“ကျွန်မ စိတ်အထိမိဆုံးက ညီအစ်ကို/မတွေရဲ့ ကြင်နာမှုပါ” လို့ လီဆာ * ပြောတယ်။ အမှန်တရားထဲ သူ့ကို ဆွဲဆောင်ခဲ့တဲ့အရာအကြောင်း ပြောနေတာပါ။ အန်းလည်း “သွန်သင်ချက်တွေထက် ကြင်နာမှုကြောင့် ဆွဲဆောင်​ခံရတာ” လို့ ပြောတယ်။ အခု၊ ဒီညီအစ်မ နှစ်ယောက်စလုံး ကျမ်းစာ ဖတ်ရှုဆင်ခြင်ရတာ နှစ်သက်နေကြပါပြီ။ ဒါပေမဲ့ ကြင်နာမှုက သူတို့​အပေါ် ဩဇာ​သက်ရောက်​နေတုန်းပါပဲ။

ကိုယ့်​ဝန်းကျင်​က လူတွေကို စိတ်ထိမိစေတဲ့ ကြင်နာမှု အရည်အသွေးကို ကျွန်တော်တို့ ဘယ်လို ပြနိုင်သလဲ။ အပြောနဲ့ လုပ်ရပ် ဆိုတဲ့ နည်း​နှစ်နည်းကို ဆွေးနွေး​ကြစို့။ ဘယ်သူ​တွေကို ကြင်နာမှု ပြသင့်ကြောင်းလည်း သုံးသပ်​ကြပါမယ်။

ပညာအလိမ္မာ အခန်းကြီး ၃၁ မှာ ပါတဲ့ လုပ်ရည်ကိုင်ရည် ရှိတဲ့ ဇနီးရဲ့ လျှာမှာ “အကြင်နာတရား ရှိတယ်။” (ပညာ. ၃၁:၂၆) ဒီ “တရား” က သူ့လေသံနဲ့ ပြောဆိုတဲ့ စကားတွေအပေါ် သက်ရောက်မှု ရှိတယ်။ ဖခင်တွေမှာလည်း ဒီ “တရား” ရှိသင့်တယ်။ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း၊ လေသံ​မာ​မာ ပြောရင် သားသမီးတွေ စိတ်ထိခိုက်မှန်း၊ နားမဝင်မှန်း မိဘ​များစွာ သတိပြုမိ​ကြတယ်။ ကြင်ကြင်နာနာ ပြောရင်တော့ သားသမီးတွေ ပိုနားထောင်၊ နာခံတတ်ကြတယ်။

မိဘ ဟုတ်သည်ဖြစ်စေ၊ မဟုတ်သည်ဖြစ်စေ ကြင်ကြင်နာနာ ဘယ်လို ပြောဆိုနိုင်ကြမလဲ။ “သူ့နှုတ်က ဉာဏ်ပညာစကားကို ပြောတယ်” ဆိုတဲ့ ပညာအလိမ္မာ ၃၁:၂၆ ပထမပိုင်းမှာ သဲလွန်စ ပါတယ်။ လေသံနဲ့ စကားလုံးကို ဉာဏ်​ပညာ​ရှိရှိ ရွေးချယ်ခြင်း ပါဝင်တယ်။ ‘ငါ ပြောမယ့်စကားက တခြား​သူကို ဒေါသထွက်စေမလား၊ ဒေါသ ပြေစေမလား’ လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် မေးတာ အကူအညီ ဖြစ်လေ့​ရှိတယ်။ (ပညာ. ၁၅:၁) မပြောခင် စဉ်းစားတာ ပညာ​ရှိရာ ရောက်ပါတယ်။

