प्रेषितांची कार्ये २२:१-३०
२२ “बांधवांनो आणि वडील जनांनो, आता माझी बाजू ऐकून घ्या.”
२ त्यांनी त्याला इब्री भाषेत बोलताना ऐकले, तेव्हा ते आणखीनच शांत झाले. मग तो म्हणाला:
३ “मी किलिकियाच्या तार्स शहरात जन्मलेला आणि याच शहरात गमलियेलच्या पायाशी बसून शिक्षण घेतलेला यहुदी आहे. मला आपल्या वाडवडिलांच्या नियमशास्त्राचं काटेकोर पालन करायला शिकवण्यात आलं आणि तुम्ही सर्व जसे आज देवासाठी आवेशी आहात, तसाच मीही आहे.
४ मी प्रभूच्या मार्गाचं अनुसरण करणाऱ्‍यांचा छळ केला आणि त्यांना मरणाच्या स्वाधीन केलं; स्त्री-पुरुष अशा सर्वांना अटक करून मी तुरुंगात डांबलं.
५ महायाजक आणि वडिलांची संपूर्ण सभा या गोष्टीची साक्ष देऊ शकते. त्यांच्याकडून मी दिमिष्क इथल्या यहुदी बांधवांकरता पत्रेही लिहून घेतली, आणि तिथे असलेल्यांना यरुशलमेला आणून शिक्षा द्यावी म्हणून मी त्यांना धरून आणायला चाललो होतो.
६ पण, प्रवास करत दुपारच्या सुमारास मी दिमिष्कच्या जवळ पोचलो, तेव्हा अचानक माझ्याभोवती आकाशातून अतिशय तेजस्वी असा प्रकाश चमकला.
७ तेव्हा, मी खाली पडलो आणि मला एक आवाज ऐकू आला, जो मला म्हणाला: ‘शौल, शौल तू मला का छळत आहेस?’
८ मी म्हणालो: ‘प्रभू, तू कोण?’ तेव्हा तो मला म्हणाला: ‘मी नासरेथकर येशू आहे, ज्याला तू छळत आहेस.’
९ माझ्यासोबत असलेल्या माणसांना तो प्रकाश तर दिसला, पण माझ्याशी बोलणाऱ्‍याचा आवाज त्यांना ऐकू आला नाही.
१० तेव्हा, मी म्हणालो: ‘प्रभू, आता मी काय करावं?’ त्यावर प्रभू मला म्हणाला: ‘ऊठ आणि दिमिष्कला जा. तुला ज्या गोष्टी करण्यासाठी नेमण्यात आलं आहे, त्याविषयी तिथं गेल्यावर तुला सर्वकाही सांगितलं जाईल.’
११ पण, त्या प्रकाशाच्या तेजामुळे मला काहीच दिसत नव्हतं; म्हणून, माझ्यासोबत असलेल्या माणसांनी माझा हात धरून मला दिमिष्कला आणलं.
१२ मग, नियमशास्त्रानुसार चालणारा हनन्या नावाचा एक देवभीरू माणूस माझ्याकडे आला. तिथे राहणारे सर्व यहुदी त्याची प्रशंसा करायचे.
१३ तो माझ्याजवळ उभा राहून मला म्हणाला: ‘शौल, माझ्या भावा, तुझी दृष्टी तुला परत मिळो!’ आणि त्याच क्षणी माझी दृष्टी परत आली आणि मी त्याला पाहिलं.
१४ तो म्हणाला: ‘आपल्या पूर्वजांच्या देवाने तुला निवडलं आहे, यासाठी की तू त्याची इच्छा जाणून घ्यावी, त्या नीतिमान जनाला पाहावं आणि त्याचा आवाज ऐकावा.
१५ कारण तू पाहिलेल्या आणि ऐकलेल्या गोष्टींची तुला सर्व माणसांसमोर त्याच्या वतीने साक्ष द्यायची आहे.
