इब्री लोकांना ४:१-१६
४ म्हणूनच, देवाच्या विसाव्यात जाण्याचे अभिवचन अजूनही असल्यामुळे, आपल्यापैकी कोणीही त्यासाठी लायक नसल्यासारखे दिसू नये म्हणून आपण सांभाळू या.*
२ कारण आनंदाचा संदेश जसा त्यांना घोषित करण्यात आला होता, तसाच आपल्यालाही तो घोषित करण्यात आला आहे; पण वचन ऐकूनही त्यांना त्यापासून काही फायदा झाला नाही, कारण ज्यांनी ते ऐकले होते त्यांच्यासारखा विश्‍वास त्यांनी बाळगला नाही.
३ आपण जे विश्‍वास ठेवणारे आहोत, ते त्याच्या विसाव्यात जातो. त्यांच्याविषयी मात्र त्याने असे म्हटले: “त्यामुळे मी माझ्या रागात अशी शपथ घेतली, ‘ते माझ्या विसाव्यात येणार नाहीत;’” जगाच्या स्थापनेपासून त्याची कार्ये पूर्ण झाली असूनही त्याने असे म्हटले.
४ कारण सातव्या दिवसाविषयी त्याने एका ठिकाणी असे म्हटले आहे: “आणि सातव्या दिवशी देवाने त्याच्या सर्व कार्यांतून विसावा घेतला,”
५ आणि पुन्हा इथे तो म्हणतो: “ते माझ्या विसाव्यात येणार नाहीत.”
६ तेव्हा, काहींचे त्याच्या विसाव्यात जाणे अजून बाकी आहे आणि ज्यांना आनंदाचा संदेश आधी घोषित करण्यात आला, ते आज्ञा मोडल्यामुळे त्यात जाऊ शकले नाहीत;
७ त्यामुळे, बऱ्‍याच काळानंतर दाविदच्या स्तोत्रात “आज” असे म्हणून तो पुन्हा एक दिवस निश्‍चित करतो; जसे की वर म्हणण्यात आले आहे: “आज जर तुम्ही त्याची वाणी ऐकली, तर आपले हृदय कठोर करू नका.”
८ कारण जर यहोशवाने त्यांना विसाव्याच्या ठिकाणी नेले असते, तर देवाने नंतर आणखी एका दिवसाविषयी सांगितले नसते.
९ याचा अर्थ, देवाच्या लोकांसाठी शब्बाथाचा विसावा अजून बाकी आहे.
१० कारण, देवाने ज्याप्रमाणे आपल्या कार्यांतून विसावा घेतला, त्याचप्रमाणे जो मनुष्य देवाच्या विसाव्यात गेला आहे, त्यानेदेखील स्वतःच्या कार्यांतून विसावा घेतला आहे.
११ त्यांच्याप्रमाणेच आज्ञा मोडण्याची सवय लागून कोणीही पापात पडू नये, म्हणून आपण देवाच्या विसाव्यात जाण्याचा होईल तितका प्रयत्न करू या.
१२ कारण देवाचे वचन जिवंत व प्रभावशाली असून, कोणत्याही दुधारी तलवारीपेक्षा जास्त धारदार आहे. ते जीव* व आत्मा,* सांधे व मज्जा यांना आरपार छेदून जाते, आणि हृदयातले विचार व हेतू यांची पारख करू शकते.
१३ सृष्टीत अशी एकही गोष्ट नाही जी त्याच्या नजरेपासून लपलेली आहे; उलट, आपण ज्याला हिशोब देणार आहोत त्याच्या डोळ्यांपुढे सर्व गोष्टी उघड्या व स्पष्ट आहेत.
१४ म्हणून, स्वर्गात गेलेला देवाचा पुत्र, येशू हा आपला श्रेष्ठ महायाजक असल्यामुळे, आपण त्याच्यावर असलेला विश्‍वास जसा जाहीरपणे प्रकट केला होता, तसाच पुढेही करत राहू या.
१५ कारण, जो आपल्या दुर्बलतांविषयी सहानुभूती दाखवू शकणार नाही असा आपला महायाजक नाही, तर त्यालाही आपल्याप्रमाणेच सर्व बाबतींत पारखण्यात आले, पण तरी तो निष्पाप राहिला.
१६ म्हणूनच, आपण अपार कृपेच्या राजासनापुढे धैर्याने जाऊ, ज्यामुळे आपल्याला योग्य वेळी साहाय्य करण्यासाठी दया व अपार कृपा मिळेल.
