സ്‌ഫടിക ദ്വീപി​ലേക്ക്‌ ഒരു സന്ദർശനം

ഇറ്റലിയിലെ ഉണരുക! ലേഖകൻ

നിപു​ണ​നായ ഒരു കരകൗ​ശ​ല​പ്പ​ണി​ക്കാ​രൻ തിളച്ചു​മ​റി​യുന്ന ചൂളയു​ടെ ഒരു വശത്തുള്ള ചെറിയ ദ്വാര​ത്തി​ലേക്ക്‌ തന്റെ നീണ്ട ലോഹ​ക്കു​ഴൽ കടത്തുന്നു. അയാൾ ചൂളയിൽനിന്ന്‌ കുഴൽത്തു​മ്പിൽ കോരി​യെ​ടു​ക്കുന്ന ഉരുകിയ ഗ്ലാസ്സ്‌ പിണ്ഡം അസ്‌തമയ സൂര്യ​നെ​പ്പോ​ലെ ജ്വലി​ക്കു​ന്നു. കോരി​യെ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ ചൂളയ്‌ക്കും ലോഹ​ക്കു​ഴ​ലി​നും ഇടയിൽ ദൃശ്യ​മാ​കുന്ന തീനി​റ​മുള്ള ഒരു നേർത്ത തന്തു പൊടു​ന്നനെ അപ്രത്യ​ക്ഷ​മാ​കു​ന്നു. സമർഥ​നായ ആ കരവേ​ല​ക്കാ​രൻ ചൂളയിൽനി​ന്നെ​ടുത്ത ഉരുകിയ ഗ്ലാസ്സ്‌ പിണ്ഡത്തെ ഒരു ലോഹ​മേ​ശ​യിൽ വെച്ച്‌ ഉരുട്ടു​ന്നു. ഇപ്പോ​ഴി​താ ഗോളാ​കൃ​തി​യി​ലാ​യി​രുന്ന ഉരുകിയ ഗ്ലാസ്സ്‌ ഒരു സിലിണ്ടർ ആകൃതി കൈവ​രി​ക്കു​ന്നു. ലോഹ​ക്കു​ഴ​ലി​ലൂ​ടെ ഒന്ന്‌ ഊതി​ക്കൊണ്ട്‌ അദ്ദേഹം അതിനെ വീർപ്പി​ക്കു​ന്നു. പിന്നെ, അത്‌ വീണ്ടും ഉരുട്ടു​ന്നു, എന്നിട്ട്‌ അത്‌ ഉയർത്തി​നോ​ക്കി പരി​ശോ​ധി​ച്ചിട്ട്‌ തിരികെ ചൂളയി​ലേക്ക്‌ ഇടുന്നു.

ഞങ്ങൾ ഇപ്പോൾ മുരാ​നോ​യി​ലാണ്‌. ഇറ്റലി​യി​ലെ വെനീ​സി​ലുള്ള ഒരു കൊച്ചു കായൽദ്വീ​പാ​ണിത്‌. ഈ ദ്വീപ്‌ സ്‌ഫടിക ഉത്‌പ​ന്ന​ങ്ങൾക്കു കേൾവി​കേ​ട്ട​താണ്‌. ഈ പ്രദേ​ശത്ത്‌ ഗ്ലാസ്സ്‌ ഊതി​വീർപ്പി​ക്കൽ പ്രക്രിയ തുടങ്ങി​യിട്ട്‌ 1,000-ത്തിലേറെ വർഷങ്ങൾ പിന്നി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. അടുത്തുള്ള ഒരു കായൽദ്വീ​പായ ടോർച്ചെ​ല്ലോ​യിൽ പൊതു​യു​ഗം (പൊ.യു.) ഏഴാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ പണിക​ഴി​പ്പി​ക്ക​പ്പെട്ട ഒരു ഗ്ലാസ്സ്‌ ഫാക്ടറി​യു​ടെ അവശി​ഷ്ടങ്ങൾ കാണാം. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, വെനീ​സി​ന്റെ സ്വന്തം സ്‌ഫടിക നിർമി​തി​യെ കുറി​ച്ചുള്ള ആദ്യ​തെ​ളിവ്‌ പൊ.യു. 982-ലെ ഒരു ആധാര​മാണ്‌. “ഡൊമി​നിക്‌ എന്ന സ്‌ഫടിക നിർമാ​താവ്‌” പ്രസ്‌തുത ആധാര​ത്തിൽ ഒരു സാക്ഷി​യാ​യി​രു​ന്നു.

