നമ്മുടെ സൂര്യന്റെ അനന്യ​സാ​ധാ​രണ സവി​ശേ​ഷ​ത​കൾ

നിങ്ങൾ ഈ ലേഖനം വായി​ക്കുന്ന സമയത്ത്‌, ഒന്നുകിൽ സൂര്യൻ ഉദിച്ചു​യർന്നി​ട്ടുണ്ട്‌ അല്ലെങ്കിൽ അതിനാ​യി ഏതാനും മണിക്കൂർ കാത്തി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം. ഇത്‌ പ്രാധാ​ന്യം അർഹി​ക്കുന്ന സംഗതി​യാ​ണോ? ഉവ്വ്‌, സൂര്യന്റെ പ്രഭാ​കി​ര​ണങ്ങൾ ഇല്ലെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ ഉൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള ശതസഹ​സ്ര​കോ​ടി​ക്ക​ണ​ക്കി​നു ജീവജാ​ല​ങ്ങൾക്ക്‌ ഈ ഭൂമി​യിൽ ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കാ​നാ​വില്ല. ഏകകോശ ജീവി​യായ ബാക്ടീ​രിയ മുതൽ കൂറ്റൻ തിമിം​ഗി​ലങ്ങൾ വരെയുള്ള ദശലക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കി​നു വരുന്ന വിവിധ ജീവി​വർഗങ്ങൾ ഈ ഗ്രഹത്തിൽനിന്ന്‌ അപ്രത്യ​ക്ഷ​മാ​കും.

സൂര്യ​നിൽനി​ന്നു ബഹിർഗ​മി​ക്കുന്ന ഊർജ​ത്തി​ന്റെ ഏതാണ്ട്‌ 200 കോടി​യിൽ ഒരു അംശം മാത്രമേ നമ്മുടെ ഗ്രഹത്തിൽ എത്തി​ച്ചേ​രു​ന്നു​ള്ളു എന്നതു ശരിതന്നെ. എങ്കിലും, ഭൂമി​യി​ലെ ജീവജാ​ല​ങ്ങളെ പരി​പോ​ഷി​പ്പി​ക്കാ​നും നിലനി​റു​ത്താ​നും സൗര “മേശ”യിൽനി​ന്നു വീഴുന്ന ആ “നുറു​ങ്ങു​കൾ” ധാരാളം മതി. മാത്രമല്ല, സൗരോർജ​ത്തി​ന്റെ ഈ തുച്ഛമായ അളവ്‌ പാഴാ​ക്കാ​തെ ഫലപ്ര​ദ​മാ​യി ഉപയോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ കഴിഞ്ഞാൽ നമ്മുടെ ആധുനിക സമൂഹ​ത്തി​ന്റെ ഊർജാ​വ​ശ്യ​ങ്ങൾ നിറ​വേ​റ്റാൻ വേണ്ടതി​ലും അധിക​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും അത്‌.

