အခန်း ၂၂

ယဉ်ကျေးမှုနှစ်ခုကြားမှာ ငါဘယ်လိုနေရမလဲ

သင့်အဖေ ဒါမှမဟုတ် အမေက နိုင်ငံရပ်ခြားကနေ ပြောင်းရွှေ့လာသူလား။

□ ဟုတ် □ မဟုတ်

သင်ပြောတဲ့ဘာသာစကား ဒါမှမဟုတ် ယဉ်ကျေးမှုက ကျောင်းနဲ့အိမ်မှာ အတူတူပဲလား

□ တူ □ မတူ

 “ကျွန်တော့်မိသားစုက အီတလီလူမျိုး။ ချစ်ခင်တွယ်တာမှုကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြတတ်တယ်။ အခု ကျွန်တော်တို့ ဗြိတိန်နိုင်ငံမှာနေတယ်။ ဒီမှာက အရမ်းစည်းကမ်းရှိပြီး ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့ကြတာ။ ကျွန်တော်က အင်္ဂလိပ်လည်းမဟုတ်၊ အီတလီလည်းမကျနဲ့ ယဉ်ကျေးမှုနှစ်ခုစလုံးမှာ အံဝင်ခွင်ကျမဖြစ်ဘူးလို့ ခံစားရတယ်။”—ဇိုဇွဲ၊ အင်္ဂလန်။

“ကျောင်းမှာ ဆရာက သူစကားပြောရင် သူ့ကိုကြည့်ရမယ်တဲ့။ အဖေကျတော့ သူစကားပြောတဲ့အခါ သူ့ကိုကြည့်ရင် ရိုင်းတယ်တဲ့။ ယဉ်ကျေးမှုနှစ်ခုကြားမှာ ကျွန်တော် အဆင်ကိုမပြေဘူး။”—ပက်ထရစ်၊ ပြင်သစ်နိုင်ငံမှာ အယ်လ်ဂျီးရီးယားလူမျိုး မိဘတွေကနေ မွေးဖွားလာသူ။

သင့်မိဘတွေဟာ နိုင်ငံရပ်ခြားကနေ ပြောင်းရွှေ့လာသူတွေ ဖြစ်မယ်ဆိုရင် ကြီးမားတဲ့အခက်အခဲတွေ ကြုံရနိုင်တယ်။ ဘာသာစကား၊ ယဉ်ကျေးမှုနဲ့ ဝတ်စားဆင်ယင်ပုံ မတူတဲ့ပတ်ဝန်းကျင်ကို ရုတ်တရက်ရောက်သွားတော့ လူတွေကြားမှာ တမူထူးနေတယ်။ အဲဒီအခါမျိုးမှာ မလေးမစားဆက်ဆံခံရတာ၊ ခွဲခြားဆက်ဆံခံရတာတွေ ရှိလာနိုင်တယ်။

သင်ရော အဲဒီလိုကြုံနေရသလား။ လူငယ်တချို့လည်း အောက်ပါအခက်အခဲတွေ ကြုံနေရတယ်။ အဲဒီထဲက သင့်အတွက် အခက်ခဲဆုံးအခြေအနေတစ်ခုကို ✔ ခြစ်ပါ။

□ လှောင်ပြောင်မှု။ နူးရာ ငယ်ငယ်တုန်းက ဂျော်ဒန်နိုင်ငံကနေ မြောက်အမေရိကကို မိသားစုလိုက် ပြောင်းသွားတယ်။ “ကျွန်မတို့ရဲ့ ၀တ်စားဆင်ယင်ပုံက တခြားသူတွေနဲ့မတူတော့ အလှောင်ခံရတယ်။ အမေရိကန်တွေ ဟာသလုပ်တာကို ကောင်းကောင်းနားမလည်ခဲ့ဘူး” လို့သူပြောပြတယ်။