१६ तर मग, आता उशीर का लावतोस? ऊठ, बाप्तिस्मा घे आणि त्याच्या नावाने प्रार्थना करून आपली पापे धुऊन टाक.’
१७ पण, यरुशलेमला परत आल्यानंतर मंदिरात प्रार्थना करत असताना मला एक दृष्टान्त दिसला.
१८ आणि मी प्रभूला असं म्हणताना पाहिलं: ‘चल, लवकरात लवकर यरुशलेममधून बाहेर पड, कारण माझ्याविषयी तू दिलेली साक्ष ते स्वीकारणार नाहीत.’
१९ तेव्हा मी त्याला म्हणालो: ‘प्रभू, तुझ्यावर विश्‍वास ठेवणाऱ्‍यांना मी कसा तुरुंगात डांबायचो आणि एका सभास्थानातून दुसऱ्‍या सभास्थानात जाऊन त्यांना कशी मारहाण करायचो, हे त्यांना चांगलं माहीत आहे;
२० तसंच, तुझा साक्षीदार असलेल्या स्तेफनची ते हत्या करत होते, तेव्हा मला ते मान्य होतं आणि मी तिथेच उभा राहून त्याच्या मारेकऱ्‍यांच्या कपड्यांची राखण करत होतो.’
२१ पण तरीसुद्धा, प्रभू मला म्हणाला: ‘जा, कारण मी तुला दूरदूरच्या राष्ट्रांकडे पाठवेन.’”
२२ इथपर्यंत त्यांनी त्याचे ऐकून घेतले. मग, ते ओरडू लागले व म्हणाले: “या माणसाला मारून टाका, हा जिवंत राहण्याच्या लायकीचा नाही!”
२३ ते आरडाओरडा करून आपली बाह्‍य वस्त्रे फेकू लागले व हवेत धूळ उडवू लागले,
२४ तेव्हा, सेनापतीने पौलला सैनिकांच्या राहण्याच्या ठिकाणी आणण्याचा व त्याला फटके मारून त्याची उलटतपासणी करण्याचा हुकूम दिला; कारण ते पौलविरुद्ध अशा घोषणा नक्की का करत होते, हे त्याला जाणून घ्यायचे होते.
२५ पण, चाबकाने मारण्यासाठी त्यांनी त्याला बांधले, तेव्हा पौल तिथे उभ्या असलेल्या सैन्याच्या अधिकाऱ्‍याला म्हणाला: “गुन्हा सिद्ध न झालेल्या* एका रोमी नागरिकाला तुम्ही फटके मारत आहात, हे कायद्यानुसार योग्य आहे का?”
२६ हे ऐकल्यावर सैन्याच्या अधिकाऱ्‍याने सेनापतीला जाऊन याविषयी सांगितले आणि म्हणाला: “मग आता तुमचा काय विचार आहे? कारण हा माणूस तर रोमी आहे.”
२७ तेव्हा, सेनापती पौलजवळ येऊन त्याला म्हणाला: “तू खरंच रोमी आहेस का?” तो म्हणाला: “हो.”
२८ सेनापती त्याला म्हणाला: “मी खूप मोठी रक्कम देऊन रोमी नागरिकाचे हक्क विकत घेतले आहेत.” पौल त्याला म्हणाला: “मला तर ते जन्मापासूनच मिळाले आहेत.”
२९ हे ऐकताच, त्याचा छळ करून त्याची उलटतपासणी करायला निघालेली माणसे मागे सरकली; आणि तो रोमी असूनही आपण त्याला साखळ्यांनी बांधले या विचाराने सेनापती घाबरला.
३० यहुदी लोक पौलला नेमके का दोषी ठरवत होते, याची सेनापतीला खातरी करायची असल्यामुळे दुसऱ्‍या दिवशी त्याने पौलला मोकळे केले; आणि मुख्य याजकांना व संपूर्ण न्यायसभेला* एकत्र जमण्याचा आदेश दिला. मग, त्याने पौलला खाली आणून त्यांच्यामध्ये उभे केले.
