प्रेषितांची कार्ये २८:१-३१

  • मिलिता बेटावर (१-६)

  • पुब्ल्यच्या वडिलांना बरे केले जाते (७-१०)

  • रोमकडे प्रवास (११-१६)

  • पौल रोममधील यहुद्यांशी बोलतो (१७-२९)

  • पौल दोन वर्षे धैर्याने प्रचार करतो (३०, ३१)

२८  किनाऱ्‍यावर सुखरूप पोचल्यावर आम्हाला समजले, की त्या बेटाचे नाव मिलिता आहे. २  बेटावरील लोक* आमच्याशी अतिशय दयाळूपणे* वागले. पाऊस आणि गारठा असल्यामुळे त्यांनी शेकोटी पेटवली व आम्हा सर्वांचे स्वागत केले. ३  पण, पौलने काही काटक्या गोळा करून विस्तवात टाकल्या, तेव्हा एक विषारी साप उष्णतेमुळे बाहेर निघाला आणि त्याने पौलच्या हाताला विळखा घातला. ४  बेटावरील लोकांनी त्याच्या हातावर लोंबकळत असलेला विषारी साप पाहिला, तेव्हा ते एकमेकांना म्हणू लागले: “हा माणूस नक्कीच खुनी असावा; म्हणून समुद्रातून सुखरूप वाचल्यावरही न्याय* त्याला जिवंत राहू देत नाही.” ५  पण, त्याने तो साप आगीत झटकून टाकला आणि त्याला काहीच इजा झाली नाही. ६  त्यांना वाटत होते, की आता त्याचे अंग सुजेल किंवा तो एकाएकी मरून पडेल. पण, पुष्कळ वेळानंतरही त्याला काहीच झाले नाही, तेव्हा त्यांनी आपले मत बदलले आणि हा एक देव आहे असे ते म्हणू लागले. ७  तिथेच जवळपास, बेटाचा प्रमुख पुब्ल्य याच्या मालकीच्या जमिनी होत्या. त्याने आमचे स्वागत केले आणि तीन दिवस आमचे आदरातिथ्य केले. ८  मग असे झाले, की पुब्ल्य याचे वडील तापाने व अतिसाराने आजारी असल्यामुळे बिछान्यावर पडून होते. पौलने त्यांच्याजवळ जाऊन प्रार्थना केली व आपले हात त्यांच्यावर ठेवून त्यांना बरे केले. ९  त्यानंतर, बेटावरील इतर आजारी लोकही त्याच्याकडे येऊ लागले आणि त्याने त्यांना बरे केले. १०  त्यांनी बऱ्‍याच भेटवस्तू देऊन आमचा सन्मान केला; आणि आम्ही परत प्रवासाला निघालो तेव्हा आम्हाला लागणाऱ्‍या सर्व वस्तू त्यांनी जहाजात भरल्या. ११  तीन महिन्यांनंतर, आम्ही आलेक्सांद्रियाच्या एका जहाजाने निघालो. संपूर्ण हिवाळ्यादरम्यान हे जहाज त्या बेटावरच होते. जहाजाच्या समोरच्या बाजूला झ्यूसच्या पुत्रांचे* चिन्ह होते. १२  मग, सुराकूस बंदरात नांगर टाकून आम्ही तीन दिवस तिथेच मुक्काम केला; १३  तिथून निघून आम्ही रेगियोन इथे आलो. एका दिवसानंतर, दक्षिणेकडील वारा वाहू लागल्यामुळे दुसऱ्‍याच दिवशी आम्ही पुत्युला इथे पोहचलो. १४  इथे आमची बांधवांशी भेट झाली आणि त्यांनी आग्रह केल्यामुळे आम्ही सात दिवस त्यांच्याकडे मुक्काम केला, आणि मग रोमला जायला निघालो. १५  जेव्हा बांधवांना आम्ही आल्याची बातमी मिळाली, तेव्हा ते अप्पियाची बाजारपेठ व तीन धर्मशाळा इथपर्यंत आम्हाला भेटायला आले. त्यांना पाहताच पौलने देवाचे उपकार मानले आणि त्याला धीर मिळाला. १६  शेवटी आम्ही रोमला पोचलो, तेव्हा पौलला एकटे राहण्याची परवानगी देण्यात आली आणि त्याच्यावर पहारा ठेवण्यासाठी एका सैनिकाला नेमण्यात आले. १७  पण, तीन दिवसांनंतर, त्याने यहुद्यांतील प्रमुख पुरुषांना आपल्याकडे बोलावून घेतले. ते सर्व एकत्र जमल्यावर तो त्यांना म्हणाला: “माणसांनो, बांधवांनो, आपल्या लोकांविरुद्ध किंवा आपल्या