നിങ്ങൾക്കു നിലനിൽക്കുന്ന സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങൾ ആസ്വദിക്കാം
നിങ്ങൾക്കു നിലനിൽക്കുന്ന സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങൾ ആസ്വദിക്കാം
സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങൾക്കു പ്രതിബന്ധങ്ങളുണ്ട്. ഈ “അന്ത്യനാളുക”ളിൽ സ്നേഹവും സ്വാഭാവിക പ്രിയവും വിശ്വസ്തതയും ഇല്ലാതാകുമെന്നു വാസ്തവത്തിൽ ബൈബിൾ മുൻകൂട്ടിപ്പറഞ്ഞിരുന്നു. (2 തിമോത്തി 3:1-5, NW; മത്തായി 24:12) ഈ അവസ്ഥകൾ, അഭൂതപൂർവമായ വിധത്തിൽ ഏകാന്തത ബാധിക്കാൻ ഇടയാക്കിയിരിക്കുന്നു. ഒരു സ്ത്രീ ഇപ്രകാരം പറയുകയുണ്ടായി: “നോഹയുടെ പെട്ടകം പോലെയാണ് എന്റെ അയൽപക്കം. ദമ്പതികളല്ലെങ്കിൽ ഒഴിവാക്കും.” ഇതിന്റെ മുഴുവൻ പഴിയും ഏകാന്തനായ ഓരോ വ്യക്തിയിലും ചാരാൻ കഴിയില്ല. ലോകത്തിന്റെ ചില ഭാഗങ്ങളിൽ നിലനിൽക്കുന്ന സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങൾക്കു വെല്ലുവിളികളായിരിക്കുന്നത് ആളുകളുടെ കൂടുതൽ കൂടെക്കൂടെയുള്ള താമസംമാറ്റം, കുടുംബത്തകർച്ചകൾ, മാനുഷിക വികാരങ്ങളില്ലാത്ത അപകടകരമായ നഗരങ്ങൾ, ഒഴിവുവേളയുടെ ശ്രദ്ധേയമായ കുറവ് എന്നിവയാണ്.
18-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഒരു ഗ്രാമവാസി ഒരു വർഷത്തിലോ ഒരു ആയുഷ്കാലത്തിലോ കണ്ടിരുന്നതിനെക്കാൾ അധികം ആളുകളുമായി ആധുനിക നാളിലെ ഒരു നഗരവാസി ഒരാഴ്ചകൊണ്ടു ബന്ധപ്പെട്ടേക്കാം! എന്നിട്ടും ഇന്നത്തെ ബന്ധങ്ങൾ പലപ്പോഴും ഉപരിപ്ലവമാണ്. അനേകരും നിരന്തര സാമൂഹിക സഹവാസത്തിലും ആസ്വാദന ശ്രമങ്ങളിലും മുഴുകുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, മോശമായി തിരഞ്ഞെടുത്ത കൂട്ടുകാരുമൊത്തുള്ള നിരർഥകമായ ആഹ്ലാദിക്കൽ തീ കത്തിക്കാൻ മുള്ളുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നതുപോലെയാണെന്നു നാം സമ്മതിച്ചേ പറ്റൂ. സഭാപ്രസംഗി 7:5, 6 ഇപ്രകാരം പറയുന്നു: “മൂഢന്റെ ഗീതം കേൾക്കുന്നതിനെക്കാൾ ജ്ഞാനിയുടെ ശാസന കേൾക്കുന്നതു മനുഷ്യന്നു നല്ലതു. മൂഢന്റെ ചിരി കലത്തിന്റെ കീഴെ കത്തുന്ന മുള്ളിന്റെ പൊടുപൊടുപ്പുപോലെ ആകുന്നു; അതും മായ അത്രേ.” മുള്ളുകൾ താത്കാലികമായി, കിരുകിരശബ്ദത്തോടെ ആളിക്കത്തുന്ന തീ ഉണ്ടാക്കുന്നു. എന്നാൽ നമുക്കു ചൂടുപകരുന്നതിനു വേണ്ടത്ര പദാർഥം അതിലില്ല. അതുപോലെതന്നെ, ചിരിച്ചു ബഹളം വയ്ക്കുന്ന സുഹൃത്തുക്കൾ നൈമിഷികമായി നമ്മുടെ ശ്രദ്ധതിരിച്ചേക്കാം, എന്നാൽ അവർ ഏകാന്തതയെ പൂർണമായി നീക്കം ചെയ്യുകയോ യഥാർഥ സുഹൃത്തുക്കൾക്കുവേണ്ടിയുള്ള നമ്മുടെ ആവശ്യത്തെ തൃപ്തിപ്പെടുത്തുകയോ ചെയ്യില്ല.
ഒറ്റയ്ക്കായിരിക്കുന്നത് ഏകാന്തതയിൽനിന്നു വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. നമുക്കുതന്നെ നവോൻമേഷം ലഭിക്കുന്നതിനും അതുവഴി ഒരു സുഹൃത്തെന്നനിലയിൽ കൂടുതൽ സംഭാവന ചെയ്യാൻ ഉണ്ടായിരിക്കുന്നതിനും ഇടയ്ക്കൊക്കെ ഒറ്റയ്ക്കായിരിക്കുന്നത് അനിവാര്യമാണ്. ഏകാന്തത അനുഭവപ്പെടുമ്പോൾ പലരും ഏതെങ്കിലും രൂപത്തിലുള്ള ഇലക്ട്രോണിക് വിനോദത്തിലേക്കു പെട്ടെന്നു തിരിയുന്നു. ഏകാന്തരായിരിക്കുമ്പോഴുള്ള ഏറ്റവും സാധാരണമായ പ്രതികരണങ്ങളിലൊന്ന് ടെലിവിഷൻ വീക്ഷിക്കലാണെന്ന് ഒരു പഠനം കണ്ടെത്തുകയുണ്ടായി. എന്നാൽ, ദീർഘനേരത്തെ ടെലിവിഷൻ വീക്ഷണം ഏകാന്തരായിരിക്കുമ്പോൾ നമുക്കു ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന ഏറ്റവും മോശമായ സംഗതികളിലൊന്നാണെന്നു ഗവേഷകർ നിഗമനം ചെയ്തു. അതു നിഷ്ക്രിയത്വം, വിരസത, സാങ്കൽപ്പിക ചിന്ത എന്നിവയെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. അങ്ങനെ, അതു മറ്റാളുകളുമായി നേരിട്ടു ബന്ധപ്പെടുന്നതിന്റെ മോശമായ പകരക്കാരനായിത്തീരുന്നു.
വാസ്തവത്തിൽ, നാം നമ്മുടെ സമയം തനിയെ നിർമാണാത്മകമായി ഉപയോഗിക്കുന്നുവെങ്കിൽ ഒറ്റയ്ക്കായിരിക്കുന്നതു വളരെ മൂല്യവത്തായിരിക്കാൻ കഴിയും. വായന, കത്തുകളെഴുതൽ, വസ്തുക്കൾ നിർമിക്കൽ, വിശ്രമം എന്നിവ വഴി നാം ഇതു ചെയ്തേക്കാം. ദൈവത്തോടു പ്രാർഥിക്കുന്നതും ബൈബിൾ പഠിക്കുന്നതും അതു സംബന്ധിച്ച് ധ്യാനിക്കുന്നതും നിർമാണാത്മകമായ, ഒറ്റയ്ക്കായിരിക്കുന്ന അവസ്ഥയിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. (സങ്കീർത്തനം 63:6) നിങ്ങളുടെ ഏറ്റവും വലിയ സുഹൃത്തായിരിക്കാവുന്ന യഹോവയാം ദൈവത്തോട് അടുത്തു ചെല്ലുന്നതിനുള്ള മാർഗങ്ങളാണ് ഇവ.
സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങളുടെ ബൈബിൾ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങൾ
പലരോടു സൗഹൃദമുള്ളവരായിരിക്കുന്നതു നല്ലതാണെങ്കിലും “സഹോദരനെക്കാളും പറ്റുള്ള സ്നേഹിതന്മാരും ഉണ്ടു” എന്ന് ബൈബിൾ നമ്മെ ഓർമിപ്പിക്കുന്നു. (സദൃശവാക്യങ്ങൾ 18:24) നമുക്കുവേണ്ടി യഥാർഥത്തിൽ കരുതുന്ന ഏതാനും ഉറ്റസുഹൃത്തുക്കൾ നമുക്കെല്ലാം ആവശ്യമാണ്. അവരുടെ സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങൾ നമുക്ക് ആനന്ദവും ശക്തിയും സമാധാനവും പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു. അത്തരം യഥാർഥ സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങൾ ഇന്നു സാധാരണമല്ലെങ്കിലും ബൈബിളിൽ ചില പുരാതന ദൃഷ്ടാന്തങ്ങൾ വിശേഷിച്ചു രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഉദാഹരണത്തിന്, ദാവീദും യോനാഥാനും തമ്മിൽ മികച്ച സൗഹൃദം ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിൽനിന്നു നമുക്ക് എന്തു പഠിക്കാൻ കഴിയും? അവരുടെ സൗഹൃദം നിലനിന്നത് എന്തുകൊണ്ടാണ്?
ഒരു സംഗതി, ദാവീദിന്റെയും യോനാഥാന്റെയും പ്രധാന താത്പര്യങ്ങളിൽ അന്തരമില്ലായിരുന്നു എന്നതാണ്. സർവോപരി, അവരിരുവരും യഹോവയാം ദൈവത്തോടു ഹൃദയംഗമമായ ഭക്തി പ്രകടമാക്കിയിരുന്നു. ദൈവത്തിലുള്ള ദാവീദിന്റെ വിശ്വാസവും യഹോവയു1 ശമൂവേൽ 18:1) അപ്പോൾ, ദൈവത്തോടുള്ള പൊതുവായ സ്നേഹം സുഹൃത്തുക്കളെ അന്യോന്യം അടുപ്പിക്കുന്നു.
ടെ ജനത്തെ പരിരക്ഷിക്കുന്നതിനുള്ള അവന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങളും ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോൾ “യോനാഥാന്റെ മനസ്സു ദാവീദിന്റെ മനസ്സോടു പററിച്ചേർന്നു; യോനാഥാൻ അവനെ സ്വന്തപ്രാണനെപ്പോലെ സ്നേഹിച്ചു.” (ദൈവിക തത്ത്വങ്ങളനുസരിച്ചു ജീവിച്ച ദൃഢചിത്തരായ വ്യക്തികളായിരുന്നു യോനാഥാനും ദാവീദും. അതുകൊണ്ട് അവർക്കു പരസ്പരം ആദരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. (1 ശമൂവേൽ 19:1-7; 20:9-14; 24:6) തിരുവെഴുത്തുപരമായ തത്ത്വങ്ങളാൽ ഭരിക്കപ്പെടുന്ന ദൈവിക സുഹൃത്തുക്കൾ നമുക്കുണ്ടെങ്കിൽ നാം തീർച്ചയായും അനുഗൃഹീതരാണ്.
ദാവീദിന്റെയും യോനാഥാന്റെയും സുഹൃദ്ബന്ധത്തിനു സംഭാവന ചെയ്ത മറ്റു ഘടകങ്ങളുമുണ്ട്. അവരുടെ ബന്ധം സത്യസന്ധവും നേരാംവണ്ണമുള്ളതുമായിരുന്നു. ഇരുവരും അന്യോന്യം വിശ്വാസമർപ്പിച്ചു. യോനാഥാൻ വിശ്വസ്തതയോടെ ദാവീദിന്റെ താത്പര്യങ്ങളെ തന്റെ സ്വന്തം താത്പര്യങ്ങൾക്കു മുന്നിൽ വെച്ചു. ദാവീദിനു രാജത്വം വാഗ്ദാനം ചെയ്തിരുന്നതുകൊണ്ട് അവൻ അസൂയാലുവായിരുന്നില്ല; പകരം, യോനാഥാൻ അവനെ വൈകാരികമായും ആത്മീയമായും പിന്തുണച്ചു. ദാവീദ് അവന്റെ സഹായം സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. (1 ശമൂവേൽ 23:16-18) തിരുവെഴുത്തുപരമായി ഉചിതമായ വിധങ്ങളിൽ, ദാവീദും യോനാഥാനും സുഹൃദ്ബന്ധം സംബന്ധിച്ചുള്ള തങ്ങളുടെ വികാരങ്ങൾ പരസ്പരം വ്യക്തമാക്കി. അവരുടെ ദൈവിക സുഹൃദ്ബന്ധം യഥാർഥ വിലമതിപ്പിനെയും ആർദ്രപ്രിയത്തെയും അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തിയുള്ളതായിരുന്നു. (1 ശമൂവേൽ 20:41; 2 ശമൂവേൽ 1:26) രണ്ടുപേരും ദൈവത്തോടു വിശ്വസ്തരായി നിലനിന്നതിനാൽ ആ സുഹൃദ്ബന്ധം തകരാത്തതായിരുന്നു. അത്തരം തത്ത്വങ്ങൾ ബാധകമാക്കുന്നതു യഥാർഥ സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങൾ കെട്ടുപണിചെയ്യാനും നിലനിർത്താനും നമ്മെ സഹായിക്കും.
സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങൾ നട്ടുവളർത്തുന്ന വിധം
നിങ്ങൾ യഥാർഥ സുഹൃത്തുക്കൾക്കുവേണ്ടി തിരയുകയാണോ? അതിനായി നിങ്ങൾക്കു ബഹുദൂരം 2 കൊരിന്ത്യർ 6:11-13) എന്നിരുന്നാലും, ഒരു സുഹൃത്തിനെ നേടാനുള്ള ഓരോ ശ്രമവും ഒരു ആഴമായ ബന്ധത്തിൽ കലാശിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ വിഷമിക്കരുത്. സാധാരണഗതിയിൽ ഒരു സുഹൃദ്ബന്ധം വളർന്നുവരാൻ സമയമെടുക്കും. എല്ലാ ബന്ധങ്ങളും ഒരുപോലെ ആഴമുള്ളവയായിരിക്കുകയുമില്ല. (സഭാപ്രസംഗി 11:1, 2, 6) തീർച്ചയായും, യഥാർഥ സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങൾ ആസ്വദിക്കുന്നതിനു നാം നിസ്വാർഥരായിരിക്കുകയും യേശുവിന്റെ പിൻവരുന്ന ഉപദേശം അനുസരിക്കുകയും വേണം: “മനുഷ്യർ നിങ്ങൾക്കു ചെയ്യേണം എന്നു നിങ്ങൾ ഇച്ഛിക്കുന്നതു ഒക്കെയും നിങ്ങൾ അവർക്കും ചെയ്വിൻ.”—മത്തായി 7:12.
പോകേണ്ടിവരില്ല. നിങ്ങൾ പതിവായി സഹവസിക്കുന്നവരിൽ ചിലർക്കു നിങ്ങളുടെ സുഹൃത്തുക്കൾ ആയിരിക്കാൻ കഴിയും, അവർക്കു നിങ്ങളുടെ സുഹൃദ്ബന്ധം ആവശ്യവുമായിരുന്നേക്കാം. സഹക്രിസ്ത്യാനികളുടെ കാര്യത്തിൽ പ്രത്യേകിച്ച്, “വിശാലതയുള്ളവരായിരി”ക്കാനുള്ള അപ്പോസ്തലനായ പൗലോസിന്റെ ബുദ്ധ്യുപദേശം ബാധകമാക്കുന്നതു ജ്ഞാനപൂർവകമാണ്. (ആർക്കാണു നിങ്ങളുടെ സൗഹൃദം ആവശ്യമുള്ളത്? നിങ്ങളുടെ സമപ്രായക്കാരെക്കൂടാതെ, നിങ്ങളെക്കാൾ ഇളയവരെയോ മൂത്തവരെയോ സംബന്ധിച്ചെന്ത്? ദാവീദിന്റെയും യോനാഥാന്റെയും, രൂത്തിന്റെയും നവോമിയുടെയും, പൗലോസിന്റെയും തിമോത്തിയുടെയും എല്ലാം സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങളിൽ കുറെയേറെ പ്രായവ്യത്യാസം ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു. (രൂത്ത് 1:16, 17; 1 കൊരിന്ത്യർ 4:17) വിധവമാരെയും അവിവാഹിതരായ മറ്റാളുകളെയും നിങ്ങൾക്കു നിങ്ങളുടെ സുഹൃദ്ബന്ധത്തിന്റെ കുടക്കീഴിൽ വരുത്താൻ കഴിയുമോ? നിങ്ങളുടെ പ്രദേശത്തെ പുതിയവരെക്കുറിച്ചും ചിന്തിക്കുക. വീടു മാറ്റംകൊണ്ടോ ജീവിതരീതിയിൽ വരുത്തിയ മാറ്റംകൊണ്ടോ അവർ തങ്ങളുടെ സുഹൃത്തുക്കളിൽ മിക്കവരെയും അല്ലെങ്കിൽ എല്ലാവരെയും തന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചിരിക്കാം. മറ്റുള്ളവർ നിങ്ങളെ തേടിപ്പിടിക്കാൻ കാത്തുനിൽക്കാതിരിക്കുക. നിങ്ങൾ ഒരു ക്രിസ്ത്യാനിയാണെങ്കിൽ പൗലോസിന്റെ പിൻവരുന്ന ഉപദേശം ബാധകമാക്കിക്കൊണ്ടു നിലനിൽക്കുന്ന സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുക: “സഹോദരപ്രീതിയിൽ തമ്മിൽ സ്ഥായിപൂണ്ടു ബഹുമാനിക്കുന്നതിൽ അന്യോന്യം മുന്നിട്ടുകൊൾവിൻ.”—റോമർ 12:10.
സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങളെ കൊടുക്കലിന്റെ ഒരു രൂപമായി കരുതാൻ കഴിയും. നാം കൊടുക്കൽ ഒരു ശീലമാക്കുന്നെങ്കിൽ ആളുകൾ നമുക്കു നൽകുമെന്നു യേശു പറഞ്ഞു. വാങ്ങുന്നതിലധികം സന്തോഷം കൊടുക്കുന്നതിലുണ്ടെന്നും കൂടെ അവൻ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി. (ലൂക്കൊസ് 6:38; പ്രവൃത്തികൾ 20:35) വിവിധ പശ്ചാത്തലങ്ങളിലുള്ള ആളുകളെ നിങ്ങൾ കണ്ടുമുട്ടിയിട്ടുണ്ടോ? ആരാധനയിൽ അന്തരമില്ലാത്തപ്പോൾ വ്യത്യസ്ത സംസ്കാരങ്ങളിലുള്ള ആളുകൾക്കു യഥാർഥവും നിലനിൽക്കുന്നതുമായ സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങൾ രൂപീകരിക്കാൻ കഴിയുമെന്നു യഹോവയുടെ സാക്ഷികളുടെ അന്തർദേശീയ കൺവെൻഷനുകൾ തെളിയിച്ചിരിക്കുന്നു.
സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങൾക്കു കേടുതട്ടാതെ സൂക്ഷിക്കൽ
ദുഃഖകരമെന്നു പറയട്ടെ, സുഹൃത്തുക്കൾ എന്നു കരുതുന്നവർ ചിലസമയങ്ങളിൽ അന്യോന്യം വേദനയ്ക്കു കാരണമായിത്തീരുന്നു. ഉപദ്രവകരമായ കുശുകുശുപ്പ്, വിശ്വാസവഞ്ചന, വിലമതിപ്പില്ലായ്മ—എന്നിവ യഥാർഥ സുഹൃത്ത് എന്നു നിങ്ങൾ കരുതിയ ആരിലെങ്കിലുംനിന്ന് ഉണ്ടാകുമ്പോൾ അവ വളരെ വേദനാകരമായ സംഗതികളായിരിക്കും. അത്തരം സാഹചര്യങ്ങളിൽ എന്തു ചെയ്യാൻ കഴിയും?
ഒരു നല്ല ദൃഷ്ടാന്തം വയ്ക്കുക. അനാവശ്യ വേദനയ്ക്കിടയാക്കുന്നത് ഒഴിവാക്കാൻ നിങ്ങളാൽ കഴിയുന്നതെല്ലാം ചെയ്യുക. ചില സ്ഥലങ്ങളിൽ, ദൗർബല്യങ്ങളെക്കുറിച്ചു പരസ്പരം കളിയാക്കുന്നതു സുഹൃത്തുക്കളുടെയിടയിൽ സാധാരണമാണ്. എന്നാൽ “കളി” ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളതാണെങ്കിലും പരുഷമായ പെരുമാറ്റമോ വഞ്ചനയോ സുഹൃത്തുക്കളെ തമ്മിൽ അടുപ്പിക്കുകയില്ല.—സദൃശവാക്യങ്ങൾ 26:18, 19.
സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങൾ നിലനിർത്തിക്കൊണ്ടുപോകാൻ കഠിന ശ്രമം ചെയ്യുക. സുഹൃത്തുക്കൾ അന്യോന്യം വളരെയധികം പ്രതീക്ഷിക്കുമ്പോൾ ചിലപ്പോൾ തെറ്റിദ്ധാരണകൾ തലപൊക്കുന്നു. രോഗിയോ ഗുരുതരമായ ഒരു പ്രശ്നം നിമിത്തം വ്യാപൃതനോ ആയിരിക്കുന്ന ഒരു സുഹൃത്തിന് ഒരുപക്ഷേ സാധാരണ കാണിക്കുന്നയത്രയും ഊഷ്മളത പ്രകടിപ്പിക്കാൻ കഴിഞ്ഞെന്നുവരില്ല. അതുകൊണ്ട്, അങ്ങനെയുള്ള സമയങ്ങളിൽ മനസ്സിലാക്കുന്നവരും പിന്തുണയ്ക്കുന്നവരും ആയിരിക്കുക.
പ്രശ്നങ്ങൾ പെട്ടെന്നും ദയാപൂർവവും പരിഹരിക്കുക. സാധിക്കുമെങ്കിൽ അതു രഹസ്യമായി ചെയ്യുക. (മത്തായി 5:23, 24; 18:15) നിങ്ങൾ ഒരു നല്ല ബന്ധം നിലനിർത്താൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെന്നു നിങ്ങളുടെ സുഹൃത്തിന് അറിയാമെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തുക. ആത്മാർഥ സുഹൃത്തുക്കൾ പരസ്പരം ക്ഷമിക്കുന്നു. (കൊലൊസ്സ്യർ 3:13) നിങ്ങൾ അത്തരത്തിലുള്ള—സഹോദരനെക്കാൾ പറ്റുള്ള—ഒരു സുഹൃത്തായിരിക്കുമോ?
സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങളെക്കുറിച്ചു വായിക്കുന്നതും ചിന്തിക്കുന്നതും തുടക്കം മാത്രമാണ്. നമുക്ക് ഏകാന്തത അനുഭവപ്പെടുന്നെങ്കിൽ ഉചിതമായ നടപടിയെടുക്കാം, നാം ദീർഘനേരത്തേക്ക് ഏകാന്തരായിരിക്കുകയില്ല. പ്രയത്നിക്കുന്നപക്ഷം നമുക്കു യഥാർഥ സുഹൃത്തുക്കളെ നേടാൻ കഴിയും. അവരിൽ ചിലരുമായി നാം ഒരു പ്രത്യേക ബന്ധം രൂപീകരിക്കും. എന്നാൽ ഏറ്റവും വലിയ സുഹൃത്തായ ദൈവത്തിന്റെ സ്ഥാനം ആർക്കും തട്ടിയെടുക്കാൻ കഴിയില്ല. യഹോവയ്ക്കു മാത്രമേ നമ്മെ പൂർണമായി അറിയാനും മനസ്സിലാക്കാനും പിന്തുണയ്ക്കാനും കഴിയൂ. (സങ്കീർത്തനം 139:1-4, 23, 24) കൂടാതെ, അവന്റെ വചനം അത്ഭുതകരമായ ഒരു ഭാവി പ്രത്യാശ വച്ചുനീട്ടുന്നു—എക്കാലവും യഥാർഥ സുഹൃത്തുക്കൾ ഉണ്ടായിരിക്കുക സാധ്യമായിരിക്കുന്ന ഒരു പുതിയ ലോകം.—2 പത്രൊസ് 3:13.
[5-ാം പേജിലെ ചിത്രങ്ങൾ]
ദാവീദും യോനാഥാനും യഥാർഥ സുഹൃദ്ബന്ധം ആസ്വദിച്ചു, അതുകൊണ്ടു നമുക്കും കഴിയും