“မစဉ်းစားဘဲ ပြောတဲ့ စကားဟာ ဓားနဲ့ ထိုးသလိုပဲ” လို့လည်း ပညာ​အလိမ္မာကျမ်းမှာ ဆိုထားတယ်။ (ပညာ. ၁၂:၁၈) ကိုယ့်စကားနဲ့ လေသံကြောင့် သူတစ်ပါး ဘယ်လို ခံစား​ရမလဲ​ဆိုတာ စဉ်းစားတာ​က အပြောအဆိုကို ထိန်းချုပ်ဖို့ ပို​လွယ်ကူစေတယ်။ “အကြင်နာတရား” က ရိုင်းစိုင်းကြမ်းတမ်းတဲ့ စကားတွေ မသုံးဖို့၊ လေသံ​မာ​မာ မပြောဖို့ ကူညီ​ပေးတယ်။ (ဧ. ၄:၃၁၊ ၃၂) အပျက်သဘော အတွေး၊ အပြောအဆိုတွေအစား ကြင်နာမှု ရှိတဲ့ စကားတွေကို အပြုသဘောပါပါ နွေးထွေးတဲ့ လေသံနဲ့ ပြောပါ။ ထိတ်လန့်နေတဲ့ ကျေးကျွန် ဧလိယကို နှစ်သိမ့်ပေးချိန်မှာ ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး ယေဟောဝါ စံနမူနာ ပြတယ်။ ယေဟောဝါရဲ့ ကိုယ်စားလှယ် ကောင်းကင်တမန်​က ဧလိယကို “ညင်သာတဲ့ စကားသံ” နဲ့ ပြောခဲ့တယ်။ (၁ ဘု. ၁၉:၁၂) ဒါပေမဲ့ ကြင်နာမှု ရှိတယ်ဆိုတာ ကြင်ကြင်နာနာ ပြောရုံထက်မက ပါဝင်တယ်။ လုပ်ရပ်နဲ့ ပြရမယ်။ ဘယ်လို​နည်းနဲ့လဲ။

ကြင်ကြင်နာနာ ပြောဆို၊ ပြုမူခြင်းအားဖြင့် ယေဟောဝါကို ကျွန်တော်တို့ အတုယူ​ကြတယ်။ (ဧ. ၄:၃၂။ ၅:၁၊ ၂) အစောပိုင်းမှာ ဖော်ပြတဲ့ လီဆာ​က သက်သေခံတွေရဲ့ ကြင်နာမှုအကြောင်း ဒီလိုပြောတယ်– “ကျွန်မတို့ မိသားစု  ရုတ်တရက် အိမ်ပြောင်း​ရမယ်ဆိုတာ သိလိုက်​ရတယ်။ သက်သေခံ မောင်နှံ နှစ်စုံ အလုပ်​ကနေ ခွင့်ယူပြီး ပစ္စည်းတွေ လာကူသိမ်းပေးကြတယ်။ အဲဒီ​အချိန်မှာ ကျွန်မ ကျမ်းစာ​တောင် မလေ့လာသေးဘူး။” အဲဒီလို ကြင်နာတဲ့ လုပ်ရပ်တွေကြောင့် အမှန်တရားကို ထဲထဲဝင်ဝင် လေ့လာဖို့ လီဆာ ဆုံးဖြတ်​လိုက်တယ်။

ဆောင်းပါးအစမှာ ဖော်ပြတဲ့ အန်းလည်း သက်သေခံတွေရဲ့ ကြင်နာမှုကို သိပ်လေးမြတ်တယ်။ “လောက,က လူတွေကြောင့် ကျွန်မ သံသယစိတ် များနေတာ။ လူတွေကို ယုံဖို့ ခက်တယ်။ သက်သေခံတွေကို တွေ့တော့ သံသယ ဖြစ်​မိတယ်။ ‘သူတို့ ငါ့ကို ဘာကြောင့် ဒီလောက် စိတ်ဝင်စားနေကြတာလဲ’ ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မကို ကျမ်းစာ​သင်ပေးတဲ့​သူရဲ့ စိတ်ရင်းမှန်နဲ့ ​ပြတဲ့ ကြင်နာမှုကြောင့် ကျွန်မ သူ့ကို ယုံလာတယ်” လို့ ပြောတယ်။ ဘာရလဒ် ရသလဲ။ “နောက်ပိုင်း၊ သင်ယူနေတဲ့ အကြောင်းအရာကို ပိုအာရုံစိုက်လာနိုင်တယ်။”

