၁၊ ၂။ (က) တမန်တော်​တွေ​နဲ့ နောက်ဆုံး​အကြိမ် ဆုတောင်း​ချိန်မှာ ယေရှု ဘာပြောခဲ့သလဲ။ (ခ) စည်းလုံးမှု​ကိစ္စ​ကို ယေရှု ဘာကြောင့် စိုးရိမ်​ခဲ့​တာ​ ဖြစ်နိုင်သလဲ။

တမန်တော်​တွေ​နဲ့ နောက်ဆုံး​ညစာ စား​ချိန်မှာ စည်းလုံးမှု​ကိစ္စ​ကို ယေရှု စိုးရိမ်​နေတယ်။ သူနဲ့ ဖခင် တစ်စိတ်​တစ်​ဝမ်း​တည်း ဖြစ်သလို တပည့်​အားလုံးကိုလည်း တစ်စိတ်​တစ်​ဝမ်း​တည်း ဖြစ်စေချင်​ကြောင်း သူတို့နဲ့အတူ ဆုတောင်း​ချိန်မှာ ပြောခဲ့တယ်။ (ယောဟန် ၁၇:၂၀၊ ၂၁ ကိုဖတ်ပါ။) သူတို့ရဲ့ စည်းလုံးမှုက အလိုတော်​ဆောင်ဖို့ ယေရှုကို ယေဟော​ဝါ စေလွှတ်​လိုက်​ကြောင်း သက်သေခံချက် ဖြစ်စေ​ပါလိမ့်မယ်။ တပည့်စစ်​တွေ​ရဲ့ အမှတ်အသား​ဖြစ်တဲ့ မေတ္တာ​က စည်းလုံးမှု တိုးများ​စေပါလိမ့်မယ်။—ယော. ၁၃:၃၄၊ ၃၅။

^၂ တမန်တော်​တွေ စည်းလုံးမှု မ​ရှိတာကို သတိထား​မိ​တဲ့​အတွက် စည်းလုံးခြင်း​အကြောင်း​ ယေရှု အလေးပေး​ပြောခဲ့တယ်။ အရင်က​ဖြစ်ခဲ့​သလို နောက်ဆုံး​ညစာ စားချိန်​မှာလည်း “ဘယ်သူ အကြီးမြတ်ဆုံးလဲ” ဆိုပြီး သူတို့ အငြင်းပွား​ကြတယ်။ (လု. ၂၂:၂၄-၂၇။ မာ. ၉:၃၃၊ ၃၄) တစ်ကြိမ်​မှာလည်း နိုင်ငံတော်မှာ ထင်ပေါ်တဲ့​နေရာ ပေးဖို့ ယာကုပ်နဲ့ ယောဟန် တောင်းဆိုခဲ့တယ်။—မာ. ၁၀:၃၅-၄၀။

၃။ ခရစ်တော်ရဲ့ တပည့်တွေ ဘာကြောင့် မ​စည်းလုံး​ကြသလဲ။ ဘယ်မေးခွန်းတွေကို သုံးသပ်ကြ​မလဲ။

 ^၃ ခရစ်တော်ရဲ့ တပည့်တွေ မ​စည်းလုံး​တာ​​က ထင်ပေါ်လို​စိတ်​တစ်ခုတည်း​ကြောင့် မဟုတ်ဘူး။ အဲဒီခေတ်​က လူတွေဟာ ရန်လို​စိတ်၊ ခွဲခြား​စိတ်​တွေ​ကြောင့် ကွဲပြား​နေကြတာ။ အဲဒီ​စိတ်​တွေ​ကို ယေရှုရဲ့ တပည့်တွေ ကျော်လွှား​နိုင်ဖို့ လိုတယ်။ ဒီ​ဆောင်းပါး​မှာ အောက်ပါ​မေးခွန်းတွေကို သုံးသပ်ကြပါမယ်– ခွဲခြား​စိတ်​ကို ယေရှု ဘယ်လို ကိုင်တွယ်​ခဲ့သလဲ။ တခြား​သူတွေကို မျက်နှာမလိုက်​ဖို့၊ အမှန်တကယ် စည်းလုံး​ဖို့ တပည့်တွေ​ကို ယေရှု ဘယ်လို ကူညီ​ပေးခဲ့သလဲ။ ယေရှုရဲ့ သွန်သင်ချက်​တွေ​က စည်းလုံး​နေဖို့ ဘယ်လို ကူညီပေး​မလဲ။

