അസമത്വം—ദൈവം ഉദ്ദേശി​ച്ച​തോ?

ഒറ്റ വാക്കിൽ പറഞ്ഞാൽ അല്ല. കാരണം എന്താ​ണെന്നു നമുക്കു നോക്കാം.

ജീവി​താ​സ്വാ​ദ​ന​ത്തി​നും സന്തുഷ്ടി​ക്കും എല്ലാവർക്കും തുല്യ അവസരങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രി​ക്കണം എന്നായി​രു​ന്നു ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യം. മനുഷ്യ​നെ സൃഷ്ടി​ച്ച​തി​നെ കുറിച്ച്‌ നാമി​ങ്ങനെ വായി​ക്കു​ന്നു: “അനന്തരം ദൈവം: നാം നമ്മുടെ സ്വരൂ​പ​ത്തിൽ നമ്മുടെ സാദൃശ്യ പ്രകാരം മനുഷ്യ​നെ ഉണ്ടാക്കുക; അവർ സമു​ദ്ര​ത്തി​ലുള്ള മത്സ്യത്തി​ന്മേ​ലും ആകാശ​ത്തി​ലുള്ള പറവജാ​തി​യി​ന്മേ​ലും മൃഗങ്ങ​ളി​ന്മേ​ലും സർവ്വഭൂ​മി​യി​ന്മേ​ലും ഭൂമി​യിൽ ഇഴയുന്ന എല്ലാ ഇഴജാ​തി​യി​ന്മേ​ലും വാഴട്ടെ എന്നു കല്‌പി​ച്ചു.” ഭൗമിക സൃഷ്ടി പൂർത്തി​യാ​യ​പ്പോൾ “താൻ ഉണ്ടാക്കി​യ​തി​നെ ഒക്കെയും ദൈവം നോക്കി, അതു എത്രയും നല്ലതു എന്നു കണ്ടു.”—ഉല്‌പത്തി 1:26, 31.

ഇന്നത്തെ ശോച്യ​മായ അസമത്വാ​വ​സ്ഥയെ “എത്രയും നല്ലതു” എന്നു ദൈവ​ത്തി​നു പറയാൻ കഴിയു​മോ? ഇല്ല, കാരണം “ദൈവം സ്‌നേ​ഹ​മാ​കു​ന്നു.” (1 യോഹ​ന്നാൻ 4:8) അവനെ കുറിച്ച്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു: “അവൻ മുഖം നോക്കു​ന്നില്ല.” “അവന്റെ പ്രവൃത്തി അത്യു​ത്തമം. അവന്റെ വഴികൾ ഒക്കെയും ന്യായം; അവൻ വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യുള്ള ദൈവം, വ്യാജ​മി​ല്ലാ​ത്തവൻ; നീതി​യും നേരു​മു​ള്ളവൻ തന്നേ.” (ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 10:17; 32:4; ഇയ്യോബ്‌ 34:19 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​നായ പത്രൊസ്‌ ഈ നിഗമ​ന​ത്തി​ലെത്തി: “ദൈവ​ത്തി​ന്നു മുഖപ​ക്ഷ​മില്ല എന്നും ഏതു ജാതി​യി​ലും അവനെ ഭയപ്പെട്ടു  നീതി പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​വനെ അവൻ അംഗീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു എന്നും ഞാൻ ഇപ്പോൾ യഥാർത്ഥ​മാ​യി ഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു.”—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 10:34 35.

ദൈവം സ്‌നേ​ഹ​വാ​നും മുഖപ​ക്ഷ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നും നീതി​യും ന്യായ​വും വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യും ഉള്ളവനും ആകയാൽ, മനുഷ്യ​ന്റെ സന്തോ​ഷാ​സ്വാ​ദ​ന​ത്തി​നുള്ള അവകാ​ശ​ത്തി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ അവരെ സഹജമായ അസമത്വ​ത്തോ​ടെ സൃഷ്ടി​ക്കാൻ അവന്‌ എങ്ങനെ കഴിയും? മനുഷ്യ​രു​ടെ ഇടയിൽ വിവേ​ചനം അനുവ​ദി​ക്കു​ക​യും അവരെ അസമത്വ​ത്തി​ന്റെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ ആക്കി​വെ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നത്‌ അവന്റെ വ്യക്തി​ത്വ​ത്തി​നു തന്നെ നേർവി​പ​രീ​ത​മാ​യി​രി​ക്കും. അവർ എല്ലാവ​രും “സ്വത​ന്ത്ര​രും അതു​പോ​ലെ മാന്യ​ത​യി​ലും അവകാ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലും തുല്യ​രും” ആയി ജനിക്കാ​നാണ്‌ അവൻ ഉദ്ദേശി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. എങ്കിലും ഇന്നു കാര്യങ്ങൾ ആ വിധത്തി​ല​ല്ലെന്നു വ്യക്തമാണ്‌. എന്താണ്‌ കാരണം?

