ဒီအဖြစ်အပျက်ကို မြင်ယောင်ကြည့်ပါ။ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ညမှာ၊ ၁၇ နှစ်အရွယ် ဂျက်ဖ်က အိမ်မှာလုပ်စရာရှိတာတွေ လုပ်ပြီးသွားလို့ အေးအေးဆေးဆေးနားတော့မယ်ဆိုပြီး စိတ်ကူးလိုက်တယ်။ ဒါနဲ့ တီဗီကိုဖွင့်ပြီး ထိုင်နေကျခုံပေါ်မှာ ကျကျနနထိုင်လိုက်တယ်။

အဲဒီအချိန်မှာပဲ အဖေရောက်လာတယ်။ ကြည့်ရတာ စိတ်ရှုပ်နေပုံပဲ။

သင်သာ ဂျက်ဖ်ဆိုရင် အဲဒီလိုစကားများတဲ့အခြေအနေထိ မရောက်အောင် ဘယ်လိုလုပ်နိုင်သလဲ။

မိဘတွေနဲ့ ပြောဆိုဆက်ဆံတာက ကားမောင်းတာနဲ့တူတယ်။ လမ်းပိတ်ထားတယ်ဆိုရင်တောင် တခြားလမ်းကနေ သွားမှာပဲ။

 ဥပမာ–

နှင်းနှင်းဆိုတဲ့ကောင်မလေး အခုလိုပြောတယ်– “အဖေနဲ့စကားပြောဖို့ ခက်တယ်။ တစ်ခါတလေဆို ကိုယ်ပြောတဲ့စကားကို အာရုံမစိုက်ပေးဘူး။ ပြောနေတာ နည်းနည်းကြာတော့မှ ‘သြော်၊ အဖေ့ကို ပြောနေတာလား’ ဆိုပြီး ပြောတတ်တယ်။”

နှင်းနှင်းမှာ အနည်းဆုံး ရွေးချယ်စရာသုံးခု ရှိတယ်။

1. က။ အဖေ့ကို အော်ပြောတယ်။

   “အရေးကြီးတဲ့ကိစ္စ ပြောနေတာကို။ နားထောင်ပါအုံး” လို့ နှင်းနှင်း အော်ပြောလိုက်တယ်။

2. ခ။ အဖေနဲ့ စကားမပြောတော့ဘူး။

   နှင်းနှင်းက သူ့အခက်အခဲကို အဖေ့ကိုပြောပြဖို့ စဥ်းစားထားပေမဲ့ မပြောတော့ဘူး။

3. ဂ။ အဆင်ပြေမယ့်အချိန်ကို စောင့်ပြီး အကြောင်း အရာကို ပြန်ဆွေးနွေးတယ်။

   နှင်းနှင်းက နောက်ပိုင်းကျမှ သူ့ပြဿနာကို အဖေနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် စကားပြောမယ် ဒါမှမဟုတ် စာရေးပြီး အသိပေးမယ်။

နှင်းနှင်း ဘယ်တစ်ခုကို ရွေးချယ်သင့်တယ်လို့ သင် ထင်သလဲ။

စဥ်းစားကြည့်ပါ– နှင်းနှင်းရဲ့အဖေက စိတ်ရှုပ်နေတဲ့အတွက် သမီးဖြစ်သူ အခက်အခဲကြုံနေတာကို သတိမထားမိဘူး။ နှင်းနှင်းက ရွေးချယ်စရာ က ကို ရွေးတယ်ဆိုပါစို့။ အော်ပြောရတဲ့အကြောင်းရင်းကို အဖေနားလည်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါ့အပြင် သူပြောတဲ့စကားတွေကို အဖေ နားထောင်ချင်မှာ မဟုတ်သလို အဖေ့ကို မရိုသေရာလည်း ရောက်တယ်။ (ဧဖက် ၆:၂) ဒါဆိုရင် နှင်းနှင်း လိုချင်တဲ့အကူအညီလည်း ရတော့မှာမဟုတ်ဘူး။

