അതിദാ​രു​ണ​മായ ഒരു ദുരന്ത​വു​മാ​യി പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്നു

ജയിംസ്‌ ജാറാ​നോ പറഞ്ഞ​പ്ര​കാ​രം

ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ സന്തോ​ഷ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നാണ്‌ മുത്തശ്ശീ​മു​ത്ത​ശ്ശ​ന്മാർ ആയിരി​ക്കുക എന്നത്‌. ഞാനും ഭാര്യ വിക്കി​യും ഞങ്ങളുടെ ആദ്യത്തെ പേരക്കു​ട്ടി​യു​ടെ ജനനത്തി​നാ​യി ആകാം​ക്ഷാ​പൂർവം കാത്തി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഞങ്ങളുടെ മകൾ തെരേ​സ​യും ഭർത്താവ്‌ ജോന​ഥ​നും 2000 ഒക്‌ടോ​ബർ ആദ്യ​ത്തോ​ടെ തങ്ങളുടെ കുഞ്ഞിന്റെ വരവു പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചു. അതിദാ​രു​ണ​മായ ഒരു ദുരന്ത​മാണ്‌ ഞങ്ങളെ കാത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​തെന്ന്‌ അപ്പോൾ ഞങ്ങൾ അറിഞ്ഞ​തേ​യില്ല.

ചില ബന്ധുക്കളെ കാണാ​നും നോർത്ത്‌ കരോ​ലി​ന​യു​ടെ തീര​പ്ര​ദേ​ശത്ത്‌ ഒരു ആഴ്‌ച ചെലവ​ഴി​ക്കാ​നു​മാ​യി സെപ്‌റ്റം​ബർ 23 ശനിയാഴ്‌ച ഞാനും ഭാര്യ​യും മകനും മരുമ​ക​ളും കൂടെ യാത്ര​തി​രി​ച്ചു. തെരേ​സ​യും ജോന​ഥ​നും ഞങ്ങളോ​ടൊ​പ്പം വരുന്നില്ല എന്നു തീരു​മാ​നി​ച്ചു. കാരണം, തെരേ​സ​യ്‌ക്ക്‌ അത്‌ ഒമ്പതാം മാസം ആയിരു​ന്നു. കൂടാതെ ഒഹാ​യോ​യി​ലെ ഞങ്ങളുടെ ഭവനത്തിൽനിന്ന്‌ ഏകദേശം 11 മണിക്കൂർ നീണ്ട യാത്ര​യും ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു.

ആ യാത്ര മാറ്റി​വെ​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രി​ക്കും നല്ലതെന്ന്‌ ഞങ്ങൾക്കു തോന്നി. എന്നാൽ പോയി​ട്ടു​വ​രാൻ തെരേസ ഞങ്ങളെ നിർബ​ന്ധി​ച്ചു. തനിക്ക്‌ ഒരു കുഴപ്പ​വും ഉണ്ടാവി​ല്ലെന്ന്‌ അവൾ ഞങ്ങൾക്ക്‌ ഉറപ്പു നൽകി. മാത്രമല്ല അവളുടെ പ്രസവ​ത്തിന്‌ പിന്നെ​യും രണ്ടാഴ്‌ച കൂടി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അതിനു മുമ്പ്‌ പ്രസവം നടക്കാൻ സാധ്യ​ത​യില്ല എന്ന്‌ അവളുടെ ഡോക്‌ടർ പറഞ്ഞി​രു​ന്നു.

രണ്ടായി​രം സെപ്‌റ്റം​ബർ 27 ബുധനാഴ്‌ച. കഴിഞ്ഞ ഏതാനും വർഷമാ​യി ഈ പ്രദേ​ശത്ത്‌ സമയം ചെലവ​ഴി​ക്കാൻ ഞങ്ങളുടെ കുടും​ബം പതിവാ​യി എത്തിയി​രു​ന്ന​തി​ന്റെ കാരണം എന്നെ അനുസ്‌മ​രി​പ്പി​ക്കും വിധം സുന്ദര​മായ ഒരു ദിവസം ആയിരു​ന്നു അത്‌. ആ ദിവസം അവസാ​നി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ ഞങ്ങളുടെ ജീവിതം കീഴ്‌മേൽ മറിയു​മെന്ന്‌ ഞങ്ങൾ സ്വപ്‌ന​ത്തിൽ പോലും വിചാ​രി​ച്ചില്ല.

“തെരേ​സയെ കാണ്മാ​നില്ല!”

അന്നു സന്ധ്യക്ക്‌ ഒഹാ​യോ​യിൽനിന്ന്‌ എന്റെ അനുജന്റെ ഫോൺ വന്നു. വളരെ വിഷമിച്ച്‌ അവൻ ഇത്രയും പറഞ്ഞൊ​പ്പി​ച്ചു: “തെരേ​സയെ കാണ്മാ​നില്ല!” അവളുടെ തിരോ​ധാ​നത്തെ ചുറ്റി​പ്പ​റ്റി​യുള്ള സംഭവങ്ങൾ ദുരൂഹത നിറഞ്ഞ​താ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ പോലീ​സിൽ വിവര​മ​റി​യി​ച്ചി​രു​ന്നു. അന്ന്‌ വൈകു​ന്നേരം ജോനഥൻ വീട്ടി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ മുൻ വാതിൽ പൂട്ടി​യി​ട്ടി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. തെരേ​സ​യു​ടെ പ്രഭാ​ത​ഭ​ക്ഷണം അപ്പോ​ഴും മേശപ്പു​റത്ത്‌ ഇരിക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അവളുടെ പേഴ്‌സും വീട്ടിൽത്തന്നെ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. വിചി​ത്ര​മായ മറ്റൊരു സംഗതി, അവളുടെ ഷൂസ്‌—ഒമ്പതാം മാസത്തിൽ അവൾക്കു പാകമാ​യി​രുന്ന ഏക ജോഡി—അപ്പോ​ഴും കതകി​ന​ടു​ത്തു തന്നെ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു എന്നതാണ്‌.