1224-ാം ആണ്ടോടെ വെനീ​സി​ലെ സ്‌ഫടിക നിർമാ​താ​ക്കൾ ഒരു തൊഴി​ലാ​ളി​സം​ഘ​ത്തി​നു​തന്നെ രൂപം നൽകി​യി​രു​ന്നു. 1291-ൽ, ഗ്ലാസ്സ്‌ ചൂളക​ളെ​ല്ലാം നഗരത്തിൽനി​ന്നു പറിച്ചു​ന​ടാൻ വെനീസ്‌ മഹാസഭ ഉത്തരവി​ട്ടു. സുരക്ഷാ​കാ​ര​ണങ്ങൾ നിമി​ത്ത​മാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കാം ഇത്‌. ഒട്ടേ​റെ​പ്പേർ അവി​ടെ​നിന്ന്‌ ഏതാണ്ട്‌ ഒരു കിലോ​മീ​റ്റർ അകലെ​യുള്ള കായൽദ്വീ​പായ മുരാ​നോ​യി​ലേക്ക്‌ കുടി​യേറി, പിന്നീ​ടുള്ള കാലം അവർ ഇവി​ടെ​ത്തന്നെ തുടർന്നു.

വിഖ്യാ​ത​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

പൗരാ​ണിക കാലം മുതൽക്കേ ലോക​ത്തി​ന്റെ പല ഭാഗങ്ങ​ളി​ലും ഗ്ലാസ്സ്‌ നിർമി​ച്ചു​പോ​രുന്ന സ്ഥിതിക്ക്‌ മുരാ​നോ ഗ്ലാസ്സിനെ അഥവാ വെനീ​ഷ്യൻ ഗ്ലാസ്സിനെ ഇത്ര വിശ്രു​ത​മാ​ക്കു​ന്നത്‌ എന്താണ്‌? ഈജി​പ്‌ത്‌, ഫിനീഷ്യ, സിറിയ, ഒരു ബൈസാ​ന്റി​യൻ പ്രവി​ശ്യ​യാ​യി​രുന്ന കൊരിന്ത്‌ എന്നീ പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി വെനീസ്‌ പതിവാ​യി സമ്പർക്ക​ത്തിൽ വന്നിരു​ന്നു. ഈ പ്രദേ​ശ​ങ്ങൾക്കാ​കട്ടെ ഗ്ലാസ്സ്‌ ഊതി​വീർപ്പി​ക്കൽ പ്രക്രി​യ​യിൽ ദീർഘ​കാ​ലത്തെ പാരമ്പ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി വെനീ​സി​ലെ സ്‌ഫടിക നിർമാ​താ​ക്കൾക്ക്‌ തങ്ങളുടെ കലാ​നൈ​പു​ണ്യം ഒന്നി​നൊ​ന്നു സ്‌ഫുടം ചെയ്‌തെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നു കഴി​ഞ്ഞെന്നു വിശ്വ​സി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, അറിയ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തിൽവെച്ച്‌ ഏറ്റവും പഴയ വെനീ​ഷ്യൻ ഫാക്ടറി​ക​ളി​ലെ സ്‌ഫടി​ക​നിർമാണ രീതി​ക്കും ഉത്‌പ​ന്ന​ങ്ങൾക്കും അവർ പൗരസ്‌ത്യ സ്‌ഫടിക നിർമാ​താ​ക്ക​ളോ​ടു വളരെ​യ​ധി​കം കടപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു തോന്നു​ന്നു. സ്‌ഫടിക നിർമാ​ണ​ത്തിൽ മുരാ​നോ അവലം​ബിച്ച രീതികൾ ഈ ദ്വീപി​നെ വൈദ​ഗ്‌ധ്യ​ത്തി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ ഒരുപക്ഷേ യൂറോ​പ്പി​ലെ മറ്റു  സ്‌ഫടി​ക​നിർമാണ കേന്ദ്ര​ങ്ങൾക്ക്‌ ഒരിക്ക​ലും എത്തി​പ്പെ​ടാൻ കഴിഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ലാത്ത ഉയരങ്ങ​ളി​ലെ​ത്തി​ച്ചു.

