വായന​ക്കാ​രിൽനി​ന്നുള്ള ചോദ്യ​ങ്ങൾ

2 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 3:14-ൽ പരാമർശി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ‘വേർതി​രി​ക്കൽ’ സഭാപ​ര​മായ ഒരു ഔദ്യോ​ഗിക നടപടി​യാ​ണോ അതോ അച്ചടക്ക​മി​ല്ലാ​ത്ത​വരെ ഒഴിവാ​ക്കാൻ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി ചെയ്യുന്ന ഒരു സംഗതി​യാ​ണോ?

അത്തരം ‘വേർതി​രി​ക്ക​ലിൽ’ സഭാ മൂപ്പന്മാർക്ക്‌ വ്യക്തമാ​യൊ​രു പങ്കു​ണ്ടെന്ന്‌ തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യ​രോ​ടുള്ള പൗലൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌ത​ലന്റെ വാക്കുകൾ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ, പിന്നീട്‌ ഓരോ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യും ആത്മീയ ലക്ഷ്യങ്ങൾ മുൻനിർത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ വേർതി​രി​ക്കൽ നടപടി പിന്തു​ട​രു​ന്നു. പൗലൊ​സി​ന്റെ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശത്തെ, അതു നൽകിയ പശ്ചാത്ത​ല​ത്തിൽ വീക്ഷി​ക്കു​മ്പോൾ നമുക്ക്‌ ഇത്‌ ഏറ്റവും മെച്ചമാ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​നാ​വും.

സ്‌ത്രീ​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രെ വിശ്വാ​സി​ക​ളാ​കാൻ സഹായി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ പൗലൊസ്‌ തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യ സഭ സ്ഥാപി​ക്കു​ന്ന​തിൽ പങ്കു വഹിച്ചു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 17:1-4) അവരെ അഭിന​ന്ദി​ക്കാ​നും പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാ​നു​മാ​യി പിന്നീട്‌ അവൻ കൊരി​ന്തിൽനിന്ന്‌ അവർക്ക്‌ എഴുതി. പൗലൊസ്‌ അവർക്ക്‌ ആവശ്യ​മായ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശ​വും നൽകി. “അടങ്ങി​പ്പാർപ്പാ​നും സ്വന്തകാ​ര്യം നോക്കു​വാ​നും സ്വന്ത​കൈ​കൊ​ണ്ടു വേല ചെയ്‌വാ​നും” അവൻ അവരെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു. ചിലരു​ടെ പെരു​മാ​റ്റം ആ വിധത്തിൽ അല്ലായി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ പൗലൊസ്‌ ഇങ്ങനെ കൂട്ടി​ച്ചേർത്തു: “സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രേ, ഞങ്ങൾ നിങ്ങളെ പ്രബോ​ധി​പ്പി​ക്കു​ന്നതു: ക്രമം​കെ​ട്ട​വരെ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശി​പ്പിൻ: ഉൾക്കരു​ത്തി​ല്ലാ​ത്ത​വരെ ധൈര്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​വിൻ; ബലഹീ​നരെ താങ്ങു​വിൻ.” അപ്പോൾ, ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം ആവശ്യ​മാ​യി​രുന്ന ‘ക്രമം​കെ​ട്ടവർ’ a അവരുടെ ഇടയിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നെന്നു വ്യക്തം.—1 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 1:2-10; 4:11, 12; 5:14.

