शास्ते ११:३०-४० वाचा. मग इफ्ताह आणि त्याच्या मुलीने यहोवाला दिलेलं वचन कसं पाळलं हे जाणून घ्या.

संदर्भ लक्षात घ्या. विश्‍वासू इस्राएली लोक यहोवाला दिलेल्या वचनाकडे कोणत्या दृष्टिकोनातून पाहायचे? (गण. ३०:२) इफ्ताह आणि त्याच्या मुलीने यहोवावर विश्‍वास असल्याचं कसं दाखवलं?—शास्ते ११:९-११, १९-२४, ३६.

सखोल संशोधन करा. इफ्ताहने यहोवाला कोणतं वचन दिलं आणि ते वचन देऊन त्याला नेमकं काय म्हणायचं होतं? (टेहळणी बुरूज१६.०४ ७ ¶१२) दिलेलं वचन पूर्ण करण्यासाठी इफ्ताह आणि त्याच्या मुलीने कोणते त्याग केले? (टेहळणी बुरूज१६.०४ ८-९ ¶१४-१६) आज आपण यहोवाला कोणती वचनं देतो?—टेहळणी बुरूज१७.०४ ५-८ ¶१०-१९.

तुम्हाला काय शिकायला मिळतंय यावर विचार करा. स्वतःला विचारा:

• ‘समर्पणाचं वचन पाळत राहण्यासाठी मला कोणत्या गोष्टीमुळे मदत होऊ शकते?’ (टेहळणी बुरूज२०.०३ १३ ¶२०)

• ‘यहोवाची सेवा आणखी चांगल्या प्रकारे करायला मला कोणते त्याग करता येतील?’

• ‘लग्नाच्या वेळी माझ्या जोडीदाराला दिलेलं वचन पाळत राहायला मला कोणत्या गोष्टीमुळे मदत होऊ शकते?’ (मत्त. १९:५, ६; इफिस. ५:२८-३३)