അസമത്വ​ത്തി​ന്റെ മൂല കാരണം

ദൈവം മനുഷ്യ​രെ തുല്യ​രാ​യി സൃഷ്ടിച്ചു എന്നതിന്റെ അർഥം അവർ എല്ലാവ​രും എല്ലാ കാര്യ​ത്തി​ലും തുല്യ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ അവൻ ഉദ്ദേശി​ച്ചു എന്നല്ല. കഴിവു​കൾ, താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങൾ, വ്യക്തി​ത്വം എന്നീ കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ അവർ വ്യത്യ​സ്‌ത​രാ​യി​രി​ക്കാം. സ്ഥാനമാ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും അധികാ​ര​ത്തി​ന്റെ​യും കാര്യ​ത്തി​ലും അവർക്കു വ്യത്യാ​സം ഉണ്ടായി​രു​ന്നേ​ക്കാം. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, പുരു​ഷ​നും സ്‌ത്രീ​യും എല്ലാ കാര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും തുല്യരല്ല. എന്നാൽ പുരു​ഷന്‌ “ഒരു പൂരകം” എന്ന നിലയി​ലാ​ണു ദൈവം സ്‌ത്രീ​യെ സൃഷ്ടി​ച്ചത്‌. (ഉല്‌പത്തി 2:18, NW) അധികാ​ര​ത്തി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളും മക്കളും തുല്യ​ര​ല്ലെന്നു വ്യക്തം. ഈ വ്യത്യാ​സ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ ഉണ്ടെങ്കി​ലും, എല്ലാവ​രും—പുരു​ഷ​ന്മാ​രും സ്‌ത്രീ​ക​ളും കുട്ടി​ക​ളും—സന്തുഷ്ടി​ക്കുള്ള അടിസ്ഥാന ആവശ്യങ്ങൾ തൃപ്‌തി​പ്പെ​ടു​ത്താ​നുള്ള തുല്യ അവസരങ്ങൾ ദൈവദത്ത അവകാ​ശ​മെന്ന നിലയിൽ ആസ്വദി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു. ദൈവ​മു​മ്പാ​കെ തുല്യ​മായ നിലയും മാന്യ​ത​യും അവരെ​ല്ലാം ആസ്വദി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു.

സമാന​മാ​യി, മനുഷ്യർക്കു മുമ്പേ സൃഷ്ടി​ക്ക​പ്പെട്ട ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആത്മ പുത്ര​ന്മാർക്കു വ്യത്യസ്‌ത നിയമ​ന​ങ്ങ​ളും ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങ​ളു​മാ​ണു ലഭിച്ചത്‌. (ഉല്‌പത്തി 3:24; 16:7-11; യെശയ്യാ​വു 6:6; യൂദാ 9) എന്നുവ​രി​കി​ലും, തങ്ങൾക്കു നൽക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​തി​ന്റെ പരിധി​ക്കു​ള്ളിൽ ജീവി​ക്കാ​നും സന്തുഷ്ടി അനുഭ​വി​ക്കാ​നു​മുള്ള ദിവ്യ കരുത​ലു​കൾ തുല്യ​മായ അളവിൽ ആസ്വദി​ക്കാൻ അവർക്കെ​ല്ലാം കഴിഞ്ഞി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ അവർ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മുഖപ​ക്ഷ​മി​ല്ലായ്‌മ ഏറ്റവും മെച്ചമായ വിധത്തിൽ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ച്ചു.

