രക്ഷിക്ക​പ്പെ​ടാൻ നാം എന്തു ചെയ്യണം?

ഒരിക്കൽ ഒരു മനുഷ്യൻ യേശു​വി​നോട്‌ ഇങ്ങനെ ചോദി​ച്ചു: “കർത്താവേ രക്ഷിക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നവർ ചുരു​ക്ക​മോ”? യേശു എങ്ങനെ​യാ​ണു മറുപടി നൽകി​യത്‌? ‘എന്നെ നിന്റെ കർത്താ​വും രക്ഷിതാ​വു​മാ​യി കേവലം സ്വീക​രി​ച്ചു​കൊ​ള്ളുക, നീ രക്ഷിക്ക​പ്പെ​ടും’ എന്നാണോ അവൻ പറഞ്ഞത്‌. അല്ല! യേശു ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ഇടുക്കു​വാ​തി​ലൂ​ടെ കടപ്പാൻ പോരാ​ടു​വിൻ. പലരും കടപ്പാൻ നോക്കും കഴിക​യി​ല്ല​താ​നും എന്നു ഞാൻ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറയുന്നു.”—ലൂക്കൊസ്‌ 13:23, 24.

ആ മമനു​ഷ്യ​ന്റെ ചോദ്യ​ത്തിന്‌ ഉത്തരം നൽകാൻ യേശു​വി​നു കഴിയാ​തെ​പോ​യോ? ഇല്ല, അയാൾ ചോദി​ച്ചത്‌ രക്ഷിക്ക​പ്പെ​ടുക എത്ര പ്രയാ​സ​മാ​യി​രി​ക്കു​മെന്നല്ല, പിന്നെ​യോ എണ്ണം ചുരു​ക്ക​മാ​യി​രി​ക്കു​മോ എന്നാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌, അത്ഭുത​ക​ര​മായ ഈ പ്രതി​ഫലം ലഭിക്കാൻ തീവ്ര​ശ്രമം ചെയ്യു​ന്നവർ ഒരുവൻ ചിന്തി​ച്ചേ​ക്കാ​വു​ന്ന​തി​ലും കുറവാ​യി​രി​ക്കു​മെന്ന്‌ യേശു കേവലം സൂചി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​ണു ചെയ്‌തത്‌.

‘എന്നോടു പറഞ്ഞത്‌ അതല്ല’ എന്നു പറഞ്ഞ്‌ ചില വായന​ക്കാർ പ്രതി​ഷേ​ധ​മു​യർത്തി​യേ​ക്കാം. “തന്റെ ഏകജാ​ത​നായ പുത്ര​നിൽ വിശ്വ​സി​ക്കുന്ന ഏവനും നശിച്ചു​പോ​കാ​തെ നിത്യ​ജീ​വൻ പ്രാപി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു ദൈവം അവനെ നല്‌കു​വാൻ തക്കവണ്ണം ലോകത്തെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ചു” എന്നു പറയുന്ന യോഹ​ന്നാൻ 3:16 അവർ ഉദ്ധരി​ച്ചേ​ക്കാം. എന്നാൽ, ഞങ്ങൾ ഇങ്ങനെ മറുപടി പറയും: ‘അപ്പോൾ നാം എന്തു വിശ്വ​സി​ക്കണം? യേശു വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ജീവി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെ​ന്നോ? തീർച്ച​യാ​യും. അവൻ ദൈവ​പു​ത്ര​നാ​ണെ​ന്നോ? കണിശ​മാ​യും! ബൈബിൾ യേശു​വി​നെ “ഗുരു,” “കർത്താവു” എന്നൊക്കെ വിളി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌, അവൻ പഠിപ്പിച്ച കാര്യങ്ങൾ നാം വിശ്വ​സി​ക്കു​ക​യും അവനെ അനുസ​രി​ക്കു​ക​യും പിന്തു​ട​രു​ക​യും ചെയ്യേ​ണ്ട​തല്ലേ?’—യോഹ​ന്നാൻ 13:13; മത്തായി 16:16.

യേശു​വി​നെ അനുഗ​മി​ക്കൽ

ഹാ, ഇവിടെ ഈ പ്രശ്‌നം ഉദിക്കു​ന്നു! തങ്ങൾ “രക്ഷിക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്നു പറയ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുള്ള അനേക​മാ​ളു​കൾക്കും യേശു​വി​നെ അനുഗ​മി​ക്കാ​നോ അനുസ​രി​ക്കാ​നോ യാതൊ​രു ഉദ്ദേശ്യ​വും ഇല്ലാത്ത​താ​യി തോന്നു​ന്നു. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ഒരു പ്രൊ​ട്ട​സ്റ്റൻറ്‌ വൈദി​കൻ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “തീർച്ച​യാ​യും, ക്രിസ്‌തു​വി​ലുള്ള നമ്മുടെ വിശ്വാ​സം തുടരണം. എന്നാൽ അത്‌ തീർച്ച​യാ​യും അല്ലെങ്കിൽ അവശ്യം തുടരണം എന്ന അവകാ​ശ​വാ​ദ​ത്തി​നു ബൈബി​ളിൽ യാതൊ​രു പിന്തു​ണ​യു​മില്ല.”

