വായന​ക്കാ​രിൽനി​ന്നുള്ള ചോദ്യ​ങ്ങൾ

സ്‌മാരക ചിഹ്നങ്ങ​ളിൽ പങ്കുപ​റ്റു​ന്ന​വ​രു​ടെ എണ്ണം ചെറി​യ​തോ​തിൽ വർധി​ച്ച​താ​യി ചില വർഷങ്ങ​ളി​ലെ റിപ്പോർട്ട്‌ കാണി​ക്കു​ന്നു. നിരവധി പുതി​യവർ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നാൽ അഭി​ഷേകം ചെയ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നു​വെന്ന്‌ ഇതു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​വോ?

1,44,000 അഭിഷിക്ത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ എണ്ണം ദശകങ്ങൾക്കു മുൻപു പൂർത്തി​യാ​യെന്നു വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​തി​നു ന്യായ​മായ കാരണ​മുണ്ട്‌.

ആ പരിമിത ഗണത്തിലെ ആദ്യത്ത​വരെ സംബന്ധി​ച്ചു പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 2:1-4-ൽ നാം വായി​ക്കു​ന്നു: “പെന്ത​ക്കൊ​സ്‌ത​നാൾ വന്നപ്പോൾ എല്ലാവ​രും ഒരു സ്ഥലത്തു ഒന്നിച്ചു കൂടി​യി​രു​ന്നു. പെട്ടെന്നു കൊടിയ കാറ്റടി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ആകാശ​ത്തു​നി​ന്നു ഒരു മുഴക്കം ഉണ്ടായി, അവർ ഇരുന്നി​രുന്ന വീടു മുഴു​വ​നും നിറെച്ചു. അഗ്നിജ്ജ്വാ​ല​പോ​ലെ പിളർന്നി​രി​ക്കുന്ന നാവുകൾ അവർക്കു പ്രത്യ​ക്ഷ​മാ​യി അവരിൽ ഓരോ​രു​ത്തന്റെ മേൽ പതിഞ്ഞു. എല്ലാവ​രും പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വു നിറഞ്ഞ​വ​രാ​യി ആത്മാവു അവർക്കു ഉച്ചരി​പ്പാൻ നൽകി​യ​തു​പോ​ലെ അന്യഭാ​ഷ​ക​ളിൽ സംസാ​രി​ച്ചു​തു​ടങ്ങി.”

അതേത്തു​ടർന്ന്‌, യഹോവ മറ്റുള്ള​വരെ തിര​ഞ്ഞെ​ടുത്ത്‌ അവരെ തന്റെ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വു​കൊണ്ട്‌ അഭി​ഷേ​കം​ചെ​യ്‌തു. ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ ആദിമവർ ഷങ്ങളിൽതന്നെ ആയിരങ്ങൾ കൂട്ടി​ച്ചേർക്ക​പ്പെട്ടു. നമ്മുടെ നാളിലെ സ്‌മാ​ര​കാ​ഘോ​ഷ​ത്തിൽ പ്രസം​ഗകൻ റോമർ 8:15-17-ലെ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോ​സി​ന്റെ വാക്കു​ക​ളി​ലേക്കു മിക്ക​പ്പോ​ഴും ശ്രദ്ധ ക്ഷണിക്കു​ന്നു. അഭിഷി​ക്തർ ‘പുത്ര​ത്വ​ത്തിൻ ആത്മാവി​നെ പ്രാപി​ക്കു​ന്നു’വെന്ന്‌ അതു പരാമർശി​ക്കു​ന്നു. അവർ സ്വീക​രി​ക്കുന്ന പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാവ്‌ ‘അവർ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മക്കൾ, ക്രിസ്‌തു​വി​നു കൂട്ടവ​കാ​ശി​കൾ ആകുന്നു​വെന്ന്‌ അവരുടെ ആത്മാ​വോ​ടു സാക്ഷ്യം പറയുന്നു,’ [NW] എന്നു പൗലോസ്‌ കൂട്ടി​ച്ചേർത്തു. ഈ ആത്മാഭി​ഷേകം യഥാർഥ​മാ​യി ഉള്ളവർ അത്‌ ഉറപ്പായി അറിയു​ന്നു. ഇതു വെറു​മൊ​രു ആഗ്രഹ​മോ തങ്ങളെ​പ്പ​റ്റി​ത്ത​ന്നെ​യുള്ള വൈകാ​രി​ക​വും അയഥാർഥ​വു​മായ ഒരു വീക്ഷണ​ത്തി​ന്റെ പ്രതി​ഫ​ല​ന​മോ അല്ല.