ရွေးချယ်စရာ ခ ကတော့ အလွယ်ဆုံးဖြစ်ပေမဲ့ အကောင်းဆုံးတော့ မဟုတ်ဘူး။ ဘာကြောင့်လဲ။ အကြောင်းကတော့ နှင်းနှင်းအနေနဲ့ ပြဿနာတွေကို ဖြေရှင်းချင်တယ်ဆိုရင် အဖေနဲ့စကားပြောဖို့လိုတယ်။ အဖေကလည်း အကူအညီပေးချင်တယ်ဆိုရင် သူ့သမီး ဘာတွေကြုံနေရတယ်ဆိုတာ သိဖို့လိုတယ်။ စကားမပြောဘဲနေရင်တော့ ဘာမှဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး။

ရွေးချယ်စရာ ဂ မှာတော့ နှင်းနှင်းက လမ်းပိတ်ဆို့မှုနဲ့ကြုံရပေမဲ့ လက်မလျှော့ဘူး။ အဲဒီအစား သူ့ပြဿနာကို တခြားအချိန်မှာ ပြောပြဖို့ကြိုးစားတယ်။ အဖေ့ကို စာရေးပြီးပြောပြဖို့ ရွေးချယ်မယ်ဆိုရင် ချက်ချင်းစိတ်သက်သာရာရနိုင်တယ်။

စာရေးပြီးပြောတဲ့အတွက် သူပြောချင်တာကိုလည်း စီကာပတ်ကုံး ပြောပြလို့ရတယ်။ အဖေက အဲဒီစာကို ဖတ်တဲ့အခါ သူဘာပြောချင်သလဲဆိုတာသိပြီး သူ့ပြဿနာကို ပိုနားလည်လာမှာဖြစ်တယ်။ ဒါကြောင့် ရွေးချယ်စရာ ဂ ဟာ နှင်းနှင်းနဲ့သူ့အဖေ နှစ်ယောက်စလုံးအတွက် အကျိုးရှိတယ်။ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီးပြောတာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ စာရေးပြီးပြောတာပဲဖြစ်ဖြစ် ‘ငြိမ်သက်ခြင်းရှိစေတဲ့အရာကို လုပ်ဆောင်ပါ’ ဆိုတဲ့ ကျမ်းစာတိုက်တွန်းချက်ကို လိုက်နာရာရောက်တယ်။—ရောမ ၁၄:၁၉။

နှင်းနှင်းမှာ တခြားဘာရွေးချယ်စရာတွေ ရှိသေးလဲ။

သင်စဥ်းစားမိတာရှိရင် အောက်မှာရေးချပါ။ ဘာအကျိုးရမလဲဆိုတာကိုလည်း ရေးပါ။

သင်ပြောချင်တာကတစ်မျိုး၊ မိဘတွေနားလည်တာကတစ်မျိုး ဖြစ်သွားတတ်တယ်ဆိုတာ သတိရပါ။

ဥပမာ–

မိဘတွေက သင့်ကို ‘ဘာကြောင့်မျက်နှာမကောင်းတာလဲ’ လို့မေးတယ်ဆိုပါစို့။ သင်က “အဲဒီအကြောင်း မပြောချင်ဘူး” လို့ပြောလိုက်တယ်။

ဒါပေမဲ့ မိဘတွေဘက်ကကျတော့ “သူငယ်ချင်းတွေကိုပဲ ရင်ဖွင့်မယ်။ မိဘတွေကိုတော့ မပြောချင်ဘူး” ဆိုပြီး နားလည်သွားတယ်။

သင်က ပြဿနာတစ်ခုကြုံနေရပြီး မိဘတွေက ‘ဘာကူညီပေးရမလဲ’ လို့မေးတယ်ဆိုပါစို့။ သင်က “အဖေအမေတို့ စိတ်မပူပါနဲ့။ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ဖြေရှင်းနိုင်တယ်” လို့ပြောလိုက်တယ်။

• မိဘတွေ ဒီလိုနားလည်သွားနိုင်တယ်–

• ပိုကောင်းအောင် ဒီလိုပြောနိုင်တယ်–