വിവരങ്ങള്‍ കാണിക്കുക

ഉള്ളടക്കം കാണിക്കുക

ലാമൂ—കാലത്തിന്റെ കുത്തൊഴുക്കിൽ മാറ്റം വരാത്ത ഒരു ദ്വീപ്‌

ലാമൂ—കാലത്തിന്റെ കുത്തൊഴുക്കിൽ മാറ്റം വരാത്ത ഒരു ദ്വീപ്‌

ലാമൂകാലത്തി​ന്റെ കുത്തൊ​ഴു​ക്കിൽ മാറ്റം വരാത്ത ഒരു ദ്വീപ്‌

കെനിയയിലെ ഉണരുക! ലേഖകൻ

തടി കൊണ്ടുള്ള ഒരു കൊച്ചു പായ്‌ക്കപ്പൽ ശക്തമായ കടൽക്കാ​റ്റിൽ ഉലഞ്ഞ്‌ മുന്നോ​ട്ടു നീങ്ങു​ക​യാണ്‌. കപ്പലിന്റെ മേൽത്ത​ട്ടിൽ നിന്ന്‌ നാവി​ക​രിൽ ഒരാൾ പാമര​ത്തിൽ ബലമായി പിടി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ കര കാണാ​നു​ണ്ടോ എന്നു സൂക്ഷിച്ചു നോക്കു​ന്നു. ഇന്ത്യൻ മഹാസ​മു​ദ്ര​ത്തിൽ തട്ടി പ്രതി​ഫ​ലി​ക്കുന്ന സൂര്യ​കി​ര​ണങ്ങൾ അയാളു​ടെ കണ്ണഞ്ചി​ക്കു​ന്നു. പൊ.യു. 15-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ കാര്യ​മാ​ണു പറഞ്ഞു​വ​രു​ന്നത്‌, ലാമൂ ദ്വീപ്‌ അന്വേ​ഷി​ച്ചി​റ​ങ്ങി​യ​വ​രാണ്‌ ഈ നാവികർ.

സ്വർണം, ആനക്കൊമ്പ്‌, സുഗന്ധ​വ്യ​ഞ്‌ജ​നങ്ങൾ എന്നുവേണ്ട, അടിമകൾ വരെ ആഫ്രി​ക്ക​യിൽ സുലഭ​മാ​യി​രു​ന്നു. വിലപ്പെട്ട വസ്‌തു​ക്കൾ കൈവ​ശ​പ്പെ​ടു​ത്താ​നും അവിടെ പര്യ​വേ​ക്ഷണം നടത്താ​നും വേണ്ടി വിദൂര രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ നിന്നു പോലും ആളുകൾ പൂർവാ​ഫ്രി​ക്കൻ തീര​ത്തേക്കു സമു​ദ്ര​യാ​ത്ര ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. പ്രക്ഷു​ബ്‌ധ​മായ കടലും ശക്തമായ കാറ്റു​മൊ​ന്നും ആഫ്രി​ക്ക​യി​ലെ വിലപ്പെട്ട വസ്‌തു​ക്കൾ തേടു​ന്ന​തിൽ നിന്നു സമു​ദ്ര​യാ​ത്രി​കരെ പിന്തി​രി​പ്പി​ച്ചില്ല. മരുങ്ങു​തി​രി​യാൻ ഇടമി​ല്ലാത്ത കൊച്ചു പായ്‌ക്ക​പ്പ​ലു​ക​ളി​ലാണ്‌ അവർ ആ ദീർഘ​ദൂര യാത്രകൾ നടത്തി​യി​രു​ന്നത്‌.

പൂർവാ​ഫ്രി​ക്കൻ തീരത്തി​ന്റെ മധ്യഭാ​ഗ​ത്തിന്‌ എതിരാ​യി സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഒരു ചെറിയ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​മാണ്‌ ലാമൂ. അവിടെ, പവിഴ​പ്പു​റ്റു​കൾ നിറഞ്ഞ ആഴമേ​റിയ തുറമു​ഖം സമു​ദ്ര​യാ​ത്രി​കർക്കും അവരുടെ ദുർബ​ല​മായ കപ്പലു​കൾക്കും സുരക്ഷി​ത​ത്വ​മ​രു​ളി. അവി​ടെ​വെച്ചു പായ്‌ക്ക​പ്പ​ലു​ക​ളിൽ ശുദ്ധ ജലവും ഭക്ഷ്യവ​സ്‌തു​ക്ക​ളും നിറയ്‌ക്കാൻ നാവി​കർക്കു കഴിഞ്ഞി​രു​ന്നു.

