तुमच्या वसाहतीसाठी सुवार्तेचे व्यावहारिक मूल्य
तुमच्या वसाहतीसाठी सुवार्तेचे व्यावहारिक मूल्य
आजच्या जगामध्ये आम्ही अनेकदा हे मत व्यक्त करताना ऐकतो: “ख्रिस्ती धर्माचे तत्त्व व्यवहारिकनाही. आजच्या गुंतीगुंतीच्या समाजात ती मुळीच चालणार नाहीत.” तथापि, हिंदू नेता मोहनदास. क. गांधी व भारताचे माजी ब्रिटिश व्हाईसरॉय, लॉर्ड आर्यवीन यांच्या संभाषणात फार वेगळे विचार व्यक्त करण्यात आल्याचा अहवाल आहे. लॉर्ड आर्यवीन यांनी गांधींना, ग्रेट ब्रिटन आणि भारतामधील समस्यांना कोण सोडवू शकेल याबद्दल विचारले. गांधींनी एक पवित्र शास्त्र उचलले आणि मत्तयाचा पाचवा अध्याय उघडून म्हटले: “ख्रिस्ताने डोंगरावरील प्रवचनामध्ये दिलेल्या शिकवणीबद्दल जेव्हा तुमच्या व माझ्या देशाचे एकमत होईल तेव्हा आपण फक्त आपल्याच देशाचे नव्हे तर सर्व जगाचे प्रश्न सोडवले असते.”
ते प्रवचन आध्यात्मिकता मिळवण्याबद्दल व सौम्य, शांतीमय, दयाळू, व धार्मिकतेचे चाहते होण्याविषयी बोलते. ते केवळ खून करण्याचा निषेध करत नाही तर इतरांबरोबर वागताना राग व्यक्त करण्यास तसेच केवळ व्यभिचाराचा निषेध करत नाही तर कामासक्त वासनांना उत्पन्न करण्यास देखील मना करते. कुटुंबाचा नाश करणारे व मुलांचा बळी घेणाऱ्या बेजबाबदार घटस्फोटित कार्यांच्या विरुद्ध ते बोलते. ते आम्हाला सांगते: ‘तुम्हाला नापसंत करणाऱ्यांवर प्रेम करा, गरजवंतांना द्या, निदर्यीपणे न्याय करू नका, इतरांनी तुमच्यासोबत ज्याप्रकारे वागले पाहिजे त्याप्रकारे तुम्ही पहिल्यांदा त्यांच्यासोबत वागा.’ हे सर्व सल्ले लागू केल्यास खूपच खूप फायदे मिळतील. जितक्या अधिक तुमच्या वसाहतील लोक त्यांचा अवलंब करतात तितक्या अधिकतेत तुमची वसाहत उत्तम होते!
यहोवाचे साक्षीदार ह्या मार्गात प्रभावकारी लोक आहेत. पवित्र शास्त्र त्यांना विवाहास आदरणीय समजण्यास शिकवते. त्यांच्या मुलांना योग्य तत्त्वात प्रशिक्षण दिले जाते. कुटुंबाच्या महत्त्वावर जोर दिला जातो. संयुक्त कुटुंब तुमच्या वसाहतीला, तसेच तुमच्या राष्ट्राला अमूल्य देणगी अशी आहेत. कौंटुंबिक बंधने अशक्त झाल्यावर व अनैतिकतेची वाढ
झाल्यावर, जागतिक सत्तांचा चुरा झाल्याच्या उदाहरणांनी इतिहास भरलेला आहे. यहोवाचे साक्षीदार जितक्या अधिक वैयक्तिकांना व कुटुंबांना, ख्रिस्ती तत्त्वांनुसार राहण्यास प्रभावीत करतात, तितक्याच कमी प्रमाणात अपराध, अनैतिकता, व हिंसा तुमच्या वसाहतीत असेल.वसाहतींना व राष्ट्रांना सतावणाऱ्या समस्यांमधली सर्वात मोठी समस्या जातीय कलुषितपणा ही आहे. उलटपक्षी, प्रेषित पेत्राने म्हटले: “देव पक्षपाती नाही, हे मला पक्के ठाऊक आहे; तर प्रत्येक राष्ट्रात जो त्याची भीती बाळगतो व ज्याची कृत्ये नैतिक आहेत तो त्याला मान्य आहे.” तसेच पौलाने लिहिले: “यहूदी व हेल्लेणी, गुलाम व स्वतंत्र, पुरूष व स्त्री, हा भेदच नाही; कारण तुम्ही सर्वजण ख्रिस्त येशूच्या ठायी एकच आहा.” (प्रे. कृत्ये १०:३४, ३५; गलतीकरास ३:२८) यहोवाचे साक्षीदार हे स्वीकारतात. त्यांच्या जागतिक मुख्यालयात, शाखा दप्तरात, आणि मंडळ्यांमध्ये सर्व वंशाचे, रंगाचे लोक एकत्र राहून काम करतात.
