സത്യത്തി​ന്റെ സൗന്ദര്യം എന്നെ സ്രഷ്ടാ​വി​ലേക്ക്‌ ആകർഷി​ച്ചു

റ്റ്‌സുയോഷി ഫുജീ പറഞ്ഞ​പ്ര​കാ​രം

ഏതാനും വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ്‌ എനിക്ക്‌ അപൂർവ​മായ ഒരു അവസരം വീണു​കി​ട്ടി. ഇകേ​നോ​ബോ പുഷ്‌പാ​ല​ങ്കാര സ്‌കൂ​ളി​ന്റെ ഹെഡ്‌മാ​സ്റ്റ​റായ സെനെയ്‌ ഇകേ​നോ​ബോ​യു​ടെ സഹായി എന്ന നിലയിൽ, ജപ്പാനി​ലെ ടോക്കി​യോ​യി​ലുള്ള ഇംപീ​രി​യൽ പാലസി​ലെ കമനീ​യ​മായ ഒരു മുറി​യിൽ പുഷ്‌പാ​ല​ങ്കാ​രം നടത്താ​നുള്ള നിയമ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. കനത്ത സുരക്ഷാ​കാ​വ​ലി​ലാണ്‌ ഞങ്ങൾ അന്ന്‌ അവിടെ ജോലി ചെയ്‌തത്‌. പിരി​മു​റു​ക്കം നിറഞ്ഞ ആ അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തിൽ, ഒരു തുള്ളി വെള്ളം​പോ​ലും നിലത്തു വീഴാ​തി​രി​ക്കാൻ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. പുഷ്‌പാ​ല​ങ്കാര രംഗത്തെ എന്റെ ജീവി​ത​വൃ​ത്തി​യി​ലെ തിളക്ക​മേ​റിയ നിമി​ഷ​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. ആ ലോക​ത്തി​ലേക്ക്‌ ഞാൻ കടന്നു​ചെ​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഒന്നു വിശദീ​ക​രി​ക്കട്ടെ.

1948-ൽ ജപ്പാനി​ലെ കോ​ബെ​യു​ടെ വടക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റുള്ള നിഷി​വാ​ക്കി നഗരത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു എന്റെ ജനനം. ഋതുക്കൾ നാലും മാറി​മാ​റി വിരു​ന്നി​നെ​ത്തു​മ്പോൾ പുഷ്‌പ​ങ്ങ​ളിൽ പ്രതി​ഫ​ലി​ച്ചു​കാ​ണുന്ന അഴകിന്റെ ആ നിറ​ഭേ​ദങ്ങൾ കുട്ടി​ക്കാ​ലം മുതലേ എന്നെ ഹഠാദാ​കർഷി​ച്ചി​രു​ന്നു. വല്ല്യമ്മ​യാണ്‌ എന്നെ വളർത്തി​യത്‌. ഒരു തികഞ്ഞ ബുദ്ധമ​ത​വി​ശ്വാ​സി​യാ​യി​രു​ന്നു വല്ല്യമ്മ. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ ഒരു സ്രഷ്ടാ​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ചിന്ത ഒരിക്ക​ലും എന്റെ മനസ്സി​ലേക്കു കടന്നു​വ​ന്നില്ല.

അമ്മ എന്റെ ജന്മനാ​ട്ടിൽ ഇകേബാ​നാ അഥവാ പുഷ്‌പാ​ല​ങ്ക​രണം പഠിപ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു, ഇപ്പോ​ഴും പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌. കാഡോ (പൂക്കളു​ടെ വഴി) എന്നും അറിയ​പ്പെ​ടുന്ന ഇകേബാ​നാ ജപ്പാനി​ലെ അത്യന്തം ആദരണീ​യ​മായ ഒരു പഠനശാ​ഖ​യാണ്‌. അമ്മ ഒരിക്ക​ലും എന്നെ ഈ കല നേരിട്ടു പഠിപ്പി​ച്ചി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും എന്റെമേൽ ഗണ്യമായ പ്രഭാവം ചെലുത്തി. ഭാവി​യിൽ എന്തു ചെയ്യു​മെന്നു തീരു​മാ​നി​ക്കാ​നുള്ള സമയം വന്നെത്തി​യ​പ്പോൾ ഞാൻ ഇകേബാ​നാ​യു​ടെ ലോക​ത്തി​ലേക്കു പിച്ച​വെ​ക്കാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചു. എന്റെ അധ്യാ​പി​ക​യും അമ്മയും നിർദേ​ശി​ച്ചത്‌ സാധാ​ര​ണ​രീ​തി​യി​ലുള്ള ഒരു യൂണി​വേ​ഴ്‌സി​റ്റി പഠനമാണ്‌. എങ്കിലും തെല്ലും മടിച്ചു​നിൽക്കാ​തെ ഞാൻ ഇകേ​നോ​ബോ കോ​ളേ​ജിൽ ചേരാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. ജപ്പാനിൽ ഇകേബാ​നാ​യു​ടെ ഏറ്റവും പ്രാചീ​ന​മായ പഠനശാ​ഖ​യാണ്‌ ഇകേ​നോ​ബോ. അത്തര​മൊ​രു കോ​ളേ​ജിൽ പ്രവേ​ശനം ലഭിച്ച ഞാൻ അതീവ ഉത്സാഹ​ത്തോ​ടെ പുഷ്‌പാ​ല​ങ്കരണ കല പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി.