15-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടോ​ടെ, ലാമൂ ദ്വീപ്‌ സമ്പന്നമായ വ്യാപാര-വിതരണ കേന്ദ്രം ആയിത്തീർന്നു. 16-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ പോർച്ചു​ഗീസ്‌ നാവികർ അവിടെ എത്തിയ​പ്പോൾ കണ്ടത്‌ പട്ടു​കൊ​ണ്ടുള്ള തലപ്പാ​വും തുർക്കി​ക്കു​പ്പാ​യ​വും അണിഞ്ഞ വ്യാപാ​രി​ക​ളെ​യാണ്‌. അത്തർ പൂശിയ സ്‌ത്രീ​കൾ കൈകൾ നിറയെ സ്വർണ​വ​ള​ക​ളും കണങ്കാ​ലു​ക​ളിൽ സ്വർണ​ക്കൊ​ലു​സ്സു​ക​ളും അണിഞ്ഞ്‌ അവിടത്തെ ഇടുങ്ങിയ തെരു​വു​ക​ളിൽ നടക്കു​ന്ന​തും അവർ കണ്ടു. മുക്കോൺ പായ്‌കൾ ചുരു​ട്ടി​വെ​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന, വിദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കുള്ള സാമ​ഗ്രി​കൾ നിറച്ച പായ്‌ക്ക​പ്പ​ലു​കൾ കപ്പൽത്തു​റ​യിൽ ഉടനീളം കാണാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഭാരം നിമിത്തം അവ വെള്ളത്തിൽ താണു​പോ​കു​മെന്നു തോന്നി​ച്ചി​രു​ന്നു. അറബി​ക്ക​ച്ച​വ​ട​ക്ക​പ്പ​ലിൽ കയറ്റി അയയ്‌ക്കാ​നാ​യി അടിമ​കളെ പരസ്‌പരം ബന്ധിച്ച നിലയിൽ നിറു​ത്തി​യി​രു​ന്ന​തും ഒരു പതിവു കാഴ്‌ച​യാ​യി​രു​ന്നു.

ലാമൂ​വി​ലെ ഉന്നത നിലവാ​ര​ത്തി​ലുള്ള ശുചീ​കരണ സമ്പ്രദാ​യ​വും വാസ്‌തു​ശിൽപ്പ നിർമി​തി​ക​ളും ആദിമ യൂറോ​പ്യൻ പര്യ​വേ​ക്ഷ​കരെ വിസ്‌മ​യ​ഭ​രി​ത​രാ​ക്കി. കടലിന്‌ അഭിമു​ഖ​മാ​യുള്ള വീടുകൾ അവിടത്തെ പവിഴ​പ്പു​റ്റു​ക​ളിൽ നിന്നു വെട്ടി​യെ​ടുത്ത പവിഴ​പ്പാ​റകൾ കൊണ്ടു നിർമി​ച്ച​വ​യാ​യി​രു​ന്നു. തടിയിൽ തീർത്ത, ശിൽപ്പ​വേല ചെയ്‌ത കൂറ്റൻ കവാട​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു വീടു​കൾക്ക്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നത്‌. അസഹ്യ​മായ ചൂടിൽ നിന്ന്‌ ആശ്വാസം കിട്ടു​ന്ന​തി​നു കടൽ കാറ്റ്‌ കടന്നു​വ​ര​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം വളരെ ക്രമീ​കൃ​ത​മായ വിധത്തി​ലാണ്‌ വീടുകൾ പണിയ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നത്‌.