□ ကိုယ်ဘယ်သူဘယ်ဝါမှန်း မသေချာမှု။ နေဒီယာဆိုတဲ့ မိန်းကလေး ဒီလိုပြောတယ်– “ကျွန်မကို ဂျာမနီနိုင်ငံမှာမွေးတယ်။ မိဘတွေက အီတလီလူမျိုးဆိုတော့ ကျောင်းမှာ ဂျာမန်စကားပြောတဲ့အခါ အီတလီလေသံပါနေတယ်။ ကျောင်းသားတွေက ကျွန်မကို ‘နိုင်ငံခြားသူ အရူးမ’ လို့ပြောကြတယ်။ အီတလီနိုင်ငံကို အလည်သွားလို့ အီတလီစကားပြောတဲ့အခါကျတော့လည်း ဂျာမန်လေသံ ပါနေပြန်ရော။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဘယ်သူဘယ်ဝါမှန်း မသိတော့ဘူး။ ဘယ်ကိုပဲသွားသွား နိုင်ငံခြားသား ဖြစ်နေတယ်။”

□ အိမ်မှာ ယဉ်ကျေးမှုကွာဟချက်။ အန်နာ ရှစ်နှစ်အရွယ်မှာ မိသားစုလိုက်  အင်္ဂလန်နိုင်ငံကို ပြောင်းခဲ့ကြတယ်။ သူအခုလိုပြောပြတယ်– “ကျွန်မနဲ့မောင်လေးက လန်ဒန်မှာ အလိုလိုနေသားကျသွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပေါ်တူဂီလက်အောက်ခံ မဒေးရားကျွန်းလေးမှာ အကြာကြီးနေခဲ့တဲ့ မိဘတွေအတွက်တော့ လန်ဒန်မှာနေသားကျဖို့ ခက်နေတယ်။”

ဗိုအမ် အသက်သုံးနှစ်မှာ မိဘတွေနဲ့အတူ ကမ္ဘောဒီးယားနိုင်ငံကနေ ဩစတြေးလျနိုင်ငံကို ပြောင်းလာတယ်။ သူအခုလိုပြောပြတယ်– “မိဘတွေက ယဉ်ကျေးမှုအသစ်နဲ့ ဝန်းကျင်အသစ်မှာ နေသားမကျဘူး။ အဖေ့သဘောထားနဲ့ စဉ်းစားပုံကို ကျွန်မနားမလည်လို့ အဖေ ခဏခဏ ဒေါသထွက်တယ်။”

□ အိမ်မှာ ဘာသာစကားအတားအဆီး။ အီယန် အသက်ရှစ်နှစ်အရွယ်မှာ အီကွေဒေါနိုင်ငံကနေ အမေရိကန်နိုင်ငံ၊ နယူးယောက်ကို မိသားစုလိုက် ပြောင်းလာတယ်။ အမေရိကန်မှာ ခြောက်နှစ်နေပြီးနောက် သူအခုလိုပြောတယ်– “ကျွန်တော်က စပိန်စကားထက် အင်္ဂလိပ်စကားကို ပိုပြောတယ်။ ကျောင်းမှာဆို ဆရာတွေ၊ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အင်္ဂလိပ်လိုပြောတယ်။ အိမ်မှာလည်း ညီလေးနဲ့ အင်္ဂလိပ်လိုပဲပြောတယ်။ အင်္ဂလိပ်လိုပဲ အပြောများတော့ စပိန်စကားက ခေါင်းထဲမှာမရှိတော့ဘူး။”

ဩစတြေးလျနိုင်ငံမှာ ကမ္ဘောဒီးယားလူမျိုး မိဘကနေ မွေးဖွားလာတဲ့ လီ အခုလိုပြောတယ်– “မိဘတွေနဲ့စကားပြောချင်တယ်။ ကိုယ့်ခံစားချက်တွေအကြောင်း သူတို့ကို အသေးစိတ်ပြောပြချင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ သူတို့စကားကို ကောင်းကောင်းမပြောတတ်ဘူး။”

ရှေ့မှာပြောခဲ့တဲ့ နူးရာ အခုလိုဆက်ပြောတယ်– “အဖေက အိမ်မှာ အာရဗီစကားပဲ ပြောခိုင်းတယ်။ တကယ်တော့ မပြောချင်ဘူး။ အာရဗီစကား သင်ယူရတာ အပိုအလုပ်ပဲလို့ထင်တယ်။ သူငယ်ချင်းတွေက အင်္ဂလိပ်လိုပြော၊ တီဗွီမှာလည်း အစီအစဉ်အားလုံးက အင်္ဂလိပ်လိုပဲဆိုတော့ အာရဗီစကားသင်ပြီး ဘာလုပ်မှာလဲ။”