മിക്ക ജ്യോ​തി​ശ്ശാ​സ്‌ത്ര ഗ്രന്ഥങ്ങ​ളും സൂര്യനെ വിശേ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ ഒരു ശരാശരി നക്ഷത്രം അഥവാ “ഒരു സാധാരണ ജ്യോ​തിർവ​സ്‌തു” എന്നാണ്‌. എന്നാൽ സൂര്യൻ എല്ലാ പ്രകാ​ര​ത്തി​ലും “ഒരു സാധാരണ ജ്യോ​തിർവ​സ്‌തു” ആണോ? സൂര്യൻ അനന്യ​സാ​ധാ​രണ സവി​ശേ​ഷ​ത​ക​ളുള്ള ഒരു ഗോള​മാ​ണെന്ന്‌, സിയാ​റ്റ്‌ലി​ലുള്ള വാഷി​ങ്‌ടൺ സർവക​ലാ​ശാ​ല​യി​ലെ ഒരു ജ്യോ​തി​ശ്ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ ഗെല്യെർമോ ഗൊൺസാ​ലിസ്‌ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു. ജീവനു വേണ്ടി​യുള്ള മറ്റു ഗ്രഹങ്ങ​ളി​ലെ തിരച്ചി​ലി​നെ ഇതു ബാധി​ക്ക​ണ​മോ? ഗൊൺസാ​ലിസ്‌ ഉത്തരം നൽകുന്നു: “ബുദ്ധി​ശ​ക്തി​യുള്ള ജീവജാ​ല​ങ്ങളെ നിലനി​റു​ത്താൻ പ്രാപ്‌ത​മായ നക്ഷത്രങ്ങൾ ആളുകൾ വിചാ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ കുറവേ ഉള്ളൂ.” അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ തുടർന്നു: “ജ്യോ​തി​ശ്ശാ​സ്‌ത്രജ്ഞർ തങ്ങളുടെ തിരച്ചിൽ, സൂര്യനെ പോലെ അസാധാ​രണ സവി​ശേ​ഷ​ത​ക​ളുള്ള നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളിൽ പരിമി​ത​പ്പെ​ടു​ത്താ​ത്ത​പക്ഷം അവർ തങ്ങളുടെ സമയത്തി​ന്റെ നല്ലൊരു പങ്കും വെറുതെ പാഴാ​ക്കി​ക്ക​ള​യു​ക​യാണ്‌.”

ജീവൻ നിലനി​റു​ത്താൻ സൂര്യനെ പ്രാപ്‌ത​മാ​ക്കുന്ന ചില സവി​ശേ​ഷ​തകൾ എന്തെല്ലാ​മാണ്‌? ഇവയെ കുറിച്ച്‌ പരിചി​ന്തി​ക്കു​മ​ള​വിൽ, പ്രപഞ്ച​ത്തി​ന്റെ ഭൗതി​ക​ശാ​സ്‌ത്രത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള പല പ്രസ്‌താ​വ​ന​ക​ളും സൈദ്ധാ​ന്തിക സ്വഭാ​വ​മു​ള്ള​താ​ണെന്ന കാര്യം നാം മനസ്സിൽ പിടി​ക്കണം.

അമ്പരപ്പി​ക്കുന്ന സവി​ശേ​ഷ​ത​കൾ

● ഒറ്റയാൻ നക്ഷത്രം: സൂര്യന്റെ സമീപ​ത്തുള്ള 85 ശതമാനം നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളും അന്യോ​ന്യം പരി​ക്ര​മണം ചെയ്യുന്ന രണ്ടോ അതില​ധി​ക​മോ നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ കൂട്ടങ്ങ​ളാ​യാണ്‌ സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്ന​തെന്ന്‌ ജ്യോ​തി​ശ്ശാ​സ്‌ത്രജ്ഞർ കണക്കാ​ക്കു​ന്നു. ഈ നക്ഷത്രങ്ങൾ ഗുരു​ത്വാ​കർഷണ ശക്തിയാൽ പരസ്‌പരം ബന്ധിക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.

 എന്നാൽ, സൂര്യൻ തനിച്ചാ​ണു നിൽക്കു​ന്നത്‌. “ഒരു ഒറ്റയാൻ നക്ഷത്രം എന്ന നിലയി​ലുള്ള സൂര്യന്റെ അവസ്ഥ അസാധാ​ര​ണ​മാ​യി തോന്നു​ന്നു,” എന്ന്‌ ജ്യോ​തി​ശ്ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ കെന്നത്ത്‌ ജെ. എച്ച്‌. ഫിലി​പ്‌സ്‌ സൂര്യ​നി​ലേ​ക്കുള്ള വഴികാ​ട്ടി (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന തന്റെ പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ എഴുതു​ന്നു. സൂര്യൻ ഇങ്ങനെ തനിച്ചു നിൽക്കു​ന്ന​തി​നാൽ ഭൂമി​യു​ടെ പരി​ക്ര​മ​ണ​പഥം കൂടുതൽ സ്ഥിരത​യു​ള്ള​താ​ണെ​ന്നും അത്‌, ഈ ഗോള​ത്തി​ലെ ജീവജാ​ല​ങ്ങ​ളു​ടെ നിലനിൽപ്പിന്‌ അനു​യോ​ജ്യ​മായ സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾ സൃഷ്ടി​ക്കു​ന്നു എന്നും ഗൊൺസാ​ലിസ്‌ പറയുന്നു.