13-ഉം 14-ഉം നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളി​ലെ യൂറോ​പ്പിൽ, “ഊതി​വീർപ്പി​ക്കൽ പ്രക്രി​യ​യി​ലൂ​ടെ ഉണ്ടാക്കി​യെ​ടുത്ത ഗ്ലാസ്സിൽ ‘കലാസൃ​ഷ്ടി’ നടത്താൻ കഴിഞ്ഞി​രുന്ന ഒരേ​യൊ​രു സ്‌ഫടി​ക​നിർമാണ കേന്ദ്രം” വെനീസ്‌ ആയിരു​ന്നു എന്ന്‌ മുരാ​നോ​യി​ലെ ഗ്ലാസ്സ്‌ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന പുസ്‌തകം പറയുന്നു. വെനീ​ഷ്യൻ ഉത്‌പ​ന്നങ്ങൾ വിപു​ല​വ്യാ​പ​ക​മാ​യി—പൂർവ മെഡി​റ്റ​റേ​നി​യ​നി​ലേ​ക്കും ഉത്തര യൂറോ​പ്പി​ലേ​ക്കും മറ്റും—കയറ്റു​മതി ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. 1399-ൽ ഇംഗ്ലണ്ടി​ലെ റിച്ചാർഡ്‌ രണ്ടാമൻ രാജാവ്‌, സ്‌ഫടി​ക​വ​സ്‌തു​ക്ക​ളു​ടെ വിൽപ്പ​ന​യ്‌ക്കാ​യി ലണ്ടൻ തുറമു​ഖത്തു നങ്കൂര​മി​ടാൻ രണ്ടു വെനീ​ഷ്യൻ കപ്പലു​കൾക്ക്‌ അനുവാ​ദം നൽകു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ആ കാലയ​ള​വിൽ, ഫ്രഞ്ച്‌ കുലീ​ന​രു​ടെ സ്വത്തു​വ​ക​ക​ളിൽ വെനീ​ഷ്യൻ ഗ്ലാസ്സ്‌ ഉത്‌പ​ന്ന​ങ്ങ​ളും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. കാല​ക്ര​മേണ കണ്ണാടി​കൾ, ബഹുശാ​ഖാ​വി​ള​ക്കു​കൾ, നിറമുള്ള സ്‌ഫടി​ക​വ​സ്‌തു​ക്കൾ, സ്വർണ​വും ഇനാമ​ലും കൊണ്ടുള്ള അലങ്കാ​ര​പ്പ​ണി​കൾ, പളുങ്ക്‌, കൃത്രിമ രത്‌ന​ക്ക​ല്ലു​കൾ, അതിസൂ​ക്ഷ്‌മ​മായ പണികൾ ചെയ്‌ത തണ്ടുക​ളോ​ടു​കൂ​ടിയ പാനപാ​ത്രങ്ങൾ, അതു​പോ​ലെ കമനീയ രൂപമാ​തൃ​ക​ക​ളി​ലുള്ള മറ്റു വസ്‌തു​ക്കൾ എന്നിവ​യ്‌ക്കെ​ല്ലാം മുരാ​നോ കീർത്തി​യാർജി​ച്ചു.