၄။ ယေရှု ဘယ်လို ခွဲခြားဆက်ဆံ​ခံရသလဲ။

^၄ ယေရှု​ကိုယ်တိုင် ခွဲခြားဆက်ဆံ​ခံခဲ့ရ​တယ်။ မေရှိယကို တွေ့ပြီလို့ ဖိလိပ္ပု ပြောတဲ့အခါ နာသနေလ​က “နာဇရက်​မြို့ကနေ ကောင်းတာ​တစ်ခုခု ထွက်​နိုင်​လို့​လား” လို့ ပြောတယ်။ (ယော. ၁:၄၆) မိက္ခာ ၅:၂ မှာပါတဲ့ ပရောဖက်ပြုချက်​ကို နာသနေလ သိတဲ့​အတွက် နာဇရက်​မြို့​ဟာ မေရှိယ​ရဲ့ ဇာတိ​မြို့ ဖြစ်​ရ​လောက်​အောင် အရေး​မပါဘူး​လို့ သူ​ထင်​တယ်။ ထင်ပေါ်တဲ့ ယုဒ​လူတွေလည်း ယေရှုကို ဂါလိလဲ​နယ်သား​ဖြစ်လို့ အထင်သေး​ကြတယ်။ (ယော. ၇:၅၂) ယုဒ​လူအများစုက ဂါလိလဲ​နယ်​သားတွေ​ကို နှိမ်​ကြတယ်။ တချို့က ယေရှုကို ရှမာရိလူ​ဆိုပြီး ချိုးနှိမ်​ပြောဆို​ကြတယ်။ (ယော. ၈:၄၈) ရှမာရိ​လူတွေက ဂျူးတွေ​နဲ့ လူမျိုး​ကော ဘာသာ​ပါ မတူ​ကြ​ဘူး။ ယုဒ​လူတွေနဲ့ ဂါလိလဲ​နယ်​သားတွေ​က ရှမာရိ​လူတွေကို အထင်သေး​ပြီး ရှောင်ကြတယ်။—ယော. ၄:၉။

၅။ ယေရှုရဲ့ နောက်လိုက်​တွေ ဘယ်လို ခွဲခြားဆက်ဆံ​ခံခဲ့ရ​သလဲ။

^၅ ဂျူး​ခေါင်းဆောင်​တွေ​လ​ည်း ယေရှုရဲ့ နောက်လိုက်​တွေ​ကို လှောင်ပြောင်​ကြတယ်။ “ကျိန်ခြင်းခံရ​သူတွေ” လို့ ဖာရိရှဲတွေ သတ်မှတ်ကြတယ်။ (ယော. ၇:၄၇-၄၉) ရဗ္ဗိ​ကျောင်း​မတ​က်​ခဲ့​သူတွေ၊ ဂျူး​ထုံးစံ မလိုက်​သူတွေကို သာမန်​လူတွေ​အဖြစ် အထင်သေး​ကြတယ်။ (တ. ၄:၁၃) ဘာသာရေး၊ လူမှုရေး၊ လူမျိုးရေး ကွဲပြားမှုတွေကြောင့် ယေရှုနဲ့ တပည့်တွေ ခွဲခြားဆက်ဆံ​ခံခဲ့ရ​တယ်။ တပည့်တွေ​လ​ည်း အဲဒီလို​ခွဲခြား​စိတ် ရှိခဲ့ကြတယ်။ စည်းလုံးမှု​ရှိဖို့ သူတို့ အတွေးအခေါ် ပြောင်းလဲ​ရမယ်။

၆။ ခွဲခြားဆက်ဆံမှု​က ကျွန်တော်တို့​အပေါ် သက်ရောက်မှု​ရှိ​နိုင်ပုံ​ကို ဥပမာ​ပေးပါ။

