प्रेषितांची कार्ये ११:१-३०
११ मग, विदेशी लोकांनीही देवाचे वचन स्वीकारले असल्याचे यहूदीयातील प्रेषितांच्या व बांधवांच्या कानावर आले.
२ त्यामुळे, पेत्र वर यरुशलेमला आला तेव्हा सुंता केलीच पाहिजे असे ज्या लोकांचे म्हणणे होते, ते त्याची टीका करू लागले*
३ आणि म्हणाले: “तू सुंता न झालेल्यांच्या घरात जाऊन त्यांच्यासोबत जेवलास.”
४ तेव्हा पेत्रने जे काही घडले होते ते त्यांना सविस्तरपणे सांगितले. तो म्हणाला:
५ “यापो शहरात मी प्रार्थना करत असताना मला एक दृष्टान्त दिसला. मग चार कोपरे धरून पृथ्वीवर सोडलेल्या एका मोठ्या तागाच्या चादरीसारखं काहीतरी* आकाशातून खाली येताना मला दिसलं आणि ते सरळ माझ्याजवळ आलं.
६ मी निरखून पाहिलं, तेव्हा मला त्यात पृथ्वीवरचे चार-पायांचे प्राणी, जंगली जनावरे, सरपटणारे प्राणी आणि आकाशातील पक्षी दिसले.
७ तसंच, मला एक आवाज ऐकू आला जो म्हणाला: ‘पेत्र, ऊठ यांना कापून खा!’
८ पण मी म्हणालो: ‘शक्यच नाही प्रभू, कारण मी आजपर्यंत कधीही दूषित किंवा अशुद्ध असं काहीही खाल्लं नाही.’
९ मग दुसऱ्‍यांदा आकाशातून तो आवाज ऐकू आला: ‘देवाने ज्या गोष्टी शुद्ध केल्या आहेत त्यांना तू दूषित म्हणायचं सोडून दे.’
१० हे तिसऱ्‍यांदा घडलं आणि मग त्या सगळ्या गोष्टी पुन्हा आकाशात घेतल्या गेल्या.
११ शिवाय, त्याच क्षणी तीन माणसं आम्ही ज्या घरात राहत होतो तिथे येऊन पोचली. त्यांना कैसरीयाहून माझ्याकडे पाठवण्यात आलं होतं.
१२ तेव्हा आत्म्याने मला कोणतीही शंका न घेता त्यांच्यासोबत जायला सांगितलं. पण, हे सहा बांधवदेखील माझ्यासोबत आले आणि आम्ही त्या मनुष्याच्या घरी गेलो.
१३ त्याने आम्हाला सांगितलं की त्याला त्याच्या घरात एक देवदूत उभा असलेला दिसला आणि तो त्याला म्हणाला: ‘यापोला माणसं पाठव आणि पेत्र म्हटलेल्या शिमोनला बोलावून घे.
१४ तुला व तुझ्या सर्व घराण्याला ज्यांमुळे तारण मिळू शकेल, अशा गोष्टी तो तुला सांगेल.’
१५ पण मी बोलू लागताच, सुरुवातीला जसा आपल्यावर पवित्र आत्मा आला होता तसाच त्यांच्यावरही आला.
१६ तेव्हा मला प्रभूचे शब्द आठवले. तो म्हणायचा: ‘योहानने पाण्याने बाप्तिस्मा दिला, पण तुम्हाला पवित्र आत्म्याने बाप्तिस्मा दिला जाईल.’
१७ म्हणून, प्रभू येशू ख्रिस्तावर विश्‍वास ठेवलेल्या आपल्याला देवाने जे कृपादान दिलं, तेच त्यांनाही दिलं, तर मग देवाला अडवणारा* मी कोण?”
१८ हे ऐकल्यावर त्यांनी आणखी वाद घातला नाही* आणि असे म्हणून देवाचा गौरव केला: “याचा अर्थ देवाने विदेशी लोकांना जीवन मिळावं म्हणून त्यांनाही पश्‍चात्ताप करण्याची संधी दिली आहे.”
१९ स्तेफनच्या हत्येनंतर बांधवांचा छळ होऊ लागल्यामुळे ज्यांची पांगापांग झाली, ते फेनिके, कुप्र आणि अंत्युखियापर्यंत गेले. पण त्यांनी केवळ यहुद्यांनाच वचनाविषयी सांगितले.
२० मग त्यांच्यापैकी काही जण कुप्र व कुरेने इथून अंत्युखियाला आले आणि ते ग्रीक बोलणाऱ्‍या लोकांना प्रभू येशूविषयीचा आनंदाचा संदेश सांगू लागले.
२१ शिवाय, यहोवाचा* हात त्यांच्यासोबत होता आणि बरेच जण विश्‍वास स्वीकारून प्रभूकडे वळले.
२२ त्यांच्याविषयीचा वृत्तान्त यरुशलेमच्या मंडळीपर्यंत पोचला आणि त्यांनी बर्णबाला अंत्युखियाला पाठवले.
२३ तिथे आल्यावर देवाची अपार कृपा पाहून त्याला खूप आनंद झाला आणि त्याने त्या सर्वांना दृढनिश्‍चयाने प्रभूला जडून राहण्याचे प्रोत्साहन दिले;
२४ कारण तो चांगला मनुष्य असून पवित्र आत्म्याने व विश्‍वासाने परिपूर्ण असा होता. आणि प्रभूच्या शिष्यांत पुष्कळ जणांची भर पडली.
२५ मग, शौलचा कसून शोध घेता यावा म्हणून तो तार्सला गेला.
२६ त्याचा शोध लागल्यावर बर्णबाने त्याला अंत्युखियाला आणले. मग एक वर्षभर ते तिथल्या मंडळीत जाऊन पुष्कळ लोकांना शिकवत राहिले. अंत्युखियातच, पहिल्यांदा शिष्यांना देवाच्या मार्गदर्शनाने ख्रिस्ती असे म्हणण्यात आले.
२७ त्या दिवसांत यरुशलेमहून काही संदेष्टे अंत्युखियाला आले.
२८ त्यांच्यापैकी, अगब नावाच्या एकाने उभे राहून आत्म्याद्वारे अशी भविष्यवाणी केली, की सबंध पृथ्वीवर एक मोठा दुष्काळ येणार आहे. हा दुष्काळ क्लौद्यच्या काळात आला.
२९ म्हणून शिष्यांनी आपापल्या ऐपतीप्रमाणे यहूदीयातील बांधवांच्या मदतीसाठी काहीतरी पाठवण्याचा निश्‍चय केला;
३० आणि त्यांनी असेच केले व बर्णबा आणि शौल यांच्या हातून वडिलांकडे ही मदत पाठवली.
तळटीपा
^ किंवा “त्याच्यासोबत वाद घालू लागले.”
^ शब्दशः “एक प्रकारचे पात्र.”
^ किंवा “देवाच्या मार्गात उभा राहणारा.”
^ शब्दशः “ते गप्प झाले.”
^ शब्दार्थसूची पाहा.
