രാജാ​ക്ക​ന്മാർ ഒന്നാം ഭാഗം 20:1-43

20  പിന്നെ സിറിയയിലെ+ രാജാ​വായ ബൻ-ഹദദ്‌+ സൈന്യ​ത്തെ മുഴുവൻ വിളി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി. മറ്റ്‌ 32 രാജാ​ക്ക​ന്മാ​രും അവരുടെ കുതി​ര​ക​ളും രഥങ്ങളും അവരോ​ടൊ​പ്പം ചേർന്നു. അയാൾ ശമര്യക്കു+ നേരെ ചെന്ന്‌ അതിനെ ഉപരോധിച്ച്‌+ അതിന്‌ എതിരെ പോരാ​ടി. 2  ബൻ-ഹദദ്‌ നഗരത്തി​ലേക്കു ദൂതന്മാ​രെ അയച്ച്‌ ഇസ്രാ​യേൽരാ​ജാ​വായ ആഹാബിനോടു+ പറഞ്ഞു: “ബൻ-ഹദദ്‌ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: 3  ‘നിന്റെ സ്വർണ​വും വെള്ളി​യും എനിക്കു​ള്ള​താണ്‌; നിന്റെ സൗന്ദര്യ​മുള്ള ഭാര്യ​മാ​രും മക്കളും എന്റേതാ​ണ്‌.’” 4  അപ്പോൾ ഇസ്രാ​യേൽരാ​ജാവ്‌ പറഞ്ഞു: “എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാവേ, അങ്ങ്‌ പറഞ്ഞതു​പോ​ലെ​യാ​കട്ടെ. ഞാനും എനിക്കുള്ള സകലവും അങ്ങയ്‌ക്കു​ള്ള​താണ്‌.”+ 5  ദൂതന്മാർ വീണ്ടും വന്ന്‌ ആഹാബി​നോ​ടു പറഞ്ഞു: “ബൻ-ഹദദ്‌ പറയുന്നു: ‘“നിന്റെ സ്വർണം, വെള്ളി, ഭാര്യ​മാർ, ആൺമക്കൾ എന്നിങ്ങ​നെ​യു​ള്ള​തെ​ല്ലാം നീ എനിക്കു തരണം” എന്നു ഞാൻ നിന്നെ അറിയി​ച്ചി​രു​ന്ന​ല്ലോ. 6  എന്നാൽ അതു കൂടാതെ, നാളെ ഈ സമയമാ​കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും ഞാൻ എന്റെ ഭൃത്യ​ന്മാ​രെ നിന്റെ അടു​ത്തേക്ക്‌ അയയ്‌ക്കും. അവർ നിന്റെ കൊട്ടാ​ര​വും നിന്റെ ഭൃത്യ​ന്മാ​രു​ടെ ഭവനങ്ങ​ളും അരിച്ചു​പെ​റു​ക്കി വിലപി​ടി​പ്പുള്ള സകലവും എടുത്തു​കൊ​ണ്ടു​പോ​രും.’” 7  അപ്പോൾ ഇസ്രാ​യേൽരാ​ജാവ്‌ ദേശത്തെ എല്ലാ മൂപ്പന്മാ​രെ​യും വിളി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ആ മനുഷ്യൻ നമുക്ക്‌ ആപത്തു വരുത്താൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു​റ​ച്ചി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. അയാൾ എന്റെ ഭാര്യ​മാ​രെ​യും ആൺമക്ക​ളെ​യും എന്റെ സ്വർണ​വും വെള്ളി​യും എനിക്കുള്ള സകലവും ആവശ്യ​പ്പെട്ടു; ഞാൻ അത്‌ എതിർത്തില്ല.” 8  അപ്പോൾ ജനവും എല്ലാ മൂപ്പന്മാ​രും രാജാ​വി​നോ​ടു പറഞ്ഞു: “അങ്ങ്‌ അത്‌ അനുസ​രി​ക്ക​രുത്‌, അതിനു സമ്മതം മൂളരു​ത്‌.” 