ഏതാനും മാസം കഴിഞ്ഞ്‌, യേശു​വി​ന്റെ ഭാവി സാന്നി​ധ്യ​ത്തെ കുറിച്ചു കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ ഉൾപ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ പൗലൊസ്‌ തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർക്കുള്ള തന്റെ രണ്ടാമത്തെ ലേഖനം എഴുതി. “ഒട്ടും വേല ചെയ്യാതെ പരകാ​ര്യം നോക്കി ക്രമം​കെട്ടു നടക്കുന്ന”വരോട്‌ എങ്ങനെ ഇടപെ​ടണം എന്നതിനെ കുറി​ച്ചുള്ള കൂടു​ത​ലായ മാർഗ​നിർദേ​ശ​വും പൗലൊസ്‌ നൽകി. അവരുടെ പ്രവർത്ത​നങ്ങൾ ഒരു കഠിനാ​ധ്വാ​നി എന്ന നിലയി​ലുള്ള പൗലൊ​സി​ന്റെ മാതൃ​ക​യ്‌ക്കും സ്വന്തം ആവശ്യ​ങ്ങൾക്കാ​യി ജോലി ചെയ്യു​ന്ന​തി​നെ കുറി​ച്ചുള്ള അവന്റെ വ്യക്തമായ കൽപ്പന​യ്‌ക്കും എതിരാ​യി​രു​ന്നു. (2 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 3:7-12) ചില നടപടി​കൾ സ്വീക​രി​ക്കാൻ പൗലൊസ്‌ നിർദേ​ശി​ച്ചു.  ക്രമം​കെട്ടു നടക്കു​ന്ന​വരെ ഗുണ​ദോ​ഷി​ക്കാൻ അഥവാ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശി​ക്കാൻ മൂപ്പന്മാർ ശ്രമി​ച്ച​തി​നു ശേഷമാ​യി​രു​ന്നു ഈ നടപടി​കൾ കൈ​ക്കൊ​ള്ളേ​ണ്ടത്‌. പൗലൊസ്‌ ഇങ്ങനെ എഴുതി:

“സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രേ, ഞങ്ങളോ​ടു പ്രാപിച്ച പ്രമാണം വിട്ടു ക്രമം​കെട്ടു നടക്കുന്ന ഏതു സഹോ​ദ​ര​നോ​ടും അകന്നു​കൊ​ള്ളേണം എന്നു . . . ഞങ്ങൾ നിങ്ങ​ളോ​ടു ആജ്ഞാപി​ക്കു​ന്നു. നിങ്ങളോ, സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രേ, നന്മ ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ തളർന്നു​പോ​ക​രു​തു. ഈ ലേഖന​ത്തി​ലുള്ള ഞങ്ങളുടെ വാക്കു അനുസ​രി​ക്കാ​ത്തവൻ നാണി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു അവനോ​ടുള്ള സംസർഗ്ഗം വിട്ടു അവനെ വേറു​തി​രി​പ്പിൻ. എങ്കിലും ശത്രു എന്നു വിചാ​രി​ക്കാ​തെ സഹോ​ദരൻ എന്നു​വെച്ചു അവനെ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശി​ക്ക​യ​ത്രേ വേണ്ടതു.”—2 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 3:6, 13-15.

അതു​കൊണ്ട്‌, ക്രമം​കെ​ട്ട​വ​രിൽനി​ന്നു അകന്നു​നിൽക്കു​ന്ന​തും അവരെ വേർതി​രി​ക്കു​ന്ന​തും അവരോ​ടുള്ള സഹവാസം നിർത്തു​ന്ന​തും അതേസ​മയം അവരെ സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ എന്നവണ്ണം ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശി​ക്കു​ന്ന​തും തുടർന്നുള്ള പടിക​ളിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. സഭാം​ഗങ്ങൾ ആ പടികൾ സ്വീക​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നത്‌ ഏതു സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ ആയിരു​ന്നു? അതു വ്യക്തമാ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ കഴി​യേ​ണ്ട​തിന്‌, ഇവിടെ പൗലൊ​സി​ന്റെ പരിഗ​ണ​ന​യിൽ ഇല്ലാതി​രുന്ന മൂന്നു സാഹച​ര്യ​ങ്ങളെ കുറിച്ചു നമുക്കു പരിചി​ന്തി​ക്കാം.

1. ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അപൂർണ​രും കുറവു​കൾ ഉള്ളവരു​മാ​ണെന്നു നമുക്ക്‌ അറിയാം. എങ്കിലും സത്യ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ ഒരു അടയാ​ള​മാണ്‌ സ്‌നേഹം. ആയതി​നാൽ നാം മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ തെറ്റു​കളെ സഹാനു​ഭൂ​തി​യോ​ടെ കാണു​ക​യും ക്ഷമിക്കു​ക​യും വേണം. ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, ബർന്നബാ​സി​ന്റെ​യും പൗലൊ​സി​ന്റെ​യും കാര്യ​ത്തിൽ സംഭവി​ച്ചതു പോലെ, ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി അപൂർവ​മാ​യി കോപ​ത്താൽ പൊട്ടി​ത്തെ​റി​ച്ചേ​ക്കാം. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 15:36-40) അല്ലെങ്കിൽ ക്ഷീണം നിമിത്തം ഒരുവൻ പരുഷ​മാ​യി സംസാ​രി​ക്കു​ക​യോ മുറി​പ്പെ​ടു​ത്തുന്ന വാക്കുകൾ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്‌തേ​ക്കാം. അത്തരം സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ, സ്‌നേഹം പ്രകട​മാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടും ബൈബിൾ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം ബാധക​മാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടും നമുക്കു തെറ്റു​കളെ മൂടാ​നും നമ്മുടെ സഹക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​ക​ളോട്‌ ഒപ്പം തുടർന്നു ജീവി​ക്കു​ക​യും സഹവസി​ക്കു​ക​യും പ്രവർത്തി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യാ​നും കഴിയും. (മത്തായി 5:23-25; 6:14; 7:1-5; 1 പത്രൊസ്‌ 4:8) വ്യക്തമാ​യും, ഇത്തരത്തി​ലുള്ള പിഴവു​കളെ കുറിച്ച്‌ അല്ല 2 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യ​രിൽ പൗലൊസ്‌ പരാമർശി​ച്ചത്‌.

2. പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളും മനോ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ളും നല്ലതല്ലാത്ത ഒരുവ​നു​മാ​യുള്ള സഹവാസം പരിമി​ത​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി തീരു​മാ​നി​ക്കുന്ന സാഹച​ര്യ​ത്തെ കുറിച്ച്‌ അല്ല പൗലൊസ്‌ ഇവിടെ പ്രതി​പാ​ദി​ക്കു​ന്നത്‌. ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, വിനോദ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളി​ലോ ഭൗതിക വസ്‌തു​ക്ക​ളി​ലോ അമിത​മാ​യി ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി കാണ​പ്പെ​ടുന്ന ഒരുവ​നു​മാ​യുള്ള സഹവാസം ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി കുറ​ച്ചേ​ക്കാം. അല്ലെങ്കിൽ, മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളു​ടെ അധികാ​രത്തെ അനാദ​രി​ക്കുന്ന, പരുക്കൻ രീതി​യി​ലോ അപകട​ക​ര​മായ വിധത്തി​ലോ കളിക​ളിൽ ഏർപ്പെ​ടുന്ന, അല്ലെങ്കിൽ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തെ ഗൗരവ​മാ​യി എടുക്കാത്ത ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രു​മാ​യി തന്റെ കുട്ടി സഹവസി​ക്കു​ന്നത്‌ ഒരു മാതാ​വോ പിതാ​വോ പരിമി​ത​പ്പെ​ടു​ത്തി​യേ​ക്കാം. സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 13:20-ലെ പിൻവ​രുന്ന വാക്കു​കൾക്കു ചേർച്ച​യി​ലുള്ള കേവലം വ്യക്തി​പ​ര​മായ തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളാണ്‌ അവ: “ജ്ഞാനി​ക​ളോ​ടു​കൂ​ടെ നടക്ക; നീയും ജ്ഞാനി​യാ​കും; ഭോഷ​ന്മാർക്കു കൂട്ടാ​ളി​യാ​യ​വ​നോ വ്യസനി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും.”—1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:33, NW താരത​മ്യം ചെയ്യുക.

