गीतरत्न ३:१-११
३ रात्री अंथरुणावर पडलेले असताना,मला माझ्या प्राणसख्याची आठवण आली.+
त्याला पाहायला मी व्याकूळ झाले, पण तो नव्हता.+
२ मी उठून शहरात जाईन,गल्लीबोळांत आणि चौकांत त्याला शोधीन.
मला माझ्या प्राणसख्याला शोधायचंय.
मी त्याला खूप शोधलं, पण तो दिसला नाही.
३ शहरात गस्त घालणारे पहारेकरी मला भेटले.+
मी त्यांना विचारलं, ‘माझा सखा तुम्हाला दिसला का?’
४ त्यांना सोडून पुढे जाताच,मला माझा प्राणसखा भेटला.
मी त्याला बिलगले. मी त्याला जाऊ दिलं नाही.
शेवटी, मी त्याला माझ्या आईच्या घरी आणलं;+जिने मला जन्म दिला, तिच्या आतल्या खोलीत मी त्याला आणलं.
५ यरुशलेमच्या मुलींनो, तुम्हाला शपथ आहे;रानातल्या हरणांची आणि हरिणींची तुम्हाला शपथ आहे:
माझी इच्छा होत नाही, तोपर्यंत माझ्या मनात प्रेम जागं करू नका.”+
६ “रानातून धुराच्या खांबांसारखं दिसणारं हे काय येतंय?
त्यातून उदाचा,* गंधरसाचा*
आणि व्यापाऱ्‍यांजवळच्या सगळ्या अत्तरांचा सुगंध दरवळतोय.”+
७ “ही तर शलमोनची पालखी आहे.
तिच्यासोबत इस्राएलच्या शूरवीरांपैकी
साठ वीर पुरुष चालत आहेत.+
८ त्या सगळ्यांच्या म्यानात तलवार आहे,ते युद्धकलेत निपुण आहेत.
रात्रीच्या धोक्यांपासून संरक्षणासाठी,प्रत्येकाच्या कमरेला तलवार आहे.”
९ “शलमोन राजाने स्वतःसाठी
लबानोनच्या वृक्षांपासून तयार करून घेतलेली,+ही शाही पालखी आहे.
१० तिचे दांडे चांदीचे,पाठ सोन्याची,आणि बैठक जांभळ्या लोकरीची आहे.
यरुशलेमच्या मुलींनी तिला आतून
मोठ्या हौसेने सजवलंय.”
११ “सीयोनच्या मुलींनो, जा,शलमोन राजाला पाहा.
त्याच्या लग्नाच्या दिवशी;त्याला मनापासून आनंद झाला त्या दिवशी,जो लग्नाचा मुकुट त्याच्या आईने+ त्याच्यासाठी बनवला होता, तो त्याने घातलाय.”
