റോസ്‌ പറയുന്നു: “എനിക്ക്‌ ഒരു ജനിത​ക​രോ​ഗ​മുണ്ട്‌. കഠിന​വേദന തിന്നാണ്‌ ഞാൻ ജീവി​ക്കു​ന്നത്‌. ഈ രോഗം എന്നെ വല്ലാതെ കഷ്ടപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.” ബൈബിൾ പഠിക്കാ​നും ആരാധ​ന​യോ​ടു ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ മനസ്സർപ്പി​ക്കാ​നും അവൾക്കു കഴിഞ്ഞി​രു​ന്നില്ല. അതായി​രു​ന്നു റോസി​നെ ഏറെ വിഷമി​പ്പി​ച്ചത്‌. എന്നാൽ മത്തായി 19:26-ലെ “ദൈവ​ത്തിന്‌ എല്ലാം സാധ്യം” എന്ന യേശു​വി​ന്റെ വാക്കുകൾ അവളെ ഒരുപാ​ടു സഹായി​ച്ചു. പല വിധങ്ങ​ളിൽ ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ കഴിയു​മെന്ന കാര്യം റോസ്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. ചില സമയത്ത്‌ അതിശ​ക്ത​മായ വേദന കാരണം വായി​ക്കാൻ ബുദ്ധി​മുട്ട്‌ തോന്നു​മ്പോൾ ബൈബി​ളി​ന്റെ​യും ബൈബിൾപ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ഓഡി​യോ റെക്കോർഡിങ്ങുകൾ a റോസ്‌ കേൾക്കാൻതു​ടങ്ങി. അവൾ പറയുന്നു: “ഇങ്ങനെ ഒരു സഹായം ഇല്ലായി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ദൈവ​വു​മാ​യുള്ള ബന്ധം ഞാൻ എങ്ങനെ നിലനി​റു​ത്തി​പ്പോ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു? അത്‌ എനിക്ക്‌ ചിന്തി​ക്കാ​നേ കഴിയു​ന്നില്ല.”

നേരത്തേ ചെയ്‌തി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഇപ്പോൾ ചെയ്യാൻ കഴിയു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ എന്നു ചിന്തിച്ച്‌ റോസ്‌ വിഷമി​ച്ചി​രി​ക്കു​മ്പോൾ 2 കൊരി​ന്ത്യർ 8:12-ലെ വാക്കുകൾ അവളെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കും. അവിടെ പറയുന്നു: “മനസ്സൊ​രു​ക്ക​മാ​ണു പ്രധാനം. മനസ്സോ​ടെ കൊടു​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ അതായി​രി​ക്കും ദൈവ​ത്തി​നു കൂടുതൽ സ്വീകാ​ര്യം. ഒരാൾ തന്റെ കഴിവിന്‌ അപ്പുറമല്ല, കഴിവ​നു​സ​രിച്ച്‌ കൊടു​ക്കാ​നാ​ണു ദൈവം പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നത്‌.” റോസ്‌ ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങൾ ദൈവത്തെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്ന്‌ ഈ വാക്കുകൾ അവളെ ഓർമി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. കാരണം തന്റെ പരിമി​തി​ക്കു​ള്ളിൽനി​ന്നു​കൊണ്ട്‌ ചെയ്യാൻ കഴിയു​ന്ന​തി​ന്റെ പരമാ​വധി റോസ്‌ ചെയ്യുന്നു.

ഡെൽഫിൻ ഓർക്കു​ന്നു: “18 വയസ്സുള്ള എന്റെ മകൾ മരിച്ച​പ്പോൾ എനിക്കു​ണ്ടായ വേദന സഹിക്കാ​വു​ന്ന​തി​ല​പ്പു​റ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഇനിയ​ങ്ങോട്ട്‌ ജീവി​ക്കാൻ കഴിയു​മോ എന്നു​പോ​ലും ചിന്തിച്ചു. അത്ര വലിയ വേദന ഞാൻ അനുഭ​വി​ച്ചി​ട്ടില്ല.” എന്നാൽ സങ്കീർത്തനം 94:19-ലെ വാക്കുകൾ ഡെൽഫി​നെ ആശ്വസി​പ്പി​ച്ചു. അവിടെ സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ ദൈവ​ത്തോട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ആകുല​ചി​ന്തകൾ എന്നെ വരിഞ്ഞു​മു​റു​ക്കി​യ​പ്പോൾ അങ്ങ്‌ എന്നെ ആശ്വസി​പ്പി​ച്ചു, എന്നെ സാന്ത്വ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തി.” ഡെൽഫിൻ പറയുന്നു: “എന്റെ വേദന കുറയ്‌ക്കാൻ കഴിയുന്ന കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യു​ന്ന​തിന്‌ എന്നെ സഹായി​ക്കണേ എന്നു ഞാൻ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ച്ചു.”