သင်လုပ်ဆောင်နိုင်ရာ

အထက်ပါစကားတွေအရ အဲဒီအခြေအနေတွေကို သင်တစ်ယောက်တည်း ကြုံနေရတာ မဟုတ်ဘူး။ သင့်အနေနဲ့ အဲဒီအခက်အခဲတွေကို ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းမယ့်အစား ကိုယ့်ယဉ်ကျေးမှုနောက်ခံကို မေ့ထားပြီး လက်ရှိ၀န်းကျင်အသစ်နဲ့ နေသားကျဖို့  ကြိုးစားရင်လည်း ဖြစ်ပါတယ်။။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီလိုလုပ်ရင် သင့်မိဘတွေ စိတ်ကောင်းမှာမဟုတ်ဘူး။ သင်လည်း စိတ်ညစ်ရမယ်။ ဒါကြောင့် အခက်အခဲတွေကို ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းပါ။ သင့်အခြေအနေကို ဘယ်လိုအကျိုးရှိရှိ အသုံးချမလဲဆိုတာ စဉ်းစားပါ။ အကြံပြုချက်တချို့ကို လေ့လာကြည့်ရအောင်။

လှောင်ပြောင်ခံရတဲ့အခါ တုံ့ပြန်နိုင်ပုံ။ သင်ဘယ်လောက်ပဲ ကြိုးစားကြိုးစား လူတိုင်းရဲ့ နှစ်သက်လက်ခံမှု ရမှာမဟုတ်ဘူး။ စ,နောက်ချင်သူတွေကတော့ အကြောင်းရှာပြီး လှောင်ပြောင်နေမှာပဲ။ (သုတ္တံ ၁၈:၂၄) အဲဒါတွေကို အချိန်ကုန်ခံပြီး လိုက်ဖြေရှင်းမနေပါနဲ့။ “လှောင်ပြောင်တတ်သူတွေက ပဲ့ပြင်တည့်မတ်ပေးတာကို မကြိုက်ဘူး” လို့ ပညာရှိဘုရင်ရှောလမုန်ပြောတယ်။ (သုတ္တံ ၁၅:၁၂၊ Contemporary English Version) သင့်မှာ ချို့ယွင်းချက်တွေရှိလို့ သူတို့လှောင်ပြောင်တာမဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့ကိုယ်တိုင်က စ,နောက်ချင်တာ။

ကိုယ်ဘယ်သူဘယ်ဝါမှန်း မသေချာတာကို ဖြေရှင်းနိုင်ပုံ။ သတ်သတ်မှတ်မှတ် ယဉ်ကျေးမှုတစ်ခုရှိချင်တာ ဒါမှမဟုတ် မိသားစုဝင်ဖြစ်ချင်တာ မမှားပါဘူး။ မှားတာက ယဉ်ကျေးမှု ဒါမှမဟုတ် မိသားစုနောက်ခံကိုကြည့်ပြီး တန်ဖိုးဖြတ်တယ်ဆိုတဲ့ အတွေးပဲ။ လူတွေကသာ အဲဒီအချက်တွေကိုကြည့်ပြီး တန်ဖိုးဖြတ်ပေမဲ့ ဘုရားသခင်ကတော့ အဲဒီလိုမဟုတ်ဘူး။ ကျမ်းရေးသူ တမန်တော်ပေတရု အခုလိုပြောတယ်– “ဘုရားသခင်သည် မျက်နှာလိုက်တော်မမူကြောင်း ငါမုချသိ၏။ လူအမျိုးမျိုးတို့တွင် ဘုရားသခင်ကိုကြောက်ရွံ့၍ ဖြောင့်မတ်ခြင်းတရား ကျင့်သုံးသောသူကို နှစ်သက်လက်ခံတော်မူ၏။” (တမန်တော် ၁၀:၃၄၊ ၃၅) ယေဟောဝါဘုရား နှစ်သက်တာကို အတတ်နိုင်ဆုံးလုပ်ဆောင်မယ်ဆိုရင် ကိုယ်တော်က သင့်ကို သူ့ရဲ့မိသားစုဝင်အဖြစ် လက်ခံပါလိမ့်မယ်။ (ဟေရှာယ ၄၃:၁၀; မာကု ၁၀:၂၉၊ ၃၀) ဘုရားရဲ့မိသားစုဝင်ဖြစ်ခွင့်ရတာထက် ကောင်းတာရှိနိုင်ပါအုံးမလား။

