အခု​ချိန်မှာ ဘာသာပြန်ကျမ်းတွေ ဘာကြောင့် ဒီလောက်​များ​ရတာလဲ။ ဘာသာပြန်ကျမ်း​သစ်​တွေကို ကျမ်းစာ​နားလည်ဖို့ ကူညီ​ပေးတဲ့​အရာ ဒါမှမဟုတ် နားလည်​ရ ခက်​စေတဲ့​အရာ​အဖြစ် ရှုမြင်​သလား။ ပြန်ဆို​ရတဲ့ အကြောင်းရင်းကို သိထား​မယ်ဆိုရင် ဘာသာပြန်​ကျမ်းတွေ​ကို မှန်မှန်ကန်ကန် အကဲဖြတ်​နိုင်​ပါလိမ့်မယ်။

ဒါဆိုရင် ကျမ်းစာကို ဘယ်သူ​တွေ​က ဘယ်​အချိန်​မှာ ရေးခဲ့တာ​လဲ။

ကျမ်းစာကို အပိုင်း​နှစ်​ပိုင်း ခွဲထား​တ​ယ်။ ပထမပိုင်း ကျမ်းစောင် ၃၉ စောင်​မှာ “ဘုရားသခင်ရဲ့ ဗျာဒိတ်တော်​တွေ” ပါတယ်။ (ရောမ ၃:၂) အဲဒီ​ကျမ်းစောင်တွေကို ဘုရားရဲ့ စွမ်းအားတော်​ရရှိတဲ့ သစ္စာရှိ​အမျိုးသားတွေ ရေးခဲ့တယ်။ ဘီစီ ၁၅၁​၃ က​နေ ဘီစီ ၄၄​၃ နောက်ပိုင်း တစ်ချိန်ချိန်​အထိ နှစ်ပေါင်း ၁,၁၀၀ လောက်​အတွင်းမှာ ရေးခဲ့တာ။ အဲဒီ​အပိုင်းကို အများ​အားဖြင့် ဟီဘရူး​ဘာသာစကားနဲ့ ရေးခဲ့တဲ့​အတွက် ဟီဘရူး​ကျမ်းစောင်များ​လို့ ခေါ်တယ်။ ဓမ္မဟောင်းကျမ်း​လို့လည်း လူသိများ​တ​ယ်။

ဒုတိယ​ပိုင်း ကျမ်းစောင် ၂၇ စောင်​မှာလည်း “ဘုရားသခင်ရဲ့ တရားစကား” ပါတယ်။ (၁ သက်သာလောနိတ် ၂:၁၃) ယေရှု​ခရစ်​ရဲ့ သစ္စာရှိ​တပည့်​တွေ စွမ်းအားတော်​ရရှိ​ပြီး ရေးခဲ့တယ်။ အေဒီ ၄၁ က​နေ အေဒီ ၉၈ အထိ နှစ်ပေါင်း ၆၀ အတွင်းမှာ ရေးခဲ့တာ။ အဲဒီ​အပိုင်းကို အများ​အားဖြင့် ဂရိဘာသာစကား​နဲ့ ရေးခဲ့တဲ့​အတွက် ခရစ်ယာန်​ဂရိကျမ်းစောင်​များ​လို့ ခေါ်တယ်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်း​လို့လည်း လူသိများ​တ​ယ်။

ဘုရားရဲ့ သတင်းစကား​တွေ ပါတဲ့ အဲဒီ​ကျမ်းစောင် ၆၆ စောင်​ကို ပေါင်း​လိုက်တဲ့​အခါ ကျမ်းစာ​တစ်အုပ် ဖြစ်လာတယ်။ ဘာဖြစ်​လို့ ဘာသာပြန်ကျမ်းတွေ ထပ်​ထုတ်ရ​တာလဲ။ အကြောင်းရင်း သုံးခု ရှိတယ်။

• ကျမ်းစာကို မိခင်ဘာသာစကား​နဲ့ ဖတ်ရှု​နိုင်​ဖို့။

• ကျမ်းကူးသူ​တွေရဲ့ အမှား​ကို ပြင်​ပြီး မူရင်း​ကျမ်းစာသား​တွေ ပြန်​ထည့်​ဖို့။

• ခေတ်သုံး​စကားနဲ့ ရနိုင်ဖို့ ဖြစ်တယ်။

အဲဒီ​အချက်​တွေနဲ့​အညီ လုပ်ဆောင်​ခဲ့တဲ့ အစောပိုင်း ဘာသာပြန်ကျမ်း နှစ်ခု​ကို သုံးသပ်ကြည့်ပါ။

