၂၀၂၀ ပြည့်နှစ်မှာ ကမ္ဘာတစ်ဝန်း သဘာဝဘေး အမျိုးမျိုးနဲ့ ကိုဗစ်-၁၉ ကပ်ရောဂါ ကြုံတွေ့ခံစားခဲ့ကြရတယ်။ ဘေးသင့်သူတွေကို ယေဟောဝါသက်သေတွေ ဘယ်လို ကူညီပေးကြသလဲ။

 ၂၀၂၀ လုပ်ငန်းတော်နှစ် a အတွင်း အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့ရဲ့ ညှိနှိုင်းရေးမှူးများ ကော်မတီက ကယ်ဆယ်ရေး လုပ်ငန်းအတွက် ဒေါ်လာ ၂၈ သန်း b သုံးစွဲဖို့ ခွင့်ပြုခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် ကိုဗစ်-၁၉ ကပ်ရောဂါ၊ အပူပိုင်း ဆိုင်ကလုန်း မုန်တိုင်း၊ အာဖရိက,က ရေကြီးမှု၊ ဗင်နီဇွဲလားက အစာ ရှားပါးမှု၊ ဇင်ဘာဘွေက မိုးခေါင်မှု အပါအဝင် ကပ်ဘေး ၂၀၀ ကျော်ကြောင့် ဘေးသင့်သူတွေကို ထောက်ပံ့ပေးနိုင်ခဲ့တယ်။ အစားအစာ၊ ရေ၊ နေစရာ၊ အဝတ်အထည်၊ ဆေးဝါးတို့အပြင် သန့်ရှင်းရေး၊ ပြုပြင်ရေး၊ ဆောက်လုပ်ရေးအတွက် အခြေခံ ပစ္စည်းတွေ ထောက်ပံ့ပေးခဲ့တယ်။ ထောက်ပံ့ရေး အစီအစဉ်တချို့ကို သုံးသပ်ကြည့်ပါ။

 ကိုဗစ်-၁၉။ ကပ်ရောဂါကြောင့် ကမ္ဘာတစ်ဝန်းက ညီအစ်ကို/မတွေ ကျန်းမာရေး၊ စိတ်ဓာတ်ရေး၊ စီးပွားရေး ထိခိုက်ခဲ့ကြတယ်။ ညီအစ်ကို/မတွေကို ကူညီဖို့ ကမ္ဘာတစ်ဝန်းမှာ ကယ်ဆယ်ရေး ကော်မတီ (DRC) ၈၀၀ ကျော် ဖွဲ့စည်းတယ်။ ဒီကော်မတီတွေက ညီအစ်ကို/မတွေရဲ့ လိုအပ်ရာကို မျက်ခြည်မပြတ် စောင့်ကြည့်ပေးတယ်။ ကယ်ဆယ်ရေး လုပ်ငန်းကို ညှိနှိုင်းရေးမှူးများ ကော်မတီ အကောင်းဆုံး ညွှန်ကြားနိုင်အောင် အစီရင်ခံစာတွေ ချက်ချင်း ပို့ပေးကြတယ်။

 ညီအစ်ကို/မတွေ အစားအစာ၊ ရေ၊ တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းရေးသုံးပစ္စည်းတွေ၊ အခြေခံ ဆေးဝါးတွေ ရဖို့ ကော်မတီတွေက ကူညီပေးကြတယ်။ ဒေသတချို့မှာ ညီအစ်ကို/မတွေ အစိုးရ အထောက်အပံ့ ရဖို့ ဒေသခံ အကြီးအကဲတွေနဲ့ ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ပေးတယ်။

 ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ကယ်ဆယ်ရေး လုပ်ငန်းကို သက်သေခံ မဟုတ်သူတွေ သတိပြုမိကြတယ်။ ဥပမာ၊ ဇမ်ဘီယာ၊ နာကွန်ဒါ ခရိုင်အုပ်ချုပ်ရေးမှူး ဖီး ဆင်ဝင်ဂါက “ဘေးသင့်ပြည်သူတွေကို အချိန်ကိုက် လာကူညီပေးလို့ ခင်ဗျားတို့အပေါ် ကျေးဇူးကြွေး တင်သွားပြီ” လို့ ပြောတယ်။

