ബൈബി​ളി​ന്റെ വീക്ഷണം

വിശ്വാ​സം ഉണ്ടായി​രി​ക്കാൻ പുരാ​വ​സ്‌തു​ശാ​സ്‌ത്രം അനിവാ​ര്യ​മോ?

ഇംഗ്ലീഷ്‌ വൈദി​ക​നായ സാമു​വേൽ മാനിങ്‌ 1873-ൽ യെരൂ​ശ​ലേ​മി​നെ കുറിച്ച്‌ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “അങ്ങേയ​റ്റത്തെ ആകർഷ​ണീ​യത നിമിത്തം ഭൂമി​യു​ടെ നാനാ​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നുള്ള തീർഥാ​ടകർ ഇവി​ടേക്കു പ്രവഹി​ക്കു​ക​യാണ്‌. പൊട്ടി​പ്പൊ​ളിഞ്ഞ ചുവരു​ക​ളെ​യും മലീമ​സ​മായ തെരു​വു​ക​ളെ​യും ദ്രവി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന നാശാ​വ​ശി​ഷ്ട​ങ്ങ​ളെ​യു​മൊ​ക്കെ ആഴമായ താത്‌പ​ര്യ​ത്തോ​ടും ഭക്ത്യാ​ദ​ര​വോ​ടും കൂടി​യാ​ണു ദശലക്ഷങ്ങൾ വീക്ഷി​ക്കു​ന്നത്‌. ആളുകളെ ആവേശ​ഭ​രി​ത​രാ​ക്കാൻ പോന്ന ഇത്തര​മൊ​രു സ്ഥലം വേറെ​യില്ല.”

റോമൻ ചക്രവർത്തി​യായ കോൺസ്റ്റ​ന്റ​യ്‌നി​ന്റെ കാലം മുതൽ എങ്കിലും വിശു​ദ്ധ​നാ​ടി​ന്റെ വശ്യത ആളുകളെ ആകർഷി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. a വിശു​ദ്ധ​നാ​ടു​മാ​യി മതപര​വും വ്യക്തി​പ​ര​വു​മായ ബന്ധം സ്ഥാപി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി ഏതാണ്ട്‌ 1,500 വർഷക്കാ​ലം തീർഥാ​ടകർ വന്നും​പോ​യു​മി​രു​ന്നു. എന്നാൽ 19-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ ആരംഭ​ത്തിൽ പണ്ഡിത​ന്മാ​രും ഈ തീർഥാ​ട​ക​രോ​ടൊ​പ്പം കൂടി! അത്‌ ബൈബിൾ പുരാ​വ​സ്‌തു​ശാ​സ്‌ത്ര യുഗത്തി​നു നാന്ദി​കു​റി​ച്ചു. പുരാതന വിശു​ദ്ധ​നാ​ട്ടി​ലെ ശിൽപ്പ​ങ്ങ​ളെ​യും ജനതക​ളെ​യും സ്ഥലങ്ങ​ളെ​യും ഭാഷക​ളെ​യും കുറി​ച്ചുള്ള പഠനമാണ്‌ ബൈബിൾ പുരാ​വ​സ്‌തു​ശാ​സ്‌ത്രം.

പുരാ​വ​സ്‌തു​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​രു​ടെ കണ്ടെത്ത​ലു​കൾ ബൈബിൾ കാലങ്ങ​ളു​ടെ വ്യത്യസ്‌ത സവി​ശേ​ഷ​ത​കളെ കുറിച്ചു വർധിച്ച ഗ്രാഹ്യം പ്രദാനം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. മാത്രമല്ല, പുരാ​വ​സ്‌തു​ശാ​സ്‌ത്ര​പ​ര​മായ രേഖകൾ പലപ്പോ​ഴും ബൈബിൾ ചരി​ത്ര​വു​മാ​യി ഒത്തുവ​ന്നി​ട്ടു​മുണ്ട്‌. എന്നാൽ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യു​ടെ വിശ്വാ​സ​ത്തിന്‌ അത്തരം അറിവ്‌ അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാ​ണോ? ഉത്തരത്തി​നാ​യി, അനേകം പുരാ​വ​സ്‌തു ഖനനങ്ങൾക്കു വിധേ​യ​മായ ഒരു സ്ഥലത്തേക്ക്‌, യെരൂ​ശ​ലേം നഗരത്തി​ലേ​ക്കും അതിലെ ആലയത്തി​ലേ​ക്കും, നമുക്കു ശ്രദ്ധ തിരി​ക്കാം.