നേരേ​മ​റിച്ച്‌, “രക്ഷിക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്നു വിചാ​രി​ക്കുന്ന ചില ആളുക​ളു​ടെ ഇടയിൽ സാധാ​ര​ണ​മാ​യി​രി​ക്കുന്ന അധാർമിക നടപടി​കളെ ബൈബിൾ പട്ടിക​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നുണ്ട്‌. അത്തരം വഴിക​ളിൽ നടന്ന ഒരുവ​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ബൈബിൾ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ ഇങ്ങനെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു: “ആ ദുഷ്ടനെ നിങ്ങളു​ടെ ഇടയിൽനി​ന്നു നീക്കി​ക്ക​ള​വിൻ.” തീർച്ച​യാ​യും ദുഷ്ടരായ ആളുകൾ തന്റെ ക്രിസ്‌തീയ സഭയെ മലിന​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ദൈവം ആഗ്രഹി​ക്കു​ക​യില്ല!—1 കൊരി​ന്ത്യർ 5:11-13.

അപ്പോൾ യേശു​വി​നെ അനുഗ​മി​ക്കുക എന്നതിന്റെ അർഥം എന്താണ്‌, നമുക്ക്‌ അത്‌ എങ്ങനെ ചെയ്യാൻ സാധി​ക്കും? ആകട്ടെ, യേശു എന്താണു ചെയ്‌തത്‌? അവൻ ദുർമാർഗി​യാ​യി​രു​ന്നോ? പരസം​ഗ​ക്കാ​ര​നാ​യി​രു​ന്നോ? മദ്യപാ​നി​യാ​യി​രു​ന്നോ? നുണയ​നാ​യി​രു​ന്നോ? വ്യാപാ​ര​ത്തിൽ അവൻ വ്യാജം കാട്ടി​യ​വ​നാ​യി​രു​ന്നോ? തീർച്ച​യാ​യും അല്ല! ‘പക്ഷേ, അത്തരം കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം ഞാൻ എന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽനിന്ന്‌ ഒഴിവാ​ക്ക​ണ​മോ?’ എന്നു നിങ്ങൾ ചോദി​ച്ചേ​ക്കാം. ഉത്തരം കിട്ടാൻ, എഫെസ്യർ 4:17 മുതൽ 5:5 വരെ പരിചി​ന്തി​ക്കുക. നാം എന്തു ചെയ്‌താ​ലും ദൈവം നമ്മെ സ്വീക​രി​ക്കു​മെന്ന്‌ അവിടെ പറയു​ന്നില്ല. പകരം, “മനം തഴമ്പി​ച്ചു​പോയ” ലോക​ജ​ന​ത​ക​ളിൽനി​ന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​രാ​യി​രി​ക്കാൻ അതു നമ്മോടു പറയുന്നു. ‘നിങ്ങളോ ക്രിസ്‌തു​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ഇങ്ങനെയല്ല പഠിച്ചതു. മുമ്പി​ലത്തെ നടപ്പു സംബന്ധി​ച്ചു ചതി​മോ​ഹ​ങ്ങ​ളാൽ വഷളാ​യി​പ്പോ​കുന്ന പഴയ മനുഷ്യ​നെ ഉപേക്ഷി​ക്കു​വിൻ. കള്ളൻ ഇനി കക്കാതി​രി​ക്കട്ടെ. ദുർ ന്നടപ്പും യാതൊ​രു അശുദ്ധി​യും അത്യാ​ഗ്ര​ഹ​വും നിങ്ങളു​ടെ ഇടയിൽ പേർ പറക​പോ​ലും അരുതു; ദുർന്ന​ട​പ്പു​കാ​രൻ, അശുദ്ധൻ, വിഗ്ര​ഹാ​രാ​ധി​യായ ദ്രവ്യാ​ഗ്രഹി ഇവർക്കു ആർക്കും ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ​യും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ​യും രാജ്യ​ത്തിൽ അവകാ​ശ​മില്ല എന്നു നിങ്ങൾ അറിയു​ന്നു​വ​ല്ലോ.’

യേശു​വി​ന്റെ മാതൃ​ക​യ്‌ക്കു ചേർച്ച​യിൽ ജീവി​ക്കാൻ നാം ചുരു​ങ്ങി​യ​പക്ഷം ശ്രമി​ക്കു​ക​യെ​ങ്കി​ലും ചെയ്യു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ നാം യേശു​വി​നെ അനുഗ​മി​ക്കു​ക​യാ​ണോ? നമ്മുടെ ജീവിതം ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റേ​തി​നോ​ടു കൂടുതൽ അനു​യോ​ജ്യ​മാ​ക്കാൻ നാം ശ്രമി​ക്കേ​ണ്ട​തല്ലേ? “ഇപ്പോൾ ക്രിസ്‌തു​വി​ലേക്കു വരുവിൻ—നിങ്ങൾ എങ്ങനെ ആയിരി​ക്കു​ന്നു​വോ അങ്ങനെ​തന്നെ” എന്ന്‌ ഒരു മതലഘു​ലേഖ പറയു​ന്ന​തു​പോ​ലെ പറയാ​റുള്ള ആളുകൾ ആ സുപ്ര​ധാന ചോദ്യം പരിചി​ന്തി​ക്കാ​റു​ണ്ടെ​ങ്കിൽതന്നെ വളരെ അപൂർവ​മാ​യാ​ണു പരിചി​ന്തി​ക്കാ​റു​ള്ളത്‌.

