၁-၃။ ကောရိန္သုမြို့ကို ပေါလု ဘာကြောင့် လာသလဲ။ ဘာအခက်အခဲတွေ ကြုံရသလဲ။

 ဂရိ၊ ရောမနဲ့ ဂျူး အများကြီး နေထိုင်ပြီး ချမ်းသာကြွယ်ဝတဲ့ ကုန်သွယ်ရေးအချက်အချာ ကောရိန္သုမြို့ကို အေဒီ ၅၀ နှောင်းပိုင်းမှာ တမန်တော် ပေါလု ရောက်လာတယ်။ a အရောင်းအဝယ် လုပ်ဖို့၊ အလုပ်ရှာဖို့ ရောက်လာတာ မဟုတ်ဘူး။ ဘုရားနိုင်ငံတော်အကြောင်း သက်သေခံဖို့ ရောက်လာတာ။ ဒါပေမဲ့ နေစရာ လိုနေတယ်။ ကိုယ့်ကြောင့် တခြားသူတွေကို ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုး မဖြစ်စေချင်ဘူး။ ကိုယ်က တရားဟောဆရာမို့လို့ တခြားသူတွေ ဝိုင်းထောက်ပံ့ရမယ်လို့ မယူမှတ်စေချင်ဘူး။ ဒီတော့ ဘာလုပ်မလဲ။

^၂ ပေါလု တဲရှင် ချုပ်တတ်တယ်။ တဲရှင် ချုပ်ရတာ မလွယ်ပေမဲ့ ကိုယ့်ချွေးနှဲစာလေးနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ထောက်ပံ့ချင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ လူစည်ကားတဲ့ ဒီလိုမြို့ကြီးမှာ အလုပ်ရပါ့မလား။ နေစရာ ရှာတွေ့ပါ့မလား။ ဒီလို တွေးမိပေမဲ့ အမှုဆောင်လုပ်ငန်းကို အာရုံစိုက်တယ်။

^၃ ကောရိန္သုမြို့မှာ ပေါလု တော်တော်ကြာကြာ နေဖြစ်သွားပုံပဲ။ အမှုဆောင်လုပ်ငန်းလည်း အောင်မြင်တယ်။ ဘုရားနိုင်ငံတော်အကြောင်း စေ့စေ့စပ်စပ် သက်သေခံဖို့ အထောက်အကူပြုမယ့် ဘယ်အချက်တွေကို ပေါလုဆီကနေ သင်ယူနိုင်သလဲ။

၄၊ ၅။ (က) ကောရိန္သုမြို့မှာ ရှိနေတုန်း ပေါလု ဘယ်မှာ နေသလဲ။ ဘာအလုပ် လုပ်သလဲ။ (ခ) ပေါလု ဘယ်လိုလုပ် တဲရှင် ချုပ်တတ်သလဲ။

^၄ ကောရိန္သုမြို့ကို ရောက်ပြီးနောက် ဧည့်ဝတ်ကျေတဲ့ ဂျူးဇနီးမောင်နှံ အာကုလနဲ့ ပြစ်ကိလကို ပေါလု တွေ့တယ်။ “ဂျူးအားလုံး ရောမမြို့ကနေ ထွက်သွားဖို့” ကလောဒိမင်း အမိန့်ထုတ်လိုက်လို့ ကောရိန္သုမြို့ကို ဒီမောင်နှံ ရောက်လာတာ။ (တ. ၁၈:၁၊ ၂) ပေါလုကို သူတို့အိမ်မှာ နေခွင့်ပေးပြီး အလုပ် အတူတူ လုပ်ဖို့လည်း ဖိတ်ခေါ်တယ်။ ပေါလု “သူတို့အိမ်မှာ နေထိုင်ရင်း အလုပ်လုပ်တယ်။ သူတို့ဟာ တဲရှင်ချုပ်တဲ့သူတွေ ဖြစ်လို့ အလုပ်ချင်း တူတယ်” လို့ ကျမ်းစာမှာ ဖော်ပြတယ်။ (တ. ၁၈:၃) ကောရိန္သုမြို့မှာ အမှုဆောင်ချိန်အတွင်း သဘောကောင်းတဲ့ ဒီမောင်နှံရဲ့ အိမ်မှာ ပေါလု နေတယ်။ နောက်ပိုင်း ကျမ်းစာစောင်တွေ ဖြစ်လာတဲ့ စာတချို့ကို သူတို့အိမ်မှာ နေတုန်း ပေါလု ရေးခဲ့ပုံ ရတယ်။ b

