ကျွန်တော်နဲ့ ကျွန်တော့်​ဇနီး တီ​ဆို ယေဟောဝါ​သက်သေ ဖြစ်လာ​တဲ့​အ​ခါ​ ကျွန်တော့်​အမေ ​တော်တော်​စိတ်​ပျက်​သွားတယ်။ တစ်နေ့​ကျတော့ ကျွန်တော် ​ယေဟောဝါ​သက်သေ​တွေနဲ့ ​မ​ပူး​ပေါင်း​ဖို့ ဖျောင်းဖျ​လို့​ရ​လို​ရ​ငြား ဆွေမျိုး​တွေကို အမေ ခေါ်​လိုက်တယ်။ ကျွန်တော် စိတ်​ပြောင်း​မလား၊ မိ​သား​စု​နဲ့​အဆက်​ဖြတ်​မလား​ဆိုတာ ရွေးချယ်​ခဲ့ရတယ်။

မြို့ကနေ ထွက်သွား​ဖို့ ကျွန်တော် ​ဆုံးဖြတ်​လိုက်​တယ်။ သတ္တု​လုပ်သား​တစ်ယောက်​ဖြစ်လို့ အလုပ်​ရှာ​ဖို့​လွယ်​တဲ့ ​ဂျော်ဂျီယာ​နိုင်ငံရဲ့ ဒုတိယ​အကြီးဆုံးမြို့ ကူ​တိုင်​ဆီ​ကို ​ပြောင်း​ရွှေ့​ဖို့ စဉ်းစား​တယ်။ အဲဒီ​မြို့မှာ ကြေညာသူ​တွေ လိုနေ​မှန်း ကျွန်တော်​သိတယ်။ ​ယေဟောဝါ လမ်းညွှန်ပေးဖို့ ​မျှော်လင့်​တယ်။

သိပ်​မကြာ​ခင်မှာ​ပဲ ဂျ​ဗာ​ရီ​မြို့ငယ်​လေး​က ကျမ်းစာ​သင်သား​တစ်ယောက်နဲ့ တွေ့​တယ်။ ကူ​တိုင်​ဆီ​မြို့​ကို ပြောင်း​ရွှေ့​ဖို့ ​ကျွန်တော်တို့ ​စဉ်းစား​နေမှန်း​သိ​လို့ သူ​နေတဲ့​မြို့​ကို ​ပြောင်းလာ​ဖို့ ​ပြော​တယ်။ သူက “ကျွန်တော်​တို့မှာ တိုက်ခန်း ရှိတယ်။ ကျွန်တော်တို့​မိသားစုက တစ်ခန်း​ နေမယ်။ ခင်ဗျား​တို့ ​လင်မယား​က တစ်ခန်း​ နေ​ပေါ့” ​လို့ပြောတယ်။

 ယေဟောဝါ​ရဲ့ လမ်း​ညွှန်​မှု​ကို ကျွန်တော်​တောင်း​ထား​လို့ ဂျ​ဗာ​ရီ​မြို့မှာ အလုပ်​နဲ့ ​နေစရာ​ပဲ လက်ခံ​မယ်လို့ ​ပြော​လိုက်တယ်။ အံ့ဩ​စရာ​က အဲဒီ​ညနေ​မှာပဲ ​အလုပ်​စာရင်း​တစ်ခုနဲ့ သူ​ရောက်​လာတယ်။

ရက်​အနည်း​ငယ်​အကြာ​မှာပဲ ဂျ​ဗာ​ရီ​မြို့မှာ ကျွန်တော်​တို့ မိသားစု အခြေချ​လိုက်တယ်။ ပထမဆုံး​နေ့​မှာပဲ လစာ​ကောင်းတဲ့ အလုပ်​တစ်ခု ရတယ်။ သူဌေး​က ကုမ္ပဏီ​ပိုင် တိုက်ခန်း​ကျယ်​မှာ နေခွင့်​ပေးတယ်။ သိပ်​မကြာ​ပါဘူး၊ ကျမ်းစာ​စာပေ​တွေကို လျှို့ဝှက်​ပုံနှိပ်​ရာမှာ ကူညီ​ပေးဖို့ တောင်းဆို​ခံရ​တယ်။ ကျွန်တော်တို့​အိမ်​က ကျယ်​လို့ ကျွန်တော့်​ဇနီး​နဲ့ ကျွန်တော်​ အဲဒီ​အလုပ်​ကို အိမ်​မှာ​ပဲ​လုပ်ဖို့ လက်ခံ​လိုက်တယ်။

သတိရ​အောက်​မေ့​ပွဲ​နဲ့ တခြား အထူး​အစီ​အစဉ်​တွေကို ကျွန်တော်​တို့ရဲ့ အိမ်ကြီး​မှာပဲ နှစ်ပေါင်း​များစွာ လုပ်​ဆောင်​ခဲ့တယ်။ ဒီ​မှာပဲ လူ ၅၀၀ ကျော် နှစ်ခြင်း​ခံခဲ့တယ်။ ယေဟောဝါရဲ့ ​လမ်း​ညွှန်​မှုကို ​မြင်​တွေ့​ပြီး အဲဒီ​အတိုင်း လုပ်ဆောင်​ခဲ့လို့ ကျွန်တော် သိပ်​ပျော်​ပါတယ်။