അഭക്തരായ മനുഷ്യർ “നമ്മുടെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കൃപയെ ദുഷ്‌കാ​മ​വൃ​ത്തി​ക്കു ഹേതു​വാ​ക്കി ഏകനാ​ഥ​നും നമ്മുടെ കർത്താ​വു​മായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നെ നിഷേധി”ക്കുന്നതാ​യി യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രിൽ ഒരുവൻ മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി. (യൂദാ 4) വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, നാം എങ്ങനെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കൃപയെ “ദുഷ്‌കാ​മ​വൃ​ത്തി​ക്കു ഹേതു​വാ​ക്കി”യേക്കാം? നാം പിന്തള്ളാൻ ശ്രമി​ക്കുന്ന മാനു​ഷിക അപൂർണ​ത​യു​ടെ പാപങ്ങൾക്കു പകരം, നാം തുടർന്നും ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കാൻ ഉദ്ദേശി​ക്കുന്ന മനഃപൂർവ പാപങ്ങളെ ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ ബലി മറയ്‌ക്കു​ന്നു എന്നു ചിന്തി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു നാം അങ്ങനെ ചെയ്‌തേ​ക്കാം. നിങ്ങൾ “മാറ്റങ്ങൾ വരു​ത്തേ​ണ്ട​തില്ല, ചീത്തക്കാ​ര്യ​ങ്ങൾ ഉപേക്ഷി​ക്കേ​ണ്ട​തില്ല, അല്ലെങ്കിൽ തിരി​ഞ്ഞു​വ​രേ​ണ്ട​തില്ല” എന്നു പറഞ്ഞ അമേരി​ക്ക​യി​ലെ പ്രഖ്യാത സുവി​ശേ​ഷ​ക​ന്മാ​രിൽ ഒരുവ​നോ​ടു യോജി​ക്കാൻ നാം തീർച്ച​യാ​യും ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നില്ല.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 17:30; റോമർ 3:25; യാക്കോബ്‌ 5:19, 20 എന്നിവ വിപരീത താരത​മ്യം ചെയ്യുക.

വിശ്വാ​സം പ്രവർത്ത​ന​ത്തി​നു പ്രചോ​ദ​ന​മേ​കു​ന്നു

“യേശു​വിൽ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നത്‌” ഒരൊറ്റ പ്രവൃ​ത്തി​യാ​ണെ​ന്നും അനുസ​ര​ണ​ത്തി​നു പ്രചോ​ദ​ന​മേ​കാൻ തക്കവണ്ണം നമ്മുടെ വിശ്വാ​സം അത്ര ശക്തമാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ല്ലെ​ന്നും പല ആളുക​ളോ​ടും പറയ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. എന്നാൽ ബൈബിൾ അതി​നോ​ടു വിയോ​ജി​ക്കു​ന്നു. ക്രിസ്‌തീയ ഗതിക്കു തുടക്ക​മി​ടു​ന്നവർ രക്ഷിക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു​വെന്നു യേശു പറഞ്ഞില്ല. പകരം, അവൻ പറഞ്ഞത്‌ ഇങ്ങനെ​യാണ്‌: “അവസാ​ന​ത്തോ​ളം സഹിച്ചു​നിൽക്കു​ന്ന​വ​നോ രക്ഷിക്ക​പ്പെ​ടും.” (മത്തായി 10:22) നമ്മുടെ ക്രിസ്‌തീയ ഗതിയെ ഒരു മത്സര​യോ​ട്ട​ത്തോ​ടാ​ണു ബൈബിൾ ഉപമി​ക്കു​ന്നത്‌, അതിന്റെ ഒടുവിൽ ലഭിക്കുന്ന സമ്മാനം രക്ഷയാണ്‌. “നിങ്ങളും പ്രാപി​പ്പാ​ന്ത​ക്ക​വണ്ണം ഓടു​വിൻ” എന്നു ബൈബിൾ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.—1 കൊരി​ന്ത്യർ 9:24.

അതു​കൊണ്ട്‌, “ക്രിസ്‌തു​വി​നെ സ്വീക​രി​ക്കു”ന്നതിൽ അവന്റെ അത്യുത്തമ യാഗം പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ സ്വീക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും കൂടുതൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. അനുസ​രണം ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ന്യായ​വി​ധി “ദൈവ​ഗൃ​ഹ​ത്തിൽ” ആരംഭി​ക്കു​ന്നു എന്നു പറഞ്ഞിട്ട്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പത്രോസ്‌ ഇങ്ങനെ കൂട്ടി​ച്ചേർക്കു​ന്നു: “അതു നമ്മിൽ തുടങ്ങി​യാൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സുവി​ശേഷം അനുസ​രി​ക്കാ​ത്ത​വ​രു​ടെ അവസാനം എന്താകും?” (1 പത്രൊസ്‌ 4:17) അതു​കൊണ്ട്‌ നാം കേവലം കേൾക്കു​ക​യും വിശ്വ​സി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ അധികം ചെയ്യേ​ണ്ട​താണ്‌. നാം “വചനം കേൾക്ക മാത്രം ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടു [നമ്മെത്തന്നെ] ചതിക്കാ​തെ അതിനെ ചെയ്യു​ന്ന​വ​രാ​യും ഇരി”ക്കണമെന്നു ബൈബിൾ പറയുന്നു.—യാക്കോബ്‌ 1:22.