9  അങ്ങനെ രാജാവ്‌ ബൻ-ഹദദിന്റെ ദൂതന്മാ​രോ​ടു പറഞ്ഞു: “എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാ​വി​നോ​ടു നിങ്ങൾ ഇങ്ങനെ പറയണം: ‘അങ്ങ്‌ ആദ്യം ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ട​തെ​ല്ലാം അടിയൻ അങ്ങയ്‌ക്കു തരാം, എന്നാൽ ഇക്കാര്യം സമ്മതി​ച്ചു​ത​രാൻ എനിക്കു കഴിയില്ല.’” അയാളു​ടെ ദൂതന്മാർ തിരി​ച്ചു​പോ​യി ഈ വിവരം അറിയി​ച്ചു. 10  പിന്നെ ബൻ-ഹദദ്‌ ഇങ്ങനെ അറിയി​ച്ചു: “എന്നോ​ടൊ​പ്പം വരുന്ന സൈന്യ​ത്തി​ലെ ഓരോ​രു​ത്തർക്കും ഒരുപി​ടി മണ്ണു വീതം വാരാൻ ശമര്യ​യി​ലെ മണ്ണു തികഞ്ഞാൽ എന്റെ ദൈവങ്ങൾ എന്നോട്‌ ഇതും ഇതില​ധി​ക​വും ചെയ്യട്ടെ!” 11  അപ്പോൾ ഇസ്രാ​യേൽരാ​ജാവ്‌ പറഞ്ഞു: “അയാ​ളോ​ടു പറയുക: ‘ആയുധം ധരിക്കാൻ തുടങ്ങു​ന്നവൻ അത്‌ അഴിച്ചു​വെ​ക്കു​ന്ന​വ​നെ​പ്പോ​ലെ വീമ്പി​ള​ക്ക​രുത്‌.’”+ 12  ബൻ-ഹദദും മറ്റു രാജാ​ക്ക​ന്മാ​രും അവരുടെ കൂടാരങ്ങളിൽ* മദ്യപി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴാണ്‌ ഈ വാക്കുകൾ കേട്ടത്‌. ഉടനെ ബൻ-ഹദദ്‌ തന്റെ ദാസന്മാ​രോട്‌, “യുദ്ധത്തി​നു തയ്യാ​റെ​ടു​ക്കുക” എന്ന്‌ ആഹ്വാനം ചെയ്‌തു. അങ്ങനെ അവർ നഗരത്തെ ആക്രമി​ക്കാൻ തയ്യാ​റെ​ടു​ത്തു. 13  എന്നാൽ ഒരു പ്രവാ​ചകൻ ഇസ്രാ​യേൽരാ​ജാ​വായ ആഹാബിന്റെ+ അടുത്ത്‌ ചെന്ന്‌ പറഞ്ഞു: “യഹോവ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: ‘നീ ഈ വലിയ ജനക്കൂ​ട്ടത്തെ കണ്ടോ? ഇന്നു ഞാൻ അവരെ നിന്റെ കൈയിൽ ഏൽപ്പി​ക്കും. ഞാൻ യഹോ​വ​യാ​ണെന്ന്‌ അങ്ങനെ നീ അറിയും.’”+ 14  ആഹാബ്‌ ചോദി​ച്ചു: “ആരുടെ കൈയാൽ?” പ്രവാ​ചകൻ പറഞ്ഞു: “യഹോവ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: ‘സംസ്ഥാനാധിപന്മാരുടെ* സേവക​രു​ടെ കൈയാൽ.’” അപ്പോൾ രാജാവ്‌, “ആരാണു യുദ്ധം തുട​ങ്ങേ​ണ്ടത്‌” എന്നു ചോദി​ച്ചു. “രാജാ​വു​തന്നെ” എന്നു പ്രവാ​ചകൻ മറുപടി പറഞ്ഞു. 15  ആഹാബ്‌ അപ്പോൾ സംസ്ഥാ​നാ​ധി​പ​ന്മാ​രു​ടെ സേവകരെ എണ്ണി​നോ​ക്കി. അവർ 232 പേരു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പിന്നെ ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രെ മുഴുവൻ എണ്ണി; അവരുടെ എണ്ണം 7,000 ആയിരു​ന്നു. 