നശീകരണ പ്രവണത—കാരണമെന്ത്?
നശീകരണ പ്രവണത—കാരണമെന്ത്?
“എനിക്ക് ഒന്നും പറയാനില്ല.” പ്രശാന്തമായ സാവൊ പൗലോ നഗരപ്രദേശത്ത് പുതുതായി പെയിന്റടിച്ച ഒരു ഭിത്തിയിൽ വലിയ അക്ഷരങ്ങളിൽ ആ വാക്കുകൾ കോറിയിരുന്നു. നശീകരണ പ്രവണതയുടെ ഒരു ഉദാഹരണമായി നിങ്ങൾ അതിനെ വീക്ഷിച്ചേക്കാം. എന്നാൽ, മതിലുകളിലും മറ്റും കുത്തിവരയ്ക്കുന്ന സ്വഭാവം നശീകരണ പ്രവണതകളിൽ ഒന്നു മാത്രമാണ്.
നിരുത്തരവാദികളായ നാശകാരികൾ നിങ്ങളുടെ പുതിയ കാറിനു കേടു വരുത്തി എന്നു കരുതുക. അല്ലെങ്കിൽ, അനേകർക്കും പ്രയോജനപ്രദമായ ഒരു പൊതു സ്വത്ത് അവർ നശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു കരുതുക. എന്തിനാണ് അവർ അതു നശിപ്പിച്ചത്? നശീകരണ പ്രവർത്തനം അനുദിനം വർധിച്ചു വരുന്നതിനു കാരണം എന്താണെന്നു നിങ്ങൾ എന്നെങ്കിലും ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ? പലയിടങ്ങളിലും ടെലഫോൺ ബൂത്തുകൾ വൃത്തികേടാക്കുന്നതിലോ നശിപ്പിക്കുന്നതിലോ നശീകരണ പ്രവണതക്കാർ ആനന്ദിക്കുന്നതായി കാണപ്പെടുന്നു. ട്രെയിനുകളോ ബസ്സുകളോ പോലുള്ള പൊതു വാഹനങ്ങൾ മിക്കപ്പോഴും അവർ ലക്ഷ്യമിടുന്നു. നാശകാരികൾക്ക് ഒന്നിനെ കുറിച്ചും ചിന്ത ഇല്ലാത്തതായി തോന്നുന്നു. എന്നാൽ നാം ഇന്നു കാണുന്ന അല്ലെങ്കിൽ അനുഭവിക്കുന്ന നശീകരണ പ്രവണതയുടെ പിന്നിലെന്താണ്?
റിയോ ഡി ജനീറോയിൽ നിന്നുള്ള ഒരു യുവാവാണു മാർക്കൂ. a ഒരു ഫുട്ബോൾ മത്സരത്തിൽ തന്റെ ടീം തോറ്റപ്പോൾ അവൻ ആകെ നിരാശനായി. തന്നിമിത്തം, വിജയിച്ച ടീമിന്റെ ആരാധകരെ കൊണ്ടു നിറഞ്ഞ ഒരു ബസ്സിനു നേരെ അവൻ കല്ലെറിയാൻ തുടങ്ങി. ഇനി ക്ലൗസിന്റെ കാര്യമെടുക്കാം. പരീക്ഷയിൽ മാർക്കു കുറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ കോപം മൂത്ത് സ്കൂളിന്റെ ജനാലകൾ കല്ലെറിഞ്ഞു തകർത്തു. എങ്കിലും, അവന്റെ പിതാവ് നഷ്ടപരിഹാരം കൊടുക്കേണ്ടി വന്നപ്പോൾ ആ ‘രസം’ തീർന്നു. എർവിൻ പഠിക്കുന്നതോടൊപ്പം ജോലിയും ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മറ്റുള്ളവർ അവനെയും കൂട്ടുകാരെയും നല്ല യുവാക്കളായി വീക്ഷിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ, കണ്ണിൽക്കാണുന്ന എന്തും നശിപ്പിക്കുക ആയിരുന്നു അവരുടെ നേരമ്പോക്ക്. എർവിന്റെ മാതാപിതാക്കൾ അതേക്കുറിച്ചൊന്നും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. ഇനി അനാഥനായ വാൾട്ടറിന്റെ കാര്യമെടുക്കാം. തല ചായ്ക്കാൻ ഇടമില്ലാതിരുന്ന അവൻ സാവൊ പൗലോയിലെ തെരുവുകൾ സ്വന്തം വീടാക്കി. ഒരു കൂട്ടം നശീകരണ പ്രവണതക്കാർ ആയിരുന്നു അവന്റെ ഉറ്റ സുഹൃത്തുക്കൾ. അവരോടൊപ്പം കൂടിയ അവൻ കരാട്ടെയും അഭ്യസിച്ചു. ഈ ഉദാഹരണങ്ങളെല്ലാം ചില സംഗതികൾ വ്യക്തമാക്കുന്നു. നശീകരണത്തിനു പിന്നിൽ പല തരത്തിലുള്ള ആളുകൾ ഉണ്ട്, അതിന്റെ കാരണങ്ങളും—അല്ലെങ്കിൽ അതിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന വികാരങ്ങളും—പലതാണ്.
“നശീകരണ സ്വഭാവം ഒരു പ്രതികാര നടപടിയോ ഒരു രാഷ്ട്രീയ ചിന്താഗതി പ്രകടമാക്കാനുള്ള മാർഗമോ ആയിരുന്നേക്കാം. യുവപ്രായക്കാരും മുതിർന്നവരും ചിലപ്പോഴൊക്കെ ‘ഒരു രസത്തിനു’ വേണ്ടി കുറ്റകൃത്യത്തിൽ ഏർപ്പെടുന്നു” എന്ന് ദ വേൾഡ് ബുക്ക് എൻസൈക്ലോപീഡിയ പറയുന്നു. എന്നാൽ, യുവാക്കളുടെ ഈ നശീകരണ പ്രവണത വെറും രസത്തിനു വേണ്ടി ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങളിൽ ഒതുങ്ങുന്നില്ല. ചിലപ്പോഴൊക്കെ അത് അങ്ങേയറ്റം നാശകരം—മരണകരം പോലും—ആയിരുന്നേക്കാം. ഒരു സംഘം യുവാക്കൾക്ക് “ഒരു നേരമ്പോക്കു” വേണമെന്നു തോന്നി. അപ്പോഴാണ് അവർ ഒരു മനുഷ്യൻ കിടന്നുറങ്ങുന്നതു കണ്ടത്.
ഉടനടി അവർ, കത്തു പിടിക്കുന്ന ഒരു ദ്രാവകം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ദേഹമാസകലം ഒഴിച്ച് തീ കൊളുത്തി. ബ്രസീലിയൻ ഇന്ത്യക്കാരൻ ആയിരുന്ന അയാൾ പിന്നീട് ആശുപത്രിയിൽ വെച്ചു മരിച്ചു. ഒരു റിപ്പോർട്ട് പറയുന്ന പ്രകാരം, “നിരവധി ഭിക്ഷക്കാർ തെരുവുകളിൽ ചുട്ടെരിക്കപ്പെട്ടിട്ടും നടപടികളൊന്നും സ്വീകരിക്കാതിരുന്നതിനാൽ ആരും ഇത് അത്ര കാര്യമായി എടുക്കുമെന്നു തങ്ങൾ കരുതിയില്ലെന്ന് ആ യുവാക്കൾ പറഞ്ഞതായി ആരോപിക്കപ്പെടുന്നു.” നശീകരണ പ്രവണതയ്ക്ക് ആളുകൾ ഇരകളായാലും ഇല്ലെങ്കിലും അതിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന സാമ്പത്തികവും വൈകാരികവുമായ നഷ്ടങ്ങൾക്കു കയ്യും കണക്കുമില്ല. അങ്ങനെയെങ്കിൽ, നശീകരണ പ്രവണത നിയന്ത്രിക്കാൻ അല്ലെങ്കിൽ അവസാനിപ്പിക്കാൻ എന്തിനു കഴിയും?നശീകരണ പ്രവർത്തനം ഇല്ലാതാക്കാൻ ആർക്കു കഴിയും?
പൊലീസിനും സ്കൂളിനും നശീകരണ പ്രവണത തടയാനാകുമോ? അധികാരികൾ, മയക്കുമരുന്നു വ്യാപാരമോ കൊലക്കേസുകളോ പോലെ കൂടുതൽ ഗൗരവാവഹമായ കുറ്റകൃത്യങ്ങൾക്കു തുമ്പു കണ്ടെത്താനുള്ള തിരക്കിൽ ആയിരിക്കുന്നതിനാൽ “ജീവനു ഭീഷണിയല്ലാത്ത” കുറ്റകൃത്യങ്ങളെ അവർ അത്ര കാര്യമായി എടുക്കുന്നില്ല എന്നതായിരിക്കാം ഒരു പ്രശ്നം. ഒരു പൊലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥൻ പറഞ്ഞപ്രകാരം, ഒരു യുവാവ് പ്രശ്നത്തിൽ അകപ്പെട്ടാൽ മാതാപിതാക്കൾ മിക്കപ്പോഴും “കുട്ടിയോടൊപ്പം കറങ്ങി നടക്കുന്ന കൂട്ടുകാരെയോ സ്കൂൾ അധികൃതരെയോ അതുമല്ലെങ്കിൽ അവരെ പിടിച്ചതിന് പൊലീസിനെയോ പഴിക്കുന്നു.” ബോധവത്കരണവും നിയമ നടപടികളും നശീകരണ പ്രവണതയ്ക്കു കടിഞ്ഞാണിട്ടേക്കാം; എന്നുവരികിലും, മാതാപിതാക്കളുടെ മനോഭാവത്തിനു മാറ്റം വരുന്നില്ലെങ്കിലോ? ഒരു യുവജന-നിരീക്ഷണ ഉദ്യോഗസ്ഥ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “വിരസതയും അവസരങ്ങൾ ലഭിക്കുന്നതും ആണ് പ്രശ്നത്തിനു കാരണം. [കുട്ടികൾ] ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലാതെ വൈകും വരെ വെറുതെ കറങ്ങിനടക്കുന്നു. ഒരുപക്ഷേ അവരുടെ മേൽനോട്ടത്തിന് ആരും ഇല്ലായിരിക്കാം—അല്ലെങ്കിൽ അവർ അങ്ങനെ നടക്കുകയില്ലല്ലോ.”
നശീകരണ പ്രവണത പലയിടങ്ങളിലും ഗൗരവതരമായ ഒരു പ്രശ്നം ആണെങ്കിലും, കാര്യാദികൾക്ക് എങ്ങനെ മാറ്റം വന്നേക്കാം എന്നു പരിചിന്തിക്കുക. തുടക്കത്തിൽ പരാമർശിച്ച നശീകരണ പ്രവണതയുള്ള യുവാക്കൾ ജീവിതത്തിൽ മാറ്റം വരുത്തി; ഇപ്പോൾ അവർ യാതൊരു വിധത്തിലുള്ള സാമൂഹിക വിരുദ്ധ പ്രവർത്തനങ്ങളിലും ഏർപ്പെടുന്നില്ല. തങ്ങളുടെ ജീവിത രീതിയിൽ മാറ്റം വരുത്താൻ ഈ മുൻ കുറ്റവാളികൾക്കു സാധിച്ചത് എങ്ങനെയാണ്? നശീകരണ പ്രവണത കുറയുക മാത്രമല്ല, പൂർണമായി ഇല്ലായ്മ ചെയ്യപ്പെടുകയുമാണെങ്കിൽ അതു നിങ്ങളെ അതിശയിപ്പിക്കുമോ? തുടർന്നു വരുന്ന ലേഖനം വായിക്കാൻ ഞങ്ങൾ നിങ്ങളെ ക്ഷണിക്കുന്നു.
[അടിക്കുറിപ്പുകൾ]
a പേരുകൾ യഥാർഥമല്ല.