യേശു​വി​ന്റെ സ്വന്തം സന്ദേശങ്ങൾ

ആദ്യകാ​ലത്തെ ഏഴു ക്രിസ്‌തീയ സഭകൾക്ക്‌ യോഹ​ന്നാ​നി​ലൂ​ടെ നൽകിയ, യേശു​വിൽനി​ന്നുള്ള സന്ദേശങ്ങൾ വെളി​പ്പാ​ടു എന്ന ബൈബിൾ പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ലുണ്ട്‌.  (വെളി​പ്പാ​ടു 1:1, 4) ആ സഭകളി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നവർ അതി​നോ​ട​കം​തന്നെ യേശു​വി​നെ ‘സ്വീക​രി​ച്ചി’രുന്നതു​കൊണ്ട്‌ അതു മതി​യെന്നു യേശു പറഞ്ഞോ? ഇല്ല. അവരുടെ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളെ​യും അധ്വാ​ന​ത്തെ​യും സഹിഷ്‌ണു​ത​യെ​യും അവൻ പുകഴ്‌ത്തു​ക​യും അവരുടെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തെ​യും വിശ്വാ​സ​ത്തെ​യും ശുശ്രൂ​ഷ​യെ​യും കുറിച്ചു പറയു​ക​യും ചെയ്‌തു. എന്നാൽ, പിശാച്‌ അവരെ പരീക്ഷി​ക്കു​മെ​ന്നും ‘[അവരുടെ] പ്രവൃ​ത്തി​ക്കു തക്കവണ്ണം [അവർക്ക്‌] ഏവർക്കും’ താൻ പ്രതി​ഫലം കൊടു​ക്കു​മെ​ന്നും അവൻ പറഞ്ഞു.—വെളി​പ്പാ​ടു 2:2, 10, 19, 23.

അതു​കൊണ്ട്‌, ഒരു മതയോ​ഗ​ത്തിൽവെച്ച്‌ യേശു​വി​നെ “സ്വീക​രിച്ച” ഉടനെ തങ്ങളുടെ രക്ഷ “പൂർത്തി​യായ പ്രവൃത്തി” ആണെന്നു പറയ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ അവർ മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യ​തി​നെ​ക്കാൾ വളരെ കൂടു​ത​ലായ ഒരു പ്രതി​ബ​ദ്ധ​തയെ യേശു വിശദീ​ക​രി​ച്ചു. “ഒരുത്തൻ എന്റെ പിന്നാലെ വരുവാൻ ഇച്ഛിച്ചാൽ തന്നെത്താൻ ത്യജിച്ചു, തന്റെ ക്രൂശു [“ദണ്ഡനസ്‌തം​ഭം,” NW] എടുത്തു എന്നെ [“തുടർച്ച​യാ​യി,” NW] അനുഗ​മി​ക്കട്ടെ. ആരെങ്കി​ലും തന്റെ ജീവനെ രക്ഷിപ്പാൻ ഇച്ഛിച്ചാൽ അതിനെ കളയും; എന്റെ നിമിത്തം ആരെങ്കി​ലും തന്റെ ജീവനെ കളഞ്ഞാൽ അതിനെ കണ്ടെത്തും” എന്നു യേശു പറഞ്ഞു.—മത്തായി 16:24, 25.

സ്വയം ത്യജി​ക്കു​ക​യോ? യേശു​വി​നെ തുടർച്ച​യാ​യി അനുഗ​മി​ക്കു​ക​യോ? അതിനു പരി​ശ്രമം ആവശ്യ​മാണ്‌. അതു നമ്മുടെ ജീവി​ത​ത്തി​നു മാറ്റം വരുത്തും. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, നമ്മിൽ ചിലർക്കു ഒരുപക്ഷേ ‘നമ്മുടെ ജീവനെ കളയേ’ണ്ടതായി​പോ​ലും വരു​മെന്ന്‌, അവനു വേണ്ടി മരി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി വരു​മെന്ന്‌, യേശു വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ പറഞ്ഞോ? ഉവ്വ്‌, അത്തരം വിശ്വാ​സം, ദൈവ​വ​ചനം പഠിക്കു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ കഴിയുന്ന അത്ഭുതാ​വ​ഹ​മായ കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള പരിജ്ഞാ​ന​ത്തിൽനി​ന്നു മാത്രമേ വരിക​യു​ള്ളൂ. സ്‌തേ​ഫാ​നോസ്‌ ‘സംസാ​രിച്ച ജ്ഞാന​ത്തോ​ടും ആത്മാ​വോ​ടും എതിർത്തു​നി​ല്‌പാൻ കഴിയാഞ്ഞ’ മതഭ്രാ​ന്ത​ന്മാർ അവനെ കല്ലെറിഞ്ഞ ദിവസം അതു പ്രകട​മാ​യി​രു​ന്നു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 6:8-12; 7:57-60) തങ്ങളുടെ ബൈബിൾ പരിശീ​ലിത മനഃസാ​ക്ഷി​യെ ലംഘി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം നാസി തടങ്കൽപ്പാ​ള​യ​ങ്ങ​ളിൽ മരിച്ച നൂറു​ക​ണ​ക്കി​നു യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ നമ്മുടെ കാലത്ത്‌ അത്തരം വിശ്വാ​സം പ്രകട​മാ​ക്കി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. a