മറ്റിട​ങ്ങ​ളി​ലെ ഫാക്ടറി​കൾ ഇത്ര ഗുണ​മേ​ന്മ​യുള്ള ഉത്‌പ​ന്നങ്ങൾ നിർമി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​നാ​യി കച്ചവട രഹസ്യങ്ങൾ അതീവ ജാഗ്ര​ത​യോ​ടെ വെനീസ്‌ കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ച്ചു. 13-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ ആരംഭ​ത്തിൽത്തന്നെ, മറ്റു പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലേക്കു പോകു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ സ്‌ഫടിക നിർമാ​താ​ക്കൾക്കു വിലക്ക്‌ ഏർപ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്നു. സുരക്ഷാ​ന​ട​പ​ടി​കൾ കൂടുതൽ കർശന​മാ​ക്കി. തികഞ്ഞ മുരാ​നോ പൗരത്വം ഉണ്ടെങ്കിൽ മാത്രമേ സ്‌ഫടിക നിർമാ​താ​വോ തൊഴിൽപ​രി​ശീ​ലനം നേടു​ന്ന​വ​നോ ആയി ജോലി​ചെ​യ്യാൻ കഴിഞ്ഞി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. ഒരിക്കൽ, ആ പ്രദേ​ശ​ത്തു​നി​ന്നും പലായനം ചെയ്‌ത സ്‌ഫടിക നിർമാ​താ​ക്കളെ പിടി​കൂ​ടു​ക​യും കനത്ത പിഴ ചുമത്തി, കാലിൽ ചങ്ങലയിട്ട്‌ അഞ്ചുവർഷം കപ്പൽത്തു​ഴ​ക്കാ​രാ​യി പണി​യെ​ടു​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

ഇങ്ങനെ​യൊ​ക്കെ ആയിരു​ന്നി​ട്ടും, സ്‌ഫടിക നിർമാ​താ​ക്കൾ നിയമ​വി​രു​ദ്ധ​മാ​യി ഇറ്റലി​യി​ലും യൂറോ​പ്പി​ലും ആകമാനം കുടി​യേ​റു​ക​യും മുരാ​നോ​യി​ലെ അതേ നിർമാ​ണ​രീ​തി​കൾ ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ ഉത്‌പ​ന്നങ്ങൾ നിർമിച്ച്‌ മുരാ​നോ​യോ​ടു കിടപി​ടി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. പലപ്പോ​ഴും മുരാ​നോ​യു​ടെ ഉത്‌പ​ന്ന​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ ഇവയെ തിരി​ച്ച​റി​യാ​നേ കഴിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ആ ലാ ഫാസൊൺ ഡെ വെനീസ്‌ അഥവാ വെനീ​ഷ്യൻ സ്റ്റൈൽ എന്നാണ്‌ ഇത്‌ അറിയ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നത്‌.

വെനീ​ഷ്യൻ കലാവി​രുത്‌ അതിന്റെ കൊടു​മു​ടി​യിൽ എത്തിയത്‌ 15-ഉം 16-ഉം നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളിൽ ആയിരു​ന്നു. മുരാ​നോ അതിന്റെ, അതിസൂ​ക്ഷ്‌മ​ത​യോ​ടെ സ്‌ഫുടം ചെയ്‌തെ​ടുത്ത പളുങ്ക്‌, ഇനാമൽ പണി​ചെയ്‌ത ഉത്‌പ​ന്നങ്ങൾ, അതാര്യ​മായ ലാറ്റി​മോ (പാൽനി​റ​മുള്ള ഗ്ലാസ്സ്‌), റെറ്റി​ചെ​ല്ലോ (ലേസ്‌പ​ണി​ക​ളുള്ള ഗ്ലാസ്സ്‌) എന്നിങ്ങനെ വിശേ​ഷ​ത​ര​മായ ഉത്‌പ​ന്ന​ങ്ങ​ളാൽ—ഇവ ചിലതു​മാ​ത്രം—വിപണി അടക്കി​വാ​ഴു​ക​യും ഈ ഉത്‌പ​ന്നങ്ങൾ രാജാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ വിരു​ന്നു​മേ​ശകൾ അലങ്കരി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