ഇകേബാ​നാ​യു​ടെ ലോക​ത്തി​ലേക്ക്‌

ജപ്പാനി​ലെ ഒരു പരമ്പരാ​ഗത കലാരൂ​പ​മായ ഇകേബാ​നാ​യു​ടെ പ്രമേ​യം​തന്നെ ജീവൻ ആണ്‌. അതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ഞാൻ വിശദീ​ക​രി​ക്കാം. ഒരു പൂക്കട​യിൽ തൊട്ടി​ക്ക​കത്തു വെച്ചി​രി​ക്കുന്ന പുഷ്‌പ​ങ്ങൾക്ക്‌ ഭംഗി​യു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം. എന്നാൽ വയലേ​ല​ക​ളിൽ പൂചൂ​ടി​നിൽക്കുന്ന കൊച്ചു ചെടി​ക​ളോ​ടോ മലമട​ക്കു​ക​ളിൽ പൂത്തു​ല​ഞ്ഞു​നിൽക്കുന്ന വൃക്ഷങ്ങ​ളോ​ടോ അവയെ ഒന്നു താരത​മ്യം ചെയ്‌തു​നോ​ക്കൂ. പ്രകൃ​തി​യു​ടെ മടിത്ത​ട്ടി​ലേക്ക്‌ ഇറങ്ങി​ച്ചെ​ല്ലു​മ്പോ​ഴാണ്‌ നിങ്ങൾക്കു ജീവന്റെ സ്‌പന്ദ​ന​ങ്ങൾക്കു കാതോർക്കാ​നാ​കുക, ഋതുക്കളുടെ സാന്നി​ധ്യം തൊട്ട​റി​യാ​നാ​കുക. ഹൃദയ​ത്തിൽ തൊടുന്ന സാന്നി​ധ്യ​മാ​യി നിങ്ങൾക്ക്‌ അവ അനുഭ​വ​പ്പെ​ടാൻ ഏറെ സാധ്യ​ത​യു​ള്ളത്‌ അപ്പോ​ഴാണ്‌. കണ്ണിനും മനസ്സി​നും വിരു​ന്നൊ​രു​ക്കുന്ന പ്രകൃ​തി​യു​ടെ ആ കോമ​ള​ഭാ​വങ്ങൾ പുഷ്‌പ​ങ്ങ​ളും ഇലച്ചാർത്തു​ക​ളും​കൊ​ണ്ടു പുനരാ​വി​ഷ്‌ക​രി​ക്കുന്ന വിദ്യ​യാണ്‌ ഇകേബാ​നാ.

ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, നിങ്ങൾ ശരത്‌കാ​ല​ഭം​ഗി പകർത്താൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു എന്നിരി​ക്കട്ടെ. ശരത്‌കാല പുഷ്‌പ​ങ്ങ​ളും ഇലകളും ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ നിങ്ങൾക്കതു ചെയ്യാ​നാ​കും. ജെൻഷൻ, പാട്രി​നിയ തുടങ്ങിയ പൂക്കൾ ശരത്‌കാ​ലത്തു വിരി​യു​ന്ന​വ​യാണ്‌. കുളിർമ​യേ​കുന്ന ഇളം​തെ​ന്ന​ലി​ന്റെ ഒരു മൃദുല സ്‌പർശം കൂടി ചേർക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ണ്ടോ? മെല്ലെ​യാ​ടുന്ന യൂലാ​ലി​യാ​യു​ടെ ഏതാനും തണ്ടുകൾ വെച്ചാൽ മതി, കാഴ്‌ച​ക്കാർക്ക്‌ ശരത്‌കാല മന്ദമാ​രു​തന്റെ സാന്നി​ധ്യ​വും അനുഭ​വ​വേ​ദ്യ​മാ​കു​ക​യാ​യി. ഇകേബാ​നാ എനിക്കു ജീവനാ​യി​രു​ന്നു. പ്രകൃ​തി​ചാ​രു​തകൾ എന്റെ ഉള്ളിൽ കോറി​യി​ടുന്ന അഴകിന്റെ മിഴി​വാർന്ന ചിത്ര​ങ്ങൾക്ക്‌ പുഷ്‌പ​ങ്ങ​ളും ചെടി​ക​ളും ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ ദൃശ്യാ​വി​ഷ്‌കാ​രം നൽകു​ന്ന​തിൽ ഞാൻ അതീവ സന്തോഷം കണ്ടെത്തി.

ഒരു വലിയ “തറവാട്‌”

ഒരു അലങ്കാര കല എന്ന നിലയി​ലുള്ള ഇകേബാ​നാ​യു​ടെ ചരി​ത്ര​ത്തി​ന്റെ വേരു തേടി​പ്പോ​യാൽ നാം 500 വർഷം മുമ്പു ചെന്നെ​ത്തും. ഹെഡ്‌മാ​സ്റ്റർ ഭരണ വ്യവസ്ഥ​യാണ്‌ ഇകേബാ​നാ സ്‌കൂ​ളു​ക​ളു​ടെ സാരഥ്യം വഹിക്കു​ന്നത്‌. ഹെഡ്‌മാ​സ്റ്റർ പദവി പരമ്പരാ​ഗ​ത​മാ​യി ലഭിക്കു​ന്ന​താണ്‌. കലാപാ​ര​മ്പ​ര്യ​ങ്ങൾ അവകാ​ശ​മാ​യി കൈമാ​റി​ക്കി​ട്ടുന്ന ആൾ എന്ന നിലയിൽ അദ്ദേഹം ശിഷ്യ​ഗ​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ വലിയ ‘തറവാ​ട്ടി​ലെ’ കാരണ​വ​രാണ്‌. പാരമ്പ​ര്യ​ങ്ങൾക്കൊ​പ്പം,  താൻ ജീവി​ക്കുന്ന കാലഘ​ട്ട​ത്തി​നു ചേർച്ച​യിൽ താൻ വികസി​പ്പി​ച്ചെ​ടുത്ത പുതിയ ശൈലി​ക​ളും അദ്ദേഹം പുതിയ തലമു​റ​യ്‌ക്കു കൈമാ​റേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌.