လီဆာနဲ့ အန်းဟာ အသင်းတော်မှာ ရှိတဲ့​သူတွေရဲ့ မေတ္တာပါ ကြင်နာတဲ့ လုပ်ရပ်တွေကြောင့် စိတ်ထိမိသွားကြတယ်။ အမှန်တရား​အကြောင်း ပိုသိချင်လာကြတယ်။ ယေဟောဝါနဲ့ ဘုရား​လူမျိုးကို ယုံလာကြတယ်။

တချို့က ယဉ်ကျေးမှု နောက်ခံကြောင့် တခြား​သူတွေကို ကြင်ကြင်နာနာ ပြောဆိုဖို့၊ ပြုံးပြဖို့ မခက်ဘူး။ ယဉ်ကျေးမှု၊ ပင်ကိုစရိုက်ကြောင့် ကြင်နာတတ်တာ ချီးမွမ်းစရာပါ။ ဒါပေမဲ့ ယဉ်ကျေးမှု၊ ပင်ကိုစရိုက်ကြောင့်ပဲ ကြင်နာတာ ဆိုရင်တော့ ဘုရားရဲ့ ကြင်နာမှုကို အတုယူတယ်လို့ မဆိုနိုင်ဘူး။—တမန်တော် ၂၈:၂ နဲ့ နှိုင်းယှဉ်ပါ။

စစ်မှန်တဲ့ ကြင်နာမှုဆိုတာ ဘုရားသခင့် သန့်ရှင်းသော စွမ်းအားတော်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်​လာတဲ့ အရည်အသွေး ဖြစ်တယ်။ (ဂလ. ၅:၂၂၊ ၂၃) ဒါကြောင့် စစ်မှန်တဲ့ ကြင်နာမှု ပြနိုင်ဖို့ဆိုရင် သန့်ရှင်းသော စွမ်းအားတော်ရဲ့ အကူအညီ လိုအပ်တယ်။ ဒါမှ ယေဟောဝါနဲ့ ယေရှုကို အတုယူချင်စိတ်ကြောင့် ပြတဲ့ ကြင်နာမှုမျိုး ဖြစ်မှာ။ ခရစ်ယာန်တွေ​အနေနဲ့ တခြား​သူတွေကို ကျွန်တော်တို့ စိတ်ဝင်တစား ရှိကြတယ်။ ယေဟောဝါ​ဘုရားကို​ကော လူလူချင်းကိုပါ ချစ်တဲ့ မေတ္တာက လှုံ့ဆော်ပေးတာ။ စိတ်ရင်းနဲ့ ပြတဲ့ ကြင်နာမှု ဖြစ်လို့ အစွမ်းထက်တယ်၊ ဘုရား နှစ်သက်တယ်။

ကိုယ့်အပေါ် ကြင်နာတဲ့သူ၊ ကိုယ်သိတဲ့သူကို ကြင်နာမှု ပြဖို့ လွယ်နိုင်တယ်။ (၂ ရှ. ၂:၆) ကြင်နာမှု ပြနိုင်တဲ့ တစ်နည်း​ကတော့ ကျေးဇူးသိတတ်ခြင်းပါ။ (ကော. ၃:၁၅) ဒါပေမဲ့ တစ်ယောက်ယောက် ကိုယ့်ကြင်နာမှုနဲ့ မတန်ဘူးလို့ ခံစားနေရရင်ကော။

စဉ်းစားကြည့်ပါ– မဟာကရုဏာ ဒါမှမဟုတ် ကြင်နာမှု ပြရာမှာ ယေဟောဝါ အကောင်းဆုံး စံနမူနာ ချမှတ်တယ်။ ဒီ​အရည်အသွေး ပြခြင်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး အရေးကြီး သင်ခန်းစာ​ကို ကျမ်းစာ​က သင်ပေးတယ်။ “မဟာကရုဏာ” ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို ခရစ်ယာန် ဂရိ​ကျမ်းစောင်တွေမှာ အကြိမ်များစွာ သုံးထားတယ်။ ကျွန်တော်တို့ကို ဘုရား ကြင်နာမှု ဘယ်လို ပြသလဲ။

