मत्तय १५:१-३९
१५ मग, यरुशलेमहून काही परूशी व शास्त्री येशूकडे आले आणि म्हणाले:
२ “तुमचे शिष्य वाडवडिलांच्या परंपरा का मोडतात? उदाहरणार्थ, जेवण्याआधी ते हात धूत* नाहीत.”
३ तेव्हा तो त्यांना म्हणाला: “तुम्ही आपल्या परंपरांमुळे देवाची आज्ञा का मोडता?
४ उदाहरणार्थ, देवाने म्हटले, ‘आपल्या वडिलांचा व आईचा आदर कर,’ आणि ‘जो कोणी आपल्या वडिलांशी किंवा आईशी अपमानास्पद बोलतो,* त्याला मृत्युदंड दिला जावा.’
५ पण तुम्ही म्हणता, ‘जो कोणी आपल्या वडिलांना किंवा आईला म्हणतो, की “तुम्हाला उपयोगी पडेल असं जे काही माझ्याकडे आहे ते मी देवाला अर्पण केलं आहे,”
६ तर त्याला आपल्या वडिलांचा आदर करण्याची काही गरज नाही.’ अशा रीतीने तुम्ही तुमच्या परंपरांमुळे देवाचं वचन तुच्छ लेखलं आहे.
७ अरे ढोंग्यांनो, यशयाने भविष्यवाणीत तुमच्याविषयी जे म्हटलं होतं ते अगदी खरं आहे:
८ ‘हे लोक तोंडाने तर माझा आदर करतात, पण यांचं हृदय मात्र माझ्यापासून फार दूर आहे.
९ ते माझी उपासना करत असले, तरी ती व्यर्थ आहे कारण ते मनुष्याच्या आज्ञा, देवाचे सिद्धान्त म्हणून शिकवतात.’”
१० तेव्हा त्याने लोकांना आपल्याजवळ बोलावून म्हटले: “ऐका आणि याचा अर्थ समजून घ्या:
११ माणसाच्या तोंडात जे जातं त्यामुळे तो अशुद्ध होत नाही, तर त्याच्या तोंडातून जे निघतं त्यामुळे तो अशुद्ध होतो.”
१२ मग त्याचे शिष्य त्याच्याकडे येऊन म्हणाले: “परूशी तुझ्या बोलण्याने दुखावले गेले* हे तुला कळलं का?”
१३ तेव्हा तो त्यांना म्हणाला: “माझ्या पित्याने लावलं नाही असं प्रत्येक झाड उपटून टाकलं जाईल.
१४ त्यांच्याकडे दुर्लक्ष करा. ते आंधळे असून इतरांना मार्ग दाखवतात. एका आंधळ्याने दुसऱ्‍या आंधळ्याला मार्ग दाखवला तर दोघंही खड्ड्यात पडतील.”
१५ पेत्र म्हणाला: “आम्हाला ते उदाहरण समजावून सांग.”
१६ तेव्हा तो म्हणाला: “तुम्हालाही अजून ते समजलं नाही का?
१७ जे काही माणसाच्या तोंडात जातं ते त्याच्या पोटात जाऊन शरीराबाहेर टाकलं जातं हे तुम्हाला माहीत नाही का?
१८ पण ज्या गोष्टी तोंडातून निघतात त्या माणसाच्या हृदयातून येतात आणि त्याच गोष्टी माणसाला अशुद्ध करतात.
१९ उदाहरणार्थ, हृदयातूनच दुष्ट विचार, खून, व्यभिचार, अनैतिक लैंगिक कृत्ये,* चोऱ्‍या, खोट्या साक्षी, निंदा या गोष्टी निघतात.
२० या गोष्टी माणसाला अशुद्ध करतात; पण, जेवण्याआधी हात न धुतल्यामुळे* माणूस अशुद्ध होत नाही.”
२१ तिथून निघाल्यावर येशू सोर व सीदोनच्या प्रदेशात गेला.
२२ आणि पाहा! त्या भागात राहणारी फेनिकेची एक स्त्री त्याच्याकडे आली आणि मोठ्याने म्हणू लागली: “प्रभू, दावीदपुत्रा! माझ्यावर दया करा. माझी मुलगी दुरात्म्याने अतिशय पीडित आहे.”