^၆ ဒီနေ့လည်း ခွဲခြားဆက်ဆံမှု​တွေ​ကို မြင်တွေ့​နေရတယ်။ ကိုယ်တိုင် ခွဲခြား​ဆက်ဆံခံရ​တာ​၊ တခြား​သူတွေကို ခွဲခြားဆက်ဆံ​တာ​ ဖြစ်နိုင်တယ်။ “အရင်က​ရော​ အခု​ပါ အ​ဘော်​ရီ​ဂျင်​လူမျိုး​တွေ ခံ​နေရတဲ့ မတရားမှု​ကြောင့် လူဖြူ​တွေ​ကို ကျွန်မ ပို​မုန်း​လာတယ်။ ကိုယ်တိုင် မတရား​ခံရတဲ့အခါ ပိုဆိုး​သွားတယ်” လို့ ဩစတြေးလျ​နိုင်ငံ​က ရှေ့ဆောင်​တစ်ယောက် ပြောတယ်။ ကနေဒါနိုင်ငံ​က ညီအစ်ကို​တစ်ယောက်​လ​ည်း ဘာသာစကားနဲ့​ပတ်သက်ပြီး ခွဲခြား​စိတ် ရှိခဲ့တယ်။ “ပြင်သစ်​စကားပြော​သူတွေ ပို​သာတယ်လို့ ထင်​ပြီး အင်္ဂလိပ်​စကားပြော​သူတွေကို မလိုမုန်းထား​ဖြစ်​မိတယ်” လို့ သူပြောတယ်။

၇။ ခွဲခြားဆက်ဆံမှု​ကို ယေရှု ဘယ်လို ကိုင်တွယ်​ခဲ့သလဲ။

^၇ ယေရှု​ခေတ်မှာ​လို​ပဲ ကျွန်တော်တို့​ခေတ်​မှာလည်း ခွဲခြားဆက်ဆံမှု အမြစ်တွယ်​နေ​နိုင်တယ်။ ယေရှု ဘယ်လို ကိုင်တွယ်​ခဲ့သလဲ။ ပထမ၊ ခွဲခြားဆက်ဆံ​တာ​၊ မျက်နှာ​လိုက်တာ​ကို ရှောင်​တယ်။ ဆင်းရဲ​ချမ်းသာမရွေး၊ ဖာရိရှဲ၊ ရှမာရိ၊ အခွန်ခံ၊ အပြစ်သားတွေ​ကို​တောင် ဟော​ပြောခဲ့တယ်။ ဒုတိယ၊ သံသယစိတ်၊ ခွဲခြား​စိတ်​ကို ကျော်လွှား​သင့်​ကြောင်း တပည့်တွေ​ကို အပြောနဲ့ရော အလုပ်နဲ့​ပါ ပြခဲ့တယ်။

၈။ ခရစ်ယာန်တွေ စည်းလုံး​ရတဲ့ အကြောင်းရင်း​က ဘာလဲ။

^၈ စည်းလုံး​ရတဲ့ အကြောင်းရင်းကို ယေရှု သင်ပေးတယ်။ “ခင်ဗျားတို့​အားလုံး​ဟာ ညီအစ်ကို​တွေ​ပဲ” လို့  ပြောတယ်။ (မဿဲ ၂၃:၈၊ ၉ ကိုဖတ်ပါ။) ကျွန်တော်တို့​အားလုံး​ဟာ အာဒံ​က​နေ ဆင်းသက်လာ​တဲ့​အတွက် “ညီအစ်ကို​တွေ” ပါ​ပဲ။ (တ. ၁၇:၂၆) အဲဒီအပြင် ယေဟော​ဝါကို ကောင်းကင်ဘုံစံ ဖခင်​အဖြစ် အသိအမှတ်ပြု​တဲ့​အတွက် ညီအစ်ကို​မောင်နှမ​တွေ​ပဲ​လို့ ယေရှု ရှင်းပြတယ်။ (မ. ၁၂:၅၀) မေတ္တာ၊ ယုံကြည်ခြင်း​အားဖြင့်​လ​ည်း စည်းလုံး​တဲ့ မိသားစုဝင်​တွေ ဖြစ်လာကြတယ်။ ဒါကြောင့် တမန်တော်တွေက စာရေး​တဲ့အခါ အချင်းချင်း​ကို ‘ညီအစ်ကို/မတွေ’ လို့ ခေါ်လေ့​ရှိတယ်။—ရော. ၁:၁၃။ ၁ ပေ. ၂:၁၇။ ၁ ယော. ၃:၁၃။ *

၉၊ ၁၀။ (က) ဂျူးတွေ ဘာကြောင့် လူမျိုး​ဂုဏ် မမော​က်​သင့်သလဲ။ (ခ) လူမျိုးရေး ခွဲခြားမှုကို ကျော်လွှား​ဖို့ ယေရှု ဘယ်လို သင်ပေး​သလဲ။ (ဆောင်းပါး​အစမှာ​ပါတဲ့ ပုံကို ကြည့်ပါ။)

