रोमकर २:१-२९

  • यहुद्यांचा व ग्रीक लोकांचा देवाकडून न्याय (१-१६)

    • विवेक कशा प्रकारे कार्य करतो? (१४, १५)

  • यहुदी आणि नियमशास्त्र (१७-२४)

  • हृदयाची सुंता (२५-२९)

 त्यामुळे हे मनुष्या, तू कोणीही असलास तरी इतरांचा न्याय केल्यास तू स्वतःला निर्दोष ठरवू शकत नाही; इतरांचा न्याय करताना तू स्वतःला दोषी ठरवतोस, कारण तू स्वतःदेखील त्याच गोष्टी करत आहेस. २  अशा गोष्टी करत राहणाऱ्‍यांविरुद्ध देवाचा न्याय हा सत्यावर आधारित आहे हे आपल्याला माहीत आहे. ३  पण हे मनुष्या, एकीकडे तू अशा गोष्टी करत राहणाऱ्‍यांचा न्याय करतोस आणि दुसरीकडे तू स्वतःदेखील त्याच गोष्टी करतोस; असे असूनही तू देवाचा न्याय चुकवशील, असे तुला वाटते का? ४  की देव दयाळूपणे तुला पश्‍चात्ताप करायला प्रवृत्त करण्याचा प्रयत्न करत आहे, हे न ओळखून तू देवाची अपार दया, धीर आणि सहनशीलता यांना तुच्छ लेखतोस? ५  खरेतर, तुझी कठोर वृत्ती आणि अपश्‍चात्तापी हृदय यांमुळे तू देवाच्या क्रोधाच्या आणि त्याचा नीतिमान न्याय प्रकट होण्याच्या दिवसासाठी स्वतःकरता क्रोध साठवून ठेवत आहेस. ६  तो प्रत्येकाला त्याच्या कार्यांप्रमाणे प्रतिफळ देईल: ७  जे धीराने चांगली कामे करत राहण्याद्वारे गौरव, सन्मान आणि अविनाशीपण मिळवण्याचा प्रयत्न करत आहेत, त्यांना तो सर्वकाळाचे जीवन देईल; ८  तर, जे भांडखोर आहेत आणि जे सत्याचे पालन न करता अनीतीने चालतात, त्यांच्याकरता देवाचा क्रोध आणि संताप असेल. ९  जो कोणी वाईट गोष्टी करतो त्या प्रत्येकाला* संकटे व दुःख सोसावे लागेल. आधी यहुदी आणि मग ग्रीक यालाही; १०  पण, जो चांगले ते करतो त्या प्रत्येकाला, आधी यहुद्याला व नंतर ग्रीक यालाही गौरव, सन्मान आणि शांती मिळेल. ११  कारण देव कधीही भेदभाव करत नाही. १२  नियमशास्त्राशिवाय असलेल्या जितक्यांनी पाप केले, ते नियमशास्त्राशिवाय नाश होतील; पण नियमशास्त्राखाली असूनही ज्यांनी पाप केले, त्यांचा नियमशास्त्रानुसार न्याय केला जाईल. १३  कारण देवाच्या दृष्टीत जे नियमशास्त्र ऐकतात ते नीतिमान नाहीत, तर जे नियमशास्त्रानुसार वागतात ते नीतिमान ठरतील. १४  कारण ज्यांना नियमशास्त्र नाही, असे विदेशी लोक जेव्हा आपणहून नियमशास्त्रात सांगितलेल्या गोष्टी करतात, तेव्हा नियमशास्त्र नसतानाही ते स्वतःच आपले नियमशास्त्र असतात. १५  हे लोक नियमशास्त्राचे सार त्यांच्या हृदयावर लिहिलेले असल्याचे दाखवून देतात; तसेच, त्यांचा विवेकही साक्ष देतो आणि त्यांचे स्वतःचेच विचार त्यांना दोषी अथवा निर्दोष ठरवतात. १६  मी घोषित करत असलेल्या आनंदाच्या संदेशानुसार, ज्या दिवशी देव ख्रिस्त येशूद्वारे मानवजातीच्या गुप्त गोष्टींचा न्याय करेल त्या दिवशी हे घडेल. १७  आता, जर तू स्वतःला यहुदी म्हणवत असशील आणि नियमशास्त्रावर तुझा भरवसा असेल व देवाच्या लोकांपैकी असण्याचा तुला अभिमान असेल; १८  तसेच, देवाची इच्छा काय आहे हे तुला माहीत असेल व नियमशास्त्रातून शिक्षण मिळाल्यामुळे* ज्या गोष्टी उत्तम आहेत त्यांना तू मान्यता देत असशील; १९  शिवाय, जर तुला खातरी असेल की तू आंधळ्यांचा मार्गदर्शक, अंधारात असलेल्यांसाठी प्रकाश, २०  अज्ञानी लोकांचा सुधारक व लहान मुलांचा शिक्षक आहेस, आणि नियमशास्त्रातील ज्ञानाचे व सत्याचे स्वरूप तुला माहीत असेल— २१  तर मग, तू जो इतरांना शिकवतोस तो तू स्वतःला का शिकवत नाहीस? “चोरी करू नका,” असे सांगणारा तू स्वतः चोरी का करतोस? २२  “व्यभिचार करू नका” असे म्हणणारा तू स्वतः व्यभिचार का करतोस? मूर्तींची घृणा करणारा तू स्वतःच मंदिरे का लुटतोस? २३  नियमशास्त्राविषयी अभिमान बाळगणारा तू स्वतः नियमशास्त्रातील आज्ञा मोडून देवाचा अनादर का करतोस? २४  कारण असे लिहिलेदेखील आहे की, “तुमच्यामुळे विदेश्‍यांमध्ये देवाच्या नावाची निंदा होत आहे.” २५  तू नियमशास्त्राचे पालन करत असशील, तरच तुझ्या सुंतेचा* काही उपयोग आहे; पण जर तू नियमशास्त्रातल्या आज्ञा मोडत असशील, तर तुझी सुंता न झाल्यासारखीच आहे. २६  तर मग, सुंता न झालेला एखादा जर नियमशास्त्रातल्या नीतिनियमांचे पालन करत असेल, तर त्याची सुंता झालेली नसतानाही सुंता झाल्यासारखीच समजण्यात येईल, नाही का? २७  तुझ्याजवळ नियमशास्त्रातील लिखित आज्ञा असून व तुझी सुंता झालेली असून जर तू नियमशास्त्रातील आज्ञा मोडत असशील, तर ज्याची शारीरिक सुंता झालेली नाही, तो नियमशास्त्राचे पालन करत असल्यामुळे तुला दोषी ठरवेल. २८  कारण जो फक्‍त बाहेरून यहुदी आहे तो खरा यहुदी नाही, आणि शरीराची केली जाणारी बाहेरील सुंता, ही खरी सुंता नाही. २९  तर जो अंतःकरणातून यहुदी, तो खरा यहुदी आहे आणि त्याची सुंता ही कोणत्याही लिखित नियमानुसार नसून, आत्म्याने होणारी हृदयाची सुंता आहे. अशा मनुष्याची प्रशंसा मानवांकडून नाही, तर देवाकडून होते.

तळटीपा

किंवा “प्रत्येक मनुष्याच्या जीवाला.”
किंवा “तोंडी शिकवण्यात आल्यामुळे.”
शब्दार्थसूची पाहा.