“ചൂളകൾ സജീവ​മാ​യ​ശേഷം, കായലിൽ എത്തുന്ന കുതു​കി​യായ ഒരു സഞ്ചാരി​പോ​ലും അവ സന്ദർശി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല” എന്ന്‌ ഒരു സ്‌ഫടിക-കലാ ചരി​ത്ര​കാ​രി പറയുന്നു. ഞങ്ങളും അവ സന്ദർശി​ക്കാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. ഈ വൈകു​ന്നേരം ഞങ്ങൾ, വപോ​റെ​റ്റോ എന്നറി​യ​പ്പെ​ടുന്ന, ഒരു കനാൽ ബസ്സിൽ ഗ്രാൻഡ്‌ കനാലിൽനിന്ന്‌ മുരാ​നോ​യി​ലേക്കു പോവു​ക​യാണ്‌. നിങ്ങളും ഞങ്ങളോ​ടൊ​പ്പം കൂടി​ക്കോ​ളൂ.

ചൂളക​ളും ഷോറൂ​മു​ക​ളും

മുരാ​നോ​യി​ലെ ആദ്യ സ്റ്റോപ്പിൽ വന്നിറ​ങ്ങു​മ്പോൾത്തന്നെ ആളുകൾ ഏറ്റവും അടുത്ത ഗ്ലാസ്സ്‌ ഫാക്ടറി​ക​ളി​ലേ​ക്കുള്ള വഴി കാണി​ച്ചു​ത​രു​ന്നു. അവിടെ സ്‌ഫടിക നിർമാ​താ​വി​ന്റെ കരവി​രു​തി​ന്റെ സൗജന്യ പ്രകട​നങ്ങൾ കാണാൻ കഴിയും. ഒരു കരകൗ​ശ​ല​പ്പ​ണി​ക്കാ​രൻ ഉരുകിയ ഗ്ലാസ്സ്‌ പിണ്ഡം തന്റെ കുഴലിൽ കോരി​യെ​ടുത്ത്‌ ഊതി​വീർപ്പി​ക്കു​ക​യും ചുഴറ്റു​ക​യും ചെയ്യു​മ്പോൾ കുഴലി​ന്റെ അറ്റത്ത്‌ അതു നീണ്ട ഒരു കുമി​ള​യാ​യി രൂപ​പ്പെ​ടു​ന്നു. എന്നിട്ട്‌, വിദഗ്‌ധ​മാ​യി അയാൾ കൊടി​ലു​ക​ളും കത്രി​ക​ക​ളും ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ രൂപര​ഹി​ത​മായ ആ പിണ്ഡത്തെ വലിക്കു​ക​യും മുറി​ക്കു​ക​യും അമർത്തു​ക​യും ചെയ്‌ത്‌ തലയും കാലു​ക​ളും വാലും ഒക്കെയുള്ള കുതി​ച്ചു​പാ​യുന്ന ഒരു കുതി​ര​യാ​യി രൂപ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.