രാവിലെ 9:30-നോട​ടുത്ത്‌ ജോനഥൻ വീട്ടി​ലേക്കു വിളി​ച്ചി​രു​ന്നു. വിൽക്കാ​നുള്ള തങ്ങളുടെ കാർ വന്ന്‌ കാണാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു പറഞ്ഞ്‌ ഒരു സ്‌ത്രീ ഫോൺ ചെയ്‌തി​രുന്ന കാര്യം തെരേസ അപ്പോൾ പറഞ്ഞി​രു​ന്നു. അതു കഴിഞ്ഞ്‌ തെരേസ ചില ജോലി​കൾ ചെയ്‌തു​തീർക്കാൻ പുറത്തു പോകാ​നി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഉച്ചഭക്ഷണ സമയത്ത്‌ ജോനഥൻ വീട്ടി​ലേക്കു വിളി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും ആരും ഫോൺ എടുത്തില്ല. അതിനു​ശേഷം ഉച്ചകഴിഞ്ഞ്‌ ഇടയ്‌ക്കി​ട​യ്‌ക്ക്‌ ശ്രമി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും യാതൊ​രു മറുപ​ടി​യും ഇല്ലായി​രു​ന്നു. വൈകു​ന്നേരം 4:15-ഓടെ ജോനഥൻ വീട്ടിൽ തിരി​ച്ചെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ കാർ അവിടെ ഇല്ലായി​രു​ന്നു. ഒരുപക്ഷേ തെരേ​സ​യ്‌ക്ക്‌ പെട്ടെന്ന്‌ പ്രസവ​വേദന തുടങ്ങി​യിട്ട്‌ ആശുപ​ത്രി​യിൽ പോയ​താ​യി​രി​ക്കു​മെന്നു വിചാ​രിച്ച്‌ ജോനഥൻ അങ്ങോട്ടു വിളിച്ചു ചോദി​ച്ചു. എന്നാൽ അവൾ അവിടെ എത്തിയി​ട്ടി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ചില ബന്ധുക്കളെ വിളിച്ച്‌ അന്വേ​ഷി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും  അവരാ​രും അവളെ കണ്ടിരു​ന്നില്ല. ആകെ പരി​ഭ്രാ​ന്ത​നായ ജോനഥൻ പോലീ​സിൽ വിവര​മ​റി​യി​ച്ചു. ഏകദേശം 6:00 മണി​യോ​ടെ അവരുടെ വീട്ടിൽനി​ന്നും വളരെ അകലെ​യ​ല്ലാ​തെ പോലീസ്‌ കാർ കണ്ടെത്തി. എന്നാൽ തെരേ​സയെ കുറിച്ച്‌ അപ്പോ​ഴും യാതൊ​രു വിവര​വും ഇല്ലായി​രു​ന്നു.

നോർത്ത്‌ കരോ​ലി​ന​യിൽ ആയിരുന്ന ഞങ്ങൾ ഈ വാർത്ത കേട്ട്‌ സ്‌തം​ഭി​ച്ചു​പോ​യി. പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ സാധന​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം കെട്ടി​പ്പെ​റു​ക്കി ഞങ്ങൾ വീട്ടി​ലേക്കു തിരിച്ചു. ആ നീണ്ട യാത്ര​യിൽ ഉടനീളം ഉള്ളിൽ വികാ​രങ്ങൾ ഇരമ്പി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. രാത്രി മുഴു​വ​നും യാത്ര ചെയ്‌ത്‌ പിറ്റേന്ന്‌ രാവിലെ ഞങ്ങൾ ഒഹാ​യോ​യിൽ എത്തി.

അന്വേ​ഷ​ണ​ത്തിന്‌ ഒരു വഴിത്തി​രിവ്‌

ഈ സമയത്ത്‌ ജോന​ഥ​നും ചില ബന്ധുക്ക​ളും അടുത്ത സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളും മറ്റുള്ള​വ​രും രാത്രി മുഴു​വ​നും പോലീ​സി​നോ​ടൊ​പ്പം തെരേ​സ​യ്‌ക്കാ​യുള്ള തിരച്ചി​ലിൽ ഏർപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. തിരച്ചിൽ അഞ്ചു ദിവസം നീണ്ടു​നി​ന്നു. തീ തിന്നാണ്‌ ഞങ്ങൾ ആ ദിവസങ്ങൾ തള്ളിനീ​ക്കി​യത്‌. ഒടുവിൽ ഒക്‌ടോ​ബർ 2 തിങ്കളാഴ്‌ച അന്വേ​ഷ​ണ​ത്തിന്‌ ഒരു വഴിത്തി​രി​വു​ണ്ടാ​യി. ബുധനാഴ്‌ച രാവിലെ തെരേ​സ​യു​ടെ വീട്ടി​ലേക്കു വന്ന ഫോൺ എവിടെ നിന്നാ​യി​രു​ന്നെന്ന്‌ അതി​നോ​ടകം പോലീസ്‌ കണ്ടുപി​ടി​ച്ചി​രു​ന്നു. ഏതാനും ബ്ലോക്കു​കൾ അപ്പുറം താമസി​ക്കുന്ന ഒരു സ്‌ത്രീ മൊ​ബൈൽ ഫോൺ ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ വിളി​ച്ച​താ​യി​രു​ന്നു അത്‌.

ആ സ്‌ത്രീ​യെ ചോദ്യം ചെയ്‌ത​പ്പോൾ പോലീ​സിന്‌ സംശയം തോന്നി. അന്നു വൈകു​ന്നേരം പോലീസ്‌ ആ സ്‌ത്രീ​യു​ടെ വീട്ടി​ലേക്കു മടങ്ങി​ച്ചെന്നു. എന്നാൽ അവർ വാതി​ലി​ന​ടുത്ത്‌ എത്തിയ​പ്പോൾ അകത്ത്‌ തോക്കിൽനി​ന്നു നിറ​യൊ​ഴി​ക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. വാതിൽ തള്ളിത്തു​റന്ന്‌ അകത്ത്‌ കടന്ന​പ്പോൾ ആ സ്‌ത്രീ മരിച്ചു കിടക്കു​ന്ന​താ​ണു കണ്ടത്‌. അവർ സ്വയം വെടി​വെ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. രണ്ടാം നിലയിൽ ചെന്ന്‌ നോക്കി​യ​പ്പോൾ അവർ അതിശ​യി​ച്ചു പോയി. ഒരു ഇളംകുഞ്ഞ്‌ അവിടെ നടന്ന ബഹള​മൊ​ന്നും അറിയാ​തെ സുഖമാ​യി കിടന്ന്‌ ഉറങ്ങുന്നു!