^၉ အချင်းချင်း​ကို ညီအစ်ကို​မောင်နှမ​အဖြစ် ရှုမြင်​သင့်​ကြောင်း ပြောပြီး​နောက် နှိမ့်ချမှု​အကြောင်း ယေရှု ပြောတယ်။ (မဿဲ ၂၃:၁၁၊ ၁၂ ကိုဖတ်ပါ။) တမန်တော်​တွေ​ရဲ့ မာန​စိတ်​က စည်းလုံးမှုကို ပြိုကွဲ​စေ​ကြောင်း သတိပြုပါ။ လူမျိုး​ဂုဏ်​မော​က်​တာ​​လ​ည်း ပြဿနာ​တစ်ခု ဖြစ်နိုင်တယ်။ အာဗြဟံ​ရဲ့ သားမြေး​တွေ​ဆိုပြီး ဂျူးတွေ ဂုဏ်​မော​က်​ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ “ဘုရားသခင်က ဒီ​ကျောက်ခဲတွေကို​တောင် အာဗြဟံ​ရဲ့ သားမြေး​တွေ​ဖြစ်အောင် လုပ်​နိုင်တယ်” လို့ နှစ်ခြင်း​ဆရာ ယောဟန် ပြောခဲ့တယ်။—လု. ၃:၈။

^၁၀ လူမျိုး​ဂုဏ်​မော​က်​တာ​​ကို ယေရှု အပြစ်တင်​ခဲ့​တယ်။ “ကျွန်တော်​ချစ်​ရမယ့် လူသားချင်း​ဟာ ဘယ်သူ​လဲ” လို့ ကျမ်းတတ်​တစ်ယောက် မေးတဲ့အခါ အဲဒီ​အချက်ကို ပေါ်လွင်​စေခဲ့တယ်။ ဓားပြ​တိုက်ခံ​ရတဲ့ ဂျူး​ခရီးသည်​ကို ဂရုစိုက်​ကူညီ​ပေးတဲ့ ရှမာရိလူ ပုံဥပမာ​ကို ပြောခဲ့တယ်။ သူ့ကို ဂျူးတွေ မကူညီ​ပေ​မဲ့ ရှမာရိလူ​က သနား​ပြီး ကူညီပေးတယ်။ အဲဒီ​ရှမာရိလူ​လို လုပ်ဖို့ ကျမ်းတတ်​ကို ပြောပြီး ပုံဥပမာ​ကို ယေရှု အဆုံးသတ်​လိုက်တယ်။ (လု. ၁၀:၂၅-၃၇) လူသားချင်း​ကို ချစ်တဲ့​မေတ္တာ​ဆိုတာ ဘာကို​ဆိုလို​မှန်း ဂျူးတွေကို ရှမာရိ​လူတစ်ယောက် သင်ပေး​နိုင်​ကြောင်း ယေရှု ပြ​လိုက်တာ​ပဲ။

၁၁။ ခရစ်တော်ရဲ့ တပည့်တွေ ဘာကြောင့် မျက်နှာမလိုက်​သင့်သလဲ။ ယေရှု ဘယ်လို ကူညီ​ပေးခဲ့သလဲ။

^၁၁ ယေရှု ကောင်းကင် မတ​က်​ခင် “ယုဒပြည်​တစ်ဝန်းလုံး၊ ရှမာရိ​ပြည်၊ ကမ္ဘာမြေ​အစွန်အဖျား​အထိ” သက်သေခံဖို့ တပည့်တွေ​ကို တာဝန်​ပေးခဲ့တယ်။ (တ. ၁:၈) အဲဒီ​တာဝန်​ကို ကျေပွန်​နိုင်ဖို့ မာန​စိတ်နဲ့ ခွဲခြား​စိတ်​ကို ကျော်လွှား​ရမယ်။ တိုင်းတစ်ပါး​သားတွေရဲ့ အရည်အသွေး​ကောင်းတွေကို ယေရှု အလေးပေး​ခြင်းအားဖြင့် ဟောပြောခြင်း​တာဝန်​အတွက် သူတို့ကို အသင့်ပြင်​ပေးခဲ့တယ်။ တိုင်းတစ်ပါးသား တပ်မှူး​တစ်ယောက်ကို ထူးခြားတဲ့ ယုံကြည်ခြင်း​အတွက် ချီးမွမ်း​တယ်။ (မ. ၈:၅-၁၀) ဇရတ္တ​မြို့​က ဖိုနီးရှား​မုဆိုးမ​နဲ့ ဆီးရီးယား​လူမျိုး အနာကြီး​ရောဂါသည် နေမန်​စတဲ့ တိုင်းတစ်ပါး​သားတွေ​ကို ယေဟော​ဝါ မျက်နှာသာ​ပေးခဲ့​ကြောင်း ဇာတိ​မြို့ နာဇရက်​မှာ ယေရှု ပြောတယ်။ (လု. ၄:၂၅-၂၇) ရှမာရိ​အမျိုးသမီး​တစ်ယောက်ကို ဟောပြော​ရုံ​သာမက သတင်းတရားကို မြို့သားတွေ စိတ်ဝင်စား​တဲ့​အတွက် ရှမာရိ​မြို့မှာ နှစ်​ရက် နေခဲ့တယ်။—ယော. ၄:၂၁-၂၄၊ ၄၀။