 အင်ဂိုလာက အစာ ရှားပါးမှု။ ကိုဗစ်-၁၉ ကပ်ရောဂါကြောင့် အင်ဂိုလာမှာ အစားအသောက် ရှားပါးလာတယ်။ ကုန်ဈေးနှုန်း မြင့်တက်လာတယ်။ ညီအစ်ကို/မတွေ အစားအသောက် ဝယ်ဖို့ ပိုခက်လာတယ်။

 အင်ဂိုလာက ညီအစ်ကို/မတွေဆီ အစာထုပ်တွေ ပို့ပေးဖို့ ဘရာဇီး ဌာနခွဲ တောင်းဆိုခံရတယ်။ ကယ်ဆယ်ရေး ရန်ပုံငွေကို အကောင်းဆုံး အသုံးပြုနိုင်ဖို့ ညီအစ်ကိုတွေက အစားအစာ ဝယ်ခြမ်း၊ ထုပ်ပို့နိုင်မယ့် အကောင်းဆုံး နည်းကို သေသေချာချာ ရှာဖွေကြတယ်။ အစားအသောက်တွေကို တစ်လုံးတစ်ခဲတည်း ဝယ်တယ်။ ဒါကြောင့် ဆန်၊ ပဲ၊ ဆီ စတဲ့ စားသောက်ကုန် ၂၀ ကီလိုဂရမ် (၄၄ ပေါင်) နီးပါး ပါတဲ့ အစာထုပ် တစ်ထုပ်အတွက် ဝယ်ခြမ်း၊ ထုပ်ပို့ခ ပျမ်းမျှ ၂၂ ဒေါ်လာပဲ ကုန်ကျတယ်။ အစာထုပ် ၃၃,၅၄၄ ထုပ်၊ စုစုပေါင်း ၆၅၄ မက်ထရစ် တန် (အမေရိကန် တန်ချိန် ၇၂၁ တန်) ပို့ပြီးပါပြီ။ ဒေသထွက်ကုန်တွေ၊ တင်ပို့ကုန်တွေနဲ့ လူ ၅၀,၀၀၀ ကျော်ကို အစားအသောက် ထောက်ပံ့နိုင်ခဲ့တယ်။

 ဒီထောက်ပံ့ရေး အစီအစဉ်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ညီအစ်ကို/မတွေ ဘယ်လို ခံစားရကြသလဲ။ “ကျွန်တော့်ကို ယေဟောဝါဘုရား ချစ်တယ်၊ ယေဟောဝါရဲ့ အဖွဲ့အစည်းက တန်ဖိုးထားတယ်၊ ကျွန်တော် တစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ဘူး ဆိုတဲ့ အထောက်အထားပါပဲ” လို့ အင်ဂိုလာနိုင်ငံက ဝေးလံခေါင်သီတဲ့ ဒေသမှာ နေတဲ့ အလက်ဇန်းဒါး ပြောတယ်။ ကြင်ဖော်မဲ့ မိခင် မာရီဇာကလည်း “ကျွန်မရဲ့ ဆုတောင်းသံကို ယေဟောဝါ ကြားတယ်။ ဘုရားသခင်ကိုကော ဘုရားရဲ့ အဖွဲ့အစည်းကိုပါ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်” လို့ ပြောတယ်။

 ဇင်ဘာဘွေက မိုးခေါင်မှု။ ၂၀၂၀ လုပ်ငန်းတော်နှစ်အတွင်း ဇင်ဘာဘွေမှာ အကြီးအကျယ် မိုးခေါင်တဲ့အတွက် အစာခေါင်းပါးမှုဒဏ်ကို လူသန်းပေါင်းများစွာ ကြုံခဲ့ကြရတယ်။ ညီအစ်ကို/မတွေမှာလည်း အစားအသောက် မလုံလောက်တော့ဘူး။

 ညီအစ်ကို/မတွေကို အစားအသောက် ထောက်ပံ့ပေးဖို့ ကော်မတီ ငါးခု ဖွဲ့စည်းလိုက်တယ်။ ရာနဲ့ချီတဲ့ ကြေညာသူတွေက အစားအစာတွေ ကူညီ ထုပ်ပိုးပေးကြတယ်။ အထောက်အပံ့ပစ္စည်းတွေ သယ်ပေးကြတယ်။ သူတို့ရဲ့ ကားတွေ ငှားပေးကြတယ်။ c ၂၀၂၀ လုပ်ငန်းတော်နှစ်အတွင်း လူ ၂၂,၇၀၀ ကျော်ကို အစားအသောက် ထောက်ပံ့ဖို့ ၆၉၁,၅၆၁ ဒေါ်လာ သုံးစွဲခဲ့တယ်။