16  അവർ ഉച്ചസമ​യത്ത്‌ പുറ​പ്പെട്ടു. അപ്പോൾ ബൻ-ഹദദ്‌ അയാളെ സഹായി​ക്കുന്ന മറ്റ്‌ 32 രാജാ​ക്ക​ന്മാ​രോ​ടൊ​പ്പം കൂടാ​ര​ങ്ങ​ളിൽ മദ്യപി​ച്ച്‌ ലഹരി​പി​ടി​ച്ചി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. 17  സംസ്ഥാനാധിപന്മാരുടെ സേവകർ ചെന്ന​പ്പോൾ ബൻ-ഹദദ്‌ ഉടനെ വിവരം തിരക്കാൻ അയാളു​ടെ ദൂതന്മാ​രെ അയച്ചു. അവർ മടങ്ങി​വന്ന്‌, “ശമര്യ​യിൽനിന്ന്‌ ആളുകൾ വന്നിരി​ക്കു​ന്നു” എന്ന്‌ അറിയി​ച്ചു. 18  അപ്പോൾ ബൻ-ഹദദ്‌ പറഞ്ഞു: “അവർ വന്നതു സമാധാ​ന​ത്തി​നാ​ണെ​ങ്കിൽ അവരെ ജീവ​നോ​ടെ പിടി​കൂ​ടുക. ഇനി അതല്ല, യുദ്ധത്തി​നാ​ണു വന്നതെ​ങ്കി​ലും അവരെ ജീവ​നോ​ടെ പിടി​ക്കുക.” 19  എന്നാൽ നഗരത്തിൽനി​ന്ന്‌ പുറ​ത്തേക്കു വന്നവർ ഓരോ​രു​ത്ത​രും, അതായത്‌ സംസ്ഥാ​നാ​ധി​പ​ന്മാ​രു​ടെ സേവക​രും അവരുടെ പിന്നാലെ വന്ന സൈനി​ക​രും, 20  തങ്ങൾക്കു നേരെ വന്നവരെ കൊന്നു. അങ്ങനെ സിറി​യ​ക്കാർ തോ​റ്റോ​ടി;+ ഇസ്രാ​യേൽ അവരെ പിന്തു​ടർന്നു. എന്നാൽ സിറി​യ​യി​ലെ രാജാ​വായ ബൻ-ഹദദ്‌ ഒരു കുതി​ര​പ്പു​റത്ത്‌ കയറി ചില കുതി​ര​പ്പ​ട​യാ​ളി​ക​ളോ​ടൊ​പ്പം രക്ഷപ്പെട്ടു. 21  ഇസ്രായേൽരാജാവ്‌ ചെന്ന്‌ കുതി​ര​ക​ളി​ലും രഥങ്ങളി​ലും ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​വരെ ആക്രമി​ച്ചു. അങ്ങനെ സിറി​യ​ക്കാ​രു​ടെ മേൽ ആഹാബ്‌ ഒരു വൻവി​ജയം നേടി.* 22  പിന്നീട്‌ ആ പ്രവാചകൻ+ ഇസ്രാ​യേൽരാ​ജാ​വി​ന്റെ അടുത്ത്‌ വന്ന്‌ ഇങ്ങനെ അറിയി​ച്ചു: “നീ പോയി ശക്തിയാർജി​ക്കുക; ഇനി എന്തു ചെയ്യണ​മെന്ന്‌ ആലോ​ചിച്ച്‌ തീരു​മാ​നി​ക്കുക.+ കാരണം, സിറി​യ​യി​ലെ രാജാവ്‌ അടുത്ത വർഷത്തി​ന്റെ തുടക്കത്തിൽ*+ വീണ്ടും നിന്റെ നേരെ വരും.” 23  എന്നാൽ സിറി​യ​യി​ലെ രാജാ​വി​നോട്‌ അയാളു​ടെ ഭൃത്യ​ന്മാർ പറഞ്ഞു: “അവരുടെ ദൈവം പർവത​ങ്ങ​ളു​ടെ ദൈവ​മാണ്‌. അതു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അവർ നമ്മളെ തോൽപ്പി​ച്ചത്‌. എന്നാൽ സമതല​ത്തിൽവെച്ച്‌ അവരോ​ടു യുദ്ധം ചെയ്‌താൽ നമുക്ക്‌ അവരെ തോൽപ്പി​ക്കാൻ കഴിയും. 24  അങ്ങ്‌ ഇക്കാര്യം​കൂ​ടെ ചെയ്യണം: എല്ലാ രാജാക്കന്മാരെയും+ അവരുടെ സ്ഥാനത്തു​നിന്ന്‌ നീക്കി പകരം ഗവർണർമാ​രെ നിയമി​ക്കണം. 