၁၂၊ ၁၃။ (က) ရှမာရိ​အမျိုးသမီး​ကို ယေရှု ဟောတဲ့​အခါ တမန်တော်​တွေ ဘယ်လို တုံ့ပြန်​ကြသလဲ။ (ဆောင်းပါး​အစမှာ​ပါတဲ့ ပုံကို ကြည့်ပါ။) (ခ) ယာကုပ်နဲ့ ယောဟန်တို့ သင်ခန်းစာ​ကို နားမလည်​ကြောင်း ဘာက ဖော်ပြသလဲ။

^၁၂ တမန်တော်​တွေ​အနေနဲ့ ခွဲခြားဆက်ဆံ​စိတ်​ကို ဖယ်ရှား​ဖို့ မလွယ်ကူ​ဘူး။ ရှမာရိ​အမျိုးသမီး​ကို ယေရှု ဟော​လို့ သူတို့ အံ့ဩ​ခဲ့ကြတယ်။ (ယော. ၄:၉၊ ၂၇) ဂျူး​ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်​တွေ​က နာမည်​ဆိုး​ရှိတဲ့ ရှမာရိ​အမျိုးသမီး​ကို မဆို​ထား​နဲ့၊ သာမန်​အမျိုးသမီး​ကို​ တောင် လူ​ရှေ့မှာ စကား​မပြောကြဘူး။ တမန်တော်တွေက အစာစား​ဖို့ ပြော​ပေ​မဲ့ ရှမာရိ​အမျိုးသမီး​ကို ဟော​ရာ​မှာ စိတ်ထက်သန်​လွန်း​လို့ ဆာလောင်မှု​ကို ယေရှု ဘေးချိတ်​ထား​နိုင်ခဲ့တယ်။ ဖခင်ရဲ့ အလိုတော်​ဆောင်ခြင်း​ဖြစ်တဲ့ ဟောပြောခြင်း၊ ရှမာရိ​အမျိုးသမီး​ကို ဟောပြောခြင်းက​တောင် သူ့​အတွက် စားစရာ ဖြစ်ခဲ့တယ်။—ယော. ၄:၃၁-၃၄။

^၁၃ ဒီ​သင်ခန်းစာ​ကို ယာကုပ်နဲ့ ယောဟန် နားမလည်​ခဲ့​ဘူး။ ယေရှုနဲ့အတူ ရှမာရိ​ပြည်​ကို ဖြတ်​ပြီး ခရီးသွားတဲ့​အခါ ရွာ​တစ်ရွာ​မှာ ညအိပ်​တည်းခိုဖို့ နေရာ​ရှာကြတယ်။ ရှမာရိ​ရွာ​သားတွေ လက်မခံ​တဲ့အခါ ယာကုပ်​နဲ့ ယောဟန်​က ကောင်းကင်က​နေ မီးကျစေပြီး တစ်ရွာ​လုံး​ကို ဖျက်ဆီးဖို့ ပြောတယ်။ အဲဒီအခါ သူတို့ကို ယေရှု ကောင်းကောင်း ဆုံးမ​ခဲ့​တယ်။ (လု. ၉:၅၁-၅၆) ဇာတိမြေ​က ဂါလိလဲ​နယ်​သားတွေ​သာ အဲဒီလိုလုပ်​ခဲ့ရင် ယာကုပ်​နဲ့ ယောဟန် ဒီလောက်​ စိတ်ဆိုး​ပါ့မလား။ ခွဲခြား​စိတ်​က အမုန်းပွား​စေခဲ့​ပုံ​ရတယ်။ နောက်ပိုင်း ရှမာရိ​ဒေသမှာ တမန်တော် ယောဟန်​ သွား​ဟော​ပြီး အောင်မြင်​တဲ့အခါ သူ့ရဲ့ အလျင်စလို တုံ့ပြန်​ခဲ့​မှု​အတွက် စိတ်​ကသိကအောက် ဖြစ်မိ​မှာ​ပဲ။—တ. ၈:၁၄၊ ၂၅။