ഇകേ​നോ​ബോ കോ​ളേ​ജിൽനി​ന്നു ബിരുദം നേടു​ക​യും കാഡോ​യു​ടെ രണ്ടു വർഷത്തെ ഒരു ടെക്‌നി​ക്കൽ കോഴ്‌സ്‌ പൂർത്തി​യാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌ത​തി​നെ തുടർന്ന്‌ 1971 ജനുവ​രി​യിൽ ഞാൻ ഇകേ​നോ​ബോ ഫൗണ്ടേ​ഷ​നിൽ ജോലി​ക്കു ചേർന്നു. ജപ്പാനിൽ ഉടനീളം “ഇകേ​നോ​ബോ [ഫൗണ്ടേഷൻ] നടത്തുന്ന ഇകേബാ​നാ പ്രദർശ​നങ്ങൾ” ആസൂ​ത്രണം ചെയ്‌ത്‌ സംഘടി​പ്പി​ക്കുന്ന ജോലി എന്റേതാ​യി​രു​ന്നു. കലാസൃ​ഷ്ടി​കൾക്കു രൂപം​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തിൽ ഹെഡ്‌മാ​സ്റ്റ​റു​ടെ സഹായി​ക​ളിൽ ഒരാളാ​യി വർത്തിച്ച ഞാൻ അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം രാജ്യ​മെ​മ്പാ​ടും ചുറ്റി​സ​ഞ്ച​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

ഹെഡ്‌മാ​സ്റ്റർ പുഷ്‌പാ​ല​ങ്ക​രണം പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു കാണി​ക്കവേ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ സഹായി​യാ​യി ഫൂക്കൂ​വോ​ക്കാ സ്‌പോർട്‌സ്‌ സെന്ററി​ലെ സ്റ്റേജിൽ ആദ്യമാ​യി നിൽക്കു​ന്നത്‌ ഇപ്പോ​ഴും എന്റെ ഓർമ​യിൽ മിഴി​വാർന്നു നിൽക്കു​ന്നു. ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾ കൂടി​വ​ന്നി​രി​ക്കുന്ന ഒരു സദസ്സിനു മുമ്പാകെ പേടി​ച്ചു​വി​റ​ച്ചാണ്‌ ഞാൻ അന്നു നിന്നത്‌. തണ്ടുകൾ വളയ്‌ക്കു​ന്ന​തും കൊമ്പു​കൾ മുറി​ക്കു​ന്ന​തും പോലെ ചെയ്യരു​താത്ത പല പണിക​ളും അന്നു ഞാൻ ചെയ്‌തു. എന്നാൽ ഹെഡ്‌മാ​സ്റ്റർ സദസ്സിന്‌ താൻ ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങൾ വിശദീ​ക​രി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യിൽ ലേശം നർമഭാ​വം കലർത്തി അതെല്ലാം അവതരി​പ്പി​ച്ചു. ഇത്‌ എന്റെ പിരു​മു​റു​ക്കം അൽപ്പ​മൊ​ന്നു കുറച്ചു.

വിദേ​ശ​ത്തു​നി​ന്നുള്ള പ്രശസ്‌ത വ്യക്തി​കളെ ഉൾക്കൊ​ള്ളി​ച്ചു നടത്തുന്ന ദേശീയ പരിപാ​ടി​കൾ സംഘടി​പ്പി​ക്കു​മ്പോൾ, പുഷ്‌പാ​ല​ങ്ക​ര​ണ​ത്തി​നാ​യി ഞാൻ ഹെഡ്‌മാ​സ്റ്റ​റോ​ടൊ​പ്പം പോയി​രു​ന്നു. തുടക്ക​ത്തിൽ പറഞ്ഞ, ഇംപീ​രി​യൽ പാലസി​ലെ കമനീ​യ​മായ ആ മുറി​യി​ലേക്ക്‌ ഞാൻ കടന്നു​ചെ​ല്ലു​ന്നത്‌ ഇതു​പോ​ലൊ​രു അവസര​ത്തി​ലാണ്‌.

പിന്നീട്‌ ഇകേ​നോ​ബോ കേന്ദ്രീയ പരിശീ​ലന സ്‌കൂൾ സ്ഥാപി​ത​മാ​യി. രാജ്യ​മെ​മ്പാ​ടു​മുള്ള അധ്യാ​പ​കരെ പുനര​ഭ്യ​സി​പ്പി​ക്കുക എന്ന ഉദ്ദേശ്യ​ത്തി​ലാണ്‌ അതു സ്ഥാപി​ച്ചത്‌. പഠിപ്പി​ക്കൽ, പാഠ്യ​പ​ദ്ധതി തയ്യാറാ​ക്കൽ, ജപ്പാനിൽ ഉടനീ​ള​മുള്ള 300 ശാഖക​ളി​ലാ​യി പരിശീ​ലനം സിദ്ധി​ക്കുന്ന 2,00,000-ത്തോളം പേർക്കു​വേണ്ടി നടത്തുന്ന പ്രഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങൾക്കാ​വ​ശ്യ​മായ പാഠപു​സ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ഫിലി​മു​ക​ളു​ടെ​യും ഉത്‌പാ​ദ​ന​ത്തിന്‌ മേൽനോ​ട്ടം വഹിക്കൽ എന്നിവ​യു​മാ​യി ബന്ധപ്പെട്ട ജോലി എന്നെ ഭരമേൽപ്പി​ച്ചു. കോഴ്‌സി​നു മേൽനോ​ട്ടം വഹിക്കാൻ ഞാൻ രാജ്യ​മെ​മ്പാ​ടും സഞ്ചരിച്ചു. ഇകേ​നോ​ബോ​യ്‌ക്ക്‌ വിദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലും ശാഖക​ളുണ്ട്‌. വർഷത്തിൽ പല തവണ ഞാൻ തായ്‌വാ​നി​ലേക്കു യാത്ര​ചെ​യ്‌തു. അങ്ങനെ ഞാൻ ഹെഡ്‌മാ​സ്റ്റ​റു​ടെ വിശ്വാ​സം നേടി​യെ​ടു​ക്കു​ക​യും ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​പ്പെട്ട ഒരു സ്ഥാനം അലങ്കരി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