ദുഃഖ​ക​ര​മെ​ന്നു പറയട്ടെ, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മുഖപ​ക്ഷ​മി​ല്ലാത്ത ക്രമീ​ക​രണം ഒരു ആത്മ സൃഷ്ടിക്ക്‌ തൃപ്‌തി​ക​ര​മ​ല്ലാ​താ​യി​ത്തീർന്നു. കൂടുതൽ ഉയർന്ന, ശ്രേഷ്‌ഠ​മായ സ്ഥാനം കാംക്ഷി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, ദൈവം തനിക്കു നൽകി​യ​തി​ലും അധികം അവൻ ആഗ്രഹി​ച്ചു. ഈ തെറ്റായ ആഗ്രഹത്തെ ഊട്ടി​വ​ളർത്തിയ അവൻ, സ്രഷ്ടാവ്‌ എന്ന നിലയിൽ സർവാ​ധി​പതി എന്ന സ്ഥാനം ഉചിത​മാ​യി വഹിക്കുന്ന യഹോ​വ​യ്‌ക്കെ​തി​രെ മത്സരിച്ചു. മത്സരി​യാ​യി​ത്തീർന്ന ഈ ആത്മ ദൈവ​പു​ത്ര​നാണ്‌ തങ്ങൾക്കു ദൈവം തന്നതി​ല​ധി​കം ആവശ്യ​പ്പെ​ടാൻ മനുഷ്യ​രെ വശീക​രി​ച്ചത്‌. (ഉല്‌പത്തി 3:1-6; യെശയ്യാ​വു 14:12-14 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) അങ്ങനെ, മനുഷ്യർ ജീവനും സന്തുഷ്ടി​യും ആസ്വദി​ക്കാ​നുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ കരുത​ലു​കൾ താളം തെറ്റി​യതു പോലെ തോന്നി. വെളി​പ്പാ​ടു 20:2-ൽ “പിശാ​ചും സാത്താ​നും” എന്നു തിരി​ച്ച​റി​യി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന മത്സരി​യായ ഈ ആത്മ വ്യക്തി​യാണ്‌ മനുഷ്യ അസമത്വ​ത്തി​ന്റെ ദുഷ്ടനായ കാരണ​ക്കാ​രൻ.

കാര്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ എന്നെങ്കി​ലും മാറ്റം വരുമോ?

ഒറ്റ വാക്കിൽ പറഞ്ഞാൽ, ഉവ്വ്‌!

എന്നാൽ, അഭില​ഷ​ണീ​യ​മായ ഈ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്താൻ ആർക്കു കഴിയും? മനുഷ്യ നേതാക്കൾ—ചിലർ വളരെ ആത്മാർഥ​ത​യോ​ടെ​തന്നെ—അപ്രകാ​രം ചെയ്യാൻ നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളാ​യി കഠിന​ശ്രമം ചെയ്‌തി​ട്ടുണ്ട്‌. അതു പരിമിത വിജയമേ കണ്ടിട്ടു​ള്ളൂ. മനുഷ്യ അസമത്വം എപ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും പരിഹ​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മെന്നു പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നത്‌ അയഥാർഥ​മാ​ണെന്ന നിഗമ​ന​ത്തി​ലേക്ക്‌ അത്‌ അനേകരെ നയിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വീക്ഷണം യെശയ്യാ​വു 55:10, 11-ൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു: “മഴയും ഹിമവും ആകാശ​ത്തു​നി​ന്നു പെയ്യു​ക​യും അവി​ടേക്കു മടങ്ങാതെ വിതെ​പ്പാൻ വിത്തും തിന്മാൻ ആഹാര​വും നല്‌ക​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം ഭൂമിയെ നനെച്ചു ഫലവത്താ​ക്കി വിളയി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ എന്റെ വായിൽനി​ന്നു പുറ​പ്പെ​ടുന്ന എന്റെ വചനം ആയിരി​ക്കും; അതു വെറുതെ എന്റെ അടുക്ക​ലേക്കു മടങ്ങി​വ​രാ​തെ എനിക്കു ഇഷ്ടമു​ള്ളതു നിവർത്തി​ക്ക​യും ഞാൻ അയച്ച കാര്യം സാധി​പ്പി​ക്ക​യും ചെയ്യും.”

 ജീവി​ക്കാ​നും സന്തോ​ഷി​ക്കാ​നു​മുള്ള തുല്യ അവസരങ്ങൾ സകല മനുഷ്യർക്കും പ്രദാനം ചെയ്യാ​നുള്ള തന്റെ ആദിമ ഉദ്ദേശ്യം നിറ​വേ​റ്റു​മെന്നു യഹോ​വ​യാം ദൈവം പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നറി​യു​ന്നത്‌ എത്ര ആശ്വാ​സ​ദാ​യ​ക​മാണ്‌! സത്യത്തി​ന്റെ ദൈവം എന്ന നിലയിൽ, തന്റെ വാക്കു പാലി​ക്കാൻ അവൻ ബാധ്യ​സ്ഥ​നാണ്‌. സന്തോ​ഷ​ക​ര​മെന്നു പറയട്ടെ, അവന്‌ അതു ചെയ്യാ​നുള്ള ശക്തിയും ആഗ്രഹ​വു​മുണ്ട്‌. അവൻ അത്‌ എങ്ങനെ നിവർത്തി​ക്കും?