 ^၅ “ဂါမလျေလရဲ့ ကိုယ်တိုင် သင်ကြားပေးမှုကို ခံယူ” ခဲ့တဲ့ ပေါလု ဘယ်လိုလုပ် တဲရှင် ချုပ်တတ်သလဲ။ (တ. ၂၂:၃) ပထမရာစု ဂျူးတွေဟာ သားသမီးတွေကို ထပ်ဆင့်ပညာ သင်ယူစေပေမဲ့ လက်မှုပညာ သင်ပေးတာကို ဂုဏ်နိမ့်တယ်လို့ မယူဆကြဘူး။ ကိလိကိပြည်၊ တာရှုမြို့က ထွက်တဲ့ ကီလီကယ်ယွမ် ပိတ်ထည်ဟာ နာမည်ကြီးတယ်။ တဲရှင် ချုပ်ဖို့ သုံးတယ်။ ပေါလုဟာ တာရှုမြို့သား ဖြစ်လို့ တဲရှင် ချုပ်တဲ့ အလုပ်ကို လူငယ်ဘဝမှာ သင်ယူခဲ့တာ ဖြစ်နိုင်တယ်။ တဲရှင် ချုပ်တာ မလွယ်ဘူး။ ဖျင်စ ရက်ရတယ်။ ဒါမှမဟုတ် မာခေါက်ခေါက် အစကြီးကို ညှပ်ပြီး ချုပ်ရတယ်။

၆၊ ၇။ (က) တဲရှင် ချုပ်တဲ့ အလုပ်ကို ပေါလု ဘယ်လို သဘောထားသလဲ။ အာကုလနဲ့ ပြစ်ကိလလည်း ထပ်တူ သဘောထားကြောင်း ဘာက ဖော်ပြသလဲ။ (ခ)  ပေါလု၊ အာကုလနဲ့ ပြစ်ကိလကို ဒီနေ့ခေတ် ခရစ်ယာန်တွေ ဘယ်လို အတုယူကြသလဲ။

^၆ တဲရှင် ချုပ်တာ ပေါလုရဲ့ အဓိက အလုပ် မဟုတ်ဘူး။ “အဖိုးအခ မယူဘဲ” သတင်းကောင်း ဟောဖို့က အဓိက။ အဲဒီလို ဟောနိုင်ဖို့ တဲရှင် ချုပ်တဲ့ အလုပ် လုပ်တာ။ (၂ ကော. ၁၁:၇) အာကုလနဲ့ ပြစ်ကိလကော သူတို့လုပ်ငန်းကို ဘယ်လို သဘောထားသလဲ။ ပေါလုလိုပဲ သဘောထားမှာ သေချာတယ်။ အေဒီ ၅၂ မှာ ကောရိန္သုမြို့ကနေ ပေါလု ထွက်လာတော့ အာကုလနဲ့ ပြစ်ကိလလည်း လုပ်ငန်း ထားခဲ့ပြီး ဧဖက်မြို့ကို လိုက်လာကြတယ်။ ဧဖက်မြို့မှာ သူတို့ရဲ့ အိမ်ကို အသင်းတော် စုဝေးရာ နေရာအဖြစ် သုံးတယ်။ (၁ ကော. ၁၆:၁၉) နောက်ပိုင်း၊ ရောမမြို့ကို ပြန်လာကြတယ်။ အဲဒီနောက် ဧဖက်မြို့ကို ပြန်သွားကြတယ်။ ဇွဲရှိတဲ့ ဒီမောင်နှံဟာ နိုင်ငံတော်အကျိုးကို ဦးစားထားပြီး တခြားသူတွေအတွက် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် တလိုတလား ပေးဆက်တယ်။ ဒါကြောင့် သူတို့ကို “လူမျိုးခြား အသင်းတော် အားလုံး” ကျေးဇူးတင်ကြတာ။—ရော. ၁၆:၃-၅။ ၂ တိ. ၄:၁၉။