സമ്പന്നരു​ടെ വീടുകൾ വലിയ​തും വേണ്ടത്ര സൗകര്യ​ങ്ങൾ ഉള്ളവയും ആയിരു​ന്നു. പ്രാചീന പ്ലംബിങ്‌ രീതി ഉപയോ​ഗി​ച്ചു പിടി​പ്പിച്ച, ശുദ്ധജലം ഒഴുകുന്ന പൈപ്പു​ക​ളും കുളി​മു​റി​ക​ളിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. അതു​പോ​ലെ​തന്നെ അവിടത്തെ മലിനജല നിർമാർജന സംവി​ധാ​നം അന്നത്തെ പല യൂറോ​പ്യൻ രാജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലും ഉള്ളവയെ കടത്തി​വെ​ട്ടു​ന്നത്ര മികച്ച​താ​യി​രു​ന്നു. ശുദ്ധജല സ്രോ​ത​സ്സു​കൾ മലിന​മാ​കാ​തി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തിന്‌ അഴുക്കു​വെള്ളം വളരെ അകലെ കടൽത്തീ​രത്തെ മണലി​നു​ള്ളിൽ വീഴത്ത​ക്ക​വണ്ണം പാറ തുരന്നു പാത്തികൾ ഉണ്ടാക്കി​യി​രു​ന്നു. ഗാർഹിക ആവശ്യ​ങ്ങൾക്കുള്ള ശുദ്ധജ​ല​ത്തി​നാ​യി പാറ വെട്ടി കിണറു​കൾ ഉണ്ടാക്കി​യി​രു​ന്നു. അവയിൽ വളർത്തി​യി​രുന്ന കൊച്ചു മത്സ്യങ്ങൾ കൂത്താ​ടി​കളെ തിന്നൊ​ടു​ക്കി​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ കൊതു​കു ശല്യം വളരെ കുറവാ​യി​രു​ന്നു.

19-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടോ​ടെ, ലാമൂ​വിൽ നിന്ന്‌ ആനക്കൊമ്പ്‌, എണ്ണ, വിത്തുകൾ, മൃഗ​ത്തോൽ, ആമത്തോട്‌, നീർക്കു​തി​ര​യു​ടെ പല്ലുകൾ എന്നിവ കൂടാതെ അടിമ​ക​ളെ​യും കച്ചവട​ക്കാർക്കു ധാരാ​ള​മാ​യി വിറ്റി​രു​ന്നു. എന്നുവ​രി​കി​ലും, ലാമൂ​വി​ന്റെ സമ്പന്നത ക്രമേണ ക്ഷയിക്കാൻ തുടങ്ങി. പകർച്ച​വ്യാ​ധി​ക്കും ശത്രു ഗോ​ത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ആക്രമ​ണ​ങ്ങൾക്കും പുറമേ, അടിമ വ്യാപാ​ര​ത്തി​ന്മേൽ ഏർപ്പെ​ടു​ത്തിയ നിയ​ന്ത്ര​ണ​ങ്ങ​ളും ലാമൂ​വി​ന്റെ സമ്പദ്‌വ്യ​വ​സ്ഥ​യ്‌ക്കു കനത്ത പ്രഹര​മേൽപ്പി​ച്ചു.

ഗതകാ​ല​ത്തി​ലേക്ക്‌ ഒരു ചുവടു​വെപ്പ്‌

ലാമൂ തുറമു​ഖ​ത്തേക്ക്‌ ഇന്നു യാത്ര ചെയ്യു​ന്നത്‌, ഗതകാ​ല​ത്തി​ലേക്കു ചുവടു വെക്കു​ന്നതു പോ​ലെ​യാണ്‌. ഇന്ത്യൻ മഹാസ​മു​ദ്ര​ത്തിൽ സദാ കാറ്റു വീശി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. വൈഡൂ​ര്യ വർണത്തി​ലുള്ള ഇളം തിരമാ​ലകൾ പഞ്ചാര മണൽത്തീ​രത്തെ മുത്തമി​ടു​ന്നു. തീരക്ക​ട​ലി​ലൂ​ടെ തെന്നി​ത്തെന്നി നീങ്ങുന്ന തടി​കൊ​ണ്ടുള്ള പടകിന്റെ മുക്കോൺ പായ്‌കൾ കാണു​മ്പോൾ ചിത്ര​ശ​ല​ഭങ്ങൾ പറക്കു​ക​യാ​ണെന്നു തോന്നും. യാത്ര​ക്കാ​രെ കൂടാതെ മത്സ്യം, പഴം, നാളി​കേരം, പശു, കോഴി എന്നിവ​യും വഹിച്ചു​കൊണ്ട്‌ ആ പടകുകൾ ലാമൂ തുറമു​ഖത്തെ ലക്ഷ്യമാ​ക്കി നീങ്ങുന്നു.

