१ थेस्सलनीकाकर २:१-२०
२ बांधवांनो, आम्ही तुम्हाला दिलेली भेट व्यर्थ ठरली नाही याची तुम्हाला स्वतःलाही नक्कीच जाणीव आहे.
२ कारण फिलिप्पै इथे सुरुवातीला आमचा छळ झाला आणि आम्हाला वाईट वागणूक देण्यात आली, हे तुम्हाला माहीत आहे. पण, इतका विरोध होत असूनही* तुम्हाला देवाविषयीचा आनंदाचा संदेश सांगण्यासाठी आम्ही आमच्या देवाच्या साहाय्याने धैर्य एकवटले.
३ कारण आम्ही तुम्हाला देत असलेली शिकवण ही असत्यातून किंवा वाईट हेतूंमधून उत्पन्‍न झालेली किंवा फसवणुकीने दिलेली नाही;
४ तर, आनंदाचा संदेश सांगण्याची जबाबदारी आमच्यावर सोपवण्यासाठी देवाने स्वतः आम्हाला त्याची पसंती दिली आहे. म्हणून, आम्ही माणसांना आनंदित करण्यासाठी नाही, तर आमची अंतःकरणे पारखणाऱ्‍या देवाला आनंदित करण्यासाठी बोलतो.
५ खरे पाहता, आम्ही कधीही कोणाची खोटी प्रशंसा केली नाही किंवा लोभी हेतूने कधीही ढोंगीपणा केला नाही हे तुम्हाला माहीत आहे; देव स्वतः याचा साक्षी आहे!
६ तसेच, ख्रिस्ताचे प्रेषित या नात्याने जरी आम्ही तुम्हाला खर्चात पाडून तुमच्यावर ओझे बनू शकलो असतो, तरीही आम्ही माणसांकडून, म्हणजे तुमच्याकडून किंवा इतरांकडूनही कधीच गौरव मिळवण्याचा प्रयत्न केला नाही.
७ उलट, अंगावर पाजणारी आई जशी स्वतःच्या मुलांची कोमलतेने काळजी घेते,* तसेच आम्हीही तुमच्याशी सौम्यतेने वागलो.
८ तुमच्याबद्दल जिव्हाळा वाटत असल्यामुळे आम्ही तुम्हाला देवाविषयीचा आनंदाचा संदेशच नाही, तर आमचा जीवही देण्यास तयार* होतो, कारण तुम्ही आमच्यासाठी अतिशय प्रिय बनला होता.
९ बांधवांनो, आम्ही घेतलेली मेहनत आणि आमचे परिश्रम तुम्हाला नक्कीच आठवत असतील. तुम्हाला देवाविषयीचा आनंदाचा संदेश सांगताना तुमच्यापैकी कोणालाही खर्चात पाडून तुमच्यावर ओझे बनू नये, म्हणून आम्ही रात्रंदिवस कष्ट केले.
१० तुम्हा विश्‍वास ठेवणाऱ्‍यांशी आम्ही किती एकनिष्ठ, नीतिमान आणि निर्दोष राहून वागलो या बाबतीत तुम्ही स्वतः साक्षी आहात आणि देवसुद्धा आहे.
११ तुम्हाला हे चांगल्या प्रकारे माहीत आहे, की वडील आपल्या मुलांना देतो, त्याप्रमाणे आम्ही कशा प्रकारे तुमच्यापैकी प्रत्येकाला सतत मार्गदर्शन देत राहिलो, तुमची समजूत काढत राहिलो व तुम्हाला प्रोत्साहन देत राहिलो;
१२ यासाठी की, ज्याने तुम्हाला आपल्या राज्यात व गौरवात सहभागी होण्यासाठी बोलावले, त्या देवाच्या सेवकांना शोभेल असे तुम्ही नेहमी वागावे.
१३ खरेतर, याच कारणामुळे आम्ही देवाचे निरंतर आभार मानतो, कारण जेव्हा तुम्ही आमच्याकडून देवाचे वचन ऐकले, तेव्हा तुम्ही ते माणसांचे वचन म्हणून नाही तर देवाचे वचन म्हणून स्वीकारले; आणि ते खरोखर देवाचेच वचन आहे व तुम्हा विश्‍वास ठेवणाऱ्‍यांमध्ये कार्यही करत आहे.
१४ कारण बांधवांनो, तुम्ही यहूदीयामध्ये ख्रिस्त येशूसोबत ऐक्यात असलेल्या देवाच्या मंडळ्यांचे अनुकरण करणारे झाला; त्यांना यहुद्यांच्या हातून ज्या गोष्टी सहन कराव्या लागत आहेत, त्याच गोष्टी तुम्हीही आपल्या स्वतःच्या देशवासीयांच्या हातून सोसल्या.
१५ त्या यहुद्यांनी तर प्रभू येशूला आणि संदेष्ट्यांना ठार मारले आणि आमचाही छळ केला. शिवाय, ते देवाच्या इच्छेनुसार वागत नाहीत, तर सर्व माणसांच्या हिताच्या विरोधात वागतात,
१६ कारण विदेशी लोकांचे तारण व्हावे म्हणून आम्ही त्यांच्याशी बोलतो, तेव्हा ते आम्हाला रोखण्याचा प्रयत्न करतात. अशा रीतीने, ते आपल्या पापाचे माप सतत भरत राहतात. पण शेवटी देवाचा क्रोध त्यांच्यावर आला आहे.
१७ बांधवांनो, जेव्हा आम्ही फक्‍त थोड्या काळासाठी तुमच्यापासून दूर गेलो होतो* (मनाने नाही तर शरीराने), तेव्हा तुम्हाला भेटण्याच्या आमच्या तीव्र इच्छेमुळे आम्ही तुम्हाला प्रत्यक्ष पाहण्याचा* सर्व प्रकारे प्रयत्न केला.
१८ याच कारणासाठी आम्हाला तुमच्याकडे येण्याची इच्छा होती; मी, म्हणजे पौलने एकदा नाही, तर दोनदा प्रयत्न केला; पण सैतान आमच्या मार्गात आडवा आला.
१९ कारण आपला प्रभू येशू याच्या उपस्थितीच्या वेळी आमची आशा, आनंद किंवा आमचा अभिमानाचा मुकुट शेवटी काय आहे? तुम्हीच नाही का?
२० खरोखर, तुम्हीच आमचा गौरव आणि आमचा आनंद आहात.
तळटीपा
^ किंवा कदाचित, “खूप संघर्ष करावा लागला तरीही.”
^ किंवा “मुलांचा सांभाळ करते.”
^ शब्दशः “राजी.”
^ किंवा “आपली थोड्या काळासाठी ताटातूट झाली होती.”
^ शब्दशः “तुमचे तोंड पाहण्याचा.”
