വിവരങ്ങള്‍ കാണിക്കുക

ഉള്ളടക്കം കാണിക്കുക

ഓമനമൃഗങ്ങൾ സമനിലയോടു കൂടിയ വീക്ഷണം പുലർത്തുക

ഓമനമൃഗങ്ങൾ സമനിലയോടു കൂടിയ വീക്ഷണം പുലർത്തുക

ഓമന​മൃ​ഗങ്ങൾ സമനി​ല​യോ​ടു കൂടിയ വീക്ഷണം പുലർത്തു​ക

മുൻ ലേഖന​ത്തിൽ പ്രതി​പാ​ദി​ച്ച​തു​പോ​ലെ ഭൂമി​യെ​യും അതിലുള്ള ജീവജ​ന്തു​ക്ക​ളെ​യും പരിപാ​ലി​ക്കാ​നുള്ള ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം മനുഷ്യ​നു ലഭിച്ചു. ബൈബിൾ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: ‘[ദൈവം] സകല​ത്തെ​യും അവന്റെ കാൽകീ​ഴെ​യാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു; ആടുക​ളെ​യും കാളക​ളെ​യും എല്ലാം കാട്ടിലെ മൃഗങ്ങ​ളെ​യൊ​ക്കെ​യും ആകാശ​ത്തി​ലെ പക്ഷിക​ളെ​യും സമു​ദ്ര​ത്തി​ലെ മത്സ്യങ്ങ​ളെ​യും തന്നേ.’—സങ്കീർത്തനം 8:6-8; 115:16.

മൃഗങ്ങ​ളോ​ടു​ള്ള തങ്ങളുടെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം മനുഷ്യർ എങ്ങനെ നിർവ​ഹി​ക്കു​ന്നു എന്നുള്ളതു പ്രധാ​ന​മാണ്‌. “നീതി​മാൻ തന്റെ മൃഗത്തി​ന്റെ ജീവ​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു കരുത​ലു​ള്ള​വ​നാണ്‌” എന്ന്‌ ദൈവ​വ​ചനം പറയുന്നു. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 12:10, ന്യൂ ഇൻഡ്യ ബൈബിൾ ഭാഷാ​ന്തരം) ഇസ്രാ​യേ​ല്യർക്കു ദൈവം നൽകിയ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തിൽ മൃഗങ്ങ​ളോ​ടു പരിഗണന കാണി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ ആവർത്തിച്ച്‌ അനുശാ​സി​ച്ചി​രു​ന്നു. (ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 22:4, 10; 25:4) തങ്ങളുടെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം നിറ​വേ​റ്റു​ന്ന​തി​നി​ട​യിൽ മനുഷ്യർ പലപ്പോ​ഴും വളർത്തു​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ചങ്ങാത്ത​ത്തി​ലാ​യി​ട്ടുണ്ട്‌, എന്തിന്‌ കാട്ടു​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലും മെരു​ക്കി​യെ​ടുത്ത്‌ ഓമനി​ച്ചു വളർത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌.—ഉല്‌പത്തി 1:24.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും മനുഷ്യ​രും മൃഗങ്ങ​ളും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാ​സ​വും ബൈബിൾ എടുത്തു​കാ​ട്ടു​ന്നുണ്ട്‌ എന്നു മനസ്സിൽപ്പി​ടി​ക്കു​ന്നത്‌ നല്ലതാണ്‌. മൃഗങ്ങളല്ല, മനുഷ്യ​രാണ്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ‘സ്വരൂ​പ​ത്തി​ലും സാദൃ​ശ്യ​ത്തി​ലും’ സൃഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടത്‌. (ഉല്‌പത്തി 1:26) അതു​പോ​ലെ​തന്നെ, പരിമി​ത​മായ ആയുർ​ദൈർഘ്യ​ത്തോ​ടെ​യാണ്‌ മൃഗങ്ങൾ സൃഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടത്‌. എന്നാൽ മനുഷ്യർക്കാ​കട്ടെ ഭൂമി​യിൽ എന്നേക്കും ജീവി​ക്കാ​നുള്ള പ്രത്യാശ നൽക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. (ഉല്‌പത്തി 3:22, 23; സങ്കീർത്തനം 37:29) “നിത്യ​ജീ​വൻ” ആസ്വദി​ക്കാൻ നാം വിശ്വാ​സം പ്രകട​മാ​ക്കു​ക​യും ദൈവത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള പരിജ്ഞാ​നം ഉൾക്കൊ​ള്ളു​ക​യും ചെയ്യണ​മെന്ന്‌ യേശു​ക്രി​സ്‌തു പറഞ്ഞു. മൃഗങ്ങൾക്കു സാധി​ക്കുന്ന കാര്യ​ങ്ങളല്ല ഇവ. (യോഹ​ന്നാൻ 3:36; 17:3) കൂടാതെ, പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​നു യോഗ്യ​ര​ല്ലാ​ത്ത​വരെ ‘നശിപ്പാൻ പിറന്ന ബുദ്ധി​യി​ല്ലാത്ത ജന്തുക്ക​ളോ​ടു’ ബൈബിൾ തുലനം ചെയ്യുന്നു.—2 പത്രൊസ്‌ 2:9-12.