ക്രിസ്‌തീയ തീക്ഷ്‌ണത

നാം നമ്മുടെ ക്രിസ്‌തീയ വിശ്വാ​സത്തെ ദൃഢമാ​യി മുറുകെ പിടി​ക്കണം. കാരണം, ചില സഭകളി​ലോ മതപര​മായ ടെലി​വി​ഷൻ പരിപാ​ടി​ക​ളി​ലോ കേൾക്കു​ന്ന​തി​നു വിരു​ദ്ധ​മാ​യി ബൈബിൾ പറയു​ന്നതു നമുക്കു വീണു​പോ​കാൻ കഴിയും എന്നാണ്‌. “നേർവഴി” ഉപേക്ഷിച്ച ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അതു പറയുന്നു. (2 പത്രൊസ്‌ 2:1, 15) അതു​കൊണ്ട്‌ നാം ‘ഭയത്തോ​ടും വിറയ​ലോ​ടും കൂടെ നമ്മുടെ രക്ഷയ്‌ക്കാ​യി പ്രവർത്തി’ക്കേണ്ടതുണ്ട്‌.—ഫിലി​പ്പി​യർ 2:12; 2 പത്രൊസ്‌ 2:20.

യേശു​വും അവന്റെ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രും പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നതു വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ കേട്ടവ​രായ ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ സംഗതി മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യത്‌ ആ വിധത്തി​ലാ​ണോ? ഉവ്വ്‌. തങ്ങൾ ചില കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യേ​ണ്ട​തു​ണ്ടെന്ന്‌ അവർക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. യേശു ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “നിങ്ങൾ പുറ​പ്പെട്ടു . . . ഞാൻ നിങ്ങ​ളോ​ടു കല്‌പി​ച്ചതു ഒക്കെയും പ്രമാ​ണി​പ്പാൻ തക്കവണ്ണം ഉപദേ​ശി​ച്ചും​കൊ​ണ്ടു സകലജാ​തി​ക​ളെ​യും ശിഷ്യ​രാ​ക്കി​ക്കൊൾവിൻ.”—മത്തായി 28:19, 20.

യേശു അതു പറഞ്ഞ്‌ രണ്ടു മാസം കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ, ഒറ്റ ദിവസം​തന്നെ 3,000 ആളുകൾ സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റു. വിശ്വാ​സി​ക​ളു​ടെ എണ്ണം പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ 5,000 ആയി വർധിച്ചു. വിശ്വ​സി​ച്ചവർ മറ്റുള്ള​വരെ പഠിപ്പി​ച്ചു. പീഡനം അവരെ ചിതറി​ച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, അത്‌ അവരുടെ സന്ദേശം വ്യാപി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മാത്രമേ ഉതകി​യു​ള്ളു. നേതൃ​ത്വം വഹിച്ചി​രുന്ന ചുരുക്കം ചിലർ മാത്രമല്ല, “ചിതറി​പ്പോ​യവർ വചനം സുവി​ശേ​ഷി​ച്ചും​കൊ​ണ്ടു അവിട​വി​ടെ സഞ്ചരിച്ചു” എന്നു ബൈബിൾ പറയുന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, സുവി​ശേഷം “ആകാശ​ത്തിൻകീ​ഴെ സകലസൃ​ഷ്ടി​ക​ളു​ടെ​യും ഇടയിൽ ഘോഷി”ക്കപ്പെട്ടു​വെന്ന്‌ എഴുതാൻ ഏതാണ്ട്‌ 30 വർഷം കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോ​സി​നു കഴിഞ്ഞു.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 2:41; 4:4; 8:4; കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 1:23.

ചില ടിവി സുവി​ശേ​ഷ​ക​രെ​പ്പോ​ലെ, ‘ഇപ്പോൾ യേശു​വി​നെ സ്വീക​രി​ക്കുക, നീ എന്നേക്കും രക്ഷിക്ക​പ്പെ​ടും’ എന്നു പറഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടല്ല പൗലോസ്‌ മതപരി​വർത്തി​തരെ നേടി​യത്‌. “ഒരു കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ക്കാ​രൻ . . . ആയിരി​ക്കെ​തന്നെ ഞാൻ രക്ഷിക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു” എന്നെഴു​തിയ അമേരി​ക്കൻ വൈദി​കന്റെ വിശ്വാ​സ​വും അവനു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നില്ല. ജനതക​ളി​ലെ ആളുക​ളു​ടെ പക്കൽ ക്രിസ്‌തീയ സന്ദേശ​മെ​ത്തി​ക്കാൻ യേശു വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി പൗലോ​സി​നെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തിട്ട്‌ 20 വർഷത്തി​ല​ധി​കം കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ, കഠിനാ​ധ്വാ​നി​യായ ആ അപ്പോ​സ്‌തലൻ ഇപ്രകാ​ര​മെ​ഴു​തി: “മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു പ്രസം​ഗി​ച്ച​ശേഷം ഞാൻതന്നേ കൊള്ള​രു​താ​ത്ത​വ​നാ​യി പോകാ​തി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു എന്റെ ശരീരത്തെ ദണ്ഡിപ്പി​ച്ചു അടിമ​യാ​ക്കു​ക​യ​ത്രേ ചെയ്യു​ന്നതു.”—1 കൊരി​ന്ത്യർ 9:27; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 9:5, 6, 15.