25  തുടർന്ന്‌ അങ്ങ്‌ അങ്ങയ്‌ക്കു നഷ്ടപ്പെ​ട്ട​തി​നു തുല്യ​മായ ഒരു സൈന്യ​ത്തെ സംഘടി​പ്പി​ക്കണം;* കുതി​ര​കൾക്കു പകരം കുതി​ര​ക​ളും രഥങ്ങൾക്കു പകരം രഥങ്ങളും സജ്ജമാ​ക്കണം. പിന്നെ നമുക്കു സമതല​ത്തിൽവെച്ച്‌ അവരോ​ടു യുദ്ധം ചെയ്യാം. നമുക്ക്‌ അവരെ തോൽപ്പി​ക്കാൻ കഴിയു​മെന്ന്‌ ഉറപ്പാണ്‌.” അയാൾ അവരുടെ ഉപദേശം സ്വീക​രിച്ച്‌ അങ്ങനെ​തന്നെ ചെയ്‌തു. 26  പിറ്റെ വർഷത്തി​ന്റെ തുടക്ക​ത്തിൽ ബൻ-ഹദദ്‌ സിറി​യ​ക്കാ​രെ കൂട്ടി​വ​രു​ത്തി ഇസ്രാ​യേ​ലി​നോ​ടു യുദ്ധം ചെയ്യാൻ അഫേക്കിലേക്കു+ ചെന്നു. 27  ഇസ്രായേൽ ജനവും ഒരുമി​ച്ചു​കൂ​ടി. അവർ അവശ്യ​വ​സ്‌തു​ക്കൾ ശേഖരി​ച്ച്‌ അവർക്കെ​തി​രെ ചെന്ന്‌ അവരുടെ മുന്നിൽ പാളയ​മ​ടി​ച്ചു. സിറി​യ​ക്കാർ ദേശം മുഴുവൻ നിറഞ്ഞി​രു​ന്നു. അവരോ​ടുള്ള താരത​മ്യ​ത്തിൽ ഇസ്രാ​യേൽ ജനം രണ്ടു ചെറിയ കോലാ​ട്ടിൻകൂ​ട്ടം​പോ​ലെ കാണ​പ്പെട്ടു.+ 28  അപ്പോൾ ദൈവ​പു​രു​ഷൻ ഇസ്രാ​യേൽരാ​ജാ​വി​ന്റെ അടുത്ത്‌ ചെന്ന്‌ പറഞ്ഞു: “യഹോവ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: ‘“യഹോവ പർവത​ങ്ങ​ളു​ടെ ദൈവ​മാണ്‌, സമതല​ങ്ങ​ളു​ടെ ദൈവമല്ല” എന്നു സിറി​യ​ക്കാർ പറഞ്ഞതു​കൊണ്ട്‌ ഈ വലിയ ജനക്കൂ​ട്ടത്തെ ഞാൻ നിന്റെ കൈയിൽ ഏൽപ്പി​ക്കും.+ ഞാൻ യഹോ​വ​യാ​ണെന്ന്‌ ഉറപ്പാ​യും നീ അറിയും.’”+ 29  സൈന്യങ്ങൾ രണ്ടും ഏഴു ദിവസം അവരവ​രു​ടെ പാളയ​ത്തിൽത്തന്നെ പരസ്‌പരം അഭിമു​ഖ​മാ​യി കഴിഞ്ഞു. ഏഴാം ദിവസം യുദ്ധം ആരംഭി​ച്ചു. ഇസ്രാ​യേൽ ജനം ഒറ്റ ദിവസം​കൊണ്ട്‌ 1,00,000 സിറിയൻ കാലാ​ളു​കളെ വധിച്ചു. 30  ശേഷിച്ചവർ അഫേക്ക്‌+ നഗരത്തി​നു​ള്ളി​ലേക്ക്‌ ഓടി​പ്പോ​യി. അവരിൽ 27,000 പേരുടെ മേൽ നഗരമ​തിൽ ഇടിഞ്ഞു​വീ​ണു. ബൻ-ഹദദ്‌ രക്ഷപ്പെട്ട്‌ ഓടി നഗരത്തി​ലുള്ള ഒരു ഉൾമു​റി​യിൽ കയറി ഒളിച്ചു. 31  അയാളുടെ ഭൃത്യ​ന്മാർ പറഞ്ഞു: “ഇസ്രാ​യേൽഗൃ​ഹ​ത്തി​ലെ രാജാ​ക്ക​ന്മാർ കരുണയുള്ളവരാണെന്നു* ഞങ്ങൾ കേട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ അരയിൽ വിലാ​പ​വ​സ്‌ത്രം ഉടുത്ത്‌ തലയിൽ കയർ കെട്ടി ഇസ്രാ​യേൽരാ​ജാ​വി​ന്റെ അടു​ത്തേക്കു ചെല്ലാൻ ഞങ്ങളെ അനുവ​ദി​ച്ചാ​ലും. ഒരുപക്ഷേ അദ്ദേഹം അങ്ങയെ ജീവ​നോ​ടെ വിട്ടേ​ക്കും.”+ 32  അങ്ങനെ അവർ അരയിൽ വിലാ​പ​വ​സ്‌ത്രം ഉടുത്ത്‌ തലയിൽ കയർ കെട്ടി ഇസ്രാ​യേൽരാ​ജാ​വി​ന്റെ അടുത്ത്‌ ചെന്നു. അവർ പറഞ്ഞു: “അങ്ങയുടെ ദാസനായ ബൻ-ഹദദ്‌, ‘എന്നെ ജീവ​നോ​ടെ വിടണം’ എന്ന്‌ അങ്ങയോ​ട്‌ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നു.” രാജാവ്‌ പറഞ്ഞു: “അയാൾ ഇപ്പോ​ഴും ജീവ​നോ​ടെ​യു​ണ്ടോ? അയാൾ എന്റെ സഹോ​ദ​ര​നല്ലേ.” 