 အိမ်မှာ ယဉ်ကျေးမှုကွာဟချက်ကို ဖြေရှင်းနိုင်ပုံ။ မိသားစုတိုင်းလိုလိုမှာ မိဘနဲ့သားသမီး အမြင်ချင်းမတူကြဘူး။ သင့်မိသားစုမှာတော့ အဲဒီမတူညီမှုတွေက ပိုကြီးမားနေမှာပဲ။ မိဘတွေက အရင်နေခဲ့တဲ့နိုင်ငံရဲ့ ဓလေ့ထုံးစံအတိုင်း နေစေချင်တယ်။ သင်ကတော့ လက်ရှိနေတဲ့နိုင်ငံရဲ့ ဓလေ့ထုံးစံအတိုင်း နေချင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ သင့်ဘဝ ကောင်းစားချင်ရင် “မိဘကိုရိုသေ” ရမယ်။—ဧဖက် ၆:၂၊ ၃။

မိဘတွေရဲ့ ယဉ်ကျေးမှုဓလေ့ထုံးစံတွေက ကိုယ်နဲ့အံဝင်ခွင်ကျမဖြစ်ဘူးဆိုပြီး အဲဒါတွေကို ငြင်းဆန်တာမျိုး မလုပ်ပါနဲ့။ အဲဒီယဉ်ကျေးမှုဓလ့ထုံးစံတွေကို သူတို့ ဘာကြောင့်အလေးထားရသလဲဆိုတာ နားလည်ဖို့ကြိုးစားပါ။ (သုတ္တံ ၂:၁၀၊ ၁၁) ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဒီလိုမေးကြည့်ပါ– ‘ဒီယဉ်ကျေးမှုဓလ့ထုံးစံတွေက ကျမ်းစာနဲ့ကိုက်ညီသလား။ ကိုက်ညီတယ်ဆိုရင် ဒါတွေကို ငါမကြိုက်ရတဲ့ သတ်သတ်မှတ်မှတ် အကြောင်းရင်းက ဘာလဲ။ ငါ့ခံစားချက်ကို မိဘတွေသိအောင် ဘယ်လိုလေးလေးစားစား ပြောပြနိုင်မလဲ။’ (တမန်တော် ၅:၂၉) သင်ဟာ မိဘတွေရဲ့စကားကို ကောင်းကောင်းပြောတတ်မယ်ဆိုရင် သူတို့ကို ရိုသေလေးစားဖို့၊ သူတို့ရဲ့သဘောထားကို နားလည်ပေးဖို့၊ ကိုယ့်ခံစားချက်ကိုလည်း ထုတ်ပြောဖို့ ပိုလွယ်ကူပါလိမ့်မယ်။

အိမ်မှာ ဘာသာစကားအတားအဆီးကို ကျော်လွှားနိုင်ပုံ။ မိသားစုတချို့က အိမ်မှာ ကလေးတွေကို သူတို့ရဲ့မိခင်စကားပဲ ပြောခိုင်းတယ်။ ဒီတော့ ကလေးတွေက စကားနှစ်မျိုးစလုံးကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် ပြောတတ်တာပေါ့။ သင့်အိမ်မှာလည်း အဲဒီလိုလုပ်နိုင်ပါတယ်။ ပြောတတ်ရုံသာမက ရေးတတ်အောင်လည်း မိဘတွေဆီမှာ အကူအညီတောင်းပါ။ ဂျာမနီနိုင်ငံမှာ ကြီးပြင်းပြီး ဂရိစကားပြောတဲ့ စတီးလစ္စ အခုလိုပြောတယ်– “မိဘတွေက ကျမ်းချက်တစ်ချက်ကို နေ့တိုင်း ကျွန်တော်နဲ့အတူ ဆွေးနွေးတယ်။ သူတို့က အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ဖတ်ပြပြီး ကျွန်တော်က လိုက်ရေးတယ်။ အခုဆိုရင် ဂျာမန်နဲ့ဂရိစကား နှစ်မျိုးစလုံးကို ရေးတတ်၊ ဖတ်တတ်ပြီ။”