ജോലി ഞാൻ ആസ്വദി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എങ്കിലും എന്റെ ജീവി​ത​രീ​തി​യിൽ ഞാൻ പൂർണ​മാ​യും സംതൃ​പ്‌ത​ന​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. സൗന്ദര്യ​ത്തി​ന്റെ മൂടു​പ​ട​ത്തി​നു പിന്നിൽ എന്നെ നിരാ​ശ​നാ​ക്കിയ പല കാര്യ​ങ്ങ​ളും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. പരിശീ​ലനം നേടാൻ വന്നവരു​ടെ​യി​ട​യി​ലെ അസൂയ​യും കുശു​മ്പും പരദൂ​ഷ​ണ​ത്തി​ലേക്കു നയിച്ചു. ഞാൻ ചെല്ലുന്ന സ്ഥലങ്ങളി​ലെ അധ്യാ​പകർ ഈ പ്രശ്‌ന​ങ്ങൾക്കു പരിഹാ​രം തേടി പലപ്പോ​ഴും എന്നെ സമീപി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ പഴയ ആചാര​ങ്ങ​ളും അധികാ​ര​വും അരങ്ങു​വാ​ണി​രുന്ന ഒരു സംഘട​ന​യിൽ മിക്ക കാര്യ​ങ്ങ​ളും എന്റെ നിയ​ന്ത്ര​ണ​ത്തിന്‌ അപ്പുറ​ത്താ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ പലർക്കും ഇകേബാ​നാ​യോട്‌ യഥാർഥ പ്രിയം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു, അവർ കോഴ്‌സ്‌ ഗൗരവ​ത്തോ​ടെ എടുക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. അതു​കൊണ്ട്‌ അവർക്കു സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ അതു പഠിക്കാൻ കഴി​യേ​ണ്ട​തിന്‌ എന്നാലാ​വതു ചെയ്യാൻ ഞാൻ ആത്മാർഥ​മാ​യി ശ്രമിച്ചു.

സത്യത്തി​ന്റെ സൗന്ദര്യം ആദ്യമാ​യി നേരിൽ കാണുന്നു

എനിക്കു മതത്തോ​ടു വെറു​പ്പാ​യി​രു​ന്നു, അത്‌ മനസ്സിനെ അന്ധമാ​ക്കും എന്നായി​രു​ന്നു എന്റെ ധാരണ. കൂടാതെ, സമാധാ​ന​ത്തെ​യും സന്തോ​ഷ​ത്തെ​യും കുറിച്ചു സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ ഇടയിൽ ഞാൻ വളരെ​യ​ധി​കം കാപട്യം കണ്ടിരു​ന്നു. എന്നാൽ, എന്റെ ഭാര്യ കെയ്‌ക്കോ കുട്ടി​ക്കാ​ലം മുതൽത്തന്നെ സത്യത്തി​നു വേണ്ടി​യുള്ള അന്വേ​ഷ​ണ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു. അവൾ വ്യത്യസ്‌ത മതങ്ങളിൽ താത്‌പ​ര്യ​മെ​ടു​ക്കു​ക​യും അവയുടെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​കൾ ശ്രദ്ധി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നു, എന്നാൽ അതൊ​ന്നും അവളുടെ ആത്മീയ വിശപ്പു ശമിപ്പി​ച്ചില്ല.

അതു​കൊണ്ട്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളി​ലൊ​രാൾ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ വന്നപ്പോൾ കെയ്‌ക്കോ ബൈബി​ള​ധ്യ​യ​ന​ത്തി​നു സമ്മതിച്ചു. പഠിച്ച​തും തന്നിൽ മതിപ്പു​ള​വാ​ക്കി​യ​തു​മായ എല്ലാ കാര്യ​ങ്ങ​ളും വള്ളിപു​ള്ളി വിടാതെ അവൾ എന്നെ പറഞ്ഞു കേൾപ്പി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. കെയ്‌ക്കോ പറഞ്ഞ​തൊ​ക്കെ നല്ല കാര്യ​ങ്ങ​ളാ​യി എനിക്കു തോന്നി, എന്നാൽ എനിക്ക്‌ അതിൽ അവളുടെ അത്രയും ഉത്സാഹം തോന്നി​യില്ല.

എങ്കിലും, ബൈബി​ളിൽനി​ന്നു പഠിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഉറച്ച ബോധ്യ​ത്തോ​ടെ അവൾ എന്നോടു പറഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു. ഞാൻ യാത്ര പോകു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം ബൈബി​ളി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചർച്ച​ചെ​യ്യുന്ന ഏതാനും മാസി​കകൾ എന്റെ ബാഗിൽ വെക്കാൻ അവൾ മറന്നില്ല. എന്നാൽ ഞാനവ വായി​ക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെ​ട്ടില്ല. വർഷങ്ങൾകൊണ്ട്‌ നേടി​യെ​ടു​ത്ത​തെ​ല്ലാം സംരക്ഷി​ക്ക​ണ​മെന്ന ചിന്തയി​ലാ​യി​രു​ന്നു ഞാൻ. ഞങ്ങൾ അപ്പോൾ സ്വന്തമാ​യി ഒരു വീട്‌ വാങ്ങി​യതേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. ബൈബിൾ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​കൾ സ്വീക​രി​ച്ചാൽ എനിക്ക്‌ വീട്‌ ഉപേക്ഷി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​മെന്ന ചിന്ത എങ്ങനെ​യോ എന്റെ മനസ്സിൽ കയറി​ക്കൂ​ടി. ഇതിനി​ട​യിൽ കെയ്‌ക്കോ ശീഘ്ര പുരോ​ഗതി വരുത്തു​ക​യും വിശ്വ​സി​ക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ ജീവി​ത​ത്തിൽ പ്രാ​യോ​ഗി​ക​മാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. എനിക്ക്‌ ആകെ ഒറ്റപ്പെ​ട്ട​തു​പോ​ലെ തോന്നി. അവൾ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ ശരിയാ​ണെന്ന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും ഞാൻ അവളെ എതിർക്കാൻ തുടങ്ങി.