കപ്പൽത്തു​റ​യ്‌ക്കു സമീപം ഉഷ്‌ണ​ക്കാ​റ്റിൽ ഉലയുന്ന പനയോ​ലകൾ, പായ്‌ക്ക​പ്പ​ലിൽ നിന്നു സാധനങ്ങൾ ഇറക്കു​ന്ന​വർക്ക്‌ അൽപ്പ​മൊ​രു ആശ്വാ​സ​മേ​കു​ന്നു. ആളുകൾ ക്രയവി​ക്ര​യ​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ ചന്തയിൽ ആകെ തിക്കും തിരക്കു​മാണ്‌. എന്നാൽ ഈ വ്യാപാ​രി​കൾക്ക്‌ സ്വർണ​മോ ആനക്കൊ​മ്പോ അടിമ​ക​ളോ അല്ല ആവശ്യം. മറിച്ച്‌, വാഴപ്പ​ഴ​വും നാളി​കേ​ര​വും മീനും കുട്ടക​ളു​മൊ​ക്കെ​യാണ്‌.

ഒരു വലിയ മാവിന്റെ ചുവട്ടിൽ ഇരുന്ന്‌ പുരു​ഷ​ന്മാർ സൈസൽ നാരുകൾ ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ നീണ്ട കയറുകൾ പിരി​ച്ചു​ണ്ടാ​ക്കു​ക​യും തങ്ങളുടെ പടകിന്റെ തുണി​കൊ​ണ്ടുള്ള പായ്‌ക​ളു​ടെ കേടു​പോ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. ഇടുങ്ങിയ വീഥി​ക​ളി​ലൂ​ടെ ആളുകൾ തലങ്ങും വിലങ്ങും നടക്കു​ന്നതു കാണാം. ആകെ അലങ്കോ​ല​പ്പെ​ട്ടു​കി​ട​ക്കുന്ന അവസ്ഥയി​ലാണ്‌ കടക​ളെ​ല്ലാം. നീണ്ട കുപ്പായം ധരിച്ച കച്ചവട​ക്കാർ, സാധനങ്ങൾ വാങ്ങാൻ ചന്തയിൽ എത്തിയ​വരെ തങ്ങളുടെ കടയി​ലേക്കു കയറാൻ ക്ഷണിക്കു​ക​യാണ്‌. ആളുകൾ തിങ്ങി​നി​റഞ്ഞ തിര​ക്കേ​റിയ വീഥി​യി​ലൂ​ടെ ഒരു കഴുത, ധാന്യ​ച്ചാ​ക്കു​കൾ നിറച്ച ഉന്തുവ​ണ്ടി​യും വലിച്ചു​കൊ​ണ്ടു ബദ്ധപ്പെട്ടു മുന്നോ​ട്ടു നീങ്ങുന്നു. ലാമൂ ദ്വീപിൽ ഗതാഗത സൗകര്യ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​ത്ത​തി​നാൽ അവിട​ത്തു​കാർ കാൽന​ട​യാ​യാ​ണു യാത്ര ചെയ്യു​ന്നത്‌. മറ്റൊരു ദ്വീപിൽ എത്തണ​മെ​ങ്കിൽ പടകിനെ ആശ്രയി​ക്കണം.

നട്ടുച്ച​യ്‌ക്ക്‌, സൂര്യൻ കത്തിജ്വ​ലി​ക്കു​മ്പോൾ ലാമൂ തികച്ചും നിശ്ചല​മാ​യതു പോലെ തോന്നും. ആളുകൾ ആരും​തന്നെ പുറത്തി​റ​ങ്ങാ​റില്ല. കഴുതകൾ പോലും കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി​യ​ടച്ച്‌, കൊടും ചൂട്‌ ശമിക്കു​ന്ന​തും കാത്ത്‌ അനങ്ങാതെ നിൽക്കു​ന്നതു കാണാം.