မိဘရဲ့စကားကို သင်ယူတာ ဘာအကျိုးတွေရသလဲ။ အစပိုင်းမှာဖော်ပြခဲ့တဲ့ ဇိုဇွဲ အခုလိုထပ်ပြောတယ်– “မိဘတွေနဲ့ စိတ်ပိုင်းအရရော၊ ဝတ်ပြုရေးပိုင်းအရပါ ရင်းနှီးချင်လို့ သူတို့စကားကို သင်ယူခဲ့တယ်။ သူတို့စကားကိုတတ်ထားတော့ သူတို့ရဲ့ခံစား ချက်ကို နားလည်ပေးနိုင်သလို ကျွန်တော့်ခံစားချက်ကိုလည်း သူတို့နားလည်ပေးနိုင်ကြတယ်။”

အတားအဆီးမဟုတ်၊ ပေါင်းကူးတံတားပါ

သင့်ယဉ်ကျေးမှုနောက်ခံကို တခြားသူတွေနဲ့ခြားထားတဲ့ အတားအဆီးအဖြစ် သဘောထားမလား ဒါမှမဟုတ် သူတို့နဲ့ဆက်သွယ်လို့ရတဲ့ ပေါင်းကူးတံတားအဖြစ် သဘောထားမလား။ ယေဟောဝါသက်သေလူငယ်တွေကတော့ ပေါင်းကူးတံတားအဖြစ် သဘောထားကြတယ်။ အကြောင်းကတော့ နိုင်ငံရပ်ခြားကနေ ပြောင်းရွှေ့လာသူတွေကို ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်သတင်းကောင်း ပြောပြချင်လို့ပဲ။ (မဿဲ ၂၄:၁၄; ၂၈:၁၉၊ ၂၀) ငါးနှစ်အရွယ်မှာ လန်ဒန်မြို့ကို ပြောင်းလာတဲ့ ဆာလိုမွန် အခုလိုပြောပြတယ်– “ကျမ်းချက်တွေကို စကားနှစ်မျိုးနဲ့ရှင်းပြနိုင်တာ အရမ်းအသုံးဝင်တယ်။ ကျွန်တော့်မိခင်ဘာသာစကားကို မေ့တော့မလို ဖြစ်နေတာ။ အခု တော့ ပေါ်တူဂီစကားပြောအသင်းတော်နဲ့ ပူးပေါင်းနေလို့ အင်္ဂလိပ်လိုရော၊ ပေါ်တူဂီလိုပါ ကောင်းကောင်းပြောနိုင်ပြီ။”

အစပိုင်းမှာဖော်ပြခဲ့တဲ့ နူးရာက အာရဗီစကားနဲ့ သတင်းကောင်းဟောပြောဖို့ လိုအပ်မှန်း သိလာတယ်။ သူအခုလိုပြောတယ်– “အာရဗီစကားကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်ပြောတတ်အောင် အခု သင်တန်းတွေတက်ပြီး ပြန်သင်နေတယ်။ ကျွန်မရဲ့သဘောထား ပြောင်းသွားပြီ။ အာရဗီစကားပြောရင်း မှားသွားလို့ ပြင်ပေးရင် လက်ခံတတ်လာပြီ။ သင်ယူချင်စိတ်လည်း ရှိလာပြီ။”

သင်ဟာ ယဉ်ကျေးမှုနှစ်မျိုးနဲ့ အကျွမ်းတဝင်ရှိပြီး ဘာသာစကားလည်း နှစ်မျိုး၊ သုံးမျိုးလောက်ပြောတတ်တယ်ဆိုရင် တကယ်အကျိုးရှိတယ်။ ယဉ်ကျေးမှုနှစ်ခုကို ကောင်းကောင်းသိထားတာက လူတွေရဲ့ခံစားချက်ကို နားလည်ဖို့၊ ဘုရားနဲ့ပတ်သက်ပြီး သူတို့သိချင်တဲ့မေးခွန်းတွေကို ဖြေပေးဖို့ ကူညီပေးတယ်။ (သုတ္တံ ၁၅:၂၃) အင်္ဂလန်နိုင်ငံမှာ အိန္ဒိယလူမျိုးမိဘတွေကနေ မွေးဖွားလာတဲ့ ပရီးတီး အခုလိုပြောတယ်– “ယဉ်ကျေးမှုနှစ်မျိုးကို နားလည်ထားတော့ ဘုရားအမှုဆောင်ရတာ ပိုအဆင်ပြေလာတယ်။ ယဉ်ကျေးမှုနှစ်မျိုးစလုံးကလူတွေ ဘာကိုယုံကြည်သလဲ၊ ဘယ်လိုသဘောထားရှိသလဲဆိုတာ နားလည်လာတယ်။”