အသက်​ရှင်ဖို့ လိုအပ်သမျှ ပြင်ဆင်ပေးခြင်းအားဖြင့် လူ​အားလုံးကို ယေဟောဝါ ကြင်နာမှု ပြတယ်။ (မ. ၅:၄၅) လူတွေ မိမိကို မသိခင်ကတည်းက ကြင်နာမှု ပြခဲ့တာ။ (ဧ. ၂:၄၊ ၅၊ ၈) ဥပမာ၊ လူအားလုံး​အတွက် တစ်ဦးတည်းသော ချစ်သားကို ပေး​ခဲ့တယ်။ “ဘုရားရဲ့ မဟာကရုဏာတော်ဟာ တကယ် ကြီးမားလှ” တဲ့​အတွက် ရွေးဖိုး ပြင်ဆင်ပေးတာလို့ တမန်တော် ပေါလု ပြောတယ်။ (ဧ. ၁:၇) ဒါ့အပြင် ဘုရားကို ကျွန်တော်တို့ ပြစ်မှားမိ၊ စိတ်ပျက်အောင် လုပ်မိတတ်ကြပေမဲ့ ဘုရား ဆက်လမ်းပြသင်ကြားတယ်။ တဖွဲဖွဲ ကျတဲ့ “မိုးဖွဲလို” ပဲ ညင်ညင်သာသာနဲ့ မပြတ် သွန်သင်ပေးတယ်။ (တရား. ၃၂:၂) ဘုရား ပြတဲ့ ကြင်နာမှုအားလုံးအတွက် ကျေးဇူးဆပ်လို့ မကုန်​နိုင်ဘူး။ ယေဟောဝါသာ ကြင်နာမှု မပြရင် ကျွန်တော်တို့​မှာ အနာဂတ် မျှော်လင့်ချက်ဆိုတာ​လည်း ရှိမှာ မဟုတ်ဘူး။—၁ ပေတရု ၁:၁၃ နဲ့ နှိုင်းယှဉ်ပါ။

ယေဟောဝါရဲ့ ကြင်နာမှုဟာ တကယ်ပဲ နှစ်လိုဖွယ် ကောင်းပြီး လှုံ့ဆော်မှု ဖြစ်စေတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်တို့လည်း လူရွေးပြီး ကြင်နာမှု ပြမယ့်အစား နေ့တိုင်း တခြား​သူတွေ​အပေါ် ကြင်နာခြင်းအားဖြင့် ယေဟောဝါကို အတုယူဖို့ ကြိုးစားသင့်တယ်။ (၁ သက်. ၅:၁၅) အမြဲ ကြင်နာမှု ပြမယ်ဆိုရင် ကျွန်တော်တို့ဟာ ချမ်းအေးတဲ့ နေ့မှာ အနွေးဓာတ် ပေးတဲ့ မီးနဲ့ တူပါလိမ့်မယ်။ မိသားစု၊ ယုံကြည်သူချင်း၊ အလုပ်ဖော်၊ အတန်းဖော်၊ အိမ်နီးချင်းတွေကို နှစ်သိမ့်မှု ပေး​နိုင်မယ်။

ကိုယ့်ရဲ့ ကြင်နာတဲ့ အပြော၊ လုပ်ရပ်ကြောင့် အကျိုးရမယ့် မိသားစုဝင် ဒါမှမဟုတ် ညီအစ်ကို/မတွေကို စဉ်းစားကြည့်ပါ။ အသင်းတော်က ညီအစ်ကို/မ တစ်ယောက်ယောက်ကို အိမ်မှုကိစ္စ ဝိုင်းကူ​ပေး​နိုင်တယ်။ ဈေးဝယ်​ပေး​နိုင်တယ်။ အကူအညီ လိုအပ်သူ တစ်ယောက်ကို အမှုဆောင်မှာ တွေ့တဲ့အခါ လက်တွေ့ကျကျ ကူညီ​ပေးနိုင်တယ်။

ယေဟောဝါကို အတု​ယူပြီး အမြဲ “အကြင်နာတရား” ရှိရှိ ပြောဆို၊ ပြုမူကြပါစို့။