തുടു​വെ​യിൽ ആറിത്തു​ട​ങ്ങു​ന്ന​തോ​ടെ ചൂടും കുറയു​ന്നു. അതോടെ ആ ദ്വീപ്‌ മയക്കം​വിട്ട്‌ ഉണരു​ക​യാ​യി. വ്യാപാ​രി​കൾ കടയുടെ വലിയ വാതി​ലു​കൾ മലർക്കെ തുറന്നി​ടു​ന്നു. ഇനിയി​പ്പോൾ രാത്രി വളരെ വൈകി​യി​ട്ടേ അവർ കടകൾ അടയ്‌ക്കു​ക​യു​ള്ളൂ. സ്‌ത്രീ​കൾ കുട്ടി​കളെ കുളി​പ്പി​ച്ച​ശേഷം അവരുടെ ദേഹത്തു വെളി​ച്ചെണ്ണ തേച്ചു​പി​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. മെട​ഞ്ഞെ​ടുത്ത തെങ്ങോ​ല​യിൽ ഇരുന്നു​കൊണ്ട്‌ സ്‌ത്രീ​കൾ അത്താഴ​ത്തി​നുള്ള ഒരുക്കങ്ങൾ നടത്തുന്നു. ഇവിടെ ഇപ്പോ​ഴും ആളുകൾ വിറക​ടു​പ്പി​ലാ​ണു ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്യു​ന്നത്‌. നറുമ​ണ​മു​തിർക്കുന്ന സുഗന്ധ​വ്യ​ഞ്‌ജ​നങ്ങൾ ചേർത്തു​ണ്ടാ​ക്കിയ മീനും തേങ്ങാ​പ്പാ​ലിൽ വേവി​ച്ചെ​ടുത്ത ചോറു​മെ​ല്ലാം ഇവിടത്തെ സ്വാ​ദേ​റിയ വിഭവ​ങ്ങ​ളാണ്‌. ഇവിട​ത്തു​കാർ സൗഹൃ​ദ​മു​ള്ള​വ​രും അതിഥി​പ്രി​യ​രും ഒന്നി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും അമിത​മാ​യി ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​പ്പെ​ടാ​ത്ത​വ​രു​മാണ്‌.

പോയ​കാ​ല​ത്തി​ന്റെ പ്രതാപം കൈ​മോ​ശം വന്നെങ്കി​ലും ലാമൂ​വി​ലെ 20-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​നു മുമ്പുള്ള പരമ്പരാ​ഗത ആഫ്രിക്കൻ സംസ്‌കാ​ര​ത്തി​നു തെല്ലും മങ്ങലേ​റ്റി​ട്ടില്ല. ഉഷ്‌ണ​മേ​ഖലാ സൂര്യന്റെ പൊള്ളുന്ന വെയി​ലിൽ അവിടെ ജീവിതം ഇപ്പോ​ഴും മാറ്റമി​ല്ലാ​തെ തുടരു​ന്നു. ഭൂതകാ​ല​വും വർത്തമാ​ന​കാ​ല​വും ഇവിടെ ഒരുമി​ക്കു​ന്ന​താ​യി ലാമൂ സന്ദർശി​ക്കുന്ന ഒരു വ്യക്തിക്കു തോന്നും. അതേ, കാലത്തി​ന്റെ കുത്തൊ​ഴു​ക്കിൽ മാറ്റം വരാത്ത അനുപ​മ​മായ ഒരു ദ്വീപാണ്‌ ലാമൂ.

[16, 17 പേജു​ക​ളി​ലെ ചതുരം/ചിത്രങ്ങൾ]

ഞങ്ങളുടെ ലാമൂ സന്ദർശനം

കുറച്ചു നാൾ മുമ്പ്‌, ഞങ്ങൾ ഏതാനും പേർ ലാമൂ സന്ദർശി​ച്ചു. എന്തെങ്കി​ലും വാങ്ങു​ക​യോ വിൽക്കു​ക​യോ ആയിരു​ന്നില്ല അതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം. ഞങ്ങളുടെ ക്രിസ്‌തീയ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ, യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കളെ, സന്ദർശി​ക്കാ​നാ​ണു ഞങ്ങൾ അവി​ടേക്കു പോയത്‌. ഞങ്ങളുടെ കൊച്ചു വിമാനം വടക്ക്‌, കെനി​യ​യി​ലെ നിമ്‌നോ​ന്നത തീര​പ്ര​ദേ​ശ​ത്തി​നു മുകളി​ലൂ​ടെ പറന്നു. താഴെ, ഉഷ്‌ണ​മേ​ഖലാ ഹരിത​വ​ന​ങ്ങൾക്കു തൊങ്ങൽ പിടി​പ്പി​ച്ച​തു​പോ​ലെ നീണ്ടു കിടക്കുന്ന പഞ്ചാര​മ​ണൽത്തീ​രം. അതിനെ ആശ്ലേഷി​ക്കുന്ന തിരമാ​ലകൾ. പൊടു​ന്നനെ, ലാമൂ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹം പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെട്ടു. നീലക്ക​ട​ലിൽ ലാമൂ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹം രത്‌നങ്ങൾ പോലെ വെട്ടി​ത്തി​ള​ങ്ങുന്ന കാഴ്‌ച ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾക്കു വിരു​ന്നേകി. ഞങ്ങളുടെ വിമാനം വട്ടമിട്ട്‌, തീരത്തുള്ള ഒരു ചെറിയ താത്‌കാ​ലിക വിമാ​ന​ത്താ​വ​ള​ത്തിൽ ഇറങ്ങി. വിമാ​ന​മി​റ​ങ്ങിയ ഞങ്ങൾ, തടി​കൊ​ണ്ടുള്ള ഒരു പടകിൽ ലാമൂ​വി​ലേക്കു യാത്ര തിരിച്ചു.