എന്നാൽ അപ്പോ​ഴും തെരേസ എവി​ടെ​യാണ്‌ എന്നതിനെ കുറിച്ച്‌ ഒരു തുമ്പും ഇല്ലായി​രു​ന്നു. അവൾ അവിടെ ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​തി​ന്റെ എന്തെങ്കി​ലും തെളി​വി​നാ​യി അടുത്ത ഏതാനും മണിക്കൂർ പോലീസ്‌ ആ വീട്‌ മുഴു​വ​നും അരിച്ചു​പെ​റു​ക്കി. ചൊവ്വാഴ്‌ച വെളു​പ്പിന്‌ അന്വേ​ഷണം സമാപി​ച്ചു. ഗരാജി​ന​കത്ത്‌ അധികം ആഴത്തി​ല​ല്ലാ​തെ തെരേ​സ​യു​ടെ ജഡം കുഴി​ച്ചി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ അവർ കണ്ടെത്തി. പിന്നീട്‌, സംശയാ​സ്‌പദ മരണങ്ങളെ കുറിച്ച്‌ അന്വേ​ഷി​ച്ചു തെളി​വെ​ടു​ക്കുന്ന ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥന്റെ അന്വേ​ഷ​ണ​ത്തിൽ ശക്തമായ അടി​യേറ്റ്‌ ബോധ​ര​ഹി​ത​യായ തെരേ​സ​യു​ടെ പുറത്ത്‌ വെടി​വെ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌ തെളിഞ്ഞു. അവൾ തത്‌ക്ഷണം മരിച്ചി​രു​ന്നു. അതിനു​ശേഷം കുഞ്ഞിനെ അവളുടെ ഗർഭപാ​ത്ര​ത്തിൽനിന്ന്‌ എടുക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. പിന്തി​രി​ഞ്ഞു നോക്കു​മ്പോൾ അവൾ അധികം വേദന അനുഭ​വി​ച്ചില്ല എന്നുള്ളത്‌ ഒരൽപ്പം ആശ്വാസം നൽകുന്നു.

കുഞ്ഞിനെ ആശുപ​ത്രി​യിൽ എത്തിച്ചു. അവൻ പൂർണ ആരോ​ഗ്യ​വാ​നാ​യി​രു​ന്നു—അവന്‌ ഒരു പോറൽ പോലും ഏറ്റിരു​ന്നില്ല! നിയമ​പ​ര​മാ​യി നടത്തേ​ണ്ടി​യി​രുന്ന ഡിഎൻഎ പരി​ശോ​ധ​ന​യിൽ അവൻ ഞങ്ങളുടെ പേരക്കു​ട്ടി തന്നെയാ​ണെന്നു തെളിഞ്ഞു. താനും തെരേ​സ​യും കൂടെ അവനു വേണ്ടി കണ്ടുപി​ടി​ച്ചു​വെ​ച്ചി​രുന്ന പേർ ജോനഥൻ അവനു നൽകി—ഓസ്‌കർ ഗാവിൻ. കുറച്ചു ദിവസം ആശുപ​ത്രി​യിൽ കിടത്തിയ ശേഷം ഒക്‌ടോ​ബർ 5 വ്യാഴാഴ്‌ച, 3 കിലോ​ഗ്രാം 950 ഗ്രാം തൂക്കമുള്ള ഞങ്ങളുടെ കൊച്ചു​മ​കനെ അധികൃ​തർ അവന്റെ അച്ഛനു വിട്ടു​കൊ​ടു​ത്തു. കൊച്ചു​മ​കനെ കിട്ടി​യ​തിൽ ഞങ്ങൾ വളരെ സന്തുഷ്ട​രാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ അവനെ എടുക്കാൻ തെരേസ അവിടെ ഇല്ലായി​രു​ന്നത്‌ ഞങ്ങളെ എത്രമാ​ത്രം തളർത്തി​ക്ക​ള​ഞ്ഞെന്നു പറഞ്ഞറി​യി​ക്കാൻ ആവില്ല.

സമൂഹ​ത്തി​ന്റെ പ്രതി​ക​ര​ണം

ആളുക​ളു​ടെ—മിക്ക​പ്പോ​ഴും ഞങ്ങൾ ഒരിക്കൽ പോലും കണ്ടിട്ടി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രു​ടെ—അകമഴിഞ്ഞ സഹായം കണ്ട്‌ എന്റെയും കുടും​ബ​ത്തി​ന്റെ​യും കണ്ണു നിറഞ്ഞു​പോ​യി​ട്ടുണ്ട്‌. തെരേ​സയെ കാണ്മാ​നി​ല്ലാഞ്ഞ ദിവസ​ങ്ങ​ളിൽ അവൾക്കു വേണ്ടി തിരച്ചിൽ നടത്താൻ നൂറു​ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുക​ളാണ്‌ സ്വമേ​ധയാ എത്തി​ച്ചേർന്നത്‌. അനേകർ പണം സംഭാവന ചെയ്‌തു. പ്രാ​ദേ​ശിക ഓഫീ​സു​കൾക്ക്‌ ആവശ്യ​മായ സാധനങ്ങൾ പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന പല കടകളും സൗജന്യ​മാ​യി ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു നോട്ടീ​സു​കൾ അച്ചടിച്ചു. ആ നോട്ടീ​സു​കൾ സന്നദ്ധ സേവകർ തെരേ​സ​യു​ടെ വീടിനു ചുറ്റും, അനേകം കിലോ​മീ​റ്റർ ദൂരെ വരെ വിതരണം ചെയ്‌തു.

സ്ഥലത്തെ ഒരു അഭിഭാ​ഷകൻ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ കീഴിൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന ഒരു ക്രിസ്‌തീയ സഹോ​ദ​രി​യിൽനിന്ന്‌ ഞങ്ങളുടെ അവസ്ഥയെ കുറിച്ച്‌ അറിഞ്ഞ​പ്പോൾ ഞങ്ങളെ സഹായി​ക്കാ​മെന്നു പറഞ്ഞു. ഞങ്ങൾ ആ സഹായം സ്വീക​രി​ച്ചു. അതൊരു വലിയ അനു​ഗ്ര​ഹ​മാ​യി. മാധ്യ​മ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ഇടപെ​ടു​ന്ന​തി​ലും ഉയർന്നു​വന്ന ചില നിയമ പ്രശ്‌നങ്ങൾ കൈകാ​ര്യം ചെയ്യു​ന്ന​തി​ലും അദ്ദേഹം ഞങ്ങളെ സഹായി​ച്ചു. കൂടാതെ കേസിൽ വളരെ​യ​ധി​കം സഹായിച്ച രണ്ടു പ്രൈ​വറ്റ്‌ ഇൻവെ​സ്റ്റി​ഗേ​റ്റർമാ​രെ ശുപാർശ ചെയ്‌ത​തും അദ്ദേഹ​മാണ്‌. ഞങ്ങളി​ലുള്ള അവരുടെ യഥാർഥ താത്‌പ​ര്യം വളരെ ഹൃദയ​സ്‌പർശ​ക​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഞങ്ങളുടെ കൊച്ചു​മ​കനെ കണ്ടുകി​ട്ടി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ മുതൽ പിന്തു​ണ​യു​ടെ ആക്കം വർധിച്ചു. അനേകം പലചര​ക്കു​ക​ടകൾ ഭക്ഷണവും വീട്ടു​സാ​മാ​ന​ങ്ങ​ളും പ്രദാനം ചെയ്‌തു. അനേക​രും ഓസ്‌ക​റി​നു വേണ്ടി വസ്‌ത്ര​ങ്ങ​ളും ഡിസ്‌പോ​സി​ബിൾ ഡയപ്പറു​ക​ളും ബേബി ഫുഡും കളിപ്പാ​ട്ട​ങ്ങ​ളു​മൊ​ക്കെ സംഭാവന ചെയ്‌തു. ലഭിച്ച സാധനങ്ങൾ ഓസ്‌ക​റിന്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ വളരെ കൂടു​ത​ലാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ മിച്ചമു​ള്ളവ ഞങ്ങൾ ഒരു പ്രാ​ദേ​ശിക ആശുപ​ത്രി​യി​ലെ പ്രസവ വാർഡി​ലേ​ക്കാ​യി നൽകി. മാധ്യ​മങ്ങൾ സംഭവത്തെ കുറിച്ചു റിപ്പോർട്ടു ചെയ്‌തി​രു​ന്ന​തി​നാൽ ഞങ്ങൾക്ക്‌ ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ കാർഡു​ക​ളും കത്തുക​ളും ലഭിച്ചു—ഞങ്ങൾ താമസി​ക്കുന്ന പ്രദേ​ശ​ത്തു​നി​ന്നു മാത്രമല്ല പിന്നെ​യോ ലോക​ത്തി​ന്റെ നാനാ ഭാഗങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും.

