အခု သန်း​ခေါင်​ကျော်​သွားပြီ။ ပုရောဟိတ်တွေ​က ယေရှုကို သစ္စာဖောက်​အပ်နှံ​တဲ့ ယုဒ​ကို ငွေ​စ ၃၀ ပေး​လိုက်တယ်။ ဒါကြောင့် ယုဒ​က ယေရှုကို​ရှာ​ဖို့ ပုရောဟိတ်​မင်းနဲ့ ဖာရိရှဲတွေ လွှတ်လိုက်တဲ့ လူအုပ်​ကို ဦးဆောင်​လာတယ်။ တပ်မှူး​တစ်ယောက်နဲ့ ရောမ​စစ်သည်​တစ်စု​လည်း ပါလာတယ်။

ယုဒ​ကို ပသခါ​ညစာ​စားပွဲ​ကနေ ထွက်သွား​ခိုင်း​လိုက်တာနဲ့ သူက ပ​ရော​ဟိတ်​ကြီး​တွေ​ဆီ တန်း​သွားတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။ (ယောဟန် ၁၃:၂၇) သူတို့က အစောင့်​ရဲမက်တွေ​အပြင် စစ်သည်​တစ်စုကို​ပါ ခေါ်​လိုက်တယ်။ ယုဒ​က အဲဒီ​လူတွေကို ဦးဆောင်​ပြီး ယေရှုနဲ့ တမန်တော်တွေ ပသခါပွဲ ကျင်းပတဲ့​အိမ်​ဆီ အရင်​ခေါ်​သွားတာ ဖြစ်မယ်။ အခုတော့ လူအုပ်​က ကိဒြုန်​ချိုင့်ဝှမ်း​ကို ဖြတ်​ပြီး ဥယျာဉ်​ဆီ လာ​နေကြ​တယ်။ သူတို့မှာ ဓား​တွေ၊ တုတ်တွေ​အပြင် ယေရှုကို ရှာတွေ့​ဖို့ မီးတုတ်၊ မီးအိမ်​တွေ​လည်း ပါလာ​တယ်။

ယုဒ​က လူအုပ်​ကို ဦးဆောင်​ပြီး သံလွင်​တောင်ပေါ် တက်လာ​ချိန်မှာ ယေရှု​ရှိ​မယ့် နေရာကို ကောင်းကောင်း သိထားတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့​အပတ်​မှာ ယေရှုနဲ့ တမန်တော်တွေ ဗေသနိ​နဲ့ ဂျေရုဆလင်​ကို သွား​လိုက်​ပြန်​လိုက် လုပ်တဲ့​အခါ ဂေသရှေမန်​ဥယျာဉ်မှာ နား​လေ့​ရှိကြတယ်။ အခု ညဘက်​ဆိုတော့ ဥယျာဉ်​ထဲ​က သံလွင်​ပင်​တွေ​အောက်မှာ ယေရှု ရှိနေ​နိုင်တယ်။ ဒီတော့ ယေရှုကို မမြင်ဖူး​တဲ့ စစ်သားတွေဟာ ယေရှု​က ဘယ်သူ​မှန်း ဘယ်လို သိနိုင်​မလဲ။ သူတို့​သိနိုင်ဖို့ ယုဒ​က “ငါ​နမ်း​တဲ့​သူဟာ ယေရှု​ပဲ။ သူ့ကို​ဖမ်း​ပြီး စောင့်ကြပ်​ခေါ်သွားကြ” လို့​အချက်ပေး​ထားပြီးပြီ။—မာကု ၁၄:၄၄။

ယုဒ​က လူအုပ်​ကို ဦးဆောင်​ပြီး ဥယျာဉ်​ထဲ ဝင်​လာတဲ့အခါ ယေရှုနဲ့ တမန်တော်တွေကို တွေ့​သွားတယ်။ ဒါနဲ့ ယေရှု​ဆီ တန်းသွား​လိုက်ပြီး “ဆရာ၊ မင်္ဂလာပါ” ဆိုပြီး နမ်း​လိုက်တယ်။ ယေရှုကလည်း “ဘာ​အတွက် လာတာလဲ” လို့ ယုဒ​ကို မေးတယ်။ (မဿဲ ၂၆:၄၉၊ ၅၀) ပြီးတော့ “ယုဒ၊ ခင်ဗျား​က လူသားကို နမ်း​ပြီး သစ္စာဖောက်​လိုက်တာ​ပေါ့” လို့​ပြောတယ်။ (လုကာ ၂၂:၄၈) ဒီ​နောက် သစ္စာဖောက်​ယုဒ​ကို ယေရှု ဘာမှ ထပ်​မပြောတော့ဘူး။

အခု မီးတုတ်၊ မီးအိမ်​တွေ ထွန်းထား​တဲ့ အလင်းရောင်​ထဲ ယေရှု ထွက်လာပြီး “ဘယ်သူ့ကို ရှာနေတာလဲ” လို့​မေးတယ်။ “နာဇရက်​မြို့သား ယေရှုကို ရှာနေ​တာ” လို့ သူတို့​ဖြေ​တော့ ယေရှု​က “ကျွန်တော်ဟာ ယေရှု​ပဲ” လို့ သတ္တိရှိရှိ ပြောလိုက်​တယ်။ (ယောဟန် ၁၈:၄၊ ၅) သူတို့လည်း ဘာဖြစ်​လာမယ်​မှန်း မသိတာ​ကြောင့် နောက်ဆုတ်​သွားပြီး လဲကျ​ကုန်တယ်။