എതിർത്തു, എങ്കിലും സത്യത്തിൽ തത്‌പ​ര​നാ​യി​ത്തീർന്നു

ജോലി കഴിഞ്ഞ്‌ രാത്രി വൈകി​യാ​ണു ഞാൻ വീട്ടി​ലെ​ത്തി​യി​രു​ന്നത്‌. എന്നാൽ കെയ്‌ക്കോ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ യോഗ​ങ്ങൾക്കു പോകുന്ന രാത്രി​ക​ളിൽ ഞാൻ മനഃപൂർവം പതിവി​ലും താമസി​ച്ചേ എത്തുമാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. ഞാൻ വെളു​പ്പിന്‌ രണ്ടു മണിക്കോ മൂന്നു മണിക്കോ എത്തിയാ​ലും ശരി, ആ ദിവസം നടന്ന കാര്യങ്ങൾ  പറയാ​നാ​യി അവൾ എനിക്കു​വേണ്ടി ഉറക്കമി​ളച്ച്‌ കാത്തി​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഈ വിധത്തി​ലെ​ല്ലാം അവൾ എന്നോടു കരുതൽ പ്രകട​മാ​ക്കി​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, ക്രിസ്‌തീയ യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കാ​നാ​യി എന്റെ കുടും​ബം ഏതാനും മണിക്കൂർ വീട്ടിൽനിന്ന്‌ അകന്നു​നിൽക്കു​ന്നത്‌ എനിക്ക്‌ ഒട്ടും അംഗീ​ക​രി​ക്കാ​നാ​യില്ല. ഞാൻ എന്റെ എതിർപ്പിന്‌ ആക്കം കൂട്ടി. വിവാ​ഹ​മോ​ച​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ഞാൻ സംസാ​രി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇതൊ​ക്കെ​യാ​യി​ട്ടും, കെയ്‌ക്കോ ഉറച്ചു​തന്നെ നിന്നു.

കെയ്‌ക്കോ ഇങ്ങനെ ആയിരി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടെന്ന്‌ എത്ര ചിന്തി​ച്ചി​ട്ടും എനിക്കു പിടി​കി​ട്ടി​യില്ല. ആസ്‌ത്‌മ​യു​ടെ ശല്യവും ഞങ്ങളുടെ ബന്ധത്തിൽ ഉയർന്നു കേട്ട അപസ്വ​ര​ങ്ങ​ളും ഒന്നും അവളുടെ സന്തോ​ഷ​ത്തി​നു തെല്ലും മങ്ങലേൽപ്പി​ച്ചില്ല, അവൾ തന്റെ എല്ലാ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളി​ലും വളരെ​യേറെ പ്രസന്ന​വ​തി​യാ​യി കാണ​പ്പെട്ടു. കെയ്‌ക്കോ​യു​ടെ ശുദ്ധ ഹൃദയ​വും നിഷ്‌ക​ള​ങ്ക​ത​യും ആ സൗമ്യ​ഭാ​വ​വും ആയിരു​ന്നു എന്നെ ആദ്യം അവളി​ലേക്ക്‌ ആകർഷി​ച്ചത്‌. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ, കെയ്‌ക്കോ ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി​യ​പ്പോൾ ആരെങ്കി​ലും അവളെ വഞ്ചിക്കു​മെന്ന ചിന്ത എന്നെ അലട്ടാൻ തുടങ്ങി.

എങ്കിലും, പഠിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ ബാധക​മാ​ക്കാ​നും നല്ലൊരു ഭാര്യ​യും അമ്മയും ആയിരി​ക്കാ​നും കെയ്‌ക്കോ ശ്രമിച്ചു. ഞാൻ അവളെ എതിർത്തി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ക്രിസ്‌തീയ യോഗ​ങ്ങൾക്കും സമ്മേള​ന​ങ്ങൾക്കും ചെല്ലാൻ അവൾ എന്നോടു കേണ​പേ​ക്ഷി​ച്ച​പ്പോൾ ഇടയ്‌ക്കൊ​ക്കെ ഞാൻ അവയിൽ സംബന്ധി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു, ഒരുപക്ഷേ ഇത്‌ എനിക്ക്‌ കെയ്‌ക്കോ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അഭിമാ​നം തോന്നി​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടാ​കാം.

അതേസ​മ​യം​ത​ന്നെ എനിക്ക്‌ യഹോ​വ​യോട്‌ അസൂയ തോന്നി. കെയ്‌ക്കോ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്താൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്നതു കണ്ടപ്പോൾ ബൈബിൾ സത്യങ്ങൾക്ക്‌ ആളുക​ളു​ടെ മേൽ ഇത്ര​യേറെ പ്രഭാ​വ​മു​ള്ളത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടെന്നു ഞാൻ അത്ഭുത​പ്പെട്ടു. ‘യഹോ​വ​യ്‌ക്കു​വേണ്ടി എന്തു ബുദ്ധി​മു​ട്ടും സഹിക്കാൻ എന്റെ ഭാര്യ തയ്യാറാ​കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌?’ ഞാൻ ചിന്തിച്ചു.