၁၄။ ဘာသာစကား​မတူ​လို့ ဖြစ်နိုင်​တဲ့ ပြဿနာကို ဘယ်လို ဖြေရှင်းခဲ့ကြသလဲ။

^၁၄ အေဒီ ၃၃၊ ပင်တေကုတ္တေပွဲ​နေ့​ပြီးနောက် မကြာခင်မှာ ခွဲခြားဆက်ဆံမှု ပြဿနာ​တစ်ခု ပေါ်လာ​ပြန်တယ်။ နွမ်းပါး​တဲ့ မုဆိုး​မတွေကို အစားအစာ ဝေပေး​တဲ့အခါ ဂရိ​စကားပြော မုဆိုး​မတွေ ခွဲတမ်း​မရကြဘူး။ (တ. ၆:၁) ဘာသာစကား​ခွဲခြား​စိတ်ကြောင့် ဖြစ်နိုင်တယ်။ အစာ​ဝေငှ​ဖို့ အရည်အချင်း​ရှိတဲ့ အမျိုးသားတွေကို ခန့်အပ်ခြင်း​အားဖြင့် ဒီ​ပြဿနာကို တမန်တော်​တွေ ချက်ချင်း ဖြေရှင်း​ခဲ့​တယ်။ အဲဒီ​အမျိုးသား​အားလုံးမှာ ဂရိ​နာမည်​တွေ ရှိကြတယ်။ ဒါက မကျေမနပ်​ဖြစ်နေတဲ့ မုဆိုး​မတွေ​အတွက် ပို​လက်ခံနိုင်စရာ ဖြစ်စေမယ်။

၁၅။ လူတိုင်းကို မျက်နှာမလိုက်​ဖို့ ပေတရု ဘယ်လို သင်ယူ​ခဲ့ရသလဲ။ (ဆောင်းပါး​အစမှာ​ပါတဲ့ ပုံကို ကြည့်ပါ။)

^၁၅ အေဒီ ၃၆ မှာ တပည့်​ဖြစ်စေခြင်း​လုပ်ငန်း ပို​ကျယ်ပြန့်​လာတယ်။ တမန်တော် ပေတရု​က ဂျူးတွေ​နဲ့​ပဲ ပေါင်းသင်း​လေ့​ရှိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ခရစ်ယာန်တွေ မျက်နှာမလိုက်​သင့်​ကြောင်း ဘုရားသခင် ရှင်းပြ​ပြီးတဲ့နောက် ရောမ​တပ်မှူး ကော်နေလိ​ကို ဟော​ပြောခဲ့တယ်။ (တမန်တော် ၁၀:၂၈၊ ၃၄၊ ၃၅ ကိုဖတ်ပါ။) နောက်ပိုင်း လူမျိုးခြား ယုံကြည်​သူတွေ​နဲ့အတူ စားသောက်​ပေါင်းသင်း​လာတယ်။ နှစ်တွေ​ကြာပြီး​နောက်မှာ​တော့ အန္တိအုတ်​မြို့မှာ လူမျိုးခြား ခရစ်ယာန်တွေနဲ့ မပေါင်းသင်း​တော့​ဘူး။ (ဂလ.​ ၂:၁၁-၁၄) ဒါကြောင့် ပေတရု​ကို ပေါလု ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဆုံးမတယ်။ ဆုံးမမှုကို ပေတရု လက်ခံတယ်။ အာရှမိုင်းနားမှာ​ရှိတဲ့ ဂျူး​နဲ့ လူမျိုးခြား ခရစ်ယာန်တွေဆီ​ရေး​တဲ့ ပထမ​စာမှာ ညီအစ်ကို​အသင်းအပင်း တစ်​ရပ်​လုံး​ကို ချစ်ကြပါ​လို့ ပြောခဲ့တယ်။—၁ ပေ. ၁:၁။ ၂:၁၇။

