വായന​ക്കാ​രിൽനി​ന്നുള്ള ചോദ്യ​ങ്ങൾ

ഭൗമിക പ്രത്യാ​ശ​യുള്ള ഇന്നത്തെ ദൈവ​ദാ​സ​ന്മാർക്ക്‌ ആത്മാഭി​ഷിക്ത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കുള്ള അത്രയും ദൈവാ​ത്മാ​വു​ണ്ടെന്നു നമുക്കു പറയാൻ സാധി​ക്കു​മോ?

ഈ ചോദ്യം പുതിയ ഒന്നല്ല. 1952 ഏപ്രിൽ 15 ലക്കം വീക്ഷാ​ഗോ​പു​ര​ത്തി​ലെ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) “വായന​ക്കാ​രിൽനി​ന്നുള്ള ചോദ്യങ്ങ”ളിൽ ഇക്കാര്യം​തന്നെ പ്രതി​പാ​ദി​ച്ചി​രു​ന്നു. അതിനു​ശേഷം, അനവധി പേർ സാക്ഷി​ക​ളാ​യി​ത്തീർന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ ഈ ചോദ്യം വീണ്ടും പരിചി​ന്തി​ക്കവേ നേരത്തേ പറഞ്ഞ വിവരങ്ങൾ പുനര​വ​ലോ​കനം നടത്തു​ക​യും ചെയ്യാം.

അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മാ​യി പറഞ്ഞാൽ, ഉത്തരം ഉവ്വ്‌ എന്നാണ്‌. വേറെ ആടുക​ളിൽപെട്ട വിശ്വസ്‌ത സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാർക്കു ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വു ലഭിക്കു​ന്ന​തിൽ അഭിഷി​ക്ത​രോ​ടൊ​പ്പം തുല്യ​മാ​യി പങ്കുപ​റ്റാൻ സാധി​ക്കും.—യോഹ​ന്നാൻ 10:16.

ആത്മാവ്‌ എല്ലാവ​രി​ലും ഒരു​പോ​ലെ​യാ​ണു പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​തെന്നു തീർച്ച​യാ​യും ഇത്‌ അർഥമാ​ക്കു​ന്നില്ല. പിന്തി​രിഞ്ഞ്‌, ദൈവാ​ത്മാ​വു ലഭിച്ച ക്രിസ്‌തീ​യ​പൂർവ വിശ്വസ്‌ത ദാസന്മാ​രെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തി​ക്കുക. ആത്മാവി​ന്റെ ശക്തിയാൽ അവർ ഉഗ്രമൃ​ഗ​ങ്ങളെ കൊന്നു, രോഗി​കളെ സൗഖ്യ​മാ​ക്കി, മരിച്ച​വരെ ഉയിർപ്പി​ക്കു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തു. ബൈബി​ളി​ലെ നിശ്വസ്‌ത ഗ്രന്ഥങ്ങൾ എഴുതു​ന്ന​തിന്‌ അവർക്ക്‌ ആത്മാവ്‌ ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. (ന്യായാ​ധി​പ​ന്മാർ 13:24, 25; 14:5, 6; 1 രാജാ​ക്കൻമാർ 17:17-24; 2 രാജാ​ക്കൻമാർ 4:17-37; 5:1-14) “അഭിഷിക്ത വർഗത്തിൽപ്പെ​ട്ടവർ അല്ലായി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, അവർ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നാൽ നിറഞ്ഞു” എന്നു വീക്ഷാ​ഗോ​പു​രം പറഞ്ഞു.