താമസി​യാ​തെ, കെയ്‌ക്കോ​യു​ടെ സഭയിൽനി​ന്നുള്ള ചില ക്രിസ്‌തീയ സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ എന്നെ കാണാ​നാ​യി വീട്ടിൽ വന്നു. അവരെ കാണാൻ എനിക്കു തെല്ലും ആഗ്രഹ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എങ്കിലും, കെയ്‌ക്കോ​യ്‌ക്ക്‌ ഇത്ര മനസ്സമാ​ധാ​നം ഉള്ളത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടെന്ന്‌ അറിയാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചു. ഒടുവിൽ, എന്റെതന്നെ ജിജ്ഞാ​സ​യ്‌ക്കു വഴങ്ങി ഞാൻ ബൈബി​ള​ധ്യ​യ​ന​ത്തി​നു സമ്മതിച്ചു. എന്റെ അടുക്കൽ വരുന്ന​വരെ കൂടുതൽ അടുത്തു പരിച​യ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ അവരിൽ നവോ​ന്മേ​ഷ​പ്ര​ദ​മായ എന്തോ ഒന്ന്‌ ഉള്ളതായി എനിക്കു ദർശി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. ആഴ്‌ച​തോ​റു​മുള്ള പഠനത്തി​ലൂ​ടെ ബൈബിൾ സത്യം എന്റെ ഹൃദയ​ത്തി​ലേക്ക്‌ സാവധാ​നം കിനി​ഞ്ഞി​റങ്ങി, എന്റെ വീക്ഷണങ്ങൾ വിശാ​ല​മാ​യി​ത്തീർന്നു.

പ്രകൃ​തി​യു​ടെ സൗന്ദര്യം, സത്യത്തി​ന്റെ​യും

ഇകേബാ​നാ​യി​ലൂ​ടെ പ്രകൃ​തി​യു​ടെ സൗന്ദര്യ​വും പ്രഭാ​വ​വും വെളി​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ശ്രമി​ക്കവേ അതിന്റെ പ്രൗഢി​യും ഗാംഭീ​ര്യ​വും പകർത്തേ​ണ്ടത്‌ എങ്ങനെ​യെ​ന്നോർത്ത്‌ ഞാൻ വിഷമി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. പ്രകൃ​തി​യി​ലെ അത്ഭുത​ങ്ങളെ മെനഞ്ഞത്‌ യഹോ​വ​യാ​ണെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യ​പ്പോൾ എനിക്ക്‌ അതി​ന്റെ​യെ​ല്ലാം കാരണം പിടി​കി​ട്ടി. വെറും നിസ്സാ​ര​നായ ഒരു മനുഷ്യന്‌ എങ്ങനെ​യാ​ണു സ്രഷ്ടാ​വി​ന്റെ കലാവി​രു​തി​നോ​ടു കിടപി​ടി​ക്കാ​നാ​വുക? യഹോ​വ​യാണ്‌ ഏറ്റവും വലിയ കലാകാ​രൻ. എങ്കിലും, അവനെ അനുക​രി​ക്കാൻ ശ്രമി​ച്ച​തി​ലൂ​ടെ എനിക്ക്‌ പുഷ്‌പാ​ല​ങ്ക​ര​ണ​ത്തിൽ വളരെ​യേറെ മെച്ച​പ്പെ​ടാൻ കഴിഞ്ഞു. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി​യ​തിൽപ്പി​ന്നെ എന്റെ ജോലി​യിൽ മാറ്റം കാണാ​നു​ണ്ടെന്ന്‌ ആളുകൾ പറയാൻ തുടങ്ങി. പ്രസരി​പ്പി​നൊ​പ്പം സൗമ്യ​ത​യു​ടെ തൂവൽ സ്‌പർശ​വും എന്റെ കലാസൃ​ഷ്ടി​ക​ളിൽ ഇപ്പോൾ പ്രകട​മാ​യി​രു​ന്നു.

മുമ്പു മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​തി​രുന്ന പല കാര്യ​ങ്ങ​ളും ഗ്രഹി​ക്കാൻ ബൈബിൾ സത്യങ്ങൾ എന്നെ സഹായി​ച്ചു. ലോക​ത്തി​ന്റെ ഭരണാ​ധി​കാ​രി എന്ന നിലയിൽ പിശാ​ചായ സാത്താ​നാണ്‌ ഇന്നത്തെ കഷ്ടപ്പാ​ടു​കൾക്കു കാരണ​ക്കാ​ര​നെ​ന്നും ആദാമിൽനിന്ന്‌ അവകാ​ശ​പ്പെ​ടു​ത്തിയ പാപം നിമിത്തം നമ്മുടെ ഹൃദയം വഞ്ചനാ​ത്മ​ക​മാ​ണെ​ന്നും മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യ​പ്പോൾ നമുക്കു ചുറ്റും നടക്കുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ പൊരുൾ എനിക്കു മനസ്സി​ലാ​യി. (യിരെ​മ്യാ​വു 17:9; 1 യോഹ​ന്നാൻ 5:19) യഹോവ സമാധാ​ന​പ്രി​യ​നായ ഒരു ദൈവ​മാ​ണെ​ന്നും സ്‌നേഹം, നീതി, ശക്തി, ജ്ഞാനം എന്നീ ഗുണങ്ങ​ളു​ടെ മൂർത്തി​മ​ദ്‌ഭാ​വ​മാ​ണെ​ന്നും ഞാൻ ഗ്രഹിച്ചു. (ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 32:4; റോമർ 11:33; 1 യോഹ​ന്നാൻ 4:8; വെളി​പ്പാ​ടു 11:17) നമ്മോ​ടുള്ള സ്‌നേഹം നിമിത്തം ദൈവം യേശു​വി​നെ നമുക്കു​വേണ്ടി മരിക്കാൻ അയച്ചു​വെ​ന്നും ഞാൻ പഠിച്ചു. (യോഹ​ന്നാൻ 3:16; 2 കൊരി​ന്ത്യർ 5:14) കഷ്ടപ്പാ​ടോ മരണമോ ഇല്ലാത്ത കാലം വരു​മെ​ന്നും ഞാൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. (വെളി​പ്പാ​ടു 21:4, 5എ) ഈ സത്യങ്ങ​ളു​ടെ സൗന്ദര്യം എന്റെ മനംക​വർന്നു. ഇതിനു പുറമേ, “കൂട്ടു​കാ​രനെ നിന്നെ​പ്പോ​ലെ തന്നേ സ്‌നേ​ഹി​ക്കേണം” എന്ന യേശു​വി​ന്റെ ഉപദേശം യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ജീവി​ത​ത്തിൽ പ്രാ​യോ​ഗി​ക​മാ​ക്കു​ന്നതു നേരിൽ കാണാ​നും എനിക്കു സാധിച്ചു. അത്‌ സത്യമതം ഇതുത​ന്നെ​യാ​ണെന്ന്‌ എന്നെ ബോധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി.—മത്തായി 22:39.