၁၆။ အစောပိုင်း​ခရစ်ယာန်တွေ​မှာ ဘာ​နာမည်ကောင်း ရှိသလဲ။

^၁၆ “လူအမျိုးမျိုးကို” ချစ်တတ်​လာ​အောင် ယေရှုရဲ့ ပုံသက်သေ​က​နေ တမန်တော်​တွေ သင်ယူ​ခဲ့​တယ်။ (ယော. ၁၂:၃၂။ ၁ တိ. ၄:၁၀) အချိန်​ယူ​ရပေမဲ့ သူတို့ရဲ့​တွေးခေါ်ပုံကို ပြုပြင်​ခဲ့ကြတယ်။ အစောပိုင်း​ခရစ်ယာန်တွေဟာ အချင်းချင်း ချစ်တယ်​ဆိုတဲ့ နာမည်ကောင်း ရှိကြတယ်။ ဒုတိယ​ရာစု စာရေး​ဆရာ တာ​​တူ​လျန်​က ခရစ်ယာန်တွေနဲ့​ပတ်သက်ပြီး “သူတို့ အချင်းချင်း ချစ်​ကြတယ်။ အချင်းချင်း​အတွက် အသေခံဖို့ အသင့်​ပဲ” လို့ ပြောခဲ့တယ်။ အစောပိုင်း​ခရစ်ယာန်တွေဟာ “စရိုက်သစ်” ကို ဝတ်ဆင်​တဲ့​အတွက် လူအားလုံးကို ဘုရား​ရှုမြင်​သလို တန်းတူ ရှုမြင်​ခဲ့ကြတယ်။—ကော. ၃:၁၀၊ ၁၁။

၁၇။ ခွဲခြား​စိတ်​ကို နှလုံး​ထဲ​က​နေ နုတ်​ပစ်​နိုင်သလား။ ဥပမာ​ပေးပါ။

^၁၇ ဒီနေ့ခေတ်​မှာလည်း ခွဲခြား​စိတ်​မှန်သမျှကို နှလုံး​ထဲ​က​နေ နုတ်​ပစ်​ဖို့ အချိန်​လိုအပ်​နိုင်တယ်။ ပြင်သစ်​နိုင်ငံ​က ညီအစ်မ​တစ်ယောက် ဒီလို​ပြောတယ်– “မေတ္တာ၊ ပေးကမ်း​ခြင်း၊ လူအမျိုးမျိုးကို ချစ်ခြင်း​ဆိုတာ ဘာကို​ ဆိုလို​မှန်း ယေဟော​ဝါ သင်ပေးတယ်။ ဒါတောင် ခွဲခြား​စိတ်​ကို ကျော်လွှား​နိုင်ဖို့ သင်ယူ​နေရ​တုန်း​ပဲ။ အမြဲ​တော့ မလွယ်​ဘူး။ ဆ​က်​ဆုတောင်းနေ​ရတယ်။” စပိန်​နိုင်ငံ​က ညီအစ်မ​တစ်ယောက်​လ​ည်း ဒီလို​ပြောတယ်– “မျိုးနွယ်စု​တချို့​အပေါ် မုန်းတီးစိတ်​ကို တိုက်လှန်​နေရ​တုန်း​ပဲ။ အများအားဖြင့် အောင်မြင်​ပါတယ်။ ဆက်တိုက်​လှန်​နေဖို့​တော့ လိုတယ်။ စည်းလုံး​တဲ့​မိသားစုဝင် ဖြစ်​ရလို့ ယေဟော​ဝါကို ကျေးဇူးတင်​တယ်။” ကျွန်တော်တို့လည်း အဲဒီ​ညီအစ်မ​နှစ်ယောက်​လို ခွဲခြား​စိတ်​ကို တိုက်လှန်​ဖို့ လို​နေ​သလား ဆိုပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ရိုးရိုးသားသား ဆန်းစစ်​နိုင်တယ်။

၁၈၊ ၁၉။ (က) လူတိုင်းကို ကြိုဆိုလက်ခံ​ဖို့ ဘာအကြောင်း​ရင်း​တွေ ရှိသလဲ။ (ခ) ဘယ်လို လက်တွေ့ကျကျ လုပ်ဆောင်​နိုင်သလဲ။