२३ पण त्याने तिला एका शब्दानेही उत्तर दिले नाही. तेव्हा त्याच्या शिष्यांनी येऊन त्याला विनंती केली: “तिला जायला सांग, कारण ती आपल्या मागेमागे ओरडत येत आहे.”
२४ त्याने उत्तर दिले: “मला इस्राएलच्या घराण्याच्या हरवलेल्या मेंढरांशिवाय इतर कोणाकडेही पाठवण्यात आलेलं नाही.”
२५ पण त्या स्त्रीने येऊन त्याला नमन करून म्हटले: “प्रभू, मला मदत करा!”
२६ तो तिला म्हणाला: “मुलांसाठी असलेली भाकर घेऊन लहानशा कुत्र्यांपुढे टाकणं योग्य नाही.”
२७ ती म्हणाली: “खरं आहे प्रभू, पण लहानशी कुत्रीसुद्धा आपल्या मालकांच्या मेजावरून पडणारे तुकडे खातातच ना.”
२८ तेव्हा येशू तिला म्हणाला: “बाई, तुझा विश्‍वास खरंच मोठा आहे; तुझ्या इच्छेनुसार घडू दे.” आणि त्याच वेळी तिची मुलगी बरी झाली.
२९ तिथून निघाल्यावर येशू गालील समुद्राजवळ आला आणि एका डोंगरावर जाऊन तिथे बसला.
३० तेव्हा मोठ्या संख्येने लोक त्याच्याकडे येऊ लागले आणि त्यांनी आपल्यासोबत लंगड्या, लुळ्या, आंधळ्या, मुक्या व अशा बऱ्‍याच लोकांना आणून त्याच्या पायांजवळ ठेवले आणि त्याने त्यांना बरे केले.
३१ लोकांनी जेव्हा मुक्यांना बोलताना, लुळ्यांना बरे होताना, लंगड्यांना चालताना आणि आंधळ्यांची दृष्टी परत येताना पाहिले तेव्हा त्यांना खूप आश्‍चर्य वाटले आणि त्यांनी इस्राएलच्या देवाचा गौरव केला.
३२ पण येशूने आपल्या शिष्यांना बोलावून त्यांना म्हटले: “मला या लोकांची दया येते कारण ते तीन दिवसांपासून माझ्यासोबत आहेत आणि त्यांच्याजवळ खायला काहीही नाही. त्यांना असंच उपाशी पाठवून देणं मला योग्य वाटत नाही कारण वाटेत त्यांचे भुकेने हाल होतील.”
३३ पण शिष्य त्याला म्हणाले: “अशा एकांत ठिकाणी एवढ्या मोठ्या जमावाला खाऊ घालण्यासाठी आम्ही पुरेसं अन्‍न कुठून आणणार?”
३४ तेव्हा येशू त्यांना म्हणाला: “तुमच्याजवळ किती भाकरी आहेत?” ते म्हणाले: “सात, आणि काही लहान मासे.”
३५ मग लोकांना खाली बसायला सांगून
३६ येशूने त्या सात भाकरी आणि मासे घेतले आणि देवाला धन्यवाद देऊन त्या मोडल्या व शिष्यांना दिल्या आणि शिष्यांनी त्या लोकांना दिल्या.
३७ तेव्हा सर्व जण पोटभर जेवले आणि त्यांनी उरलेले अन्‍न गोळा केले तेव्हा सात मोठ्या टोपल्या भरल्या.
३८ जेवणाऱ्‍यांमध्ये चार हजार पुरुष, तसेच स्त्रिया व लहान मुलेही होती.
३९ शेवटी, लोकांना पाठवून दिल्यानंतर तो नावेत बसून मगदानच्या प्रदेशात आला.
तळटीपा
^ अर्थात, हात धुण्याचा विधी पाळत नाहीत.
^ किंवा “वडिलांना किंवा आईला शिव्याशाप देतो.”
^ किंवा “अडखळले.”
^ ग्रीक, पोर्निया अनेकवचन. शब्दार्थसूची पाहा.
^ अर्थात, हात धुण्याचा विधी न पाळल्यामुळे.