● ഉയർന്ന ദ്രവ്യ​മാ​ന​മുള്ള ഒരു നക്ഷത്രം: ഗൊൺസാ​ലി​സി​ന്റെ വാക്കുകൾ ഉദ്ധരി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, ന്യൂ സയന്റിസ്റ്റ്‌ മാസിക സൂര്യന്റെ മറ്റൊരു സവി​ശേഷത ചൂണ്ടി​ക്കാ​ണി​ക്കു​ന്നു. “അത്‌ അതിന്റെ സമീപ​ത്തുള്ള ഏറ്റവു​മ​ധി​കം ദ്രവ്യ​മാ​ന​മുള്ള 10 ശതമാനം നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നാണ്‌.” ഫിലി​പ്‌സ്‌ പറയുന്നു: “സൗരയൂ​ഥ​ത്തി​ന്റെ ദ്രവ്യ​മാ​ന​ത്തി​ന്റെ 99.87 ശതമാ​ന​വും സൂര്യ​നി​ലാണ്‌. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി സൂര്യൻ സൗരയൂ​ഥ​ത്തി​ലെ എല്ലാ ഗോള​ങ്ങ​ളു​ടെ​മേ​ലും ഗുരു​ത്വാ​കർഷ​ണ​പ​ര​മാ​യി നിയ​ന്ത്രണം ചെലു​ത്തു​ന്നു.”

സൂര്യ​നിൽനിന്ന്‌ താരത​മ്യേന അകലെ​യാ​യി​രി​ക്കാ​നും—15 കോടി കിലോ​മീ​റ്റർ—അതേസ​മയം സൂര്യന്റെ ആകർഷണ വലയത്തിൽത്തന്നെ ആയിരി​ക്കാ​നും ഭൂമിക്കു സാധി​ക്കു​ന്നത്‌ സൂര്യന്റെ ഈ സവി​ശേഷത മൂലമാണ്‌. സൂര്യന്റെ ചൂടേറ്റ്‌ പൊള്ളി​ച്ചാ​കു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ ഭൂമി​യി​ലെ ജീവജാ​ല​ങ്ങളെ സംരക്ഷി​ക്കു​ന്നത്‌ ഈ അകലമാണ്‌.

● ഘന മൂലകങ്ങൾ: സൂര്യ​നിൽ, അതിന്റെ അതേ പ്രായ​ത്തി​ലും ഇനത്തി​ലും പെട്ട മറ്റു നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളിൽ ഉള്ളതി​നെ​ക്കാൾ 50 ശതമാനം കൂടുതൽ ഘന മൂലകങ്ങൾ—കാർബൺ, നൈ​ട്രജൻ, ഓക്‌സി​ജൻ, മഗ്നീഷ്യം, സിലിക്കൺ, ഇരുമ്പ്‌—ഉണ്ടെന്ന്‌ ഗൊൺസാ​ലിസ്‌ പറയുന്നു. ഇക്കാര്യ​ത്തിൽ നമ്മുടെ സൂര്യൻ അതിന്റെ തരപ്പടി​ക്കാ​രെ​ക്കാൾ മികച്ചു​നിൽക്കു​ന്നു. “ഘന മൂലക​ങ്ങ​ളു​ടെ അളവ്‌ സൂര്യ​നിൽ വളരെ കുറവാണ്‌. എന്നാൽ ചില നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളിൽ . . . അവയുടെ അളവ്‌ അതി​ലേറെ കുറവാണ്‌” എന്ന്‌ ഫിലി​പ്‌സ്‌ പറയുന്നു. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, സൂര്യനെ പോലെ, കൂടുതൽ ഘന മൂലകങ്ങൾ അടങ്ങി​യി​രി​ക്കുന്ന നക്ഷത്ര​ങ്ങളെ, സമഷ്ടി 1 നക്ഷത്രങ്ങൾ എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ഒരു പ്രത്യേക വിഭാ​ഗ​ത്തി​ലാണ്‌ പെടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌.