आफ्रिकेतील काही विशिष्ट जमातींचे एकीकरण चकमकींमुळे घडू शकत नाही. तथापि, यहोवाच्या साक्षीदारांच्या संमेलनांमध्ये अनेक वंशातील लोक पूर्ण एकोप्यात व उबदार बंधुत्वात एकत्र मिळून खातात, विश्रांती घेतात व भक्ती करतात. सरकारी अधिकारी हे पाहिल्यावर आश्चर्यचकित होतात. खऱ्या ख्रिस्ती धर्माचे एकीकरण घडवून आणणाऱ्या परिणामाच्या उदाहरणाचे विवेचन न्यूयॉर्क मधील ऑगस्ट २, १९५८ च्या ॲम्स्टर्डम न्यूजने दिले. आधी नमूद केलेल्या न्यूयॉर्क शहरात झालेल्या आंतरराष्ट्रीय संमेलनात अडीच लाखापेक्षा अधिक साक्षीदारांचे निरीक्षण केल्यावर हे विवेचन लिहिण्यास प्रेरणा मिळाली.
“जीवनाच्या सर्व स्थानातून व जगाच्या सर्व भागातून आलेले निग्रो, गोरे आणि पौर्वात्य देशातील रहिवासी सर्वत्र आनंदाने व स्वतंत्रपणे मिसळत होते. . . . भक्ती करणारे १२० राष्ट्रांतील साक्षीदार एकत्र राहून शांतीने उपासना करत आहेत, व हे किती सहजतेने केले जाऊ शकते ते अमेरिकी लोकांना दाखवून दिले आहे. . . . लोक एकत्र राहून कसे काम करू शकतात याचे, हे संमेलन एक चांगले तेजस्वी उदाहरण आहे.”
अनेक जण असे म्हणू शकतात की आजच्या ह्या आधुनिक जगासाठी ख्रिस्ती धर्माची तत्त्वे व्यवहारिक नाहीत. तथापि, आणखी कोणती गोष्ट व्यवहारिक ठरली आहे किंवा ठरू शकते? ख्रिस्ती तत्त्वांचा अवलंब आता केल्यास तुमच्या वसाहतीला ते खऱ्या मूल्याचे होऊ शकते, आणि मानवजातीवरील देवाच्या राज्याच्या शासनाखाली संपूर्ण पृथ्वीवरील सर्व ‘राष्ट्रे, वंश आणि लोकांना’ एकत्र करण्यासाठी ते आधार होऊ शकतील.—प्रकटीकरण ७:९, १०.
[२४ पानांवरील संक्षिप्त आशय]
सर्व वंशाचे, रंगाचे लोक एकत्र काम करतात
[२४ पानांवरील संक्षिप्त आशय]
ख्रिस्ती धर्म व्यावहारिक आहे. आणखी कोणती गोष्ट व्यावहारिक ठरली आहे?