^၇ ပေါလု၊ အာကုလနဲ့ ပြစ်ကိလကို ဒီနေ့ခေတ် ခရစ်ယာန်တွေ အတုယူကြတယ်။ တခြားသူတွေကို “ဝန်မပိစေချင်လို့” အလုပ်ကြိုးစားကြတယ်။ (၁ သက်. ၂:၉) အချိန်ပြည့်  ဟောပြောသူများစွာဟာ အဓိက လုပ်ငန်း ဖြစ်တဲ့ အမှုဆောင်လုပ်ငန်းမှာ ပါဝင်နိုင်ဖို့ အချိန်ပိုင်း ဒါမှမဟုတ် ရာသီအလိုက် အလုပ် လုပ်ကြတယ်။ အာကုလနဲ့ ပြစ်ကိလလိုပဲ ဧည့်ဝတ်ကျေသူ များစွာဟာ တိုက်နယ်ကြီးကြပ်မှူးတွေကို အိမ်မှာ တည်းခွင့် ပေးကြတယ်။ ဧည့်ဝတ်ပြုတာ ဘယ်လောက် အားရှိစရာကောင်းမှန်း “ဧည့်ဝတ်ပြုတတ်တဲ့ အကျင့်” ရှိသူတွေ သိကြတယ်။—ရော. ၁၂:၁၃။

၈၊ ၉။ ဂျူးတွေကို ထက်ထက်သန်သန် ဟောပေမဲ့ ဆန့်ကျင်ခံရတော့ ပေါလု ဘယ်လို တုံ့ပြန်သလဲ။ အဲဒီနောက် ဘယ်နေရာမှာ သွားဟောသလဲ။

^၈ အမှုဆောင်လုပ်ငန်းမှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ထောက်ပံ့နိုင်ဖို့ပဲ ပေါလု ဝမ်းစာရှာအလုပ် လုပ်တာ ဖြစ်မှန်း မက်ဆီဒိုးနီးယားပြည်ကနေ သိလနဲ့ တိမောသေ လက်ဆောင်တွေနဲ့ ရောက်လာချိန်မှာ ထင်ရှားတယ်။  (၂ ကော. ၁၁:၉) ပေါလုဟာ ချက်ချင်း “တရားစကား ဟောပြောတဲ့ အလုပ်ကိုပဲ အာရုံစိုက်တော့တယ်။” (တ. ၁၈:၅) ဒါပေမဲ့ ပေါလု ထက်ထက်သန်သန် ဟောသလောက် ဂျူးတွေ ဆန့်ကျင်ကြတယ်။ ခရစ်တော်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ အသက်ကယ် သတင်းကို လက်မခံကြဘူး။ အဲဒီအတွက် မိမိ တာဝန်ကင်းကြောင်း ပြဖို့ ပေါလု အဝတ်ကို ခါလိုက်တယ်။ အဲဒီနောက် “ခင်ဗျားတို့ ကယ်တင်ခြင်း မရရင် ကျွန်တော့်အပြစ် မဟုတ်ဘူး၊ ခင်ဗျားတို့အပြစ်ပဲ။ ကျွန်တော်ကတော့ အခုကစပြီး လူမျိုးခြားတွေဆီ သွားတော့မယ်” လို့ ပြောလိုက်တယ်။—တ. ၁၈:၆။ ယေဇ. ၃:၁၈၊ ၁၉။

^၉ ဘယ်နေရာမှာ ပေါလု ဆက်ဟောမလဲ။ ဂျူးဘာသာ ပြောင်းဝင်လာသူ ဖြစ်နိုင်တဲ့ တိတု ယုတ္တုရဲ့ အိမ်ဟာ တရားဇရပ်နဲ့ ကပ်လျက်မှာ ရှိတယ်။ ယုတ္တုက ပေါလုကို မိမိအိမ် သုံးခွင့် ပေးထားတယ်။ ဒါကြောင့် ပေါလု တရားဇရပ်မှာ မဟောတော့ဘဲ ယုတ္တုအိမ်မှာ ဟောတယ်။ (တ. ၁၈:၇) နေတာကတော့ အာကုလနဲ့ ပြစ်ကိလအိမ်မှာပဲ ဆက်နေတယ်။ ဟောဖို့ပြောဖို့ကိုတော့ ယုတ္တုရဲ့ အိမ် သုံးတယ်။

၁၀။ လူမျိုးခြားတွေကိုပဲ ဟောဖို့ ပေါလု ဆုံးဖြတ်လိုက်တာ မဟုတ်ကြောင်း ဘာက ဖော်ပြသလဲ။