ഇതിന്‌ ഭൗമജീ​വന്റെ നിലനിൽപ്പു​മാ​യി എന്തു ബന്ധമാ​ണു​ള്ളത്‌? ഘന മൂലകങ്ങൾ ജീവന്റെ നിലനിൽപ്പിന്‌ അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാണ്‌. എന്നാൽ അവ വളരെ വിരള​മാ​യേ കാണ​പ്പെ​ടു​ന്നു​ള്ളൂ. അവയുടെ അളവ്‌ പ്രപഞ്ച​ത്തിൽ 1 ശതമാ​ന​ത്തി​ലും താഴെ​യാണ്‌. എങ്കിലും, നമ്മുടെ ഭൂമി ഏതാണ്ട്‌ പൂർണ​മാ​യി​ത്തന്നെ ഘന മൂലക​ങ്ങ​ളാൽ നിർമി​ത​മാണ്‌. എന്താണ്‌ ഇതിനു കാരണം? ഭൂമി, ഇത്രയ്‌ക്കും അസാധാ​ര​ണ​മായ ഒരു നക്ഷത്രത്തെ, സൂര്യനെ, ചുറ്റു​ന്ന​താണ്‌ ഇതിനു കാരണ​മെന്ന്‌ ജ്യോ​തി​ശ്ശാ​സ്‌ത്രജ്ഞർ പറയുന്നു.

 ● ഭ്രമണപഥത്തിന്റെ ആകൃതി​യി​ലുള്ള പ്രത്യേ​കത: സൂര്യൻ സമഷ്ടി 1 നക്ഷത്രം ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ മറ്റൊരു പ്രയോ​ജനം കൂടി​യുണ്ട്‌. “സമഷ്ടി 1 നക്ഷത്രങ്ങൾ പൊതു​വെ, ഗാലക്‌സി​യു​ടെ കേന്ദ്ര​ത്തി​നു ചുറ്റു​മാ​യി ഏതാണ്ട്‌ വൃത്താ​കാ​ര​മായ ഭ്രമണ​പ​ഥ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ സഞ്ചരി​ക്കു​ന്നു” എന്ന്‌ സൂര്യ​നി​ലേ​ക്കുള്ള വഴികാ​ട്ടി എന്ന പുസ്‌തകം പറയുന്നു. സൂര്യന്റെ ഭ്രമണ​പഥം അതിന്റെ അതേ പ്രായ​ത്തി​ലും ഇനത്തി​ലും പെട്ട മറ്റു നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ഭ്രമണ​പ​ഥ​ങ്ങ​ളു​ടെ അത്രയും ദീർഘ​വൃ​ത്താ​കാ​രമല്ല. ഭൗമജീ​വന്റെ നിലനിൽപ്പി​നെ അത്‌ എങ്ങനെ​യാ​ണു ബാധി​ക്കുക? സൂര്യന്റെ ഭ്രമണ​പ​ഥ​ത്തി​ന്റെ വൃത്താ​കൃ​തി, സൂപ്പർനോ​വകൾ (പൊട്ടി​ത്തെ​റി​ക്കുന്ന നക്ഷത്രങ്ങൾ) കൂടെ​ക്കൂ​ടെ സന്ദർശി​ക്കു​ന്നി​ട​മായ ഗാലക്‌സി​യു​ടെ ഉൾഭാ​ഗ​ത്തേക്ക്‌ സൂര്യൻ വീണു പോകാ​തി​രി​ക്കാൻ സഹായി​ക്കു​ന്നു.