മറിക​ട​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രുന്ന ഒരു പ്രതി​ബ​ന്ധം

സത്യം എന്റെ ഹൃദയ​ത്തിൽ വേരു​പി​ടി​ച്ച​പ്പോൾ ഞാൻ ഒരു വെല്ലു​വി​ളി​യെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ച്ചു. ഹെഡ്‌മാ​സ്റ്റ​റിന്‌ ശവസം​സ്‌കാ​ര​ശു​ശ്രൂ​ഷ​ക​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കാൻ കഴിയാ​തെ​വ​രുന്ന പല സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും ബുദ്ധമത ചടങ്ങു​ക​ളിൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പ്രതി​നി​ധി​യാ​യി സംബന്ധി​ച്ചി​രു​ന്നതു ഞാനാണ്‌. യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ എന്നെത്തന്നെ സമർപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തി​ക്കു​ക​യാ​യി​രുന്ന എന്നെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ഇതൊരു പരി​ശോ​ധന ആയിത്തീർന്നു. ബുദ്ധമത ചടങ്ങു​ക​ളിൽ പങ്കെടു​ക്കു​ക​യി​ല്ലെന്ന്‌ ഞാൻ വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി തീരു​മാ​ന​മെ​ടു​ത്തു. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 10:21) താമസി​യാ​തെ ഞാൻ സ്‌നാ​പ​ന​മേൽക്കാൻ പോകു​ക​യാ​ണെ​ന്നും ജോലി​യു​ടെ ഭാഗമാ​യി​പ്പോ​ലും മറ്റൊരു ആരാധ​ന​യിൽ പങ്കെടു​ക്കു​ക​യി​ല്ലെന്ന്‌ ദൃഢതീ​രു​മാ​നം എടുത്തി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നും ആദരപൂർവം ഞാൻ ഹെഡ്‌മാ​സ്റ്റ​റോ​ടു വിശദീ​ക​രി​ച്ചു. ഞാനൊ​രു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി ആയിത്തീ​രു​ന്ന​തിൽ തനിക്കു യാതൊ​രു വിരോ​ധ​വു​മി​ല്ലെ​ന്നും മതപര​മായ കാര്യ​ങ്ങളെ എനിക്ക്‌ എന്റേതായ വിധത്തിൽ കൈകാ​ര്യം ചെയ്യാൻ കഴിയു​മെ​ന്നും അദ്ദേഹം എന്നോടു പറഞ്ഞു. അതു​കേ​ട്ട​പ്പോൾ എനിക്ക്‌ എത്രയ​ധി​കം സന്തോഷം തോന്നി​യെ​ന്നോ!  അങ്ങനെ​യൊ​രു മറുപടി ഞാൻ തീരെ പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചതല്ല. അദ്ദേഹം എന്നെ ശകാരി​ക്കു​മെ​ന്നും എനിക്കു ജോലി നഷ്ടമാ​കു​മെ​ന്നു​മാ​ണു ഞാൻ കരുതി​യത്‌.

ആ പ്രതി​ബന്ധം നീങ്ങി​യ​തോ​ടെ യഹോ​വ​യ്‌ക്കുള്ള എന്റെ സമർപ്പ​ണ​ത്തി​ന്റെ പ്രതീ​ക​മാ​യി ഞാൻ സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റു. ബൈബിൾ പഠിച്ചു​തു​ടങ്ങി ഒരു വർഷത്തി​നു ശേഷം 1983 ജൂണിൽ ഒരു ക്രിസ്‌തീയ സമ്മേള​ന​ത്തിൽ വെച്ചാ​യി​രു​ന്നു സ്‌നാ​പനം. സ്‌നാ​പ​ന​ക്കു​ള​ത്തിൽനി​ന്നു കയറി​വ​രുന്ന എന്നെ സ്വാഗതം ചെയ്യാൻ, വിടർന്ന പുഞ്ചി​രി​യും കണ്ണുക​ളിൽ ആനന്ദാ​ശ്രു​ക്ക​ളും ആയി കെയ്‌ക്കോ നിൽപ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്റെ കണ്ണുക​ളും ഈറന​ണി​ഞ്ഞു. നിറക​ണ്ണു​ക​ളോ​ടെ ഞാനും കെയ്‌ക്കോ​യും ഞങ്ങൾക്ക്‌ ഒരുമി​ച്ചു പങ്കിടാൻ കഴിഞ്ഞ സന്തോ​ഷ​ത്തിന്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു നന്ദി കൊടു​ത്തു.