രക്ഷ എന്നതു ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള ഒരു സൗജന്യ​ദാ​ന​മാണ്‌. അതു നേടി​യെ​ടു​ക്കാൻ കഴിയു​ന്നതല്ല. എന്നാൽ അതു നമ്മുടെ ഭാഗത്തു ശ്രമം ആവശ്യ​മാ​ക്കി​ത്തീർക്കു​ന്നു. ആരെങ്കി​ലും നിങ്ങൾക്കു വളരെ വിലപ്പെട്ട ഒരു സമ്മാനം വെച്ചു​നീ​ട്ടി​യെന്നു വിചാ​രി​ക്കുക. അത്‌ സ്വീക​രി​ച്ചു കൊണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​തി​നുള്ള വിലമ​തി​പ്പു നിങ്ങൾ കാണി​ച്ചില്ല. നിങ്ങളു​ടെ നന്ദിയി​ല്ലായ്‌മ  അതു മറ്റാർക്കെ​ങ്കി​ലും കൊടു​ക്കാൻ ആ ദാതാ​വി​നെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചേ​ക്കാം. കൊള്ളാം, യേശു​വി​ന്റെ ജീവരക്തം എത്ര വില​യേ​റി​യ​താണ്‌? അതൊരു സൗജന്യ ദാനമാണ്‌, എന്നാൽ നാം അതി​നോട്‌ ആഴമായ വിലമ​തി​പ്പു പ്രകട​മാ​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌.

സത്യ​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഒരു രക്ഷിക്ക​പ്പെട്ട അവസ്ഥയി​ലാണ്‌, അതായത്‌ ദൈവ​മു​മ്പാ​കെ അവർ ഒരു അംഗീ​കൃത നിലയി​ലാണ്‌. ഒരു കൂട്ട​മെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ അവരുടെ രക്ഷ ഉറപ്പാണ്‌. അവരിൽ ഓരോ വ്യക്തി​യും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വ്യവസ്ഥ​ക​ളിൽ എത്തി​ച്ചേ​രണം. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, നമുക്കു പരാജയം നേരി​ട്ടേ​ക്കാം. എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ യേശു ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “എന്നിൽ വസിക്കാ​ത്ത​വനെ ഒരു കൊമ്പു​പോ​ലെ പുറത്തു കളഞ്ഞിട്ടു അവൻ ഉണങ്ങി​പ്പോ​കു​ന്നു.”—യോഹ​ന്നാൻ 15:6.

‘ദൈവ​വ​ചനം ജീവനു​ള്ള​താ​കു​ന്നു’

മുൻ ലേഖന​ത്തി​ന്റെ തുടക്ക​ത്തിൽ കൊടു​ത്തി​രി​ക്കുന്ന സംഭാ​ഷണം നടന്നത്‌ ഏതാണ്ട്‌ 60 വർഷം മുമ്പാണ്‌. യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ലൂ​ടെ മാത്രമേ രക്ഷ ലഭിക്കു​ക​യു​ള്ളൂ​വെന്നു ജോണി ഇപ്പോ​ഴും വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു, എന്നാൽ നാം അതിനു വേണ്ടി എത്തിപ്പി​ടി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ അയാൾ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു. മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ പ്രത്യാ​ശ​യു​ടെ യഥാർഥ​മായ ഏക ഉറവി​ട​ത്തി​ലേക്കു ബൈബിൾ വിരൽചൂ​ണ്ടു​ന്നു​വെ​ന്നും ആ അത്ഭുത​ക​ര​മായ പുസ്‌തകം നാം പഠി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടെ​ന്നും അതിനാൽ പ്രചോ​ദി​ത​രാ​യി​ത്തീ​രേ​ണ്ട​തു​ണ്ടെ​ന്നും, തന്നെയു​മല്ല സ്‌നേഹം, വിശ്വാ​സം, ദയ, അനുസ​രണം, സഹിഷ്‌ണുത എന്നിവ​യു​ടെ പ്രവൃ​ത്തി​കൾക്കാ​യി അതു നമ്മെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കാൻ അനുവ​ദി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നും ഉറച്ച വിശ്വാ​സ​മു​ള്ള​വ​നാ​യി ജോണി നില​കൊ​ള്ളു​ന്നു. അതേ കാര്യ​ങ്ങൾതന്നെ വിശ്വ​സി​ക്കാൻ അദ്ദേഹം തന്റെ കുട്ടി​കളെ വളർത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ കുട്ടികൾ അവരുടെ കുട്ടി​കളെ അതേ വിധത്തിൽ  വളർത്തു​ന്നതു കാണു​ന്ന​തിൽ അദ്ദേഹം ഇപ്പോൾ ആനന്ദി​ക്കു​ന്നു. എല്ലാവർക്കും അതേ തരത്തി​ലുള്ള വിശ്വാ​സം ഉണ്ടായി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലെന്ന്‌ അദ്ദേഹം ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. അതു മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ ഹൃദയ​ത്തി​ലും മനസ്സി​ലും നട്ടുപി​ടി​പ്പി​ക്കാൻ തന്നാലാ​വു​ന്ന​തെ​ല്ലാം അദ്ദേഹം ചെയ്യു​ന്നുണ്ട്‌.