● പ്രകാശപ്പൊലിമയിലെ വ്യതി​യാ​നം: നമ്മുടെ സൗരയൂ​ഥ​ത്തി​ലെ നക്ഷത്ര​ത്തി​ന്റെ മറ്റൊരു രസകര​മായ സവി​ശേഷത ഇപ്പോൾ പരിചി​ന്തി​ക്കാം. സമാന​മായ നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളു​മാ​യി താരത​മ്യം ചെയ്യു​മ്പോൾ, സൂര്യന്റെ ശോഭ​യിൽ വളരെ കുറച്ച്‌ വ്യതി​യാ​നമേ സംഭവി​ക്കു​ന്നു​ള്ളൂ. മറ്റു വാക്കു​ക​ളിൽ പറഞ്ഞാൽ അതിന്റെ ശോഭ കൂടുതൽ സ്ഥിരസ്വ​ഭാ​വ​മു​ള്ള​താണ്‌.

ഈ സവി​ശേഷത ഭൗമജീ​വന്റെ നിലനിൽപ്പിന്‌ അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാണ്‌. ശാസ്‌ത്ര ചരി​ത്ര​കാ​ര​നായ കാൾ ഹൂഫ്‌ബൗ​വെർ പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു: “ഈ ഗ്രഹത്തി​ലെ നമ്മുടെ സാന്നി​ധ്യം തന്നെ, സൂര്യന്റെ ശോഭ കൂടുതൽ സ്ഥിരത​യുള്ള പാരി​സ്ഥി​തിക ഘടകങ്ങ​ളിൽ ഒന്നാ​ണെ​ന്നു​ള്ള​തി​ന്റെ തെളി​വാണ്‌.”

● ഭ്രമണപഥത്തിന്റെ ചെരിവ്‌: സൂര്യന്റെ ഭ്രമണ​പഥം ക്ഷീരപ​ഥ​ത്തി​ന്റെ ഗാലക്‌സീയ തലത്തി​നോട്‌ അൽപ്പം മാത്രം ചെരി​ഞ്ഞാ​ണി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. അതായത്‌, സൂര്യന്റെ ഭ്രമണ​ത​ല​ത്തി​നും നമ്മുടെ ഗാലക്‌സി​യു​ടെ തലത്തി​നും ഇടയി​ലുള്ള കോൺ വളരെ ചെറു​താണ്‌ എന്നർഥം. ഇത്‌ ഭൂമി​യി​ലെ ജീവജാ​ല​ങ്ങൾക്ക്‌ ഏതു വിധത്തി​ലാണ്‌ പ്രയോ​ജനം ചെയ്യു​ന്നത്‌?

നമ്മുടെ സൗരയൂ​ഥ​ത്തി​ന്റെ അതിരു​കൾക്ക്‌ അപ്പുറത്ത്‌, ധൂമ​കേ​തു​ക്ക​ളു​ടെ ഗോളാ​കൃ​തി​യി​ലുള്ള ഒരു വൻ ശേഖരം നമ്മെ ആവരണം ചെയ്യുന്നു. ഇതിന്‌ ഊർട്ട്‌ മേഘം എന്നാണു പറയു​ന്നത്‌. a സൂര്യന്റെ ഭ്രമണ​പഥം ഗാലക്‌സീയ തലത്തി​നോട്‌ കൂടുതൽ ചെരി​ഞ്ഞാ​ണി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്നു സങ്കൽപ്പി​ക്കുക. അപ്പോൾ, സൂര്യൻ നമ്മുടെ ഗാലക്‌സി​യു​ടെ തലം പൊടു​ന്നനെ മറിക​ട​ക്കു​ക​യും ഊർട്ട്‌ മേഘത്തിന്‌ ഇളക്കം തട്ടാൻ ഇടയാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും. ഫലമോ? ധൂമ​കേ​തു​ക്ക​ളു​ടെ വിപത്‌ക​ര​മായ ഒരു പേമാ​രി​യാൽ ഭൂമി ആക്രമി​ക്ക​പ്പെ​ടും എന്ന്‌ ജ്യോ​തി​ശ്ശാ​സ്‌ത്രജ്ഞർ പറയുന്നു.