ഇരുണ്ട യുഗങ്ങൾ എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന കാലഘ​ട്ട​ത്തിൽ അഭിഷി​ക്ത​രു​ടെ എണ്ണം വളരെ കുറവാ​യി​രുന്ന സമയങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​രി​ക്കാ​മെ​ങ്കി​ലും സ്വർഗീയ വിളി നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളി​ലു​ട​നീ​ളം തുടർന്നു​വെന്നു നാം മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നു. a കഴിഞ്ഞ നൂറ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ അവസാ​ന​ത്തോ​ട​ടു​ത്തു സത്യ​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​ത്വം പുനഃ​സ്ഥാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തോ​ടെ കൂടു​തൽപേർ വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്‌തു. എന്നാൽ 1930-കളുടെ മധ്യത്തിൽ 1,44,000-ത്തിന്റെ മുഴു എണ്ണവും അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മാ​യി പൂർത്തി​യാ​യ​താ​യി കാണ​പ്പെ​ടു​ന്നു. അങ്ങനെ ഭൗമിക പ്രത്യാ​ശ​യുള്ള വിശ്വസ്‌ത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ ഒരു ഗണം പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടാൻ തുടങ്ങി. അഭിഷി​ക്ത​രു​മാ​യി ഒരു അംഗീ​കൃത കൂട്ടമെന്ന നിലയിൽ ആരാധ​ന​യിൽ ഏകീകൃ​ത​രാ​കുന്ന അത്തരം ആളുകളെ യേശു “വേറെ ആടുകൾ” എന്നു വിളിച്ചു.—യോഹ​ന്നാൻ 10:14-16.

അഭിഷി​ക്ത​രു​ടെ വിളി​യു​ടെ പൂർത്തീ​ക​ര​ണ​വും “മഹോ​പ​ദ്രവ”ത്തെ അതിജീ​വി​ക്കാൻ പ്രത്യാ​ശി​ക്കുന്ന വർധി​ച്ചു​വ​രുന്ന “മഹാപു​രു​ഷാര”ത്തിന്റെ​മേ​ലുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ അനു​ഗ്ര​ഹ​വും കഴിഞ്ഞ ദശകങ്ങ​ളി​ലെ വസ്‌തു​തകൾ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. (വെളി​പ്പാട്‌ 7:9, 14, NW) ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, 63,146 പേർ ഹാജരായ 1935-ലെ സ്‌മാ​ര​കാ​ഘോ​ഷ​ത്തിൽ അഭിഷി​ക്ത​രാ​യുള്ള തങ്ങളുടെ പ്രഖ്യാ​പ​ന​ത്തി​ന്റെ തെളി​വാ​യി ചിഹ്നങ്ങ​ളിൽ പങ്കുപ​റ്റി​യ​വ​രു​ടെ എണ്ണം 52,467 ആയിരു​ന്നു. മുപ്പതു വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം, അതായത്‌ 1965-ൽ, പങ്കുപ​റ​റി​യവർ 11,550 ആയി കുറഞ്ഞ​പ്പോൾ ഹാജർ 19,33,089 ആയിരു​ന്നു. 1995-ൽ, 30 വർഷങ്ങൾകൂ​ടി പിന്നി​ട്ട​പ്പോൾ, ഹാജർ 1,31,47,201 ആയി കുതി​ച്ചു​യർന്നു, എന്നാൽ 8,647 പേർ മാത്ര​മാണ്‌ അപ്പവീ​ഞ്ഞു​ക​ളിൽ പങ്കുപ​റ്റി​യത്‌. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 11:23-26) വ്യക്തമാ​യും, ദശകങ്ങൾ കടന്നു​പോ​യ​തോ​ടെ ശേഷി​പ്പിൽപെ​ട്ട​വ​രാ​യി അവകാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രു​ടെ എണ്ണം വളരെ​യ​ധി​കം കുറഞ്ഞു—1935-ൽ ഏതാണ്ട്‌ 52,400; 1965-ൽ ഏതാണ്ട്‌ 11,500; 1995-ൽ ഏതാണ്ട്‌ 8,600. എന്നാൽ ഭൗമിക പ്രത്യാ​ശ​യു​ള്ളവർ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു, അവരുടെ എണ്ണം അത്യന്തം വർധി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

