1. നാമെ​ന്നും സന്തോ​ഷി​ക്കു​വാ​നായ്‌

കാരണങ്ങൾ എത്ര​യെ​ല്ലാം!

ദൈവ​ത്തിൻ പ്രിയ​രാ​യോ​രെ​ല്ലാം

ചേരു​ന്നി​ന്നു നമ്മോ​ടൊ​ത്തായ്‌.

സന്തോ​ഷ​ങ്ങൾക്കെ​ല്ലാം ആധാരം

ദൈവ​ത്തിൻ വചനമ​ല്ലോ.

വചനം ധ്യാനി​ക്കു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം

വിശ്വാ​സ​വും വർധി​ക്കു​ന്നു.

സഹിപ്പാൻ ശക്തി തരും ദൈവം

ദുഃഖങ്ങൾ ഞെരു​ക്കീ​ടു​മ്പോൾ.

സന്തോ​ഷ​ത്തിൻ തീക്കനൽ നമ്മിൽ

ജ്വലി​ച്ചി​ടും എന്നെന്നു​മായ്‌.

 2. സൃഷ്ടി​യിൻ വിസ്‌മ​യങ്ങൾ നോക്കി

ദൈവത്തെ വന്ദിപ്പൂ നമ്മൾ.

ഈ ഭൂമി, സമു​ദ്രങ്ങൾ, വാനം

സർവതും എന്താശ്ച​ര്യ​മാം!

ഘോഷി​ക്കും നാം ആനന്ദ​മോ​ടെ

ദൈവ​ത്തിൻ രാജ്യത്തെ എന്നും.

ആ രാജ്യം ജനിച്ച സന്തോഷം

പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്നാ​ഗോ​ളം നാം.

രാത്രി പോയ്‌ പകൽ വരും പോലെ

പുതിയ ഭൂമി​യെ​ത്തു​മ്പോൾ,

പുതിയ വാനം ഭൂവി​ലാ​കെ

നിത്യാ​ന​ന്ദ​മാ​ന​യി​ക്കും.