उपदेशक १२:१-१४

  • म्हातारपण यायच्या आधी निर्माणकर्त्याला आठव (१-८)

  • उपदेशकाचा निष्कर्ष (९-१४)

    • “बुद्धिमानांचे शब्द पराणीसारखे” (११)

    • “खऱ्‍या देवाचं भय मान“ (१३)

१२  आपल्या तारुण्याच्या दिवसांत आपल्या महान निर्माणकर्त्याला आठव,+ कारण पुढे दुःखाचे* दिवस येतील+ आणि अशी वर्षं येतील जेव्हा तू म्हणशील: “माझ्या जीवनात काहीच आनंद नाही.” २  तेव्हा सूर्य आणि प्रकाश, चंद्र आणि तारे अंधूक होतील+ आणि पाऊस पडल्यावर* आभाळ पुन्हा भरून येईल. ३  त्या दिवसांत घराचे पहारेकरी* लटपटू लागतील* आणि ताकदवान माणसं वाकतील; दळणाऱ्‍या कमी झाल्यामुळे त्या दळायचं सोडून देतील आणि खिडक्यांतून डोकावणाऱ्‍या स्त्रियांना बाहेर अंधार दिसेल.+ ४  तेव्हा रस्त्याकडे उघडणारी दारं बंद झालेली असतील; जात्याचा आवाज मंद होईल. पक्ष्याच्या आवाजानेही माणसाला जाग येईल आणि सगळ्या मुली अगदी हळू आवाजात गातील.+ ५  तसंच, माणसाला उंच ठिकाणांची भीती वाटेल आणि रस्त्यावर जायची कल्पनाही त्याला भीतिदायक वाटेल. बदामाच्या झाडाला बहर येईल+ आणि नाकतोडा रखडत, पाय ओढत चालेल. माणसाची भूक* मरेल, कारण तो आपल्या कायमच्या घराकडे चालला आहे+ आणि शोक करणारे रस्त्यावर फिरत आहेत.+ ६  मग चांदीचा दोर कापला जाईल आणि सोन्याच्या कटोऱ्‍याचा चुराडा होईल; झऱ्‍याजवळचा घडा फुटेल आणि विहिरीचा रहाट मोडेल. ७  तेव्हा माती पूर्वीप्रमाणेच मातीला मिळेल+ आणि जी जीवनशक्‍ती खऱ्‍या देवाने दिली होती, ती त्याच्याकडे परत जाईल.+ ८  उपदेशक+ म्हणतो, “व्यर्थ* आहे! सगळंच व्यर्थ आहे!”+ ९  उपदेशकाने बुद्धी तर मिळवलीच, पण तो सतत आपल्याजवळ असलेलं ज्ञान लोकांना द्यायचा.+ त्याने बराच विचार करून आणि बारकाईने संशोधन करून पुष्कळ नीतिवचनं रचली.*+ १०  उपदेशकाने सुंदर* शब्द+ आणि सत्याची अचूक वचनं शोधण्यासाठी बरेच परिश्रम घेतले. ११  बुद्धिमानांचे शब्द पराणीसारखे* असतात+ आणि संग्रहित केलेले त्यांचे बोल, घट्ट ठोकलेल्या खिळ्यांसारखे असतात; ते एकाच मेंढपाळाकडून मिळालेले आहेत. १२  पण माझ्या मुला, यांपलीकडे जे काही आहे, त्यापासून सांभाळून राहा. कारण, पुस्तकं लिहिण्याला अंतच नाही आणि त्यांचं खूप जास्त वाचन केल्यामुळे माणूस थकून जातो.+ १३  आता सर्वकाही ऐकून झाल्यावर, सर्व गोष्टींचा सारांश हा आहे: खऱ्‍या देवाचं भय मान+ आणि त्याच्या आज्ञा पाळ;+ हेच माणसाचं कर्तव्य आहे.+ १४  कारण खरा देव प्रत्येक कृत्याचा आणि प्रत्येक गुप्त गोष्टीचा न्याय करेल, मग ती चांगली असो किंवा वाईट.+

तळटीपा

किंवा “संकटाचे.”
किंवा कदाचित, “पावसासोबत.”
किंवा “राखणदार.”
किंवा “थरथर कापू लागतील.”
हा वाक्यांश अशा एका फळाला सूचित करतो, जे भूक वाढवण्यासाठी वापरलं जायचं.
किंवा “निरर्थक.”
किंवा “योग्य क्रमाने लावली.”
किंवा “मनाला आनंद देणारे.”