മനുഷ്യ​ന്റെ പ്രയോ​ജ​ന​ത്തി​നാ​യി നൽക​പ്പെ​ട്ടത്‌

ദൈവം മനുഷ്യർക്കു വേണ്ടി​യാണ്‌ ജീവജ​ന്തു​ക്കളെ സൃഷ്ടി​ച്ചത്‌. വേല ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ അവരെ സഹായി​ക്കാൻ മൃഗങ്ങൾക്കു കഴിയും. കൂടാതെ മനുഷ്യ​രു​ടെ മിത്ര​ങ്ങ​ളാ​യി​രി​ക്കാ​നും അവയ്‌ക്കാ​വും. ജന്തു​ലോ​കം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തെ​യും ജ്ഞാന​ത്തെ​യും വിളി​ച്ചോ​തു​ന്നു. പക്ഷിമൃ​ഗാ​ദി​ക​ളു​ടെ ഭംഗി ആസ്വദി​ക്കു​ന്ന​തും അവയുടെ വിസ്‌മ​യാ​വ​ഹ​മായ സഹജജ്ഞാ​നം സംബന്ധിച്ച പഠനത്തി​ലൂ​ടെ സ്രഷ്ടാ​വി​നെ കുറിച്ചു കൂടുതൽ കാര്യങ്ങൾ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തും ഹൃദ്യ​മായ അനുഭ​വ​മാണ്‌. (സങ്കീർത്തനം 104:24; സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 30:24-28; റോമർ 1:20) ആ ജ്ഞാനത്തി​ന്റെ അനേകം വരുന്ന ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്ന്‌ പ്രാണി​ലോ​ക​ത്തിൽ കാണാൻ കഴിയും. തേനീ​ച്ചകൾ പരസ്‌പരം ആശയവി​നി​മയം നടത്തു​ന്ന​തും കൂട്ടാ​ളി​കൾ നൽകുന്ന സൂചന​ക​ളു​ടെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ ഭക്ഷ്യ​സ്രോ​ത​സ്സു​ക​ളു​ടെ അടുക്ക​ലേക്കു ചെല്ലു​ന്ന​തും ആരിലും ആശ്ചര്യം ജനിപ്പി​ക്കും. തേനീ​ച്ചകൾ അവയുടെ സങ്കീർണ​മായ കൂടുകൾ നിർമി​ക്കുന്ന വിധം അതിലും വിസ്‌മ​യ​ജ​ന​ക​മാണ്‌.

ജീവജ​ന്തു​ക്കൾ മനുഷ്യന്‌ ആഹാര​മാ​യും ഉതകുന്നു. ആരംഭ​ത്തിൽ, മനുഷ്യന്‌ ആഹാര​ത്തി​നാ​യി ദൈവം സസ്യജാ​ല​ങ്ങളെ മാത്രമേ നൽകി​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. എന്നാൽ 1,600-ലധികം വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം അതായത്‌ നോഹ​യു​ടെ നാളിലെ പ്രളയത്തെ തുടർന്ന്‌ ദൈവം ഇപ്രകാ​രം പറഞ്ഞു: “ഭൂചര​ജ​ന്തു​ക്ക​ളൊ​ക്കെ​യും നിങ്ങൾക്കു ആഹാരം ആയിരി​ക്കട്ടെ; പച്ച സസ്യം​പോ​ലെ ഞാൻ സകലവും നിങ്ങൾക്കു തന്നിരി​ക്കു​ന്നു.” (ചെരി​ച്ചെ​ഴു​തി​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ഞങ്ങൾ.) (ഉല്‌പത്തി 1:29; 9:3) അങ്ങനെ, ജീവജ​ന്തു​ക്കളെ ഭക്ഷിക്കാ​നുള്ള അനുവാ​ദം ദൈവം മനുഷ്യർക്കു നൽകി. ആരംഭ​ത്തിൽ ദൈവം മനുഷ്യ​രു​ടെ ആഹാര​ക്ര​മ​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമാ​യി മാംസം ഉൾപ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും പിന്നീട്‌ അത്‌ അനുവ​ദി​ച്ചത്‌ തീർച്ച​യാ​യും അവരുടെ പ്രയോ​ജ​ന​ത്തി​നാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം.