മനസ്സോ​ടെ മറ്റുള്ള​വരെ സഹായി​ക്കാ​നാ​യി ഡെൽഫിൻ മുന്നി​ട്ടി​റങ്ങി. ഒടിഞ്ഞു​പോയ ഒരു ചോക്ക്‌ കഷണം​പോ​ലെ​യാണ്‌ താനെന്ന്‌ അവൾക്കു തോന്നി. ഒടിഞ്ഞ ചോക്ക്‌ കഷണം ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ വീണ്ടും എഴുതാൻ കഴിയു​മ​ല്ലോ. ഇതു​പോ​ലെ തന്റെ മനസ്സ്‌ തകർന്ന​താ​ണെ​ങ്കി​ലും, തനിക്കും മറ്റുള്ള​വരെ സഹായി​ക്കാൻ കഴിയു​മെന്ന്‌ അവൾ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. അവൾ പറയുന്നു: “മറ്റുള്ള​വരെ ബൈബിൾ പഠിപ്പി​ക്കു​മ്പോൾ അവരെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കാ​നാ​യി ഞാൻ ബൈബിൾത​ത്ത്വ​ങ്ങൾ ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​റുണ്ട്‌. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടത്തിനു ചേർച്ച​യിൽ ചിന്തി​ക്കാൻ അവരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാ​റു​മുണ്ട്‌. ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ യഹോവ അതിലൂ​ടെ​യെ​ല്ലാം എന്നെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​ക​യും സമാധാ​നി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു എന്ന്‌ എനിക്കു പെട്ടെന്നു മനസ്സി​ലാ​യി.” കൂടാതെ, തീവ്ര​മായ ദുഃഖ​ത്തി​ന്റെ നാളു​ക​ളി​ലൂ​ടെ കടന്നു​പോയ ചില ബൈബിൾക​ഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു പട്ടിക ഡെൽഫിൻ ഉണ്ടാക്കി. അവൾ പറയുന്നു: “ആ ബൈബിൾക​ഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങൾക്കെ​ല്ലാം കൂടെ​ക്കൂ​ടെ പ്രാർഥി​ക്കുന്ന ശീലമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ബൈബിൾ വായി​ച്ചാൽ മാത്രമേ എന്റെ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ഒത്തു​പോ​കാൻ കഴിയൂ എന്ന കാര്യ​വും ഞാൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കി.”

മറ്റൊരു പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട കാര്യ​വും ബൈബിൾ ഡെൽഫി​നെ പഠിപ്പി​ച്ചു: പിന്നി​ലേക്കല്ല, മുന്നി​ലേക്കു വേണം നോക്കാൻ. പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 24:15-ൽ പറഞ്ഞി​രി​ക്കുന്ന പ്രത്യാശ ഡെൽഫി​നെ ഒരുപാട്‌ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. അവിടെ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “നീതി​മാ​ന്മാ​രു​ടെ​യും നീതി​കെ​ട്ട​വ​രു​ടെ​യും പുനരു​ത്ഥാ​നം ഉണ്ടാകും.” മകളെ വീണ്ടും ജീവനി​ലേക്ക്‌ യഹോവ കൊണ്ടു​വ​രു​മെന്ന കാര്യ​ത്തിൽ ഡെൽഫിന്‌ ഉറപ്പു​ണ്ടോ? ഡെൽഫിൻ പറയുന്നു: “എന്റെ മോളെ ഭാവി​യിൽ ഞാൻ കാണും. ഞങ്ങൾ കണ്ടുമു​ട്ടേണ്ട ദിവസം എന്റെ പിതാ​വായ യഹോവ ഇപ്പോഴേ കുറി​ച്ചി​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌! ഞാൻ പൂന്തോ​ട്ട​ത്തിൽ നിൽക്കു​മ്പോൾ അവൾ പുനരു​ത്ഥാ​ന​പ്പെട്ട്‌ എന്റെ മുമ്പിൽ വരുന്ന​തും അവൾ ജനിച്ച​പ്പോൾ എനിക്ക്‌ അവളോ​ടു തോന്നിയ അതേ സ്‌നേ​ഹ​വാ​ത്സ​ല്യ​ത്തോ​ടെ അവളെ നോക്കു​ന്ന​തും ഒക്കെ എനിക്കു ഭാവന​യിൽ കാണാൻ കഴിയു​ന്നുണ്ട്‌.”