^၁၈ ကျွန်တော်တို့ဟာ တစ်ချိန်က “ဘုရားသခင်ကို မသိ​တဲ့၊” ဘုရားနဲ့ စိမ်းကား​နေတဲ့ သူစိမ်း​တွေ​ဖြစ်ကြောင်း အမှတ်ရ​သင့်တယ်။ (ဧ. ၂:၁၂) ဒါပေမဲ့ ဘုရားက ကျွန်တော်​တို့ကို “မေတ္တာ​ကြိုး” နဲ့ ဆွဲငင်​တယ်။ (ဟော. ၁၁:၄။ ယော. ၆:၄၄) ခရစ်တော်​က ကြိုဆိုလက်ခံ​ပြီး ဘုရားသခင့် မိသားစုဝင်​ဖြစ်ဖို့ တံခါးဖွင့်​ပေးခဲ့တယ်။ (ရောမ ၁၅:၇ ကိုဖတ်ပါ။) ကျွန်တော်တို့ရဲ့ မစုံလင်မှုကို ယေရှု လက်ခံ​ပေးထားတဲ့​အတွက် ကျွန်တော်တို့လည်း တခြား​သူတွေကို လက်ခံ​သင့်တယ်။

^၁၉ ဒီ​စနစ်ဆိုး​ရဲ့​အဆုံး နီး​လာတာ​နဲ့အမျှ စိတ်ဝမ်းကွဲ​မှု၊ ခွဲခြားမှု၊ မုန်းတီးမှု တိုးများလာ​မှာ သေချာ​တယ်။ (ဂလ.​ ၅:၁၉-၂၁။ ၂ တိ. ၃:၁၃) ယေဟော​ဝါရဲ့ ကျေးကျွန်​တွေ​အနေနဲ့ မျက်နှာမလိုက်​တဲ့၊ သင့်သင့်မြတ်မြတ် နေတတ်​တဲ့ အထက်​က ဉာဏ်ပညာ​ကို ရှာဖွေ​ရမယ်။ (ယာ. ၃:၁၇၊ ၁၈) ယဉ်ကျေးမှု ကွဲပြား​တာ​​ကို လက်ခံ​ပြီး ဘာသာခြား​စကား သင်ယူခြင်း​အားဖြင့် လူမျိုးခြား​တွေ​နဲ့ မိတ်ဆွေ​နှောင်ကြိုး ခိုင်မြဲ​စေနိုင်​ပါတယ်။ ဒီနည်းအားဖြင့် ငြိမ်သက်ခြင်း​ဟာ မြစ်​လို၊ တရား​မျှတ​ခြင်း​ဟာ ပင်လယ်​လှိုင်း​တွေ​လို ဖြစ်လာ​ပါလိမ့်မယ်။—ဟေရှာ. ၄၈:၁၇၊ ၁၈။

၂၀။ မေတ္တာ​ဟာ စိတ်​နှလုံးကို ပြောင်းလဲ​ပေးနိုင်​ကြောင်း ဘာက ဖော်ပြသလဲ။

^၂၀ ကျမ်းစာ​အသိပညာ တိုးများလာ​တဲ့ အကျိုး​ရလဒ်ကို အစပိုင်းမှာ ဖော်ပြခဲ့တဲ့ ဩစတြေးလျ​က ညီအစ်မ ဒီလို​ပြောတယ်– “လူသစ်​စိတ်​သစ် ဖြစ်လာတယ်။ အမြစ်တွယ်​နေတဲ့ ခွဲခြား​စိတ်၊ မုန်းတီးစိတ်​တွေ အရည်ပျော်​သွားတယ်။” ကနေဒါနိုင်ငံ​က ညီအစ်ကို​လ​ည်း “လူမျိုးရေး​စိတ်​ရဲ့ အရင်းခံ​က အသိဉာဏ်​မဲ့​မှု​ပဲ။ လူတွေရဲ့ အရည်အချင်း​က မွေးရပ်​အပေါ် မ​မူတည်​ဘူး” လို့​ပြောတယ်။ အင်္ဂလိပ်​စကားပြော ညီအစ်မ​တစ်ယောက်နဲ့ သူ လက်ထပ်​လိုက်တယ်။ မေတ္တာ​ဟာ ခွဲခြား​စိတ်​ကို အနိုင်ယူ​နိုင်​ကြောင်း၊ စည်းလုံး​စေတဲ့ နှောင်ကြိုး​ဖြစ်ကြောင်း အဲဒီ​ပြောင်းလဲမှု​တွေ​က ဖော်ပြ​ပါတယ်။—ကော. ၃:၁၄။