 ‘കല്ലിന്മേൽ കല്ലു ശേഷി​ക്ക​യില്ല’

പൊ.യു. 33-ലെ വസന്തകാ​ലം. യഹൂദ കലണ്ടർ അനുസ​രിച്ച്‌ നീസാൻ 11-ന്‌ യേശു അവസാ​ന​മാ​യി യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ലെ ആലയം വിട്ടു​പോ​കു​ക​യാണ്‌. യേശു​വി​നോ​ടൊ​പ്പം അവന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രിൽ ചിലരു​മുണ്ട്‌. ഒലിവു​മ​ല​യി​ലേ​ക്കുള്ള യാത്രാ​മ​ധ്യേ ശിഷ്യ​ന്മാ​രിൽ ഒരാൾ പറഞ്ഞു: “ഗുരോ, ഇതാ, എങ്ങനെ​യുള്ള കല്ലു, എങ്ങനെ​യുള്ള പണി!”—മർക്കൊസ്‌ 13:1.

ഈ വിശ്വസ്‌ത യഹൂദ​ന്മാർക്ക്‌ ദൈവ​ത്തോ​ടും അവന്റെ ആലയ​ത്തോ​ടും ആഴമായ സ്‌നേഹം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. 15 നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളു​ടെ പാരമ്പ​ര്യം പേറുന്ന ആ പ്രൗഢ​ഗം​ഭീ​ര​മായ കെട്ടിട സമുച്ച​യ​ത്തിൽ അവർ അഭിമാ​നം​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. എന്നാൽ തന്റെ ശിഷ്യ​നോ​ടുള്ള യേശു​വി​ന്റെ മറുപടി ഞെട്ടി​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. “നീ ഈ വലിയ പണി കാണു​ന്നു​വോ? ഇടിക്കാ​തെ കല്ലിന്മേൽ കല്ലു ഇവിടെ ശേഷി​ക്ക​യില്ല” എന്ന്‌ അവൻ പറഞ്ഞു.—മർക്കൊസ്‌ 13:2.

ഇപ്പോൾ വാഗ്‌ദത്ത മിശിഹാ പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കെ, തന്റെ സ്വന്തം ആലയം നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ദൈവ​ത്തിന്‌ എങ്ങനെ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു? പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​ന്റെ സഹായ​ത്തോ​ടെ ക്രമാ​നു​ഗ​ത​മാ​യി മാത്രമേ യേശു പറഞ്ഞതി​ന്റെ അർഥം ശിഷ്യ​ന്മാർക്കു ഗ്രഹി​ക്കാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ യേശു​വി​ന്റെ വാക്കു​കൾക്ക്‌ ബൈബിൾ പുരാ​വ​സ്‌തു​ശാ​സ്‌ത്ര​വു​മാ​യി എന്തു ബന്ധമാ​ണു​ള്ളത്‌?

ഒരു പുതിയ “നഗരം”

പൊ.യു. 33-ലെ പെന്തെ​ക്കൊ​സ്‌തിൽ, യഹൂദ ജനതയ്‌ക്ക്‌ ദൈവ​മു​മ്പാ​കെ ഉണ്ടായി​രുന്ന അംഗീ​കൃത നില നഷ്ടപ്പെട്ടു. (മത്തായി 21:43) ഇത്‌ കൂടുതൽ മഹത്തര​മായ ഒന്നിന്‌—മുഴു മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​നും അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ കൈവ​രു​ത്തുന്ന ഒരു സ്വർഗീയ ഗവണ്മെ​ന്റിന്‌—അടിത്തറ പാകി. (മത്തായി 10:7) യേശു​വി​ന്റെ പ്രവച​ന​ത്തി​നു ചേർച്ച​യിൽ പൊ.യു. 70-ൽ യെരൂ​ശ​ലേ​മും അതിലെ ആലയവും നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെട്ടു. പുരാ​വ​സ്‌തു​ശാ​സ്‌ത്രം ആ സംഭവത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള ബൈബിൾരേ​ഖയെ പിന്താ​ങ്ങു​ന്നുണ്ട്‌. എങ്കിലും ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം, അവരുടെ വിശ്വാ​സം ആ പുരാതന ആലയത്തി​ന്റെ നാശാ​വ​ശി​ഷ്ടങ്ങൾ കണ്ടെടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ടോ ഇല്ലയോ എന്നതിനെ ആശ്രയി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നില്ല. അവരുടെ വിശ്വാ​സം മറ്റൊരു യെരൂ​ശ​ലേ​മി​നെ, തികച്ചും വ്യത്യ​സ്‌ത​മായ ഒരു നഗരത്തെ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചു​ള്ള​താണ്‌.

യെരൂ​ശ​ലേ​മി​നെ​യും അതിലെ ആലയ​ത്തെ​യും കുറി​ച്ചുള്ള യേശു​വി​ന്റെ പ്രവചനം കേൾക്കു​ക​യും അതിന്റെ നിവൃത്തി കാണാൻ ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌ത യോഹ​ന്നാൻ അപ്പൊ​സ്‌ത​ലന്‌ പൊ.യു. 96-ൽ പിൻവ​രുന്ന ദർശനം ലഭിച്ചു: ‘പുതിയ യെരൂ​ശ​ലേം എന്ന വിശു​ദ്ധ​ന​ഗരം സ്വർഗ്ഗ​ത്തിൽനി​ന്നു, ദൈവ​സ​ന്നി​ധി​യിൽനി​ന്നു​തന്നേ, ഇറങ്ങു​ന്ന​തും ഞാൻ കണ്ടു.’ സിംഹാ​സ​ന​ത്തിൽനിന്ന്‌ ഒരു ശബ്ദം ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: ‘അവൻ അവരോ​ടു​കൂ​ടെ [മനുഷ്യ​രോ​ടു കൂടെ] വസിക്കും; അവർ അവന്റെ ജനമാ​യി​രി​ക്കും; ദൈവം താൻ അവരുടെ ദൈവ​മാ​യി അവരോ​ടു​കൂ​ടെ ഇരിക്കും. അവൻ അവരുടെ കണ്ണിൽനി​ന്നു കണ്ണുനീർ എല്ലാം തുടെ​ച്ചു​ക​ള​യും. ഇനി മരണം ഉണ്ടാക​യില്ല; ദുഃഖ​വും മുറവി​ളി​യും കഷ്ടതയും ഇനി ഉണ്ടാക​യില്ല.’—വെളി​പ്പാ​ടു 21:2-5എ.

സ്വർഗ​ത്തിൽ ക്രിസ്‌തു​വി​നോ​ടൊ​പ്പം രാജാ​ക്ക​ന്മാ​രാ​യി ഭരിക്കാ​നി​രി​ക്കുന്ന വിശ്വസ്‌ത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അടങ്ങു​ന്ന​താണ്‌ ഈ “നഗരം.” അവരും യേശു​വും ചേർന്ന​താണ്‌ സ്വർഗീയ ഗവണ്മെന്റ്‌ അഥവാ ദൈവ​രാ​ജ്യം. ഈ ഗവൺമെന്റ്‌ ഭൂമിയെ ഭരിക്കു​ക​യും സഹസ്രാബ്ദ വാഴ്‌ച​ക്കാ​ലത്ത്‌ മനുഷ്യ​വർഗത്തെ പൂർണ​ത​യി​ലേക്കു തിരികെ കൊണ്ടു​വ​രി​ക​യും ചെയ്യും. (മത്തായി 6:10; 2 പത്രൊസ്‌ 3:13) അതിന്റെ ഭാഗമാ​കാ​നി​രുന്ന ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ യഹൂദ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ, ക്രിസ്‌തു​വി​നോ​ടു​കൂ​ടെ സ്വർഗ​ത്തിൽ ഭരിക്കു​ക​യെന്ന പദവി​യോ​ടു തുലനം ചെയ്യാ​വുന്ന യാതൊ​ന്നും യഹൂദ വ്യവസ്ഥി​തി​യിൽ ഇല്ലെന്നു തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു.

