स्तोत्रं ८:१-९

  • देवाचं वैभव आणि माणसाचा मान

    • “तुझं नाव किती महान आहे!” (, )

    • माणसाचं काय महत्त्व ()

    • माणसाला वैभवाचा मुकुट ()

दावीदचं गीत. संचालकासाठी सूचना. गित्तीथ* याच्या चालीवर गायलं जावं.  हे यहोवा, आमच्या प्रभू, सबंध पृथ्वीवर तुझं नाव किती महान आहे! तू आपलं वैभव आकाशापेक्षाही उंच केलं आहेस!*+  २  तुझा विरोध करणाऱ्‍यांमुळे,तू लहान मुलांच्या आणि तान्ह्या बाळांच्या तोंडून+ सामर्थ्य प्रकट केलं आहेस. तू शत्रूचा आणि सूड घेणाऱ्‍याचा आवाज बंद केला आहेस.  ३  तू आपल्या हातांनी निर्माण केलेलं आकाश*आणि तू घडवलेले चंद्र-तारे+ जेव्हा मी पाहतो,तेव्हा माझ्या मनात विचार येतो,  ४  नाशवंत माणूस काय आहे, की तू त्याला आठवणीत ठेवावं? आणि मानव काय आहे, की तू त्याची काळजी घ्यावी?+  ५  तू त्याला स्वर्गदूतांपेक्षा काहीसं कमी बनवलंस;तू त्याला गौरवाचा आणि वैभवाचा मुकुट घातलास.  ६  तुझ्या हातांच्या कार्यांवर तू त्याला अधिकार दिलास;+तू सर्व गोष्टी त्याच्या पायांखाली ठेवल्या.*  ७  मेंढरांचे व गुरांचे कळप,आणि सर्व जंगली पशू;*+  ८  आकाशातले पक्षी व समुद्रातले मासे,तसंच, समुद्रात फिरणारे सर्व जीव!  ९  हे यहोवा, आमच्या प्रभू, सबंध पृथ्वीवर तुझं नाव किती महान आहे!

तळटीपा

किंवा कदाचित, “स्वर्गाच्याही वरती तुझ्या वैभवाचं वर्णन केलं जातं.”
शब्दशः “स्वर्ग.”
किंवा “तू सर्वकाही त्याच्या अधीन केलंस.”
शब्दशः “रानातले पशू.”