ഒക്‌ടോ​ബർ 8-ാം തീയതി ഞായറാഴ്‌ച തെരേ​സ​യ്‌ക്കു വേണ്ടി നടത്തിയ അനുസ്‌മരണ യോഗ​ത്തിൽ ഈ പിന്തുണ പ്രത്യേ​കി​ച്ചും പ്രകട​മാ​യി. അനേകർക്കും സംബന്ധി​ക്കാൻ ആഗ്രഹ​മു​ണ്ടെന്ന്‌ ഞങ്ങൾക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ വന്നവരു​ടെ എണ്ണം ഞങ്ങൾ പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ച​തി​ലു​മൊ​ക്കെ വളരെ കൂടുതൽ ആയിരു​ന്നു. 1,400-ൽ അധികം  പേർക്ക്‌ ഇരിക്കാ​വുന്ന ഒരു പ്രാ​ദേ​ശിക ഹൈസ്‌കൂൾ ഓഡി​റ്റോ​റി​യ​ത്തിൽ വെച്ചാണ്‌ പരിപാ​ടി നടത്തി​യത്‌. ഹാൾ നിറച്ചും ആളുണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ബന്ധുക്ക​ളും സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളും സ്ഥലത്തെ മേയറും സമൂഹ​ത്തി​ലെ മറ്റുള്ള​വ​രും ഹാജരാ​യി​രു​ന്നു. മാധ്യ​മ​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്രതി​നി​ധി​ക​ളും എത്തിയി​രു​ന്നു. പ്രാ​ദേ​ശിക ടെലി​വി​ഷൻ സ്റ്റേഷനു​കൾ പ്രസംഗം സം​പ്രേ​ഷണം ചെയ്‌തു. ഇന്റർനെ​റ്റി​ലും അതിന്റെ തത്സമയ സം​പ്രേ​ഷണം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. കൂടാതെ നൂറു​ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾ സ്‌കൂ​ളി​ന്റെ വരാന്ത​യി​ലും പുറത്ത്‌ മഴയും തണുപ്പു​മേറ്റു കുടക്കീ​ഴി​ലും നിന്നു പ്രസംഗം ശ്രദ്ധിച്ചു. ആ പ്രസം​ഗ​ത്തി​ലൂ​ടെ ഞങ്ങളുടെ ബൈബി​ള​ധി​ഷ്‌ഠിത വിശ്വാ​സ​ങ്ങളെ കുറി​ച്ചുള്ള വിപു​ല​മായ ഒരു സാക്ഷ്യം നൽക​പ്പെട്ടു.

അതിനു​ശേ​ഷം ക്ഷമാപൂർവം വരിയാ​യി കാത്തു​നിന്ന്‌ നൂറു​ക​ണ​ക്കി​നു പേർ ഞങ്ങളെ അനു​ശോ​ചനം അറിയി​ച്ചു. അവരെ​യെ​ല്ലാം ആശ്ലേഷി​ക്കു​ക​യും വന്നതിന്‌ നന്ദി പറയു​ക​യും ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ ഞങ്ങൾ ഏകദേശം മൂന്നു മണിക്കൂർ അവിടെ നിന്നു. ബന്ധുക്ക​ളും അടുത്ത സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളും മറ്റുള്ള​വ​രും ഉൾപ്പെടെ ഞങ്ങളുടെ കൊച്ചു​മ​കനെ വീണ്ടു​കി​ട്ടു​ന്ന​തിൽ സഹായിച്ച 300-ലധികം പേർക്ക്‌ ചടങ്ങിനു ശേഷം ഒരു പ്രാ​ദേ​ശിക ഹോട്ടൽ ഭക്ഷണം പ്രദാനം ചെയ്‌തു.

ഞങ്ങളെ സഹായി​ക്കാൻ ആളുകൾ—കൂടു​ത​ലും അപരി​ചി​തർ—ചെയ്‌ത കാര്യ​ങ്ങ​ളോ​ടുള്ള ഞങ്ങളുടെ വിലമ​തിപ്പ്‌ എത്ര പറഞ്ഞാ​ലും മതിയാ​വില്ല. ഈ അനുഭവം ക്രിസ്‌തീയ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ ഒരു പൂർണ പങ്കുണ്ടാ​യി​രി​ക്കാ​നുള്ള ദൃഢതീ​രു​മാ​ന​മെ​ടു​ക്കാൻ ഞങ്ങളെ സഹായി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. എന്തെന്നാൽ ഈ ലോക​ത്തിൽ നല്ല ഹൃദയ​മുള്ള അനേക​രുണ്ട്‌. അവർക്ക്‌ ദൈവ​രാ​ജ്യ സുവാർത്ത എത്തിച്ചു​കൊ​ടു​ക്കാൻ ഞങ്ങൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു.—മത്തായി 24:14.