സൂര്യ​ഗ്ര​ഹ​ണങ്ങൾ എന്തു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു?

നമ്മുടെ സൗരയൂ​ഥ​ത്തിൽ കുറഞ്ഞ​പക്ഷം 60 ചന്ദ്രന്മാ​രെ​ങ്കി​ലും ഉണ്ട്‌. ഇവ സൗരയൂ​ഥ​ത്തി​ലെ ഒമ്പതു ഗ്രഹങ്ങ​ളിൽ ഏഴെണ്ണത്തെ ചുറ്റുന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, പൂർണ​സൂ​ര്യ​ഗ്ര​ഹണം അനുഭ​വ​പ്പെ​ടുന്ന സൗരയൂ​ഥ​ത്തി​ലെ ഏക ഗ്രഹം ഭൂമി ആയിരി​ക്കു​ന്ന​താ​യി കാണ​പ്പെ​ടു​ന്നു. എന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണത്‌?

 ചന്ദ്രൻ സൂര്യ​നും ഭൂമി​ക്കും ഇടയ്‌ക്ക്‌ വരു​മ്പോ​ഴാണ്‌ സൂര്യ​ഗ്ര​ഹണം സംഭവി​ക്കു​ന്നത്‌. പൂർണ​സൂ​ര്യ​ഗ്ര​ഹണം സംഭവി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ, സൂര്യ​ന്റെ​യും ചന്ദ്ര​ന്റെ​യും പ്രത്യക്ഷ വലിപ്പം—ഭൂമി​യിൽനി​ന്നു നോക്കു​മ്പോൾ കാണുന്ന വലിപ്പം—ഏറെക്കു​റെ ഒരു​പോ​ലെ ആയിരി​ക്കണം. അങ്ങനെ​യാ​ണെ​ങ്കിൽ മാത്രമേ സൂര്യ​ബിം​ബം ചന്ദ്രനാൽ ഏതാണ്ട്‌ പൂർണ​മാ​യി മറയ്‌ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യു​ള്ളൂ. ഇതുത​ന്നെ​യാണ്‌ സംഭവി​ക്കു​ന്ന​തും! സൂര്യന്‌ ചന്ദ്രന്റെ 400 ഇരട്ടി വ്യാസ​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അത്‌ ചന്ദ്രനെ അപേക്ഷിച്ച്‌ ഭൂമി​യിൽനിന്ന്‌ ഏകദേശം 400 ഇരട്ടി അകലത്തി​ലാണ്‌ സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്നത്‌.

എന്നാൽ, സൂര്യ​നിൽനി​ന്നുള്ള ഭൂമി​യു​ടെ അകലം—അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ സൂര്യന്റെ പ്രത്യക്ഷ വലിപ്പ​വും—പൂർണ​സൂ​ര്യ​ഗ്ര​ഹണം സാധ്യ​മാ​ക്കുന്ന ഒരു ഘടകം മാത്രമല്ല. അത്‌ ഭൗമജീ​വന്റെ നിലനിൽപ്പിന്‌ അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മായ ഒരു സംഗതി കൂടി​യാണ്‌. “നാം സൂര്യ​നോട്‌ കുറച്ചു​കൂ​ടെ അടുത്തോ അതിൽനിന്ന്‌ കുറച്ചു​കൂ​ടെ അകലത്തി​ലോ ആയിരു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഭൂമി ചുട്ടു​പ​ഴു​ത്ത​തോ തണുത്തു​റ​ഞ്ഞ​തോ ആയ നിവാ​സ​യോ​ഗ്യ​മ​ല്ലാത്ത ഒരു ഗ്രഹമാ​യി​ത്തീ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു,” ഗൊൺസാ​ലിസ്‌ പറയുന്നു.