“ദൈവ​വ​ചനം ജീവനു​ള്ള​തും ശക്തി ചെലു​ത്തു​ന്നതു”മാണെന്ന്‌ എഴുതാൻ പൗലോസ്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ നിശ്വ​സ്‌ത​നാ​ക്ക​പ്പെട്ടു. (എബ്രായർ 4:12, NW) ജീവി​ത​ങ്ങൾക്കു മാറ്റം വരുത്താൻ അതിനു കഴിയും. സ്‌നേഹം, വിശ്വാ​സം, അനുസ​രണം എന്നിവ​യു​ടെ ഹൃദയം​ഗ​മ​മായ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ ചെയ്യാൻ അതിനു നിങ്ങളെ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്കാ​നാ​കും. എന്നാൽ നിങ്ങൾ ബൈബിൾ പറയു​ന്നതു കേവലം മനസ്സിൽ ‘സ്വീക​രി​ക്കു’ന്നതിലു​മ​ധി​കം ചെയ്യേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. അതു പഠിക്കുക, അതു നിങ്ങളു​ടെ ഹൃദയത്തെ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്കട്ടെ. അതിന്റെ ജ്ഞാനം നിങ്ങളെ വഴിന​ട​ത്തട്ടെ. 50,00,000 വരുന്ന മനസ്സൊ​രു​ക്ക​മുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ 230-ലധികം ദേശങ്ങ​ളിൽ സൗജന്യ ഭവന ബൈബി​ള​ധ്യ​യ​നങ്ങൾ നടത്തുന്നു. അത്തര​മൊ​രു അധ്യയ​ന​ത്തിൽനി​ന്നു നിങ്ങൾക്ക്‌ എന്തു പഠിക്കാൻ കഴിയു​മെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ, ഈ മാസി​ക​യു​ടെ പ്രസാ​ധ​കർക്ക്‌ എഴുതുക. നിങ്ങൾക്കു ലഭിക്കുന്ന വിശ്വാ​സ​വും ആത്മീയ ശക്തിയും നിങ്ങൾക്ക്‌ ആനന്ദ​മേ​കും!

[അടിക്കു​റിപ്പ]

[7-ാം പേജിലെ ചതുരം]

‘വിശ്വാ​സ​ത്തി​നു വേണ്ടി പോരാ​ടേ​ണ്ടത്‌’ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

‘യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നാ​യി സൂക്ഷി​ക്ക​പ്പെട്ട വിളി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വരെ’ അഭിസം​ബോ​ധന ചെയ്യു​ന്ന​താണ്‌ യൂദാ എന്ന ബൈബിൾ പുസ്‌തകം. അവർ ‘യേശു​വി​നെ സ്വീക​രിച്ച’തുകൊണ്ട്‌ അവരുടെ രക്ഷ ഉറപ്പാ​ണെന്ന്‌ അതു പറയു​ന്നു​ണ്ടോ? ഇല്ല, ‘വിശ്വാ​സ​ത്തി​നു വേണ്ടി പേരാ​ടാൻ’ യൂദാ അത്തരം ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളോ​ടു പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ ചെയ്യു​ന്ന​തി​നുള്ള മൂന്നു കാരണങ്ങൾ അവൻ അവർക്കു പ്രദാനം ചെയ്‌തു. ഒന്നാമ​താ​യി, ദൈവം “ജനത്തെ മിസ്ര​യീ​മിൽനി​ന്നു രക്ഷി”ച്ചുവെ​ങ്കി​ലും അവരിൽ പലരും പിന്നീടു വീണു​പോ​യി. രണ്ടാമ​താ​യി, ദൂതന്മാർ പോലും മത്സരിച്ച്‌ ഭൂതങ്ങ​ളാ​യി​ത്തീർന്നു. മൂന്നാ​മ​താ​യി, സോ​ദോ​മി​ലും ഗൊ​മോ​റ​യി​ലും ആചരിച്ച നിന്ദ്യ​മായ ലൈം​ഗിക അധാർമി​കത നിമിത്തം ദൈവം ആ നഗരങ്ങളെ നശിപ്പി​ച്ചു. ഈ ബൈബിൾ വിവര​ണ​ങ്ങളെ “ഒരു മുന്നറി​യി​പ്പിൻ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​മാ​യി” യൂദാ അവതരി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. അതേ, “യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്നാ​യി സൂക്ഷി​ക്ക​പ്പെട്ട” വിശ്വാ​സി​കൾക്കു പോലും സത്യവി​ശ്വാ​സ​ത്തിൽനി​ന്നു വീണു​പോ​കാ​തി​രി​ക്കാൻ ശ്രദ്ധ ആവശ്യ​മാണ്‌.—യൂദാ 1-7.

[8-ാം പേജിലെ ചതുരം]

ഏതാണു ശരി?

ബൈബിൾ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “മനുഷ്യൻ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തി​ന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​കൂ​ടാ​തെ വിശ്വാ​സ​ത്താൽ തന്നേ നീതീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.” അത്‌ ഇങ്ങനെ​യും പറയുന്നു: “മനുഷ്യൻ വെറും വിശ്വാ​സ​ത്താ​ലല്ല പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളാൽ തന്നേ നീതീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.” ഏതാണു ശരി? നാം വിശ്വാ​സ​ത്താ​ലാ​ണോ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളാ​ലാ​ണോ നീതീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌?—റോമർ 3:28; യാക്കോബ്‌ 2:24.

ബൈബി​ളിൽനി​ന്നുള്ള പരസ്‌പര യോജി​പ്പുള്ള ഉത്തരം രണ്ടും ശരിയാണ്‌ എന്നാണ്‌.

