သေခြင်း​သည် ရှင်​ခြင်း​၏​ဆန့်​ကျင်​ဘက်​ဖြစ်​၏။ သေခြင်း​သည် နှစ်​ခြိုက်​စွာ​အိပ်​ပျော်​သကဲ့​သို့​ဖြစ်​သည်။ (ယောဟန် ၁၁:၁၁-၁၄) သေလွန်​သူ​များ​သည် မကြား​နိုင်၊ မမြင်​နိုင်၊ စ​ကား​မပြော​နိုင် သို့​မဟုတ် အဘယ်​အရာ​ကို​မျှ​မတွေး​တော​နိုင်​ကြ​ပါ။ (ဒေသနာ ၉:၅၊ ၁၀) သေလွန်​သူ​များ​သည် သူ​တို့​၏​ဘိုး​ဘေး​များ​နှင့်​နေ​ထိုင်​ရန် နာမ်​ဝိညာဉ်​ဘုံ​သို့​သွား​ကြ​သည်​ဟု ဗာ​ဗု​လုန်​ဘာ​သာ​က သွန်​သင်​ပေး​သည်။ သမ္မာ​ကျမ်း​စာ​က ထို​သို့​မသွန်​သင်​ပါ။

သေလွန်​သူ​များ​သည် ကျွန်ုပ်​တို့​ကို​အကူ​အညီ​မပေး​နိုင်​သည့်​အပြင် အန္တ​ရာယ်​လည်း​မပေး​နိုင်​ပါ။ လူ​တို့​သည် သေလွန်​သူ​များ​နှစ်​သက်​မည်​ဟု ယူ​ဆ​သည့် အခမ်း​အနား​များ​နှင့် ယဇ်​ပူဇော်​သကာ​များ​ကို ပြု​လုပ်​လေ့​ရှိ​ကြ​သည်။ ၎င်း​သည် စာ​တန်​၏​မု​သာ​ဝါ​ဒ​ပေါ်​အခြေ​ပြု​သော​ကြောင့် ဘုရား​သခင်​မနှစ်​သက်​ပါ။ သေလွန်​သူ​များ​လည်း နှစ်​သက်​နိုင်​မည်​မဟုတ်၊ အကြောင်း​မှာ သူ​တို့​သည် သက်​မဲ့​များ​ဖြစ်​ကြ​၏။ သေလွန်​သူ​များ​ကို ကျွန်ုပ်​တို့​ကြောက်​ရွံ့​ခြင်း သို့​မဟုတ် ဝတ်​ပြု​ကိုး​ကွယ်​ခြင်း မပြု​သင့်​ပါ။ ဘုရား​သခင်​ကို​သာ ကျွန်ုပ်​တို့​ဝတ်​ပြု​ကိုး​ကွယ်​သင့်​သည်။—မဿဲ ၄:၁၀။

သေလွန်​သူ​များ တစ်​ဖန်​အသက်​ရှင်​ကြ​လိမ့်​မည်။ ယေဟောဝါ​သည် မြေကြီး​ပရ​ဒိ​သု​ပေါ်​သို့ သေလွန်​သူ​များ​ကို ပြန်​နိုး​ထ​လာ​စေ​မည်။ ထို​အချိန်​မှာ အနာ​ဂတ်​တွင်​ဖြစ်​သည်။ (ယောဟန် ၅:၂၈၊ ၂၉; တမန်​တော် ၂၄:၁၅) အိပ်​ပျော်​နေ​သူ​တစ်​ဦး​ကို သင်​နိုးထ​စေ​နိုင်​သကဲ့​သို့ ဘုရား​သခင်​သည် သေလွန်​သူ​များ​ကို ပြန်​နိုးထ​စေ​နိုင်၏။—မာကု ၅:၂၂၊ ၂၃၊ ၄၁၊ ၄၂။

ကျွန်ုပ်​တို့​မသေဟူ​သော အယူ​အဆ​မှာ စာ​တန်​ပျံ့​နှံ့​စေ​သော​မု​သာ​ဖြစ်​သည်။ သေလွန်​သူ​များ​၏​ဝိညာဉ်​များ​သည် အသက်​ရှင်​ပြီး ဖျား​နာ​မှု​နှင့်​အခြား​အခက်​အခဲ​များ​ကို​ဖြစ်​ပေါ်​စေ​သည်​ဟု စာ​တန်​နှင့်​သူ​၏​နတ်​ဆိုး​များ​က လူ​တို့​ကို​ယူ​ဆ​စေ​သည်။ စာ​တန်​သည် တစ်​ခါ​တစ်​ရံ အိပ်​မက်​များ​နှင့် ရူပါ​ရုံ​များ​အား​ဖြင့် လူတို့​ကို​လှည့်​ဖြား​တတ်​သည်။ လူ​သေနှင့်​စကား​ပြော​ဖို့ ကြိုးစား​သူ​များ​ကို ယေဟောဝါ​ရှုတ်ချ၏။—တရား​ဟောရာ ၁၈:၁၀-၁၂။