അടുത്തു​വ​രു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അപ്പോൾ പേറ്റ മോർബേ​ഡാഡ്‌സെയെ പരിഭാ​ഷാ​ജോ​ലി​ക​ളിൽ സഹായി​ക്കാ​നാ​യി മറ്റൊരു സ്ഥലത്തേക്കു ക്ഷണിച്ചു. അതു​കൊണ്ട് പാവെൽ സഹോ​ദ​രന്‌ ഇപ്പോൾ ഒരു തീരു​മാ​ന​മെ​ടു​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേഹം പറയുന്നു: “സഗേരി​യിൽ തണുപ്പു​കാ​ലം കഴിച്ചു​കൂ​ട്ടുക വളരെ പാടാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ അവി​ടെ​യുള്ള ബൈബിൾവി​ദ്യാർഥി​കൾക്കു സഹായം ആവശ്യ​മു​ണ്ടെ​ന്നും എനിക്ക് അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട് സഗേരി​യിൽ നിൽക്കാൻതന്നെ ഞാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു.”

പാവെൽ സഹോ​ദരൻ തുടരു​ന്നു: “അവി​ടെ​യുള്ള ഒരു കുടും​ബ​ത്തോ​ടൊ​പ്പ​മാ​ണു ഞാൻ താമസി​ച്ചത്‌. മിക്ക ദിവസ​ങ്ങ​ളി​ലും പകൽ മുഴുവൻ ഞാൻ സന്തോ​ഷ​വാർത്ത പറയാൻ പോകും. വൈകു​ന്നേരം ആ കുടും​ബ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം ചേരും, അവരുടെ മുകളി​ലത്തെ നിലയി​ലെ സ്വീക​ര​ണ​മു​റി​യിൽ തീയും കാഞ്ഞി​രി​ക്കും. പിന്നെ കിടക്കാ​റാ​കു​മ്പോൾ എന്‍റെ മുറി​യി​ലേക്കു പോയി ഒരു തൊപ്പി​യും തലയിൽ വെച്ച് കട്ടിയുള്ള പുതപ്പി​ന​ടി​യിൽ കിടന്നു​റ​ങ്ങും.”

വസന്തകാ​ല​ത്തിൽ മൂപ്പന്മാർക്ക് അവിടെ എത്തി​ച്ചേ​രാൻ കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ 11 പേർ സ്‌നാ​ന​മേൽക്കാത്ത പ്രചാ​ര​ക​രാ​കാ​നുള്ള യോഗ്യത നേടി​യി​രു​ന്നു. പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ അവർ സ്‌നാ​ന​മേൽക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.