ഇന്ന്‌ ഓമന​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ബന്ധപ്പെട്ട്‌ ഉണ്ടാകുന്ന പ്രശ്‌ന​ങ്ങൾ

മുൻകാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ മനുഷ്യർ സാധാ​ര​ണ​ഗ​തി​യിൽ ഓമന​മൃ​ഗ​ങ്ങളെ വീടി​നു​ള്ളിൽ പാർപ്പി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ലെന്നു കാണാൻ കഴിയു​ന്നു. ലോക​ത്തി​ന്റെ മിക്ക ഭാഗങ്ങ​ളി​ലും ഇന്നും അങ്ങനെ​യൊ​രു രീതി ഇല്ല. എന്നാൽ സമീപ​കാ​ലത്ത്‌, ആളുകൾ നഗരത്തി​ലേക്കു കുടി​യേ​റു​ക​യും സമ്പന്നരാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ മൃഗങ്ങളെ വീടി​നു​ള്ളിൽ പരിപാ​ലി​ക്കു​ന്നത്‌ സാധാ​ര​ണ​മാ​യി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. വികസിത രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഇത്‌ ചില പ്രശ്‌നങ്ങൾ സൃഷ്ടി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

ലോക​ത്തി​ലെ 50 കോടി​യോ​ളം വരുന്ന ഓമന​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ ഏതാണ്ട്‌ 40 ശതമാ​ന​വും ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളി​ലാണ്‌. അവിടെ ഏതാണ്ട്‌ 5.9 കോടി നായ്‌ക്ക​ളെ​യും 7.5 കോടി പൂച്ചക​ളെ​യും ആളുകൾ ഓമനി​ച്ചു വളർത്തു​ന്നുണ്ട്‌. എന്നാൽ ന്യൂ​യോർക്ക്‌ നഗരത്തി​ലെ ഒരു വീട്ടിൽ ഉള്ളതി​നെ​ക്കാൾ കൂടുതൽ ഓമന​മൃ​ഗങ്ങൾ ലണ്ടനി​ലും പാരീ​സി​ലും ഉള്ള ഓരോ വീട്ടി​ലു​മു​ണ്ട​ത്രേ!

ഏതാനും വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ്‌ പാരീ​സിൽ, നടപ്പാ​ത​യിൽനിന്ന്‌ പട്ടിക്കാ​ഷ്‌ഠം വാക്യും ചെയ്‌തു നീക്കാ​നാ​യി കാനി​നെറ്റ്‌ എന്നു വിളി​ക്കുന്ന 70-ഓളം വാഹനങ്ങൾ വാടക​യ്‌ക്കെ​ടു​ത്തു. പാരീ​സി​ലെ 2,50,000-ത്തോളം വരുന്ന നായ്‌ക്കൾ ദിവസ​വും 25 ടൺ കാഷ്‌ഠം വിസർജി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​യി കണക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ഇതിന്റെ പകുതി​യിൽ താഴെ വിസർജ്യം മാത്രമേ കാനി​നെ​റ്റു​കൾ നീക്കം ചെയ്‌തു​ള്ളൂ. നായ്‌ക്ക​ളു​ടെ വിസർജ്യ​ത്തിൽ ചവിട്ടി തെന്നി​വീ​ണു പരി​ക്കേറ്റ്‌ നൂറു​ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾ വർഷം​തോ​റും ആശുപ​ത്രി​യിൽ പ്രവേ​ശി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​താ​യി റിപ്പോർട്ട്‌ ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.