3. ഇനി, തികച്ചും ഗൗരവ​മേ​റിയ പാപത്തി​ന്റെ കാര്യം പരിചി​ന്തി​ക്കാം. അനുതാ​പ​മി​ല്ലാ​തെ കടുത്ത പാപം ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന ഒരുവനെ കുറിച്ചു പൗലൊസ്‌ കൊരി​ന്ത്യർക്ക്‌ എഴുതി. അത്തരം അനുതാ​പ​മി​ല്ലാത്ത പാപി​കളെ സഭയിൽനി​ന്നു പുറത്താ​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു. ആലങ്കാ​രി​ക​മാ​യി പറഞ്ഞാൽ, ആ “ദുഷ്ടനെ” സാത്താനു കൈമാ​റ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. അതിനു ശേഷം വിശ്വസ്‌ത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അത്തരം ദുഷ്ടരു​മാ​യി ഇടപഴ​ക​രു​താ​യി​രു​ന്നു. അവരെ അഭിവാ​ദനം ചെയ്യുക പോലും അരു​തെന്ന്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ യോഹ​ന്നാൻ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 5:1-13; 2 യോഹ​ന്നാൻ 9-11) എന്നാൽ അതും 2 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 3:14-ലെ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശ​ത്തോ​ടു യോജി​ക്കു​ന്നത്‌ അല്ല.

മേൽപ്പ​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കുന്ന മൂന്ന്‌ സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും വ്യത്യ​സ്‌ത​മാണ്‌ 2 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യ​രിൽ ചർച്ച ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന “ക്രമം​കെട്ട”വരുടെ കാര്യം. അവർ അപ്പോ​ഴും ‘സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ’ ആണെന്നു പൗലൊസ്‌ എഴുതി. അവരെ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശി​ക്കു​ക​യും അവരോട്‌ ഇടപെ​ടു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നത്‌ ആ നിലയിൽ വേണമാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, “ക്രമം​കെട്ട” സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രു​ടെ പ്രശ്‌നം ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ ഇടയി​ലുള്ള വെറു​മൊ​രു വ്യക്തി​പ​ര​മായ കാര്യ​മോ കൊരി​ന്തി​ലെ അധാർമിക പ്രശ്‌ന​ത്തോ​ടുള്ള ബന്ധത്തിൽ പൗലൊസ്‌ ചെയ്‌തതു പോലെ, സഭാ മൂപ്പന്മാർ പുറത്താ​ക്കൽ നടപടി കൈ​ക്കൊ​ള്ളേണ്ട അത്ര ഗൗരവ​മേ​റിയ സംഗതി​യോ ആയിരു​ന്നില്ല. കൊരി​ന്തി​ലെ പുറത്താ​ക്ക​പ്പെട്ട വ്യക്തിയെ പോലെ കടുത്ത പാപം സംബന്ധി​ച്ചു കുറ്റക്കാർ ആയിരു​ന്നില്ല ‘ക്രമം​കെ​ട്ടവർ.’

തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യ​യി​ലെ ‘ക്രമം​കെ​ട്ടവർ’ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തിൽനി​ന്നു ഗണ്യമാ​യി വ്യതി​ച​ലി​ച്ചവർ ആയിരു​ന്നു. ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ തിരിച്ചു വരവ്‌ പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ ഉണ്ടാകും എന്ന ചിന്ത നിമി​ത്ത​മോ അലസത നിമി​ത്ത​മോ അവർ ജോലി ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. അതിനു പുറമേ, ‘പരകാ​ര്യ​ത്തിൽ ഇടപെട്ടു’കൊണ്ട്‌ അവർ കാര്യ​മായ കുഴപ്പം സൃഷ്ടി​ച്ചി​രു​ന്നു. സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌, പൗലൊ​സി​ന്റെ ഒന്നാമത്തെ ലേഖന​ത്തി​ലെ നിർദേ​ശ​ത്തി​നും മറ്റു ദിവ്യ നിർദേ​ശ​ങ്ങൾക്കും ചേർച്ച​യിൽ സഭാ മൂപ്പന്മാർ അവരെ ആവർത്തി​ച്ചു ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​കണം. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 6:6-11; 10:4, 5; 12:11, 24; 24:30-34) എന്നിട്ടും അവർ സഭയുടെ മേൽ നിന്ദ കൈവ​രു​ത്തു​ന്ന​തും മറ്റു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളി​ലേക്കു വ്യാപി​ച്ചേ​ക്കാ​വു​ന്ന​തു​മായ പ്രവർത്തന ഗതിയിൽ തുടർന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ ക്രിസ്‌തീയ മൂപ്പനായ പൗലൊസ്‌, ആ വ്യക്തി​ക​ളു​ടെ പേരു പറയാ​തെ​തന്നെ അവരുടെ തെറ്റായ ഗതി വെളി​ച്ച​ത്താ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ അവരുടെ ക്രമം കെട്ട നടത്തയി​ലേക്കു പരസ്യ​മാ​യി ശ്രദ്ധ ക്ഷണിച്ചു.

ക്രമം​കെ​ട്ട​വ​രെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി ‘വേർതി​രി​ക്കു​ന്നത്‌’ ഉചിത​മാ​ണെ​ന്നും അവൻ സഭയെ അറിയി​ച്ചു. ഏതു പ്രവർത്തന ഗതിയെ കുറി​ച്ചാ​ണോ സഭയ്‌ക്കു പരസ്യ​മാ​യി മുന്നറി​യി​പ്പു ലഭിച്ചത്‌, ആ ഗതി പിന്തു​ട​രു​ന്ന​വരെ സഭാം​ഗങ്ങൾ ശ്രദ്ധി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ അത്‌ അർഥമാ​ക്കി. “ക്രമം​കെട്ടു നടക്കുന്ന ഏതു സഹോ​ദ​ര​നോ​ടും അകന്നു​കൊ​ള്ളേണം” എന്നു പൗലൊസ്‌ അവരെ ഉപദേ​ശി​ച്ചു. അത്തരം ഒരു വ്യക്തിയെ പൂർണ​മാ​യും ഒഴിവാ​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ അത്‌ തീർച്ച​യാ​യും അർഥമാ​ക്കി​യില്ല. കാരണം അവർ, “സഹോ​ദരൻ എന്നു​വെച്ചു അവനെ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശിക്ക”ണമായി​രു​ന്നു. അവർ യോഗ​സ്ഥ​ല​ത്തും ഒരുപക്ഷേ ശുശ്രൂ​ഷ​യി​ലും ആ വ്യക്തി​യു​മാ​യുള്ള ക്രിസ്‌തീയ സമ്പർക്കം തുടരു​മാ​യി​രു​ന്നു. നൽക​പ്പെ​ടുന്ന പ്രബോ​ധ​ന​ത്തോട്‌ തങ്ങളുടെ ആ സഹോ​ദരൻ പ്രതി​ക​രിച്ച്‌ അസ്വസ്ഥ​താ​ജ​ന​ക​മായ വഴികൾ ഉപേക്ഷി​ക്കു​മെന്ന്‌ അവർക്കു പ്രത്യാ​ശി​ക്കാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഏത്‌ അർഥത്തിൽ ആയിരു​ന്നു അവർ ആ വ്യക്തി​യിൽനിന്ന്‌  “അകന്നു’നിൽക്കു​മാ​യി​രു​ന്നത്‌? സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌, അത്‌ സാമൂ​ഹി​ക​മായ ഒരു അർഥത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു. (ഗലാത്യർ 2:12, NW താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) അവർ ആ വ്യക്തി​യു​മൊ​ത്തുള്ള സാമൂ​ഹിക ഇടപാ​ടു​ക​ളും വിനോദ പരിപാ​ടി​ക​ളും അവസാ​നി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌, തത്ത്വനി​ഷ്‌ഠ​യുള്ള ആളുകൾ അയാളു​ടെ വഴികളെ വെറു​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ അയാൾക്കു കാണിച്ചു കൊടു​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. വ്യക്തിക്കു ലജ്ജ തോന്നു​ക​യും അയാൾ മാറ്റം വരുത്തു​ക​യും ചെയ്‌തി​ല്ലെ​ങ്കിൽ പോലും, കുറഞ്ഞത്‌ മറ്റുള്ള​വ​രെ​ങ്കി​ലും അയാളു​ടെ വഴികൾ പഠിച്ച്‌ അയാ​ളെ​പ്പോ​ലെ ആയിത്തീ​രാ​നുള്ള സാധ്യത കുറയു​മാ​യി​രു​ന്നു. അതേസ​മയം, ആ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഓരോ​രു​ത്ത​രും പരിപു​ഷ്ടി​പ്പെ​ടു​ത്തുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. പൗലൊസ്‌ അവരെ പിൻവ​രുന്ന പ്രകാരം ഉപദേ​ശി​ച്ചു: “നിങ്ങളോ, സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രേ, നന്മ ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ തളർന്നു​പോ​ക​രു​തു.”—2 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 3:13.