മറ്റൊരു തലത്തിൽനി​ന്നു വീക്ഷി​ക്കു​മ്പോൾ, പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നാൽ അഭിഷി​ക്ത​രായ ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ സ്‌ത്രീ​പു​രു​ഷ​ന്മാർ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ, സ്വർഗീയ പ്രത്യാ​ശ​യുള്ള ആത്മീയ പുത്ര​ന്മാ​രാ​യി​ത്തീർന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പരിചി​ന്തി​ക്കുക. എല്ലാവ​രും അഭിഷി​ക്ത​രാ​യി, എന്നാൽ അവരി​ലെ​ല്ലാം ആത്മാവ്‌ ഒരേ വിധത്തിൽ പ്രവർത്തി​ച്ചു​വെന്ന്‌ അത്‌ അർഥമാ​ക്കു​ന്നില്ല. 1 കൊരി​ന്ത്യർ 12-ാം അധ്യാ​യ​ത്തിൽനിന്ന്‌ അതു വ്യക്തമാണ്‌. അവിടെ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ ആത്മാവി​ന്റെ വരങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചർച്ച​ചെ​യ്‌തു. 8, 9, 11 വാക്യ​ങ്ങ​ളിൽ നാം ഇങ്ങനെ വായി​ക്കു​ന്നു: “ഒരുത്തന്നു ആത്മാവി​നാൽ ജ്ഞാനത്തി​ന്റെ വചനവും മറെറാ​രു​ത്തന്നു അതേ ആത്മാവി​നാൽ പരിജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്റെ വചനവും നല്‌ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. വേറൊ​രു​ത്തന്നു അതേ ആത്മാവി​നാൽ വിശ്വാ​സം, മറെറാ​രു​വന്നു അതേ ആത്മാവി​നാൽ രോഗ​ശാ​ന്തി​ക​ളു​ടെ വരം; . . . എന്നാൽ ഇതു എല്ലാം പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നതു താൻ ഇച്ഛിക്കും​പോ​ലെ അവനവന്നു അതതു വരം പകുത്തു​കൊ​ടു​ക്കുന്ന ഒരേ ആത്മാവു തന്നേ.”

അന്നുണ്ടാ​യി​രു​ന്ന അഭിഷി​ക്തർക്കെ​ല്ലാം ആത്മാവി​ന്റെ അത്ഭുത​ക​ര​മായ വരങ്ങൾ ഇല്ലായി​രു​ന്നു എന്നതു ശ്രദ്ധേ​യ​മാണ്‌. ഒരുത്തനു ഭാഷാ​വ​ര​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും സന്നിഹി​ത​രാ​യി​രുന്ന ആർക്കും പരിഭാ​ഷാ​വ​ര​മി​ല്ലാ​യി​രുന്ന ഒരു സഭാ​യോ​ഗ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു പൗലോസ്‌ 1 കൊരി​ന്ത്യർ 14-ാം അധ്യാ​യ​ത്തിൽ പരാമർശി​ച്ചു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, നേരത്തെ അവരിൽ ഓരോ​രു​ത്ത​രും അനുഭ​വി​ച്ചത്‌ ആത്മാവു​കൊ​ണ്ടുള്ള അഭി​ഷേ​ക​മാ​യി​രു​ന്നു. ഭാഷാ​വ​ര​മു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന സഹോ​ദ​രനു സന്നിഹി​ത​രാ​യി​രുന്ന മറ്റുള്ള​വ​രെ​ക്കാൾ കൂടുതൽ ആത്മാവു​ണ്ടെന്നു പറയു​ന്നത്‌ ന്യായ​യു​ക്ത​മാ​യി​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നോ? ഇല്ല. മറ്റുള്ള ആ അഭിഷി​ക്തർ ബൈബി​ളും അതു​പോ​ലെ ആ വ്യക്തി പറയു​ന്ന​തും മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​നോ പീഡാ​നു​ഭ​വ​ങ്ങളെ നേരി​ടാ​നോ കഴിയാത്ത ഒരു സ്ഥാനത്താ​യി​രു​ന്നാ​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ പ്രാപ്‌തി​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രാ​യി​രു​ന്നില്ല. അന്യഭാ​ഷ​യിൽ സംസാ​രി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞ സഹോ​ദ​ര​നിൽ ആത്മാവ്‌ ഒരു പ്രത്യേക വിധത്തിൽ പ്രവർത്തി​ച്ചു. എന്നിട്ടും, പൗലോസ്‌ എഴുതി​യ​തു​പോ​ലെ “ആത്മാവു നിറഞ്ഞ​വ​രാ​യി”ത്തീരു​ന്ന​തിന്‌ അവനും മറ്റുള്ള​വ​രും യഹോ​വ​യോട്‌ അടുത്തു​നിൽക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.—എഫെസ്യർ 5:18.

ഇന്നത്തെ ശേഷി​പ്പിൽപെ​ട്ട​വ​രു​ടെ കാര്യ​മെ​ടു​ത്താൽ, അവർക്കു തീർച്ച​യാ​യും ദൈവാ​ത്മാ​വു ലഭിച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. അഭി​ഷേകം ചെയ്യ​പ്പെട്ട്‌ ആത്മീയ പുത്ര​ന്മാ​രാ​യി അവർ ദത്തെടു​ക്ക​പ്പെട്ട ഘട്ടത്തിൽ ഒരു പ്രത്യേക വിധത്തിൽ അത്‌ അവരിൽ പ്രവർത്തി​ച്ചു. അതിനു​ശേഷം, അവർ “ആത്മാവു നിറഞ്ഞ​വ​രാ​യി”ത്തുടരു​ന്നു. ബൈബിൾ കൂടുതൽ വ്യക്തമാ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കു​ക​യോ പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യിൽ നേതൃ​ത്വ​മെ​ടു​ക്കു​ക​യോ പരി​ശോ​ധ​നകൾ വ്യക്തി​പ​ര​മോ സ്ഥാപന​പ​ര​മോ ആയിരു​ന്നാ​ലും അവയെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​മ്പോൾ അവർക്ക്‌ അതിന്റെ സഹായം ലഭിക്കു​ന്നു.

“വേറെ ആടുക”ളിൽപെട്ട അംഗങ്ങൾക്ക്‌ അഭി​ഷേകം ചെയ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​ന്റെ അനുഭവം ഉണ്ടായി​ട്ടി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, മറ്റു വിധങ്ങ​ളിൽ അവർക്കു പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വു ലഭിക്കു​ന്നു. 1952 ഏപ്രിൽ 15-ലെ വീക്ഷാ​ഗോ​പു​രം (ഇംഗ്ലീഷ്‌) ഇങ്ങനെ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെട്ടു:

“‘വേറെ ആടുകൾ’ ശേഷി​പ്പി​നെ​പ്പോ​ലെ​തന്നെ പരി​ശോ​ധ​നാ​ത്മ​ക​മായ ഒരേ സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൻ കീഴിൽ ഒരേ പ്രസം​ഗ​വേല നിർവ​ഹി​ക്കു​ക​യും ഒരേ വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യും നിർമ​ല​ത​യും കാണി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. അവർ ഒരേ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു​കൊ​ണ്ടും ഒരേ സത്യങ്ങൾ ഉൾക്കൊ​ണ്ടു​കൊ​ണ്ടും ഒരേ ആത്മീയ മേശയി​ങ്കൽനി​ന്നു ഭക്ഷിക്കു​ന്നു. ഭൗമിക പ്രത്യാ​ശ​ക​ളും ഭൗമിക കാര്യ​ങ്ങ​ളി​ലുള്ള ആഴമായ താത്‌പ​ര്യ​വു​മുള്ള ഭൗമിക വർഗത്തിൽപ്പെ​ട്ട​വ​രാ​യ​തു​കൊണ്ട്‌, പുതിയ ലോക​ത്തി​ലെ ഭൗമി​കാ​വ​സ്ഥ​ക​ളോ​ടു ബന്ധപ്പെട്ട തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ അവർ കൂടുതൽ താത്‌പ​ര്യം പ്രകട​മാ​ക്കി​യേ​ക്കാം; എന്നാൽ സ്വർഗീയ പ്രത്യാ​ശ​ക​ളും ആത്മാവി​ന്റെ കാര്യ​ങ്ങ​ളി​ലുള്ള തീവ്ര​മായ വ്യക്തിഗത താത്‌പ​ര്യ​വു​മു​ള്ള​തു​കൊണ്ട്‌, അഭിഷിക്ത ശേഷിപ്പ്‌ ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ലെ അത്തരം കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു കൂടുതൽ ഉത്സാഹ​ത്തോ​ടെ പഠിക്കു​ന്നു. . . . എന്നാൽ, ഇരു വർഗങ്ങ​ളി​ലും പെട്ടവർക്ക്‌ ഒരേ സത്യവും ഒരേ ഗ്രാഹ്യ​വും ലഭ്യമാ​ണെന്ന വസ്‌തുത മാറ്റമി​ല്ലാ​തെ നില​കൊ​ള്ളു​ന്നു. തങ്ങൾ നേടുന്ന സ്വർഗീ​യ​വും ഭൗമി​ക​വു​മായ കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ഗ്രാഹ്യ​ത്തെ നിർണ​യി​ക്കുന്ന പഠനത്തിൽ വ്യക്തികൾ എങ്ങനെ സ്വയം ഏർപ്പെ​ടു​ന്നു എന്നതു മാത്ര​മാ​ണു മാനദണ്ഡം. ഇരു വർഗങ്ങൾക്കും കർത്താ​വി​ന്റെ ആത്മാവു തുല്യ​മായ അളവിൽ ലഭ്യമാണ്‌, അറിവും ഗ്രാഹ്യ​വും ഇരു കൂട്ടർക്കും ഒരേ​പോ​ലെ ലഭിക്കു​ന്നു, അതു​പോ​ലെ​തന്നെ അതു ഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള തുല്യ അവസര​ങ്ങ​ളും.”