ശബ്ദകോ​ലാ​ഹ​ല​മാണ്‌ മറ്റൊരു പ്രശ്‌നം. മനുഷ്യ​രു​മാ​യി ഇടപെ​ടു​മ്പോൾ ഒരിക്ക​ലും പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ക​യി​ല്ലാത്ത പല സ്വഭാ​വ​ങ്ങ​ളും ചിലർ തങ്ങളുടെ പൊ​ന്നോ​മന നായ്‌ക്ക​ളോ​ടുള്ള ബന്ധത്തിൽ വെച്ചു​പൊ​റു​പ്പി​ക്കാ​റുണ്ട്‌. “കുരച്ച്‌ ശല്യമു​ണ്ടാ​ക്കുന്ന നായ്‌ക്ക​ളു​ടെ ഉടമസ്ഥർ ആ ശബ്ദവും ബഹളവു​മൊ​ക്കെ അവഗണി​ക്കാ​നുള്ള ഒരു പ്രാപ്‌തി വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​താ​യി കാണ​പ്പെ​ടു​ന്നു” എന്ന്‌ ‘പെറ്റ്‌ കെയർ ഫോറം’ എന്ന പേരി​ലുള്ള ഒരു വെബ്‌​സൈറ്റ്‌ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട ഒരു സംഭാ​ഷണം തുടരാൻ കഴിയാ​ത്തത്ര ഉച്ചത്തിൽ വീട്ടിലെ നായ കുരച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ പോലും അതിന്റെ കുര നിറു​ത്താ​നാ​യി ചിലർ ഒന്നും ചെയ്യില്ല.

ചില നായ്‌ക്കൾ ഉടമസ്ഥർ വീട്ടി​ലു​ള്ള​പ്പോൾ ശാന്തരാ​യി​രി​ക്കു​മെ​ങ്കി​ലും അവരുടെ അഭാവ​ത്തിൽ ചുറ്റു​വ​ട്ട​ത്തു​ള്ള​വർക്ക്‌ ഒരു വലിയ ശല്യമാ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാം. തങ്ങളുടെ പുന്നാ​ര​പ്പ​ട്ടി​ക​ളു​ടെ ഇത്തരം സ്വഭാ​വങ്ങൾ ഗണ്യമാ​ക്കാ​തെ ഉടമസ്ഥർ അവയെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ചേ​ക്കാ​മെ​ങ്കി​ലും, ഷിഫ്‌റ്റ്‌ ജോലി കഴിഞ്ഞ്‌ ഉറങ്ങാൻ ശ്രമി​ക്കുന്ന ഒരു അയൽക്കാ​ര​നോ കുഞ്ഞിനെ ഉറക്കാൻ പാടു​പെ​ടുന്ന അടുത്ത വീട്ടിലെ ഒരമ്മയ്‌ക്കോ അതു പൊറു​ക്കാൻ കഴി​ഞ്ഞെന്നു വരില്ല. അതിലു​പരി, വിരസത അനുഭ​വി​ക്കുന്ന മൃഗങ്ങ​ളിൽ ചില​പ്പോൾ ഭയമോ അക്രമ​വാ​സ​ന​യോ പോലുള്ള അപകട​ക​ര​മായ സ്വഭാ​വ​വി​ശേ​ഷ​തകൾ വളർന്നു​വ​ന്നേ​ക്കാം.

ഓമന​മൃ​ഗ​ങ്ങൾ പെറ്റു​പെ​രു​കു​ന്നത്‌ വിശേ​ഷി​ച്ചും നഗരങ്ങ​ളിൽ ഒരു വലിയ പ്രശ്‌ന​മാണ്‌. ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ ഓരോ വർഷവും 1.7 കോടി നായ്‌ക്ക​ളും 3 കോടി പൂച്ചക​ളും ഉണ്ടാകു​ന്ന​താ​യി കണക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. ഇവയിൽ ലക്ഷക്കണ​ക്കിന്‌ നായ്‌ക്ക​ളും പൂച്ചക​ളും ഷെൽറ്റ​റു​ക​ളിൽ (ഉടമസ്ഥ​രി​ല്ലാത്ത മൃഗങ്ങളെ പാർപ്പി​ക്കുന്ന ഇടം) എത്തി​ച്ചേ​രു​ന്നു. ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളി​ലെ മാത്രം ഷെൽറ്റ​റു​ക​ളിൽ പ്രതി​വർഷം 40 ലക്ഷത്തി​നും 60 ലക്ഷത്തി​നും ഇടയ്‌ക്ക്‌ മൃഗങ്ങളെ കൊന്നു​ക​ള​യു​ന്നു.