ആദ്യത്തെ ഫാക്ടറി​യിൽനി​ന്നു പുറത്തി​റങ്ങി സ്‌ഫടിക നിർമാ​താ​ക്ക​ളു​ടെ കേന്ദ്ര​മായ പ്രശാ​ന്ത​മായ റിയോ ഡെയി വെറ്റ്രാ എന്ന കനാലി​ന്റെ സമീപ​ത്തു​കൂ​ടെ ഒന്ന്‌ ഉലാത്തു​മ്പോൾ വെനീ​സി​ലെ മിക്കഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളി​ലെ​യും​പോ​ലെ ആളുകൾ നടപ്പാ​ത​യി​ലൂ​ടെ പോകു​ന്ന​തും ബോട്ടിൽ യാത്ര ചെയ്യു​ന്ന​തും നമുക്കു കാണാം. ഇതല്ലാതെ വേറെ വാഹന​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും അവിടെ കാണാ​നില്ല. മുരാ​നോ​യിൽ അസംഖ്യം പണിപ്പു​ര​ക​ളും ഷോറൂ​മു​ക​ളും ഉണ്ടെന്ന്‌ ഇവിടെ നിന്നാൽ മനസ്സി​ലാ​കും. ചായസ​ത്‌കാ​ര​ത്തി​നുള്ള സെറ്റുകൾ, വിളക്കു​ത​ണ്ടു​കൾ, നമ്മെ ആശ്ചര്യ​ഭ​രി​ത​രാ​ക്കുന്ന, അകം​പൊ​ള്ള​യ​ല്ലാത്ത ശിൽപ്പ​വേ​ലകൾ എന്നിങ്ങനെ നിസ്സം​ശ​യ​മാ​യും അപാര വൈദ​ഗ്‌ധ്യ​വും ശ്രദ്ധയും ആവശ്യ​മായ കമനീ​യ​വും ഗുണ​മേ​ന്മ​യു​ള്ള​തു​മായ ഉത്‌പ​ന്നങ്ങൾ ചിലയി​ടത്തു പ്രദർശി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. മറ്റു  ചില കടകളിൽ നമ്മുടെ മടിശ്ശീ​ല​യ്‌ക്കൊ​തു​ങ്ങുന്ന സാധനങ്ങൾ ഉണ്ട്‌. മാലയിൽ കോർക്കാ​നുള്ള പളുങ്കു​മ​ണി​കൾ, പൂപ്പാ​ത്രങ്ങൾ പലനി​റ​ത്തി​ലുള്ള പേപ്പർവെ​യി​റ്റു​കൾ തുടങ്ങി​യവ. അതിമ​നോ​ഹ​ര​മാ​ണു മിക്കവ​യും. എല്ലാം കരവേ​ല​യാണ്‌.

ഓരോ ഇനവും ഉണ്ടാക്കു​ന്ന​വി​ധം നിരീ​ക്ഷി​ക്കു​മ്പോൾ നാം ശരിക്കും വിസ്‌മ​യി​ച്ചു​പോ​കും. 70 ശതമാനം മണലും 30 ശതമാനം സോഡാ​ക്കാ​രം, ചുണ്ണാ​മ്പു​കല്ല്‌, നൈ​ട്രേറ്റ്‌, ആഴ്‌സെ​നിക്‌ എന്നിവ​യും ചേർത്താണ്‌ മുരാ​നോ ഗ്ലാസ്സ്‌ ഉണ്ടാക്കു​ന്നത്‌. ഇത്‌ 1,400 ഡിഗ്രി സെൽഷ്യ​സിൽ ദ്രാവ​ക​മാ​കു​ക​യും ഏകദേശം 500 ഡിഗ്രി സെൽഷ്യ​സിൽ തണുത്തു​റ​യു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. ഇതിനി​ട​യി​ലുള്ള അനു​യോ​ജ്യ​മായ താപനി​ല​യിൽ ഗ്ലാസ്സ്‌ മൃദു​വും രൂപ​ഭേദം വരുത്താ​വു​ന്ന​തു​മാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ സ്‌ഫടി​കം ഊതി​വീർപ്പി​ക്കു​ക​യോ ആകൃതി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യോ ചെയ്യു​മ്പോൾ അതിന്റെ മാർദവം നിലനി​റു​ത്താ​നാ​യി വീണ്ടും വീണ്ടും ചൂളയി​ലേ​ക്കി​ടേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. കരകൗ​ശ​ല​പ്പ​ണി​ക്കാർ തങ്ങളുടെ ഇരിപ്പി​ട​ത്തിന്‌ ഇരുവ​ശ​ത്തു​മുള്ള തിരശ്ചീ​ന​മാ​യി​ട്ടുള്ള താങ്ങു​ക​ളിൽ ലോഹ​ക്കു​ഴൽ വെക്കു​ക​യും അവ ആവശ്യാ​നു​സ​രണം ഉരുട്ടു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. ഒരു കൈ​കൊണ്ട്‌ അവർ കുഴൽ തിരി​ക്കു​മ്പോൾ ഉരുകിയ ഗ്ലാസ്സ്‌ പിണ്ഡത്തെ രൂപ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ മറു​കൈ​യിൽ ഒരു ഉപകര​ണ​മോ അല്ലെങ്കിൽ പെയർമ​ര​ത്തി​ന്റെ, വെള്ളത്തിൽ കുതിർത്തെ​ടുത്ത ഒരു അച്ചോ കാണും, ഇതിന്‌ ചൂടിനെ പ്രതി​രോ​ധി​ക്കാ​നുള്ള കഴിവു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും.