33  അത്‌ ഒരു ശുഭല​ക്ഷ​ണ​മാ​യി കണ്ട്‌ രാജാ​വി​ന്റെ വാക്കു വിശ്വ​സിച്ച്‌ അവർ പറഞ്ഞു: “അതെ, ബൻ-ഹദദ്‌ അങ്ങയുടെ സഹോ​ദ​രൻത​ന്നെ​യാണ്‌.” അപ്പോൾ രാജാവ്‌ പറഞ്ഞു: “പോയി അയാളെ കൂട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​രുക.” അങ്ങനെ ബൻ-ഹദദ്‌ ആഹാബ്‌ രാജാ​വി​ന്റെ അടു​ത്തേക്കു വന്നു. രാജാവ്‌ അയാളെ രഥത്തിൽ കയറ്റി. 34  ബൻ-ഹദദ്‌ പറഞ്ഞു: “എന്റെ അപ്പൻ അങ്ങയുടെ അപ്പന്റെ കൈയിൽനി​ന്ന്‌ പിടി​ച്ചെ​ടുത്ത നഗരങ്ങൾ ഞാൻ തിരി​ച്ചു​ത​രാം. എന്റെ അപ്പൻ ശമര്യ​യിൽ ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ അങ്ങയ്‌ക്കും ദമസ്‌കൊ​സിൽ കച്ചവട​ച്ച​ന്തകൾ തുടങ്ങാം.” അപ്പോൾ ആഹാബ്‌ പറഞ്ഞു: “ഈ കരാറിന്റെ* അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ ഞാൻ നിന്നെ വിട്ടയ​യ്‌ക്കാം.” അങ്ങനെ ആഹാബ്‌ ബൻ-ഹദദു​മാ​യി ഒരു കരാർ ഉണ്ടാക്കി അയാളെ വിട്ടയച്ചു. 35  യഹോവയുടെ ആജ്ഞയനു​സ​രിച്ച്‌ പ്രവാചകപുത്രന്മാരിൽ*+ ഒരാൾ കൂട്ടു​കാ​ര​നോട്‌, “എന്നെ അടിക്കുക” എന്നു പറഞ്ഞു. പക്ഷേ കൂട്ടു​കാ​രനെ അടിക്കാൻ അയാൾ വിസമ്മ​തി​ച്ചു. 36  അതുകൊണ്ട്‌ പ്രവാ​ച​ക​പു​ത്രൻ അയാ​ളോ​ടു പറഞ്ഞു: “നീ യഹോ​വ​യു​ടെ വാക്കു കേൾക്കാ​തി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ എന്റെ അടുത്തു​നിന്ന്‌ പോകുന്ന ഉടനെ നിന്നെ ഒരു സിംഹം കൊന്നു​ക​ള​യും.” അങ്ങനെ, അയാൾ കൂട്ടു​കാ​രന്റെ അടുത്തു​നിന്ന്‌ പോയ ഉടനെ ഒരു സിംഹം വന്ന്‌ അയാളെ കൊന്നു​ക​ളഞ്ഞു. 37  പ്രവാചകപുത്രൻ മറ്റൊ​രാ​ളി​ന്റെ അടുത്ത്‌ ചെന്ന്‌, “എന്നെ അടിക്കുക” എന്നു പറഞ്ഞു. അയാൾ പ്രവാ​ച​ക​പു​ത്രനെ അടിച്ച്‌ മുറി​വേൽപ്പി​ച്ചു. 38  പിന്നെ ആ പ്രവാ​ചകൻ ആളറി​യാത്ത വിധം കണ്ണിനു മുകളിൽ ഒരു തുണി കെട്ടി​വെച്ച്‌ രാജാ​വി​നെ​യും കാത്ത്‌ വഴിയിൽ നിന്നു. 