 ဒေသတချို့မှာ အထောက်အပံ့တွေ ရောက်သွားတဲ့အချိန်နဲ့ ညီအစ်ကိုတွေမှာ စားစရာ ပြတ်လပ်သွားတဲ့အချိန် ကွက်တိပဲ။ ဝမ်းသာလွန်းလို့ ညီအစ်ကိုတွေ ယေဟောဝါကို ချီးမွမ်းကြတယ်။ တချို့ဆိုရင် နိုင်ငံတော် သီချင်းတွေတောင် ထဆိုကြတဲ့အထိပဲ။

 ဒေသတစ်ခုမှာ လူမှုရေး အဖွဲ့အစည်း (NGO) က ပေးတဲ့ အထောက်အပံ့ ရဖို့ ဆွေးနွေးပွဲတစ်ခုကို မုဆိုးမ ညီအစ်မ နှစ်ယောက် သွားတက်ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဆွေးနွေးပွဲမှာ တဖြည်းဖြည်း နိုင်ငံရေးတွေ ပါလာတယ်။ ဒါနဲ့ ညီအစ်မတွေက အထောက်အပံ့ မယူတော့ဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး ထွက်လာလိုက်တယ်။ တခြားသူတွေက “နောက်တော့မှ ငါတို့ဆီ လာလက်ဖြန့်မတောင်းနဲ့” ဆိုပြီး ဝိုင်းလှောင်ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ နှစ်ပတ်ကြာတော့ အဲဒီဒေသကို ညီအစ်ကိုတွေ ရောက်လာပြီး အစားအသောက်တွေ ထောက်ပံ့ပေးကြတယ်။ အဲဒီအချိန်အထိ အဲဒီဒေသကို NGO အထောက်အပံ့တွေ ရောက်မလာသေးဘူး။

 ဇင်ဘာဘွေနိုင်ငံက ကယ်ဆယ်ရေး လုပ်ငန်းဟာလည်း သက်သေခံချက်ကောင်း တစ်ရပ် ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဥပမာ၊ ကျေးရွာလေး တစ်ခုမှာ နေတဲ့ ပရစ္စကာအကြောင်း သုံးသပ်ကြည့်ပါ။ မိုးခေါင်လို့ ကျပ်တည်းနေပေမဲ့ လယ်စိုက်တဲ့ ကာလမှာတောင် ဗုဒ္ဓဟူးနေ့နဲ့ သောကြာနေ့တိုင်း အမှုဆောင်ထွက်တယ်။ ရွာသားတွေက “တရားပဲ လိုက်ဟောနေ။ မိသားစုကဖြင့် ငတ်သေတော့မယ်” လို့ ဝိုင်းပြောကြတယ်။ “ယေဟောဝါဘုရားက မိမိကျေးကျွန်တွေကို ဘယ်တော့မှ ပစ်မထားဘူး” လို့ ပရစ္စကာ ပြန်ဖြေတယ်။ သိပ်မကြာပါဘူး။ အဖွဲ့အစည်းဆီက အထောက်အပံ့တွေ ရတယ်။ အိမ်နီးနားချင်းတချို့ သိပ်အထင်ကြီးသွားတယ်။ “ဘုရားက နင့်ကို တကယ် ပစ်မထားဘူးပဲ။ အဲဒီဘုရားအကြောင်း ငါတို့လည်း သိချင်တယ်” လို့ ပြောကြတယ်။ အခုဆိုရင် အိမ်နီးနားချင်း ခုနစ်ယောက်က ရေဒီယိုကနေ လွှင့်တဲ့ အသင်းတော် အစည်းအဝေးတွေကို နားထောင်နေကြပြီ။

 အဆုံး နီးလာတာနဲ့အမျှ သဘာဝ ဘေးဒဏ်တွေကို ကျွန်တော်တို့ ကြုံကြရဦးမယ်။ (မဿဲ ၂၄:၃၊ ၇) donate.pr418.com မှာ တွေ့ရတဲ့ နည်းလမ်း အမျိုးမျိုး သုံးပြီး ရက်ရက်ရောရော လှူဒါန်းကြတဲ့အတွက် ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ်။ ဘေးသင့်သူတွေကို လိုအပ်တဲ့အချိန်မှာ လိုအပ်သလို ကူညီဖို့ ဒီအလှူငွေတွေကို အသုံးပြုသွားပါမယ်။