നല്ല തെളി​വുള്ള, പ്രശാ​ന്ത​മായ ഒരു ദിവസ​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. കടലിൽ നിന്നുള്ള ഇളം​തെന്നൽ നവോ​ന്മേ​ഷ​മേകി. ദ്വീപി​നോട്‌ അടുക്കവെ, ജെട്ടി​യിൽ വളരെ തിരക്കു​ള്ള​താ​യി ഞങ്ങൾ ശ്രദ്ധിച്ചു. ഭാരിച്ച ചുമടു​കൾ ചുമന്നു​കൊ​ണ്ടു പോകുന്ന ബലിഷ്‌ഠ​രായ പുരു​ഷ​ന്മാർ. കൈ​തൊ​ടാ​തെ തലച്ചു​മ​ടു​ക​ളു​മാ​യി പോകുന്ന സ്‌ത്രീ​കൾ. ആൾത്തി​ര​ക്കി​ലൂ​ടെ ഞങ്ങൾ ലഗേജു​മാ​യി മുന്നോ​ട്ടു നീങ്ങി. കുറച്ചു ദൂരം നടന്ന​ശേഷം ഒരു പനയുടെ തണലിൽ ഞങ്ങൾ സ്വൽപ്പ​സ​മയം നിന്നു. മിനി​ട്ടു​കൾക്കു​ള്ളിൽ ഞങ്ങളുടെ ക്രിസ്‌തീയ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ഞങ്ങളെ കണ്ടെത്തി. തങ്ങളുടെ ദ്വീപ ഭവനത്തി​ലേക്ക്‌ അവർ ഞങ്ങൾക്ക്‌ ഊഷ്‌മ​ള​മായ സ്വാഗ​ത​മ​രു​ളി.

സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ കടലോ​രത്തു വെച്ചു കണ്ടുമു​ട്ടു​ന്ന​തി​നാ​യി പിറ്റേന്ന്‌ അതിരാ​വി​ലെ ഞങ്ങൾ എഴു​ന്നേറ്റു. ദീർഘ​ദൂ​രം, മണിക്കൂ​റു​കൾ നടന്നു​വേണം സഭാ യോഗ​ങ്ങൾക്ക്‌ എത്തി​ച്ചേ​രാൻ. നല്ല അരികു​വ​ട്ട​മുള്ള തൊപ്പി​യും ദീർഘ​ദൂ​രം നടക്കു​ന്ന​തി​നു പറ്റിയ ഷൂസു​ക​ളും ഞങ്ങൾ ധരിച്ചി​രു​ന്നു, കുടി​വെ​ള്ള​വും കൂടെ കരുതി​യി​രു​ന്നു. പൂർവാ​ഫ്രി​ക്കൻ തീരത്തുള്ള രാജ്യ​ഹാ​ളിൽ നടക്കുന്ന യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ പങ്കെടു​ക്കാ​നാ​യി പടകു കയറു​മ്പോൾ നേരം പരപരാ വെളു​ക്കു​ന്നതേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ.