ഇനിയും ഭൂമി​യു​ടെ, അസാധാ​രണ വലിപ്പ​മുള്ള ചന്ദ്രനും ഈ ഗ്രഹത്തി​ലെ ജീവജാ​ല​ങ്ങ​ളു​ടെ നിലനിൽപ്പി​നു സഹായി​ക്കു​ന്നു. കാരണം ചന്ദ്രന്റെ ഗുരു​ത്വാ​കർഷണം, ഭൂമി​യു​ടെ അച്ചുതണ്ട്‌ വല്ലാതെ ദോലനം ചെയ്യാ​തി​രി​ക്കാൻ സഹായി​ക്കു​ന്നു. അച്ചുത​ണ്ടി​ന്റെ ചെരി​വിൽ ഇങ്ങനെ മാറ്റം വരുന്ന പക്ഷം കാലാ​വ​സ്ഥ​യിൽ അനിയ​ന്ത്രി​ത​വും വിപത്‌ക​ര​വു​മായ മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാകും. അതു​കൊണ്ട്‌, സൂര്യ​നും ഭൂമി​ക്കും ഇടയി​ലുള്ള ശരിയായ അകലം, ശരിയായ വലിപ്പ​ത്തി​ലുള്ള ചന്ദ്രൻ, കൂടാതെ നാം പരിചി​ന്തി​ച്ചു കഴിഞ്ഞ സൂര്യന്റെ സവി​ശേ​ഷ​തകൾ ഇവയെ​ല്ലാം കൃത്യ​മാ​യി കൂടി​ച്ചേർന്നാ​ലേ ഭൂമി​യിൽ ജീവജാ​ല​ങ്ങൾക്കു നിലനിൽക്കാ​നാ​വൂ. ഇതൊക്കെ യാദൃ​ച്ഛി​ക​മാ​യി സംഭവി​ച്ചി​രി​ക്കാ​നുള്ള സാധ്യ​ത​യു​ണ്ടോ?

ഒരു യാദൃ​ച്ഛിക സംഭവ​മോ?

നിങ്ങളു​ടെ കാറിന്റെ എഞ്ചിൻ ട്യൂൺ ചെയ്യു​ന്ന​തി​നാ​യി നിങ്ങൾ പരിശീ​ലനം ലഭിച്ച, വിദഗ്‌ധ​നായ ഒരു മെക്കാ​നി​ക്കി​ന്റെ അടുത്ത്‌ പോകു​ന്നു എന്നിരി​ക്കട്ടെ. അദ്ദേഹം ഉത്സാഹ​ത്തോ​ടെ തന്റെ ജോലി ചെയ്‌തു തീർക്കു​ന്നു. എല്ലാം നല്ല കണ്ടീഷ​നിൽ ആയിരി​ക്കു​ന്ന​താ​യി നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തു​ന്നു. നിങ്ങളു​ടെ കാറിന്റെ എഞ്ചിൻ കൃത്യ​മാ​യി ട്യൂൺ ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ടത്‌ വെറു​മൊ​രു യാദൃ​ച്ഛിക സംഭവ​ത്താ​ലാണ്‌ എന്ന്‌ നിങ്ങൾ പിന്നീട്‌ അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടു പറഞ്ഞാൽ അദ്ദേഹം എങ്ങനെ പ്രതി​ക​രി​ക്കു​മെ​ന്നാണ്‌ നിങ്ങൾ കരുതു​ന്നത്‌?

നമ്മുടെ സൂര്യന്റെ അനന്യ​സാ​ധാ​രണ സവി​ശേ​ഷ​ത​കളെ കുറി​ച്ചും അതേ ചോദ്യം​തന്നെ ചോദി​ക്കാ​നാ​കും. സൂര്യന്റെ ഘടനയും ഭ്രമണ​പ​ഥ​വും ഭൂമി​യിൽനി​ന്നുള്ള അകലവും മറ്റു സവി​ശേ​ഷ​ത​ക​ളും എല്ലാം ഭാഗ്യ​വ​ശാൽ ഒത്തുവ​ന്ന​താ​ണെന്ന്‌ ചില ശാസ്‌ത്രജ്ഞർ ഉറപ്പിച്ചു പറയുന്നു. എന്നാൽ അത്‌ യുക്തി​സ​ഹ​മായ ഒരു നിഗമ​ന​മാ​ണെന്നു നിങ്ങൾക്കു തോന്നു​ന്നു​ണ്ടോ?

