ഇന്ന്‌ ലോക​ത്തുള്ള പലരും തങ്ങൾ പ്രത്യേക പദവി​ക​ളും പരിഗ​ണ​ന​യും അർഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​ണെ​ന്നും തങ്ങൾക്ക്‌ ചില പ്രത്യേക അവകാ​ശങ്ങൾ വേണ​മെ​ന്നും ചിന്തി​ക്കു​ന്നതു നിങ്ങൾ ശ്രദ്ധി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടോ? എത്ര കിട്ടി​യാ​ലും അതിലും കൂടുതൽ തങ്ങൾ അർഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നാണ്‌ അവർ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നത്‌. അവസാ​ന​നാ​ളു​ക​ളു​ടെ പ്രത്യേ​ക​ത​ക​ളായ സ്വസ്‌നേ​ഹ​വും നന്ദിയി​ല്ലാ​യ്‌മ​യും ആണ്‌ അവരെ സ്വാധീ​നി​ക്കു​ന്നത്‌.—2 തിമൊ. 3:2.

സ്വാർഥത ഇന്നോ ഇന്നലെ​യോ തുടങ്ങി​യതല്ല. ശരി എന്താണ്‌ തെറ്റ്‌ എന്താണ്‌ എന്നു സ്വയം തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കാൻ ആദാമും ഹവ്വയും തീരു​മാ​നി​ച്ചു. അതിന്റെ പ്രത്യാ​ഘാ​തങ്ങൾ നമ്മൾ ഇന്നും അനുഭ​വി​ക്കു​ന്നു. നൂറ്റാ​ണ്ടു​കൾക്കു ശേഷം ഉസ്സീയ രാജാവ്‌ ആലയത്തിൽ സുഗന്ധ​ക്കൂട്ട്‌ അർപ്പി​ക്കാൻ തനിക്ക്‌ അധികാ​ര​മു​ണ്ടെന്നു ചിന്തിച്ചു. പക്ഷേ അതു തികച്ചും തെറ്റായ ഒരു തീരു​മാ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു. (2 ദിന. 26:18, 19) അതു​പോ​ലെ പരീശ​ന്മാ​രും സദൂക്യ​രും തങ്ങൾ അബ്രാ​ഹാ​മി​ന്റെ പിൻത​ല​മു​റ​ക്കാർ ആയിരു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രത്യേ​ക​പ്രീ​തി അർഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്നു വിശ്വ​സി​ച്ചു.—മത്താ. 3:9.

സ്വാർഥ​ത​യും ദുരഭി​മാ​ന​വും ഉള്ള ആളുകൾക്കു ചുറ്റു​മാ​ണു നമ്മൾ ഇന്നു ജീവി​ക്കു​ന്നത്‌. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ അവരുടെ മനോ​ഭാ​വം നമ്മളെ​യും സ്വാധീ​നി​ക്കാൻ സാധ്യ​ത​യുണ്ട്‌. (ഗലാ. 5:26) ചില​പ്പോൾ ഒരു പ്രത്യേക പദവി​ക്കോ കൂടുതൽ ബഹുമാ​ന​ത്തി​നോ നമ്മൾ അർഹരാ​ണെന്നു ചിന്തി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി​യേ​ക്കാം. ഈ മനോ​ഭാ​വം നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ ഒഴിവാ​ക്കാം? അതിന്‌ ആദ്യം ഇതെക്കു​റി​ച്ചുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ വീക്ഷണം എന്താ​ണെന്നു നമ്മൾ മനസ്സി​ലാ​ക്കണം. രണ്ടു ബൈബിൾത​ത്ത്വ​ങ്ങൾ അതിനു നമ്മളെ സഹായി​ക്കും.

നമുക്ക്‌ എന്തിനുള്ള അർഹത​യാണ്‌ ഉള്ളതെന്നു തീരു​മാ​നി​ക്കു​ന്നത്‌ യഹോ​വ​യാണ്‌. ചില ഉദാഹ​ര​ണങ്ങൾ നോക്കാം.