നോക്കൂ, ഒരു കരവേ​ല​ക്കാ​രൻ ഒരു ഗ്ലാസ്സ്‌ കുമിള, വെട്ടു​ക​ളുള്ള ഒരു മൂശയി​ലേക്ക്‌ ഊതി​ക്ക​യ​റ്റു​ന്നു. കുമി​ള​യു​ടെ ഒരറ്റം അയാളു​ടെ സഹായി മുറി​ച്ചു​മാ​റ്റു​ന്നു. തുടർന്ന്‌ അയാൾ തന്റെ ലോഹ​ദണ്ഡ്‌ കുത്തനെ പിടിച്ചു ചുഴറ്റു​ന്നു, ആ കുമി​ളയെ ഒരു പൂമൊട്ട്‌ വിടരു​ന്ന​തു​പോ​ലെ വിടർത്താ​നാ​ണിത്‌. വീണ്ടും ചൂടാ​ക്കു​ക​യും ആകൃതി​വ​രു​ത്തു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​തോ​ടൊ​പ്പം അരിക്‌ അമർത്തി അതിന്റെ കനംകു​റ​യ്‌ക്കുക കൂടെ ചെയ്‌തു​ക​ഴി​യു​മ്പോൾ ലില്ലി​പ്പൂ​വി​ന്റെ ആകൃതി​യി​ലുള്ള, വിളക്കു തയ്യാർ. ഇത്തരം പല വിളക്കു​കൾ ചേർത്ത്‌ ഒരു ബഹുശാ​ഖാ​ദീ​പിക നിർമി​ക്കു​ന്നു.

നിറമി​ല്ലാ​ത്ത ഒരു സ്‌ഫടി​ക​പി​ണ്ഡ​ത്തിന്‌ നിറം കൊടു​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ കരവേ​ല​ക്കാ​രൻ അതിൽ, ഉരുകി​ച്ചേ​രുന്ന വർണ്ണ​പ്പൊ​ടി​കൾ തൂവുന്നു. ഗ്ലാസ്സിൽ പുഷ്‌പ ഡി​സൈ​നു​കൾ ഉണ്ടാക്കു​ന്ന​തിന്‌ മുറീനെ എന്ന ഒരു രീതി ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു. അതായത്‌, വിവി​ധ​വർണ​ങ്ങ​ളി​ലുള്ള ഡി​സൈ​നു​ക​ളിൽ തയ്യാറാ​ക്കി​യി​രി​ക്കുന്ന കനം കുറഞ്ഞ ഗ്ലാസ്സ്‌ ദണ്ഡുകൾ നാണയ​ത്തി​ന്റെ ആകൃതി​യിൽ മുറിച്ച്‌ ചേർക്കു​ന്നു. ഒരു ലോഹ​പ്ര​ത​ല​ത്തിൽ നിരത്തി​വെ​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ഗ്ലാസ്സ്‌ ദണ്ഡുക​ളു​ടെ​യോ അവയിൽനി​ന്നു മുറി​ച്ചെ​ടുത്ത കഷണങ്ങ​ളു​ടെ​യോ മുകളി​ലൂ​ടെ ഉരുട്ടി​യാൽ സിലിണ്ടർ ആകൃതി​യി​ലുള്ള ഒരു ഗ്ലാസ്സ്‌ പിണ്ഡത്തി​ന്റെ പുറത്ത്‌ അവ പറ്റിപ്പി​ടി​ക്കും. പിന്നീട്‌ ഇതിനെ ചൂളയി​ലേ​ക്കി​ടു​മ്പോൾ ഈ ഗ്ലാസ്സ്‌ ദണ്ഡുകൾ—വിവിധ വർണങ്ങ​ളി​ലു​ള്ള​തോ ലേസു​പോ​ലെ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തോ സർപ്പി​ളാ​കൃ​തി ഉള്ളതോ—പിണ്ഡത്തിൽ ഉരുകി​ച്ചേ​രു​ന്നു. ഇനി അതിനെ ഒരു പൂപ്പാ​ത്ര​മോ, വിളക്കോ മറ്റെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ആകർഷ​ണീ​യ​മായ വസ്‌തു​വോ ആക്കി രൂപ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യെ​ടു​ക്കു​കയേ വേണ്ടൂ. പല അടുക്കു​ക​ളും കട്ടിയു​മുള്ള, വ്യത്യസ്‌ത നിറങ്ങ​ളി​ലു​ള്ള​തോ അല്ലാത്ത​തോ ആയ സ്‌ഫടി​ക​വ​സ്‌തു​ക്കൾ നിർമി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ വസ്‌തു​വി​നെ സ്‌ഫടി​കം ഉരുക്കി​വെ​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന പല പാത്ര​ങ്ങ​ളിൽ മുക്കുന്നു.