കിട്ടിയ സമയം പാഴാ​ക്കാ​തെ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ പടകിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​വർക്കു സാക്ഷ്യം നൽകി. അങ്ങനെ, ജെട്ടി​യിൽ എത്തുന്ന​തി​നു​മുമ്പ്‌ ഞങ്ങൾക്കു പലരു​മാ​യി ബൈബിൾ ചർച്ച ആസ്വദി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു, നിരവധി മാസി​ക​ക​ളും ഞങ്ങൾ സമർപ്പി​ച്ചു. വിജന​മായ വീഥി​ക​ളിൽ ചൂട്‌ അസഹ്യ​മാ​യി തോന്നി, കൂടാതെ പൊടി​യും. ആൾപ്പാർപ്പി​ല്ലാത്ത, കുറ്റി​ച്ചെ​ടി​കൾ നിറഞ്ഞ പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ നടക്കവെ, വന്യമൃ​ഗങ്ങൾ വരുന്നു​ണ്ടോ എന്നു നോക്കി​ക്കൊ​ള്ളാൻ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ഞങ്ങളോ​ടു പറഞ്ഞു. അവിടെ ഇടയ്‌ക്കൊ​ക്കെ ആനകൾ കാടി​റ​ങ്ങാ​റു​ണ്ട​ത്രേ. യോഗ​സ്ഥ​ല​ത്തേക്കു സാവധാ​നം നടന്നു നീങ്ങവെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം സന്തോ​ഷ​ഭ​രി​ത​രാ​യി കാണ​പ്പെട്ടു.

താമസി​യാ​തെ ഞങ്ങൾ ഒരു കൊച്ചു ഗ്രാമ​ത്തിൽ എത്തി. യോഗ​ങ്ങൾക്കാ​യി ദൂരസ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളിൽ നിന്നു നടന്നെ​ത്തിയ വേറെ ചില​രെ​യും ഞങ്ങൾ അവി​ടെ​വെച്ചു കണ്ടുമു​ട്ടി. സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കു ദീർഘ​ദൂ​രം യാത്ര ചെയ്യേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്ന​തി​നാൽ അവിടെ നാലു സഭാ​യോ​ഗങ്ങൾ ഒരു ദിവസ​മാ​ണു നടത്തു​ന്നത്‌.

ചെത്തി​മി​നു​ക്കാത്ത കല്ലുകൾകൊ​ണ്ടു പണിത ഒരു കൊച്ചു സ്‌കൂ​ളിൽ, ജനൽപ്പാ​ളി​ക​ളോ കതകു​ക​ളോ പിടി​പ്പി​ക്കാത്ത ഒരു ക്ലാസ്സ്‌ മുറി​യി​ലാ​ണു യോഗങ്ങൾ നടത്തി​യി​രു​ന്നത്‌. കൂടിവന്ന 15 പേരും ക്ലാസ്സ്‌ മുറി​ക്ക​കത്ത്‌, വീതി കുറഞ്ഞ ബഞ്ചുക​ളിൽ ഇരുന്ന്‌ ബൈബി​ള​ധി​ഷ്‌ഠിത പരിപാ​ടി​കൾ ആസ്വദി​ച്ചു. അവ തികച്ചും പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ജ​ന​ക​വും പ്രബോ​ധ​നാ​ത്മ​ക​വും ആയിരു​ന്നു. തകരം മേഞ്ഞ മേൽക്കൂ​ര​യ്‌ക്കു കീഴിലെ കൊടും ചൂട്‌ ആരും അത്ര കാര്യ​മാ​യെ​ടു​ത്തില്ല. ഒരുമി​ച്ചു കൂടി​വ​രാൻ കഴിഞ്ഞ​തിൽ എല്ലാവ​രും അതീവ സന്തുഷ്ട​രാ​യി​രു​ന്നു. നാലു മണിക്കൂർ നേരത്തെ യോഗ​ങ്ങൾക്കു ശേഷം ഞങ്ങൾ യാത്ര​പ​റഞ്ഞ്‌ പിരിഞ്ഞു. ഓരോ​രു​ത്ത​രും അവരവ​രു​ടെ ഭവനങ്ങ​ളി​ലേക്കു മടങ്ങി. ഞങ്ങൾ ലാമൂ​വിൽ തിരി​ച്ചെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും സൂര്യൻ പടിഞ്ഞാ​റൻ ചക്രവാ​ള​ത്തിൽ മറയാൻ തുടങ്ങി​യി​രു​ന്നു.