^၁၀ လူမျိုးခြားတွေဆီ သွားမယ်လို့ ပေါလု ပြောလိုက်တာဟာ ဂျူးတွေ၊ ဂျူးဘာသာ ပြောင်းဝင်လာသူတွေ၊ လက်ခံတုံ့ပြန်သူတွေကို လုံးဝ မျက်နှာလွှဲလိုက်တဲ့ သဘောလား။ မဟုတ်ဘူး။ ဥပမာ၊ “တရားဇရပ်မှူး ကရိပုနဲ့ အိမ်သူအိမ်သားတွေကတော့ သခင်ကို ယုံကြည်သူတွေ ဖြစ်လာတယ်။ သတင်းကောင်း ကြားနာတဲ့ ကောရိန္သုမြို့သား အတော်များများလည်း ယုံကြည်လာပြီး နှစ်ခြင်းခံကြတယ်” လို့ ကျမ်းစာမှာ ဆိုထားတဲ့အတွက် တရားဇရပ်က ဂျူးများစွာလည်း ကရိပုနဲ့ ပူးပေါင်းလာကြောင်း ထင်ရှားတယ်။ (တ. ၁၈:၈) ဒီလိုနဲ့ တိတု ယုတ္တုရဲ့ အိမ်ဟာ တည်ထောင်ခါစ ကောရိန္သု အသင်းတော် စုဝေးရာနေရာ ဖြစ်လာတယ်။ လုကာရဲ့ ရေးဟန်အတိုင်း တမန်တော်ကျမ်းကို သက္ကရာဇ်စဉ်အလိုက် ရေးခဲ့တာဆိုရင် ပေါလု အဝတ်ကို ခါပြီးနောက်မှ ဂျူး ဒါမှမဟုတ် ဂျူးဘာသာ ပြောင်းဝင်လာသူတွေ ခရစ်ယာန် ဖြစ်လာကြတာ။ ဒါက အခြေအနေနဲ့ အလိုက်သင့် ပေါလု ဟောပြောတာကို ဖော်ပြတယ်။

၁၁။ ခရစ်ယာန်ဘောင် အသင်းသားတွေကို ဟောတဲ့အခါ ပေါလုကို ယေဟောဝါသက်သေတွေ ဘယ်လို အတုယူကြသလဲ။

^၁၁ ဒီနေ့လည်း နိုင်ငံများစွာမှာ လူတွေဟာ ခရစ်ယာန်ဘောင် ချာ့ချ်က ဖြစ်တယ်။ သူတို့အပေါ် ချာ့ချ်က တော်တော်လေး သြဇာလွှမ်းမိုးတယ်။ ကမ္ဘာ့ဒေသတချို့မှာ ခရစ်ယာန်ဘောင် သာသနာပြုတွေဟာ အသင်းသား များလာအောင် ကြိုးစားကြတယ်။ ပထမရာစု ကောရိန္သုမြို့က ဂျူးတွေလိုပဲ အမည်ခံ ခရစ်ယာန်တွေဟာ ဘုရားကို တွယ်တာတာထက် ထုံးတမ်းစဉ်လာတွေကို ပိုတွယ်တာကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျမ်းစာမှာ သူတို့ ဖတ်ရတာတွေကို ပိုနားလည်ဖို့ ပေါလုလိုပဲ ကျွန်တော်တို့ ကူညီပေးကြတယ်။ သူတို့ ဆန့်ကျင်ရင်တောင်၊ သူတို့ရဲ့ ဘာသာရေး ခေါင်းဆောင်တွေ နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းရင်တောင် လက်မလျှော့ကြဘူး။ “တိကျမှန်ကန်တဲ့ အသိပညာ” မရှိပေမဲ့ “ဘုရားသခင်အတွက် စိတ်ထက်သန်သူတွေ၊” စိတ်နှိမ့်ချသူတွေ အများကြီး ရှိနိုင်တယ်။ အဲဒီလို လူတွေကို ကျွန်တော်တို့ ရှာရမယ်။—ရော. ၁၀:၂။

