മനുഷ്യർ സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​നാ​യി ദാഹി​ക്കു​ന്നു. വിവാഹം, കുടും​ബം, സുഹൃ​ദ്‌ബന്ധം. സ്‌നേ​ഹ​മി​ല്ലെ​ങ്കിൽ ഇവയൊ​ന്നും തഴച്ചു​വ​ള​രില്ല. സന്തോ​ഷ​ത്തി​നും മനസ്സിന്റെ ആരോ​ഗ്യ​ത്തി​നും സ്‌നേഹം കൂടിയേ തീരൂ. ഏതു തരത്തി​ലുള്ള “സ്‌നേഹം?”

ഇവിടെ പറയു​ന്നത്‌ പ്രണയി​ക്കു​മ്പോ​ഴുള്ള സ്‌നേ​ഹ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചല്ല. എന്നാൽ അതിനും അതി​ന്റേ​തായ സ്ഥാനമുണ്ട്‌. നമ്മൾ ഇപ്പോൾ ചിന്തി​ക്കുന്ന സ്‌നേഹം അതി​നെ​ക്കാൾ മികച്ച ഒന്നാണ്‌. മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ ആത്മാർഥ​മായ താത്‌പ​ര്യം കാണി​ക്കുന്ന, മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ ഇഷ്ടത്തിനു മുൻതൂ​ക്കം കൊടു​ക്കുന്ന സ്‌നേ​ഹ​മാണ്‌ ഇത്‌. ഇതിനെ നയിക്കു​ന്നത്‌ ദൈവി​ക​ത​ത്ത്വ​ങ്ങ​ളാണ്‌. അതിനർഥം മൃദു​ല​വി​കാ​ര​ങ്ങ​ളും ഊഷ്‌മ​ള​ത​യും ഇതിനി​ല്ലെന്നല്ല.

ഈ സ്‌നേ​ഹ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള അതിമ​നോ​ഹ​ര​മായ ഒരു വിശദീ​ക​രണം ഇതാണ്‌: “സ്‌നേഹം ക്ഷമയും ദയയും ഉള്ളതാണ്‌. സ്‌നേഹം അസൂയ​പ്പെ​ടു​ന്നില്ല; വീമ്പി​ള​ക്കു​ന്നില്ല; വലിയ ആളാ​ണെന്നു ഭാവി​ക്കു​ന്നില്ല; മാന്യ​ത​യി​ല്ലാ​തെ പെരു​മാ​റു​ന്നില്ല; സ്വാർഥ​ത​യോ​ടെ തൻകാ​ര്യം നോക്കു​ന്നില്ല; പ്രകോ​പി​ത​മാ​കു​ന്നില്ല; ദ്രോ​ഹ​ങ്ങ​ളു​ടെ കണക്കു സൂക്ഷി​ക്കു​ന്നില്ല. അത്‌ അനീതി​യിൽ സന്തോ​ഷി​ക്കാ​തെ സത്യത്തിൽ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നു. അത്‌ എല്ലാം സഹിക്കു​ന്നു; . . . എല്ലാം പ്രത്യാ​ശി​ക്കു​ന്നു; എന്തു വന്നാലും പിടി​ച്ചു​നിൽക്കു​ന്നു. സ്‌നേഹം ഒരിക്ക​ലും നിലച്ചു​പോ​കില്ല.”​—1 കൊരി​ന്ത്യർ 13:4-8.

ഈ സ്‌നേഹം “ഒരിക്ക​ലും നിലച്ചു​പോ​കില്ല.” അത്‌ എന്നും നിലനിൽക്കും. കാലം കടന്നു​പോ​കു​ന്തോ​റും അത്‌ കൂടുതൽ ശക്തമാ​കും. സ്‌നേ​ഹ​ത്തിന്‌, ക്ഷമയും ദയയും പൊറു​ക്കാ​നുള്ള കഴിവും ഉണ്ട്‌. ഈ സ്‌നേ​ഹ​ത്തിന്‌ ആളുകളെ “ഒറ്റക്കെ​ട്ടാ​യി നിറു​ത്താൻ” കഴിയും. (കൊ​ലോ​സ്യർ 3:14) ആളുകൾക്കു കുറവു​ക​ളു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും ഈ സ്‌നേ​ഹ​മു​ള്ളി​ടത്ത്‌ ബന്ധങ്ങൾ ഉറപ്പു​ള്ള​താ​യി​രി​ക്കും. അത്‌ സന്തോ​ഷ​വും സുരക്ഷി​ത​ത്വ​ബോ​ധ​വും നൽകും. അതിന്‌ ഉദാഹ​ര​ണ​മാണ്‌ വിവാ​ഹ​ബന്ധം.

വിവാ​ഹ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചില പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട തത്ത്വങ്ങൾ യേശു​ക്രി​സ്‌തു പഠിപ്പി​ച്ചു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, യേശു ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “‘പുരുഷൻ അപ്പനെ​യും അമ്മയെ​യും വിട്ട്‌ ഭാര്യ​യോ​ടു പറ്റി​ച്ചേ​രും; അവർ രണ്ടു പേരും ഒരു ശരീര​മാ​യി​ത്തീ​രും’ . . . അതു​കൊണ്ട്‌ ദൈവം കൂട്ടി​ച്ചേർത്ത​തി​നെ ഒരു മനുഷ്യ​നും വേർപെ​ടു​ത്താ​തി​രി​ക്കട്ടെ.” (മത്തായി 19:5, 6) അതിൽ രണ്ടു തത്ത്വങ്ങൾ വളരെ പ്രസക്ത​മാണ്‌.