ယေရှု​က ဒါကို​အခွင့်ကောင်း​ယူပြီး အမှောင်​ထဲ ထွက်ပြေး​သွားမယ့်​အစား ဘယ်သူ့ကို ရှာနေတာလဲ​လို့ ထပ်​မေးတဲ့အခါ “နာဇရက်​မြို့သား ယေရှုကို ရှာနေ​တာ” လို့​ဖြေကြတယ်။ “ကျွန်တော်ဟာ ယေရှုပါ​လို့ ပြောပြီးပြီ​ပဲ။ ကျွန်တော့်ကို ရှာနေ​တာ​ဆိုရင် သူတို့တွေ သွားပါ​စေ” လို့ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် ပြောလိုက်​တယ်။ သေရေးရှင်ရေး ဖြစ်နေတဲ့​အချိန်မှာတောင် ယေရှုဟာ တမန်တော်တွေ တစ်ယောက်မှ မဆုံးရှုံး​ပါဘူး​ဆိုတဲ့ သူ့​စကားတွေကို ပြန်​အမှတ်ရ​တယ်။ (ယောဟန် ၆:၃၉။ ၁၇:၁၂) သူက သစ္စာရှိ တမန်တော်တွေကို စောင့်ရှောက်ခဲ့တယ်။ “ပျက်စီးခြင်းရဲ့သား” ယုဒ​က​လွဲလို့ တစ်ယောက်ကို​မှ မဆုံးရှုံး​ဘူး။ (ယောဟန် ၁၈:၇-၉) ဒါကြောင့် သစ္စာရှိ နောက်လိုက်​တွေကို သွားခွင့်​ပြု​ဖို့ သူ​တောင်းဆို​နေတာ။

ရပ်နေတဲ့ စစ်သားတွေ​က ယေရှု​ဆီ​လာတဲ့အခါ တမန်တော်တွေလည်း ဘာဖြစ်​တော့​မယ်​ဆိုတာ ရိပ်မိ​ပြီး “သခင်၊ ဓားနဲ့ ခုတ်​လိုက်ရ​မလား” လို့​မေးတယ်။ (လုကာ ၂၂:၄၉) ယေရှု ဘာမှ​ပြန်​မပြော​ခင် ပေတရု​က တမန်တော်တွေ​ဆီမှာရှိတဲ့ ဓား​နှစ်​လက်ထဲက တစ်လက်​ကို ဆွဲထုတ်​လိုက်ပြီး ပုရောဟိတ်မင်းရဲ့​ကျွန် မာ​လ​ခု​ကို ခုတ်​လိုက်တဲ့​အတွက် ညာဘက်​နားရွက် ပြတ်​သွားတယ်။

ယေရှု​က မာလခုရဲ့ နားရွက်​ကို တို့​လိုက်တဲ့အခါ အနာ​ပျောက်​သွားတယ်။ ဒီ​နောက် ပေတရု​ကို “ဓား​ကို ဓား​အိမ်ထဲ ပြန်​ထည့်​လိုက်ပါ။ ဓား​ကို​ကိုင်တဲ့​သူက ဓားနဲ့​ပဲ သေဆုံး​ရလိမ့်မယ်” လို့​ပြောပြီး အရေးကြီး သင်ခန်းစာ​တစ်ခု သင်ပေး​လိုက်တယ်။ ယေရှု​က “ဒါတွေ ဖြစ်လာ​ရမယ်ဆိုတဲ့ ကျမ်း​စကားတွေ ဘယ်လို​ပြည့်စုံ​နိုင်​တော့​မလဲ” ဆိုပြီး ပြောတာကို​ကြည့်ရင် လိုလိုလားလား အဖမ်းခံ​ချင်​မှန်း သိနိုင်တယ်။ (မဿဲ ၂၆:၅၂၊ ၅၄) ပြီးတော့ “အဖဘုရား​ပေးတဲ့ ခွက်​ကို ကျွန်တော် မသောက်​ဘဲ နေရမှာ​လား” ဆိုပြီး ပြောတယ်။  (ယောဟန် ၁၈:၁၁) ယေရှု​က အသေခံ​တဲ့​အထိ ဘုရား​အလိုတော်အတိုင်း လုပ်ဖို့ သဘောတူ လက်ခံတယ်။

ဒီ​နောက် “ဓားပြ​ကို ဖမ်းသလို ကျွန်တော့်ကို ဖမ်းဖို့ ဓား​တွေ၊ တုတ်တွေ​ကိုင်ပြီး လာ​ရသလား။ ကျွန်တော် နေ့တိုင်း ဗိမာန်တော်မှာ ထိုင်ပြီး သွန်သင်​နေတုန်းက​တော့ ခင်ဗျားတို့ မ​ဖမ်း​ကြဘူး။ တကယ်တော့ အခုလို​ဖြစ်နေတာ​တွေဟာ ပရောဖက်​ကျမ်း ပြည့်စုံ​လာဖို့​ပဲ” လို့ လူအုပ်​ကို ပြောလိုက်​တယ်။—မဿဲ ၂၆:၅၅၊ ၅၆။

တပ်မှူး​နဲ့ တပ်သားတွေ၊ အစောင့်​ရဲမက်တွေ​လည်း ယေရှုကို ဖမ်းဆီး ချည်နှောင်​ကြတော့တယ်။ ဒါကို​မြင်တဲ့အခါ တမန်တော်တွေ ထွက်ပြေးကြ​ပါလေရော။ ဒါပေမဲ့ “လူရွယ်​တစ်ယောက်က” လူအုပ်​ထဲမှာ နေရစ်​ပြီး နောက်ကနေ လိုက်​လာတယ်။ သူက တပည့်​မာကု ဖြစ်နိုင်တယ်။ (မာကု ၁၄:၅၁) နောက်တော့ သူ့ကို မှတ်မိ​သွားပြီး လိုက်​ဖမ်း​တော့ သူလည်း ဝတ်လုံကို​စွန့်ပြီး ထွက်ပြေး​သွားတယ်။