သင်လည်း သင့်အခြေအနေကို အဆိုးဘက်က မမြင်ဘဲ အကောင်းဘက်က မြင်နိုင်မလား။ ယေဟောဝါဘုရားက သင် ဘယ်နိုင်ငံ၊ ဘယ်မိသားစုကလာတယ်ဆိုတဲ့ အချက်ပေါ်မဟုတ်ဘဲ ဘယ်လိုလူစားမျိုးဖြစ်တယ်ဆိုတဲ့အချက်ပေါ် မူတည်ပြီး သင့်ကို ချစ်မြတ်နိုးတာပါ။ အထက်မှာဖော်ပြခဲ့တဲ့ လူငယ်တွေလိုပဲ သင်လည်း မျက်နှာမလိုက်တတ်တဲ့ မေတ္တာရှင် ယေဟောဝါဘုရားအကြောင်း သင်နဲ့လူမျိုးနောက်ခံတူသူတွေ သိလာအောင် ကူညီပေးနိုင်တယ်။ ဒါဆိုရင် တကယ့်ပျော်ရွှင်မှု ခံစားရပါလိမ့်မယ်။—တမန်တော် ၂၀:၃၅။

အဓိကကျမ်းချက်

“ဘုရားသခင်သည် မျက်နှာလိုက်တော်မမူ။” —တမန်တော် ၁၀ :၃၄။

အကြံပြုချက်

ရွယ်တူချင်းတွေက သင့်လူမျိုး ရေးနောက်ခံကို လှောင်တယ် ဆိုရင် ဒေါသနဲ့မတုံ့ပြန်ပါနဲ့။ အရေးမစိုက်ပါနဲ့။ ဟာသလုပ်လိုက်ပါ။ ဒါဆိုရင် သင့်ကို နောက်ပြောင်ချင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး။

သင်သိပါသလား . . . ?

သင်က ဘာသာစကားနှစ်မျိုးကို ကောင်းကောင်းပြောနိုင်တယ် ဆိုရင် အလုပ်ရဖို့ ပိုလွယ်တယ်။

လက်တွေ့လုပ်ကြည့်ပါ

မိဘတွေရဲ့ဘာသာစကားကို ပိုနားလည်အောင် ငါလုပ်နိုင်တာက ․․․․․

ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး မိဘတွေကို ငါမေးချင်တာက ․․․․․

သင်ဘယ်လိုထင်သလဲ

● မိဘတွေရဲ့ယဉ်ကျေးမှုနောက်ခံကို သိထားတာက ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်နားလည်ဖို့ ဘယ်လိုကူညီပေးနိုင်သလဲ။

● ယဉ်ကျေးမှုနောက်ခံတူတဲ့ မိသားစုကလူငယ်တွေနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် နှိုင်းယှဉ်လိုက်တော့ ဘယ်လိုတစ်ပန်းသာသလဲ။

[စာမျက်နှာ ပါ အကျဉ်းဖော်ပြချက်]

‘‘တခြားသူတွေကို ကူညီပေးရတာ သိပ်ပျော်စရာကောင်းတာပဲ။ ရုရှား၊ ပြင်သစ်နဲ့ မော်လ်ဒိုဗာစကားပြောသူတွေကို ကျွန်တော် ကျမ်းစာအကြောင်းရှင်းပြနိုင်ပြီ။’’—အိုလက်ခ်

[စာမျက်နှာ ၁၆၁ ပါ ရုပ်ပုံ]

သင့်ယဉ်ကျေးမှုနောက်ခံကို တခြားသူတွေနဲ့ဆက်သွယ်လို့ရတဲ့ ပေါင်းကူးတံတားအဖြစ် သဘောထားနိုင်တယ်