വിദഗ്‌ധ​മാ​യി ട്യൂൺ ചെയ്‌ത ഒരു മോ​ട്ടോർ വാഹനം അതിനു പിന്നിൽ പ്രവർത്തിച്ച മെക്കാ​നി​ക്കി​ന്റെ പരിശീ​ല​ന​ത്തെ​യും വൈദ​ഗ്‌ധ്യ​ത്തെ​യും കുറിച്ച്‌ ചില കാര്യങ്ങൾ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, ജ്യോ​തിർഗോ​ള​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നായ നമ്മുടെ സൂര്യ​നും ചില കാര്യങ്ങൾ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നുണ്ട്‌. ഭൂമി​യിൽ ജീവന്റെ നിലനിൽപ്പു സാധ്യ​മാ​ക്കുന്ന സൂര്യന്റെ അനന്യ​സാ​ധാ​രണ സവി​ശേ​ഷ​തകൾ അത്‌ ബുദ്ധി​യും ശക്തിയും ഉള്ള ഒരു രൂപസം​വി​ധാ​യ​കന്റെ, സ്രഷ്ടാ​വി​ന്റെ, കരവേ​ല​യാ​ണെന്ന്‌ വ്യക്തമാ​യി വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലൊസ്‌ അതിനെ കുറിച്ച്‌ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “അവന്റെ നിത്യ​ശ​ക്തി​യും ദിവ്യ​ത്വ​വു​മാ​യി അവന്റെ അദൃശ്യ​ല​ക്ഷ​ണങ്ങൾ ലോക​സൃ​ഷ്ടി​മു​തൽ അവന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളാൽ ബുദ്ധി​ക്കു​തെ​ളി​വാ​യി വെളി​പ്പെ​ട്ടു​വ​രു​ന്നു.”—റോമർ 1:20. (g01 3/22)

[അടിക്കു​റിപ്പ്‌]

[21-ാം പേജിലെ ആകർഷ​ക​വാ​ക്യം]

സൂര്യനിൽനിന്നു ബഹിർഗ​മി​ക്കുന്ന ഊർജ​ത്തി​ന്റെ ഏതാണ്ട്‌ 200 കോടി​യിൽ ഒരു അംശം മാത്രമേ നമ്മുടെ ഗ്രഹത്തിൽ എത്തി​ച്ചേ​രു​ന്നു​ള്ളൂ

[20-ാം പേജിലെ ചിത്രങ്ങൾ]

ഇതുപോലുള്ള സൗര ജ്വാലകൾ ഭൗമ ജീവനെ അപകട​ത്തി​ലാ​ക്കി​യി​ട്ടില്ല

[കടപ്പാട്‌]

2, 19, 20 പേജുകൾ: NASA photo

[21-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഒരു യാദൃ​ച്ഛിക സംഭവ​മോ? സൂര്യ​ന്റെ​യും ചന്ദ്ര​ന്റെ​യും വലിപ്പ​ത്തി​ലുള്ള പ്രത്യക്ഷ സമാനത ഗംഭീ​ര​മായ സൂര്യ​ഗ്ര​ഹ​ണ​ങ്ങൾക്ക്‌ ഇടയാ​ക്കു​ന്നു

[22-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

സൂര്യന്റെ ഭ്രമണ​പഥം ഗാലക്‌സീയ തലത്തി​നോട്‌ കൂടുതൽ ചെരി​ഞ്ഞാ​ണി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ ധൂമ​കേ​തു​ക്ക​ളു​ടെ വിപത്‌ക​ര​മായ പേമാ​രി​യാൽ ഭൂമി ആക്രമി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മാ​യി​രു​ന്നു