സഭ പ്രതി​ക​രിച്ച വിധം

ഈ പരി​ശോ​ധ​ന​യു​ടെ തുടക്കം മുതൽ ഞങ്ങളുടെ ക്രിസ്‌തീയ സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാർ എല്ലായ്‌പോ​ഴും ഞങ്ങളോ​ടൊ​പ്പം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ഞങ്ങൾ സഹവസി​ക്കുന്ന യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ സഭയിൽ ഉള്ള സഹോ​ദ​രങ്ങൾ മാത്രമല്ല ചുറ്റു​വ​ട്ട​ത്തുള്ള മറ്റു സഭകളിൽനി​ന്നു​ള്ള​വ​രും സദാ സഹായി​ക്കാൻ സന്നദ്ധരാ​യി ഉണ്ടായി​രു​ന്നു.

നോർത്ത്‌ കരോ​ലി​ന​യിൽനിന്ന്‌ ഞങ്ങൾ വീട്ടിൽ എത്തുന്ന​തി​നു മുമ്പു​തന്നെ ഞങ്ങളുടെ സഭയിലെ മൂപ്പന്മാർ തെരേ​സയെ കണ്ടെത്താ​നുള്ള ശ്രമങ്ങൾ സംഘടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു സഹായി​ച്ചി​രു​ന്നു. സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളിൽ അനേക​രും അന്വേ​ഷ​ണ​ത്തിൽ പങ്കു​ചേ​രാൻ ജോലി​യിൽനി​ന്നു ലീവെ​ടു​ത്തു. തങ്ങൾ ശമ്പളം ഇല്ലാതെ ലീവെ​ടു​ക്കാൻ സന്നദ്ധരാ​ണെന്നു ചിലർ തൊഴി​ലു​ട​മ​ക​ളോ​ടു പറഞ്ഞു. എന്നാൽ ചിലർക്ക്‌ തൊഴി​ലു​ട​മകൾ ശമ്പളം കുറയ്‌ക്കാ​തെ തന്നെ ലീവു നൽകി. തെരേ​സയെ കാണാ​തായ ദിവസ​ങ്ങ​ളിൽ ആത്മീയ സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രിൽ ചിലർ ജോന​ഥനു കൂട്ടായി അവനോ​ടൊ​പ്പം പോയി താമസി​ച്ചു. സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രിൽ അനേക​രും വന്ന്‌ ഞങ്ങളുടെ വീട്‌ വൃത്തി​യാ​ക്കി. മറ്റുള്ളവർ സന്നദ്ധ സേവകർക്കാ​യി ഭക്ഷണം തയ്യാറാ​ക്കു​ന്ന​തി​ലും വീട്ടി​ലേക്കു ഫോൺ വിളി​ച്ച​വ​രോ​ടു മറുപടി പറയു​ന്ന​തി​ലും സഹായി​ച്ചു.

തെരേസ മരിച്ച്‌ ആറ്‌ ആഴ്‌ച കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ എന്റെ ഭാര്യ​യും ജോന​ഥ​നും ഒരു വെല്ലു​വി​ളി​യെ നേരിട്ടു. തെരേ​സ​യു​ടെ സാധന​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം നോക്കി തരംതി​രി​ക്കു​ക​യും അവളുടെ വീടു കാലി​യാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുക എന്ന വളരെ വേദനാ​ജ​ന​ക​മായ ജോലി ആയിരു​ന്നു അത്‌. തെരേ​സ​യോ​ടൊ​പ്പം താമസിച്ച വീട്ടിൽ ഇനി തനിക്കു കഴിയാ​നാ​വില്ല എന്നു തോന്നി​യ​തി​നാൽ ജോനഥൻ ആ വീടു വിൽക്കാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. തെരേ​സ​യു​ടെ ഓരോ സാധന​വും അവളെ കുറി​ച്ചുള്ള സ്‌മര​ണകൾ ഉണർത്തി. അവളുടെ അഭാവം അവർക്ക്‌ വളരെ​യ​ധി​കം അനുഭ​വ​പ്പെട്ടു. ഇവി​ടെ​യും സഹോ​ദ​രങ്ങൾ സഹായ​ത്തി​നെത്തി. അവളുടെ സാധനങ്ങൾ പെട്ടി​ക​ളിൽ ആക്കാൻ അവർ സഹായി​ച്ചു. വിൽപ്പ​ന​യ്‌ക്കു മുമ്പ്‌ വീടിനു ചെയ്യേ​ണ്ടി​യി​രുന്ന ചില അറ്റകു​റ്റ​പ്പ​ണി​കൾ പോലും അവർ നടത്തി.

ഏറ്റവും പ്രധാ​ന​മാ​യി, ഞങ്ങളുടെ സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാർ ഞങ്ങളുടെ കുടും​ബ​ത്തിന്‌ ആവശ്യ​മാ​യി​രുന്ന ആത്മീയ​വും വൈകാ​രി​ക​വു​മായ പിന്തുണ നൽകി. ഞങ്ങളെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാൻ അവർ ഫോൺ വിളി​ക്കു​ക​യും വീട്ടിൽ വരിക​യും ചെയ്‌തു. പലരും ഞങ്ങൾക്ക്‌ വളരെ ഹൃദയ​സ്‌പർശി​യായ കാർഡു​ക​ളും കത്തുക​ളും അയച്ചു. ആദ്യത്തെ ഏതാനും ദിവസ​ത്തേക്കു മാത്രമല്ല സ്‌നേ​ഹ​പൂർവ​ക​മായ ഈ പിന്തുണ ഉണ്ടായി​രു​ന്നത്‌. മാസങ്ങ​ളോ​ളം അതു തുടർന്നു.

 ഞങ്ങൾ പറയു​ന്നതു കേൾക്കാൻ ആരെങ്കി​ലും വേണ​മെന്നു തോന്നു​മ്പോൾ തങ്ങളെ അറിയി​ക്കാൻ പലരും ഞങ്ങളോ​ടു പറഞ്ഞു. ഞങ്ങൾ ദയാപൂർവ​ക​മായ ഈ സഹായം സ്വീക​രി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ക​യും വിശ്വ​സി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്ന സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളു​മാ​യി വികാ​രങ്ങൾ പങ്കു​വെ​ക്കാൻ കഴിയുക എന്നത്‌ എത്ര വലിയ ആശ്വാ​സ​മാ​ണെ​ന്നോ! “സ്‌നേ​ഹി​തൻ എല്ലാകാ​ല​ത്തും സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു; അനർത്ഥ​കാ​ലത്തു അവൻ സഹോ​ദ​ര​നാ​യ്‌തീ​രു​ന്നു” എന്ന ബൈബിൾ സദൃശ​വാ​ക്യ​ത്തി​ന്റെ ജീവി​ക്കുന്ന ദൃഷ്ടാ​ന്തങ്ങൾ തന്നെയാണ്‌ അവർ.—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 17:17; 18:24.