അന്ന്‌, രാത്രി​യു​ടെ കുളിർമ​യിൽ ഞങ്ങൾ ലാമൂ​വി​ലുള്ള സാക്ഷി കുടും​ബ​ങ്ങ​ളോ​ടൊ​പ്പം ലളിത​മെ​ങ്കി​ലും സ്വാദി​ഷ്ട​മായ ഭക്ഷണം ആസ്വദി​ച്ചു. തുടർന്നുള്ള ദിവസ​ങ്ങ​ളിൽ ഞങ്ങൾ അവരോ​ടൊ​പ്പം പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യിൽ ഏർപ്പെട്ടു. ബൈബിൾ സത്യത്തി​നാ​യി വിശപ്പു​ള്ള​വരെ അന്വേ​ഷി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ വളഞ്ഞു​പു​ളഞ്ഞ, ഇടുങ്ങിയ പാതക​ളി​ലൂ​ടെ ഞങ്ങൾ നടന്നു​നീ​ങ്ങി. ആ ചെറിയ സഹോദര കൂട്ടത്തി​ന്റെ തീക്ഷ്‌ണ​ത​യും ധീരത​യും ഞങ്ങൾക്കു വളരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​മേകി.

ഒടുവിൽ, ഞങ്ങൾക്കു മടങ്ങേണ്ട ദിവസ​മെത്തി. സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ജെട്ടി​വരെ ഞങ്ങളോ​ടൊ​പ്പം പോന്നു. വളരെ വിഷമ​ത്തോ​ടെ​യാ​ണു ഞങ്ങൾ അവരോ​ടു യാത്ര പറഞ്ഞത്‌. ഞങ്ങളുടെ സന്ദർശനം അവർക്കു പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​മേകി എന്ന്‌ അവർ പറഞ്ഞു. എന്നാൽ, അവർ ഞങ്ങൾക്ക്‌ എത്രമാ​ത്രം പ്രോ​ത്സാ​ഹനം ആയിരു​ന്നു​വെന്ന കാര്യം അവരു​ണ്ടോ അറിയു​ന്നു! വൻകര​യിൽ എത്തിയ ഉടൻതന്നെ ഞങ്ങൾ വിമാനം കയറി. ഞങ്ങളുടെ കൊച്ചു വിമാനം വിഹാ​യ​സ്സി​ലേക്ക്‌ പറന്നു​യ​രവെ, മനോ​ഹ​ര​മായ ലാമൂ ദ്വീപി​നെ ഞങ്ങൾ വീണ്ടും നോക്കി​ക്കണ്ടു. യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ പങ്കെടു​ക്കാ​നാ​യി ദീർഘ​ദൂ​രം യാത്ര ചെയ്യുന്ന അവിടത്തെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ശക്തമായ വിശ്വാ​സ​ത്തെ​യും സത്യ​ത്തോ​ടുള്ള അവരുടെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തെ​യും തീക്ഷ്‌ണ​ത​യെ​യും കുറി​ച്ചെ​ല്ലാം ഞങ്ങൾ സംസാ​രി​ച്ചു. ദീർഘ​കാ​ലം മുമ്പ്‌ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്ത​പ്പെട്ട സങ്കീർത്തനം 97:1-ലെ പ്രവചനം ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: ‘യഹോവ വാഴുന്നു; ഭൂമി ഘോഷി​ച്ചാ​ന​ന്ദി​ക്കട്ടെ; ബഹുദ്വീ​പു​ക​ളും സന്തോ​ഷി​ക്കട്ടെ.’ അതേ, വിദൂര ദ്വീപായ ലാമൂ​വി​ലും ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തിൻ കീഴുള്ള പറുദീ​സാ ഭൂമിയെ കുറി​ച്ചുള്ള മഹത്തായ പ്രത്യാ​ശ​യിൽ സന്തോ​ഷി​ക്കാൻ ആളുകൾക്ക്‌ അവസരം ലഭിക്കു​ന്നുണ്ട്‌.—സംഭാ​വ​ന​ചെ​യ്‌തത്‌.

[15-ാം പേജിലെ ഭൂപടങ്ങൾ/ചിത്രം]

(പൂർണ​രൂ​പ​ത്തിൽ കാണു​ന്ന​തിന്‌ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രണം നോക്കുക)

ആഫ്രിക്ക

കെനിയ

ലാമൂ

[15-ാം പേജിലെ ചിത്ര​ങ്ങൾക്ക്‌ കടപ്പാട്‌]

© Alice Garrard

[16-ാം പേജിലെ ചിത്ര​ങ്ങൾക്ക്‌ കടപ്പാട്‌]

© Alice Garrard