इब्री लोकांना १०:१-३९

  • प्राण्यांची बलिदाने निरुपयोगी (१-४)

    • नियमशास्त्र केवळ एक छाया ()

  • ख्रिस्ताने एकदाच सर्वकाळासाठी बलिदान दिले (५-१८)

  • एक नवीन व जिवंत मार्ग (१९-२५)

    • आपले एकत्र येणे सोडू नये (२४, २५)

  • जाणूनबुजून पाप करण्याविषयी इशारा (२६-३१)

  • धीर धरण्यासाठी धैर्याची आणि विश्‍वासाची गरज (३२-३९)

१०  नियमशास्त्र हे पुढे येणाऱ्‍या चांगल्या गोष्टींची केवळ छाया आहे, त्यांचे खरे स्वरूप नाही; त्यामुळे, वर्षांनुवर्षे सतत अर्पण केल्या जाणाऱ्‍या त्याच बलिदानांद्वारे ते* देवाजवळ येणाऱ्‍याला कधीच परिपूर्ण करू शकत नाही. २  तसे जर असते, तर बलिदाने अर्पण करण्याचे बंद झाले नसते का? कारण, पवित्र सेवा करणारे एकदाच शुद्ध झाले असते आणि त्यानंतर पुन्हा कधीच त्यांना पापांची जाणीव झाली नसती. ३  पण याउलट, ही बलिदाने दरवर्षी लोकांना त्यांच्या पापांची आठवण करून देतात; ४  कारण, बैलांच्या किंवा बकऱ्‍यांच्या रक्‍ताने पापे नाहीशी होणे शक्य नाही. ५  म्हणून, तो जगात आला तेव्हा म्हणाला: “‘तुला बलिदाने आणि अर्पणे नको होती, तर तू माझ्यासाठी एक शरीर तयार केले. ६  तुला होमार्पणे आणि पापार्पणे मान्य नव्हती.’ ७  तेव्हा मी म्हणालो: ‘हे देवा, पाहा! (गुंडाळीत* माझ्याविषयी लिहिण्यात आल्याप्रमाणे) तुझी इच्छा पूर्ण करण्यासाठी मी आलो आहे.’” ८  आधी तो म्हणतो: “तुला बलिदाने व अर्पणे, होमार्पणे व पापार्पणे नको होती आणि तुला ती मान्यही नव्हती.” ही नियमशास्त्रानुसार दिली जाणारी अर्पणे आहेत. ९  मग तो म्हणतो: “पाहा! तुझी इच्छा पूर्ण करण्यासाठी मी आलो आहे.” दुसरे स्थापित करण्यासाठी तो पहिले नाहीसे करतो. १०  याच ‘इच्छेमुळे’ आपल्याला सर्वकाळासाठी एकदाच देण्यात आलेल्या येशू ख्रिस्ताच्या शरीराच्या अर्पणाद्वारे पवित्र करण्यात आले आहे. ११  तसेच, प्रत्येक याजक पवित्र सेवा* करण्यासाठी आणि वारंवार तीच बलिदाने अर्पण करण्यासाठी दररोज आपल्या जागी उभा राहतो; पण, या बलिदानांमुळे पापे कधीच पूर्णपणे नाहीशी होऊ शकत नाहीत. १२  या मनुष्याने मात्र पापांकरता सर्वकाळासाठी एकदाच बलिदान अर्पण केले आणि तो देवाच्या उजवीकडे बसला आहे; १३  आणि तेव्हापासून तो त्या वेळेची वाट पाहत आहे, जेव्हा त्याच्या शत्रूंना त्याच्या पायांसाठी आसन केले जाईल. १४  कारण, पवित्र केले जाणाऱ्‍यांना त्याने केवळ एकच बलिदान अर्पण करून सर्वकाळासाठी परिपूर्ण केले आहे. १५  शिवाय, पवित्र आत्मासुद्धा* आपल्याला साक्ष देतो, कारण आधी तो म्हणतो: १६  “यहोवा* म्हणतो: ‘त्या दिवसांनंतर मी इस्राएलच्या घराण्याशी असा करार करेन. मी माझे नियम त्यांच्या मनात घालीन आणि ते त्यांच्या हृदयावर लिहीन. मी त्यांचा देव होईन आणि ते माझे लोक होतील.’” १७  मग पवित्र आत्मा* म्हणतो: “आणि मी त्यांची पापे आणि त्यांचे अपराध पुन्हा कधीच आठवणीत आणणार नाही.” १८  आता ज्या पापांची क्षमा झाली आहे, त्यांसाठी आणखी कोणतेही अर्पण देण्याची गरज नाही. १९  तर बांधवांनो, येशूच्या रक्‍तामुळेच आपल्याला परमपवित्र स्थानाकडे नेणाऱ्‍या मार्गावर चालत राहण्याचे धैर्य* मिळाले आहे. २०  त्याने आपल्यासाठी एक नवीन व जिवंत मार्ग खुला केला* आहे, जो पडद्याला पार करून जातो. हा पडदा म्हणजे त्याचे शरीर. २१  शिवाय, आपल्यासाठी देवाच्या घरावर एक महान याजक असल्यामुळे, २२  आपण सर्व जण प्रामाणिक अंतःकरणांनी आणि पूर्ण