၁၂။ စိတ်အာရုံမှာ ပေါလု ဘာအာမခံချက် ရသလဲ။

^၁၂ ကောရိန္သုမြို့မှာ ဆက်ဟောသင့်၊ မသင့် ပေါလု ဇဝေဇဝါ ဖြစ်နေနိုင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ တစ်ည စိတ်အာရုံမှာ သခင်ယေရှု ပေါ်လာပြီး “မကြောက်ပါနဲ့။ ဆက်သာ ဟောပါ။ လက်မလျှော့နဲ့။ ဒီမြို့မှာ ငါ့လူတွေ အများကြီး ရှိသေးတယ်။ မင်းနဲ့အတူ ငါရှိနေတဲ့အတွက် မင်းကို ဘယ်သူမှ ကိုယ်ထိလက်ရောက် မစော်ကားစေရဘူး” လို့ ပြောတဲ့အတွက် ဘာလုပ်သင့်တယ်ဆိုတာ ပေါလု သဘောပေါက်သွားမှာပဲ။ (တ. ၁၈:၉၊ ၁၀) အားလည်း ရှိသွားမှာပဲ။ ပေါလုကို ကာကွယ်ပေးမယ်၊ ဒီမြို့မှာ ထိုက်တန်သူများစွာ ရှိသေးတယ်လို့ သခင်ကိုယ်တိုင် အာမခံတယ်။ ပေါလု ဘယ်လို တုံ့ပြန်သလဲ။ “အဲဒီမှာ တစ်နှစ်နဲ့ ခြောက်လ နေပြီး မြို့သားတွေကို ဘုရားသခင်ရဲ့ တရားစကား သွန်သင်ပေးတယ်။”—တ. ၁၈:၁၁။

၁၃။ တရားပလ္လင်ဆီ ခေါ်သွားခံရချိန်မှာ ဘာအကြောင်း ပေါလု တွေးမိနိုင်သလဲ။ သတေဖန်လို အသတ်ခံရမှာ မဟုတ်ကြောင်း ပေါလု ဘယ်လို သိသလဲ။

^၁၃ ကောရိန္သုမြို့မှာ တစ်နှစ်လောက် နေပြီးနောက် ကိုယ့်ကို သခင် ထောက်မနေကြောင်း အဖြစ်အပျက်တစ်ခုကြောင့် ပေါလု ပိုစိတ်ချသွားတယ်။ “ဂျူးတွေ ပူးပေါင်းပြီး ပေါလုကို အတိုက်အခံ လုပ်ဖို့” ဘီမာ လို့ ခေါ်တဲ့ “တရားပလ္လင်ဆီ ခေါ်လာတယ်။” (တ. ၁၈:၁၂) ဘီမာ ဟာ အပြာရောင်နဲ့ အဖြူရောင် စကျင်ကျောက်နဲ့ လုပ်ထားပြီး ပန်းပုလက်ရာအပြည့် ထွင်းထားတဲ့ စင်မြင့် ဖြစ်တယ်၊ ကောရိန္သုမြို့ရဲ့ စျေးအလယ်မှာ ရှိတယ်လို့ တချို့ ယူဆကြတယ်။ ပလ္လင်ရှေ့ ဟင်းလင်းပြင်မှာ လူတော်တော်များများ စုဖို့ နေရာလွတ်တယ်။ ရှေးဟောင်း သုတေသန တွေ့ရှိချက်အရ ပလ္လင်ဟာ တရားဇရပ်နဲ့ နည်းနည်းပဲ ဝေးပုံရတယ်။ ဒါကြောင့် ယုတ္တုရဲ့ အိမ်နဲ့လည်း နီးမှာပဲ။ ဦးဆုံး ခရစ်ယာန် အာဇာနည် သတေဖန် ကျောက်ခဲနဲ့ ပေါက်သတ်ခံရတဲ့အကြောင်း တရားပလ္လင်ဆီ ခေါ်သွားခံရချိန်မှာ ပေါလု တွေးမိမှာပဲ။ အဲဒီအချိန်တုန်းက ရှောလုလို့ သိကြတဲ့ ပေါလုဟာ “အဲဒီလူသတ်မှုမှာ” အလိုတူအလိုပါ ဖြစ်ခဲ့တယ်။ (တ. ၈:၁) အခု ကိုယ်တိုင် အဲဒီလို ကြုံရတော့မလား။ ကြုံရမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ “မင်းကို ဘယ်သူမှ ကိုယ်ထိလက်ရောက် မစော်ကားစေရဘူး” ဆိုတဲ့ ကတိ ရထားလို့ပဲ။—တ. ၁၈:၁၀။