യേശു തന്റെ എല്ലാ അനുഗാ​മി​ക​ളെ​യും പ്രാർഥി​ക്കാൻ പഠിപ്പിച്ച ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലാണ്‌ അതിനുള്ള ഉത്തരമു​ള്ളത്‌: “നിങ്ങൾ ഈവണ്ണം പ്രാർത്ഥി​പ്പിൻ: സ്വർഗ്ഗ​സ്ഥ​നായ ഞങ്ങളുടെ പിതാവേ, നിന്റെ നാമം വിശു​ദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടേ​ണമേ; നിന്റെ രാജ്യം വരേണമേ; നിന്റെ ഇഷ്ടം സ്വർഗ്ഗ​ത്തി​ലെ​പ്പോ​ലെ ഭൂമി​യി​ലും ആകേണമേ.” (മത്തായി 6:9, 10) അതേ, ദൈവ​രാ​ജ്യം മുഖാ​ന്തരം യഹോവ ‘[ഇപ്പോ​ഴുള്ള] രാജത്വ​ങ്ങളെ ഒക്കെയും തകർത്തു നശിപ്പി​ക്കും.’ തുടർന്ന്‌ അത്‌ ‘എന്നേക്കും നിലനി​ല്‌ക്കു​ക​യും’ ചെയ്യും.—ദാനീ​യേൽ 2:44.

സ്വർഗീയ രാജ്യ ഭരണത്തിൻ കീഴിൽ, ഒരു പുത്തൻ മനുഷ്യ സമുദാ​യം ഉദയം കൊള്ളും. ബൈബി​ളി​ലെ അവസാന പുസ്‌ത​ക​മായ വെളി​പ്പാ​ടിൽ ഇതു സംബന്ധിച്ച്‌ അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​നായ യോഹ​ന്നാൻ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “ഞാൻ പുതിയ ആകാശ​വും പുതിയ ഭൂമി​യും കണ്ടു; ഒന്നാമത്തെ ആകാശ​വും ഒന്നാമത്തെ ഭൂമി​യും ഒഴിഞ്ഞു​പോ​യി.” (വെളി​പ്പാ​ടു 21:1) അസമത്വ​ത്തി​ന്റെ വിരൂ​പ​മായ മുഖങ്ങൾ—ദാരി​ദ്ര്യം, രോഗം, നിരക്ഷരത, വിവേ​ചനം, മറ്റു മാനുഷ ദുരി​തങ്ങൾ—എല്ലാം പൊയ്‌പ്പോ​യി​രി​ക്കും. a

ഒരു നൂറ്റാ​ണ്ടി​ല​ധി​ക​മാ​യി യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ആ രാജ്യ​ത്തി​ലേക്ക്‌ ആളുക​ളു​ടെ ശ്രദ്ധ ക്ഷണിച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​ണി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. (മത്തായി 24:14) ബൈബി​ളിൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന ദൈ​വോ​ദ്ദേ​ശ്യ​ങ്ങളെ സംബന്ധിച്ച പരിജ്ഞാ​നം നേടാൻ, അച്ചടിച്ച താളുകൾ ഉപയോ​ഗി​ച്ചും വ്യക്തി​പ​ര​മായ സന്ദർശനം നടത്തി​യും ആളുകളെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അവർ ഉത്സാഹം കാട്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അവരുടെ ലോക​വ്യാ​പക വിദ്യാ​ഭ്യാ​സ വേല, ആളുകൾക്കു ഭാവി​യിൽ സമത്വ​ത്തി​ലും സന്തുഷ്ടി​യി​ലും ജീവി​ക്കാ​നുള്ള പ്രത്യാശ നൽകുക മാത്രമല്ല, ഇപ്പോൾപോ​ലും അസമത്വ​ത്തി​ന്റെ യാതന നിയ​ന്ത്രി​ക്കാൻ അവരെ സഹായി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. എങ്ങനെ​യെന്നു നമുക്കു നോക്കാം.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[5-ാം പേജിലെ ആകർഷ​ക​വാ​ക്യം]

ജീവിക്കാനും സന്തുഷ്ടി അനുഭ​വി​ക്കാ​നും എല്ലാവർക്കും തുല്യ അവസരങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രി​ക്കാൻ ദൈവം ഉദ്ദേശി​ച്ചു