ഇത്രയ​ധി​കം മൃഗങ്ങൾ ഷെൽറ്റ​റു​ക​ളിൽ എത്തി​ച്ചേ​രു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌? പലപ്പോ​ഴും അതിനുള്ള കാരണം ഓമന​മൃ​ഗ​ത്തോ​ടുള്ള ഉടമസ്ഥന്റെ സ്‌നേഹം അധിക​കാ​ലം നീണ്ടു​നിൽക്കാ​റില്ല എന്നതാണ്‌. ഓമന​ത്വം തുളു​മ്പുന്ന പട്ടിക്കുഞ്ഞ്‌ അല്ലെങ്കിൽ പൂച്ചക്കുഞ്ഞ്‌ കാലാ​ന്ത​ര​ത്തിൽ വളർന്നു​വ​ലു​താ​കു​ന്നു. അതോടെ അവയ്‌ക്കു കൂടു​ത​ലായ ശ്രദ്ധ നൽകേ​ണ്ട​താ​യി വരുന്നു. എന്നാൽ വീട്ടി​ലുള്ള ആർക്കും അതിന്റെ കൂടെ കളിക്കാ​നോ അതിനെ പരിശീ​ലി​പ്പി​ക്കാ​നോ ഉള്ള സമയവും ക്ഷമയും ഉണ്ടായി​രി​ക്കില്ല. മൃഗങ്ങളെ സംബന്ധിച്ച്‌ വിദഗ്‌ധ പഠനം നടത്തി​യി​ട്ടുള്ള, ഒരു ഗ്രന്ഥകാ​രി കൂടെ​യായ ഡോ. ജോനിക്ക ന്യൂബൈ പറയുന്നു: “പരക്കെ​യുള്ള ധാരണ​യ്‌ക്കു വിരു​ദ്ധ​മാ​യി, ലോക​മെ​മ്പാ​ടും നടത്തി​യി​ട്ടുള്ള പഠനങ്ങ​ളെ​ല്ലാം കാണി​ക്കു​ന്നത്‌ ഷെൽറ്റ​റു​ക​ളിൽ എത്തി​ച്ചേ​രുന്ന നായ്‌ക്ക​ളിൽ പകുതി​യും അലഞ്ഞു​തി​രി​ഞ്ഞു നടക്കുന്നവ അല്ലെന്നാണ്‌. ഈ നായ്‌ക്ക​ളു​ടെ കുരയും നശീക​ര​ണ​സ്വ​ഭാ​വ​വും സഹിക്ക​വ​യ്യാ​ഞ്ഞി​ട്ടോ അവയുടെ പുറകേ ഓടി​ന​ട​ക്കാ​നുള്ള ശേഷി​യി​ല്ലാ​ഞ്ഞി​ട്ടോ ഉടമസ്ഥർതന്നെ അവയെ അവിടെ കൊണ്ടു​ചെ​ന്നാ​ക്കു​ന്ന​താണ്‌.”

ഓമന​മൃ​ഗ​ങ്ങൾ പെരു​കു​ന്ന​തു​മാ​യി ബന്ധപ്പെട്ട്‌ ഉണ്ടാകുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച്‌ വിവരങ്ങൾ നൽകുന്ന ഒരു വെബ്‌​സൈറ്റ്‌ ഈ സാഹച​ര്യ​ത്തെ ഇങ്ങനെ സംഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്നു: “എറിഞ്ഞു​ക​ള​യാ​വുന്ന വെറും വസ്‌തു​ക്ക​ളാ​യി ജീവികൾ മാറി​യി​രി​ക്കു​ന്നു, ഓമന​ത്വ​മു​ള്ള​പ്പോൾ നാം അവയെ താലോ​ലി​ക്കു​ക​യും അസൗക​ര്യ​മാ​യി​ത്തീ​രു​മ്പോൾ ഉപേക്ഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. മൃഗങ്ങ​ളു​ടെ ജീവ​നോ​ടുള്ള ഈ അനാദ​രവ്‌ നമ്മുടെ സംസ്‌കാ​രത്തെ കാർന്നു​തി​ന്നു​ക​യാണ്‌.”

കണക്കി​ലെ​ടു​ക്കേണ്ട സുപ്ര​ധാന ഘടകങ്ങൾ

വിശേ​ഷി​ച്ചും നഗരത്തിൽ താമസി​ക്കു​ന്നവർ ഒരു മൃഗത്തെ വളർത്താൻ തീരു​മാ​നി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ മുമ്പ്‌ അതേ കുറിച്ചു ഗൗരവ​മാ​യി ചിന്തി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. ഊർജ​സ്വ​ല​രായ ഓമന​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ ആരോ​ഗ്യം കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കാൻ ദിവ​സേ​ന​യുള്ള വ്യായാ​മം ആവശ്യ​മാണ്‌. “നാഷണൽ പീപ്പിൾ ആന്റ്‌ പെറ്റ്‌സ്‌ സർവേ” എന്ന പേരിൽ ഓസ്‌​ട്രേ​ലി​യ​യിൽ നടത്തപ്പെട്ട ഒരു സർവേ​യു​ടെ റിപ്പോർട്ട്‌ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “നടത്തവും മറ്റു വ്യായാ​മ​ങ്ങ​ളും നായ്‌ക്ക​ളു​ടെ ശാരീ​രിക ക്ഷേമത്തി​നു മാത്രമല്ല മാനസിക ഉണർവി​നും അനിവാ​ര്യ​മാണ്‌. ആവശ്യ​ത്തി​നു വ്യായാ​മം ലഭിക്കാത്ത നായ്‌ക്കളെ നോക്കാൻ ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​യി​രി​ക്കും.” ദിവസം മുഴുവൻ ഒന്നും ചെയ്യാ​നി​ല്ലാ​തെ ചടഞ്ഞു കിടക്കുന്ന നായയ്‌ക്ക്‌ അതിന്റെ സംഭരി​ച്ചു​വെ​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ഊർജം എങ്ങനെ​യെ​ങ്കി​ലും പുറത്തു​വി​ടേ​ണ്ട​താ​യുണ്ട്‌. എന്നാൽ ദിവസത്തെ കഠിനാ​ധ്വാ​ന​ത്തി​നു ശേഷം ക്ഷീണിച്ച്‌ അവശരാ​യി തിരി​ച്ചെ​ത്തുന്ന പല ഉടമസ്ഥർക്കും അവയെ നടക്കാൻ കൊണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​തി​നുള്ള ശേഷി ഉണ്ടായി​രി​ക്കില്ല.

അതു​കൊണ്ട്‌ ഒരു പട്ടി​യെ​യോ മറ്റോ വളർത്തു​ന്ന​തി​നെ കുറിച്ച്‌ ആലോ​ചി​ക്കു​ന്നവർ സ്വയം ഈ ചോദ്യ​ങ്ങൾ ചോദി​ക്കു​ന്നതു നന്നായി​രി​ക്കും: ‘ആ മൃഗത്തിന്‌ ഉചിത​മായ ശ്രദ്ധ നൽകാൻ എനിക്കു കഴിയു​മോ? എന്റെ ജീവി​ത​ശൈലി നിമിത്തം ദിവസ​ത്തി​ന്റെ ഏറിയ ഭാഗവും യാതൊ​രു ശ്രദ്ധയും പരിപാ​ല​ന​വും ലഭിക്കാത്ത അവസ്ഥയി​ലാ​യി​രി​ക്കു​മോ അത്‌? അതിന്റെ കൂടെ കളിക്കാൻ അല്ലെങ്കിൽ അതിനെ നടക്കാൻ കൊണ്ടു​പോ​കാൻ എനിക്കു സമയം ഉണ്ടാകു​മോ? എന്റെ നായയ്‌ക്ക്‌ പരിശീ​ലനം ആവശ്യ​മാ​യി വരു​ന്നെ​ങ്കിൽ അതു നൽകാ​നോ അതിനെ ഒരു പരിശീ​ല​ന​കേ​ന്ദ്ര​ത്തിൽ കൊണ്ടു​പോ​കാ​നോ ഞാൻ ഒരുക്ക​മാ​ണോ? ഒരു നായെ വളർത്തു​ന്നത്‌ കൂടുതൽ പ്രാധാ​ന്യ​മുള്ള പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങൾക്ക്‌ നീക്കി​വെ​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന സമയം അപഹരി​ക്കു​മോ?’

ഒരു ഓമന​മൃ​ഗത്തെ വളർത്തു​ന്നത്‌ ചെലവുള്ള ഒരു കാര്യ​മാ​ണെ​ന്ന​താണ്‌ ഓർമി​ക്കേണ്ട മറ്റൊരു സംഗതി. ഇങ്ങനെ​യുള്ള മൃഗങ്ങ​ളു​ടെ ഉടമസ്ഥരെ ഉൾക്കൊ​ള്ളി​ച്ചു നടത്തിയ ഒരു സർവേ, ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ ഒരു നായയു​ടെ ചികിത്സാ ചെലവു​കൾക്കാ​യി പ്രതി​വർഷം ഏതാണ്ട്‌ 10,000 രൂപയും പൂച്ചയ്‌ക്ക്‌ ഏതാണ്ട്‌ 5,000 രൂപയും വേണ്ടി​വ​രു​ന്ന​താ​യി വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി. അവയുടെ ആഹാര​ത്തി​നും മറ്റു ദൈനം​ദിന ആവശ്യ​ങ്ങൾക്കും വരുന്ന ചെലവ്‌ വേറെ​യും. ഇതിനു പുറമേ, ചില സമൂഹ​ങ്ങ​ളിൽ രജിസ്‌​ട്രേഷൻ ഫീസ്‌ നൽകേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌.

സമനി​ല​യുള്ള വീക്ഷണം—ഒരു വെല്ലു​വി​ളി

തന്റെ സൃഷ്ടി​ക​ളായ ജീവജ​ന്തു​ക്ക​ളിൽ നാം ആനന്ദം കണ്ടെത്തു​ക​യും അവയോ​ടു സ്‌നേ​ഹ​പൂർവ​ക​മായ കരുതൽ പ്രകട​മാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നതു കാണു​മ്പോൾ നമ്മുടെ സ്രഷ്ടാവ്‌ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​കണം. അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ, മൃഗങ്ങ​ളോ​ടു ക്രൂര​മാ​യി പെരു​മാ​റു​ന്നത്‌ ശരിയല്ല എന്നതി​നോ​ടു നിങ്ങൾ യോജി​ക്കി​ല്ലേ? എങ്കിലും വിനോ​ദ​ത്തി​നാ​യി മനുഷ്യർ കാളക​ളെ​യും നായ്‌ക്ക​ളെ​യും കോഴി​ക​ളെ​യു​മൊ​ക്കെ പോരി​നി​റ​ക്കു​ക​യും അങ്ങനെ അവ ദാരു​ണ​മാ​യി കൊല്ല​പ്പെ​ടാൻ ഇടയാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യാ​റുണ്ട്‌. ദുഃഖ​ക​ര​മെന്നു പറയട്ടെ, ആളുകൾ എല്ലായ്‌പോ​ഴും ദൈവം ഉദ്ദേശി​ച്ചി​രുന്ന അനുക​മ്പ​യോ​ടെയല്ല മൃഗങ്ങ​ളോ​ടു പെരു​മാ​റി​യി​ട്ടു​ള്ളത്‌.

അതേസ​മ​യം ചില ആളുകൾക്ക്‌ ഓമന​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളി​ലുള്ള താത്‌പ​ര്യം അതിരു​ക​ട​ക്കു​ന്നു, അങ്ങനെ കൂടുതൽ പ്രാധാ​ന്യം നൽകേണ്ട കാര്യങ്ങൾ പിന്തള്ള​പ്പെ​ടു​ന്നു. മൃഗങ്ങ​ളോ​ടുള്ള സ്‌നേഹം അതിരു​ക​ട​ക്കു​മ്പോൾ അവയുടെ ജീവന്‌ മനുഷ്യ​രു​ടേ​തി​നെ​ക്കാൾ പ്രാധാ​ന്യം ഉള്ളതായി തോന്നി​യേ​ക്കാം. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ഒരു മൃഗാ​ശു​പ​ത്രി​യിൽ തീപി​ടി​ത്ത​മു​ണ്ടാ​യ​പ്പോൾ പുറത്തു കൂടി​നി​ന്നി​രുന്ന ഉടമസ്ഥ​രിൽ ചിലർ “തങ്ങളുടെ പൊ​ന്നോ​മ​ന​ക​ളോ​ടൊ​പ്പം തങ്ങൾക്കും മരിക്ക​ണ​മെന്നു പറഞ്ഞ്‌ നിലവി​ളി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അഗ്നിശമന പ്രവർത്തകർ തീർത്ത രക്ഷാവ​ലയം ഭേദിച്ച്‌ ഇടിച്ചു​ക​യ​റാൻ ശ്രമിച്ചു”വത്രേ.

ഓമനി​ച്ചു വളർത്തി​യി​രുന്ന ഒരു മൃഗം ചാകു​ന്നത്‌ കാണേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്നത്‌ കടുത്ത മനോ​വേദന ഉളവാ​ക്കു​മെ​ന്നു​ള്ളതു തീർച്ച​യാണ്‌. എന്നാൽ അത്തര​മൊ​രു സാഹച​ര്യ​ത്തിൽ പോലും സമനില പാലി​ക്കാൻ സാധി​ക്കും. മുമ്പ്‌ പ്രതി​പാ​ദി​ച്ച​തു​പോ​ലെ മൃഗങ്ങൾ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സ്വരൂ​പ​ത്തി​ലല്ല സൃഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നത്‌, മനുഷ്യ​രെ പോലെ അവ എന്നേക്കും ജീവി​ക്കാൻ ദൈവം ഉദ്ദേശി​ച്ചി​രു​ന്നു​മില്ല. ദൈവം മനുഷ്യ​നെ സൃഷ്ടിച്ച വിധത്തെ കുറിച്ച്‌ ബൈബിൾ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “അവൻ അവരുടെ മനസ്സു​ക​ളിൽ നിത്യത വെച്ചി​രി​ക്കുക പോലും ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു.” (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 3:11, ബയിങ്‌ടൺ) എന്നാൽ ഇത്തര​മൊ​രു കാര്യം മൃഗങ്ങ​ളോ​ടുള്ള ബന്ധത്തിൽ പറയ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടില്ല.