၁၄၊ ၁၅။ (က) ပေါလုကို ဂျူးတွေ ဘယ်လို စွဲချက် တင်သလဲ။ ဒီအမှုကို ဂါလျုန် ဘာကြောင့် ပယ်လိုက်သလဲ။ (ခ) သုဿင် ဘာကြုံခဲ့သလဲ။ သူ ခရစ်ယာန် ဖြစ်လာတယ်လို့ ဘာကြောင့် ထင်ရသလဲ။

 ^၁၄ တရားပလ္လင်ကို ပေါလု ရောက်သွားတော့ ဘာဖြစ်သလဲ။ ရောမ အတွေးအခေါ် ပညာရှင် ဆီနီကာရဲ့ အစ်ကို အခါယနယ်စားမင်း တရားသူကြီး ဂါလျုန် ထိုင်နေတယ်။ “ဒီလူဟာ ဘုရားသခင်ကို လူတွေ ကိုးကွယ်လာအောင် ဥပဒေနဲ့ မညီတဲ့ နည်းတွေ သုံးပြီး စည်းရုံးနေပါတယ်” လို့ ပေါလုကို ဂျူးတွေ စွဲချက် တင်ကြတယ်။ (တ. ၁၈:၁၃) ပေါလု တရားမဝင်နည်းနဲ့ ဂျူးတွေကို ခရစ်ယာန်ဘာသာ သွင်းနေတယ်လို့ ပြောလိုက်တာပဲ။ ဒါပေမဲ့ “မတရားမှု၊ ရာဇဝတ်မှု” တစ်ခုမှ ပေါလု မကျူးလွန်ကြောင်း ဂါလျုန် သိတယ်။ (တ. ၁၈:၁၄) ဂျူးတွေရဲ့ အငြင်းပွားမှုမှာ မပတ်သက်ချင်တဲ့အတွက် ပေါလု ဘာမှတောင် ခုခံမပြောဆိုရသေးခင်မှာပဲ အမှုကို ပယ်လိုက်တယ်။ အဲဒီအခါ စွပ်စွဲသူတွေ ဒေါသထွက်ပြီး သုဿင်လို့ ခေါ်တဲ့ လူအပေါ် ဒေါသ ပုံချကြတယ်။ သုဿင်ဟာ ကရိပုအစား တရားဇရပ်မှူးအဖြစ် ခန့်အပ်ခံရသူ ဖြစ်ပုံရတယ်။ လူအုပ်က သူ့ကို ဖမ်းပြီး “တရားပလ္လင်ရှေ့မှာပဲ ရိုက်နှက်ကြတယ်။”—တ. ၁၈:၁၇။

^၁၅ သုဿင်ကို လူအုပ် ရိုက်နေတာ ဂါလျုန် ဘာကြောင့် မတားသလဲ။ သုဿင်ဟာ ပေါလုကို စွပ်စွဲတဲ့ လူရမ်းကားအုပ် ခေါင်းဆောင် ဖြစ်လို့ အရိုက်ခံသင့်တယ်လို့ ဂါလျုန် ထင်သွားပုံရတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီဖြစ်ရပ်ကနေ ရလဒ်ကောင်း ရခဲ့ပုံပဲ။ နောက်နှစ်အတန်ကြာတဲ့အခါ ကောရိန္သု အသင်းတော်ဆီ ပထမစာ ပေါလု ရေးပို့ချိန်မှာ သုဿင်ဆိုသူကို ညီအစ်ကိုလို့ ဖော်ပြထားတယ်။ (၁ ကော. ၁:၁၊ ၂) ဒါ ကောရိန္သုမြို့မှာ အရိုက်ခံရတဲ့ သုဿင်လား။ ဟုတ်တယ်ဆိုရင် ဒီစိတ်နာစရာ အတွေ့အကြုံကြောင့် ခရစ်ယာန် ဖြစ်လာတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။

၁၆။ ‘ဆက်သာ ဟောပါ။ လက်မလျှော့နဲ့။ မင်းနဲ့အတူ ငါရှိနေတယ်’ ဆိုတဲ့ သခင့်စကားတွေက ဆက်အမှုဆောင်ဖို့ ဘယ်လို အားပေးမှု ဖြစ်စေသလဲ။