39  രാജാവ്‌ അതുവഴി കടന്നു​പോ​യ​പ്പോൾ പ്രവാ​ചകൻ രാജാ​വി​നോട്‌ ഇങ്ങനെ വിളി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു: “യുദ്ധം മുറു​കിയ സമയത്ത്‌ അടിയൻ പോർക്ക​ള​ത്തി​ലേക്കു ചെന്നു. അപ്പോൾ ഒരാൾ മറ്റൊ​രാ​ളെ​യും​കൊണ്ട്‌ വന്ന്‌ എന്നോട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: ‘ഈ മനുഷ്യൻ രക്ഷപ്പെ​ടാ​തെ നോക്കുക. ഇവനെ കാണാ​താ​യാൽ ഇവന്റെ ജീവനു പകരം നിന്റെ ജീവൻ നൽകേ​ണ്ടി​വ​രും.+ അല്ലെങ്കിൽ പിഴയാ​യി ഒരു താലന്തു* വെള്ളി തരേണ്ടി​വ​രും.’ 40  എന്നാൽ അടിയൻ പല കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽപ്പെട്ട്‌ തിരക്കി​ലാ​യ​പ്പോൾ പെട്ടെന്ന്‌ അയാളെ കാണാ​താ​യി.” അപ്പോൾ ഇസ്രാ​യേൽരാ​ജാവ്‌ പറഞ്ഞു: “നിനക്കുള്ള വിധി നീതന്നെ വിധി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു; അങ്ങനെ​തന്നെ നിനക്കു സംഭവി​ക്കട്ടെ.” 41  പ്രവാചകൻ ഉടനെ താൻ കണ്ണിനു മുകളിൽ കെട്ടി​വെ​ച്ചി​രുന്ന തുണി അഴിച്ചു​ക​ളഞ്ഞു. അതു പ്രവാ​ച​ക​ന്മാ​രിൽ ഒരാളാണെന്ന്‌+ ഇസ്രാ​യേൽരാ​ജാവ്‌ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. 42  പ്രവാചകൻ രാജാ​വി​നോ​ടു പറഞ്ഞു: “യഹോവ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: ‘കൊല്ല​ണ​മെന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞി​രുന്ന മനുഷ്യ​നെ നീ വിട്ടയച്ചതുകൊണ്ട്‌+ അയാളു​ടെ ജീവനു പകരം നീ നിന്റെ ജീവൻ കൊടു​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും.+ അയാളു​ടെ ജനത്തിനു പകരം നിന്റെ ജനം നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടും.’”+ 43  ഇതു കേട്ട ഇസ്രാ​യേൽരാ​ജാവ്‌ വിഷമി​ച്ച്‌ നിരാ​ശ​യോ​ടെ ശമര്യയിൽ+ തന്റെ കൊട്ടാ​ര​ത്തി​ലേക്കു പോയി.

അടിക്കുറിപ്പുകള്‍

അഥവാ “പന്തലു​ക​ളിൽ.”
അഥവാ “സംസ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളി​ലെ ഭരണാ​ധി​പ​ന്മാ​രു​ടെ.”
അഥവാ “ഒരു വലിയ സംഹാരം നടത്തി.”
അതായത്‌, വസന്തം.
അക്ഷ. “എണ്ണണം.”
അഥവാ “അചഞ്ചല​സ്‌നേ​ഹ​മു​ള്ള​വ​രാ​ണെന്ന്‌.”
അഥവാ “ഉടമ്പടി​യു​ടെ.”
“പ്രവാ​ച​ക​പു​ത്ര​ന്മാർ” എന്നതു പ്രവാ​ച​ക​ന്മാ​രെ പരിശീ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരു വിദ്യാ​ല​യ​ത്തെ​യോ പ്രവാ​ച​ക​ന്മാ​രു​ടെ സംഘ​ത്തെ​യോ ആയിരി​ക്കാം കുറി​ക്കു​ന്നത്‌.
ഒരു താലന്ത്‌ = 34.2 കി.ഗ്രാം. അനു. ബി14 കാണുക.

പഠനക്കുറിപ്പുകൾ

ദൃശ്യാവിഷ്കാരം