တစ်ယောက်ယောက်​က ကလေးတို့​အတွက် ကောင်းတာ​တစ်ခုခု လုပ်ပေး​ရင် ကြိုက်သလား။— ကောင်းတာ​တစ်ခုခု လုပ်ပေး​ရင် တခြား​လူတွေ​လည်း ကြိုက်​ကြ​တာ​ပါပဲ။ တို့အားလုံး ကြိုက်​ကြ​တယ်။ ဒါကို ကြီးမြတ်​တဲ့​ဆရာ​က သိထားလို့ လူတွေ​အတွက် ကောင်းတာ​တွေ အမြဲ​လုပ်​ပေးခဲ့တယ်။ ယေရှု​က ‘သူတစ်ပါး​ကို စေခိုင်း​ဖို့ လာ​တာ မဟုတ်ဘူး။ သူတစ်ပါး​အစေ​ကို ခံဖို့ ရောက်လာ​တာ’ ဆို​ပြီး ပြောခဲ့တယ်။—မဿဲ ၂၀:၂၈။

ဒါကြောင့် ကြီးမြတ်​တဲ့​ဆရာ​နဲ့ တူ​ချင်​ရင် ဘာ​လုပ်​ရ​မလဲ။— သူတစ်ပါး​အကျိုး ဆောင်​ရမယ်။ သူတို့​အ​တွက် ကောင်းမှု ပြုရမယ်။ လူ​အများ အဲဒီလို မ​လုပ်ကြ​တာ မှန်တယ်။ အမှန်ပြော​ရ​ရင် ကိုယ့်​အတွက် လုပ်ပေး​တာ​ကို​ပဲ လူတွေ အမြဲလို​ချင်​ကြ​တယ်။ တစ်ခါတုန်းက ယေရှုရဲ့ နောက်လိုက်​တွေ​တောင်မှ အဲဒီလို​စိတ်​မျိုး ရှိခဲ့ကြတယ်။ တစ်ယောက်စီဟာ အကြီးမြတ်ဆုံး၊ အရေးပါဆုံး ဖြစ်ချင်​ကြ​တယ်။

တစ်နေ့ ယေရှုဟာ တပည့်​နောက်လိုက်​တွေ​နဲ့ ခရီးသွား​နေတယ်။ ဂါလိလဲ​အိုင်​နားက ကပေရနောင်​မြို့​ကို ရောက်​တော့ အိမ်​တစ်အိမ်​ထဲ ဝင်​သွားတယ်။ အိမ်ထဲ ရောက်​တော့ ယေရှု​က “ခင်ဗျားတို့ လမ်းမှာ ဘာတွေ ငြင်းခုံ​နေကြတာ​လဲ” ဆို​ပြီး သူတို့ကို မေးတယ်။ သူတို့ တိတ်တိတ်လေး နေကြတယ်ကွဲ့။ ဘာကြောင့်လဲ​ဆိုတော့ ဘယ်သူ ပို​ကြီး​မြတ်သလဲ​ဆို​တာ လမ်းမှာ ငြင်းခုံ​ခဲ့​ကြ​လို့​လေ။—မာကု ၉:၃၃၊ ၃၄။

 တပည့်​တွေ​အနေနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်​ကိုယ် အကြီးမြတ်ဆုံး ဖြစ်တယ်လို့ ထင်​နေကြတာ မသင့်တော်မှန်း ယေရှု သိတယ်။ ဒါကြောင့် ဒီ​စာအုပ်ရဲ့ ပထမ​အခန်း​တုန်း​က သိခဲ့​ရတဲ့​အတိုင်း ယေရှု​က ကလေး​တစ်ယောက်ကို သူတို့​အလယ်​မှာ ရပ်​ခိုင်း​ပြီးတော့ တပည့်​တွေကို ဒီ​ကလေး​လို စိတ်​နှိမ့်ချ​ရမယ်လို့ ပြောခဲ့တာ​ပေါ့​ကွယ်။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ မသင်ယူ​ခဲ့​ကြဘူး။ ဒါကြောင့် ယေရှု မသေဆုံးခင်​လေးမှာ တပည့်​တွေ ဘယ်တော့မှ မမေ့နိုင်​တဲ့ သင်ခန်းစာ​တစ်ခုကို သင်ပေး​ခဲ့​တယ်။ ယေရှု ဘာလုပ်​ခဲ့​သလဲ။—

အားလုံး အစာစား​နေတဲ့​အချိန်မှာ ယေရှု စားပွဲ​က ထပြီး ဝတ်ရုံ​ကို ချွတ်​လိုက်တယ်။ ပဝါ ယူပြီး ခါး​မှာ စည်း​လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဇလုံ ယူပြီး ရေ​ထည့်​တယ်။ ယေရှု ဘာ​လုပ်​မ​လို့​လဲ​ဆို​တာ တပည့်​တွေ သိချင်​ကြ​မှာ​ပဲ။ သူတို့ ကြည့်​နေတုန်း​မှာ​ပဲ ယေရှု​က သူတို့​အနား​ကို သွား​ပြီး ခြေထောက်​ကို ဆေး​ပေးတယ်။ ပြီးတော့ ပဝါ​နဲ့ သုတ်​ပေးတယ်။ ကဲ၊ စဉ်းစား​ကြည့်။ ကလေးတို့သာ အဲဒီမှာ​ရှိနေမယ်​ဆိုရင် ဘယ်လို ခံစားရ​မ​လဲ။—

ယေရှုရဲ့ နောက်လိုက်​တွေ​က ကြီးမြတ်​တဲ့​ဆရာ​အနေနဲ့ သူတို့​အတွက် ဒီလိုလုပ်​ပေးတာဟာ မသင့်တော်ဘူးလို့ ယူဆကြတယ်။ နေ​ရ​ခက်​ကြ​တာပေါ့။ အောက်​ကျ​နောက်ကျ​တဲ့ ဒီ​အလုပ်​မျိုး ယေရှု လုပ်​ပေးတာကို ပေတရု​က လက်​မခံ​ချင်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ယေရှု​က ဒီလို​လုပ်ဖို့ အရေးကြီးတယ်လို့ ဆို​တယ်။

အခုခေတ်​မှာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ခြေဆေးပေး​တဲ့ အလေ့အထ​မျိုး မရှိဘူး။ ဒါပေမဲ့ ယေရှု ကမ္ဘာ​ပေါ်မှာ ရှိ​တုန်း​က ဒီလို​ထုံးစံ ရှိတယ်၊ ဘာကြောင့်​လဲ၊ သိလား။— ယေရှုနဲ့ နောက်လိုက်​တွေ နေထိုင်တဲ့​ပြည်​မှာ ခြေစွပ်​မ​ဝတ်​ဘဲ ကြိုးသိုင်းဖိနပ်​တွေ စီး​ကြ​တယ်။ ဖုန်ထူ​တဲ့​လမ်းပေါ်မှာ သွားလာ​တဲ့အခါ ခြေထောက်​မှာ ဖုန်အလိမ်းလိမ်း ကပ်​ပါ​လာ​တာပေါ့။ ကိုယ့်​အိမ် အလည်​လာတဲ့ လူတစ်ယောက်ရဲ့ ခြေထောက်​ကို ဆေး​ပေးတာဟာ ကျေးဇူး​ပြုခြင်း တစ်မျိုး​ပါပဲ။

ဒါပေမဲ့ ဒီ​တစ်ခါ​တော့ ယေရှုရဲ့ တပည့် တစ်ယောက်ကမှ တခြား​လူတွေ​ရဲ့ ခြေ​ကို မ​ဆေးပေး​ကြ​ဘူး။ ဒါနဲ့ ယေရှု​ကိုယ်တိုင် ထ​လုပ်​ရတာပေါ့။ ဒီလို​လုပ်​ခြင်းအားဖြင့် နောက်လိုက်​တွေကို အရေးကြီးတဲ့ သင်ခန်းစာ​တစ်ခု သင်ပေး​ခဲ့​တယ်။ ဒီသင်ခန်းစာ​ကို သူတို့ ယူဖို့ လို​နေတယ်။ ဒီနေ့ တို့​တစ်​တွေ​လည်း ဒီသင်ခန်းစာ ယူဖို့ လိုတယ်။

 ဘာသင်ခန်းစာ​လဲ၊ သိသလား။— ယေရှု အပေါ်​ဝတ်ရုံ ပြန်​ဝတ်၊ စားပွဲ​နားက သူ့​နေရာမှာ ပြန်​ထိုင်​ပြီးတဲ့နောက် ဒီလို​ရှင်းပြ​တယ်– “ကျွန်တော် ဘာလို့ ဒီလို​လုပ်​တယ်​ဆိုတာ နားလည်​ကြသလား။ ကျွန်တော့်ကို ‘ဆရာ၊’ ‘သခင်’ ဆို​ပြီး ခင်ဗျားတို့ ခေါ်တယ်။ ခေါ်တဲ့​အတိုင်း ဟုတ်​နေ​တော့ ခင်ဗျားတို့ အဲဒီလို​ခေါ်တာ မမှား​ပါ​ဘူး။ သခင်​လည်း ဖြစ်၊ ဆရာ​လည်း ဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်​တောင်မှ ခင်ဗျားတို့ရဲ့ ခြေ​ကို ဆေးပေး​တယ်​ဆိုရင် ခင်ဗျားတို့​လည်း အချင်းချင်း​ရဲ့ ခြေ​ကို ဆေးပေး​ရမယ်။”—ယောဟန် ၁၃:၂-၁၄။

ဒီ​နေရာ​မှာ ကြီးမြတ်​တဲ့​ဆရာ​က နောက်လိုက်​တွေ အချင်းချင်းရဲ့ အကျိုးကို ဆောင်​ပေး​စေချင်တယ်​ဆို​တာ သင်ပေး​နေတာ​လေ။ ကိုယ်ကျိုး​အတွက်​ပဲ မစဉ်းစား​စေချင်ဘူး။ သိပ်​အရေးပါတဲ့​သူ​ဖြစ်လို့ ကိုယ့်ကို လူတွေ အမြဲ​အကျိုးဆောင်​ပေး​ရမယ်ဆို​တဲ့ အတွေး​မျိုး မရှိစေချင်ဘူး။ သူတစ်ပါး​အတွက် လိုလိုလားလား​နဲ့ အကျိုးဆောင်​ပေး​ချင်​စိတ် ရှိစေချင်တယ်။

ဒါဟာ ကောင်းတဲ့သင်ခန်းစာ​ပဲ မဟုတ်လား။— ကလေးတို့​လည်း ကြီးမြတ်​တဲ့​ဆရာ​လို သူတစ်ပါး​အတွက် အကျိုးဆောင်​ပေးချင်သလား။— တို့အားလုံး သူတစ်ပါး​အတွက် လုပ်ဆောင်​ပေး​နိုင်တယ်။ ဒါဆိုရင် သူတို့ ပျော်​ကြ​မယ်။ ဒါပေမဲ့ အဓိက​တော့ ယေရှုနဲ့ ယေရှုရဲ့ ဖေဖေ​တို့ ပျော်ကြမှာကွဲ့။

 သူများ​အကျိုး ဆောင်​ပေး​ရ​တာ ဘာမှ မ​ခက်​ဘူး။ သတိထား​ကြည့်ရင် သူများ​အတွက် လုပ်ပေး​စရာတွေ အများကြီး တွေ့ရ​လိမ့်မယ်။ အခု​ကို​ပဲ စဉ်းစား​ကြည့်– ကလေးတို့ မေမေ​အတွက် ဘာ​ကူလုပ်ပေး​နိုင်သလဲ။ ကလေးတို့​အတွက်၊ တစ်အိမ်သား​လုံး​အတွက် မေမေ အလုပ်​ဘယ်လောက်​များ​မှန်း ကလေးတို့ သိ​ကြ​တယ်။ မေမေ့ကို ကူညီပေး​နိုင်မလား။— ​မေမေ့ကို မေးကြည့်ပါ​လား။

မိသားစု ထမင်း​စား​ခါနီး​မှာ ထမင်း​ပွဲ ဝိုင်း​ပြင်ပေး​နိုင်တယ်။ စား​ပြီးတဲ့အခါ ပန်းကန်​တွေ သိမ်း​ပေး​နိုင်တယ်။ တချို့က​လေး​တွေ​ဆို​ရင် နေ့တိုင်း အမှိုက်​သွန်​ပေး​ကြတယ်။ ဘာပဲ လုပ်​ရ​လုပ်​ရ ယေရှု လုပ်ခဲ့သလို သူတစ်ပါး​အတွက် အကျိုးဆောင်​နေတာ​ပဲ​ကွဲ့။