ലൗകിക ജോലി ഉപേക്ഷി​ക്കാ​നുള്ള തീരു​മാ​നം

ഒരു സമർപ്പിത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി എന്ന നിലയി​ലുള്ള എന്റെ നിലപാട്‌ നല്ലവണ്ണം മനസ്സി​ലാ​ക്കി സഹാനു​ഭൂ​തി​യോ​ടെ​യാണ്‌ ഹെഡ്‌മാ​സ്റ്റർ എന്നോടു പെരു​മാ​റി​യത്‌. ജോലി​യു​മാ​യി ബന്ധപ്പെട്ട ചുമത​ലകൾ ഞാൻ മുമ്പ​ത്തെ​ക്കാൾ ശ്രദ്ധ​യോ​ടെ നിർവ​ഹി​ച്ചു. എന്നുവ​രി​കി​ലും, ലൗകിക ജോലി​ക്കും ക്രിസ്‌തീയ ജീവി​ത​ത്തി​നും ഇടയിൽ സമനില പാലി​ക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമിച്ചു. വർഷത്തിൽ പല മാസങ്ങ​ളിൽ ഞാൻ ക്രിസ്‌തീയ ശുശ്രൂ​ഷ​യി​ലുള്ള എന്റെ പങ്കു വർധി​പ്പി​ച്ചു. ഏഴു വർഷ​ത്തേക്ക്‌ ഞാൻ ഇതു തുടർന്നു.

എന്നാൽ, എനിക്ക്‌ എന്റെ ഏക മകന്റെ ആത്മീയ​ത​യ്‌ക്കും കെയ്‌ക്കോ​യു​ടെ ഒന്നി​നൊ​ന്നു മോശ​മാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന ആരോ​ഗ്യ​ത്തി​നും ഗൗരവ ശ്രദ്ധ നൽകേ​ണ്ട​തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ‘കുടും​ബ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം ഞാൻ കൂടുതൽ സമയം ചെലവ​ഴി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌,’ ഞാൻ ചിന്തിച്ചു. രാജ്യ​താ​ത്‌പ​ര്യ​ങ്ങൾ ജീവി​ത​ത്തിൽ ഒന്നാമതു വെക്കാ​നും ഞാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചു. ഈ ആവശ്യ​ങ്ങ​ളും ആഗ്രഹ​ങ്ങ​ളും, ഇകേബാ​നാ രംഗത്തെ ജീവി​ത​വൃ​ത്തി ഉപേക്ഷി​ക്കുന്ന കാര്യം യഹോ​വ​യോ​ടുള്ള പ്രാർഥ​ന​യിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ത്താൻ എന്നെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചു. എന്റെ തീരു​മാ​നം മാറ്റാ​നാ​വി​ല്ലെന്ന്‌ ഹെഡ്‌മാ​സ്റ്റർക്കു മനസ്സി​ലാ​യി. ഒടുവിൽ 1990 ജൂലൈ മാസത്തിൽ 42-ാം വയസ്സിൽ നിഷ്‌പ്ര​യാ​സം എനിക്കു ജോലി​യിൽനി​ന്നു വിരമി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.

സത്യത്തി​ന്റെ സൗന്ദര്യം കാണാൻ മറ്റുള്ള​വരെ സഹായി​ക്കു​ന്നു

ജോലി​യിൽനി​ന്നു വിരമിച്ച ഉടനെ ഞാൻ സത്യം കണ്ടെത്താൻ മറ്റുള്ള​വരെ സഹായി​ക്കാ​നാ​യി മുഴു​സമയ ശുശ്രൂഷ ആരംഭി​ച്ചു. ഇപ്പോൾ ആഴ്‌ച​യിൽ ഒരു ദിവസം ഞാൻ പുഷ്‌പാ​ല​ങ്ക​രണം പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌. ഇകേ​നോ​ബോ ശൈലി​യു​ടെ നിയ​ന്ത്ര​ണ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു വിട്ടു​നി​ന്നു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ ഞാനിതു പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌. സഭയിൽ ഒരു മൂപ്പനാ​യി സേവി​ക്കാ​നുള്ള പദവി എനിക്കുണ്ട്‌. കെയ്‌ക്കോ പയനിയർ സേവനം ചെയ്യുന്നു. അവൾക്ക്‌ ഇപ്പോൾ ആസ്‌ത്‌മ​യു​ടെ ശല്യം മുമ്പത്തെ അത്ര കൂടെ​ക്കൂ​ടെ ഉണ്ടാകു​ന്നില്ല. ഞങ്ങളുടെ മകൻ—ഇപ്പോൾ അവൻ വിവാ​ഹി​ത​നാണ്‌—അടുത്തുള്ള ഒരു സഭയിൽ ശുശ്രൂ​ഷാ​ദാ​സ​നാ​യി സേവി​ക്കു​ന്നു. ഒരു കുടും​ബ​മെന്ന നിലയിൽ യഹോ​വയെ സേവി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്നത്‌ ഞങ്ങളെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം എത്ര അമൂല്യ​മായ പദവി​യാണ്‌!

യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ രാജ്യ​ഭ​ര​ണ​ത്തിൻ കീഴിൽ, എന്റെ പൂന്തോ​ട്ട​ത്തിൽ ഞാൻ നട്ടുവ​ളർത്തുന്ന ചെടികൾ ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ മനോ​ഹ​ര​മായ പുഷ്‌പാ​ല​ങ്ക​രണം നടത്താൻ ഞാൻ നോക്കി​പ്പാർത്തി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. എന്റെ പ്രിയ കുടും​ബ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം സുന്ദര​മായ സകലതി​ന്റെ​യും സ്രഷ്ടാ​വായ യഹോ​വ​യു​ടെ മഹനീയ നാമത്തെ എന്നേക്കും സ്‌തു​തി​ക്കുക എന്നത്‌ എന്റെ ഹൃദയാ​ഭി​ലാ​ഷ​മാണ്‌.

[23-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

പ്രകൃതിചാരുതകൾ മനസ്സിൽ ഉണർത്തുന്ന വിസ്‌മ​യ​ഭാ​വ​ങ്ങൾക്ക്‌ ഇകേബാ​നാ​യി​ലൂ​ടെ ദൃശ്യാ​വി​ഷ്‌കാ​രം നൽകാ​നാ​കും

[23-ാം പേജിലെ ചിത്രങ്ങൾ]

ഭാര്യയോടും മകനോ​ടും അവന്റെ കുടും​ബ​ത്തോ​ടും ഒപ്പം