^၁၆ ပေါလု ဟောတာကို ဂျူးတွေ ငြင်းပယ်ပြီးနောက် “မကြောက်ပါနဲ့။ ဆက်သာ ဟောပါ။ လက်မလျှော့နဲ့။ ဒီမြို့မှာ ငါ့လူတွေ အများကြီး ရှိသေးတယ်။ မင်းနဲ့အတူ ငါရှိနေ” တယ်လို့ သခင်ယေရှု အာမခံခဲ့ကြောင်း သတိရပါ။ (တ. ၁၈:၉၊ ၁၀) အထူးသဖြင့်၊ ကျွန်တော်တို့ ဟောတာကို လူတွေ ငြင်းပယ်တဲ့အခါ ဒီစကားတွေ သတိရသင့်တယ်။ လူတွေရဲ့ စိတ်နှလုံးကို ယေဟောဝါ မြင်တယ်၊ စိတ်ရိုးဖြောင့်သူတွေကို ဆွဲဆောင်တယ်ဆိုတာ မမေ့ပါနဲ့။ (၁ ရှ. ၁၆:၇။ ယော. ၆:၄၄) ဆက်အမှုဆောင်ဖို့ သိပ်ကောင်းတဲ့ အားပေးမှုပါပဲ။ နှစ်စဉ် လူသိန်းနဲ့ချီ၊ နေ့စဉ် ရာနဲ့ချီ နှစ်ခြင်းခံနေကြတယ်။ “လူမျိုးတကာဆီ သွားပြီး လူတွေကို ကျွန်တော့်တပည့် ဖြစ်လာအောင် သွန်သင်ပေးကြပါ” ဆိုတဲ့ အမိန့် နာခံသူတွေကို “လောကစနစ်နိဂုံးပိုင်းအထိ ခင်ဗျားတို့နဲ့အတူ ကျွန်တော် အမြဲ ရှိနေမယ်” လို့ ယေရှု အာမခံတယ်။—မ. ၂၈:၁၉၊ ၂၀။

၁၇၊ ၁၈။ ဧဖက်မြို့ကို ရွက်လွှင့်ချိန် ဘာအကြောင်း ပေါလု စဉ်းစားမိနိုင်သလဲ။

^၁၇ တည်ထောင်ခါစ ကောရိန္သု အသင်းတော် အေးချမ်းသွားတာ ဂါလျုန်ရဲ့ စီရင်ချက်ကြောင့် ဟုတ်မဟုတ် မသိရဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကောရိန္သု အသင်းတော်က ညီအစ်ကိုတွေနဲ့ “ရက်အနည်းငယ်”  နေပြီးနောက် ပေါလု ထွက်သွားတယ်။ အေဒီ ၅၂၊ နွေဦးမှာ ကောရိန္သုမြို့ အရှေ့ဘက် ခုနစ်မိုင်ခန့်မှာ ရှိတဲ့ ကင်ခြေ ဆိပ်ကမ်းမြို့ကနေ ဆီးရီးယားကို ရွက်လွှင့်ဖို့ စီစဉ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကင်ခြေမြို့ကနေ ထွက်မသွားခင် “ဘုရားသခင်ကို သစ္စာကတိပြုထားတဲ့အတွက် . . . ဆံပင်တိုတို ညှပ်လိုက်တယ်။” c (တ. ၁၈:၁၈) အဲဒီနောက် အာကုလ၊ ပြစ်ကိလတို့နဲ့အတူ အေဂျီယန်ပင်လယ်ကို ဖြတ်ပြီး အာရှမိုင်းနားက ဧဖက်မြို့ကို ရွက်လွှင့်သွားတယ်။