•   കുടും​ബ​ക്ര​മീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ ഭർത്താവ്‌ ഭാര്യ​യു​ടെ ആദരവ്‌ അർഹി​ക്കു​ന്നു, ഭാര്യ ഭർത്താ​വി​ന്റെ സ്‌നേ​ഹ​വും. (എഫെ. 5:33) അവർ തങ്ങളുടെ ഇണയുടെ പ്രണയ​വും ഇഷ്ടവും അർഹി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌. അത്തരം പ്രേമാ​ത്മ​ക​മായ താത്‌പ​ര്യം, വിവാ​ഹ​ബ​ന്ധ​ത്തി​നു പുറത്തുള്ള ഒരാളി​ലേക്കു പോകാൻ പാടില്ല. (1 കൊരി. 7:3) ഇനി മാതാ​പി​താ​ക്കൾ മക്കളുടെ പൂർണ അനുസ​രണം അർഹി​ക്കു​ന്നു. മക്കൾ മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളു​ടെ അളവറ്റ സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​നും പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കും അർഹരാണ്‌.—2 കൊരി. 12:14; എഫെ. 6:2.

• സഭയിൽ കഠിനാ​ധ്വാ​നി​ക​ളായ മൂപ്പന്മാർ നമ്മുടെ ബഹുമാ​നം അർഹി​ക്കു​ന്നു. (1 തെസ്സ. 5:12) എങ്കിലും സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രു​ടെ മേൽ ആധിപ​ത്യം നടത്താ​നുള്ള അവകാശം അവർക്കില്ല.—1 പത്രോ. 5:2, 3.

• അതു​പോ​ലെ ദൈവം മനുഷ്യ​ഗ​വൺമെ​ന്റു​കൾക്ക്‌ അധികാ​രം കൊടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ അവർക്ക്‌ ആളുക​ളിൽനിന്ന്‌ നികുതി ആവശ്യ​പ്പെ​ടാ​നും ആദരവ്‌ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാ​നും കഴിയും.—റോമ. 13:1, 6, 7.

നമ്മൾ അർഹി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും അധികം യഹോവ സ്‌നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ നമുക്കു തരുന്നു. നമ്മൾ പാപി​ക​ളാ​യ​തു​കൊണ്ട്‌ മരിക്കാ​നുള്ള അർഹതയേ നമുക്കു​ള്ളൂ. (റോമ. 6:23) എന്നിട്ടും നമ്മളോ​ടുള്ള അചഞ്ചല​സ്‌നേഹം കാരണം യഹോവ നമുക്കു പല അനു​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളും തന്നിരി​ക്കു​ന്നു. (സങ്കീ. 103:10, 11) യഹോ​വ​യു​ടെ അനർഹ​ദ​യ​കൊ​ണ്ടാണ്‌ നമുക്ക്‌ ഓരോ അനു​ഗ്ര​ഹ​വും പദവി​യും ലഭിക്കു​ന്നത്‌.—റോമ. 12:6-8; എഫെ. 2:8.

ലോക​ത്തി​ന്റെ മനോ​ഭാ​വ​ത്തി​നെ​തി​രെ ജാഗ്രത പാലി​ക്കുക. മറ്റുള്ള​വ​രെ​ക്കാൾ കൂടുതൽ കിട്ടാ​നുള്ള അർഹത നമുക്കു​ണ്ടെന്ന്‌ നമ്മൾപോ​ലും അറിയാ​തെ നമ്മൾ ചിന്തി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി​യേ​ക്കാം. അതു​പോ​ലുള്ള ചിന്ത എത്ര പെട്ടെന്നു വന്നേക്കാം എന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​നാ​യി യേശു, ഒരു ദിനാറെ കൂലി​യാ​യി കിട്ടിയ ജോലി​ക്കാ​രു​ടെ ദൃഷ്ടാന്തം പറഞ്ഞു. ചില ജോലി​ക്കാർ അതിരാ​വി​ലെ​മു​തൽ പകലന്തി​യോ​ളം വെയി​ല​ത്തു​നിന്ന്‌ പണി​യെ​ടു​ത്തു. എന്നാൽ മറ്റുള്ളവർ വെറും ഒരു മണിക്കൂ​റേ പണി​യെ​ടു​ത്തു​ള്ളൂ. തങ്ങൾക്കു കൂടുതൽ കൂലി കിട്ടാൻ അർഹത​യു​ണ്ടെന്ന്‌ ആദ്യം വന്ന പണിക്കാർ ചിന്തിച്ചു. (മത്താ. 20:1-16) ദൈവം സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ തരുന്ന​തിൽ തൃപ്‌തി​പ്പെ​ട​ണ​മെന്നു യേശു ഈ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തി​ലൂ​ടെ തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

നന്ദിയു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കുക, മറ്റുള്ള​വ​രിൽനിന്ന്‌ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാ​തി​രി​ക്കുക. (1 തെസ്സ. 5:18) അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ കൊരി​ന്തി​ലെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ ഭൗതി​ക​സ​ഹാ​യ​മൊ​ന്നും ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടില്ല, തനിക്ക്‌ അതിനുള്ള അവകാ​ശ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും. പൗലോ​സി​ന്റെ ആ മാതൃക നമുക്കും അനുക​രി​ക്കാം. (1 കൊരി. 9:11-14) നമുക്കു കിട്ടുന്ന ഓരോ അനു​ഗ്ര​ഹ​ത്തി​നും നമ്മൾ നന്ദിയു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കണം. അപ്പോൾ മറ്റുള്ള​വ​രിൽനിന്ന്‌ എന്തെങ്കി​ലും കിട്ടണ​മെന്നു നമ്മൾ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കില്ല.

 താഴ്‌മ​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കുക. ഒരു വ്യക്തി തന്നെക്കു​റി​ച്ചു​തന്നെ കൂടുതൽ ചിന്തി​ച്ചാൽ തനിക്കു​ള്ള​തി​നേ​ക്കാൾ കൂടുതൽ താൻ അർഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്ന്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു തോന്നി​യേ​ക്കാം. താഴ്‌മ​യാണ്‌ അത്തരം അപകട​ക​ര​മായ ചിന്തകൾക്കുള്ള മറുമ​രുന്ന്‌.

താഴ്‌മ കാണി​ക്കുന്ന കാര്യ​ത്തിൽ ദാനി​യേൽ പ്രവാ​ചകൻ നല്ലൊരു മാതൃക വെച്ചു. അദ്ദേഹം കുലീ​ന​കു​ടും​ബ​ത്തിൽപ്പെട്ട നല്ല അറിവും ജ്ഞാനവും കഴിവു​ക​ളും ഉള്ള സുന്ദര​നായ ഒരാളാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ തനിക്കു കിട്ടിയ പ്രത്യേക പദവി​കൾക്കും കൂടുതൽ ബഹുമാ​ന​ത്തി​നും താൻ അർഹനാ​ണെന്ന്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു ചിന്തി​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു. (ദാനി. 1:3, 4, 19, 20) എന്നാൽ ദാനി​യേൽ താഴ്‌മ​യു​ള്ള​വ​നാ​യി​ത്തന്നെ തുടർന്നു. ആ ഗുണമാ​ണു ദാനി​യേ​ലി​നെ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു പ്രിയ​പ്പെ​ട്ട​വ​നാ​ക്കി​യത്‌.—ദാനി. 2:30; 10:11, 12.

അതു​കൊണ്ട്‌ ഈ ലോക​ത്തിൽ നിറഞ്ഞു​നിൽക്കുന്ന സ്വാർഥ​ത​യും ഞാൻ എന്ന ഭാവവും നമുക്കു തള്ളിക്ക​ള​യാം. പകരം യഹോവ തന്റെ അനർഹ​ദ​യ​യി​ലൂ​ടെ തരുന്ന ഒരോ അനു​ഗ്ര​ഹ​ത്തി​ലും സന്തോഷം കണ്ടെത്തു​ന്ന​തിൽ നമുക്കു തുടരാം.