ഞങ്ങളുടെ കുടും​ബ​ത്തി​ന്മേ​ലുള്ള ഫലം

തെരേ​സ​യു​ടെ കൊല​പാ​ത​ക​വു​മാ​യി പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടുക എന്നത്‌ എന്നെയും കുടും​ബ​ത്തെ​യും സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം എളുപ്പ​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടില്ല എന്നു പറയേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അത്‌ ഞങ്ങളുടെ ജീവി​തത്തെ മാറ്റി​മ​റി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അവൾ എന്നോ​ടൊ​പ്പം ഇല്ലാത്ത​തിൽ ചില സമയങ്ങ​ളിൽ എനിക്കു ദേഷ്യം തോന്നാ​റുണ്ട്‌. എന്നെ കെട്ടി​പ്പി​ടി​ക്കാ​നും ഉമ്മ വെക്കാ​നു​മൊ​ന്നും എന്റെ മോളി​ല്ല​ല്ലോ എന്നോർക്കു​മ്പോൾ ഞാനാകെ തകർന്നു പോകു​ന്നു.

തെരേ​സ​യും അവളുടെ അമ്മയും തമ്മിൽ വലിയ അടുപ്പ​മാ​യി​രു​ന്നു. അവർ പരസ്‌പരം സംസാ​രി​ക്കാ​തെ കടന്നു പോയ ഒരൊറ്റ ദിവസം പോലും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. തെരേസ ഗർഭി​ണി​യാ​യ​പ്പോൾ അതിനെ കുറിച്ചു സംസാ​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവർ മണിക്കൂ​റു​കൾ ചെലവ​ഴി​ച്ചു. കുഞ്ഞിനു വേണ്ടി​യുള്ള മുറി ഒരുക്കി​യ​തെ​ല്ലാം അവർ ഒരുമി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു.

വിക്കി തന്റെ വികാ​രങ്ങൾ പങ്കു​വെ​ക്കു​ന്നു: “അവളുടെ അഭാവം എനിക്ക്‌ അനുഭ​വ​പ്പെ​ടുന്ന വളരെ​യേറെ സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളുണ്ട്‌. അവളോ​ടൊ​പ്പം പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്ത​ന​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ടു​ന്നത്‌, ഒരുമിച്ച്‌ കടയിൽ സാധനങ്ങൾ വാങ്ങാൻ പോകു​ന്നത്‌, അങ്ങനെ പലതും. അവളെ കുഞ്ഞി​നോ​ടൊ​പ്പം കാണാൻ കഴിയാ​ഞ്ഞ​തി​ലാണ്‌ എനിക്ക്‌ ഏറ്റവും വിഷമം—അതോർക്കു​മ്പോൾ എന്റെ ഹൃദയം പൊട്ടി​പ്പോ​കു​ന്നതു പോലെ തോന്നും. ഓസ്‌ക​റി​നെ അവൻ ജനിക്കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പു​തന്നെ അവൾ എത്രമാ​ത്രം സ്‌നേ​ഹി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌ എനിക്ക്‌ അറിയാം. തനിക്ക്‌ ഒരു ആൺകു​ഞ്ഞാണ്‌ ഉണ്ടാകാൻ പോകു​ന്ന​തെന്ന്‌ അവൾക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഞാൻ കുഞ്ഞിന്‌ ഒരു പുതപ്പ്‌ ഉണ്ടാക്കി​ക്കൊ​ടു​ത്ത​പ്പോൾ അവൾ എനിക്ക്‌ ഒരു കാർഡ്‌ തന്നു. അതിൽ ഇങ്ങനെ എഴുതി​യി​രു​ന്നു:

‘പ്രിയ​പ്പെട്ട മമ്മിക്ക്‌,

മനോ​ഹ​ര​മാ​യ ആ കുഞ്ഞി​പ്പു​ത​പ്പി​നു വളരെ നന്ദി. അതുണ്ടാ​ക്കാൻ വേണ്ടി മമ്മി എന്തുമാ​ത്രം ബുദ്ധി​മു​ട്ടി​ക്കാ​ണു​മെന്ന്‌ എനിക്ക​റി​യാം. ഞാൻ അതു വളരെ വിലമ​തി​ക്കു​ന്നു. എന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ ഏറ്റവും പ്രയാ​സ​ക​ര​മായ ചില ഘട്ടങ്ങളി​ലൂ​ടെ കടന്നു​പോ​കു​ന്ന​തിൽ മമ്മി എനിക്കു നൽകിയ എല്ലാ സഹായ​ത്തി​നും പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​ത്തി​നും ഒരിക്കൽക്കൂ​ടെ നന്ദി പറയാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. ഞാൻ അത്‌ ഒരിക്ക​ലും മറക്കില്ല. അതിന്‌ മമ്മി​യോട്‌ എനിക്ക്‌ എന്നും നന്ദിയു​ണ്ടാ​വും. വളർന്നു വലുതാ​കു​മ്പോൾ, എന്നെങ്കി​ലു​മൊ​രി​ക്കൽ നിങ്ങളു​ടെ ഏറ്റവും അടുത്ത സുഹൃത്ത്‌ നിങ്ങളു​ടെ അമ്മയാ​ണെന്ന്‌ നിങ്ങൾ തിരി​ച്ച​റി​യും എന്ന്‌ ആളുകൾ പൊതു​വെ പറയു​ന്നത്‌ ഞാൻ കേട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. അതു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ എനിക്ക്‌ അധിക​കാ​ലം വേണ്ടി​വ​രാ​ഞ്ഞ​തിന്‌ ഞാൻ ദിവസ​വും യഹോ​വ​യോ​ടു നന്ദി പറയുന്നു. ഞാൻ എന്നും മമ്മിയെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കും.’”

ഞങ്ങളുടെ മരുമകൻ അനുഭ​വിച്ച വേദന കണ്ടുനിൽക്കു​ന്ന​തും വളരെ പ്രയാ​സ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഓസ്‌കർ ആശുപ​ത്രി​യിൽ ആയിരു​ന്ന​പ്പോൾ ജോന​ഥന്‌ ഏറ്റവും വിഷമം​പി​ടിച്ച ഒരു സംഗതി ചെയ്യേ​ണ്ടി​വന്നു. തത്‌കാ​ല​ത്തേക്കു ഞങ്ങളോ​ടൊ​പ്പം വന്നു താമസി​ക്കാൻ ജോനഥൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചി​രു​ന്ന​തി​നാൽ, തങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ അവനും തെരേ​സ​യും കുഞ്ഞിനു വേണ്ടി സജ്ജീക​രി​ച്ചു വെച്ചി​രുന്ന സാധന​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം മാറ്റേണ്ടി വന്നു. ആടുന്ന കുതി​ര​യും തൊട്ടി​ലും പാവക​ളു​മെ​ല്ലാം പായ്‌ക്കു ചെയ്‌ത്‌ അവൻ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടി​ലേക്കു കൊണ്ടു​വന്നു.

പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടാൻ ഞങ്ങളെ സഹായി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌

സ്‌നേ​ഹി​ക്കുന്ന ഒരാളെ ഇത്ര ദാരു​ണ​മായ ഒരു വിധത്തിൽ നഷ്ടപ്പെ​ടു​മ്പോൾ കുഴപ്പി​ക്കുന്ന അനേകം ചോദ്യ​ങ്ങ​ളും വികാ​ര​ങ്ങ​ളും ഉയർന്നു​വ​രു​ന്നു. ഒരു ക്രിസ്‌തീയ മൂപ്പനെന്ന നിലയിൽ ഇത്തരം ചോദ്യ​ങ്ങ​ളും വികാ​ര​ങ്ങ​ളു​മാ​യി മല്ലിടു​ന്ന​വരെ സഹായി​ക്കാ​നും ആശ്വസി​പ്പി​ക്കാ​നും ഞാൻ പല സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളി​ലും ശ്രമി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. എന്നാൽ നിങ്ങൾ ആ സ്ഥാനത്താ​യി​രി​ക്കു​മ്പോൾ വികാ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ നിങ്ങളു​ടെ ചിന്താ​പ്രാ​പ്‌തി​യെ വികല​മാ​ക്കാൻ കഴിയും.

ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, തെരേ​സ​യു​ടെ അവസ്ഥ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാ​ലും ഞങ്ങൾ ഒരാഴ്‌ച​ത്തേക്ക്‌ സ്ഥലത്ത്‌ ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ലാ​ഞ്ഞ​തി​നാ​ലും അവളെ സംരക്ഷി​ക്കാൻ ഞാൻ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ച്ചി​രു​ന്നു. അവൾ കൊല ചെയ്യപ്പെട്ട വിവരം അറിഞ്ഞ​പ്പോൾ യഹോവ എന്തു​കൊണ്ട്‌ എന്റെ പ്രാർഥന കേട്ടില്ല എന്ന്‌ ഞാൻ ആദ്യം ചിന്തിച്ചു എന്നു സമ്മതി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. വ്യക്തി​ക​ളെന്ന നിലയിൽ യഹോവ തന്റെ ജനത്തിന്‌ അത്ഭുത​ക​ര​മായ സംരക്ഷണം ഉറപ്പു നൽകി​യി​ട്ടില്ല എന്ന്‌ എനിക്ക​റി​യാം. ഗ്രാഹ്യ​ത്തി​നാ​യി ഞാൻ തുടർച്ച​യാ​യി പ്രാർഥി​ച്ചു. യഹോവ തന്റെ ജനത്തെ ആത്മീയ​മാ​യി സംരക്ഷി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌, അവനു​മാ​യുള്ള നമ്മുടെ ബന്ധം കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കാൻ ആവശ്യ​മാ​യത്‌ അവൻ പ്രദാനം ചെയ്യു​ന്നു​വെന്ന്‌ ഉള്ള അറിവ്‌ എനിക്ക്‌ ആശ്വാസം നൽകി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ആ വിധത്തി​ലുള്ള സംരക്ഷ​ണ​മാണ്‌ ഏറ്റവും പ്രധാനം. കാരണം അതിലാ​ണു നമ്മുടെ നിത്യ ഭാവി ആശ്രയി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. ആ അർഥത്തിൽ യഹോവ തെരേ​സയെ സംരക്ഷി​ക്കു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു; മരിച്ച സമയത്ത്‌ അവൾ അവനെ വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി സേവി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അവളുടെ ഭാവി ജീവി​ത​പ്ര​തീ​ക്ഷകൾ അവന്റെ സ്‌നേ​ഹ​പൂർവ​ക​മായ കരങ്ങളി​ലാ​ണെന്ന്‌ അറിയു​ന്നത്‌ എനിക്ക്‌ ആശ്വാസം നൽകി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

ചില തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ പ്രത്യേ​കി​ച്ചും വളരെ സാന്ത്വ​ന​ദാ​യ​ക​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. എന്നെ സഹായി​ച്ചി​ട്ടുള്ള ഏതാനും തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളാണ്‌ പിൻവ​രു​ന്നവ:

“നീതി​മാ​ന്മാ​രു​ടെ​യും നീതി​കെ​ട്ട​വ​രു​ടെ​യും പുനരു​ത്ഥാ​നം ഉണ്ടാകും.” (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 24:15) ഭൂമി​യി​ലെ പറുദീ​സ​യി​ലേ​ക്കുള്ള ഒരു പുനരു​ത്ഥാ​നത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള  ബൈബി​ളി​ന്റെ വാഗ്‌ദാ​ന​ത്തിൽ വളരെ​ക്കാ​ല​മാ​യി എനിക്കു വിശ്വാ​സ​മുണ്ട്‌. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ ആ പ്രത്യാശ എനിക്ക്‌ കൂടുതൽ യഥാർഥ​മാ​യി​ത്തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. തെരേ​സയെ വീണ്ടും എനിക്ക്‌ പുണരാൻ കഴിയു​മെന്ന അറിവ്‌ തന്നെ ഓരോ ദിവസ​വും തള്ളിനീ​ക്കാ​നുള്ള കരുത്ത്‌ എനിക്കു പകരുന്നു.

“ദൈവ​മോ മരിച്ച​വ​രു​ടെ ദൈവമല്ല, ജീവനു​ള്ള​വ​രു​ടെ ദൈവ​മ​ത്രേ; എല്ലാവ​രും അവന്നു ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു​വ​ല്ലോ.” (ലൂക്കൊസ്‌ 20:38) പുനരു​ത്ഥാന പ്രത്യാ​ശ​യുള്ള മരിച്ചവർ യഹോ​വയെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ഇപ്പോൾത്തന്നെ “ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്ന അറിവ്‌ വളരെ ആശ്വാ​സ​പ്ര​ദ​മാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ അവന്റെ വീക്ഷണ​ത്തിൽ ഞങ്ങളുടെ പ്രിയ​പ്പെട്ട തെരേസ ഇപ്പോ​ഴും ജീവ​നോ​ടി​രി​ക്കു​ന്നു.