वाडवडिलांच्या रीतिरिवाजांविरुद्ध मी काही केलं नसतानाही, मला यरुशलेममधून एक कैदी म्हणून रोमी लोकांच्या हाती सोपवण्यात आलं. १८  खरंतर, माझी न्यायचौकशी केल्यावर, मृत्युदंड देण्यासारखं काहीच न आढळल्यामुळे त्यांना माझी सुटका करायची होती. १९  पण, यहुद्यांनी या गोष्टीला विरोध केल्यामुळे मला कैसराकडे न्याय मागण्याशिवाय पर्याय नव्हता; अर्थात, मला माझ्या देशावर काही आरोप लावायचा होता, असं नाही. २०  आणि याच उद्देशाने, मी तुमची भेट घेऊन तुमच्याशी बोलण्याची विनंती केली; कारण इस्राएलने ज्याची आशा धरली होती, त्याच्यामुळेच आज मी या साखळीने बांधलेलो आहे.” २१  ते त्याला म्हणाले: “आम्हाला यहूदीयाहून तुझ्याबद्दल कोणतीच पत्रे आलेली नाहीत; शिवाय, तिथून आलेल्या बांधवांपैकीही कोणी तुझ्याविषयी काही कळवलं नाही किंवा वाईट बोललं नाही. २२  पण, या बाबतीत तुझे विचार तुझ्याकडूनच ऐकणं आम्हाला योग्य वाटतं; कारण सगळीकडे लोक या पंथाविरुद्ध बोलतात, हे आम्हाला माहीत आहे.” २३  मग, त्याला भेटण्यासाठी त्यांनी एक दिवस ठरवला, आणि तो राहत असलेल्या ठिकाणी आणखी मोठ्या संख्येने लोक जमले. तेव्हा, सकाळपासून संध्याकाळपर्यंत त्याने त्यांना देवाच्या राज्याबद्दल अगदी पूर्णपणे साक्ष देऊन समजावून सांगितले. तसेच, त्यांना येशूबद्दल खातरी पटवून देण्यासाठी त्याने मोशेच्या नियमशास्त्रातून व संदेष्ट्यांच्या लिखाणांतून अनेक पुरावे दिले. २४  त्याने सांगितलेल्या गोष्टींवर काही लोकांनी विश्‍वास ठेवला, पण इतर जण विश्‍वास ठेवायला तयार नव्हते. २५  त्यांचे आपसातच मतभेद झाल्यामुळे ते निघून जाऊ लागले, तेव्हा पौल त्यांना म्हणाला: “पवित्र आत्म्याने यशया संदेष्ट्याद्वारे तुमच्या वाडवडिलांना योग्यच म्हटलं होतं: २६  ‘या लोकांकडे जाऊन त्यांना सांग: “तुम्ही ऐकाल तर खरं, पण तुम्हाला अर्थ कळणार नाही, आणि तुम्ही पाहाल तर खरं, पण तुम्हाला दिसणार नाही. २७  कारण या लोकांची मने कठोर झाली आहेत, ते ऐकून न ऐकल्यासारखं करतात आणि त्यांनी आपले डोळे मिटून घेतले आहेत, यासाठी की त्यांनी आपल्या डोळ्यांनी पाहू नये आणि आपल्या कानांनी ऐकू नये आणि त्यांच्या मनाने याचा अर्थ समजून घेऊ नये आणि त्यांनी मागे फिरू नये व मी त्यांना बरं करू नये.”’ २८  तेव्हा हे जाणून घ्या, की देवाकडून मिळणाऱ्‍या तारणाचा संदेश विदेशी लोकांकडे पाठवण्यात आला आहे; ते नक्कीच तो ऐकतील.” २९  * ३०  त्याने भाड्याने घेतलेल्या घरात तो आणखीन दोन वर्षे राहिला. तिथे त्याच्याकडे येणाऱ्‍या सर्वांचे तो आनंदाने स्वागत करायचा; ३१  तो त्यांना देवाच्या राज्याचा प्रचार करायचा आणि कोणत्याही अडथळ्याशिवाय प्रभू येशू ख्रिस्ताविषयी अगदी मोकळेपणाने* शिकवायचा.

तळटीपा

किंवा “परकी भाषा बोलणारे लोक.”
किंवा “माणुसकीने.”
ग्रीकमध्ये डायकी. हा शब्द कदाचित, सूड घेऊन न्याय देणाऱ्‍या देवतेला किंवा न्याय या गुणाला सूचित करत असावा.
किंवा “दयस्कुरै यांचे.”
बायबलच्या काही प्राचीन हस्तलिखितांमध्ये हे वचन आढळत नाही आणि त्यामुळे ते देवप्रेरित वचनांचा भाग नाही हे स्पष्ट आहे.
किंवा “पूर्ण धैर्याने.”