യഹൂദ ആരാധകർ ചില പ്രത്യേക യാഗങ്ങ​ളും വഴിപാ​ടു​ക​ളും നടത്താ​നും ഉത്സവദി​വ​സങ്ങൾ ആചരി​ക്കാ​നും ആഹാര​സാ​ധ​നങ്ങൾ സംബന്ധി​ച്ചും മറ്റു തരത്തി​ലു​മുള്ള നിബന്ധ​ന​ക​ളോട്‌ അനുരൂ​പ​പ്പെ​ടാ​നും, മോശ മുഖാ​ന്തരം ദൈവം നൽകിയ ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളാ​യി ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. യേശു പൂർണ​ത​യുള്ള യാഗം അർപ്പി​ച്ച​തി​നു​ശേഷം അത്തരം “ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തി​ന്റെ പ്രവൃത്തി”കൾ അല്ലെങ്കിൽ കേവലം “പ്രവൃ​ത്തി​കൾ” മേലാൽ ആവശ്യ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.—റോമർ 10:4.

എന്നാൽ യേശു​വി​ന്റെ അത്യുത്തമ യാഗം മോ​ശൈക ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തിൻകീ​ഴിൽ അനുഷ്‌ഠി​ക്ക​പ്പെട്ട ഈ പ്രവൃ​ത്തി​കളെ പ്രതി​സ്ഥാ​പി​ച്ചു​വെന്ന വസ്‌തുത, ബൈബി​ളി​ന്റെ നിർദേ​ശ​ങ്ങളെ നമുക്കു നിരാ​ക​രി​ക്കാൻ കഴിയു​മെന്ന്‌ അർഥമാ​ക്കി​യില്ല. അതിങ്ങനെ പറയുന്നു: “ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ രക്തം ജീവനുള്ള ദൈവത്തെ ആരാധി​പ്പാൻ നിങ്ങളു​ടെ മനസ്സാ​ക്ഷി​യെ [പഴയ] നിർജ്ജീ​വ​പ്ര​വൃ​ത്തി​കളെ പോക്കി എത്ര അധികം ശുദ്ധീ​ക​രി​ക്കും?”—എബ്രായർ 9:14.

എങ്ങനെ​യാ​ണു നാം “ജീവനുള്ള ദൈവത്തെ ആരാധി”ക്കുന്നത്‌? മറ്റുള്ള കാര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ കൂട്ടത്തിൽ, ജഡത്തിന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​കൾക്കെ​തി​രെ പോരാ​ടാ​നും ലോക​ത്തി​ന്റെ അധാർമി​ക​തയെ ചെറു​ത്തു​നിൽക്കാ​നും അതിന്റെ കെണികൾ ഒഴിവാ​ക്കാ​നും ബൈബിൾ നമ്മോടു പറയുന്നു. അതിങ്ങനെ പറയുന്നു: “വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ നല്ല പോർ പൊരു​തുക,” ‘മുറുകെ പറ്റുന്ന പാപം’ വിട്ടു​ക​ള​യുക, “മുമ്പിൽ വെച്ചി​രി​ക്കുന്ന ഓട്ടം സ്ഥിരത​യോ​ടെ ഓടുക. വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ നായക​നും പൂർത്തി വരുത്തു​ന്ന​വ​നു​മായ യേശു​വി​നെ നോക്കുക.” ‘നമ്മുടെ ഉള്ളിൽ ക്ഷീണിച്ചു മടുക്കാ​തി​രി​ക്കാ​നും’ ബൈബിൾ നമ്മെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.—1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 6:12; എബ്രായർ 12:1-3; ഗലാത്യർ 5:19-21.

ഈവക കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു നാം രക്ഷ നേടി​യെ​ടു​ക്കു​ന്നില്ല. കാരണം അത്തരം അമ്പരപ്പി​ക്കുന്ന അനു​ഗ്ര​ഹ​ത്തി​നു യോഗ്യത പ്രാപി​ക്കാൻ മതിയാ​വോ​ളം പ്രവർത്തി​ക്കാൻ യാതൊ​രു മനുഷ്യ​നും സാധി​ക്കില്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, നാം ചെയ്യാൻ ദൈവ​വും ക്രിസ്‌തു​വും ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​താ​യി ബൈബിൾ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ പ്രവർത്തി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ നമ്മുടെ സ്‌നേ​ഹ​വും അനുസ​ര​ണ​വും പ്രകട​മാ​ക്കാൻ നാം പരാജ​യ​പ്പെ​ട്ടാൽ ആ മഹത്തായ സമ്മാന​ത്തി​നു നാം അർഹരാ​യി​രി​ക്കില്ല. വിശ്വാ​സത്തെ പ്രകട​മാ​ക്കുന്ന പ്രവൃ​ത്തി​കൾ ഇല്ലാത്ത​പക്ഷം യേശു​വി​നെ അനുഗ​മി​ക്കു​ന്നു എന്നുള്ള നമ്മുടെ അവകാ​ശ​വാ​ദം വളരെ അപര്യാ​പ്‌ത​മാ​യി​രി​ക്കും. കാരണം ബൈബിൾ വ്യക്തമാ​യി ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “വിശ്വാ​സ​വും പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളി​ല്ലാ​ത്ത​താ​യാൽ സ്വതവെ നിർജ്ജീ​വ​മാ​കു​ന്നു.”—യാക്കോബ്‌ 2:17.

[7-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ബൈബിൾ പഠിച്ച്‌ അതിൽനി​ന്നു പ്രചോ​ദനം നേടുക