ဧဒင်ဥယျာဉ် အပြင်ဘက်မှာ အာဒံနဲ့ဧဝတို့ ဒုက္ခအမျိုးမျိုးတွေ့ရတယ်။ စားဖို့သောက်ဖို့အတွက် ပင်ပင်ပန်းပန်း အလုပ်လုပ်ရတယ်။ သူတို့ရဲ့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ လှပတဲ့အပင်တွေအစား ဆူးပင်တွေပေါက်နေတယ်။ အာဒံနဲ့ဧဝ ဘုရားသခင်ရဲ့စကားကိုလွန်ဆန်ပြီး ဘုရားသခင်နဲ့ မိတ်ပျက်ခဲ့တဲ့အတွက် ဒီလိုဖြစ်ခဲ့ရတာ။

ဒါ့ထက်ဆိုးတာက အာဒံနဲ့ဧဝတို့ သေဖို့ပြင်လာကြပြီလေ။ မှတ်မိလား။ အပင်တစ်ပင်ရဲ့အသီးကို စားရင်သေရလိမ့်မယ်ဆိုပြီး သူတို့ကိုဘုရားသခင်ပြောခဲ့တယ်။ သူတို့စားတဲ့နေ့မှာပဲ သူတို့သေဖို့စလာကြတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကိုနားမထောင်ကြတာ တကယ့်ကိုမိုက်တာပဲ။

အာဒံနဲ့ဧဝတို့ရဲ့ ကလေးတွေအားလုံးဟာ အာဒံနဲ့ဧဝတို့ကို ဧဒင်ဥယျာဉ်ကနေပြီး ဘုရားသခင်နှင်ထုတ်ပြီးတဲ့နောက်မှာ မွေးဖွားလာကြတယ်။ အဲဒီတော့ ကလေးတွေလည်း တဖြည်းဖြည်းအိုစာလာမယ်။ ပြီးတော့သေရမယ်ပေါ့။

အာဒံနဲ့ဧဝတို့သာ ယေဟောဝါစကားကိုနားထောင်ခဲ့မယ်ဆိုရင် သူတို့ဘဝ၊ သူတို့ကလေးတွေရဲ့ဘဝ သာသာယာယာရှိခဲ့မှာပဲ။ ကမ္ဘာပေါ်မှာ အမြဲတမ်းအသက်ရှင်ပြီး ပျော်ပျော်ပါးပါးနေနိုင်မှာပဲ။ ဘယ်သူမှ အိုရ၊ နာရ၊ သေရမှာမဟုတ်ဘူး။

ကမ္ဘာပေါ်မှာ လူတွေပျော်ပျော်နေကြတာကို ဘုရားသခင်မြင်ချင်တယ်။ ဒီလိုပဲနေကြရမယ်လို့လည်း ကတိပေးထားတယ်။ တစ်ကမ္ဘာလုံး လှလာမှာတင်မကဘူး။ လူတွေအားလုံး ကျန်းမာကြမယ်။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်လည်း ချစ်ချစ်ခင်ခင်ရှိမယ်။ ဘုရားသခင်နဲ့လည်း မိတ်ဆွေဖြစ်နေကြမှာချည်းပဲ။

ဒါပေမဲ့ ဧဝဆိုလို့ရှိရင် ဘုရားသခင့် မိတ်ဆွေတစ်ယောက်မဟုတ်တော့ဘူး။ ဒါကြောင့် ကလေးမွေးတဲ့အခါ သူ့အတွက်မလွယ်ဘူး။ သိပ်နာတယ်။ ယေဟောဝါစကား နားမထောင်တဲ့အတွက် တကယ့်ကိုပဲ ဝမ်းနည်းစရာအမျိုးမျိုးနဲ့ ကြုံရတယ်။ ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား။

အာဒံနဲ့ဧဝတို့မှာ သားသမီးတွေအများကြီး ထွန်းကားလာတယ်။ သူတို့ရဲ့သားဦးမွေးလာတဲ့အခါ ကာဣနလို့ နာမည်မှည့်လိုက်တယ်။ သူတို့ရဲ့ ဒုတိယသားကိုအာဗေလဆိုပြီးခေါ်တယ်။ သူတို့ဘာဖြစ်ကြသလဲ။ မင်းတို့လေးတွေသိလား။