“രണ്ടു പേരും ഒരു ശരീര​മാ​യി​ത്തീ​രും.” മനുഷ്യർക്കി​ട​യി​ലെ ഏറ്റവും ശക്തമായ ബന്ധമാണ്‌ വിവാഹം. ഈ ബന്ധത്തെ കാത്തു​ര​ക്ഷി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്ന​താണ്‌ മുമ്പു പറഞ്ഞ സ്‌നേഹം. ഇത്‌ വിവാ​ഹി​തർക്കി​ട​യി​ലെ അവിശ്വ​സ്‌ത​ത​യ്‌ക്കെ​തി​രെ ഒരു സംരക്ഷ​ണ​മാണ്‌. ലൈം​ഗി​ക​ബന്ധം രണ്ടു​പേരെ ‘ഒരു ശരീര​മാ​ക്കി​ത്തീർക്കു​ന്നു.’ അതു​കൊണ്ട്‌ ഇണയല്ലാത്ത ഒരാളു​മാ​യി ലൈം​ഗി​ക​ബ​ന്ധ​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ടു​ന്നത്‌ അവിശ്വ​സ്‌ത​ത​യാണ്‌. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 6:16; എബ്രായർ 13:4) അവിശ്വ​സ്‌തത വിവാ​ഹി​തർക്കി​ട​യി​ലെ പരസ്‌പ​ര​വി​ശ്വാ​സം തകർക്കു​ന്നു. അതിന്‌ വിവാ​ഹ​ജീ​വി​തത്തെ താറു​മാ​റാ​ക്കാ​നാ​കും. കുട്ടി​ക​ളു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, അവരുടെ മനസ്സു തളർന്നു​പോ​യേ​ക്കാം. അവർക്കു ദേഷ്യം തോന്നി​യേ​ക്കാം. തങ്ങൾ സുരക്ഷി​ത​ര​ല്ലെ​ന്നും തങ്ങളെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കാൻ ആരുമി​ല്ലെ​ന്നും അവർക്കു തോന്നി​യേ​ക്കാം.

‘ദൈവം കൂട്ടി​ച്ചേർത്തത്‌.’ വിവാഹം പവി​ത്ര​മായ ഒരു കൂടി​ച്ചേരൽ കൂടി​യാണ്‌. ഈ വസ്‌തുത മനസ്സി​ലാ​ക്കുന്ന ദമ്പതികൾ വിവാ​ഹത്തെ ശക്തി​പ്പെ​ടു​ത്താൻ കഠിന​മാ​യി ശ്രമി​ക്കു​ന്നു. പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഉണ്ടാകു​മ്പോൾ ബന്ധം വേർപെ​ടു​ത്താ​നുള്ള വഴികൾ അവർ തേടു​ന്നില്ല. കാരണം, അവരുടെ സ്‌നേഹം ശക്തമാണ്‌. ഏതു സാഹച​ര്യ​ത്തി​ലും പിടി​ച്ചു​നിൽക്കാൻ അത്‌ അവരെ സഹായി​ക്കു​ന്നു. അത്തരം സ്‌നേഹം “എല്ലാം സഹിക്കു​ന്നു.” പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹ​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ദാമ്പത്യ​ത്തി​ലെ ഐക്യ​വും സമാധാ​ന​വും അത്‌ നിലനി​റു​ത്തും.

മാതാ​പി​താ​ക്കൾക്ക്‌ ഇടയിലെ സ്വാർഥ​ത​യി​ല്ലാത്ത സ്‌നേഹം കുട്ടി​കളെ നല്ല വിധത്തിൽ സ്വാധീ​നി​ക്കു​ന്നു. ജെസ്സിക്ക എന്ന യുവതി പറയു​ന്നത്‌ ഇങ്ങനെ​യാണ്‌: “അച്ഛനും അമ്മയും പരസ്‌പരം ആത്മാർഥ​മാ​യി സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ക​യും ബഹുമാ​നി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. അമ്മ അച്ഛനെ ബഹുമാ​നി​ക്കു​ന്നത്‌ കാണു​മ്പോൾ എനിക്കും ഭാവി​യിൽ അമ്മയെ​പ്പോ​ലെ​യാ​കാൻ ആഗ്രഹം തോന്നും.”

സ്‌നേഹം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രമു​ഖ​ഗു​ണ​മാണ്‌. ബൈബിൾ പറയുന്നു: “ദൈവം സ്‌നേ​ഹ​മാണ്‌.” (1 യോഹ​ന്നാൻ 4:8) അതു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ യഹോവയെ “സന്തോ​ഷ​മുള്ള ദൈവം” എന്നു പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. (1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 1:11) സ്രഷ്ടാ​വി​ന്റെ ഗുണങ്ങൾ, പ്രത്യേ​കിച്ച്‌ സ്‌നേഹം എന്ന ഗുണം, പകർത്താൻ നമ്മൾ കഠിന​ശ്രമം ചെയ്യു​മ്പോൾ നമ്മളും സന്തോ​ഷ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കും. എഫെസ്യർ 5:1, 2 പറയുന്നു: “പ്രിയ​മ​ക്ക​ളാ​യി ദൈവത്തെ അനുക​രി​ക്കുക. . . . സ്‌നേ​ഹ​ത്തിൽ ജീവി​ക്കുക.”