ജീവജ​ന്തു​ക്ക​ളെ കൊല്ലു​ന്നത്‌ തെറ്റാ​ണെന്നു ബൈബിൾ പറയു​ന്നില്ല. ദശലക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾക്ക്‌ ഇന്ന്‌ അവ ആഹാര​മാ​യി ഉതകുന്നു. എന്നാൽ ഒരു ഓമന​മൃ​ഗത്തെ—ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, രോഗം മൂലം ദുരിതം അനുഭ​വി​ക്കുന്ന ഒന്നിനെ—കൊന്നു​ക​ള​യു​ന്നതു സംബന്ധി​ച്ചെന്ത്‌? എത്ര പ്രയാ​സ​ക​ര​മായ, വേദനാ​ജ​ന​ക​മായ ഒരു തീരു​മാ​ന​മാ​യി​രി​ക്കാം അത്‌! എങ്കിലും, താൻ ഓമനി​ച്ചു വളർത്തിയ മൃഗത്തി​ന്റെ വേദന ദീർഘി​പ്പി​ക്കാൻ മാത്രം ഉതകുന്ന, സാമ്പത്തിക ഞെരുക്കം സൃഷ്ടി​ച്ചേ​ക്കാ​വുന്ന ചെല​വേ​റിയ ഒരു ചികിത്സ നൽകു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ നല്ലത്‌ തന്റെ വിശ്വസ്‌ത ചങ്ങാതി​യെ വേദന​യി​ല്ലാ​തെ പെട്ടെന്നു കൊന്നു​ക​ള​യു​ന്ന​താണ്‌ എന്ന്‌ ഉടമസ്ഥൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചേ​ക്കാം.

ദൈവം തന്റെ മാനവ​സൃ​ഷ്ടി​യെ ആഴമായി സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു; നമ്മുടെ പരിപാ​ല​ന​യി​ലും മേൽനോ​ട്ട​ത്തി​ലും ഏൽപ്പിച്ചു തന്നിരി​ക്കുന്ന മൃഗങ്ങ​ളോട്‌ നാമും സ്‌നേ​ഹ​വും പരിഗ​ണ​ന​യും കാട്ടേ​ണ്ട​തല്ലേ? അത്തരം സ്‌നേഹം ഉള്ളവരെ മിക്ക​പ്പോ​ഴും, നമ്മുടെ സ്രഷ്ടാവ്‌ ആരംഭ​ത്തിൽ ഉദ്ദേശി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ജീവജ​ന്തു​ക്ക​ളു​മാ​യി സന്തുഷ്ടി​ദാ​യ​ക​മായ ഒരു ബന്ധം പുലർത്താ​മെന്ന വിസ്‌മ​യാ​വ​ഹ​മായ പ്രത്യാശ ആകർഷി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ഈ പരമ്പര​യി​ലെ അവസാന ലേഖനം ഓമന​മൃ​ഗ​ങ്ങളെ സംബന്ധിച്ച വിഷയ​ത്തി​ന്റെ ഈ വശത്തെ കുറിച്ചു ചർച്ച ചെയ്യും. (g04 2/22)

[7-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഷെൽറ്ററുകളിൽ ഓരോ വർഷവും ലക്ഷക്കണ​ക്കിന്‌ ഓമന​മൃ​ഗ​ങ്ങളെ കൊന്നു​ക​ള​യു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌?

[കടപ്പാട്‌]

© Hulton-Deutsch Collection/CORBIS

[8, 9 പേജു​ക​ളി​ലെ ചിത്രങ്ങൾ]

വിശേ​ഷി​ച്ചും നഗരവാ​സി​കളെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ഒരു ഓമന​മൃ​ഗത്തെ വളർത്തു​ന്ന​തിൽ പലരും ചിന്തി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാ​ള​ധി​കം ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു

[9-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

നാം മൃഗങ്ങ​ളോട്‌ ദയയോ​ടെ ഇടപെ​ടു​മ്പോൾ നമ്മുടെ സ്രഷ്ടാവ്‌ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നു