^၁၈ ကင်ခြေမြို့ကနေ ရွက်လွှင့်သွားချိန် ကောရိန္သုမြို့မှာ နေခဲ့တဲ့ အချိန်ကို ပေါလု ပြန်စဉ်းစားမိမှာပဲ။ အမှတ်တရတွေ၊ အားရကျေနပ်စရာတွေ အများကြီးပဲ။ အဲဒီမြို့မှာ အမှုဆောင်တဲ့ ၁၈ လအတွင်း ရလဒ်ကောင်းတွေ ရခဲ့တယ်။ ကောရိန္သုမြို့မှာ အသင်းတော် ရှိသွားပြီ။ ယုတ္တုရဲ့ အိမ်မှာ စုဝေးကြတယ်။ ယုံကြည်သူ ဖြစ်လာသူတွေထဲမှာ ယုတ္တု၊ ကရိပုနဲ့ အိမ်သားတွေ၊ တခြားသူတွေ ပါတယ်။ သူတို့ ခရစ်ယာန် ဖြစ်လာအောင် ကူညီပေးခဲ့တဲ့ ပေါလုကို သိပ်ချစ်ကြတယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ သူတို့ဆီ ပေါလု စာရေးတယ်။ သူတို့ဟာ မိမိနှလုံးသားမှာ ရေးထားတဲ့ ထောက်ခံစာ ဖြစ်တယ်လို့ ဖော်ပြတယ်။ ကျွန်တော်တို့လည်း ကိုယ် ကူညီပေးလိုက်လို့ စစ်မှန်တဲ့ ဝတ်ပြုရေးမှာ ပါဝင်လာသူတွေနဲ့ ရင်းနှီးလာတတ်ကြတယ်။ သက်ရှိ “ထောက်ခံစာ” တွေ ရှိနေတာ အားရကျေနပ်စရာပါပဲ။—၂ ကော. ၃:၁-၃။

၁၉၊ ၂၀။ ဧဖက်မြို့ကို ရောက်တော့ ပေါလု ဘာလုပ်သလဲ။ ဘုရားအမှု ဆောင်နိုင်ဖို့ စီစဉ်တာနဲ့ပတ်သက်ပြီး ပေါလုဆီကနေ ဘာသင်ယူရသလဲ။

^၁၉ ဧဖက်မြို့ ရောက်တာနဲ့ ပေါလု ချက်ချင်း ဟောတော့တာပဲ။ “တရားဇရပ်ထဲ ဝင်ပြီး ဂျူးတွေနဲ့ ကျိုးကြောင်းဆင်ခြင်တယ်။” (တ. ၁၈:၁၉) ဒီတစ်ခေါက်တော့ ဧဖက်မြို့မှာ ခဏပဲ နေတယ်။ ဆက်နေဖို့ တောင်းပန်ကြပေမဲ့ ပေါလု “လက်မခံဘူး။” “ယေဟောဝါဘုရား အလိုရှိရင် ခင်ဗျားတို့ဆီ ကျွန်တော် ပြန်လာဦးမှာပါ” လို့ ပြောပြီး နှုတ်ဆက်ခဲ့တယ်။ (တ. ၁၈:၂၀၊ ၂၁) ဧဖက်မြို့မှာ လူအများကြီးကို ဟောစရာ ကျန်နေသေးမှန်း ပေါလု သိလို့ ပြန်လာချင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိစ္စရပ်တွေကို ယေဟောဝါလက်ထဲ အပ်ထားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်တို့အတွက် စံနမူနာကောင်းပါပဲ။ ဘုရားအမှု ပိုဆောင်နိုင်ဖို့ ကျွန်တော်တို့ စီစဉ်စရာ ရှိတာ စီစဉ်ချင်ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ယေဟောဝါရဲ့ လမ်းပြမှုကို အမြဲ အားကိုးပြီး အလိုတော်အတိုင်း လုပ်ဆောင်ရမယ်။—ယာ. ၄:၁၅။

^၂၀ အာကုလနဲ့ ပြစ်ကိလကို ဧဖက်မြို့မှာ ပေါလု ထားခဲ့ပြီး ကဲသရိမြို့ကို ရွက်လွှင့်သွားတယ်။ ကဲသရိမြို့ကို ရောက်တော့ ဂျေရုဆလင်မြို့ကို “တက်သွားပြီး” အသင်းတော်ကို ဝင်နှုတ်ဆက်တယ်။ (တ. ၁၈:၂၂) ပြီးနောက် ဆီးရီးယားပြည်၊ အန္တိအုတ်မြို့ကို သွားတယ်။ ဒုတိယ သာသနာပြု ခရီးစဉ် ပြီးသွားပြီ။ ရလဒ်ကောင်းတွေလည်း ရခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံး သာသနာပြု ခရီးစဉ်မှာ သူ ဘာတွေ ကြုံရဦးမလဲ။