ကလေးတို့ အကျိုး​ဆောင်ပေး​နိုင်​တဲ့ ညီလေး၊ ညီမလေး​တွေ ရှိသလား။ ကြီးမြတ်​တဲ့​ဆရာ ယေရှုဟာ နောက်လိုက်​တွေ​အတွက်​တောင် အကျိုးဆောင်​ပေးခဲ့တာကို သတိရပါ။ ကလေးတို့​ရဲ့ ညီလေး၊ ညီမလေး​တွေ​အတွက် တစ်ခုခု လုပ်​ပေး​ရင် ယေရှုကို အတုယူ​ရာ ကျ​တာပေါ့။ သူတို့​အတွက် ဘာ​လုပ်ပေး​နိုင်သလဲ။— ကစားစရာ​တွေကို ကစား​ပြီးရင် သူ့​ နေရာ​နဲ့​သူ ပြန်​ထားဖို့ သင်ပေး​နိုင်တယ်။ အဝတ် ကူ​ဝတ်​ပေး​နိုင်တယ်။ အိပ်ရာ သိမ်း​ပေး​နိုင်တယ်။ သူတို့​အတွက် လုပ်ပေး​နိုင်တာ တခြား ဘာ​ရှိသေးသလဲ​ဆို​တာ စဉ်းစား​လို့ ရသလား။— ဒါဆိုရင် သူတို့​လေး​တွေ မင်း​တို့​ကို ချစ်ခင်​လာမယ်၊ ယေရှုကို သူ့​နောက်လိုက်​တွေ ချစ်ခင်သလို​ပေါ့။

ကျောင်းမှာလည်း သူတစ်ပါး​အကျိုး ဆောင်​ပေး​နိုင်တယ်။ အတန်းဖော်​တို့၊ ဆရာ​ဆရာမ​တို့​အတွက် အကျိုးဆောင်​ပေး​နိုင်တယ်။ တစ်ယောက်ယောက်ရဲ့ စာအုပ်တွေ အောက်​ကျ​သွားတဲ့အခါ ဝိုင်း​ကော​က်​ပေး​ရင် ကြင်နာမှု ပြ​ရာ​ရောက်​တယ်။ ဆရာ​အတွက် သင်ပုန်း ဖျက်​ပေး​နိုင်တယ်၊ ဒါမှမဟုတ် တစ်ခုခု လုပ်ပေး​နိုင်တယ်။ တစ်ယောက်ယောက်​အတွက် တံခါးဖွင့်​ပြီး ကိုင်ထား​ပေးတာ​လည်း ကြင်နာတဲ့​လုပ်ရပ်​ပဲ။

တစ်ခါတလေ လူတွေက အကျိုးဆောင်​ပေးတာကို ကျေးဇူး​မတင်​တတ်ကြဘူး။ ဒီ​အတွက်​နဲ့ ကောင်းတဲ့​အလုပ်ကို ရပ်လိုက်​ရ​တော့​မလား။— မ​ရပ်သင့်​ဘူးကွဲ့။ လူ​အများ​က ယေရှု လုပ်ဆောင်​ပေးခဲ့တဲ့ ကောင်းမှု​တွေ​အတွက် ကျေးဇူး​မတင်ကြဘူးကွဲ့။ ဒါပေမဲ့ ယေရှုဟာ ကောင်းမှု​တွေ မလုပ်ဘဲ မနေဘူး။

ဒါကြောင့် သူတစ်ပါး​အကျိုး ဆောင်​ပေးဖို့ ဘယ်တော့မှ မတွန့်ဆုတ်​ပါ​နဲ့။ ကြီးမြတ်​တဲ့​ဆရာ ယေရှုကို သတိ​ရပြီး သူ့ရဲ့​စံနမူနာ​အတိုင်း လိုက်​နိုင်အောင် အမြဲ​ကြိုးစား​ကြ​ရအောင်။