വ്യക്തമാ​യും, ചില നിസ്സാര തെറ്റുകൾ അഥവാ പിഴവു​കൾ വരുത്തുന്ന സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ അവജ്ഞ​യോ​ടെ വീക്ഷി​ക്കാ​നോ വിധി​ക്കാ​നോ ഈ അപ്പൊ​സ്‌ത​ലിക ഉപദേശം യാതൊ​രു അടിസ്ഥാ​ന​വും നൽകു​ന്നില്ല. പകരം, ഗണ്യമായ തോതിൽ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തി​നു വിരു​ദ്ധ​മായ അസ്വസ്ഥ​താ​ജ​ന​ക​മായ പ്രവർത്തന ഗതി സ്വീക​രി​ക്കു​ന്ന​വരെ സഹായി​ക്കു​ക​യാണ്‌ ഇതിന്റെ ലക്ഷ്യം.

വിപു​ല​മാ​യ ചട്ടങ്ങൾ നൽകി​ക്കൊണ്ട്‌ ഒരു സങ്കീർണ​മായ നടപടി​ക്രമം സൃഷ്ടി​ക്കാൻ പൗലൊസ്‌ ശ്രമി​ച്ചില്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, മൂപ്പന്മാർ ക്രമം​കെട്ട വ്യക്തിയെ ആദ്യം ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശി​ക്കു​ക​യും സഹായി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കു​ക​യും വേണ​മെ​ന്നു​ള്ളതു വ്യക്തമാണ്‌. അതു വിജയി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, അസ്വസ്ഥ​താ​ജ​ന​ക​വും മറ്റുള്ള​വ​രി​ലേക്കു വ്യാപി​ക്കാ​വു​ന്ന​തു​മായ പ്രവർത്ത​ന​ഗ​തി​യിൽ വ്യക്തി തുടരു​ന്നെ​ങ്കിൽ, സഭാം​ഗ​ങ്ങളെ അതു സംബന്ധി​ച്ചു ജാഗരൂ​ക​രാ​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ അവർ നിഗമനം ചെയ്‌തേ​ക്കാം. അത്തരം ക്രമം​കെട്ട നടത്ത ഒഴിവാ​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്റെ കാരണം പ്രതി​പാ​ദി​ക്കുന്ന ഒരു പ്രസംഗം അവർക്കു നടത്താ​വു​ന്ന​താണ്‌. അവർ വ്യക്തി​യു​ടെ പേരു പറയില്ല. എന്നാൽ അവരുടെ മുന്നറി​യി​പ്പിൻ പ്രസംഗം സഭയെ സംരക്ഷി​ക്കാൻ സഹായി​ക്കും. കാരണം അതി​നോ​ടു പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ന്നവർ വ്യക്തമാ​യും ക്രമം​കെട്ടു നടക്കുന്ന ഏതൊ​രു​വ​നു​മാ​യുള്ള സാമൂ​ഹിക ഇടപാ​ടു​കൾ പരിമി​ത​പ്പെ​ടു​ത്താൻ പ്രത്യേ​കം ശ്രദ്ധി​ക്കും.