യഹൂദ​മ​ത​ത്തിൽ തനിക്കു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന പ്രമുഖ സ്ഥാനത്തെ കുറിച്ച്‌ എഴുതവേ, അവരുടെ വക്താവെന്ന നിലയിൽ അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലൊസ്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “എനിക്കു ലാഭമാ​യി​രു​ന്നതു ഒക്കെയും ഞാൻ ക്രിസ്‌തു​നി​മി​ത്തം ചേതം എന്നു എണ്ണിയി​രി​ക്കു​ന്നു. അത്രയു​മല്ല, എന്റെ കർത്താ​വായ ക്രിസ്‌തു​യേ​ശു​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള പരിജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്റെ ശ്രേഷ്‌ഠ​ത​നി​മി​ത്തം ഞാൻ ഇപ്പോ​ഴും ചേതം എന്നു എണ്ണുന്നു.”—ഫിലി​പ്പി​യർ 3:7, 8.

അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​നാ​യ പൗലൊ​സിന്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തോ​ടും ആലയ ക്രമീ​ക​ര​ണ​ത്തോ​ടും ആഴമായ ആദരവ്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​തി​നാൽ, അവൻ ഇത്തരം ദിവ്യ ക്രമീ​ക​ര​ണ​ങ്ങളെ പുച്ഛി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നില്ല എന്നു വ്യക്തം. b (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 21:20-24) ക്രിസ്‌തീയ ക്രമീ​ക​രണം യഹൂദ വ്യവസ്ഥി​തി​യെ​ക്കാൾ ശ്രേഷ്‌ഠ​മാ​ണെന്നു പ്രകട​മാ​ക്കുക മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു പൗലൊസ്‌.

യഹൂദ വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ ആകർഷ​ണീ​യ​മായ സവി​ശേ​ഷ​ത​കളെ കുറിച്ച്‌ പൗലൊ​സി​നും ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ മറ്റു യഹൂദ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കും നല്ല ഗ്രാഹ്യം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു എന്നതിൽ സംശയ​മില്ല. പുരാ​വ​സ്‌തു​ശാ​സ്‌ത്രം കഴിഞ്ഞ കാലത്തി​ന്റെ ഇരുളി​മ​യി​ലേക്കു വെളിച്ചം വീശു​ന്നതു നിമിത്തം ആ വിശദാം​ശ​ങ്ങ​ളിൽ ചിലത്‌ ഇന്നു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ കഴിയു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും തന്റെ ശ്രദ്ധ പ്രധാ​ന​മാ​യും എന്തിൽ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കണം എന്നാണ്‌ യുവാ​വായ തിമൊ​ഥെ​യൊ​സി​നോട്‌ പൗലൊസ്‌ പറഞ്ഞ​തെന്നു നോക്കുക: ‘[ക്രിസ്‌തീയ സഭയു​മാ​യി ബന്ധപ്പെട്ട] സംഗതി​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു ധ്യാനിച്ച്‌ അവയിൽ ആമഗ്നനാ​യി​രി​ക്കുക, അങ്ങനെ നിന്റെ അഭിവൃ​ദ്ധി എല്ലാവർക്കും പ്രകട​മാ​കട്ടെ.’—1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 4:15, NW.

ബൈബിൾ പുരാ​വ​സ്‌തു​ശാ​സ്‌ത്രം ബൈബി​ളി​ന്റെ പശ്ചാത്ത​ലത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള നമ്മുടെ അറിവു വർധി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നതു ശരിതന്നെ. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, മനുഷ്യർ കുഴി​ച്ചെ​ടു​ത്തി​രി​ക്കുന്ന തെളി​വു​ക​ളി​ലല്ല, മറിച്ച്‌ ദൈവ​വ​ച​ന​മായ ബൈബി​ളി​ലാണ്‌ തങ്ങളുടെ വിശ്വാ​സം അധിഷ്‌ഠി​ത​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്ന്‌ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു.—1 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 2:13; 2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:16, 17.

(g02 10/8)

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[10-ാം പേജിലെ ചിത്രങ്ങൾ]

മുകളിൽ: യെരൂ​ശ​ലേം 1920-ൽ; യഹൂദ ഉപയോ​ഗ​ത്തി​നുള്ള റോമൻ നാണയം, പൊ.യു. 43; സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ ശലോ​മോ​ന്റെ ആലയത്തിൽനി​ന്നുള്ള ഒരു ദന്തനിർമിത മാതള​നാ​രങ്ങ, പൊ.യു.മു. എട്ടാം നൂറ്റാണ്ട്‌

[കടപ്പാട്‌]

പേജുകൾ 2, 10: നാണയം: Photograph © Israel Museum, Jerusalem; courtesy of Israel Antiquities Authority; മാതളനാരങ്ങ: Courtesy of Israel Museum, Jerusalem