विश्‍वासाने देवाजवळ जाऊ या; कारण, आपली अंतःकरणे शिंपडली जाऊन दुष्ट विवेकापासून शुद्ध करण्यात आली आहेत आणि आपली शरीरे शुद्ध पाण्याने धुण्यात आली आहेत. २३  आपण न डगमगता, आपल्या आशेची सर्वांसमोर घोषणा करत राहू या, कारण ज्याने अभिवचन दिले आहे तो विश्‍वसनीय आहे. २४  आणि एकमेकांबद्दल विचारशील राहून* आपण प्रेम आणि चांगली कार्ये करण्यासाठी एकमेकांना उत्तेजन देऊ या,* २५  आणि जशी काहींची रीत आहे, त्याप्रमाणे आपण आपले एकत्र येणे सोडू नये, तर एकमेकांना प्रोत्साहन देत राहावे आणि तो दिवस जसजसा जवळ येत असल्याचे आपण पाहतो तसतसे हे आणखी जास्त करावे. २६  कारण, सत्याचे अचूक ज्ञान मिळाल्यानंतर जर आपण जाणूनबुजून पाप करत राहिलो, तर यापुढे पापांसाठी आणखी कोणतेही बलिदान नाही; २७  त्याऐवजी, भयंकर न्यायदंडाची भीती आणि विरोधकांना भस्म करणारा जळजळीत क्रोध, इतकेच उरते. २८  मोशेच्या नियमशास्त्राचे उल्लंघन करणाऱ्‍याला दोघा किंवा तिघांच्या साक्षीवरून दयामाया न दाखवता मृत्युदंड दिला जातो. २९  तर मग, जी व्यक्‍ती देवाच्या पुत्राला पायाखाली तुडवते आणि कराराच्या ज्या रक्‍ताद्वारे तिला पवित्र करण्यात आले होते त्याला क्षुल्लक लेखते, तसेच पवित्र आत्म्याद्वारे मिळालेल्या अपार कृपेला तुच्छ लेखते, ती आणखी किती मोठ्या शिक्षेस पात्र आहे असे तुम्हाला वाटते? ३०  कारण “सूड घेणं माझं काम आहे; मी परतफेड करेन,” असे ज्याने म्हटले त्याला आपण ओळखतो. तसेच, असेही लिहिण्यात आले आहे: “यहोवा* आपल्या लोकांचा न्याय करेल.” ३१  जिवंत देवाच्या हातात सापडणे ही भयंकर गोष्ट आहे. ३२  पण, पूर्वीचे ते दिवस आठवत राहा, जेव्हा ज्ञानाचा प्रकाश मिळाल्यावर तुम्ही मोठा संघर्ष करून धीराने दुःखे सोसली. ३३  काही वेळा, जाहीरपणे* तुमचा अपमान व छळ करण्यात आला; तर काही वेळा, अशा गोष्टी सोसणाऱ्‍यांना तुम्ही त्यांच्या दुःखात साथ दिली.* ३४  कारण, जे तुरुंगात होते त्यांच्याबद्दल तुम्ही सहानुभूती दाखवली आणि तुमची मालमत्ता लुटण्यात आली, तरी तुम्ही ते आनंदाने सहन केले; आपल्याजवळ यापेक्षा चांगली व कायम टिकणारी संपत्ती असल्याची जाणीव असल्यामुळे तुम्ही असे केले. ३५  त्यामुळे, आपले धैर्य* गमावू नका, कारण याबद्दल पुढे तुम्हाला मोठे प्रतिफळ मिळेल. ३६  देवाची इच्छा पूर्ण केल्यावर, त्याने दिलेल्या अभिवचनाचे प्रतिफळ तुम्हाला मिळावे, म्हणून तुम्हाला धीराची गरज आहे. ३७  कारण, “खूप थोडा वेळ” उरला आहे आणि “जो येणार आहे तो येईल, तो उशीर करणार नाही.” ३८  “पण माझा नीतिमान सेवक आपल्या विश्‍वासामुळे जिवंत राहील,” आणि “जर त्याने माघार घेतली, तर मला* त्याच्याबद्दल मुळीच आनंद वाटणार नाही.” ३९  पण, आपण मात्र माघार घेऊन नाश होणाऱ्‍यांपैकी नाहीत, तर ज्यामुळे आपले जीवन* वाचेल असा विश्‍वास बाळगणाऱ्‍यांपैकी आहोत.

तळटीपा

किंवा कदाचित, “लोक.”
शब्दशः “पुस्तकाच्या गुंडाळीत.”
किंवा “जनसेवा.”
किंवा “देवाची क्रियाशील शक्‍तीसुद्धा.” शब्दार्थसूची पाहा.
शब्दार्थसूची पाहा.
किंवा “देवाची क्रियाशील शक्‍ती.” शब्दार्थसूची पाहा.
किंवा “आत्मविश्‍वास.”
शब्दशः “मार्गाचे उद्‌घाटन केले.”
किंवा “काळजी करून; लक्ष देऊन.”
किंवा “प्रवृत्त; उत्साहित करू या.”
शब्दार्थसूची पाहा.
शब्दशः “जणू नाट्यगृहात सर्वांसमोर.”
किंवा “पाठीशी उभे राहिलात.”
शब्दशः “मोकळेपणाने बोलण्याचे धैर्य.”
किंवा “माझ्या जिवाला.”
किंवा “जीव.”