കാല​ക്ര​മ​ത്തിൽ, ക്രമം​കെട്ട വ്യക്തിക്ക്‌ തന്റെ വഴികളെ കുറിച്ചു ലജ്ജ തോന്നു​ക​യും മാറ്റം വരുത്താൻ അയാൾ പ്രേരി​ത​നാ​കു​ക​യും ചെയ്യു​മെന്നു പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. മൂപ്പന്മാ​രും സഭയിലെ മറ്റുള്ള​വ​രും ആ മാറ്റങ്ങൾ നിരീ​ക്ഷി​ക്കു​മ്പോൾ, ആ വ്യക്തി​യു​മാ​യുള്ള വ്യക്തി​പ​ര​മായ സാമൂ​ഹിക സഹവാ​സ​ത്തി​ന്റെ കാര്യ​ത്തി​ലുള്ള നിയ​ന്ത്രണം അവസാ​നി​പ്പി​ക്കാൻ അവർക്കു വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി തീരു​മാ​നി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌.

അപ്പോൾ, ചുരു​ക്കി​പ്പ​റ​ഞ്ഞാൽ: ഒരുവൻ ക്രമം​കെട്ടു നടക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ സഹായ​വും ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശ​വും നൽകാൻ സഭാ മൂപ്പന്മാർ മുൻ​കൈ​യെ​ടു​ക്കു​ന്നു. ആ വ്യക്തി തന്റെ പ്രവർത്തന ഗതിയി​ലെ തെറ്റ്‌ കാണാ​തി​രി​ക്കു​ക​യും അനാ​രോ​ഗ്യ​ക​ര​മായ ഒരു സ്വാധീ​ന​മാ​യി തുടരു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന സംഗതി അവിശ്വാ​സി​ക​ളു​മാ​യുള്ള ഡേറ്റി​ങ്ങോ അനുചി​ത​മായ മറ്റെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ഗതിയോ ആയിരു​ന്നു​കൊ​ള്ളട്ടെ, അതു സംബന്ധിച്ച ബൈബിൾ വീക്ഷണം വ്യക്തമാ​ക്കുന്ന ഒരു പ്രസം​ഗ​ത്തി​ലൂ​ടെ മൂപ്പന്മാർ സഭയ്‌ക്കു മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി​യേ​ക്കാം. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 7:39; 2 കൊരി​ന്ത്യർ 6:14) അപ്രകാ​രം ജാഗരൂ​ക​രാ​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന സഭയിലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌, വ്യക്തമാ​യും ക്രമം​കെട്ട ഒരു ഗതി പിന്തു​ട​രുന്ന, എന്നാൽ അപ്പോ​ഴും സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ആയിരി​ക്കുന്ന, വ്യക്തി​ക​ളു​മാ​യുള്ള സാമൂ​ഹിക സഹവാസം പരിമി​ത​പ്പെ​ടു​ത്താൻ വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി തീരു​മാ​നി​ക്കാൻ കഴിയും.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[31-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ക്രിസ്‌തീയ മൂപ്പന്മാർ ക്രമം​കെ​ട്ട​വരെ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശി​ക്കു​ക​യും അപ്പോ​ഴും അവരെ സഹവി​ശ്വാ​സി​ക​ളാ​യി വീക്ഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു