KAPITLU 44
Ġesù jsikket tempesta fuq il-baħar
MATTEW 8:18, 23-27 MARKU 4:35–41 LUQA 8:22-25
-
ĠESÙ JIKKALMA TEMPESTA FUQ IL-BAĦAR TAL-GALILIJA
Ġesù hu għajjien wara ġurnata twila. Xħin isir filgħaxija, hu jgħid lid-dixxipli tiegħu: “Ejja naqsmu għax-xatt l-ieħor,” li hu n-naħa l-oħra taʼ Kafarnahum.—Marku 4:35.
Fuq ix-xatt tal-Lvant tal-Baħar tal-Galilija hemm ir-reġjun tal-Gerasin. Dawn l-inħawi huma magħrufin ukoll bħala d-Dekapoli. Il-bliet tad-Dekapoli huma ċentru tal-kultura Griega, għalkemm hemm ħafna Lhud ukoll li jgħixu hemmhekk.
In-nies jinnotaw lil Ġesù jitlaq minn Kafarnahum, u għalhekk xi dgħajjes oħrajn jibdew jaqsmu l-baħar ukoll. (Marku 4:36) Fil-fatt, m’hemmx daqshekk bogħod. Il-Baħar tal-Galilija hu bħal għadira kbira tal-ilma ħelu, hu twil 21 kilometru u l-iktar parti wiesgħa tiegħu hi xi 12-il kilometru. Imma mhuwiex baxx.
Għalkemm Ġesù hu raġel perfett, hu bir-raġun qed iħossu għajjien wara li ħadem iebes fil-ministeru. Allura wara li jitilqu, hu jimtedd fin-naħa taʼ wara tad-dgħajsa, jitfaʼ rasu fuq imħadda, u jorqod.
Diversi wħud mill-appostli jafu tajjeb kif għandhom ibaħħru, imma dan mhux se jkun vjaġġ faċli. Hemm il-muntanji mad-dawra, u l-wiċċ tal-Baħar tal-Galilija spiss ikun sħun mhux ħażin. Kultant, arja kiesħa mill-muntanji tinżel b’ħeffa u tiltaqaʼ mal-ilma sħun f’wiċċ il-baħar, u b’hekk iqumu rwiefen qawwijin ferm fuq il-baħar f’ħakka t’għajn. Dan hu preċiż dak li jiġri issa. F’kemm ilna ngħidu, il-mewġ jibda jħabbat mad-dgħajsa. Jibda jidħlilhom ħafna ilma u jsibu ruħhom fil-periklu. (Luqa 8:23) Imma Ġesù rieqed kien u rieqed jibqaʼ!
Il-baħħara jaħdmu bla nifs biex jipprovaw jidderieġu d-dgħajsa, billi jużaw l-esperjenza tagħhom tal-passat li jbaħħru fit-tempesti. Imma din id-darba l-affarijiet huma differenti. Peress li qed jibżgħu għal ħajjithom, iqajmu lil Ġesù u jgħidulu: “Mulej, salvana, għax se nintilfu!” (Mattew 8:25) Id-dixxipli issa qed jibżgħu li se jegħrqu!
Meta Ġesù jqum, jgħid lill-appostli: “Għalfejn qed tibżgħu, intom taʼ fidi żgħira?” (Mattew 8:26) Imbagħad Ġesù jikkmanda r-riħ u l-baħar: ‘Isktu! Oqogħdu kwieti!’ (Marku 4:39) Ir-riħ qawwi jieqaf u l-baħar jikkalma. (Marku u Luqa jirrakkontaw din il-ġrajja impressjonanti, billi l-ewwel jenfasizzaw li Ġesù b’mod mirakoluż jikkalma t-tempesta, u mbagħad isemmu n-nuqqas taʼ fidi tad-dixxipli.)
Immaġina dan x’effett iħalli fuq id-dixxipli! Filli l-baħar irid jiblaʼ l-art u filli jsir żejt. Għalhekk, jaħkimhom biżaʼ mhux tas-soltu u jgħidu wieħed lill-ieħor: “Dan min hu, mela, biex saħansitra r-riħ u l-baħar jobduh?” Huma jaslu n-naħa l-oħra tal-baħar qawwijin u sħaħ. (Marku 4:41–5:1) Forsi d-dgħajjes l-oħra li kienu fuq il-baħar irnexxielhom imorru lura lejn ix-xatt tal-Punent.
Kemm iserrħilna moħħna l-fatt li nafu li l-Iben t’Alla għandu l-qawwa fuq it-temp! Meta jdawwar l-attenzjoni sħiħa tiegħu lejn l-art matul ir-renju tiegħu tas-Saltna, in-nies kollha se jgħixu fis-sigurtà, għax mhux se jkun hemm diżastri naturali tat-tkexkix!