വിക്കി തന്നെ വളരെ​യ​ധി​കം ശക്തീക​രി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ചില ബൈബിൾ വാക്യങ്ങൾ പങ്കു​വെ​ക്കാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു:

“‘ദൈവ​ത്തി​നു ഭോഷ്‌കു പറയാൻ കഴിയില്ല.’ (എബ്രായർ 6:18; തീത്തൊസ്‌ 1:2) യഹോ​വ​യ്‌ക്കു ഭോഷ്‌കു പറയാൻ കഴിയു​ക​യി​ല്ലാ​ത്ത​തി​നാൽ മരിച്ച​വരെ ഉയിർപ്പി​ക്കു​മെന്ന തന്റെ വാഗ്‌ദാ​നം അവൻ നിവർത്തി​ക്കു​മെന്ന്‌ എനിക്ക​റി​യാം.

“‘ഇതിങ്കൽ ആശ്ചര്യ​പ്പെ​ട​രു​തു; [“സ്‌മാരക,” NW] കല്ലറക​ളിൽ ഉള്ളവർ എല്ലാവ​രും [യേശു​വി​ന്റെ] ശബ്ദം കേട്ടു . . . പുനരു​ത്ഥാ​നം ചെയ്‌വാ​നുള്ള നാഴിക വരുന്നു.’ (യോഹ​ന്നാൻ 5:28, 29) ‘സ്‌മാരക കല്ലറകൾ’ എന്ന വാക്കുകൾ യഹോവ തന്റെ പുത്ര​നായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു മുഖാ​ന്തരം തെരേ​സയെ പുനരു​ത്ഥാ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നതു വരെ അവൾ അവന്റെ സ്‌മര​ണ​യിൽ ഉണ്ടായി​രി​ക്കും എന്നു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ പിഴവറ്റ സ്‌മര​ണ​യെ​ക്കാൾ സുരക്ഷി​ത​മായ ഏതു സ്ഥാനത്താണ്‌ അവൾക്കാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയുക?

“‘എല്ലാറ​റി​ലും പ്രാർത്ഥ​ന​യാ​ലും അപേക്ഷ​യാ​ലും നിങ്ങളു​ടെ ആവശ്യങ്ങൾ സ്‌തോ​ത്ര​ത്തോ​ടു​കൂ​ടെ ദൈവ​ത്തോ​ടു അറിയി​ക്ക​യ​ത്രേ വേണ്ടതു. എന്നാൽ സകലബു​ദ്ധി​യേ​യും കവിയുന്ന ദൈവ​സ​മാ​ധാ​നം നിങ്ങളു​ടെ ഹൃദയ​ങ്ങ​ളെ​യും നിനവു​ക​ളെ​യും ക്രിസ്‌തു​യേ​ശു​വി​ങ്കൽ കാക്കും.’ (ഫിലി​പ്പി​യർ 4:6, 7) എന്നെ ശക്തീക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു വേണ്ടി ഞാൻ പ്രത്യേ​കി​ച്ചും യഹോ​വ​യു​ടെ ആത്മാവി​നാ​യി പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നു. സഹിക്കാ​നാ​വാത്ത ദുഃഖം തോന്നു​മ്പോൾ ഞാൻ യഹോ​വ​യോട്‌ ‘എനിക്ക്‌ നിന്റെ ആത്മാവിൽ കുറച്ചും​കൂ​ടെ തരണേ’ എന്ന്‌ അപേക്ഷി​ക്കും. അപ്പോൾ ഒരു ദിവസം കൂടെ തരണം ചെയ്യാ​നുള്ള ശക്തി അവൻ എനിക്കു നൽകുന്നു. ചില​പ്പോൾ എനിക്കു പ്രാർഥി​ക്കാൻ വാക്കുകൾ പോലും കിട്ടാ​റില്ല. എങ്കിലും മുന്നോട്ട്‌ പോകാ​നുള്ള ശക്തി അവൻ എനിക്കു തരുന്നു.”

യഹോവ തീർച്ച​യാ​യും അതിദാ​രു​ണ​മായ ഈ ദുരന്ത​വു​മാ​യി പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടാൻ ഞങ്ങളെ സഹായി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ഞങ്ങളുടെ പ്രിയ​പ്പെട്ട തെരേ​സയെ നഷ്ടപ്പെ​ട്ട​തിൽ ഞങ്ങൾക്ക്‌ ഇപ്പോ​ഴും ദുഃഖം ഉണ്ട്‌. യഹോ​വ​യു​ടെ പുതിയ ഭൂമി​യിൽ അവളെ വീണ്ടും കണ്ട്‌ ഒന്നു കെട്ടി​പ്പി​ടി​ക്കു​ന്ന​തു​വരെ ആ ദുഃഖം പൂർണ​മാ​യി മായു​മെന്നു തോന്നു​ന്നില്ല. ഇപ്പോൾ യഹോ​വയെ പൂർവാ​ധി​കം വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി സേവി​ക്കാൻ ഞങ്ങൾ ഏറെ ദൃഢചി​ത്ത​രാണ്‌. യഹോ​വയെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ക​യും സേവി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്ന വിധത്തിൽ ഓസ്‌ക​റി​നെ വളർത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു വരുന്ന​തി​നു കഴിവി​ന്റെ പരമാ​വധി ചെയ്യാൻ ജോനഥൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു​റ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ഞാനും വിക്കി​യും അതിന്‌ ഞങ്ങളാൽ കഴിയുന്ന എല്ലാ സഹായ​വും അവനു നൽകും. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പുതിയ ലോക​ത്തി​ലേക്ക്‌ തെരേ​സയെ സ്വാഗതം ചെയ്യാ​നും അവൾക്ക്‌ ഒന്ന്‌ എടുക്കാൻ പോലും കഴിയാ​തെ പോയ അവളുടെ കുഞ്ഞിനെ അവൾക്കു പരിച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി കൊടു​ക്കാ​നും അവി​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കുക എന്നതാണ്‌ ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയം​ഗ​മ​മായ ആഗ്രഹം.(g01 7/22)

[25-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഞങ്ങളുടെ മകൾ തെരേസ അവളുടെ കുഞ്ഞിന്റെ ഹൃദയ​മി​ടി​പ്പു ശ്രദ്ധി​ക്കു​ന്നു

[26, 27 പേജു​ക​ളി​ലെ ചിത്രങ്ങൾ]

അനുസ്‌മരണ യോഗ​ത്തിൽ ആളുക​ളു​ടെ വമ്പിച്ച പിന്തുണ പ്രകട​മാ​യി

[29-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഭാര്യ വിക്കി​യോ​ടൊ​പ്പം, തെരേ​സ​യു​ടെ വിവാ​ഹ​ദി​ന​ത്തിൽ

[29-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഞങ്ങളുടെ കൊച്ചു​മകൻ ഓസ്‌കർ