ഏറ്റവും ഒടുവിൽ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രിച്ച റിപ്പോർട്ട്‌ 1995-ലേതാണ്‌, ഹാജരാ​യ​വ​രോ​ടുള്ള അനുപാ​ത​ത്തിൽ പങ്കുപ​റ്റി​യ​വ​രു​ടെ എണ്ണം യഥാർഥ​ത്തിൽ കുറയു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു​വെ​ങ്കി​ലും, പങ്കുപ​റ്റി​യവർ മുൻ വർഷ​ത്തെ​ക്കാൾ 28 പേർ കൂടു​ത​ലാ​ണെന്ന്‌ അതു പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു. എല്ലാ കാര്യ​ങ്ങ​ളും പരിഗ​ണി​ക്കു​മ്പോൾ, ചിഹ്നങ്ങ​ളിൽ പങ്കുപ​റ്റാൻ ഏതാനും പേർകൂ​ടി തീരു​മാ​നി​ച്ചത്‌ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​യ്‌ക്കു കാരണമല്ല. കഴിഞ്ഞ വർഷങ്ങ​ളിൽ പുതു​താ​യി സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റ ചിലർ പോലും പെട്ടെന്നു പങ്കുപ​റ്റാൻ തുടങ്ങി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. ധാരാളം കേസു​ക​ളിൽ, ഇത്‌ ഒരു പിഴവാ​യി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌ അവർ കുറേ​ക്കാ​ല​ത്തി​നു ശേഷം സമ്മതിച്ചു. ഒരുപക്ഷേ ശാരീ​രി​ക​മോ മാനസി​ക​മോ ആയ സംഘർഷാ​വ​സ്ഥ​യോ​ടുള്ള ഒരു വൈകാ​രിക പ്രതി​ക​ര​ണ​മാ​യി​ട്ടാ​ണു തങ്ങൾ പങ്കുപ​റ്റി​യ​തെന്നു ചിലർ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. യഥാർഥ​ത്തിൽ തങ്ങൾ സ്വർഗീയ ജീവനാ​യി വിളി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ലെന്ന്‌ അവർ ഒടുവിൽ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കരുണാ​പൂർവ​മായ സഹതാ​പ​ത്തി​നാ​യി അവർ അപേക്ഷി​ച്ചു. ഭൂമി​യി​ലെ നിത്യ​ജീ​വന്റെ പ്രത്യാ​ശ​യുള്ള നല്ല, വിശ്വസ്‌ത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളാ​യി അവനെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അവർ തുടരു​ന്നു.

ഒരു വ്യക്തി ചിഹ്നങ്ങ​ളിൽ പങ്കുപ​റ്റാൻ ആരംഭി​ക്കു​ക​യോ അപ്രകാ​രം ചെയ്യു​ന്നതു നിർത്തു​ക​യോ ചെയ്യു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​പ്പെ​ടേണ്ട ആവശ്യം നമ്മിലാർക്കും ഇല്ല. ആരെങ്കി​ലും വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നാൽ അഭി​ഷേകം ചെയ്യ​പ്പെട്ട്‌ സ്വർഗീയ ജീവനാ​യി വിളി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്നതു തീർച്ച​യാ​യും നമ്മുടെ കാര്യമല്ല. യേശു​വി​ന്റെ ദൃഢമായ ഉറപ്പ്‌ ഓർമി​ക്കുക: “ഞാൻ നല്ല ഇടയൻ ആകുന്നു, ഞാൻ എന്റെ ആടുകളെ അറിയു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.” ഉറപ്പു​നൽകി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ തന്നെ, താൻ ആത്മീയ പുത്രൻമാ​രാ​യി തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​വരെ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ അറിയാം. പ്രായാ​ധി​ക്യ​വും മുൻക്കൂ​ട്ടി​ക്കാ​ണാത്ത സംഭവ​ങ്ങ​ളും അഭിഷി​ക്ത​രു​ടെ ഭൗമിക ജീവിതം അവസാ​നി​പ്പി​ക്കവേ അവരുടെ എണ്ണം തുടർന്നും കുറയു​മെന്നു വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​തി​നു സകല കാരണ​വു​മുണ്ട്‌. എന്നാൽ, ഈ യഥാർഥ അഭിഷി​ക്തർ ജീവകി​രീ​ടം ലഭിക്കാൻ അർഹത​യു​ള്ള​വ​രാ​യി മരണം​വരെ വിശ്വ​സ്‌ത​രെന്നു തെളി​യി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ തന്നെ, തങ്ങളുടെ അങ്കികൾ കുഞ്ഞാ​ടി​ന്റെ രക്തത്തിൽ അലക്കി വെളു​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന വേറെ ആടുകൾക്ക്‌ ആസന്നമായ മഹോ​പ​ദ്ര​വത്തെ അതിജീ​വി​ക്കാൻ നോക്കി​പ്പാർത്തി​രി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌.—2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 4:6-8; വെളി​പ്പാ​ടു 2:10.

[അടിക്കു​റിപ്പ]