ယေရှု​ခေတ်​မတိုင်မီ အနှစ် ၃၀​၀ လောက်​က ဂျူးလူမျိုး ကျမ်းပညာရှင်​တွေဟာ ဟီဘရူးကျမ်း​စောင်​တွေကို ဂရိ​လို ဘာသာပြန်ခဲ့ကြတယ်။ အဲဒီ​ဘာသာပြန်ကျမ်း​ကို ဂရိ​စက်​ပ်​တွား​ဂျင့်​ကျမ်း လို့ လူသိများ​တ​ယ်။ ဘာဖြစ်​လို့ ဂရိ​လို ဘာသာပြန်​ရတာလဲ။ ဟီဘရူး​လို မပြော​တော့​ဘဲ ဂရိ​လိုပဲ ပြော​နေကြ​တဲ့ ဂျူးတွေ “သမ္မာကျမ်းစာ” ကို ဖတ်​ပြီး နားလည်နိုင်ဖို့​အတွက်​ပဲ။—၂ တိမောသေ ၃:၁၅။

စက်​ပ်​တွား​ဂျင့်​ကျမ်း​က ဂျူး​မဟုတ်တဲ့ ဂရိစကား​ပြော လူသန်းပေါင်းများစွာ ကျမ်းစာ​သွန်သင်ရာ​တွေကို သိ​လာအောင် ကူညီပေးတယ်။ ဘယ်လိုနည်းနဲ့​လဲ။ “လွန်ခဲ့တဲ့​နှစ်ပေါင်း ၂,၀​၀​၀ နီးပါး​ကစပြီး အဲဒီ​ကျမ်းကို ချာ့ခ်ျ​တွေမှာ သုံး​လာတယ်။ သာသနာပြု​တွေဟာ တရားဇရပ်​တွေဆီ သွားပြီး ‘မေရှိယ​ဟာ ယေရှု​ဖြစ်မှန်း ကျမ်းချက်တွေ​နဲ့​ရှင်းပြ’ ကြ​တ​ယ်” လို့ ပါမောက္ခ ဒ​ဗလျူ အက်​ဖ် ဟား​ဝ​ဒ် ပြောတယ်။ (တမန်တော် ၁၇:၃၊ ၄။ ၂၀:၂၀) အဲဒါကြောင့် ဂျူးများ​စွာ​ဟာ “စက်​ပ်​တွား​ဂျင့်​ကျမ်းကို စိတ်မဝင်စား​တော့ဘူး” ဆိုပြီး ကျမ်းပညာရှင် အက်​ဖ်​အက်​ဖ် ဘ​ရူး​စ် ပြောတယ်။

ယေရှုရဲ့​တပည့်​တွေဟာ ခရစ်ယာန်​ဂရိကျမ်းစောင်​တွေ ရ​တဲ့အခါ ဟီဘရူးကျမ်း​စောင်​တွေကို ဘာသာပြန်​ထားတဲ့ စက်​ပ်​တွား​ဂျင့်​ကျမ်းနဲ့ ပေါင်း​လိုက်​ကြ​တ​ယ်။ ဒီနည်းနဲ့ အခုခေတ် ရနိုင်တဲ့ ကျမ်းစာ​မျိုး​ဖြစ်လာတယ်။

ကျမ်းစာ​ရေး​ပြီး​လို့ နောက်​နှစ်ပေါင်း ၃၀​၀ လောက်မှာ ဘာသာရေး ကျမ်းပညာရှင် ဂျရုမ်း​က လက်တင်​ဘာသာပြန်ကျမ်း​တစ်အုပ် ထုတ်ဝေ​တ​ယ်။ အဲဒီ​ကျမ်းဟာ လက်တင်ဗားလ်ဂိတ်ကျမ်း ဖြစ်လာတယ်။ လက်တင်​ဘာသာပြန်ကျမ်း အမျိုးမျိုး​ရှိ​ထား​ပေ​မဲ့ ဘာဖြစ်​လို့ အသစ်​တစ်ခု လိုအပ်​တာလဲ။ ဂျရုမ်း​က “ဘာသာပြန်​အမှား၊ သိသာ​တဲ့​အမှား၊ ထပ်​ထည့်​မိ​တာ၊ ချန်​ခဲ့​မိ​တာတွေကို” ပြင်ဆင်​ချင်​လို့ပဲ ဆိုပြီး အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ စံကျမ်းစာ စွယ်စုံကျမ်း​မှာ ပြောတယ်။