അതേ, രൂപം​കൊ​ള്ളുന്ന ഓരോ സ്‌ഫടി​ക​വ​സ്‌തു​വി​നും പിന്നിൽ വ്യതി​രി​ക്ത​മായ ഒരു പാരമ്പ​ര്യ​വും നിർമാ​ണ​രീ​തി​യും നിഴലി​ക്കു​ന്ന​താ​യി കാണാം. അവരുടെ നൂറ്റാ​ണ്ടു​കൾ പഴക്കമുള്ള സ്‌ഫടി​ക​നിർമാണ പാരമ്പ​ര്യ​ത്തി​ന്റെ ഫലമായി, വെനീ​സി​ലെ ചരി​ത്ര​പ്ര​സി​ദ്ധ​മായ ദ്വീപി​ലെ സ്‌ഫടിക നിർമാ​താ​ക്കൾക്ക്‌ മണൽത്ത​രി​കളെ അഗ്നിയി​ലിട്ട്‌ പകി​ട്ടേ​റിയ, പ്രഭവി​ത​റുന്ന സൃഷ്ടി​ക​ളാ​ക്കി രൂപ​പ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​കും. (g04 5/22)

[22-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഇറ്റലിയിലെ മുരാ​നോ​യി​ലുള്ള റിയോ ഡെയി വെറ്റ്രായ്‌

[23-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

15-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ഒരു “ബരോ​വി​യർ പാനപാ​ത്രം”

[23-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

വജ്രമുനയാൽ കൊത്തു​പണി ചെയ്‌ത 16-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ഒരു പാനപാ​ത്രം

[24-ാം പേജിലെ ചിത്രങ്ങൾ]

1. തീച്ചൂ​ള​യു​ടെ ദ്വാരം

2. കരകൗ​ശ​ല​പ്പ​ണി​ക്കാ​രൻ ഒരു ഗ്ലാസ്സ്‌ പിണ്ഡത്തെ രൂപ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു

3. മാർദവം കിട്ടു​ന്ന​തി​നാ​യി ഗ്ലാസ്സിനെ വീണ്ടും ചൂടാ​ക്കു​ന്നു

4. കൊടി​ലു​ക​ളും കത്രി​ക​ക​ളും ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ കരവേ​ല​ക്കാ​രൻ കുതി​ച്ചു​പാ​യുന്ന കുതി​ര​യ്‌ക്ക്‌ കാൽപ്പാ​ദം രൂപ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു

5. പണിപൂർത്തി​യായ ഉത്‌പന്നം

[കടപ്പാട്‌]

Photos courtesy http://philip.greenspun.com