အမှား​အတော်များများကို ဂျရုမ်း ပြင်ပေး​လိုက်တယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ ချာ့ခ်ျ​အာဏာပိုင်​တွေ​က အကြီးဆုံး​အမှား​ကို ကျူးလွန်​ခဲ့ကြတယ်။ လက်တင်ဗားလ်ဂိတ်ကျမ်း​သာ​လျှင် အတည်ပြု​ထားတဲ့​ကျမ်း ဖြစ်တယ်လို့ ကြေညာ​လိုက်ခြင်း​ပဲ။ ရာစုနှစ်​နဲ့​ချီ​ပြီး အဲဒီ​အတိုင်း လက်ခံ​ခဲ့တယ်။ သာမန်လူ​တွေဟာ နားလည်ရခက်​တဲ့ ဗားလ်ဂိတ်ကျမ်း​ကို မ​သုံး​တော့ဘူး။ လူအများ​စု​ဟာ လက်တင်​စကားကို မတတ်​ကြ​လို့ပဲ။

ဒီ​အတောအတွင်း​မှာ တခြား​ဘာသာပြန်ကျမ်းတွေ ဆက်​ထုတ်​လာတယ်။ အေဒီ​ငါးရာစု​လောက်​က လူသိများ​တဲ့ ဆီး​ရီး​ယက်​ခ် ပက်​ရှီ​တာ​ကျမ်း​လည်း ပါတယ်။ ၁၄ ရာစု​ရောက်တဲ့​အခါ သာမန်လူ​တွေ မိခင်ဘာသာစကား​နဲ့ ကျမ်းစာ​ရနိုင်အောင် ထပ်မံ​ကြိုးပမ်း​လာကြတယ်။

၁၄ ရာစု​နှောင်းပိုင်း​မှာ အင်္ဂလန်​နိုင်ငံ​က ဂျွန်​ဝိ​က​လိ​ဖ်​ဟာ သာမန်လူ​တွေ နားလည်​နိုင်တဲ့ အင်္ဂလိပ်​ဘာသာပြန်ကျမ်း​ကို ထုတ်ဝေ​ခဲ့တယ်။ အဲဒီနောက် မကြာခင်​မှာ ယို​ဟန်​နပ်​စ် ဂူ​တင်​ဘာ့ဂ် တီထွင်​ခဲ့တဲ့ ပုံနှိပ်နည်း​တွေကြောင့် ကျမ်းပညာရှင်​တွေဟာ ဥရောပ​တစ်ခွင်​မှာ ခေတ်သုံး​ဘာသာစကား​များစွာ​နဲ့ ဘာသာပြန်ကျမ်း​သစ်​တွေ ထုတ်ဝေ​ဖြန့်ချိ​နိုင်ခဲ့တယ်။

အင်္ဂလိပ်​ဘာသာပြန်ကျမ်းတွေ များ​လာတဲ့အခါ ဝေဖန်ရေးသမား​တွေ​က ဘာသာစကား​တစ်မျိုးတည်း​နဲ့ ဘာသာပြန်ကျမ်း အမျိုးမျိုး​ထုတ်​ဖို့ လို​မလို စောဒကတက်​ကြ​တ​ယ်။ ၁၈ ရာစု​က အင်္ဂလိပ်​လူမျိုး ဘုန်းတော်ကြီး ဂျွန် လူးဝစ်​က “အသုံးအနှုန်းတွေ​ဟာ ခေတ်နောက်ကျ​ပြီး နားလည်ရခက်​လာတဲ့အတွက် ဘာသာပြန်ကျမ်း​ဟောင်း​တွေကို အခုခေတ်​လူတွေ နားလည်အောင် ခေတ်သုံး​စကားနဲ့ ပြန်​တည်းဖြတ်​ဖို့ လိုတယ်” လို့ ရေးခဲ့တယ်။

အခုခေတ် ကျမ်းပညာရှင်​တွေဟာ ဘာသာပြန်ကျမ်း​ဟောင်း​တွေကို ပြန်​တည်းဖြတ်​ရာမှာ ပိုပြီး အခွင့်အရေး​သာ​ကြ​တ​ယ်။ ရှေးဟောင်း ကျမ်းစာ​ဘာသာစကား​တွေကို အရင်ကထက် ပို​နားလည်​လာကြတယ်။ ရှေးလက်ရေး​စာမူ​တွေကိုလည်း မကြာသေးခင်က တွေ့ရှိခဲ့တယ်။ အဲဒါတွေကြောင့် မူရင်း​ကျမ်းစာသား​တွေကို ပိုပြီး​နားလည်​လာကြတယ်။

ဒါကြောင့် ဘာသာပြန်ကျမ်း​သစ်​တွေ ရှိလာ​တာ သိပ်ကောင်း​တယ်။ တချို့ကို​တော့ သတိထား​ဖို့ လိုတယ်။ * တည်းဖြတ်​သူတွေဟာ ဘုရားကို​ချစ်တဲ့​စိတ်ကြောင့် ဘာသာပြန်ကျမ်း​သစ်​ကို တည်းဖြတ်​တာ​ဆိုရင်တော့ ကျွန်တော်တို့ အကျိုး​ကျေးဇူး အများကြီး ခံစားရ​နိုင်တယ်။